I**».. I- J
PAVILJOEN LARENBERG
De omnibus-diensten
in het Gooi,
Partijen - Vergaderingen
en besloten Clnbs.
DINSDAG 2 SEPTEMBER 1924 Vei
[FEnn EIIEF7- QG U F?AnT.l
t
ADVERTENTIEPRIJZEN: van 1—5 regels 11.— elke regel meer
20 cent. Advertenties tusschen den tekst op pagina 2 en 3 dubbel
tariefadvertenties op pagina 1 driemaal den regelprijs.
Bij contract belangrijke reductie
ABONNEMENTSPRIIS bij vooruitbetaling per drie maanden
Vnrtn/tenorf ffM FpmnPd 70 cent' met geïllustreerd Zondagsblad f135; per post 85 cent
ïuuyueiieij MM LCIIHICO met geïllustreerd Zondagsblad f 1.80.
Per weeK 6 cent, met Zondagsblad 11 cent. Losse nummers 5 ct^
Ofschoon het niet onze gewoonte is,
critiek uit te oefenen op wat er in de
raadszittingen der andere gemeenten in 't
Gooi besproken en besloten wordt, moeten
wij voor de zaak der Auto-bus-dienst, wel
ke op 't oogenblik den Hilversumschen raad
bezighoudt, een uitzondering maken, om
dat deze zaak voor 't geheele Gooi van
het allergrootste belang is.
Het mag van genoegzame bekendheid
geacht worden, dat het Gooi een van de
beste auto-bus-diensten van ons land heeft.
Wij hebben hier het oog- op de onderne
ming van den heer II. M. P. v. Emmerik
te Hilversum, welke onderneming meer
bekend is als de Omnibusdienst. der ge
meente Hilversum. Deze onderneming,
welke eerst eenige jaren bestaat, heeft,
voor zij in handen kwam van den gewe
zen Hilversumschen Stationschei, een;
heele lijdensgeschiedenis doorgemaakt en
een heele lijdensweg afgelegd en heeft in
dien tijd aan de gemeentekas van Hilver
sum heel wat geld gekost.
Tn den Hilversumschen raad heeft het
vraagstuk van de vervoermiddelen in die
gemeente reeds sedert jaren, telkenmale
onderwerp van langdurige en helaas on
vruchtbare besprekingen uitgemaakt. Er
was een sterke strooming welke een elet
trischc tram in die gemeente noodzakelijk
vond. Over deze kwestie werd door een
bij uitstek deskundige een uitvoerig rap
port uitgebracht, dat het vraagstuk van
alle kanten behandelde en dat. tot de con
clusie kwam, dat. een electrische tram in
't Gooi niet rendabel was te maken en
zeer groote finaneiëele offers uit de ge
meentekas zou cischen. In dat zelfde rap
port werd ernstig betwijfeld, of zelfs een
ander communucatie-middel in 't Gooi met
zijn groote afstanden rendabel te maken
zou zijn. A'leen werd 't mogelijk geacht
in het z.g. Hilversumsche Bloemenkwar-
ticr een goedkoop communicatie-middel, te
doen bestaan, na een verlies-perióde van
eenige jaren.
De electrische was van de baan. Maar
mot een auto-bus wilde met het, nis 't niet
veel kostte, wel eens probeeren. De Ifaag-
sche „Amovam" bood de gemeente aan,
tegen een behoorlijk subsidie, een dienst
in Hilversum tc onderhouden voor een
proeftijd van een jaar. ITet subsidie, dat
maximaal f 10.000.gulden zou bedra
gen,, zou minder zijn, al naar gelang dn
minder verlies was. De gemente zou de
auto-aanschaffing (4 stuks) betalen, maar
later zou, indien de proef niet geslaagd
was, de Amovam, de wagens tegen taxa
tie-prijs terugnemen! De auto's werdev.
aangeschaft. De Amovam streek als be
middelaar zijn winst op. liet waren
Daag-wagens, groote bakbeesten. De
dienst begon en daarmede de misère. Bij
de Amovam was niets in orde, de dienst
regeling niet en de personeels-toestanden
niet, het onderhoud (waartoe zij verplicht
was) niet, alleen de disposities klopten.
