Warme kerst voor de
Joegoslavische zigeuners
Een echte katten-
fokkerij in Leusden
A. van den Berg
nam afscheid
gemeentedienst
,SAN FERRY FARM"
DANKZIJ GUL GEVENDE LEUSDENAREN
GESCHENKEN
VOOR
DE KAT"
„Het blijft een hobby"
zeggen Rik en Wino Sclirijer
LEUSDEN - Vrijdagochtend 14 decem-
:*r om kwart voor tien was het zover,
üt mevrouw I. S. van Lawick uit
Leusden-zuid de door haar ingeza-
aelde winterkleding naar de Joego
slavische zigeuners kon gaan brengen,
iterke mannenhanden tilden de meer
üd twintig zware zakken met kleding
io de vrachtauto. Er werden vanwege
ie sterke wind nog wat extra lijnen
over de open laadbak gespannen. Al
tel speelgoed kreeg zijn plaats in de
personenauto, die meereed. En de
reis naar het noorden kon beginnen.
De gehele afgelopen week waren,
ti onze oproep in de krant van 29
:ovember, van alle zijden de mooiste
ed warmste kleren uit Leusden bij
mevrouw Van Lawick afgeleverd. Uit
Achterveld kwamen de mensen door
regen en wind op de fiets kleding bren
gen' Er was van alles bij, voor alle
leeftijden. Heel veel goede winterman
tels en -jassen. Heel veel babykleertjes.
En wintertruien en -jacks. Ook enkele
avondjurkjes met goudbrokaat, die met
zuidelijke zwier in de zomermaanden
zullen kunnen worden gedragen. Een
hoeveelheid bontlaarzen en goede
schoen. En snoezige poppen en fijn
veel speelgoed.
,,Ik vind het enorm", zegt mevrouw
Van Lawick, ,,en ik wil alle goede
gevers van harte dank zeggen voor
hun bereidwilligheid om zó veel en
zó veel moois af te staan. Ik vind
het voldoening gevend te constateren,
dat er in deze vaak verworden maat
schappij een ruime mate van medele
ven is."
Een grote hoeveelheid kleding wordt
opgeladen voor transport naar de Joe
goslavische zigeuners in Assen.
Foto Janus Visser.
Mevrouw Van Lawick en haar zoon
Michael zijn dagenlang bezig geweest
om de kleren naar leeftijd en soort
te sorteren Michael wist niet van
ophouden- één nacht werkten hij en
zijn moeder tot bijna drie uur dóór.
Toen zat alles in grote stevige zakken,
keurig voorzien van labels als ,,man-
nenjassen", babykleertjes", wollen
meisjestruienenzovoorts.
Mevrouw Van Lawick mocht de steun
ondervinden van enkele leden van de
Rotary Club Leusden, die voor de ver-
voersmogelijkheid zorgden En vanéén
van de echtgenoten, die het transport
met de vrachtwagen vóórhaar rekening
nam.
Het was een barre tocht naar Assen.
Voorbij Zwolle zat de wereld dicht
Het werd tegen elf uur in de ochtend
volkomen duister. De sneeuwstorm
striemde tegen de voorruiten van de
auto's. Hel landschap zag er pool-
achtig bars uit. Alle tegenliggers, ko
mend uit het noorden, waren dik be
sneeuwd Op de weg was het op som
mige plaatsen glad. De wielen van
de zwaar beladen vrachtauto gleden
in een bocht af en toe weg. Ruim een
uur later dan afgesproken kwamen
ze in Assen aan De expeditie was
gelukt, zonder overige moeilijkheden
De leden van de expeditie waren ver
heugd en opgelucht, toen de auto's
veilig en wel geparkeerd stonden voor
het hoofdgebouwtje van het woonoord
te Loon.
De beheerder van het woonoord, de
onderwijzeres en twee politiemannen
zorgden voor het uitladen en voorlopig
opbergen van de kostbare zakken. Het
speelgoed werd direkt meegegeven naar
de school. Een lief zigeunermeisje
overlaadde een pop met kussen, en
drukte de pop ontroerend aan het hart,
om haar nooit meer los te laten.
De onderwijzeres zei erbij, dat de
kinderen de doos met poppen mochten
meenemen, maar dat het niet zo was,
dat ze de poppen mochten houden.
Er zou eerlijk gedeeld moeten worden..
