Een groot geestelijk en
sociaal werk.
Schoonmaak!
Nieuws- en Advertentieblad
Verschijnt Woensdag en Zaterdag
VIJFTIG INRICHTINGEN IN
VIJFTIG JAAR.
Het eeuwig blijvende.
KASTPAPIER
UitgaveN.V. EERSTE SOESTER ELECTR. DRUKKERIJ, v.h. Q. v. d. Bovenkamp
REDACTIE- EN ADM.-ADRESv. WEEDESTR. 7 TEL. 2962 GIRO 161165
Bekendmakingen
per rol 10 cent
Plaatselijk Nieuws i
OVER DE GRONDVERKOOP
TE SOESTDUINEN.
En over het Boschbad
te Amersfoort.
No. 21
ZEVEN EN TWINTIGSTE JAARGANG.
Woensdag 9 Maart 1938
Bureau voor Administratie: VAN WEEDESTRAAT 7 SOESTDIJK
Advertentiën worden ingewacht tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagsmiddags
2 uur, aan het Bureau: Van Weedestraat 7 Telefoon 2982
Advertentiën: VAN 1-5 REGELS 75 CTS., ELKE REGEL MEER 15 CTS.
Groote letters naar plaatsruimte BIJ ABONNEMENT KORTING
ABONNEMENTSPRIJS:0.80 PER DRIE MAANDEN
HET AUTEURSRECHT VAN DIT BLAD WORDT UITDRUKKELIJK VOORBEHOUDEN OVEREENKOMSTIG ART. 15 VAN DE AUTEURSWET 1912 STAATSBLAD No. 380
(Officieel)
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Soest
maken bekend, dat het verzoek van W. J.
Hülhorst, Schoutenkampweg 20a, te Eoest,
op op/in perceel Schoutenkampweg 20a te
Soest, kadastraal bekend in sectie D. No.
2036 een smederij te mogen oprichten, door
hen voorwaardelijk is ingewilligd op 4
1938.
Soest, 4 Maart 1938.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester, W. A. J. Visser.
De Secretaris, Groot, l.s.
trekhondenwet.
Burgemeester en Wethouders van Soest
brengen ter kennis van de houders van
hondenkarren, dat op 25 Maart 1938 des
namiddags half drie, ingevolge het bepaal
de in het gewijzigde Koninklijk Besluit
van 6 Februari 1911 (Staatsblad No. 45),
een algemeene keuring zal worden gehou
den van de trekhonden en hondenkarren.
Deze keuring zal plaats hebben bij de ge
bouwen van Gemeentewerken aan den Lan
ge Brinkweg.
De aandacht wordt er op gevestigd, dat
de hondenkarren volledig uitgerust moeten
worden voorgeleid en dat bij niet-verschij-
ning ter keuring doorhaling van de in
schrijving in het register zal volgen.
Soest, 7 Maart 1938.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester, W. A. J. Visser.
De Secretaris, Groot, l.s.
DIEP in het gemoed der menschen
leeft, ondanks alle drukte en haas
ten in het leven van dezen tijd, on
danks alle reppen en jachten en jak
keren, het onuitbluschbare besef van den
onverbreekbaren band met den Algeest die
het heelal beheerscht en bestuurt. En wan
neer in al te spaarzame oogenblikken de
mensch, eens tot rust komt, en in de stil
te van rustig overpeinzen, ver van het ru
moer van het jachtende alledagsleven, zijn
ziel verheft tot de klare, lichte hoogten,
dan komen gedachten van liefde en goed
heid en goeden wil en maken woning bij
hem, geven inspiratie en nieuwe bezieling
aan het streven en werken, en geven vreug
de en blijden zin. Omdat diep in zijn inner-
lyk wezen de mensch beseft, dat heit zijn
voorrecht en plicht is, om al wat goed is
en schoon en liefdevol, tot uiting te bren
gen, als afspiegeling van de oneindige
bron van alle liefde en harmonie en schoon
heid.
