NIEUWE NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR t, Baan, Bisctoten, Earns, Hanerni, Soherpenzeel, Menton, ,L t Woensdag 1 September 1880. Verborgen Goud. No. 10. Negende Jaargang. Lit ge ver: A. M. Slothouwer, Advertentiën kunnen inge zonden worden tot uiterlijk 's morgens uur, des Woens dags en Zaterdags. Eene viermaal geplaatste ad vertentie wordt slechts drie maal In rekening gebracht. FEUILLETON. OORTSC Abonnementsprijs voor Amersfoort per 8 maanden f 1,—. Franco door het geheele Kijk1,10. Afzonderlijke nummers 3 Cent. Dit Blad verschijnt des Woensdags- en des Zaterdags. TE AmEBSFOOBT. AgeDt voor Baarn en Omstreken: W. Z. MULDER te Baabn. Advertentiën van 16 regelsJ 0>0. Iedere regel meer0,05. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën zende men den dag vóór de uitgave in. OFFICIEELE PUBLICATIËN. De Burgemeester van Amersfoort, Gezien art. 21 der wet van 4 Decern- cember 1872 (Staatsblad No. 184), Brengt ter kennis van de ingezetenen, dat in de laatstverloopen week aangifte is gedaan van 2 lijders aan ROODVONK en 2 sterfgevallen aan die ziekte alhier zijn voorgekomen. Amersfoort, den 30. Augustus 1880. De Burgemeester voornoemd, VAN PERSIJN. De Burgemeester van Amersfoort, Brengt ter kennis van de ingezetenen dezer gemeente dat het door den provin cialen Inspecteur van 's rijks directe belas tingen enz. in Noord-Holland en Utrecht executoor verklaard kohier No. 4 van de PERSON EELE BELASTING over het dienstjaar 1880/81 aan den Ontvanger van 's rijks directe belastingen alhier is ter hand gesteld, aan wien ieder verplicht is zijnen aanslag op den bij de wet be paalden voet te voldoen. Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaatsen aangeplakt te Amersfoortden 80. Aug. 1880. De Burgemeester voornoemd, VAN PERSIJN. XII. In twaalf jaar ging onze zaak zoodanig vooruit, dat iedereen, behalve ik zelf, er zich over verwonderde. Ik begon met zelf het pottenbakken van het begin tot het einde te leeren, waardoor ik niet alleen te weten kwam waar gebreken bestonden, maar ook wat er de oorzaken van waren, hoe zij uit den weg geruimd moesten worden. Toen begon ik met de schei kunde, ten einde met de geheimen van de kleuren bekend te raken, en na eeni- ge proefnemingen gelukte het mij, uit een mengsel van megagoon en cobaltzouten eene kleurstof te bereiden, die niet behoef de achter te staan bij die van de beste pottenbakkerijen van Staffordshire. Jegens de werklieden was ik vrij streng en trachtte daarbij eerlijk te /ijn. Ik betaalde hooge loonen en eischte goed werk. Geen enkel stuk van minder ge halte liet ik naar het magazijn gaan. De kleinste fout in eene schaal was genoeg om haar te breken, en als het de schuld was van een der werklieden, moest deze op eigen kosten een nieuw stuk maken. Amersfoort, 31 Aug. 1880. Z. M. de Koning heeft benoemd tot Luitenant ter zee 2e klasse, de adelborst le klasse Naudin ten Gate. De ,/vereeniging tot verzameling van oud heden" alhier, heeft eenige platen ont vangen betrekking hebbende op Oldenbar- neveld's terechtstelling; het bestuur sprak bij monde van den voorzitter den wensch uit om zooveel mogelijk te verzamelen wat op de nagedachtenis van Oldenbarne- veld betrekking heeft; een monument van den grooten man, die in Amersfoort ge boren werd, zoude niet misplaatst zijn op de van ouds genoemde oude vischmarkt. De Belgische feesten zijn afgeloopen, de congressen zijn geëindigd; in haar verslag van de sluiting van het internationaal congres voor het onderwijs zegt de l'lndépendance Beige Eindelijk ontvangt een Nederlandsch