r
Nieuws- en Advertentieblad
Verschijnt Woensdag en Zaterdag
JAARLIJKSCHE UITVOERING
Het Jaarboekje
1938
WANDELINGEN
D'
Geestelijke vacantie.
Uitgave N.V. EERSTE SOESTER ELECTR. DRUKKERIJ, v.h. G. v. d. Bovenkamp
REDACTIE- EN ADM.-ADRESv. WEEDESTR. 7 - TEL. 2962 - GIRO 161165
Bekendmakingen
Soester Harmonie „Patiëntia Vincit Omnia".
Een genoeglijken avond.
aio cent
DOOR DE LEVENDE NATUUR
No. 19
ZEVEN EN TWINTIGSTE JAARGANG.
Woensdag 2 Maart 1936
Bureau voor Administratie: VAN WEEDESTRAAT 7 SOESTDIJK
Advertentiën worden ingewacht tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagsmiddags
2 uur, aan het Bureau: Van Weedestraat 7 Telefoon 2962
Advertentiën: VAN 1-5 REGELS 75 CTS., ELKE REGEL MEER 15 CTS.
Groote letters naar plaatsruimte BIJ ABONNEMENT KORTING
ABONNEMENTSPRIJS:0.80 PER DRIE MAANDEN
HET AUTEURSRECHT VAN DIT BLAD WORDT UITDRU KKELIJK VOORBEHOUDEN OVEREENKOMSTIG ART. 15 VAN DE AUTEURSWET 1912 STAATSBLAD No. 380
(Officieel)
VERBETERING SPEELTERREIN.
Burgemeester en Wethouders van Soest;
Gelet op artikel 75 en vlg der Lager On
derwijswet 1920;
Besluiten:
ter algemeene kennis te brengen, dat
door den Raad dier gemeente in zyne ver
gadering van 22 Februari 1938 is besloten
de wettelijk voorgeschreven medewerking-
te verleenen ten aanzien van het adres van
het bestuur der Vereeniging ,,Een School
met den Bijbel te Soest" inhoudende het
verzoek om het speelterrein behoorende bij
de onder dat bestuur staande Uloschool aan
de Prins Bernhardlaan No. 21 te verbe
teren.
Soest, 25 Februari 1938.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester, W. A. J. Visser.
De Secretaris, Groot, l.s.
activiteit van den Eeuwige, indien het ver
richt wordt met gedachten van waarheid,
en liefde en oprechtheid.
Vacantie, ook de zeer materieele, die
van het reizen en trekken, van bergen en
bosch en zee, kan ook een verheffende in
vloed hebben. De menschen zijn, al naar
hun smaak, op reis gegaan en in aanra
king gekomen met stroomen en meeren en
besneeuwde blanke bergtoppen en met zee
ën, met al de schoonheden van wat een
schoone en wonderbaarlijke wereld is,
wanneer het ons gegeven is de juiste
waarden der dingen te zien. Soms, wan
neer we de majestueuse bergen, de won-
darschoone valleien, de kleurschakeerïn-
gen van den nevel in een bergkloof, of de
wondere tinten van den avondhemel als
de zon in zee daalt, aanschouwen, maakt
zich een vreemde, ontroering van ons mees
ter over zooveel schoons. De bergen en de
zee, de zonnige verten en de lieflijke bloe
men in duizenderlei schakeeringen van
kleur en geur, geven ons inspiratie, heb
ben een zekeren invloed op ons, doen ons
gevoelen, dat „het goed voor ons is hier
te zijn". Dan komen we nader als het wa
re tot den hemel, den toestand van vol
maakte harmonieEn te midden van
al die schoonheden en pracht kan het niet
anders of we worden veranderd, krygen
een nieuwe visie; in de stille ruimten en
de eenzaamheid der natuur krijgen we een
nadere kennis der Voorzienigheid. Zoo kun
nen we van vacantie iets heel moois mee
naar huis nemen, iets dat blijft, wanneer
de herinnering aan dé „ontspanning" en
het amusement reeds lang vervaagd is.
Dr. Ch. v. d. Br.
(Nadruk verboden).
ter der Harmonie, de heer H. v. Sitter Jr.
het slotwoord sprak en alle aanwezigen
bedankte voor de prettige en spontane sa
menwerking, die dezen avond zoo prachtig
had doen slagen. Hij meende dan ook de
Soester Harmonie in de belangstelling van
de ingezetenen te mogen aanbevelen, bracht
nog een extra pluimpje aan het ensemble
Huygen voor hun correcte dansmuziek en
zoo was deze goed geslaagde uitvoering
weder ten einde.
