Een groot geestelijk en sociaal werk. Schoonmaak! Nieuws- en Advertentieblad Verschijnt Woensdag en Zaterdag VIJFTIG INRICHTINGEN IN VIJFTIG JAAR. Het eeuwig blijvende. KASTPAPIER UitgaveN.V. EERSTE SOESTER ELECTR. DRUKKERIJ, v.h. Q. v. d. Bovenkamp REDACTIE- EN ADM.-ADRESv. WEEDESTR. 7 TEL. 2962 GIRO 161165 Bekendmakingen per rol 10 cent Plaatselijk Nieuws i OVER DE GRONDVERKOOP TE SOESTDUINEN. En over het Boschbad te Amersfoort. No. 21 ZEVEN EN TWINTIGSTE JAARGANG. Woensdag 9 Maart 1938 Bureau voor Administratie: VAN WEEDESTRAAT 7 SOESTDIJK Advertentiën worden ingewacht tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagsmiddags 2 uur, aan het Bureau: Van Weedestraat 7 Telefoon 2982 Advertentiën: VAN 1-5 REGELS 75 CTS., ELKE REGEL MEER 15 CTS. Groote letters naar plaatsruimte BIJ ABONNEMENT KORTING ABONNEMENTSPRIJS:0.80 PER DRIE MAANDEN HET AUTEURSRECHT VAN DIT BLAD WORDT UITDRUKKELIJK VOORBEHOUDEN OVEREENKOMSTIG ART. 15 VAN DE AUTEURSWET 1912 STAATSBLAD No. 380 (Officieel) HINDERWET. Burgemeester en Wethouders van Soest maken bekend, dat het verzoek van W. J. Hülhorst, Schoutenkampweg 20a, te Eoest, op op/in perceel Schoutenkampweg 20a te Soest, kadastraal bekend in sectie D. No. 2036 een smederij te mogen oprichten, door hen voorwaardelijk is ingewilligd op 4 1938. Soest, 4 Maart 1938. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, W. A. J. Visser. De Secretaris, Groot, l.s. trekhondenwet. Burgemeester en Wethouders van Soest brengen ter kennis van de houders van hondenkarren, dat op 25 Maart 1938 des namiddags half drie, ingevolge het bepaal de in het gewijzigde Koninklijk Besluit van 6 Februari 1911 (Staatsblad No. 45), een algemeene keuring zal worden gehou den van de trekhonden en hondenkarren. Deze keuring zal plaats hebben bij de ge bouwen van Gemeentewerken aan den Lan ge Brinkweg. De aandacht wordt er op gevestigd, dat de hondenkarren volledig uitgerust moeten worden voorgeleid en dat bij niet-verschij- ning ter keuring doorhaling van de in schrijving in het register zal volgen. Soest, 7 Maart 1938. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, W. A. J. Visser. De Secretaris, Groot, l.s. DIEP in het gemoed der menschen leeft, ondanks alle drukte en haas ten in het leven van dezen tijd, on danks alle reppen en jachten en jak keren, het onuitbluschbare besef van den onverbreekbaren band met den Algeest die het heelal beheerscht en bestuurt. En wan neer in al te spaarzame oogenblikken de mensch, eens tot rust komt, en in de stil te van rustig overpeinzen, ver van het ru moer van het jachtende alledagsleven, zijn ziel verheft tot de klare, lichte hoogten, dan komen gedachten van liefde en goed heid en goeden wil en maken woning bij hem, geven inspiratie en nieuwe bezieling aan het streven en werken, en geven vreug de en blijden zin. Omdat diep in zijn inner- lyk wezen de mensch beseft, dat heit zijn voorrecht en plicht is, om al wat goed is en schoon en liefdevol, tot uiting te bren gen, als afspiegeling van de oneindige bron van alle liefde en harmonie en schoon heid. Dienen heeft voor sommigen een eigen aardige klank, omdat dit woord verward wordt met de beteekenis van oogendiena- rij, of gedwongen iets onaangenaams ver richt, of iets van dien aard. Maar de wa re beteekenis van het dienen, de plicht van iederen mensch, is dienen van het principe van het goede en ware, het opleven naar ons hoogste begrip van wat goed en wat en schoon is. En in welke maatschappelij ke positie we ons ook bevinden, niets en niemand kan ons