Tweede Blad
laarder courant de bel
blaricummer courant
eemnesser courant
behourende lij net nuntnier van
Dinsdag 9 December 1924
LKKüUOi t HS
Bestuursvergadering-
gehouden op Donderdag 4 December 1924
te 10 ure voormiddag te Hilversum.
Voorzitter tic heer E. Ludeu.
De heer Veerman uit Hiuizcn is verhin
derd, in de plaats daarvan is de heer
J. Visser.
De VOORZITTER roept dien heer een
pel koon. toe.
Afwezig de heer v. Nispen
1. Vaststelling van dc notulen van de
Bestuursvergadering van 30 October 19_4.
Geloofsbrieven.
2. Benoeming eener commissie van drie
personen door den voorzitter, tot onder
zoek der geloofsbrieven van den heer M.
P. van Wcttum. en van den lieer J. P.
Dudok van lleel, resp. als Bestuurslid ou
plaatsvervanger door het Gemeentebestuur
van aarden aLs zoodanig aangewezen.
De Voorzitter benoemt een commissie,
bestaande uit de hoeren Bakkc-r, Rebel en
Galis. tot onderzoek der geloofsbrieven van
do hoeren Al. P. van Wcttum en .1 P. Hu-
dok van Heel.
De commissie adviseert, na onderzoek,
bij monde van den heer Bakker tot toe
lating.
De VOORZITTER roept, den hoer van
Wettuni een hartelijk welkom toe. Spr.
hoopt dat er een even aangename samen
werking zal bestaan als met diens voor
ganger, den heer Fl\ Vos.
3. Grondslagen voor grondverkoop en met
de nota inzake grond politiek door de zes
Gemeente ve.rtegenw oo rdigens ingediend,
alsmede de daarop betrekking hebbende
memorie van het Dagelijksch Bestuur,
welke stukken in afschrift hierbij gevoegd
zijn
Grondpolitick.
De VOORZITTER vestigt er de aan
dacht op, dat de memorie is oen advies
van dc meerderheid van heit D. B. Alen
heeft gezegd, dat deze memorie stof zal
opwerpen-, doch acht dc oorzaak daarvan
gelogen im do omstandigheid, dat de nota
een andere zaak behandelt dan in het
schrijven van .het lid de Bordes was toe
gezegd.
Op grond daarvan was te verwachten n
regeling voor grondvorkoopen. De ingeko
men nota is iets anders geworden. Die
nota gaat voel verdor. Het D. B. is ertoe
moeten overgaan tot het bestrijden van
verschillende punten, omdat verschillende
argumenten in de nota niet op jijisje
gronden berusten.
Met allo respect voor de samenstellers
moet. spr. er op wijzen, dat de innerlijke
geschiedenis van Stad en Lande hen niet
zoo helder voor het oog heeft gestaan,
Daarom is het ©enigszins te betreuren,
dat er voor do samenstelling niet een kort
overleg heeft plaats gehad met het D.B.
Wol heeft e<yi der ©nderteekenaars de
mconing geuit, dat er eepig oyerlcg met
het dag. luist» hoeft plaats gehad, doch dit
is onjuist. Volgens de meerderheid van
het 1). B. vormt de nota een aanslag op
het bestaansrecht van Stad en Lando. Ook
het vroegere, hooggeachte medelid van
deze vergadering, de heer 's Jacob was
deze meening toegedaan. Spr. wijst voorts
op dc eigenaardige omstandigheid, dat dc
«luier, die langen tijd over het streven der
gemeentebesturen heeft gelegen, reeds was
opgeheven, voordat hut officieelö stuk in
handen van het D. B. kwam. Tegen den
datum van vorshijncn, kwamen telkens
mededeelingen in de bladen voor. Daaruit
kan de gevolgtrekking worden gemaakt,
dut Pi' Pen zeker© stemming is gemaakt.
Wat de voorstellen in hot- algemeen be
treft merkt apr, op, dat het D. B, do rich
tinglij nen niet alleen niet juist, doch ook
ontijdig bracht. Dit laatste met het oog
op de verkiezingen in 1925. Is het de be
doeling van de opstellers der nota, dat
eventueel© beslissingen const effect zullen
SQi'teercn na 1927, zooals uit e<m nadere
mondelinge mededeeling blijkt, doch waar
omtrent. niets in het stuk zelf staat, dan
is liet toch verkeerd, niet eerst de verkie
zingen van 1925 af te wachten.