PLAATSELIJK NIEUWS
Overal om ons heen is schoonheid,
als wij haar maar weten te vinden
te midden van gewone dingen en in
hun nederig gewaad.
M r s. H e m a n s.
VELEN splitsen tegenwoordig hun va
cantie in twee helften, gaan 's win
ters naar de besneeuwde bergen en
genieten de andere" helft van hun vacantie
van de zomersche pracht. Hoe dan ook,
het woord „vacantie" wekt altijd plezierige
gedachten: aan „buiten", aan reizen, aan
zee of bosch, aan besneeuwde bergen of
zonnige verten, aan rust, ontspanning, aan
verandering en verademing, aan vrijheid,
en soms ook: aan geluk. Och, we kennen
natuurlyk allen de min of meer afgezaag
de uitdrukking van het verzamelen van
nieuwe krachten voor de wachtende taak,
nieuwe werklust, nieuwe energie opzame
len enz. Zeker: zal dit ook wel bij een deel
der vacantiegangers het geval zijn, die van
hun korte vrijheid gebruik maken, op rus
tige wijze van zon en buitenlucht, van ver
andering door verblijf in een andere streek
of ander land, in andere omgeving te genie
ten. Hoewel weer bij vele anderen de va
cantie in stede van ontspanning inspanning
wordt, hetgeen het grapje deed geboren
worden van den man, wien gevraagd werd,
of hij ziek was geweest, omdat hij er zoo
slecht uitzag. Waarop de man antwoordde:
Neen, met vacantie geweest
Wat is feitelijk de diepere beteekenis van
vacantie? Ons voornaamste doel is dikwijls
om bepaalde omgevingen of plichten of
werkzaamheden of taken te ontvlieden, die
door de eentonige herhaling wellicht wat
zyn gaan tegenstaan. Maar er is toch ook
nog een ander soort van vacantie, welke
we feitelijk op elk tijdstip van het jaar
zouden kunnen nemen, onafhankelijk van
werkzaamheden of werkgevers, van bedrij
ven of zaken. Het is: een geestelijke va
cantie, waaraan de meesten van de men
schen van onzen tijd veel behoefte hebben.
Een „uitstapje" dat ons wegvoert uit den
maalstroom der dingen, waaruit het mo
derne leven voor zoo'n groot deel bestaat
en dat ons toegang zou doen gewinnen tot
gebieden van vrede en rust, waar het uit
zicht op het leven wijder en minder ge
jaagd is, waar men de hoogten kan be
klimmen, welke wijder horizonten bieden
clan die, welke ons gewoonlijk insluiten, en
waar de wijde zeeën den reiziger nooden
zich in te schepen voor onbekende bestem
mingen
Dat is: men maakt zich een wijle los van
de beschouwing van alle materieele din
gen, en genoegens en stelt zich een oogen-
blik op de hoogten van den geest, en ver-
frischt zich in de wereld van den geest. Er
zijn menschen, die bij hun dagelijksch werk
het gevoelen met zich om dragen, dat zij
slechts onbeteekenende atomen van een
stoffelijk heelal zijn, waarin zy geen vaste
lijn noch doel kunnen ontdekken. Maar de
mensch is meer dan dat, meer dan de stof
felijke vorm die we met de stoffelijke zin
tuigen ontwaren, de werkelijke mensch, af
spiegeling van den Algeest die den kosmos
regeert, gaat niet zonder vaste lijn of doel
door de wereld. En het werk dat hij doet,
hoe nederig het ook moge schijnen, wordt
een afspiegeling van de nimmer rustende
R.K. TOONEELVEREENIGING
„ONDER ONS".
Voor een stampvolle zaal, die voor deze
uitvoering nog veel te klein bleek te zijn,
hield de Soester Harmonie haar Jaarlijk-
sche winteruitvoering in Hotel „Eemland",
alhier.
