DRAADBEWAKERS
EEN LUXUEUS VLIEGTUIG
Verborgen bomen
EEN SCHILDWACHTHUISJE
Mooie en practische
Boekensteuners
graafbeambte kwam om de draad te her
stellen, vertelde hy wat er aan de hand
was. Deze had het draagbare apparaat bij
zich, waarmee hij de leiding kon proberen,
en daarvan maakte hij nu gebruik om vlug
naar een dokter te telegraferen. Door een
operatie kon de vrouw nog worden gered.
Soms worden de draden ook doorgebeten
door de mieren, die hun mieerenhopen zo
hoog bouwen, dat ze tot aan de draden rei
ken.
Maar de mannen, die moeten zorgen voor
de andere lijn, die over Kaap York loopt,
hebben het nog moeilijker Dit gebied is
zo woest en onherbergzaam, dat ze er niet
met auto's maar met paarden doorheen
moeten. Ovér woeste bergrivieren, over
bergen en door oerwouden voert hun weg.
Soms wordt bij het oversteken van een
rivier man of paard aangevallen door een
krokodil, soms hebben ze ontmoetingen met
wilde dieren in de wouden of lopen een
gevaarlijke slangenbeet op.
Vaak worden in deze streek de draden
beschadigd door omvallende bomen, eens
ontdekte een „telegraafruiter" een gewel
dige pythonslang, die zich om de paal had
heengewonden en zo de leiding verstoorde.
Dikwijls bouwen vogels hun nesten in de
palen. Of de negers snijden de draden door
en gebruiken ze voor hun speerpunten,
aanvallen doen ze de beambten niet meer.
Aan dergelijke gevaren zijn die „draad
bewakers", zoals ze daar worden genoemd,
blootgesteld. Hun moeilijke werk houdt de
verbinding in stand tussen de eenzame
woeste gebieden, waar de enkele mensen in
grote verlatenheid wonen en uitzien naar
elk teken van hun medemensen en de gro
te, levendige buitenwereld der steden en
dorpen.
Om te verhinderen, dat de boeken van
de boekenplank of van het bureau afvallen,
gebruiken we boekensteuners, die een hele
rij boeken by elkaar kunnen houden. Je
ziet ze veel in de winkels, in allerlei aar
dige vormen en modellen, maar om ze zelf
te maken, is toch altijd nog leuker, vind je
niet?
Op afb. 1 zie je een van de steuners, als
ze klaar zijn. Het rechtopstaande plankje is
in fig. 2 voorgesteld en figuur 3 is het lig
gende plankje, waar 1 aan vast Wordt ge
spijkerd. Onder dat liggende plankje, spij
ker je een reep metaal, blik b.v., dat een
WETENSWAARDIGHEDEN
De kleur van een vlag.
Jullie weten zeker wel, dat over de hele
wereld de witte vlag geldt als de vredes-
vlag Maar weten jullie ook dat de gele
vlag het teken is dat er een besmettelijke
ziekte heerste en dat de zwarte vlag vroe
ger speciaal door zeerovers werd gebruikt?
Hoeveel soorten chrysanten zijn er?
Op de laatste Amerikaanse chrysanten
tentoonstelling te Washington waren niet
minder dan 500 verschillende soorten te
zien.
Harde, doorzichtige gummi,
In Engeland wordt op het ogenblik ge
werkt aan het maken van gummiplaten,
die zo hard zijn als staal en doorzichtig
als glas.
We zetten het zelf in
elkaar.
Als we met soldaatjes spe
len of als we een kasteel
bouwen van blokken, dan
kunnen we heel goed een
schildwachthuisje erby ge
bruiken, want schildwachten
horen daar toch altijd by.
Van een stukje stevig kar
ton kun je er zelf een maken.
Op de afbeelding zie je hoe je het moet
knippen. Op de stippellijnen wordt het kar
ton gevouwen. Je hebt dan de vierkante
omtrek van het huisje en kunt de beide
zijkanten aan elkaar plakken. Het dak be
staat uit een recht stukje karton, dat pre
cies in het midden wordt gevouwen en
daarna op de omgevouwen stukjes aan de
bovenkant wordt geplakt. Je kunt er nu
van onderen nog een randje om plakken en
het daarna een bodempje geven, zodat de
schildwacht geen koude voeten krijgt. Met
een beetje waterverf schilder je het in
verschillende kleuren, bijvoorbeeld rood
wit, blauw of oranje wit, bleu, zoals de
vlaggen zijn.
soort eetkamer, waar ook divanbedden en
boekenkasten zijn te vinden. Je ziet, een
heel huis, waar je dagenlang in kunt rei
zen, zonder dat het je "aan iets ontbreekt.