De onderwijzeres en de beheerder,
die de juiste samenstelling van alle
gezinnen kenden, zouden pakketten gaan
maken met voor elk gezin de hoeveel
heid en soort kleren, die het qua leden
tal en leeftijd nodig had. Kinderen en
volwassenen stromden toe om te vragen
wanneer de uitdeling zou plaatsvinden,
Neuzen werden tegen de ruiten van het
hoofdgebouwtje platgedrukt. Het ging
de iniatiefneemster van de Leusdense
inzameling aan het hart dat er niet
meteen kon worden uitgedeeld. Maar
gezien de uiterst moeilijke situatie
waarin vele families verkeerden, en
ten gunste van de vredige verstand
houding in het woonoord was het wijs
om het samenstellen van de pakketten
zorgvuldig voor te bereiden. Mensen,
die aan de zelfkant van de maatschap
pij leven, kunnen elkaar moeilijk iets
méér gunnen, zij moeten allemaal aan
hun trekken zien te komen. Het zou
een ware veldslag zijn geworden, als
de mensen zélf die kleren hadden kunnen
uitkiezen» Als ieder voor zichzélf het
meeste en het beste had willen zien
te bemachtigen. Geen onderwijzeres
of beheerder had hen ervan kunnen
overtuigen een bepaald kledingstuk aan
een ander af te staan. Wat je hebt,
dat heb je, en dat laat je niet meer
los, zou dan de enige drijfveer zijn
geweest. En mag dat een wonder heten
in zulke omstandigheden?
De onderwijzeres en de politieman
nen begeleidden de drie Leusdense
dames naar de caravans der Joego-
slaven, naar de gezinnen Hopic. Op
gejaagde mensen in erbarmelijke om
standigheden Mensen, die tussen de
wal en het schip zijn gekomen, en die
dreigen te verdrinken, zó uitzichtloos
lijkt hun situatie. Erbarmelijke om
standigheden, die nochtans relatief
gunstig moeten worden genoemd na de
bemoeienissen van het Nederlands ak-
tiecomité, dat geld bijeenbracht voor
caravans voor deze gezinnen. Helaas
trof het Leusdens gezelschap één cara
van aan. die zo lek was als een mandje.
LEUSDEN - Precies op diens vijf
enzestigste verjaardag opdonderdag 13
december nam de gemeente Leusden
afscheid van zijn opzichter bij de
Dienst van Wegen en Plantsoenen, de
heer A. van den Berg.
Daartoe was in de Raadzaal om
vier uur 's middags een receptie uit
geschreven, waaraan door de aanwezig-
Het water kwam door alle kieren en
gaten naar binnen In de piepkleine
ruimte zat op een drijfnatte doorweekte
matras een beeldschoon frêle zigeu
nervrouwtje. Zij huilde. De twee zieke
kindertjes zonder broekjes en met
grauwe bovenkleertjes drukten zich
angstig tegen haar aan. Het jongste
kindje was koortsig en gloeide. De
caravan stond met water Het rook
muf en ongezond. De vader vroeg om
hulp ..Mogen we deze mensen niet
ogenblikkelijk wat kleren en een deken
geven voor die zieke baby's?", waagde
mevrouw Van Lawick. Maar de onder
wijzeres en de politiemannen waren
onverbiddelijk: ook zij moeten wachten
op de algemene verdeling. De jongste
politieman zei. dat hij aan zijn chef
zou vragen of deze aan Sociale zaken
wilde vragen of er iets aan die lek
kende, doorsiepelende caravan was te
doen De Joegoslaaf bood zelf f 300,-
aan om in de kosten bij te dragen.
,,Kan er nu niet een zeil gespannen
worden?" vroeg iemand. ,,Och, te be
zeilen is zo'n continue lekkage niet",
zei iemand anders.
Ook in de caravan van de oude man
met de doofstomme zoon van éénen
twintig jaar, een alleraardigste jonge
man, was het armoe troef. Het lekte
er minder, maar dat was alles.
De enige hartverwarmende noot in
dit trieste geheel was het mooie mo
derne schooltje, waarheen ook de Joe
goslavische kinderen met veel plezier
kwamen. Ze stonden zich om half twee
te verdringen voor de schooldeur. De
donkere Joegoslavische jongetjes had
den voor de juf kleine kerstboompjes
uit het bos gehaald. Ze stormden onder
luid gejoel met hun schat naar binnen,
toen de juffrouw de deur opendeed
Ze togen in hun klas direkt aan het
werk om de boompjes te planten in
een homp klei.