Om pl.m. 8 uur sprak de voorzitter der
Soester Harmonie, de heer D. v. d. Broek,
het openingswoord, waarin hy alle aanwe
zigen hartelijk welkom heette en memo
reerde, dat door het bedanken van den
oud-directeur den heer H. Kok, die gedu
rende 35 jaren de Soester Harmonie had
gedirigeerd en het koor op zeer hoog
peil had gebracht, de vereeniging in een
moeilijk parket was gekomen. Echter
meende spreker, dat er thans reden voor
blijdschap was, omdat het koor weder goed
geslaagd was met de keuze van een nieu
wen directeur, den heer O. Drews. Hij
twijfelde niet, dat, wanneer de leden de
vereeniging dezelfde toewijding waren toe
gedaan als thans de nieuwe directeur, de
Soester Harmonie een goede toekomst zou
tegemoet gaan, temeer daar er tevens
weer zeer vele z.g, „oude leden" waren
toegetreden, die de glanstrjd van de Soes
ter Harmonie hadden mede gemaakt.
Zeer grooten dank was spr. verschul
digd aan de dames Lagemaat en Staal, die
beiden weder heel veel werk voor
de vereeniging hadden tot stand gebracht,
getuige wel de vele cadeaux, die bijeen
waren gebracht en bestemd waren om na
afloop verloot te worden.
Hij meende het op zijn plaats om de mil
de gevers (sters) en ook de adverteerders
in het programma, zijn oprechten dank te
brengen, tevens aan alle donateurs (trices)
en allen, die hun steun ook dit afgeloopen
jaar weder aan de Soester Harmonie heb
ben gegeven, waardoor de vereeniging het
bestaan verder werd mogelijk gemaakt,
aangezien zij thans geheel en al op den
steun van onze- Soester ingezetenen was
aangewezen, daar de subsidie der gemeen
te, die eens 500.heeft bedragen, nu
geheel was vervallen.
Na nog den eere-voorzitter, notaris A.
O. Dammers, in 't bijzonder hartelijk wel
kom te hebben geheeten en ook de mede
werking van de Tooneel-vereeniging „de
Vermomden" te hebben gemomoreerd, gaf
hij de Harmonie gelegenheid om het eerste
muzieknummer in te zetten.
De openingsmarsch, gemaakt door den
nieuwen directeur, was een zeer vlot en
mooi gespeelden marsch, die correct werd
gespeeld en gedirigeerd. Hierna volgde de van deze jonge muzikanten, in den smaak
een beetje scherp aan. Toch voelt men, dat
in de verschillende gedeelten de oude geest
van vroeger aanwezig is.
Hierna volgde de „Czardusfürstin". Dit
is een zwaar nummer en hierbij deden zich
dan ook wel enkele ongerechtigheden voor,
doch in aanmerking genomen den korten
tyd van voorbereiding en het opnieuw wen
nen aan een nieuwe x-ijze van opvatting,
werd dit nummer tot een goed einde ge
bracht. Het applaus was dan ook ten volle
verdiend.
Het volgende nummer, de Potpourri:
,Een vroolijke boel" van W. Ciere, viel
in den smaak van het publiek, zoo zelfs,
dat er meerdere oude bekende gedeelten
spontaan wérden mede geneuriëd. De
„Florentiner-marsch", die prachtig ge
speeld werd, bracht het einde van dit mooie
muzikale gedeelte. Wij gelooven niet te
veel gezegd te hebben, dat onder goede
aanvoering met dergelijke geroutineerde
muzikanten, die hun sporen reeds lang ver
diend hebben, de Soester Harmonie den
toekomst met goed vertrouwen kan ingaan.
Het applaus, wat na het einde losbarstte,
noopte den directeur nog een marsch toe
te geven.
Hierna was de beurt aan het Jeugdkoor,
onder directeurschap van den heer J. La
gemaat. Zonder overdrijving kunnen wij
zeggen, dat door de oprichting van dit
jeugdkoor destyds, een zeer belangrijke
stap is gedaan in de richting van vooruit
gang der Soester Harmonie. Wat speelden
die jonge baasjes keurig; het was werke
lijk een lust om ze te hooren en te zien.
Wij mochten natuurlijk niet verwachten,
dat hier volmaakte muziek werd gegeven;
toch werd er met volle elan gespeeld en
was het aardig om te zien, dat er jongens
bij waren, waarvan het instrument zelf
haast nog grooter was als zij zelf; wij wij
zen slechts op de 2e trombonist, een aardig
kwiek kereltje. Wij kunnen dan ook de
heer J. Lagemaat de volle lof brengen
voor het werk, dat hij met de jeugdafdee-
ling heeft tot stand gebracht. Het jeugd-
corps zal toch het materiaal voor de toe
komst geven.