Lijkt het niet een modern sprookje? Maar
het is geen sprookje! Dit vliegtuig bestaat
heus! Je ziet, het is een Junker, de Ju 90.
Niet minder dan 40 personen zouden er te
gelijk in vervoerd kunnen worden, maar
ik denk dat dan veel van het gemak en
de luxe verloren gingen!
Het vliegtuig kan een snelheid van 400
K.M. per uur bereiken en vliegt 200 K.M.
achter elkaar zonder te landen, of zoals
men dat noemt: de machine heeft een ac
tie-radius van 2000 K.M.. Zoals jullie mis
schien wel gelezen of gehoord hebt, is juist
deze nieuwe machine onlangs bij een
oefen vlucht verongelukt. «v
In het volgende stukje zijn
de namen van verschillende
bomen verborgen, negen in
het geheel. Lees het maar
eens langzaam en nauwkeu
rig door, dan zul je ze wel
vinden. Ze zitten in de woor
den verborgen of ze springen
van het ene woord op het an
dere, zoek maar goed.
HET NIEUWE MEISJE.
De school is al aan, de kin
deren zijn al in de klas en
de juffrouw wil juist begin
nen. Daar komt de hoofdon
derwijzer binnen met een
vreemd meisje. „Ik breng U
een nieuw leerlingetje", zegt
hij. „Is er nog een plaatsje
voor haar? Ja, naast Nel is
nog een plaats open. Het
nieuwe meisje gaat bij haar
in de bank zitten. Nel scliUift
dicht naar haar toe en vraagt
„Hoe heet je?'' „Beppie".
zegt het meisje De juffrouw
hoort het ook. „Nu", zegt ze,
„Beppie probeer maar met
ons mee te lezen We beginnen vandaag
met de leesles." Nel wil graag samen in
één boekje kijken en dat mag voor de eer
ste keer nog, omdat de nieuwe boekjes nog
niet zijn gekomen. In het speelkwartier
zegt Nel: „Wil je een stukje van mijn bo
terham? Ik heb er kaas opJa, dat lust
Beppie graag en ze haalt zelf een grote
sinaasappel te voorschijn. Die schilt ze net-'
jes en deelt hem met Nel, ieder zes part
jes. Nel en Beppie vinden elkaar dadelijk
aardig en ze spreken af om vriendinnetjes
te zijn.
jeds 'sa '^jaq 'uop '8iia\ 'dat
'sp 'sjia 'apuij :jooa afsjn^s jaq ui uauioq
ap uauio>| apjogfoA azap uj .'ONISSOHdO
eind onder de boeken uitsteekt. Daardoor
blijft de boekensteuner beter staan Als or
namentje kun je natuurlyk van alles ne
men, hier staat een bloemmotief afgebeeld.
In figuur 4 zie je hoe de bloem wordt uit
gezaagd, uit een stuk hout, en in 4a het
houten schijfje dat het „hartje" van de
bloem wordt. Midden in de bloem maak ie
nu een rond gat, waar dat schijfje precies
in past en dan lijm je het vast. Voor het
liggende en het staande plankje kan je een
grootte nemen van ongeveer 15 x 12 c.M„
maar het hangt ook erg van de boeken en
de plank af, hoe groot je het moet maken.
Je kunt ze aardig verven of beitsen, net
naar je zelf wilt.
Hoe snel vliegt een valk?
Jagers en vogel-deskundigen hebbt?n
vastgesteld, dat een valk, die zich op zijn
prooi stort, een snelheid heeft van ongeveer
260 K.M per uur.
APPELEN VERDELEN.
Bij een groentehandelaar lagen pra'chtige
appelen voor het raam. Een dame ging
naar binnen en kocht een paar K.G. van
de mooie vruchten Thuis gekomen telde
zij de appels na en zag. iat zij 13 grote
en 18 kleine appels had. Daar de dame ze
ven kinderen bad en van ieder kind even
veel hield, besloot zij ze allemaal evenvee)
van de vruchten te geven. Hoe heeft zij ze
moeten verdelen om te zorgen dat alle ze
ven kinderen evenveel kregen?
•spdde ap uba saoiupdde aj^ooii uo
japaoui aSipuejsjaA uaa sba\ f12 :3urssojdp
Paul Regtman.