Kerstfeest in het woonoord Loon.
Het Leusdens gezelschap aanvaardde
min of meer gelaten de terugweg naar
een wereld van weelde, die hier zo
ver af leek.
A. M
heid van zeer vele belangstellenden
uit kringen van de gemeente, de politie
en andere instellingen bijzondere luis
ter werd bijgezet. Opmerkelijk was het
grote aantal politiemannen, dieerallen
van kwamen getuigen hoe prettig zij
in de loop der jaren met de heer Van
den Berg hadden samengewerkt. Of
ficieus deed de betiteling nog eens
de ronde, die de heer Van den Berg
in deze gelederen had verkregen van
wege zijn handigheid op het gebied
der muizenverdelging: ,,de kat".
Dat het de heer Van den Berg niet
aan betitelingen ontbrak bleek uit de
toespraak, die burgemeester mr A. H.
van der Post tot de scheidende func
tionaris hield. De burgemeester sprak
vol lof over de geweldige kennis van
zijn opzichter wat betreft de Leusdense
terreinen. ,,Uw terreinkennis is zo
groot, dat ,,u wel het wandelend
kadaster" wordt genoemd. Werkte u
aanvankelijk in Leusden bij de Hei
demaatschappij, ruim tien jaar geleden
trad u in dienst van de gemeente, en
sindsdien bent u opgeklommen van
opzichter C tot opzichter A. U hebt
de hoogste betiteling op dit niveau
behaald, en dat was ook geen wonder,
want u bent een man met twee rechter
handen". Het cadeau, dat de opzichter
van de zijde van de gemeente Leusden
ontving sloot volkomen aan bij deze
laatste woorden van de burgemeester:
een fraaie bankschroef met diverse
gereedschappen.
Gemeente - architect, de heer J. Rog -
genkamp, prees de kundigheid, waarmee
de gemeente-opzichter altijd zijn werk
had uitgevoerd. Adjudant J. Hartman
van de Rijkspolitie te Leusden herin
nerde aan de geweldige snelheid en
doortastendheid, waarmee de heer Van
den Berg, na één telefoontje van de
politie de gladheidsbestrijding der
Leusdense wegen ter hand nam. Ook
de ratten-bestrijding was bij de heer
Van den Berg in zéér deskundige han
den. De heer H. den Uyl, hoofd van de
Technische Dienst van het Waterschap
,,De Barneveldse beek" zei heel veel
van de heer Van den Berg te hebben
geleerd, en hem daarvoor zeer dank
baar te zijn. ,,Als jong broekje zou
hij het destijds zonder de vikkundige
kennis van de heer Van den Berg niet
hebben gerooid".
De rij der sprekers werd gesloten
door de heer W. M. Renkers van
Openbare Werken, tevens voorzitter
van de gemeentelijke personeelsver
eniging, en de heer H. Pels Rijcken,
rentmeester voor het N.V. Schouten
huis bij het landgoed Den Treek-Hen-
schuten.
Vele mooie cadeau's en bloemen
werden de heer en mevrouw Van den
Berg aangeboden. Alles werd door de
heer Van den Berg spontaan aan de
aanwezigen getoond. In zijn dankwoord
zei de opzichter, dat de gemeente ook
in de toekomst, zelfs bij nacht en ontij,
een beroep op hem zal mogen blijven
doen.
(jlDERDAG 20 DECEMBER 1973 UEUSDER KRANT
De Katjes-familie van Rik en Wino
Schrijer.
Foto Janus Visser.
LEUSDEN/CENTRUM - De laatste
ijd stuiten we nogal eens op mensen
Leusden met hobby's. Vooral in de
lODingen van Rozendaal heeft men
eneden een fijne ruimte om te expo-
(ren, zijn artisticiteit uit te leven
om er een boetiekje te beginnen,
leosen, die de tuinkamer voor een
eel andere hobby gebruiken zijn Rik
Wino Schrijer. Ze fokken er katten.
Dat de hondensport en -fokkerij erg
eel opgang maakt in ons land wist u
aarschijnlijk wel. Maar ook met een
it kan men naar tentoonstellingen en
kunnen een even eerbiedwaardige
lamboom hebben als de mooiste hond.
Katten zijn er in heel wat rassen
variëteiten. Natuurlijk kent u alle-
iaal de Europese Korthaar, dat is
ras waar ook onze huis-tuin-en-
eukenkat toe behoort, ook al heeft
in de verste verte geen stamboom.