De f 10.000. verhuisden tot de laatste cent
van den gemeente-ontvanger in Hilver
sum, naar het kantoor van de Aniovam
in den Haag. D i e dienst klopte als oen
bus. In minder dan geen tijd, waren de
wagens afgereden en onbetrouwbaar. Zelfs
is er, herinneren wij ons goed, eenige da
gen in 't geheel niet gereden. Zoodat,
toen 't. jaar om was, de proef gestaakt
werdo f liever het zou af loopen, toen
de heer v. Emmerik mededeelde, 't ook
wel eens te willen probeeren en dan zon
der subsidie. Alleen, hij moest de wagens
gratis in bruikleen ontvangen. De Ge-
imeente was blij dat zij er zóó afkwam en.
ging op 't aanbod van den heer v. Emme
rik in. Doch opgemerkt dient, nog, dat er
raadsleden waren, die zelfs dit nog niet
wilden en de wagens hoe eer zoo beter
wilden verkoopen, om er tenminste nog
iets voor te maken!
Toen de hr. v. Emmerik den dienst wilde
beginnen, bleken de wagens onbruikbaar,
reparatie er aan zou f 6200;kosten. Do
Amovam weigerde de herstellingen tc
doen verrichten en de Gemeente moest
procedeeren. Of en hoe dat proces is af-
gcloopen, is ons niet bekend, het doet er
ook niet. toe. Met dat al kon de heer Van
Emmerik clen/ dienst niet beginnen, zon
der belangrijke kosten te maken voor het
huren van auto's.
De gemeente Hilversum voelde zelf, dat
zij in gebreke was gebleven, om den heer
v. Emmerik in staat te stellen, ziju dienst
aan te vangen en kwam met hem overeen,
dat zij hem een bedrag van f 16.000 zou
leenen op behoorlijke rentevoet, om daar
voor goede wagens to koopen. Het is wel
aan te nemen, dat de gemeente voor deze
gelden gedekt was. Een subsidie ontving
de heer v. Emmerik niet, het gratis in
bruikleen ontvangen van de auto-bussen
is tenminste niet als zoodanig te beschou
wen.
De heer v. Emmerik heeft in anderhalf
jaar een dienst opgebouwd, welke er mag
zijn. Wat vroeger zeldzaamheid was, is
thans gewoonte, de wagens rijden op tijd.
Ilij heeft een verkeersnet in 't leven ge
roepen, waarbij alle Gooische gemeenten
belang hebben. Het materiaal ziet er be
hoorlijk onderhouden uit, kortom, de on
derneming steekt zeer gunstig bij dio
welke wij elders zagen, af. Als voorbeeld;
hiervan z.ij gememoreerd, dat iemand, uit
hot oosten des lands bij zijn komst in
Hilversum van autobussen niet9 wilde
weten, aangezien er bij hem in de ge
meente icderen dag een ongeluk gebeurde
mot „die dingen". Toen deze persoon de
Hilversumsche bussen gezien had, was hij
geheel omgeslagen. Het heele bedrijf is
als een model-onderneming tc beschouwen,
uit alles blijkt, dat hier een deskundig
beheer gevoerd wordt.
De onderneming floceert dan ook.
Doc-h nuwenscht een belangrijk
deel van den Gemeenteraad van Hilver
sum dat de gemeente de zaak zelf voort
zet.
Hierin zit iets stuitends en.... schuilt
bovendien een niet gering te schatten ge
vaar, ook voor de omliggende gemeenten.
