2e BLAD
Di Duin weten Dit in hoid
lil t DUS illi iilèil
GLOEILAMPEN.
VISMAN
„Koopt jn Soest"
VAN HET
KANTON
GERECHT.
ATTENTIE I
Garage STAM
Oe groote St. Nicolaas-
Actie
U krijgt, wat U wilt.
F. W@0<GT
1 Plaatselijk Nieuws
Burg. Grothestr. 36 - Telef. 2595
OMDAT
SINT NICOLAAS KOMT.
Soestdijk - Tel. 2850
FEUILLETON
Zij had het volbracht.
Ingezonden
Geen bui zoo hevig,
of onze Permanent kan er tegen.
EERSTE SOESTER BEGRAFENIS ONDERNEMING
Begrafenissen - transporten - Crematie's
beboerende bfl „D E SOOS R v<">
ZATERDAG '36 NOVKM»"" Uiiil86
f /irSK SELSKIP FJRJEONSKIP
EN IENFaLD.
Dinsdagavond om 8 uur werd door ge
noemde vereeniging in de zaal van hotel
Eemland haar eerste feest in dit seizoen
gehouden, dat in allo opzichten goed ge
slaagd is. De Friesche vlag prijkte links in
de zaal. De praeses, de heer I. Roorda, riep
bij de opening allen het welkom toe; het
verheugde spr., dat ondanks het buiige
weer, zoo velen zijn opgekomen; in 't bij
zonder roept spreker het welkom toe aan
de zustervereenigingen uit Amersfoort en
Zeist.
Het op te voeren stuk voor dezen avond
is geen treurspel, maar een comedie. Spr.
hoopt, dat de werkende leden het er goed
zuilen afbrengen. Den 22sten Januari a.s.
wordt in Hilversum een genotvolle avond
belegd door de 5 Vereenigingen en wordt
allereerst een soort revue opgevoerd en
ook een tooneelspel van Schuitmaker, die
zelf de leiding heeft; een tableau zal laten
zien wat de Bond voor de Selskippen doet.
Na het zingen van het le en 4e vers van
het Friesche Volkslied, werd ten tooneele
gevoerd „Komeedzje", blijspel in 3 bedrij
ven, door J. Louwersma.
De inhoud is als volgt:
Tilstra is voor de 2e keer gehuwd met
S.X.T. 100 Watt, gas gevuld 49 et.
SPIEGELLAMPEN, 75 Watt 59 ct.
PEERLAMPEN, 26 ct. 4 voor 95 ct.
alles met garantie.
ROLA DE LUXE, de lamp meh 4 maanden
schriftelijke garantie, directe vergoeding,
100 Watt 1.24
PEERLAMPEN 0.46
(ALLE PHILIPS LAMPEN)
RIJWIELLAMPJES, voor- en achterlicht
9 ct.
BATTERIJ LAMPEN 0.07
BU groote afname extra korting.
Een blik Speculaas, 3 pond 79 ct.
Sneeuwwitje Chocolaadjes, p. doos 25 ct
Sneeuwwitje Choc. reepen, p. 5 stuks 25 ct.
Luxe Toiletzeep, met cadeau,
4 stuks in feestverpakking 50 ct.
Verder MARSEPEIN - FONDANT, enz.
Beleefd aanbevelend:
„DE SPAR'1 - Hartmanlaann 96
een vrouw, die het hart hoog draagt, en
daar wil hij haar van afhelpen; daarom
gaat hij tegenover zijn vrouw en dochter
komedie spelen. Hij beweert, dat de zaken
slecht gaan en hij het huis zal moeten
verkoopen. Zijn vrouw wil echter de ka
mers extra laten opknappen en ze dan
verhuren, om zoodoende de zaak te red
den. Dat opknappen loopt flink in de pa
pieren, maar van betalen weet zij niet,
Het mag niet te veel kosten, maar beta
len, ho maar. Als alles kant en klaar is
komen de huurders de heer en Mevrouw
Haverman met dochter, doen ook alsof,
en nemen het hart van de huisvrouw in.