Een tweed© bezwaar is het bestaan van
de tuinstadcommissie. Ofschoon de gedach
te aan een central© tuinstad in 't Gooi
vrijwel tpt het verleden behoort, blijft,
nog een andere vraag is of die commissie
er niet toe zou komen- een algemeen plan
voor het reserveeren van bepaalde stuk
ken natuurschoon voor ontspanning.
Spr. wijst voorts op de bestaande plan
nen van de Prov. Staten voor het ontwer
pen van een gewestelijk uitbreidingsplan.
De voorzitter van de Prov. Staten heeft
in de laatste vergadering gezegd, dat Ged,
Staten bereid waren de algemeene leiding
van zoo'n plan in handen te nemen.
Jp yerlvand met allerlei omstandigheden
gelooft spr. dat hot ontijdig zqu zijn, thans
reeds ©en richting te gaan aangeven. Wij
weten niet welke offers de provincie of
Amsterdam zullen willen brengen voor h« t
bewaren van die complexen heide.
Zou geschieden wat in de nota wordt
verlangd, dan zouden de gemeenten- de
gronden voor een zoet bedragje van Stad
en Lande overnemen en zouden zij profi-
teeren van de bouwgronden. De erfgooiers
zouden dan achter het net vis?chen.
De heer DE BORDES houdt de volgende
rede.
Het onderwerp, dat aan de orde is g»
steld, mag zeer zeker belangrijk woróen
genoemd. Het is ongetwijfeld waard, dat
er rustige beschouwingen aan worden ge
wijd. objectiviteit dier beschouwingen
zal er ongetwijfeld door bevorderd wor
den, indien ik de zeer lange en uitvoerige
memorie van het dagelijksch bestuur, een
memorie, waarvan do weinig vriendelijke
toon meerder© leden van deze vergadering
heeft vorwonidierd en verrast, niet op den
voet volg. Immens de leden van deze ver
gadering. die de nu onder worpel Ij ke nol a
hebben onderteekend, hadden begrijpelij
kerwijze niet verwacht, dat hun voorstel
zonder meer en zonder eenige discussie
zoude worden aanvaard, zij hebben zeer
wel begrepen, dat aan deze aangelegen
heid zoovejel vastzit, dat ook andere
zienswijzen krachtig zouden worden ver
dedigd. Maar nimmer hebben zij kunnen
denken, dat hot dagelijksch bestuur bij de
bestrijding van hunne nota zoover zoude
gaan, dat zelfs hunne goede trouw in het
geding zoude worden .gebracht, en dat de
veronderstelling zoude worden neerge
schreven, dat het aan de aandacht V.abe
doelde leden bij de Indiening van hun
voorstel was ontga au, dal zij leden zijn
van het bestuur van de Yerecwging Stad
en Lande, welker belangen ook fan hen
zijn toevertrouwd, en dat zij gedreven
zouden worden door andere motieven dan
wel in hunne nota po!> uiting komen. Eehe
dergelijke uiting van liet dagelijksch be
stuur betreuren wij ten zeerste, zij aohtep
haar echter zoo ongerijmd, dat zij het ver
wijt ruatig naast zich neerleggen.
Dc meuf wie W bet dagelijksch bestuur
bevat in hooldzaak eene schprpe bestrij
ding van de meeningen en uiteenzettingen,
welke ui de noita voorkomen, aan het in
die nota opgenomen voorstel' wordt door
dat bestuur betrekkelijk weinig, althans
piet voldoende aandacht gewijd- Ik meen
nu. dat bet aanbeveling verdient bij dp
mondelinge behandeling ccne andere me
thode m.i. een bet-ere je volgen, en
7k zal mij daarom in hooblzijak bepalen
tot liet voorstel zelf, waarbij ik er naar
zal streven duidelijk maken, duf 4© ver-
tegenwoordigens van de gemeentebestu
ren in Stad en- Lande met. de indiening
van hunne nota niets meer, maar ook niets
minder bedoeld hebben, dan te bereiken,
dat in gemeenschappelijk overlog naar een
regeling wordt gezocht, waardoor, z 'owel
de scharenden als n iet-se ha renden en de
gemeenten zullen worden gebaat, en waar
door tevens de belangen van J)ef. (looi, het
algemeen belang dus, zul worden gediend.