Iets stuitends, omdat men eerst hoe snel
ler hoe liever van 't zaakje af wilde, om
dat het toch niet zou loopen. Was er niet
een raadslid, dat iedere cent er aan be
steed zonde vond, omdat, de autobus dc
grootste 'leeglooper van H'sum zou wor
den? En was er niet een ander raadslid,
dut van een leening niets moest hebben,
omdat bij vreesde, dat als 't bedrijf niet
liep, het geld weg was? De heer v. Em
merik moest, dat dan maar van particu
lieren leenen. Dat lid vergat, dat de ge
meente in gebreke was en dat de finan
eiëele gevolgen daarvan, door den onder
nemer werden gedragen! En thans, nu
blijkt, dat een deskundig beheer, een zaak
kundige leiding de zaak wel tot bloei
heeft, gebracht, nu wil men zelf de zaak
voortzetten. Dat is het stuitende, dat en
van ons inzit.
Er zit bovendien iets gevaarlijks in de
houding van een deel van den gemeente
raad, omdat tocli wel vaststaat, dat de
gemeente niet zoo oeeonomiseh kan ex-
plüiteercu als een particulier. Het parti
culiere beheer is soepeler, weet zich meer
naar de wenschen van 't publiek te rich
ten Overheidsbeheer met alle aankleve
uaarvan is veel duurder! Als dan de win
sten; ei' ëens niet meer zijn? Wat dfan?
Dan zijn z!ij, die reeds vroeger van dc
zaak niets wilden weten, er als de kippen
bij, om te zeggen: weg er mee. Dan mist
het Gooi een werkelijk goed verkeersmid
del. Daarmede is geen der gemeenten ge
baat.
Nu kan men op een principieel stand
punt gaan staan en zeggen: Een dergelijk
verkeersmiddel behoort geëxploiteerd tc
worden door de overheid zelve. Soit! Doch
dan dient clie overheid dat direct tc doen
en niet af te wachten of een particulier
er uiet zijn finaneiëele nek op breekt en
niet daarna, als dat niet. gebeurt te zeg
gen: Ziezoo, jij hebt dat zaakje mooi in
elkander gezet, nu zal ik de winsten op
strijken! En wil zij dat toch, dan heejft
zij te doen, wat ieder in zoo'n geval doet,
zij koopt de onderneming en betaalt daar
dan een behoorlijke goodwill voor! Maar
dat is natuurlijk niet dc bedoeling. In
deze wijze van doen zit iets, om het nog
maar z&eht uit te drukken, stuitends.
Voor gemeente-exploitatie is veel te zeg
gen onder andere omstandigheden. Indien
de zaak geen voorgeschiedenis had gehad.
Indien niet direct de oplossing van het
vraagstuk op de schouders van particulie
ren was geschoven, zou de zaak natuur
lijk, ook voor ons, anders staan.
Wij hebben over deze zaak de verschil
lende gemeentebladen van Hilversum eens
nagelezen en komen tot de conclusie, dat
de ondernemer de gemeente de volle maat
toemeet. Hij wil n.l. de gemeente nog af
helpen van de oude cavaillcs, de Daag-
wagens voor den prijs, waarvoor zij nog
te boek staan. Dat is voor 1*16.000.Een
deskundige deelde ons mede, dat dat. veel
en veel meer is, dan zij waard zijn. Een
is er een jaar lang schier geheel gede
monteerd geweest, omdat, dc fabriek wel
ke in 't bezette gebied ligt, de onderdoo
ien uiterst moeilijk aflevert en om de an
dere wagens te laten loopen, de onderdoo
ien van dien cenen wagen op de andere wor
den gebruikt. Dat de lieer v. Emmerik
tegenover de overname van deze bijna
niet bruikbare en in 't gebruik bovendien
zeer dure autobussen geeischt. heeft een
concessie van vijf jaar, is toch alleszins
begrijpelijk.