redenaar, den heer A. M. Kollewijn, leeraar in de geschiedenis te Amersfoorteene zegepralende toejuiching, die hij eensdeels te danken heeft aan zijne hoedanigheid als Nederlander, aan zijne tegenwoordig heid op ons congres en aan de broederlijke gevoelens, die hij jegens de Belgen uit, maar anderdeels aan den gloed zijner woorden en het edele zijner denkbeelden. (Zie verder de laatste berichten.) Door de welwillendheid der directies van de Nederlandsche Rhijn-spoorweg en Centraal-spoorwegmaatscbappijdaartoe in staat gesteld, zal het bestuur der afdeeling „Amersfoort" van de vereeniging Volks onderwijs op Vrijdag den 3 Sept. e. k. met 108 kinderen van de hoogste klassen der openbare kostelooze scholen en der diaconieschool alhier, welken geen enkelen schooltijd verzuimd hebben en tusschen de 10 en 12 jaar oud zijn, een reisje maken naar den Haag. Met den trein van 9,6 's morgens zullen die kinderen, onder toezicht van hunne onderwijzers en onder wijzeressen en begeleid door eenige be stuursleden, van hier vertrekken. Tegen halftwaalf komen zij te 's Hage, wandelen naar het Bosch, waar zij in het Willems- Pavilloen zich verfrisschen, eene wandeling doen door het Bosch en de residentie om later in de Volksgaarkeuken een klein mid dagmaal te gebruiken; per trein van 6,35 's namiddags uit 's Hage te vertrekken en om 9,14 naar hier terugtekeeren. De vijftiende algemeene vergadering der Vereeniging van leeraren aan inrichtingen van Middelbaar onderwijs werd Vrijdag avond om 7 uur te Amsterdam in „Artis" door den heer Dr. C. P. Burgerdirec teur der R. H. Burgerschool te Leeuwar den met een welkomstgroet geopend. Daarbij waren tegenwoordig o. a. de in specteur Dr. Steijn Parvé en de kapitein I. van Dam van Isselt. Ten gevolge van eene wijziging der statuten zijn twee mi litairen, kapitein van Dam van Isselt en majoor W. D. Hoijeralsmede de heer H. J. Cock Ankersmit, lid der commissie van toezicht te Apeldoorn, als leden aan genomen. Op voorstel van den heer W. J, Hakkert werd besloten de 16. alge meene vergadering in het volgende jaar te doen plaats hebben te Amersfoort eenige leden stemden voor Rotterdam, en Hierdoor werden de werklieden voorzich tig, en na eenigen tijd, werd er maar zel den eenig gebrek gevonden aan het werk, dat zij leverden; zoodoende werd onze fabriek bekend, door het zuivere en net te werk, juist het tegenovergesteld van dat, waardoor zij vroeger berucht was ge weest. lederen dag werd de aanvraag grooter, en om eraan te kunnen voldoen, voegden wij achtereenvolgens veertien nieuwe ovens bij de vijf oude, en richtten wij nieuwe, en meer doelmatige werkkamers in. Voor deze uitbreidingen gebruikte ik mijn ge heele kapitaal; maar het was eene veilige en goede belegging. Bovendien stak ik mijne overwinst ook in de zaak, en ge bruikte zelf niet meer dan noodig was voor de noodzakelijkste behoeften. Alle geldelijke zaken vertrouwde ik mijnheer Clifford toe, die een zeer vertrouwbaar raadgever bleek te zijn. Na tien jaar vroeg ik hem: „Hoe staan de zaken, mijnheer Clifford," en hij antwoordde: „Uw kapitaal is verdubbeld, mijnheer Brooke." Ik kon dus de geheele som, die ik uit het Crastock-klooster weggenomen had, teruggeven, en dan had ik nog genoeg om mijne zaak voort te zetten; maar ik had een ander plan, en dat washet dub bel der waarde van het verborgen goud enkele anderen voor den Haag en Nijme gen. Zaterdag den 28 Augustus werd de vergadering voortgezet in 't Gebouw der Maatschappij tot Nut van 't Algemeen; daarbij waren ook tegenwoordig de heer Dr. M. Salverda, inspecteur van het