Vooraf moet u mij echter veroorloven
tegen twee beweringen van het dagelijksch
bestuur stelling te nemen. Dc eerste bewe
ring betreft de bestrijding van de opvat
ting, ilat ower den verkoop van pcrceelen
grond, bohoorende tot complexen weide en
heide, waarvan tot dusverre nog gcene
verkoopen zijn gietschied, eerst eene yrin-
cjpKcoln beslissing vipi cle algeipeene ver
gadering dient te worden uitgelokt, en
dat het onjuist zoude zijn. dergelijk© 9° ML
plexon poi'cecflsgewijze dour hut bestuur
te doen verkoopen zonder do algemeene
verg adoring daarin te kennen. Het dage
lijksch bestuur nu meent, dat dc letterlijke
bepalingen van sub 3 van artikel 23, jppic-
to mj.ikcl 29 4,jr Epfgcfcöprswet zich daar
tegen verzetten, en dat ook de opvatting
zelf ingaat tegen den geest vftn 4® wef-
Do saihienstollpra dor nol» nu betwisten
dat. Zij meenen, dat juist de bepaling van
artikel 23, waarin werd neergeschreven,
dat onroerende goederen van de Vereeni-
ging, wanneer ze een waarde 'van 1' 5000.
te boven gaan. uitsluitend kunnen worden
vervreemd krach fens epn oji voorstel van
lief bestuur genomen besluit van do alge
meene vergadering, een zeer krachtig
bewijs bevat voor de juis(.l"|ei4 vaq hun
bptoclg, De ppvfitting vjiu het dagelijksch
bestuur zputj® foci} tot do consekwentie
leiden, dat lief bestuur yap S1yd on Lande
bevoegd ia tot.vervreemding van het ge-
heele bezit van de Vercenaging, mits maar
in acht woird© genomen, dat dat bezit zoo
danig wordt verdeeld, dat cle verkoop
waard© van elk perceel bgpeclen du f 5000
blijft. Dat nu schijnt hun een onhoudbaar
standpunt toe.
In de tweede plaats wensch ik in te
gaan ©p d© bewering van het dagelijksch
bestuur, dat de zorg vqgr het behoud vap
natuurschoon pn- van natuurmonumenten
bij Stail cn Lande in geene slechtere han
den is dan bij de gemeentebesturen. Een
vriendelijker penvoerder zoude ongetwij
feld in plaats van „in gcene slechtere
handen" de uitdrukking „i\i even goede
handen" hebben gebruikt; maar clat daar
gelaten, is die "bewering \v©l billijk PU
rechtvaardig? Zeker, de samoustoUors der.
nota zijn 'Aioh allen bewust, dat ten op
zichte vuil hot behoud van het natuur
schoon bij de gemeentebesturen jarenlang
eene zekere onverschilligheid heeft ge-
hcerschl. Vod mondig zal ieder gemeente
bestuur erkennen, dat er wel eens door
hunne gemeente non maatregel is geno
men, waarbij niet of niet voldoende met
het natuurschoon rekening is gehouden,
maar tegenover dergelijke ^orfkonr\ipgen
kunnen de Gooische Qenipantebe&tnred ge
lukkigerwijze op belangrijke beslui ton wij
zen, waardoor hot behoud van het natuur
schoon krachtig werd bevorderd, liet be
sef, dat dat behoud ©en groot, algemeen
tiélang i-s, dringt dan ook gaandeweg, zoo
wel bij 's-lands als bij de gemponlelijke
overheid door. De aankoop van het Span-
derswoud door Hilversum, waardoor zeer
grooto terreinen als bosch voor imnvM' in
houden zullen blijven, cle aankoop van
Bantam door Bussum. het huren van de
heide aan dc Zuidzijde van den Bodseevaln-
weg door do gemeente Blaricum, do instel
ling van een centrale schoonheidscommis
sie voor het. Gooi, waarvan de kosten door
alle Gooische gemeenten worden gedra
gen, dat alles wijst er op, dftt de gemeen
tebesturen meenen zeer belangrijke offers
tc mogen en te moeten brengen om het
natuunschoon te beweren of te beveiligen.
