NIEUWE NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR Amersfooil Baarn, Banschaten, Eeaines, Hnemeli, Hoevelaken, HooM Leasden, Soest, BUREN. Zaterdag 6 Augustus 1881. "I aap Tiende Jaargang. Uitgever: A. M. Slothouwer, Advertentiën kunnen inge zonden worden tot uiterlijk 's morgens 81/,, uur des Woens dags en Zaterdags. Eene viermaal geplaatste ad- vertentie wordt sleehts drie maal in rekening gchraeht. met ge ring per len. on- c. rsb. gei,! 'dagï Dct.t MERSFQORTSCHE COURANT. Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden 1, Franco door het geheele Rijk1,10. Afzonderlijke nummers 3 Cent. Dit Blad verschijnt des Woensdags- en des Zaterdags. te Amersfoort. Advertentiën van 16 regelsJ 0,40. Iedere regel meer 0,05. Voor het Buitenland0,07'. Reclames per regel0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. tree; H i« s Volgens een verhaalook medegedeeld in ons nornmer van 20 Juli j. 1.heeft onlangs de rechtbank te Zutfeu een eigen aardig vonnis geveld. Een man te Deven ter had in zijn eigen buis voor zijn eigen vermaak en oefening nu en dan solo's uitgevoerd op een eigengemaakten trom (een ton waarover een kalfsvel was gespan nen.) Nu staat het in Nederland ieder vrij muziek-instrumenten uit te vinden en die te probeeren ook niet minder heeft elk staatsburger het rechtzich in muzikale uitspattingen te verdiepen mits liet een en ander geschiede binnen de wanden der woning. Maar nu trof het toevalligdat naast zijn huis het kerkgebouw der Israëlieten staat. Nog toevalligerdat 's mans oefe ningen juist samenvielen met de uren waarop daar godsdienst-oefening werd ge houden. En het toevalligste van alles was weldat hij buiten die uren nooit aan vechtingen kreeg om zich met zijn ge liefkoosd boven alle beschrijving wellui dend speeltuig bezig te houden. Enfinna herhaalde vergeefsche ver FEUILLETON. IV. Zij wilde zoo gaarne eens weten, hoe het met hem ging, doch zij had dien dag geen gelegenheid kunnen vinden om het hem in persoon te vragen, want haar va der had haar noodig. Zij moest namelijk haar gewone taak voor hem verrichten, bestaande in het mengen zijner kleuren en het schoonmaken zijner penseelen, waar door zij zijne studeerkamer niet kon verlaten. Bovendien had haar vader ge zegd dat zij dien avond niet uit moest gaan, omdat hij zijnen vriend Meester van Daxis uit Haarlem verwachtte, en Genevieve dan natuurlijk thuis moest wezen om dien te ontvangen. Het meisje schrikte hevig, toen zij dit laatste bericht vernam, want zij wist wat dit zeggen wilde. En daar zij begreep dat Quentin haar ze ker dien avond nog wachtte en hij bitter teleurgesteld zoude zijn, indien ze niet kwam, zoo besloot zij Gretchen naar hem toe te zenden, ten einde hem te vertellen wat haar belette zelve te komen en tege lijker tijd hem te vragen, hoe de kergang van dien morgen hem bekomen was. zoeken van het Kerkbestuur en dito waar schuwingen van de Deventer autoriteiten, nadat onderscheiden rechtsgeleerden hadden verklaard dat er niets aan te doen was werd de toonkunstenaar aange klaagd wegens opzettelijke stoornis van den godsdienst. De rechtbank te Zutfen veroordeelde hem tot f 20 boete, goed koop genoeg. Wij zullen over dit vonnis in geen dis cussie treden. Het schijnt dat de heeren juristen het over de zaak niet eens waren, en wij hebben zelfs niet de eer tot dit achtbaar collegie te behooren. Als leek zou ik zeggenverdiende de vraag in overweging te komen wat er eer bad ge staan het huis van den tromvirtuoos, of de kerk. In het eerste geval heeft de Israëlietische gemeente door de stichting van haar bedehuis een inrichting in het leven geroependie inbreuk maakte op iemands persoonlijke vrijheid. Hij kon dan