Wij willen er bij de ouderen op aandrin
gen, laat uw kinderen muziek leeren. De
Soester Harmonie ontvangt hen met open
armen. De muziek veredelt den mensch en
kweekt kameraadschap.
Het applaus aan het einde van dit ge
deelte, was wel een bewys, hoe de muziek
Zondagavond 27 Februari j.I. gaf de
Tooneelvereeniging „Onder Ons" een groo
te uitvoering in het St. Ludgardisgebouw
te Soestdijk. De zaól was zeer goed bezet
en onder de vele belangstellenden, merkten
wij op Pastoor Voss, Pastoor Lommertse
en Kapelaan Veldmeijer.
Opgevoerd werd voor de tweede keer in
dit seizoen: „Een Zwerver Kwam", een
tooneelspel in drie bedrijven van Jan Gros-
veld. Wij zullen geen beschrijving van dit
mooie stuk plaatsen, daar het nog niet
zoo lang geleden is, dat een volledige uit
eenzetting gepubliceerd werd. De regisseur
van het gezelschap, de heer Th. H. Vis
ser, sprak het openingswoord uit en wijdde
eenige woorden aan de strekking van het
tooneelstuk.
Na afloop richtte Pastoor Lommerse
dankwoorden tot de spelers, die het werk
op zoo'n menschelijke wijze naar voren ge
bracht hadden. H?ün spel was dan ook in
één woord „af". De décors brachten ons
dadelijk in de juiste sfeer van het boeren
leven, terwijl van de grime, verzorgd door
den heer A. van Weert, bijzonder veel en
goed werk gemaakt was.
„Onder Ons" kan op een zeer goed ge
slaagde uitvoering terugzien, die nog lang
bij de bezoekers in 't geheugen zal blijven.
is bij
ter p
,,Een vraagbaak voor
voor plaatsgenoot
en vreemdeling"
alle boekhandelaren
aatse verkrijgbaar
Onmisbaar Bevat alle gegevens
van de Gem. Soest.
80 bladzijden groot.
WEGENS BELEEDIGING.
Wegens beleediging van G. C. v. D. werd
Mej. P. H. j.I. Vrijdag door den politie
rechter te Utrecht veroordeeld tot 15.
boete, subs. 10 dagen hechtenis. De eisch
was 20.of 15 dagen hechtenis. De
zaak werd met gesloten deuren behandeld.
Nadruk verboden.
Ouverture van Frans vi Suppé: „Een
Morgen, een Middag, een Avond in Wee-
nen." Een technisch hoogstaand nummer,
met zeer gevaarlijke en lastige overgan
gen. Het werd echter goed uitgevoerd; het
was alleen jammer, dat het koper te veel
overheerschte. Over het geheel was de mu
ziek eenigszins te hard. Echter, de zaal
leent zich hiervoor ook niet best en zullen
de muzikanten zich ook voor zaalwerk
eenigszins moeten beheerschen. De „Es-
pana-wals" van E. Kalmann deed het heel
goed; vooral de klarinetten waren mooi
van toon. Ook kan men bemerken, dat de
piston-party weder in goede handen is, wat
ook gezegd kan worden van de andere
hoofdpartflen. Alleen de begeleiding deed
was gevallen.
Na de .pauze, waarin door eenige dames
een groot aantal loten werden verkocht,
ving het tooneelstuk aan, getiteld: „Alles
op afbetaling", opgevoerd door de Too
neelvereeniging „De Vermomden". Dit ko
misch stukje werd wel geapprecieerd.
Toch hebben wij van de „Vermomden" wel
iets beters gezien. De verschillende rollen
waren niet zeer natuurlijk. Als lach-stuk
was het overigens goed.
Na de verloting volgde een gezellig sa
menzijn, waarby de muziek van het ensem
ble Gebr. Huygen, de heer Hoofd en Smit
het geheel opluisterde.
Het klokje van gehoorzaamheid sloeg
EZER dagen kregen we de verslagen
van enkele schoolwerktuintjes te le
zen. Geen tuintje bleef zonder klei
nen bewerker of bewerkster, zoodat hier
en daar plannen werden beraamd om voor
dit jaar het aantal tuintjes te vergrooten.
Over belangstelling voor deze instellingen
bij de jeugd mocht dus niet worden ge
klaagd. Integendeel: er werd met groot
animo gewerkt en de leiders konden niet
anders dan hun groote tevredenheid over
den gang van zaken uitspreken. Hoe de
kinderen thuis werden ontvangen met hun
bloemen en hun groente, vermelden de
verslagen niet.