Kan Stad Lande nu ook op dergelijke po
sitieve besluiten wijzen? Bevatten de
grondslagen inzake grond verkoop van
Stad en Lande ook een voorstel, waarbij
bepaalde gedeelten van het bezit als na
tuurmonumenten zullen worden gespaard?
Immers neen; en, indien het dagelijksch be
stuur dan aan veert, dut de genteen telies tu
ren, welke een bijzonder belang stellen bij
oen zeker stuk natuurschoon, dat dan maar
moeten koopen en dat de bevordering van
het natuurschoon niet positief op zijn weg
ligt., zoo zal men tot op zekere hoogte die
meendng kunnen onderschrijven, maar te
vens zal onomstootelijk worden vastge
legd, dat hel algemeen© belang vordert,
dat voor het behoud van het natuurschoon,
de heiden en bosschen eigenaardig boboo
ien t© worden gestold m het bezit van de
gemeentebesturen, omdat zeer zeker dal
algemeen belang van de gemeentebestu
ren eischt, dat zij met het hier bedoelde
vraagstuk terdege rekening zullen houden.
Het voorstel van dc vertegenwoordigers
der gemeentebesturen is dus een voorstel
van uiterst vredelievenden aard, een voor
stel, waarvan dc aanneming op geenerlei
wijze nadeel voor welk© partij ook ten ge
volge kan hebben. Kortom een voorstel,
waarvan 4© zóó scherp© bestrijding 4oor
het dagelijksch bestuur hun onjjegr ij pp. lijk
voorkomt. Die bestrijding moet naar hun
ne mewnlng dan ook hoofdzakelijk warden
toegoschroven aan het niet juist vatten
van hunne bedoeling. Sta mij dus toe die
bedoeling hier nog eens even uiteen t<-
zetten,
Als uitgangspunt neem ik nu do positie,
waarin Stad en Lande zich op hot oogen-
blik bevindt. Vast staat, d;\t de Erfgooicre-
vvet 1912, welk© ongetwijfeld in zeer onge-
vyenschto tocfstanden orelc on regel heel't
gebracht, toch gcene algemeen© bevredi
ging aan de erfgooiers heel't geschonken,
ivlen moge zulks nu veroordeel en, op 4°
bestaande ontevredenheid lflkep. daarmede
vyorijt aan den feifölijken toestand niets
veranderd. Dat men trouwens vrij alge
meen de noodzakelijkheid van een wijzi
ging der Erfgooiersvyet hoeft iqgezie.p,
getuigen wel cfo b^sfpu.^besluitop, welke
in 1921 wef'lóM genomen on dio tot strek
king hadden belangrijke wijzigingen, ©m.
liet oonsoiiton-stelselin de wet te doen
opnemen. Hoe thans over dat co\\sc.nteu-
stelsel wordt, gedacht, re het dagi lijksch
bestuur YQlkomea bekend, evenals de om
standigheid, dat, alvorens oen© wetswijzi
ging, welk© dan ook, invvorkipg zul zijn
gcfiedcn, hot jaar 192( v/jA zijn genaderd,
wparip piogelijk de vraag van ontbinding
van Stad en Lande aan de. orde zal wor
den gesteld, wat de gemoederen in, yvf-
gooierskringen ongetwijfeld zp.cr m\ be
roeren. Hot sghfleai vorenbedoelde verto-
genvvJiUrdigera nu onjuist toe om thans
maar voort te leven, alsof van eene mo
gelijke ontbinding van Stad o\\ Lande in
het geheel geen sprak© zal zijn, en het
kvvaip hpu yoor. dat tijdig inapt regelen
inoefen worden berqaipd. Widky mogelijk
tot «apiiiscmenf k'BH'óh leidon met volko
mep eorhiedigipg van allo rechten en be
vrediging van nil© wenschcn. Zij meenen,
dat hot mogelijk moet zijn, ccne regeling
te treffen, waarbij aan da scharende erf
gooiers voor dc toekomst volkomen zeker
heid zul kunnen gegeven worden inzake
het behoud van, d© meenten, otylov ge-
h rui ks voorwaarden, zoopls \p-zo z© thans
kennen, pqn do ^ïieLscharende erfgooiers
cup som zal kunnen worden uitgekeerd tot
afkoop van hun rechten, en aan de ge
meenten zullen komen, welke z.ij iq het
algemeen belang zoo zeer qoudig hebben.