Dat ziet er lang niet onaardig uit, hè,
het lijkt haast wel een sprookje. Een vlieg
tuig waar eventjes drie vertrekken en een
garage in zijn, behalve dan nog de cockpit,
waar de bestuurder in zit Moet je eens
zien, een complete keuken, waar een kok
lekkere gerechten kan klaar maken, dan de
garage, waar liefst een hele auto in mee
gevoerd kan worden, een keurige zitkamer,
met crapeaux en canapé's en dan nog een
Over Australië lopen
de eenzaamste telegraaf
lijnen ter wereld. Ze
gaan van de ene kant
van het werelddeel
naar het andere, dwars
over het hele eiland
heen. Zestig jaar gele
den is de eerste lijn
aangelegd, waarvan de
bouw twee jaar duurde.
Maar nauwelijks waren ze klaar, toen in
verschillende streken in de buurt van de
telegraaflijnen goud werd ontdekt. Daar
door kwamen ze op de gedachte om langs
die telegraafdraden een spoorweg aan te
leggen. In 1886 begon men van twee kan
ten met de aanleg. In het Noorden van
Darwin naar Birdum, ongeveer 340 K M.
lang, in het Zuiden van Adelaide naar Port
Augusta en verder naar Alice Springs, het
kleine plaatsje dat naar de dochter van een
postdirecteur was genoemd; deze lijn was
ongeveer 1500 K.M. lang. Midden in net
hartje van Australië houdt de spoorweg in
eens op. Tussen de beide eindstations ligt
een uitgestrekt, dunbevolkt gebied, dat al
leen door de telegraaflijn met de bewoon
de wereld in verbinding staat.
Op belangrijke punten van die lijnen,
voorzover ze door de eenzame streken voe
ren, zijn hutten gebouwd waar de draad
doorheen loopt. Daarin wonen de telegraaf-
beambten, die de versterkingsinstallaties
bedienen en de „telegraafruiters", die de
berichten verder brengen, de lijnen bewa
ken en herstellen, als het nodig is. Die klui
zenaars tegen wil en* dank zien op hun
eenzame posten maar zelden andere blanke
mensen.
Eens in de twee maanden gaat een flinke
doortastende postchauffeur er met een
vrachtauto op uit om levensmiddelen en
post te brengen aan de telegraafbeambten
in de afgelegen gebieden en aan de goud
zoekers en farmers.
Hij moet maar rijden, waar de weg op
dat ogenblik het beste is, dwars door de
woestijn, waar de zandheuvels minstens
eenmaal per week van plaats veranderen.
Zijn banden slijten hard en meer dan eens
komt de man op de plaats van bestemming
aan met autobanden, die met gras, dekens
en kledingstukken dichtgestopt zijn. En als
hij de pech heeft, dat de motor defect
raakt, moet hij wachten tot de een of an
dere stam zwervende negers voorbij trekt,
die hem een paar honderd kilometer wil
slepen. Bovendien moet hij gemiddeld zo'n
driehonderd rivieren en beken over, die in
de wintermaanden vaak woeste stromen
worden, waardoor hij soms wekenlang
wordt opgehouden.
Wanneer hij veilig de telegraaf-hut be
reikt, dan wordt hij met vreugde ontvan
gen. De beambten die anders vaak weken
achter elkaar niets anders horen, dan het
tikken van hun toestel, kunnen dan ten
minste weer eens praten met een mens.
Al staan er zware straffen op het door
snijden van de telegraafdraad, toch zijn er
ook wel gevallen, waarin men maar van
straffen heeft afgezien. Enige tijd geleden
werd er ten noorden van Powell-Creek een
draad doorgesneden. Toen een telegraaf-be-
ambte de plaats bereikte, waar de draad
was doorgesneden, vond hij een hoed en
een lege veldfles. Hoewel hij de hele om
trek afzocht, vond hij geen spoor van den
man, die de draad had beschadigd. Pas
maanden later werd er een eind verder een
vergeeld geraamte gevonden, van den man,
die door dorst was omgekomen en had ge
tracht hulp te krijgen, door de draad door
te snijden. Een ander geval liep beter af.
Een farmersvrouw werd ernstig ziek en
haar man durfde haar niet alleen te laten
om een dokter te halen, die twee dagen ver
v/eg woonde. Daarom sneed hij eenvoudig
de telegraafdraad door en toen een tele-