Haar man en ook zijn gedienstige Fran-
cke vertrouwen de zaak niet. Frou Fol-
kertsma, die ook kamers verhuurd, komit
hen waarschuwen. Tilstra geniet evenals
de dienstmaagd. Zyn dochter vermoedt
dat haar vader failliet zal gaan; zij zal
daarom een betrekking zoeken.
Herman, de stoffeerder, die een oogje
heeft op Beits, hoort nu het gefluister in
het dorp over Tilstra en biedt hem 400.-
aan om de schulden zijner vrouw te veref
fenen. Tilstra neemt 't aanbod aan en Beits
krijgt Herman tegen de wil van frou Til
stra, die 'n betere partij voor haar begeerde,
Spoedig komen de schuldeischers opda
gen en deze worden betaald, maar mogen
nooit meer een voet over den drempel zet
ten; hij deelt hen mede, dat hij Herman in
een zaak zal zetten, waar alles te koop is,
zoodat hij hun concurrent wordt/
De dienstbode krijgt zooveel, dat zij een
huis kan laten bouwen en kan trouwen.
Ten einde onze speciale controle
apparaten voor juiste afstelling van
earburatie en ontsteking meer be
kend te maken, stellen wij van 1 tot
14 December a.s. een ieder in de ge
legenheid 7.\jn motor GRATIS TE
LATEN CONTROLEEREN.
Het kan voor U een belangrijke be
sparing, zyn, hiervan gebruik te
maken.
Naar het Engelsch.
9).
Hy ging niet zitten, maar liep naar den
schoorsteenmantel. Zoo stond hij gedeelte
lijk achter de bank van zijn vrouw; dus
moest zij zich omkeeren, wilde ze zijn ge
laat zien."
,,Hoe beleefd!" smaalde ze. „Dat is dan
een man, die doorgaat voor de hoffelijk
heid in persoon en die, staat daar in het
boudoir van zyn vrouw zóó, dat ze hem
niet zien kan!"
„Ik ben hier gekomen, omdat je mij dit
gevraagd hebt. En het komt er al heel wei
nig op aan, hoè ik sta, want je wilt je toch
niet de minste moeite geven, om naar me
te kgken."
„Waarvoor zal ik dit ook doen? Je hebt
nooit een glimlach voor mij over!"
Castelnau keek dan ook zoo streng, of
hij niet glimlachen kon; die laatste twee
jaar was hij er niét opgewekter op gewor
den. Zijn hart was een brandende vulkaan
en steeds moest hij voo rhet uiterlijk kalm
en bezadigd big ven. Hij was Gertrude zoo
zeer gaan verachten, dat haar uitdagende
antwoorden niet eens meer z\jn toorn wek
De huisvrouw heeft een goed lesje gehad;
zij is nu poeslief geworden en de onderda
nige dienaresse van haar man.
De optredenden hebben eer van hun werk,
zij gaven zich geheel voor hun taak. De
voorzitter sprak een dankwoord. De voor
zitter der afd. Amersfoort dankte den heer
Roorda voor het vele werk, dat hij heeft
gedaan en hij hoopt, dat de club heden, Za
terdag, in Amersfoort ook succes zal boe
ken.
De aankleeding was keurig verzorgd;
ook 't kapwerk door den bediende van wij
len den heer A. van Weert, uit Baarn, was
goed verzorgd. Het ensemble van Beek
zorgde voor prettige afwisseling.
Tot slot volgde nog een gezellig bal on
der leiding van den heer A. Baarda uit
Amersfoort.
De Schotsche Treije en de Engelsche
Volksdans werden niet vergeten.
De Federatie van Middenstandsvereeni-
gingen verzoekt ons opname van het na
volgende:
De groote Sint Nicolaas Actie, uitgaande
van den gecombineerden Soester georga-
niseerden middenstand, en uitgevoerd dooi
de Federatie van Soester Middenstandsor
ganisaties, is thans in vollen gang en velen
zijn reeds druk doende met het sparen van
de zegels, die iedere kooper voor elk geheel
bedrag van 25 cent ontvangt bij eiken
deelnemenden winkelier.