evengoed zeggen dat de leden door hun godsdienstoefeningen zijn rust verstoren. Gesteldhij of een zijner huisgenooten ware eens gevaarlijk ziek toch zou hij zich dien last moeten getroosten, al ware ook zijn leven afhankelijk van volkomen stilte. Maar 't is zooburen kunnen 't elkaar fameus lastig maken't zij de buur dan kerkgenootschap, of vereeniging, of plaats van uitspanning of particulier persoon zij. Ik heb ook eens daarvan de ondervinding opgedaan. Ik woonde naast een kleermaker: slechts een negentiend' eeuwsche muur scheidde onze woningen. In de week had ik 'van den man geen De lamp was nog niet aangestoken in het huisje van den jongen smid. Zijne moeder zat even als Geneviève voor het venster; echter niet om als deze op de straat te turen, doch om de laatste lichtstralen op te vangen, ten einde de kleederen van haren zoon te verstellen. Zoo nu en dau keerde zij zich tot hem en ontwaarde met smart dat zijn dierbaar gelaat nog bleeker was dan gewoonlijk en dat de koorts zich van tijd tot tijd merkbaar verhief. Eene donkere schaduw overtoog eensklaps zijn gezicht, want daarbuiten hadden zwarte wolken de lucht bedekt, en hij vreesde dat zij, naar wie hij reikhalzend uitzag, zich wellicht door het weer zoude laten weerhouden. i Moeder!" riep hij op eens, van de rust bank waarop hij tot hier toe onbewegelijk gelegen had, opspringende en op zijn el- hoog rustende: //Moeder! kijk eens naar huiten en zeg mij of het regent!" Op dat oogenblik klopte Gretchen juist aan de deur. De jongeling vloog nu ge heel overeind; doch ziende dat het slechts hare dienstbode was, liet hij zich mistroos tig achterover vallen. //Mijne meesteres laat u zeer groeten," zeide de dienstmaagd tot de moeder, //en zendt u deze vruch ten, die zij zelve heeft ingelegd. Zij wil de ook gaarne weten, of uw zoon minder lijdt, dan hij van morgen scheen te doen. Zij kan heden haar huis niet verlaten om- hinder maar o weeop Zon- en alge meen trkende Christelijke feestdagen dan hadt je 't lieve leven gaane Dat begon al om acht uur 's morgensen 's avonds om tien was het dikwijls nog niet uit. Er stoud op zijn kamer een heel oud, erg verkouden orgel mijn buurman zette alle registers wijd open alle vingers op de toetsenalle voeten op de trappers en onthaalde mij den lieven langen dag op alle denkbare wanklanken begeleid door de bulkende stemmen van een dozijn vrienden en de krijgschende of beverige geluiden van een nagenoeg gelijk aantal vriendinnen die daar //gewijde liederen" kwamen zingen. De zangers en zangeressen wisselden elkander groepsgewijze af de onvermoeide organist bleef dezelfde. O, ik heb nooit het genoegen gehad den Deventer trom te hoorenmaar ik denk, dat moet engelenuiuziek geweest zijn in vergelijking met zoo'n lawaai. Nooit heb ik dan den man iets kwaads toegewenscht, dat behoort niet tot mijn gewoonten maar toch In elk gevalhij heeft het op zijn geweten dat ik een poos lang erg uithuizig ben geworden, ik die niets liever doe dan rustig op mijn kamer te zitten lezen of studeeren of courant-arti keltjes maken. Ik ben ook zoo gauw mo gelijk verhuisd. Maar helaas! toen kwam ik van den regen in den drop. Naast mijn nieuwe woning was een poort, en in die poort, juist ter hoogte van mijn slaapkamer, woonde een sjouw erman. Die brave kerel was van de zeven dagen er vier dronken en de overige drie nijdig. Geregeld kwam hij 's avonds kwar dat mijn meester bezoek krijgt." //Bezoek?" riep Quentin op eens uit. z/Ja," eenen vriend uit Haarlem, Mees ter van Daxis, het hoofd van de schilder school in die stad. Hij brengt zijne be roemde schilderij, de Opwekking van La zarus, naar Antwerpen om het in het Stad huis ten toon te stellen en men denkt