Doch er is nog een zaak. Blijkens de'
overeenkomst van exploitant met de ge
meente Hilversum was de heer v. Emme
rik alleen verplicht een bepaalden dienst
binnen Hilversum te onderhouden. Men
dacht toen blijkbaar niet aan een inter-
locaal verkeer! En dank zij dat verkeer,
is de heele onderneming rendabel! Gaat
het thans op, gebruik te maken van zijn
macht en de heele zaak maar één twee
drie te willen opslokken? Wij meenen van
niet!
Tenslotte nog iets. De gemeente Hilver
sum heeft, door het geldend contract,
kennis van de exploitatie-cijfers der on
derneming. In de laatste raadszitting nu
is de wensch te kennen gegeven, d-7?
cijfers openbaar te maken. De bedoeling
welke hierbij achterzit, is natuurlijk, tot
het publiek te kunnen zeggen: Ziet gij,
die zaak hadden wij zelf moeten drijven!
Het openbaar maken der cijfers zou een
noviteit zijn en eene van de meest slechte
soort. Die cijfers zijn natuurlijk in goed
vertrouwen gegeven en dc burgemeester
vau Hilversum had dan ook schoon ge
lijk, dat hij zicK ernstig verzette tegen
een poging door eenige raadsleden gedaan,
toch cijfers te noemen een poging welke
niet anders is, dan misbruik maken van
vertrouwen.
Het ligt niet op onzen weg te zijn pleit
bezorger van den heer v. Emmerik. Doch
wij1 zijin overtuigd van 't. belang van een
goede verbinding tusschen de Gooische
plaatsen onderling. En naar onze nieening
worden die belangen' bij den huidigen
gang van zaken het best gediend. Boven
dien wenschen wij vóór alles de billijk
heid in 't oog te houden, net is daarom,
dat wij meenden op deze zaak even de
aandacht te moeten vestigen. Wij hopen,
dat dc Hilversumsche gemeenteraad niet
fle machtskwestie zal stellen, doch qich
uitsluitend zal richten naar billijkheid cn
recht.
De ontvangst op het gemeentehuis.
Onze artisten worden gehuldigd.
Inderdaad, onze artisten zijn gehuldigd.
Onze burgemeester heeft in enkelen, alle
kunstenaars gehuldigd door deze officiëele
ontvangst en door zijn speech, waarin Z.
E. A. iets vorder ging- dau er het cachet
van een gew-one gelukwensch en een ge
wone dankbetuiging aan te geven. Als
we wel begrijpen, dan sluit deze speech
fCCn; 'belofte in voor de toekomst cn dan
mag de houding van ons gemeentebestuur
zeker tot voorbeeld voor andere gemeen
ten strekken, waar óók kunstenaars te
kampen hebben niet het inaterieele leven.
Den arbst is door ons gemeentebestuur
verleden Zaterdag beloofd, dat de-ze ge
meente hem zal helpen en steunen in zijn
moeilijken strijd om het bestaan en wij
kunnen niet anders doen, dun deze uit
spraak, deze belofte, met een dankbaar
gevoel te aanvaarden en bekend tc ma
ken. Het is voor den kunstenaar al een
groot geluk te weten dat hij steun ont
vangt van zijn omgeving waarin hij leeft.
Het zal hem met meer kracht doen ar
beiden en hem meed geven door te gaan,
zelfs nis de huurbaas de voordeur inkomt
en de lastige deurwaarder, die het toch
oofk niet helpen kan, de achterdeur uit
gaat.
Voor de plechtigheid begon, hebben wij
eens gewandeld door de gangen en ver
trekken, waar de schilderijen waren ge-
angen. Eerst bezichtigden we de raads
zaal. Daar hangen, van links naar rechts,
wanneer men door dc tribune binnen
komt, een schilderij van Mevr. Lucie Wit
tig Kcyser, (bloemen) geflankeerd door 'n
stilleven van C. A. v. Willigen. Aan de
groote wand hangen, een portret van
Evert Pieters, n.l. ccn teeken'ing van Van
Nieuwenhovcn, een boerderij van Wiggers
en een stilleven van papavers van Mathijs
Hagen, en verder ccn sneeuw-dock van
Frans Lange veld, een sneeuw van V reden
burg en een groote teekening in triptiek-
vorm van Co Breman.