Dat sparen is dan ook wel de moeite
waard, want als prijzen voor dengeen, die
na afloop van de actie de meeste zegels
inlevert, zijn beschikbaar
EEN RADIO-TOSTEL of
EEN AMEUBLEMENT,
terwijl voorts nog een 100-tal andere fraaie
prijzen zijn uitgeloofd.
Dat alle Soester inwoners dus aan deze
actie zullen mededoen, staat al wel bij
voorbaat vast; de deelnemende winkeliers
zijn kenbaar aan een geel raam-affiche-
biljet, waarop met groote letters prijkt de
spreuk, die al sinds lang gemeengoed in
deze gemeente is geworden: „Koopt in
Soest". Waar men zoo'n geel raambiljet
ziet, déér is dus de zaak waar men moet
koopen, om te kunnen mededingen naar al
die mooie prijzen. Het is dus zaak, uitslui
tend bij die winkeliers te koopen, want al
leen dan kan men zooveel mogelijk zegels
sparen.
Bij de deelnemende winkeliers zijn kaarten
verkrijgbaar, die dienen om daarop de ver
zamelde zegels te plakken en men kan op
iedere kaart net zoo veel zegels plakken
als men maar wil en als de beschikbare
plaatsruimte toelaat.
Als men dus aankoopen doet, verzuimt
nimmer om dan de zegels in ontvangst te
nemen, want deze hebben veel waarde;
mocht een winkelier eens onverhoopt per
ongeluk verzuimen U bij Uw aankoopen
zegels te geven, maakt hem dan op dat on
willekeurig gepleegde verzuim attent en
vraagt de zegels.
De groote Sint Nicolaas Actie „Koopt in
Soest" van de Federatie van Middenstands-
vereenigingen is nu in zee en bedriegen de
voorteekenen niet, dan belooft deze ook dit
maal weder een groot succes te worden,
Laat dit succes niet aan U voorbijgaan,
doch profiteert er van en
SPAART DUS ZEGELS!
GESLAAGD.
Aan de Rijks-Universiteit te Utrecht,
slaagde Maandag j.l. onze plaatsgenoot,
de heer W. P. Roelofs, als Drs. in de Wis-
en Natuurkunde, hoofdvak scheikunde.
ten. Ze verveelden hem alleen; maakten
hem hoogstens nog ongeduldig.
„Ik heb je immers oal gezegd, dat ik be
zig was? Maar als je mij nu wat hebt rtiee
te deelen, doe het dan."
„Alweer zoo belefed! Enfin, ik heb ook
niets anders te wachten! Je hebt er zeker
ook niet aan gedacht, om iemand hier te
vragen? Nu is het wel een beetje laat."
„Ja, dat vrees ik ook. Maar ik ben toch
ook pas veertien dagen in Engeland. Waar
om heb je zelf dan niet een paar logé's ge-
noodigd eer je Londen verliet?"
„Waarom niet?Dat weet je toch
ook heel goed. Het grootste deel van de
„season" ben ik ziek geweest; zóó zelfs,
dat ik niet dacht, hoe ik nu nog in leven
zou zyn. jy meende natuuurlijk, dat het
maar aanstellerij was!Nu, dan zal ik
dit najaar maar weer heel alleen moeten
doorbrengen. Dat zal wel opgewekt zijn!
Weet jy ook iemand, om hier te vragen?'
„Ik weet er wel, maar ik zal ze niet vra
gen."
„Waarom niet?"
„Een van myn redenen is je bekend,
Gertrude, en dan weet ik niet, of ik hier
wel langer zal blijven dan de volgende
week. Maar stuur gerust invitaties uit aan
je eigen kennissen; ik zal dan mijn best
doen om zé te amuseeren, zoolang ik in
huis ben. Meer kan ik niet zeggen."
„Ik wil hier geen kennissen op Temple-
more hebben, om my op deze manier behan
deld te zien. Gedurende die twee jaren van
zoogenaamde verzoening heb je my feite
lijk al verlaten. Als je in Engeland was,
Weet U, dat U byna daag'lyks
Heel veel energie verspilt.
Weet U, dat U in de wereld
Kunt bereiken wat U wilt.
Waarom was U nooit in Napels?
Ligt dat niet het meest hieraan,
Dat U nooit het initiatief nam,
Om er heen op weg te gaan.