Dienen heeft voor sommigen een eigen
aardige klank, omdat dit woord verward
wordt met de beteekenis van oogendiena-
rij, of gedwongen iets onaangenaams ver
richt, of iets van dien aard. Maar de wa
re beteekenis van het dienen, de plicht van
iederen mensch, is dienen van het principe
van het goede en ware, het opleven naar
ons hoogste begrip van wat goed en wat
en schoon is. En in welke maatschappelij
ke positie we ons ook bevinden, niets en
niemand kan ons weerhouden om aan de
zen ingeboren drang gehoor te geven, en
daarbij een vrede van gemoed te gewin
nen, die alle begrip en alle verstand te bo
ven gaat.
Dikwyis wordt gedacht, dat leven, wer
kelijk leven, het beste geleefd wordt wan
neer er veel rumoer en daverend geweld,
veel schittering en pracht is. In zulke tij
den verwachten de menschen de stem der
Oneindigheid te hooren roepen of gillen,
tusschen het ratelen' der machines of het
stemmenrumoer van de beursMaar
de stem der Oneindigheid is juist een heel
zachte stem en het geluid ervan kan
slechts gehoord worden in de stilte van
een kalme zielOm het rustige ge
luid van oneindige muziek te hooren, moet
men het rumoer en de verwarring van het
zakenleven voor een wijle verlaten en
schuilplaats zoeken in het heiligdom van
Reeds William Booth heeft begrepen, dat
het bij het zoeken naar het verlorene niet
aangaat, alleen maar te komen met een
stichtelijk wooz-d. Hij gaf er den warmen
kop koffie en het voedzame brood bij, en
hij heeft langs dien weg meer harten be
reikt dan menig prediker.
Maar nu eenmaal de eea'ste stap op dien
weg van het practisch Christendom gedaan
was, moest onvermijdelijk een tweede vol
gen. Zoo ontstond nu na vijftig jaar arbeid
van het Leger des Heils in ons land, een
geestelijk en sociaal instelling, die in het
moderne tijdsbeeld een voorname plaats in
neemt, en zeker openbare aandacht era open
bare belangstelling verdient.
Aan den breeden weg in het milde» Gooi
te NaardenBussum staat een heereahuis.
Zooals er vele staan. Niet groot en impo
sant, niet breed en van een statige voor
naamheid, maar stil, zustig, beschefiden;
in zijn omvang ïaiim, zonder zeer bepaalde
architectonische accenten.
Het Kinderhuis.
Dit heerenhuis is het Kinderhuip van het
Leger des Heils. Geen steen en geen ge-
velraam wekt ook maar één oogeaiblik den
indruk van een gesticht. En als ik op den
stoep sta en aanbel, dan is het, zooals by
alle andei'e huizen in die buurt, het meis
je, dat opendoet en dat my en mijn bege-
leidei's als welkome bezoekers In de voor
kamer laat. En daar staat huiselyk, gezel
lig de thee op een lichtje en daar is het
een tegemoetkomende vriendelyke dame,
in wie ik de Directrice ontmoet.
Maar nu gaat toch even myn illusie
schuil, wanneer ik haar door mijn geleiders
hoor aanspreken als „Majoor*'. Ik verberg
mijn verbazing, en gelukkig maar, want
na een kwartiertje praten is deze „Majoor"
gelukkig niets anders dan alleen de lieve
en de begrypende Moeder van een zeer
groot en moeilijk gezin. Ik heb dus dat be
grip „Majoor" heelemaal in myn. bewust
zijn weggeschoven en praat met deze Moe
der over haar zorgen. Niet in de eerste
plaats zorgen van haar huishoudboekje,
al heeft zy die ook en zelfs in dezen tijd
wat erg n\jpend. Maar onze aandacht gaat
uit naar de zorgen, die ze heeft voor het
's menschen eigen diepste zelf......... Ge
durende zulke perioden zal hy zichaelf ver
nieuwd en verfrischt bevinden dopr gees
telijke krachten. Op zulke tijden zal hy
de stem der Oneindigheid tot hem hooren
spreken in kalme verzekerdheid, hem op
wekkend weer opnieuw terug te gaan in
het actieve leven; maar terug te gaan met
een hoog en vastvertrouwend gevoelen van
de nabijheid van den Algoede den g^anschen
dag
Een zelfde streven en opwekken, om met
grooter vreugde en hooger idealisme het
leven van allen dag te leven en fte dienen
naar het hoogste begrip van goed, gaf Gil-
bert Thomas eens aan, toen hij izeide, dat
de dingen, die tot 's menschen vrede be-
hooren, en tot den vrede van. de maat
schappij, nog precies hetzelfde zijn wat
zij waren, toen de Bergrede we»'d uitge
sproken en het ls onze plicht, om door
woord en voorbeeld, haar gestand) te doen,
te midden van alle rumoer en afleiding
van onzen tijd. Men mag ons dan wellicht
„ouderwetsch" noemen, in de oogen van
hen, die slechts de dingen van het oogen-
blik kunnen zien die slechts oordeelen
naar het uiterlijke in plaats van naar in
nerlijke waarden. Maar „ouderwetsch" ite
zijn is dikwijls „zijn tyd vooruit zijn",
meer nog dan by zijn tijd ten achter zijn.