Daarmee is de raadszaal vol. Op de tri
bune hangen eenige zeer fraaie tc-ekenin-
gen van Toon de Jong, een schilderij vnn
Iszerda en eenige teekeningen van Johnn
Brièdé, terwijl in dc gang werk hangt
van Co Breman, C. A. Broeckman, Klink
hamer en een zeer fijne zanderij van M.
v. d. Valk.
De eerste prijs, een prachtig stilleven
van Fekkes, hangt in de kamer van den
burgemeester, terwijl ook daar bet. cadeau
hangt van den heer Evert Pieters, voor
stellende een biatlend vrouwtje voor een
donker kastje geknield, waarvan het wan-
kegelende, blecke licht van kaarsen neer
zinkt. Het is een mooi groot doek, nog
uit zijn ouden tijd en dat zeer in vele
binnen- en buitenlandsche salons, naar ons
ter oore kwam. heeft gehangen. Dat de
gemeente met dit cadeau zeer verblijd is,
bleek wel uit de speech van den wethou
der Jaski, waarop we aanstonds zullen te
rugkomen.
Zalen disponibel voor
Om 4 uur dan kwamen de gasten bin
nen. De raadszaal was herschapen in een
gezellige salon; het rook er naar geurige
thee en er stoomde een gezellig keteltje.
Hoe anders ruikt het er als de raadsver
gadering „op stoom" i9 wij bedoelen dan
als het er rookt van sigarendamp. Aan de
ramenzijde stond een ware St. Nicolaosta-
fel. Er lagen daar vele spijzen, zeer fijn
gerangschikt en smakeloos opgestapeld en
geëtaleerd. De heeren Franken en Vinger
hoed, bij wicn zoo iets wel in goede han
den is, hadden daarvoor gezorgd. Maar
niet het minst ook de dames, mevrouw
van Nisnen tot Sevenaer en mevrouw Po
ters, die de gasten dien gezelligen middag
hebben overladen met weldaden.
Nadat de meeste invité's bijeen waren, 't
waren de burgemeester en mevrouw, de
beide wethouders, de heer Jaski en de
heer en mevrouw Calis d© secretaris, de
heer en mevrouw Peters, de heeren Fek-
ker en Hagen, de heeft' on mevrouw v. d.
Tonge, de heer en mevrouw Jacobs, de
heer Pieters, de heer en mevrouw Brei
man en de leden der pers, nam de bur
gemeester bet woord en sprak de rede uit
die wij reeds in ons Vrijdagnummer heb
ben afgedrukt.
Daarna vroeg de wethouder Jaski het
woord. Spr. begon met te zeggen, dat. het
zijn volle instemming had, wat de bur
gemeester had gesproken. Echter wilde
spr. een feit. memoreeren. Waar de burge
meester dank brengt en hulde en zegt,
dat er een band is gelegd tusschen het ge
meentebestuur en onze kunstenaars, daar
meent spFdat deze al jaren gcledin ip
aangeknoopt, dat die band dus al reeds be
staat. De heer Pieters als oud-raadslid, die
al jaren geleden heeft gepleit voor clen
kunstenaars hier, heeft de gemeente een
prachtig cadeau gegeven en spr. wil dit
feit nog even memoreeren. Het zul, zegt
spr. een sieraad zijn voor het gemeente
huis. Do gemeente kan hem voor dit.
spontaan bewijs van hartelijke toegenegen
heid niet genoeg danken. Spr. is over
tuigd, dat alle Larensche inwoners Evert
Pieters daarvoor zeer erkentelijk zullen
zijn. Er volgde op de speech van den
burgemeester en den heer Jaski een
warm applaus.