Aan de seharend^tt de weiden, aan de niet-
sebarcndeu g, ld en aan de gemeenten
grond, dat is het uitgangspunt, waarover
zij meenen, dat in yyqo coinmiss© van
zes leden, yw., tw.ee, yertegepwoordigvis
vap dc j,eharenden wee. ypp de niet-scha-
renden ep tvyi^e ypp de geni©cntoii, onder
leiifipg vtlP den voorzitter van Stad ep
Lande, dient to worden geconfererd, NP Z-al
men toch wel gevoelen, dat .ipis;t hef aan
trekkelijk© van di© tv.vninissio dit is, dat
men aiïeeq êOPig resultaat kan
komqu, ipdien eventueel© van haar uit
gaande voorstellen met algemeen© ^?n>
men worden aangenomen uien er
niet in eene regeling t© yamleu. welke de
seharendep 'nyy-rodi^b welnu dan is dc p -
ging piislukt U^t®olfdo geldt ten aanziep
van de niet-scharenden en van d© \evte-
göinvoordjgors van de gemeijïvfcen. Slaagt
evenwel de poging on\ eot een gemeen-
schapiielijk ylpu to geraken, dan zal het
betrekkelijk voorstel in een lxjtpquraver
gadering van Stad en Lppde behandeld en
eventueel gesapcAipnn©erd kunnen wor
den, cp zal het daarna nog door dc ver-
qojiillcpde gemeontebcsturen en gemeente-
ra den ook door de Algemeene Vergadering
der Erfgooiers nog moeten woeden goed
gekeurd. Moelit het. gelu.kkoti, al die licha
men vtor een beppakl plan te winnen,
dan zal eep ieder moeten erkennen, dat. 't
betrekkelijk weinig moeite zal Kosten, de
dan noodige wetswijziging vorkrijgen,
opdat de uitvoering yap het plan mogelijk
wordt, gempakb Men moet zich nu echter
niejf vnorstollen, dat zoodoende tot ont
binding van Stad en Lande zoude worden
besloten. Ik kan mij zeer wel ©en vorm
indenken, waarbij Stad cp Lande zal blij
ven bestaan, zij het ook, dat haar bezit
zal worden boppyUi tot de meenten, /oodal
zij toch con landbouwcoöperatie vpp bui
tengewone importantie zaude blijven, en
hare leden uitsluitend P'i seharenden zou
de bestaan.
HcA kopU htij voor, dat. over d© samen
werking' vau de verschillende gemeenten
hier niet behoeft te worden beraadslaagd.
Do vorm van een naamloo/.c vennootschap
is in de nota alleen genoemd als een voor
beeld, waarop samenwerking zoude kun
nen worden yerkregen. Ook artikel 121 van
de Gepifiontcwot zoude met vrucht kunnen
worden toegepast bij het regcleu van de
ze materie. Indien men ziet. dat in het
voorstel van het bestuur van Stad en
Lande, regelende do grondslagen inzake
do grondverkoopeu, ongeveer alle voor
vervreemding geschikte gronden ten ver
koop worden voorgedragen, dan begrijpt
men to minder d© bezwaren van het da
gelijksch bestuur tegen het onderhandelen
over den verkoop tegen klinkenden munt
met de gemeentebesturen, onderhandelin
gen welke, ik wijs daarop met nadruk,
juist thans nog op eene ruime basis kun
nen geschieden, daar Stad en Land© en
de gemeentebesturen vrijer tegenover el
kaar staan dan straks mogelijk zal zijn,
indien bij eventueel© ontbinding der Ver
een i ging de gemeentebesturen gebruik
maken van hun in de wet vastgelegde
recht om de onroerende goederen tegen de
helft van de geschatte waarde ever te
nemen.