Gewoonten veranderen, en de uiterlijke
kenmerken van de eeuwen verschillen on
derling. Maar eenvoud van hart is nooit
voor goed „uit de mode" en de innerlijke
waarden, de innerlijke voldoening van het
leven, die blijven eeuwig het zelfde.
Dr. Ch. v. d. Rr.
(Nadruk verboden).
groot en klein, dat aan haar moederlijke
zorg is toevertrouwd,
In de wieg ligt een baby en in de naai
kamer staat de 18-jarige Jans en beide zijn
ze moeders kinderen.
Tot den zesjarigen leeftijd zijn het zoo
wel meisjes als jongens, die in het kinder
huis een eerste veilige haven vinden, maar
na het zesde jaar gaan de jongens naar
het Jongenshuis te Amersfoort, doch de
meisjes blijven tot hun 18de jaar onder
Moeders vleugels, ën als zij dan nog niet
in hun eigen onderhoud kunnen voorzien,
wordt de toegangsdeur voor hen waarlijk
niet gesloten.
Wij gaan een wandeling maken door het
gebouw en worden aanstonds verrast door
een blij kinderkoor, dat ter begroeting in
de hall staat opgesteld. En als we dan even
aan de wieg van de allerkleinste staan, die
door de gezellige kamer schreeuwt van dit
eenvoudige en toch zoo aantrekkelijke huis
en verder op, de kinderen ontmoeten, die
hier zoo heelemaal in hun eigen gezins
sfeer opgroeien, dan pijnigt de tragiek van
deze jonge levens ons gelukkig minder erg.
Want de oorzaak van het hier zyn is meest
al wel heel tragisch. De ouders van dat
blozende, lachende knaapje dé&r, zijn bei
den in een krankzinnigen-gesticht. Het
moedertje van die vroolijke Jans telde nog
geen 14 jaar toen Jansje geboren werd,
Een derde zal nooit precies kunnen zeg
gen, wie zijn ouders waren, en zoo schrij
ven deze levens, zoo jong reeds, hun eigen
tragiek.
De zon speelt dartel door de ruiten en
alle kamers stralen van de hoop en het
geloof, dat onze Moeder in dit huis heeft
om deze kinderen boven de tragiek uit tot
sterke en gezonde menschen in onze moei
lijke maatschappij op te voeden. En zooals
zij in alle kamers bloemen heeft gezet, zoo
weet zij, dat er in het hart van elk kind
het goede leeft, dat onder haar lieve en
zorgzame leiding tot ontplooiing kan ko
men. Het Kinderhuis te Naarden-Bussum
is de eerste veilige haven van een te vroeg
gehavende jeugd.
Het Jongenshuis.
Zooals een stad, boven op een berg ge
legen, niet verborgen kan blijven, zoo ligt
op den Amersfoortschen berg „Het Jon
genshuis" van het Leger des Heils. En al
direct verrukt mij het prachtige vérgezicht
over de mooie streek en het boeiend land
schap. Is dit een symbool van het perspec
tief, dat via dit Jongenshuis geopend wordt,
voor het leven van de jongens, die hier niet
alleen hun toevlucht vinen, doch ook de
sterke hand, die hen met liefde leiden zal,
totdat zij op den moeilijken levensweg
zelfstandig kunnen gaan?