Daarna ging men over tot. bezichtiging
van de vertrekken. Er werd een bezoek
gebracht aan dc kamer van den burge
meester on die van den secretaris. Daarna
kwam het, gezelschap weer bijeen in dc
raadszaal. Hier werd de thee geserveerd
en gebak cn sigaren gepresenteerd. Men
schoof om de wethouderstafel samen en
dc burgemeester maakte al dadelijk een op
merking die hem van het hart moest, n.l.
„dames en heeren nis zoo de rand eens
was samengesteld" waarop deze raad het
woord nemende antwoordde „en ©r dan
ook zulk oen consumptie werd geoffreerd".
Daarna hadden eenige opgewekte debatten
en interpellaties plaats over het weer en
cl© toestand der sherry die geschonken
werd, alsmede over die der sandwiches en
aangekleed© boterhammetjes, waarvan rij
kelijk werd gegeven en genomen.
Op verzoek van ons blad werd daarna
door den burgemeester aan de aanwezigen
gevraagd of ze even wilden meegaan naar
do kamer van den burgemeester, waar 'n
photo zou worden genomen door clen hoer
Faassen.
Daar de buien donker over het dorp dre
ven, was hot niet. gemakkelijk voor den
heer Faassen om een photo te nemen. Hij
moest, lang belichten. De e©rste keer nam
hij 20 tellen op. Dat ging nog. Toen nam
hij er een van 40 tellen. Zoo was tenmin
ste zijn voornemen, want bij de 30ste tel
kreunde de heer Pieters zwaar, waarna de
heer Faassen snel knipte en het gezelschap
uitbarstte en uiteenbarstte.
Wij hopen deze photo in ons Vrijdag-
nummer te geven. Laat men vertrouwen,
da het iets is geworden, maar anders....
de heer Pieters zij verwenscht tot in ver
re tijdenondanks zijn gift.
Men stroomde weer samen, net als cle
regen dat uur. in de raadszaal cn hervatte
den maaltijd. Tot. ongeveer half zeven
bleef het gezelschap in een allergezellig
ste stemming bijeen, totdat het tijd werd
voor het diner en men uiteenging. Het
was een middag die plechtig was en cles-
niettemn.... heel vroolijk en heel ge
zellig.
Koninginnedag.
Hoe het eerst leek.
Laren heeft een mooie Koninginnedag
gevierd. In alle opzichten mag ze ge
slaagd heeten. En het is anders een duo
beitje op zijn kant geweest of alles was
letterlijk in het water gevallen.
De Zondag voorspelde niet veel goeds.
Kletterend sloeg de regen neer en veegde
langs de ruiten, waarachter de kleintjes
triest uitkeken, hopende, verwachtende en
angstig dat morgen alles zou misloopen/
en hun mooie vlieger zou worden ver
nield door de regenslagen.
De verjaardag van H. M. de Koningin
z}?lve was droevig. Van de officiëele gnJ-
bouwen woei de driekleur en flapperde
en kletste vinnig in de lucht met natte
banen. De mensehen waren binnen en
men joeg geen hond op straat.
Maar de Maandagmorgen zette in met
zon. Dat was nog niets, want ook de Zon
dag begon prachtig. De buien staken al
weer op en verduisterden de zon. Het
werd schemerig in ons dorp. Om 9 uur
druilde het, maar geen droppel viel. Er
woei een flinke bries, „het is prachfTg
vliegcrweer' zeiden de jongens die van
alle kanten kwamen opdagen m©t hun
vliegers. Ze verzamelden zich om 10 uur
en toen trok men uit. Een trommelslager
ging voonojp. De commissie volgde en
daar achter cle fleurige stoet kinderen,
versierd met oranje lint en strik, met
vlaggetjes en bloemen en in hun handen
zegevierend hun vliegers
De vliegerwedstrijd. -"f
Ze hadden zich ingespannen onze kin
deren. Er waren alleraurdigste vliegers
bij. Zeer zeker was wel dc origineelste die
van den jongeheer Baars, een vlieger die
in cle vorm van een Larensch vrouwtje
was gemaakt. Dan ook de twee aardige
vliegers van do jongens Aben. Een zwar
te vleermuis en een achthoek waarin het
wapen van Scorpio: de staart was een
breed oranjelint dat in de lucht bewoog
a 1a een levende staart, waardoor het ge
heel leek op een z.g.n. donderpudje in
het water.