Waar dus de door ons gedachte regeling
eene bevrediging \an billijke wcnacheh
en erkenning van bestaande rechten in
houdt., rest ten slott© nog óón motief, op
grond waarvan de vertegenwoordigers der
gemeenfebesturen den leden van dit be
stuur toch m ernstige overweging geven
deze poging om tot overleg te geraken
niet zonder meer af te wijzen, en wel, dat
dan tevens rekening zal worden gehouden
met historische toestanden. Nu /al ik hier
niet in den breed© de vraag gaan bespre
ken, of «Ie erfgooiensgremden niet dikwijls
ten oprechte vergeleken worden met
mark gronden, zooals die in andere stre
ken van ons land worden aangetroffen,
waar die gronden als gemeenschappelijk
bezit worden aapgedu'd. «H, flat niet. veel
eer aan 4© erfgooiers van oudsher hot
eeuwigdurend gebruiksrecht vau den 1
sronJ js toegekend.
Ho© dat. qoK ^lj, vaststaat, dat de men
taliteit hij meerderen? nog aanwezig ie,
dat hij, die als crCgooier in liet Gooi ge-
horen cn getogen is, en het gebruiks
recht van het. Wit hooft gehad, gelijk
hij dat van zijp voorvaderen heeft geërfd,
gevoelt;, dpt. straks bij zijn scheiden van
bot leven dat gebruiksrecht aan %iju zoons
behoort achter te laten. Indien straks hij
mogelijke uitv:<jri.Vig van het voorstel de
gemeenten togen fv hoort ij ke Waling dc
heide'» <*n bosaehen zullen hebben verkre
gen un belangrijke gedeelten daarvan te
eeuwigen dage als noAueriuonumenten
zullen worden gefy^ard. dan zal besten
digd blijven, bet gebruiksrecht van een be-
laqgvfjk gedeelte dor erfgooiorsgronden
aan allen, die in het Gq<v wonen- en daar
hun leven doorbrengen.
Zóó gc©L44 kan toch tegen lief. vormen
V-an ©OYto commissie, welke geen enkel
bindend heiduit kan nemeiv, en wier ar
beid alleen- met de medewerking van alle
partijen tot cc-uig resultaat kan leiden,
geep Livtfwuar bestaan.
Ik meen liet. voorst-el tot de instelling
van bedoelde oom missie pan don Voorzit
ter en de loden vap deze vergadering dan
ook met klem te moesten aanbevolen.
P© heer VAX NISPEN meent, dat het
s.to fop werpen meer een gevolg zal zijn
vap do meinoiric van liet D. li., dan van
dio vau do gemeentebesturen, Spr. ziet in
de memorie van het D U. meer oen repri
mande, die hij betreurt.. Gezien het feit,
dat dc piomorio van hot bestuur meer op
cop standje, op terechtwijzingen gelijkt.
Up dezen weg moeten w ij niet voortgaan.
Spr. verklaart, dat or vuu de zijde van de
gemeentebesturen geen enkele p ging L
god mm om stemming te wekken. Op de in
do bladen verschenen artikelen hebben zij
geen enkelen invloed, geoefend.
Spr. kan voorts het ontijdige van dit
voorstel piot inzien. Evenals in do groot©
pnUttek zou men kunnen geggen, dat het
zeer aanbevelenswaardig is, dat de candi-
daten hun piogipnuuu van te voren be
kend mtikótV,
ANT«ft do plannen van dc tuirtstadcommis-
ö.io betreft, vraagt spr. waarom de gron
den in het Goed wel aan Amsterdam zou-
dep mogen verkocht worden en niet aan
de Gooische gemeenten.
Spr., Ingrijpt voorts niet waarom liet lo
gisch noodzakelijk is, dat Stad en Lande
blijft voortbestaan, omdat deze corporatie
in het verleden van zulk een groat nut is
geweest» IV tijden zijn echter veranderd,
hot karakter van Stad en Lande is belang
rijk -gewijzigd. Spr. erkent, dat SI ad en
Lande lang© jaren van belangrijk sociaal
nut voor ~t Gooi is geweest. Door hetgeen
de veehouders genoten, profiteerde de
heel© bevolking mee in het by waren van
oen groot stuk natuurschoon. Spr. acht
Stad en Lande thans geen sociaal belang
moer, e.p licht- dit toe. De veehouders zou
den belaag hebben bij een eigen gedeelte
van de Meent, de niet scharende erfgooiers
zouden meer belang hebben aan een aan
tal rijksdaalders dan bij het z.g. recht dat
ze thans bezitten. Voor de gemeenschap
hoeft het voortbestaan van Stad en La na.
evenmin bctcekenis. Spr. wil de erfgooiers
niets verwijten, doch meent te mogen con-
stateeren, dat de erfgooiers uit den aard
der zaak meer gevoelen voor hun mat©
tieele belangen dan voor het ideëelo be
lang van dc gemeenschap.