Waarom had U in Uw leven
Nooit succes, maai' altijd pech?
Het succes is wel bereikbaar,
Maar U ging nog nooit op weg'
Als U zich nu eens een doel stelt.
Gryp gerust maar niet te laag!
Wat U heel graag wilt, dat krijgt U.
Maar begin er aan! Vandaag!
Houdt U steeds voor: U kunt alles!
Maar- ga dad'lijk onderweg,
En schrap uit Uw woordenboekje
Allereerst het woordje „pech".
Pech bestaat niet Pech is onzin.
Pech, dat is Uw eigen schuld.
Als U altijd pech hebt, bent U
Van Uw pech te veel vervuld.
Denk aan positieve dingen;
Aan wat U bereiken wilt.
Luister niet naar „Mr. Sleurmans",
Die zijn tijd met niets verspilt.
Bijna alle knappe koppen
Die begonnen onderaan.
Naast de wieg van Hearst of Fokker-
Heeft geen zak met geld gestaan.
Denk eens even aan „Sir Henry",
Aan een Edison of Ford.
Weet, dat uit een hoop ellende
Soms iets groots geboren wordt.
Maak Uw plan op voor de toekomst.
Stel een ideaal, en zeg:
'k Wil er komen! 'k Zal er komen!
En GA DADELIJK OP WEG!!
BENNY VREDEN.
dubbeltje geldt hier zeer zeker voor TIEN
CENT!
Wie wil mij steunen in mijn plan hier een
comité te vormen? Welke vrienden van me-
demenschen, ook al zijn ze JOOD, willen
als het zoover mocht komen, een kind ter
verzorging opnemen?
Geeff mij Uw adres op, stuurt mij Uw
kaartje, als bewijs van Uw medeleven, en
ik zal voor door-zending zorg dragen.
Hoe meer menschen steunen, hoe meer
ook het buitenland kan zien, hoe mooi de
mentaliteit van het Nederlandsehe volk is.
Jood of Christen, men is mensch. Ik ben
geen Nederlandsehe Jood, doch voel mij
een Joodsche Nederlander, die trots er op
is in dit land geboren te zijn.
B. M. VAZ DIAS,
Braamweg 69, Soest-Zuid.
Burgem. Grothestr. 30
Telef. 2363 - Soestdijk
GED1PL. OPTICIEN. Voor het
maken van Uw bril, ook volgens
recept van H.H. Oogartsen, een
VERTROUWD ADRES
Ifé
Buiten verantwoordelijkheid der Redactie
COMITé JOODSCHE VLUCHTELINGEN
Mijnheer de Redacteur,
Naar aanleiding van alle ellende, die
mijn broeders en zusters, over onze oos
telijke grenzen, meemaken, ben ik zoo vrij,
U, in Uw veel gelezen blad, een kleine
plaatsruimte te vragen.
Daar er momenteel in bijna alle plaatsen
van ons vaderland comité's opgericht wor
den, tot hulpverleening aan de Joodsche
vluchtelingen, meen ik, als een der weinige
Joodsche ingezetenen van de gemeente
Soest, niet achter te mogen blijven, hier
het initiatief te nemen, tot oprichting van
een dergelijk comité.
Door de medewerking, die het hoofdco
mité in Amsterdam reeds gekregen heeft,
is het bekend hoeveel moeite en met hoe
veel spontaniteit vele Nederlanders, vooral
Christenen, zich al getroost hebben, het
himne bij te dragen, het vele leed te helpen
verzachten.
Helaas, het leed is -te groot, om dat en-
G. H. v. d. Broek Nieuweweg 4 A
Diploma Ned. Kappersschool
kei en alleen op finantieelen grondslag op
te lossen.
Moeders met kinderen staan aan onze
grenzen, langs een slechts denkbare lijn en
mogen en kunnen nog niet verder. Maar de
Regeering hier zal niet terugdeinzen, zoo
spoedig mogelijk aan zooveel mogelijk een
tijdelijke huisvesting te geven.
Maar als dat zoo ver is moet alles ook
tot een hartelijke ontvangst gereed zijn.