Verder was ook aardig de driedubbele
vlieger van den jongeheer Nijman, clan
eenige vierkanten, een origineelc linnen
vlieger van den kleinen Hamdorff en zoo;
voorts.
Men hielcl halt bij het begin van het
rijwielpad naar het Bluk. Daar stond de
gemeentevlieger al hoog in de lucht, be
vestigd aan een vlag die op de winrr
klapperde. Deze gemeente rood, wit en
blauw vlieger was 2 M. 10 groot en bet
was de bedoeling dat alle deelnemers zou
den, loten om dezcrc knaap te bemachti
gen. Nauwelijks was men bijeen en het
sein was gegeven om „op te laten" of
honderden rappe beentjes draafden dc hei
in. De eene vlieger na de andre schoot dl\
lucht in. Sommigen schoten pijlsnel, an
deren wiggelwaggelden wat, tuimelden
over den kop, gingen nog eens op en tui
melden weer. Maar geen enkele vlieger
bleef op den grond. Enkele kleine vlie
gertjes schoten snel en fel de lucht in en
één er van overtrof den gemeente-vlieger.
Het was echter voor de commissie geen
beginnen om uit tc maken welke vlieger
het hoogst stond, daar het touw niet even
lang was bij elk der deelnemers en de
eene jongen veel verder de hei in stond
als de andere. Men oordeelde ook naar de
standen, niet naar de hoogte.
Onmiddellijk geschiedden er drama's. Er
wanen en circa 60. De wind echter, d'ifcy
van links en rechts klappen uitdeelde,
stuwde dan deze vlieger te veel links, dan
een andere te veel rechts. Zoo gebeurde
liet. dat er eenigen verward in elkaar
raakten en met hun staart naar boven
aan de lijn van een ander hingen te wen
telen met den kop naar onderen. Men
stond wat dicht op elkaar. Eenige jon
gens snapten de situatie snel en liepen
onder de anderen door en lieten, verder
de hei in, op. Enkele stonden zoowat bij
het bosch en verplichtte de commissie tot
een stevige wandeling.
Een alleraardigst gezicht was het toen
na een half uur alle 60 vliegers stonden,
liet leek wel of cr verbrand papier dooi
de witte lucht zwierf.
Een van de jongens die altijd op hetzelf
de plekje stond en zijn vlieger steeds
vierde', wist hem bijna onzichtbaar to
doen stijgen Een ander ventje was dood
op van hit gemartel. Men knielde oc-er
en bond de staart wat hooger o'p.
Het „Larensch vrouwtje" verdraaide het
vierkant. Dit ging eerst de lucht in, dicht
(biji het bosch, met het oog op blnm^agp.
Het steeg, het steeg.toen., scheurde
het lia n- rokje en toen vond ze het vol
doende en zeeg statig neer om nooit meer
te verrijzen. Als zo had kunnen spreken
zou ze gezegd hebben „het vrouwtje v&n
Laren blijft liever met de beenen op di^
aarde." Iutusschen vonden haar suppor
ters het wat sneu en rukten aan haar ea
knielden bij haar en raasden op haar en
haar kapot rokje raasde terug. Maar tot
overmaat van ramp brak ook haar onder
lijfje en toen verdraaide ze 't heelemaal.
Ze werd meegesleept en oogstte succes
„op de aarde" want ze was geestig en
aardig.