weerhouden om aan de zen ingeboren drang gehoor te geven, en daarbij een vrede van gemoed te gewin nen, die alle begrip en alle verstand te bo ven gaat. Dikwyis wordt gedacht, dat leven, wer kelijk leven, het beste geleefd wordt wan neer er veel rumoer en daverend geweld, veel schittering en pracht is. In zulke tij den verwachten de menschen de stem der Oneindigheid te hooren roepen of gillen, tusschen het ratelen' der machines of het stemmenrumoer van de beursMaar de stem der Oneindigheid is juist een heel zachte stem en het geluid ervan kan slechts gehoord worden in de stilte van een kalme zielOm het rustige ge luid van oneindige muziek te hooren, moet men het rumoer en de verwarring van het zakenleven voor een wijle verlaten en schuilplaats zoeken in het heiligdom van Reeds William Booth heeft begrepen, dat het bij het zoeken naar het verlorene niet aangaat, alleen maar te komen met een stichtelijk wooz-d. Hij gaf er den warmen kop koffie en het voedzame brood bij, en hij heeft langs dien weg meer harten be reikt dan menig prediker. Maar nu eenmaal de eea'ste stap op dien weg van het practisch Christendom gedaan was, moest onvermijdelijk een tweede vol gen. Zoo ontstond nu na vijftig jaar arbeid van het Leger des Heils in ons land, een geestelijk en sociaal instelling, die in het moderne tijdsbeeld een voorname plaats in neemt, en zeker openbare aandacht era open bare belangstelling verdient. Aan den breeden weg in het milde» Gooi te NaardenBussum staat een heereahuis. Zooals er vele staan. Niet groot en impo sant, niet breed en van een statige voor naamheid, maar stil, zustig, beschefiden; in zijn omvang ïaiim, zonder zeer bepaalde architectonische accenten. Het Kinderhuis. Dit heerenhuis is het Kinderhuip van het Leger des Heils. Geen steen en geen ge- velraam wekt ook maar één oogeaiblik den indruk van een gesticht. En als ik op den stoep sta en aanbel, dan is het, zooals by alle andei'e huizen in die buurt, het meis je, dat opendoet en dat my en mijn bege- leidei's als welkome bezoekers In de voor kamer laat. En daar staat huiselyk, gezel lig de thee op een lichtje en daar is het een tegemoetkomende vriendelyke dame, in wie ik de Directrice ontmoet. Maar nu gaat toch even myn illusie schuil, wanneer ik haar door mijn geleiders hoor aanspreken als „Majoor*'. Ik verberg mijn verbazing, en gelukkig maar, want na een kwartiertje praten is deze „Majoor" gelukkig niets anders dan alleen de lieve en de begrypende Moeder van een zeer groot en moeilijk gezin. Ik heb dus dat be grip „Majoor" heelemaal in myn. bewust zijn weggeschoven en praat met deze Moe der over haar zorgen. Niet in de eerste plaats zorgen van haar huishoudboekje, al heeft zy die ook en zelfs in dezen tijd wat erg n\jpend. Maar onze aandacht gaat uit naar de zorgen, die ze heeft voor het 's menschen eigen diepste zelf......... Ge durende zulke perioden zal hy zichaelf ver nieuwd en verfrischt bevinden dopr gees telijke krachten. Op zulke tijden zal hy de stem der Oneindigheid tot hem hooren spreken in kalme verzekerdheid, hem op wekkend weer opnieuw terug te gaan in het actieve leven; maar terug te gaan met een hoog en vastvertrouwend gevoelen van de nabijheid van den Algoede den g^anschen dag Een zelfde streven en opwekken, om met grooter vreugde en hooger idealisme het leven van allen dag te leven en fte dienen naar het hoogste begrip van goed, gaf Gil- bert Thomas eens aan, toen hij izeide, dat de dingen, die tot 's menschen vrede be- hooren, en tot den vrede van. de maat schappij, nog