Particulieren, vereenigingen, alles dat
nog tot werken in staat is, moet helpen.
Ieder uur van den dag kost menschenle-
vens. Wie direct helpt, helpt dubbel. Ieder
zorgde je wel, dat je in Londen kwam, als
ik buiten logeerde en omgekeerd. Het is
nog erger dan gescheiden te zyn!"
„Veel erger", bevestigde hij streng. „Tot
een verzoening is het nooit gekomen: van
weerskanten zagen wij de onmogelijkheid
daarvan in. Je wilde alleen om wereldsche
voovdeelen de beschutting van mijn dak
hebben en ik heb je gegeven, waar je om
vroeg, al wat ik kon geven. Liefde verlang
de je niet en die had ik je dan ook niét
kunnen schenken. De afspraak was duide
lijk genoeg, maar nu tracht je ze te negee-
ren. Dit verwachtte ik wel, maar toch kan
ik de voorwaarden niet veranderen, waar
op ik je de toestemming heb gegeven, om
weer in myn huis te komen. Je hebt van
jouw kant geen woord gehouden; je ver
langde enkel naar den schijn van mijn te
genwoordigheid; maar van den eersten dag
af, dat je den drempel overschreed, heb je
mij verwijten gedaan. Ik heb je nooit ge
zien, of jqe had klachten en was ir
tranen. Je hebt mij verbannen uit mijn
eigen huis en dat doe je nu weer. Als ik je
ditmaal verlaat, dan wil ik je ook nooit
weerzien; tenminste niet, terwijl je gezond
bent."
Gertrude had nu het gelaat naar haat-
echtgenoot gewend; zy was bleek gewor
den, maar durfde hem niet In de rede val
len. Ze stond op, met een vlugheid van be
weging, die wel bewees, hoe weinig ze
eigenlijk ziek was.
„Je zult mij toch niet geheel verlaten?"
fluisterde ze.
„We zullen gescheiden leven, als tê vo-
1.29 - 1.60 - 2.45 - 8.25 - 8.90 - 5.25
Verslag van vorige week Donderdag.
Wegens plaatsgebrek eerst heden geplaatst^
Een doorwrocht verweer.
Tegen het einde van de zitting genoten
we iets bijzonders. Niet het geval, dat was
simpel het botsen van twee fietsers, al
bracht het een der partijen voor zes we
ken in het hospitaal. Als het een niet-mi-
litair had getroffen, zou de schavergoe-
ding vies zijn opgeloopen.
Het merkwaardige zat in het ver-weer
van bekl. Al direct honderd en een aan- en
opmerkingen over de aanklacht. Bovendien
werd gedesavoueerd alles, wat hij op den
avond van het geval zou hebben geuit, toen
hij sterk overspannen was. Dat verbaal
moest worden voorgelezen; daar stond hij
op. De jongeman kreeg zijn zin, de Grif
fier las voor enalles klopte met
wat hij nu zei.
Aan de getuigenverklaringen vooraf gaf
bekl. een schoon relaas. Men had niet al
leen te letten op de gewone uitingen, maar
tevens op zielstoestanden. Spr. had aan
zijn tegenwoordigheid baan vooraf drie ja
ren psychologie gestudeerd. We verna
men dan ook uitdrukkingen als instinc
tieve motorische reactie. Vooral geliefd
leek hem de -term „redeneeren ins Blaue
hinein."
En daarmede wilde hij niet wijzen op eigen
redenatie.
Minstens tweemaal, mogelijk driemaal
werden we erop vergast. Met open mond
luisterden we toe en vergaten veel schoons
te noteeren.
En nu het geval.
'•t Was hondenweer 13 Aug. bij avond.
Twee korporaals der infanterie reden op
het wielerpad langs de Barchman Wuy-
tierslaan te Amersfoort naar hun mandje
heen in een der Amersfoortsche kazernes.
Bekl., wiens mandje elders stond, reed op
genoemd wielerpad in tegenrichting. Vol
gens beklaagde hadden zijn twee tegenko-
mers naast elkaar gereden en hadden hem
geen ruimte van passeeren gelaten. Hij was
in der woningen gebracht en de dokter was
ook aan hem 'te pas moeten komen. Bij de
anderen lag de schuld.