Dit Jongenshuis van het Leger des Heils
is voor alles geen tuchtschool. Deze jon
gens zyn veelal kinderen van ouders, die
uit de ouderlijke macht zyn ontzet en die
zoodoende nog bijtyds uit het verderfelijke
millieu weggehaald zyn om nu in de ge
zonde sfeer van dit huis, op te groeien tot
flinke Hollandsche jongens, Jdie zichzelf
door het leven zullen weten te slaan. Van
6 tot 18 jaar vinden zy hier hun toever
laat. De schooljongens en de „baas"-jon-
gens. De „baas"-jongens zijn jongens, die
een baas hebben, hetzij in Amersfoort, het
zij in de onmiddellijke omgeving. Zij komen
op deze manier langs een normalen weg
met het leven in aanraking en leeren een
vak.
Ik heb met verschillende van deze jon
gens een praatje aangeknoopt, en het is
dit vooral wat mij met zooveel genoegen
heeft gedaan, dat deze jongens zich in geen
enkel opzicht verpleegden of gestichts
jongens voelen. Ik geloof, dat dit één van
de belangrijkste factoren is in het opvoe
dingssysteem van het Leger des Heils.
Maar daarnaast staat vooral ook de bij
zondere gave, die de opperste leiding van
het Leger des Heils blijkt te bezitten, na
melijk altijd en overal den juisten man op
de juiste plaats te benoemen. Het is ook
N.V. Eerste Soester El. Drukkerij
v. Weedestraat 7 Soestdijk
l^j.1iï.VÜVÜVy.V^V^2.V^.1^Vl5.V^J.\y \ÜVj£VÜ1^Ï.VÜViJ.VÜVÜ^2
in dit Jongenshuis weer niet de directeur,
het zijn vader en moeder, en al die jongens
is het één voor één aan te zien, dat zy het
vertrouwen hébben en wederkeerig een diep
en groot vertrouwen stellen in hun leiders.
Wat dat beteekent, juist in die moeilijke
jaren van hun puberteit, zal begrepen wor
den door een Ieder, die zich met de jeugd
en haar opvoeding bezig houdt. „Wat zou
er", vraagt Mr. de Jongh, in zyn artikel in
het Gedenkboek van het Leger, „van deze
kinderen terecht gekomen zijn, als ze over
gelaten waren aan de menschen, die nooit
met eere den naam van vader en moeder
dragen
Wij mogen ook hier, waar wij met dit
belangrijke maatschappelijk werk hebben
kennis gemaakt, voor de aan deze misdeel
de jeugd toegestoken hand het Leger wel
dankbaar zijn.
Tehuis voor oude dames.
Waar wij dezen rondgang begonnen zyn
met het staan aan de wieg van een baby,
daar is onze laatste tocht naar Huize:
„Avondzon", waar ik de bijna hondertwee
jarige dame aantref, 'die met haar mede
bewoonsters de vreugde van den avond des
levens geniet.
De intieme sfeer, de echt huiselijke haard
en de toegewijde genegenheid van de direc
trice geven aan dit tehuis een zoo eigen
cachet aan, een zoo prettig karakter, dat
het voor iederen bezoeker., een voldoening
wordt deze oude dames daar zoo veilig on
dergebracht te zien. Een laatste veilige
haven na een dikwerf, moeitevol leven. In
huize „Avondzon" geeft het^ Leger des
Heils hun iets van des Levens poëzie te
rug.
De officiersopleiding.
Waar het Leger des Heils en zijn arbeid
zoo het geheele leven omspant, daar ge
tuigt het van practischen zin en organi
satorisch overleg, dat de opleiding van de
Heilssoldaten tot dit werk van „practisch
Christendom" met groote ernst is ter hand
genomen.
Toen zestig jaar geleden William Booth
de plannen ontwikkelde voor de meer of-
ficieele Officiers-opleiding, heeft hij den
hoeksteen gelegd van een geestelijk huis
van arbeid in den wijngaard des Heeren.
En zoo is ook in ons land, waar het Leger
nu vyftig jaar het werk van naastenliefde
heeft betracht, de opleidingsschool, zooals
die thans te Amstelveen tot stand gekomen
is, een monument geworden van geestelijke
en sociale voorzorg.