Diana en Turi van de Cattery San
'erry.
Behalve deze grote groep zijn er dan
de langharige Perzen (in de wandeling
ook wel Angorakatten genoemd), de
Abessijn, de krulharige Rexkatten, de
staartloze kat van het eiland Man en
de wijdverbreide Siamezen. Lang niet
alle rassen zijn hierbij opgenoemd
maar wel de belangrijkste of meest
bijzondere
Rik en Wino Schrijer fokken in hun
woning, Bohemen 1. Siamezen Voor
een cattery hebben ze maar erg weinig
katten, maar de ruimte zou het ook
niet toelaten om er nog erg veel bij
te nemen. Als u aan een Siamees denkt,
heeft u waarschijnlijk de Seal-point
voor ogen, de kat met het donkere
masker en de donkere staart en poten
Ze zijn er echter ook in andere kleuren,
zoals de blue-point, lilac-point, choco
late-point en red-point Het masker
heeft bij deze katten de kleur waarna
ze genoemd zijn De laatste tijd fokt
men ook tabby-points. Het masker
maakt dan plaats voor strepen en de
staart en poten vertonen banden van
de kleur die donkerder is.
Cattery ,,San Ferry Ann" telt twee
katers. Een blue-point dekkater die
internationaal kampioen is en een kam
pioen chocolate-point die nog steeds
niet wil dekken. De rest vanhetkatten-
bestand bestaat uit poezen, waarvan er
momenteel twee een nest hebben. Een
havana-poesje (dit is effen bruin met
groene ogen) loopt wat verloren rond,
want haar moeder is de dag ervoor
gestorven aan een longbloeding. Ze
was naar buiten geglipt en is tegen
een auto aangelopen of heeft een trap
gehad.
Voor Wino is deze hobby zijn lust
en leven. Er komt heel wat voor kijken
als men echt aan de top wil meedraaien.
Tentoonstellingen in binnen- en buiten
land moeten bezocht worden om het
vereiste aantal kampioenschappen te
behalen Voor de titel Champion zijn
3 C.A C.'s nodig (C.A.C. wordt gegeven
aan de kat die het beste is in zijn of
haar groep, waarbij dan natuurlijk wel
de waardering uitmuntend gegeven
moet zijn). Voor het Internationale
Kampioenschap zijn eveneens 3
C.A C.'s nodig. De Blue-point Siamese
kater Aquanius van San Ferry Ann is
zelf gefokt Het is een erg mooi en
bijzonder lief dier Rik vertelt echter
dat de betere fokkers de voorkeur
zullen geven aan de chocolate-point
Hamelton's Kashmir, omdat de af
stamming beter is.
Kashmir is geïmporteerd uit Dene
marken, waar men erg veel goede
katten heeft. Ook uit Engeland worden
veel Siamezen geimporteerd en met
al deze nieuwe aanwinsten heeft men
in Nederland de fokkerij op een hoog
peil weten te brengen.
De poezen Diana en Turi, die op het
ogenblik een nest hebben, komen ook
uit het buitenland. Ook deze twee zijn
kampioen. De vader van deze nesten
is een tabby-point, zodat een aantal
kleintjes de typische tabby-tekening
vertonen en de anderen de normale
contrasten.
Veel mensen denken dat deze hobby
veel geld in het laadje brengt als
men de prijs hoort, die er voor een
..kitten" betaald moet worden. Ze ver
geten dan echter de vele kosten die er
aan verbonden zijn. Reken enkel maar
eens het bezoek aan tentoonstellingen,
waarvoor men b.v. naar Frankrijk en
Zwitserland reist Deze tentoonstellin
gen duren 2 dagen zodat er ook nog eens
hotelkosten bij komen.
Ook de rekening van de dierenarts
kan aardig oplopen, want het ge
beurt maar zelden dat een nest op
groeit zonder „troubles".
Rik en Wino zijn al blij als ze quitte
spelen met hun hobby. Rik heeft daar
het vele werk dat er bij komt kijken
graag voor over. Eén poes erbij zou nog
wel gaan. maar meer kan echt niet.
Wat dat betreft moet Rik Wino wel
eens afremmen.
Zo'n Cattery is een fijn iets om
samen aan te werken, al zal een be
zoeker, die niet om katten geeft het
wel een vreemde en onbegrijpelijke
bedoening vinden.
,,Zo, en nu naar beneden."