De verklaringen onzer korporaals ver
telden het volgende. Ze zagen den tegen-
man aankomen, gebogen over het stuur en
links rijdende. Op hun geschreeuw hé! hé!
richtte hij het bovenlijf op. Vermoedelijk
heeft onze baas den wind tegen gehad. De
korporaals gaan schuin achter elkaar rij
den. De voorste korporaal van Urk, ziet
echter 'n ongeluk aakomen en staande op
een der pedalen wipt hij het verhoogde
vjoetpad op. Zijn (kameraad achter hem
moest, moest het leelijk ontgelden. Zes we
ken in het hospitaal, zooals gezegd.
Onze dappere geleerde beklaagde gaf
het nog niet op. Waar was het bewijs, dat
die eerste het voetpad opgereden was
Ver baasd sprong mr. Klein uit zijn Ambte
naarszetel op: „Die getuigenis werd onder
eede afgelegd!" Toen bond bekl. wat in.
Maar toch, er moesten waarnemingsfouten
zijn gemaakt.
Aan uw kant of aan den hunne?, vroeg
de Rechter.
En de heer Ambtenaar gooide er nog een
schepje psychologie op. Het werd 5.50
boete om in hooger beroep te kunnen gaan,
plus 30.schavergoeding.
Maar toch, wat een bolleboos, 't Is een
heel werk geweest om zulk een weten
schappelijk vertoog op te bouwen. Mogelijk
voor onzen baas maar een peulschilletje.
Gerustgesteld
werd de Soester schoenwinkelierster S. als
ze nog veel meer paperassen 'thuis zou krij
gen, want haar geval is een dik principieel
geval, waarvan de heer Ambtenaar hom of
kuit wil hebben, tot op de tafel van den
Hoogen Raad, als het mogelijk is. De loop
jongen, tevens in de werkplaats arbeiden
de, had 's avonds ongeveer 7 uur een paal
schoenen weggebracht en dit werd in het
verbaal vermeld als na 5 uur, de eindi-
gingstijd op de arbeidslijst. Thans had de
juffrouw, die nooit tegen de Arbeidswet
had gezondigd, het eindigingsuur voor de
zen picolo doen stellen op 6 uur. Ze meen
de, dat die 5 uur sloeg op arbeid in de
werkplaats en dat het bestellen er buiten
viel.
Zie, dat is nog omstreden puzzle; de
heer Ambtenaar was ook in het onzekere.
Nu moet de Kantonrechter dat maar uit
maken. En, hoe dat ook uitvalt, het O.M.
gaat in hooger beroep.
Maar maakt u zich maat- niet ongerust
over de papieren, die u nog thuis krygt,
zoo legde hij een zalfje op de wond.
Hij had natuurlijk een eisch moeten stel
len, een eisch van 2.
Donderdag a.s. vonnis.
Ja, 't is verwarrend.
Bij een der honderden autogevallen van
Donderdag j.l. maakte het O.M. zijn mee
ning kenbaar over de toenemende gewoon
te om de richtingswijzer uit te steken, zelfs
als men een voorrijder zal inhalen. Dat is
heelemaal niet naar de smaak van mr.
Klein. En we zijn het met hem eens; het
werkt verwarrend.
De Arbeidswet.
Onder de vele berechtingen van overtre
dingen dezer wet, was er een uit Wouden
berg. Toen politie binnenkwam, vluchtte het
personeel weg. E enervan speelde verstop
pertje achter een tafel.
Dit wegvluchten werd door bekl. bestre
den, maar geen woord kwam eruit tegen
de aantijging, dat in deze bakkerij meer
malen 60 uur in de week werd gemaakt.
Gas bygeven.
Dit geval op de Birktstraat, waar een
Larenaar een voorrijder zou inhalen, werd
weer voortgezet.
Een tegenkomer liep tegen een boom aan.
Oorzaak, volgens bekl. en diens bijzitter,
dat de kleine auto No. 1 onder het voor
bijrijden gas zou gegeven hebben. Die kleine
wagen met zyn berijder is nog niet voor
den dag gekomen, natuurlijk. Het O.M.
sloot de mogelijkheid niet uit en stelde
daarom vrijspraak tegen den Larenaar.