Onwillekeurig gaan bij het lezen van zul
ke mededeelingen de gedachten terug naar
eigen jeugd en ziet men voor het geestes
oog zichzelf de eerste radijsjes plukken
voor de ontbijttafel, die men zelf schoon
maakte en opdischte, of een boeketje
viooltjes of vergeet-mij-nietjes onbeholpen
samenstellen en aa'h Moeder geven, die er
altijd zoo erg blij mee was.
Flauwer herinnert men zich tenslotte
ook, dat later de ijver om in het tuintje te
werken geringer werd en de konynen meer
in het centrum der belangstelling kwamen,
totdat men eens getuige was van het
slachten van zoo'n dier, dat altijd zoo lief
was geweest, om daarna van konijnen
ook maar iets meer te willen weten. Dui
ven, die men niet ging slachten, namen
hun plaats in. Totdat ook deze liefhebberij
door ongelukkige voorvallen tot een einde
kwam. Alleen één ding bleef over: een
polletje huislook op het keukendak! Hoe
vaak kreeg dat bezoek en hoe werd het
vertroeteld!
Deze mijmering hier te vervolgen, ligt
niet in de bedoeling. Het doel was slechts
de lezers te verleiden tot het oproepen van
eigen jeugdherinneringen. Misschien heb
ben ook zy een eigen tuintje gehad of er
naar verlangd. In dien tijd bestonden geen
schoolwerktuinen noch schooltuinen en ook
geen volkstuintjes, maar was elk kind
aangewezen op den tuin bij het ouderlyk
huis, als dit zoo bevoorrecht was. En in dit
laatste geval heerschte daarin niet zelden
de tuinman, die geen ruimte overliet voor
kindergedoe, of hij lag daar in min of meer
tot tuinieren, maar slechts tot ravotten,
waarby niets te bederven viel. Zoo iets
komt nog wel voor, niet het minst in jon
ge villadorpen, waar de grond niet te duur
is om bij elk huis ruimte over te laten voor
een „tuin".,
We zien dus, dat er bij de jeugd over
het algemeen een a.h.w. ingeboren liefde
voor de natuur aanwezig is, die zich min
of meer duidelijk wil uiten in het meest
Voor de hand liggende: de verzorging van
planten, in het bewerken van een stukje
grond. Waar deze niet aanwezig is, bieden
vereenigingen voor schoolwerktuinen dien
grond aan en bovendien leiding. Dat deze
noodzakelijk is, zal wel niemand ontken
nen. Er zou echter nog veel ovér te zeg
gen vallen. We doen dit evenwel niet, maar
wijzen op de verschijning van een boekje,
dat tot titel heeft: „Kryg ik ook een eigen
tuintje?" Dit boekje heeft een aardig ge
ïllustreerd kinderverhaaltje, dateerst
moet worden gelezen door de ouders!
Het boekje werd uitgegeven door de Pen-
ka Handelsonderneming in den Haag, die
het beschikbaar stelt voor 10 ct. of gratis
bij een baaltje vhn 3 Kg. Penka-kunstmest
voor den tuin. Het verhaaltje handelt in
hoofdzaak over een meisje, dat graag een
eigen tuintje heeft en dit ook krygt. Voor
de ouders is bedoeld de strekking, die niet
in de eerste plaats is, dat zij voor den tuin
Penka zullen gebruiken, maar dat zij zul
len luisteren naar het verlangen van de
jeugd naar een eigen tuintje, naar de na
tuur en de bevrediging der behoefte om
zelf plantjes te kweeken, om bloemen te
plukken en groente te oogsten voor moe
der. Als de ouders daarnaar luisteren, dan
komt het gebruik van Penka vanzelf en
verlangt men deze samengestelde mest
stof van zijn leverancier, die ze altijd kan
leveren.
Het is ons bekend, dat H.K.H. Prinses
Juliana een exemplaar van het boekje
gaarne heeft aanvaard. In het belang van
de jeugd van heden hopen we, dat vele
ouders het boekje eveneens willen lezen en
naar de strekking willen handelen. Aan
de Penka Handelsonderneming alle lof
voor de uitgave.
dan ook veel te vroeg, toen de oud-voorzit- verwaarloosden toestand, die niet aanlokte Bilthoven.
P. J. Schenk.