precies hetzelfde zijn wat zij waren, toen de Bergrede we»'d uitge sproken en het ls onze plicht, om door woord en voorbeeld, haar gestand) te doen, te midden van alle rumoer en afleiding van onzen tijd. Men mag ons dan wellicht „ouderwetsch" noemen, in de oogen van hen, die slechts de dingen van het oogen- blik kunnen zien die slechts oordeelen naar het uiterlijke in plaats van naar in nerlijke waarden. Maar „ouderwetsch" ite zijn is dikwijls „zijn tyd vooruit zijn", meer nog dan by zijn tijd ten achter zijn. Gewoonten veranderen, en de uiterlijke kenmerken van de eeuwen verschillen on derling. Maar eenvoud van hart is nooit voor goed „uit de mode" en de innerlijke waarden, de innerlijke voldoening van het leven, die blijven eeuwig het zelfde. Dr. Ch. v. d. Rr. (Nadruk verboden). groot en klein, dat aan haar moederlijke zorg is toevertrouwd, In de wieg ligt een baby en in de naai kamer staat de 18-jarige Jans en beide zijn ze moeders kinderen. Tot den zesjarigen leeftijd zijn het zoo wel meisjes als jongens, die in het kinder huis een eerste veilige haven vinden, maar na het zesde jaar gaan de jongens naar het Jongenshuis te Amersfoort, doch de meisjes blijven tot hun 18de jaar onder Moeders vleugels, ën als zij dan nog niet in hun eigen onderhoud kunnen voorzien, wordt de toegangsdeur voor hen waarlijk niet gesloten. Wij gaan een wandeling maken door het gebouw en worden aanstonds verrast door een blij kinderkoor, dat ter begroeting in de hall staat opgesteld. En als we dan even aan de wieg van de allerkleinste staan, die door de gezellige kamer schreeuwt van dit eenvoudige en toch zoo aantrekkelijke huis en verder op, de kinderen ontmoeten, die hier zoo heelemaal in hun eigen gezins sfeer opgroeien, dan pijnigt de tragiek van deze jonge levens ons gelukkig minder erg. Want de oorzaak van het hier zyn is meest al wel heel tragisch. De ouders van dat blozende, lachende knaapje dé&r, zijn bei den in een krankzinnigen-gesticht. Het moedertje van die vroolijke Jans telde nog geen 14 jaar toen Jansje geboren werd, Een derde zal nooit precies kunnen zeg gen, wie zijn ouders waren, en zoo schrij ven deze levens, zoo jong reeds, hun eigen tragiek. De zon speelt dartel door de ruiten en alle kamers stralen van de hoop en het geloof, dat onze Moeder in dit huis heeft om deze kinderen boven de tragiek uit tot sterke en gezonde menschen in onze moei lijke maatschappij op te voeden. En zooals zij in alle kamers bloemen heeft gezet, zoo weet zij, dat er in het hart van elk kind het goede leeft, dat onder haar lieve en zorgzame leiding tot ontplooiing kan ko men. Het Kinderhuis te Naarden-Bussum is de eerste veilige haven van een te vroeg gehavende jeugd. Het Jongenshuis. Zooals een stad, boven op een berg ge legen, niet verborgen kan blijven, zoo ligt op den Amersfoortschen berg „Het Jon genshuis" van het Leger des Heils. En al direct verrukt mij het prachtige vérgezicht over de mooie streek en het boeiend land schap. Is dit een symbool van het perspec tief, dat via dit Jongenshuis geopend wordt, voor het leven van de jongens, die hier niet alleen hun toevlucht vinen, doch ook de sterke hand, die hen met liefde leiden zal, totdat zij op den moeilijken levensweg zelfstandig kunnen gaan? Dit Jongenshuis van het Leger des Heils is voor alles geen tuchtschool. Deze jon gens zyn veelal kinderen van ouders, die uit de ouderlijke macht zyn ontzet en die zoodoende nog bijtyds uit het verderfelijke millieu weggehaald zyn om nu in de ge zonde sfeer van dit huis, op