Donderdag a.s. uitspraak.
Mr. Folkerts had de meening van het
,O.M. rechtgezet. Dit had zich verwonderd,
'dat men om te willen inhalen, eerst ging
vertragen door te stellen op de 3e versnel
ling.
Dit zou vreemd zyn bij een Amerikaan-
schen wagen, zei de doorgefourneerde ken
ner van auto's en Motor- en Rijwielwet, mr.
Folkerts. Dit was een Europeesche wagen
(rechtsch stuur). Om daar een flinke
sprong te kunnen nemen, moet eerst een
weinig vertraagd worden.
OPGERICHT 1899
Fa. J. C. Haks Dz. Directeur D. HOOLWERF
Telef. 2731
Kantoor: Heuvelweg. 18
ren. Ik zal je verlaten, ja."
„Het is wreed, wreedaardig van je! De
wereld oordeelt altyd hard over een vrouw,
die verlaten wordt."
„Maar dat bèn je al. Degenen, die ons
kennen, weten heel goed, dat wij geschei
den zijn. Maar het is jouw schuld, zoowel
nu als dertien jaar geleden!"
„Ja natuurlyk, mijn schuld! Het is altijd
de schuld van de vrouw! Je zou wel wen-
schen, dat ik dood was, want nu moet je
je steeds alleen amuseeren; je kunt mijn
plaats toch niet door iemand anders laten
innemen."
„Genoeg!" viel hij in en wendde zich
naar de deur. „Nu wil ik niets meer hoo-
ren."
Hij vertrok en nog enkele minuten bleef
Gertrude snikken; toen droogde ze haar
tranen en viyde zich weer op de bank.
„Ik geloof, dat ik hem met recht in zijn
eer getroffen heb. Nu, ik zal zeker net zoo
lang leven als hij; dan kan hij toch nooit
een andere vrouw nemen en zal dus ook
geen erfgenaam krijgen. Op die manier ben
ik tenminste gewroken!"
HOOFDSTUK VTH.
Vincent Castelnau zat alleen in zijn stu
deerkamer; met de rechterhand onder
steunde hij het voorhoofd; met de linker
hield hy bet portret van Vilna omsloten.
Twee jaar had hij zich daar en daar al
léén mee moeten tevreden stellen, zooals ze
toen by het afscheid had geschreven. Die
brief luidde:
„Geliefde Vincent,
Het is beter, beter voor ons beiden,
dat wij elkaar niet weer ontmoeten.
Ik zal niet zeggen, dat wij elkaar nooit
weerzien gedurende de lange jaren, die ons
mogelijk nog scheiden van het graf, maar
voor het oogenblik moeten wij elkaar ten
minste uit den weg blijven.
Ik schrijf dit niet, Vincent, in de hoop,
en het vertrouwen, dat tijd en afwezigheid
jouw hart en het mijne zouden kunnen
veranderen; dat is niet mogelijk. Je bent mij
geen oogenblik uit de gedachten en dit
zal jou ook zoo gaan met mij. Maar daar
moeten wü ons mee tevreden stellen. Ik
smeek je zelfs, om dezen brief niet te be-
antwoorden. Als je ziek bent, dan kom ik
bij je, en als ik ziek ben, of in levensge
vaar verkeer, dan zal ik ook om je schrij
ven.
Ter wille van my, Vincent, tracht mij niet
van dit besluit af te brengen: ik weet, dat
het 't juiste is.
Je Vilna."
Trouw had Vincent zich hieraan gehou
den: zelfs geen regel teruggeschreven en
had ook niet getracht, Vilna zelfs van een
afstand te zien. Maar er waren tyden, dat
hij zich haast niet langer bedwingen kon,
zoo sterk was dan 't verlangen, om haar in
de oogen te zien, den klank van haar stem
te hooren. Was hij dichterbU geweest, dan
zou hy zich in het zadel geworpen hebben
en naar haar toegereden zijn; maar hon-
j derden mylen lagen tusschen Templemore
[en Londen.
(Wordt vervolgd).