vrij algemeen dat hij er den eersten prijs zal behalen. Maar welke boodschap moet ik aan mijne meesteres terug brengen. Mijnheer? Ik geloof niet, dat gij veel be ter zijt," voegde zij er bij, want zij had be merkt, hoe de jonge man met een doods bleek gelaat en bevende lippen achterover op het rustbed was gevallen. //Zeg aan uwe meesteres dat zij voor ons bidden moet," sprak Madame Matzijs op droevigen toon. //Ach], wat helpt toch al dat bidden moeder!" riep haar zoon bitter uit; en toen Gretchen de deur achter zich had gesloten barstte hij in een hartstochtelijk snikken uit: //Ach, ik heb zoolang gebe den, dagen niet alleen, maar ook gedu rende vele slapenlooze nachten. Ik heb gebeden, dat wij voor honger en armoede mochten bevrijd blijven; gebeden, dat deze zwakke arm weer sterk mocht worden om te kunnen werken! En zie, moeder, hoe mager hij toch is en hoe slap; en heden nog veel zwakker dan hij ooit te voren tier voor elven thuisen dan begon hij zijn huisgezin te onthalen op allerlei liefe lijkheden, Moeder de vrouw bleef de re pliek niet schuldig en zoo ontspon zich een dialoog, die zelfs voor den liefhebbers van het allemaakste realisme te bar zou zijn. Soms kwam het tot handtastelijk heden en geen meubelstuk in het armza lig krotdat niet in den strijd een of meer ledematen had verspeeld. Circa half twee kwam er een beetje kalmte, en een half uur later was het het status quo ante helium hersteldsomtijds op eenige krabbels en een blauw oog na. Aan sla pen viel onder die omstandigheden niet te denken maar zelfs kon ik er mij niet aan gewennen gedurende die gedachtenwis- seling een courant te lezen. Hoe vaak heb ik niet een politie agent opgeschommeld wien ik koeien met gouden hoornen be loofde als hij den vent maar voor één nacht inrukte maar onveranderlijk werd wij gezegd dat, zoolang het lawaai binnens huis bleefer niets tegen te doen was. Slechts viermaal gedurende het jaar dat ik kwelling ondervond probeerde hij het, op straat te gaan staan razen en ik zeg het hier met innige zelfvoldoening, al die vier malen heeft hij het grootendeels aan mij te danken gehad dat hem logies werd verleend ten raadhuizen Toen ik eens aan mijn broeder mijn nood klaagde sprak deze Kerel, je bent nog betrekkelijk gelukkig. Ik had verleden jaar een nette familie naast me, waar de vier kinderen tegelijkertijd werden inge wijd in de geheimenissen van het pianospel: Het moest op een goedkoopje gaanen geweest is. Nog nooit heb ik mij zoo ziek gevoeld als van daag. Dit nu is het eenige antwoord, dat er op mijne vurige gebeden en op de uwe en de hare gekomen is!" zoo vervolgde hij na een poosje, ,/en toch had ik zoo innig gehoopt en vertrouwd, dat ze verhoord waren geworden, ook ter wille van Genevieve, want als er ooit een engel op aarde geweest is. z/Ja, dat is zij!" viel de moeder hem in de rede," het liefste wezen, dat er nog ooit geleefd heeft en bovendien het mooiste. Het is zonde en schande, dat haar vader haar wil dwingen, dien ouden, leelijken Daxis te trouwen, enkel en alleen omdat hij een penseel tusschen zijne vingers kan houden!" „O, Moeder! spreek daar toch niet ge durig van; gij pijnigt mij, gij maakt mij krankzinnig; mijn hoofd brandt als vuur, en ik lig hier neer en peins en denk, totdat ik niet meer denken kan„Neen, maar dat moet zoo niet, mijn goede vriend," zeide eene ruwe doch vriendelijke stem dicht achter hem. Dokter Armen, zijt gij het? Ach, Mijnheeer! ook gij kunt niets meer voor mij doen, want zelfs de heilige Maria kan mij niet meer helpen." „Maar kunt gij dan niets uitrichten? Waarom ligt gij daar op de rustbank, zonder iets te doen

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1881 | | pagina 1