te groeien tot flinke Hollandsche jongens, Jdie zichzelf door het leven zullen weten te slaan. Van 6 tot 18 jaar vinden zy hier hun toever laat. De schooljongens en de „baas"-jon- gens. De „baas"-jongens zijn jongens, die een baas hebben, hetzij in Amersfoort, het zij in de onmiddellijke omgeving. Zij komen op deze manier langs een normalen weg met het leven in aanraking en leeren een vak. Ik heb met verschillende van deze jon gens een praatje aangeknoopt, en het is dit vooral wat mij met zooveel genoegen heeft gedaan, dat deze jongens zich in geen enkel opzicht verpleegden of gestichts jongens voelen. Ik geloof, dat dit één van de belangrijkste factoren is in het opvoe dingssysteem van het Leger des Heils. Maar daarnaast staat vooral ook de bij zondere gave, die de opperste leiding van het Leger des Heils blijkt te bezitten, na melijk altijd en overal den juisten man op de juiste plaats te benoemen. Het is ook N.V. Eerste Soester El. Drukkerij v. Weedestraat 7 Soestdijk l^j.1iï.VÜVÜVy.V^V^2.V^.1^Vl5.V^J.\y \ÜVj£VÜ1^Ï.VÜViJ.VÜVÜ^2 in dit Jongenshuis weer niet de directeur, het zijn vader en moeder, en al die jongens is het één voor één aan te zien, dat zy het vertrouwen hébben en wederkeerig een diep en groot vertrouwen stellen in hun leiders. Wat dat beteekent, juist in die moeilijke jaren van hun puberteit, zal begrepen wor den door een Ieder, die zich met de jeugd en haar opvoeding bezig houdt. „Wat zou er", vraagt Mr. de Jongh, in zyn artikel in het Gedenkboek van het Leger, „van deze kinderen terecht gekomen zijn, als ze over gelaten waren aan de menschen, die nooit met eere den naam van vader en moeder dragen Wij mogen ook hier, waar wij met dit belangrijke maatschappelijk werk hebben kennis gemaakt, voor de aan deze misdeel de jeugd toegestoken hand het Leger wel dankbaar zijn. Tehuis voor oude dames. Waar wij dezen rondgang begonnen zyn met het staan aan de wieg van een baby, daar is onze laatste tocht naar Huize: „Avondzon", waar ik de bijna hondertwee jarige dame aantref, 'die met haar mede bewoonsters de vreugde van den avond des levens geniet. De intieme sfeer, de echt huiselijke haard en de toegewijde genegenheid van de direc trice geven aan dit tehuis een zoo eigen cachet aan, een zoo prettig karakter, dat het voor iederen bezoeker., een voldoening wordt deze oude dames daar zoo veilig on dergebracht te zien. Een laatste veilige haven na een dikwerf, moeitevol leven. In huize „Avondzon" geeft het^ Leger des Heils hun iets van des Levens poëzie te rug. De officiersopleiding. Waar het Leger des Heils en zijn arbeid zoo het geheele leven omspant, daar ge tuigt het van practischen zin en organi satorisch overleg, dat de opleiding van de Heilssoldaten tot dit werk van „practisch Christendom" met groote ernst is ter hand genomen. Toen zestig jaar geleden William Booth de plannen ontwikkelde voor de meer of- ficieele Officiers-opleiding, heeft hij den hoeksteen gelegd van een geestelijk huis van arbeid in den wijngaard des Heeren. En zoo is ook in ons land, waar het Leger nu vyftig jaar het werk van naastenliefde heeft betracht, de opleidingsschool, zooals die thans te Amstelveen tot stand gekomen is, een monument geworden van geestelijke en sociale voorzorg. Wij moeten, wanneer wij buiten het Le ger en zijn organisatie staan, allervoor zichtigst zijn in ons oordeel over de Heils soldaten en hun populariseerenden arbeid, zooals wij dat bij den weg kennen. Maar al te zeer wordt door ons leeken daurby gedacht aan een gemakkelijk „onder dak komen", dat