De grondslagen, die het D. B. heeft
vastgelegd, zijn ook niet in het belang van
het uatuurochoou. Alle stukken die het D.
H op het oogenblik voor verkoopen ge
schikt acht, liggen zonder uitzondering
aan verharde, wegen.
Voor spr» staat vast, dat liet met het
natuurschoon heel spoedig zal gedaan zijn,
indien de erfgooiers kans zien de gelden
van do verkochte gronden tc verkoopen.
Spr. wijst op dc pogingen van Laren, ge
daan om heide te koopen. Zoo liceft ook
Blaricum bot gevangen.
Spr. blijft het benoemen van een coiu-
mis aanbevelen.
De heer DE GRAAF ziet in liét oprich
ten van een vennootschap een poging om
geld t© verdienen. Dat ziet men met elke
vennootschap. Was dat niet de bedoeling
geweest, dan waren dc gemeentebesturen
met een ander voorstel gekomen. Spr.
vindt het voorstel wel ontijdig.
Spr. begrijpt, dat de voorzitter, die warm
veelt voor de belangen van Stad en Lande,
in dit voorstel van dc gemeentebesturen 'n
poging ziet, waardoor de belangen van de
crlgooiens worden benadeeld. Wat de lieer
De Bo-rd&s thans als toelichting geeft, was
uit de nota heclemaal niet op te maken.
Be heer DE BORDES: Dan zal het nu
toch duidelijk zijn.
De heer DE GRAAF: Ik hen u niet in
de red© gevallen, dus u moet het mij ook
niet (kien.
Spr. is er wel eenigszins verheugd over,
dat wc zoo dicht hij A'dam wonen. Was
dat niet het geval geweest, dan was liet
Gooi nog niéts geweest
Bij het verdoelen van een erfenis hebben
wc altijd het meeste last van de aange
trouwde kinderen. Spr. vergelijkt de ge
meenten daarmee.
De heer BAKKER kun zich volkomen
aansluiten bij het betoog van den heer
De Bondes. Kan gesproken worden van 'n
ontijdige nota, zéér zeker kan dat worden
gezegd vuil dc momcuie van het D. B. Spr.
betreurt de bewoordingen van de meerder
heid van het D. B.
Uf er gesproken is van een tuinstadcom-
inissie, van een gewestelijk uitbreidings
plan oif iets dergelijks, dit heeft niets te
maken met hyfc benoemen van een studie
commissie. Deze commissie heeft alles
voor en niets tegen. Het instellen van die
commissie' zal reeds een gedeeltelijke be
vrediging schenken. Onder uw geniale lei
ding aldus spr. zich tot den v-aorzitter
richtende kan die commissie iets goeds
tot stand brengen.
Leest men de memorie, dan zou men
denken, dat Stad en Lande op rozen leeft.
Dat is juist niet waar. Er hcjerecht juist
het grootst© gemis aan eenstemmigheid
De heer BROUWER vindt in het voor
stel van de gemeentebesturen geen enkel
bezwaar. Ieder zal vrij blijven in de hou
ding, die hij tegenover ©en eventueel rap
port van ©en studiecommissie wil aanne
men Spr. is voor het benoemen van een
commissie.
Do heer KLAARENBEEK sluit zich
woord voor wicord aan bij het meesterlijk
betoog van den heer De Bordes, dat zonder
eenigc achterhouding, de juiste niecning
van de gemeentebesturen weergeeft. Spr.
betreurt eveneens de toon van de memorie
van het D. B. Spr. zou het cp prijs gesteld
hebben, indien met den voorzitter van het
D. B. van te voren overleg was gepleegd.
Spr. meent, dat ©cn oplossing in den
geest als voorgesteld voor alle partijen be
vrediging zal schenken.