Wij moeten, wanneer wij buiten het Le
ger en zijn organisatie staan, allervoor
zichtigst zijn in ons oordeel over de Heils
soldaten en hun populariseerenden arbeid,
zooals wij dat bij den weg kennen. Maar
al te zeer wordt door ons leeken daurby
gedacht aan een gemakkelijk „onder dak
komen", dat de dienstbaarheid van het
werk dezer menschen in twijfel zou kunnen
doen trekken.
Wie wat meer weet van de interne or
ganisatie van het Leger, zal zich voor zulk
een oppervlakkig oordeel wel hoeden. Want
de jonge menschen, die zich in hun eerste
blijmoedigheid en spontane overgave voor
het werk van het Leger beschikbaar stel
len, vangen aan met een leven van offer
en dienstvaardigheid.
Er is er niet één, of hij blijft bij zijn aan
vankelijk toetreden tot het Leger volkomen
in zijn maatschappelijke positie gehand
haafd. Zy hebben hun dagelykschen arbeid
in het maatschappelijk leven als elk an
der en het zijn allerminst de leegloopers,
die zich voor den arbeid bij het Leger ge
ven, integendeel.
Wij meenen door publicatie van het bo
venstaande te hebben medegewerkt, om het
doel en streven van het Leger des Heils
in Nederland beter en algemeener bekend
te maken en eventueel onjuiste voorstel
lingen, die men daarover mocht gehad
hebben, weg te nemen.
Naar wy uit goede bron vernemen zal
het Bestuur der Vereeniging „Algemeen
Belang" te Soest by de Kroon requestree-
ren over den bekenden verkoop van gron
den aan de Middenlaan te Soestduinen,
waarover reeds meer te doen is geweest en
waarvan velen beweren, dat dit een ernsti
ge schending van natuurschoon daar in de
omgeving beteekent. Gemeld bestuur zal
thans bij de Kroon, als hoogste instantie,
die hierover te oordeelen heeft, aandrin
gen het bestreden raadsbesluit tot verkoop
van die gronden alsnog ongedaan te maken
door daaraan de vereischte goedkeuring
te onthouden, dan wel het te vernietigen
wegens strijd met het algemeen belang.
Voorts zal ditzelfde Bestuur zich wen
den tot het College van Gedeputeerde Sta
ten van Utrecht in verband met de voor
genomen stichting door de Gem. Amers
foort van het „Boschpad" nabij Birkhoven.
Verzocht zal dan worden* het besluit van
den Gemeenteraad van Amersfoort om tot
stichting van dat „Boschbad" over te gaan,
niet goed te keuren. Aangevoerd zal dan
worden, dat er in de provincie Utrecht
reeds meerdere van dergelijke Natuurba
den zijn, die geen van alle erg floreeren*
zoodat alle die bestaande Natuurbaden van
de vestiging van een geheel nieuw onge
twijfeld schade zullen ondervinden, welke
schade als regel weder ten laste komt van
de belastingbetalers in de diverse gemeen
ten. Speciaal van het Soester Natuurbad,
als liggende het dichtste bij, zal de finan-
tieele exploitatie zéér ongunstig worden
beïnvloed, en een dergelijke beïnvloeding
van een semi-overheidsinstelling eener ge
meente door een soortgelijke overheidsin
stelling van een aangrenzende gemeente
behoort als regel toch zeer zeker te wor
den voorkomen. Vandaar, dat de hoop
wordt uitgesproken, dat Gedep. Staten vol
doende met deze argumentatie rekening
zullen houden en een dergelijke, waarschijn
lijk zich niet dekken kunnende overheids
instelling, die slechts in stand kan blijven
door een gemeentelijke bijdrage, in de ge
geven omstandigheden als niet oirbaar en
verantwoord zullen beschouwen.
SCHÓÓN IN DUBBELEN ZIN 1
Schoon, want zindelijk! Dank zij het ver
nuftige vulreservoirtje in den hal», komt
geen inkt meer aan houder of vingers.
Maar ook acsthetisch schoon! De flacon is
5eblazcn naar een ontwerp van Copier,
«n Leerdamschen glaskunstenaar. Waarom
dua een morsflesch alj U een zindelijke,
waarom een leelijkl als y_een jnooie kunt
hebben? 60 cent.
In Soest verkrijgbaar by:
De Kantoorboekhandel N.V. EERSTE
SOESTER ELECTRISCHE DRUKKERIJ,