M. O.en de wethouder van onderwijsde heer de Koning. Na afloop dezer bijeen komst werd het Schoolmuseum bezocht; ten zes ure was er diner in „Artis" waar aan ook de beide heeren Inspecteurs deel namen, en 's avonds werd door de verga derde leeraren en corps een bezoek ge bracht aan het concert in het Paleis voor Volksvlijtwaar hun vrije toegang werd verleend. Het examenuitgeschreven door de Ned. Toonkunstenaars Vereeniging om diploma's van bekwaamheid te verkrijgen tot het geven van degelijk muziekonder wijs heeft Zaterdag en Zondag j.l. te Utrecht plaats gehad in het gebouw voor Kunsten en wetenschappen. Examinatoren waren H.H. Richard Hol, W. F. G. Ni- colai, J. G. Mulder en Th. L. van der Wurff. Van de twaalf candidaten, die zich aangemeld haddenverwierven acht het diplomawaaronder onze stadgenoot de Heer F. J. Schweinsberg, voor drie vak ken, piano, viool en koorgezang; de ove rigen hadden zich voor een of twee vakken aangemeld. Den prijs door den Heer L. F. Maas Geesteranus met zijn paard „Japo- naise" behaald, in de wedren met hin dernissen, berijder was Baron von Keudell, ritmeester, bestaat in een zeer fijn, keurig terug te geven. Mijn diep schuldgevoel eischte eene rijkelijke vergoeding, en ik wist, dat uitstel voordeelig was voor den toekomstigen vinder. Het verheugde mij zeer, dat ik het geld op eene zoodanige wijze gebruikt had. Ik dacht er dikwijls over na, hoe lang het geld daar zou lig gen, nadat ik het weder in de kist zou gelegd hebben, en of het den vinder voor deel zou aanbrengen evenals mij. Als ik mijne lieve Iris, die nu eene schoone, aardige en welopgevoede jonge dame was geworden, aanzag, voelde ik, hoeveel ik aan de ontdekking van het verborgen goud te danken had. Ik was er het bezit van mijn kind aan verschul digd. Armoede zou ons gescheiden, en mijn teer dochtertje misschien gedood hebben. Zij had geene krachtige na tuur, maar geleek op die planten, die slechts bloeien bij eene zeer goede verzor ging, die noch in weligen grond, noch tus schen onkruid kunnen leven. Zij had al deze jaren gewoond in een huis, dat niet ver van de pottenfabriek lag, en dat ik, dadelijk nadat ik compag non van Peyton was geworden, gehuurd had. Miss Simpson had de regeling van het huishouden en de zorg voor Iris op zich genomen meer, geloof ik, uit een gevoel van medelijden voor mij, dan uit lust om Brixton te verlaten. Iris was zeer aan haar gehecht, en daar zij het onmogelijk vond Miss Simpson slechts als vriendin te beschouwen, noem de zij haar „Grootma" een naam, dien zij altijd behield. Was ik werkelijk haar zoon geweest, dan hadden wij niet door meer genegenheid verbonden kunnen zijn. Grootma was in haar jeugd goevernan- te geweest, en daar zij een zeer sterk ge heugen had en zich voor vele dingen interesseerde, nam hare kennis met den ouderdom toe. Van haar leerde Iris alles, wat zij noodig had, behalve Fransch en eenige nieuwerwetsche zaken, waarin eenen goevernante haar onderwees. De gebeurtenissen uit dien tijd behoeven niet vermeld te worden; onze gelukkige dagen hebben geene geschiedenis. De eerste belangrijke gebeurtenis, die ik te vermelden hebviel voor aan het einde van dit tijdvak, en was de voorbode van slechte tijden. Het was de avond vóór den verjaardag van mijne dochter, en aan de blikken die zij en Grootje voortdurend wisselden kon ik duidelijk merken dat zij een of ander plan hadden, dat zij mij mee zou den deelen, zoodra er zich eene goede gelegenheid voordeed. Na het avondeten gingen wij, om het

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1880 | | pagina 1