de dienstbaarheid van het werk dezer menschen in twijfel zou kunnen doen trekken. Wie wat meer weet van de interne or ganisatie van het Leger, zal zich voor zulk een oppervlakkig oordeel wel hoeden. Want de jonge menschen, die zich in hun eerste blijmoedigheid en spontane overgave voor het werk van het Leger beschikbaar stel len, vangen aan met een leven van offer en dienstvaardigheid. Er is er niet één, of hij blijft bij zijn aan vankelijk toetreden tot het Leger volkomen in zijn maatschappelijke positie gehand haafd. Zy hebben hun dagelykschen arbeid in het maatschappelijk leven als elk an der en het zijn allerminst de leegloopers, die zich voor den arbeid bij het Leger ge ven, integendeel. Wij meenen door publicatie van het bo venstaande te hebben medegewerkt, om het doel en streven van het Leger des Heils in Nederland beter en algemeener bekend te maken en eventueel onjuiste voorstel lingen, die men daarover mocht gehad hebben, weg te nemen. Naar wy uit goede bron vernemen zal het Bestuur der Vereeniging „Algemeen Belang" te Soest by de Kroon requestree- ren over den bekenden verkoop van gron den aan de Middenlaan te Soestduinen, waarover reeds meer te doen is geweest en waarvan velen beweren, dat dit een ernsti ge schending van natuurschoon daar in de omgeving beteekent. Gemeld bestuur zal thans bij de Kroon, als hoogste instantie, die hierover te oordeelen heeft, aandrin gen het bestreden raadsbesluit tot verkoop van die gronden alsnog ongedaan te maken door daaraan de vereischte goedkeuring te onthouden, dan wel het te vernietigen wegens strijd met het algemeen belang. Voorts zal ditzelfde Bestuur zich wen den tot het College van Gedeputeerde Sta ten van Utrecht in verband met de voor genomen stichting door de Gem. Amers foort van het „Boschpad" nabij Birkhoven. Verzocht zal dan worden* het besluit van den Gemeenteraad van Amersfoort om tot stichting van dat „Boschbad" over te gaan, niet goed te keuren. Aangevoerd zal dan worden, dat er in de provincie Utrecht reeds meerdere van dergelijke Natuurba den zijn, die geen van alle erg floreeren* zoodat alle die bestaande Natuurbaden van de vestiging van een geheel nieuw onge twijfeld schade zullen ondervinden, welke schade als regel weder ten laste komt van de belastingbetalers in de diverse gemeen ten. Speciaal van het Soester Natuurbad, als liggende het dichtste bij, zal de finan- tieele exploitatie zéér ongunstig worden beïnvloed, en een dergelijke beïnvloeding van een semi-overheidsinstelling eener ge meente door een soortgelijke overheidsin stelling van een aangrenzende gemeente behoort als regel toch zeer zeker te wor den voorkomen. Vandaar, dat de hoop wordt uitgesproken, dat Gedep. Staten vol doende met deze argumentatie rekening zullen houden en een dergelijke, waarschijn lijk zich niet dekken kunnende overheids instelling, die slechts in stand kan blijven door een gemeentelijke bijdrage, in de ge geven omstandigheden als niet oirbaar en verantwoord zullen beschouwen. SCHÓÓN IN DUBBELEN ZIN 1 Schoon, want zindelijk! Dank zij het ver nuftige vulreservoirtje in den hal», komt geen inkt meer aan houder of vingers. Maar ook acsthetisch schoon! De flacon is 5eblazcn naar een ontwerp van Copier, «n Leerdamschen glaskunstenaar. Waarom dua een morsflesch alj U een zindelijke, waarom een leelijkl als y_een jnooie kunt hebben? 60 cent. In Soest verkrijgbaar by: De Kantoorboekhandel N.V. EERSTE SOESTER ELECTRISCHE DRUKKERIJ,

Historische kranten - Archief Eemland

De Soester | 1938 | | pagina 1