De VOORZITTER meent de opvattingen
als zou dc toon van de .memorie een on
vriendelijke zijn, volkomen tc moeten af
wijzen Hoewel spr. erkent, dat hij wel
eens een scherpe pen heeft, moet hij dat
hier toch ontkennen Spr. beroept zich
hierbij op het kalme oordeel van het hoog
geachte oudlid van het béstuur Air. 's Ja
cob en van 'n ander hooggeplaatst autori
teit, die .geen \nn beiden in de memorie
iels scherps zagen. Spr. kan zich wel in
denken, dat dc heeren, die een nota inzen
den die niet onaanvechtbaar is, het niet
aangenaam vinden te wiarden bestreden,
docli dit maakt cle memorie van liet D. B.
niet scherp. Het D. B. heeft de nota op den
voet. gevolgd en beantwoord.
Er is gesproken van liet in twijfel trek
ken vau de goede trouw. Dit laat spr. voor
rekening van hen, die dat vermoeden, doch
het D. B. is en blijft van meening, dat de
uitvoering van de nota moet uitkopen op
een bcvoordeeling van liet gemeente-be
lang. En ook de vertegenwoordigers van
de gemeenten hebben in dc ee-rstc plaats
de belangen van Stad en Lande te bevor
deren. Eerst dan vanneer die in strijd ko
men met de respectieve gemeentebelangen,
dan weten dc hoeren wel den weg, die hen
openstaat.
De heeren, die thans spreken van de
scherpe bewoordingen der memorie, hadden
veel van wat zij thans scherpe onmerkiii-
gen vinden, kunnen voorkomen, indien zij
van te voren overleg gepleegd hadden met
het bureau van Stad en Lande. Spr. zegt
(lit niet uit gevoeligheidisoverw©gingen,
doch alleen om redenen van practische po
litiek. Wat do zorg voor het behoud van
het natuurschoon Ixïtreft, merkt spr. op,
dat deze zorg bij de gemeentebesturen toen
ook niet altijd even groot is. In Bussum
bijv. heeft men bij de bcischjes van .Ver-
boek het natuurschoon opgeofferd aan
bouw-cxploitatiebelangcn. Dat Stad en
Lande nooit iets deed voor het behoud
van het natuurschoon is onjuist., men deu-
ke slechts aan den Boisscvainweg.
De heer v. NISPEN: Dat heeft Stad en
Lande niets gekost»
De VOORZITTER: Dat. is onjuist. Stad
en Lande heeft aan dien weg f 6000.
meebetaald en tegen een matige huur een
gedeelte van de gronden gegeven. Dat
Stad Lande dat deed, kwam alleen voort
uit zijn streven het behoud van liet natuur
schoon te bevorderen.
Men heeft gezegd, dat het voorstel van
de gemeentebesturen er één is van vrede
lievenden aard, doch spr. ziet er meer in
het bewaarheid worden van hc^t spreek
woord. dat, indien twee honden vechten
om een been, de derde er mee heen loopt
Men- heeft, vooirts ecu mooi tafereel cipge-
hangen, over de bedoelingen, n 1. dat de
weiden zouden komen aan de scharcnden,
de heidegronden aan de gemeenteliesturen,
cn de opbrengst van die gronden aan de
nict-scharenden. Dit zou in lijnrechten
strijd zijn met de Wet.
Feit zal zijn, dat. de gemeenten op een
billijke d.w.z goedkcope wijze zullen
komen aan een zeer waardevol bezit, dat
behoort aan de leden van Stad en Lande,
de gemeenten hebben alleen een erfrecht
op dc gronden, die overblijven. Er is in de
memoirio v. toelichting sprake van de du
bieus© rechten der gemeenten, waartegen
bij de behandeling der wet niemand is op
gekomen. Spr. gaat daarna d© historie van
Stad en Lande iii 't kort na cn toont aan,
dat de eigendom van de gronden van Stad
en Land© gelegd is in handen van de ver-
eeniging, waarvan de leden lid zijn.
Men hoeft de vraag gesteld in verband
met de mededeelingen die spr over de
tuinstadoommissic deed, of spr. do gron
den liever aan Amsterdam zou verkoopen,
dan aan do Gooische gemeenten. Op deze
vraag» kan spr. niet antwoorden. Bij spr.'s
benoeming tot lid van die commissie heeft
de heer Boor gevraagd of spr. in die com
missie zitting had als vrij man of namens
liet bestuur van Stad en Lande. Spr. heeft
toen geantwoord, dat hij zich beschouwt
als mandataris van het bestuur en dat hij
bij belangrijke beslissingen overleg zou
