NIEUWE
NIEUWS-
AMERSFOORT, BAAI, BUNSCHOTEN
EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
EEMNES, HAMERSVELD, HOEVELAKEN, HOOGLAND,
VUURSCHE, SCHERPENZEEL EN WOUDENBERG,
LEUSBEN, SOEST,
EDELMAN EN FABRIKANT.
Officiële Publicatie.
Feuilleton.
No. 17.
Woensdag 28 Februari 1883.
Twaalfde Jaargang.
Uitgever: A. M. Slothouwer,
Buitenlandscli Overzicht.
A. J. C. KREMER.
CHE COURANT,
Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden f 1,
Franco door het geheele Rijk1,10.
Afzonderlijke nummers3 Cent.
Dit Blad verschijnt des Woensdags en des Zaterdags.
te Amersfoort.
Advertentiën van 16 regelsf 0,40.
Iedere regel meer 0,05.
Voor het Buitenland0,075
Reclames per regel0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte
Adverteutlën kunnen ingezon
den worden tot uiterlijk mor
gens ÏO uur des Woensdags en
Zaterdags.
Eene viermaal geplaatste ad
vertentie wordt sleekts driemaal
in rekening gebrackt.
Frankrijk heeft dan zijn stel nieuwe
Ministers. Naar hun namen was het
buitenland niet buitengemeen nieuws
gierig: de overtuiging, dat het toch maar
„mannen van één dag" zijnwordt niet
slechts in de Republiek zelvemaar ook
eldersvrij algemeen gedeelden dat is
een erg veegteeken. Ferry schijnt den
veelbesproken Thibaudin liever kwijt
dan ryk geweest te zijn, maar hij kon
geen generaal vinden die het besluit tot
op nonactiviteitsstelling van de hertogen
van Aumalevan Chartres en van Alen-
gon wilde teekenen en ten uitvoer leggen.
De Gambettis Compenondien Ferry
liever naast zich had gezienmoet be
slist geweigerd hebbenmet deze woor
den: „Ik geef geen lor om de prinsen,
maar ik bedank er voor een gemeene
streek uit te halen." Aan slimheid ont
breekt het Thibaudin niet. Misschien
niet zonder reden vreezende, dat men
hem op de een of andere wijze van de
baan zou schuiven zoodra de pretenden-
ten-quaestie uit de wereld zou zijn moet
hij als voorwaarde gesteld hebben de
solidariteit van het kabinetzoodat allen
zouden aftreden wanneer één lid der
Regeering door een vijandelijk votum werd
getroffen.
Het besluit tot de op-nonactiviteit-stel-
door
De notaris stond, nadat hij met den Baron
een dag bepaald had tot het houden der voor-
jaars-houtverkooping, op om heen te gaan.
„Alzoo" zei Baron van Oosterwoud, »alzoo
blijft het nu bepaald op Dinsdag over acht da
gen, ten acht ure op het terrein, u vindt dat
immers goed."
«Uitmuntend, mijnheer;» antwoordde de nota
ris, met het deftigste gezicht van de wereld,
doch inwendig lachende om de ijdelheid van
den edelman, die zich hield alsof hij, en niet
de notaris, den dag had gekozen voor een der
merkwaardigste afwisselingen in het eentoonig
leven op het kasteel.
«Apropos, mijnheer, voor ik dat vergeet,
weet u het groote nieuws al? Wij zullen
hier op het dorp een stoomfabriek krijgen."
«Watte!» vroeg van Oosterwoud. Zijn goedig
groot frisch gelaat kreeg eene uitdrukking van
ongeloovige verstoordheidhij trommelde met
zijne fraaie handen op de leuningen van zijn
ruimen stoel, «Ehem! zóó!»
«Evert Beekman heeft zich geassocieerd met
een Duitscher, zekeren Adolf Tuchsmidt,» ver
volgde de notaris. «De akte is reeds opgemaakt.»
De baron haalde zijn schouders op, wendde
zijn hoofd af en stond op waardoor hij te kennen
gaf dat Notaris van Duuren hem wel kon ver
laten, of ten minste, dat hij niet meer van
deze zaak wenschte te vernemen.
De notaris begreep dien wenk, maakte eene
buiging, die door den baron statig werd beant
woord. Tegen zijne gewoonte reikte de edelman
den man der wet geene hand; de door dezen
ling van de hierboven genoemde Orlea-
nistische prinsen verscheen Zaterdag in
het „Journal Officiël": dat is dus het
einde van een geschiedenis die zooveel
hartstochten heeft wakker geschudzoo
veel pennen in beweging heeft gebracht,
en waarbij niemand waardiger houding
heeft aangenaam dan de prinsen zelf.
Zij zijn nu eenmaal niet populair: zij
verloren veel van hun achting toen zij
op een tijd dat Frankrijk in financiëelen
druk zat, hun rechten deden gelden op
de bezittingen der familie-Orleansmaar
anders, het gebeurde zou er haast toe
kunnen leidendat hun kansen op den
troon minder hersenschimmig worden
dan zij tot dusver waren. Ook wordt
een wetsontwerp verwacht, tot beper
king van het recht van aanplakking,
en waarbij tevens het aanheffen van
oproerige kreten op de straat wordt ver
boden.
De verklaring, waarmede Jules Ferry
Donderdag zicbzelven en zijn collega's
aan de Kamer voorsteldeheeft juist door
h.iar gematigdheid een goeden indruk
gemaakt. Er wordt in gesproken van een
nieuw pretendenten-ontwerpwaarmede
„de Regeering moet worden gewapend
tegen de fractiën", het initiatief moet
echter aan haar worden overgelaten.
Natuurlijk wil Ferry daarmede voorkomen
dat Kamer en Senaat te avond of mor
gen weer aan 't kibbelen geraken over
allerlei ontwerpen a la Floquet, Fabre,
BarbeijWaddington enz., die de ver
warring slechts vermeerderen zonder iets
op te lossen. Ook voor hervormingen op
wetgevend gebied wil zij zelve optreden
als dringend noodzakelijk worden er
slechts drie genoemdnamelijk die der
rechterlijke macht, de militaire wetten,
en de wet op de recidivisten (lieden die
gebrachte tijding had hem ontstemden wanneer
men den brenger van goede berichten gewoon
lijk vriendelijk onthaald en beleefd behandeld,
dan staat daar tegenover, dat die van onaan
gename in den regel het tegenovergestelde
ondervindt.
Toch bracht de baron den notaris tot aan de
deur van de bibliotheek, waarin hij gewoonlijk
bezoekers om zaken ontving en nam met een
zeer koel «bonjour» afscheid van hem.
Van Duuren kende den weg op het kasteel.
Hij genoot het vertrouwen en de praktijk van
den baron even als van diens vader al rneer
dan een kwart eeuw en kende dus ook den
baron. Hij wist dat deze volstrekt niet ingenomen
was met «nieuwigheden», die naar zijn inzien
allen de strekking hadden om het aanzien en
de waardigheid zijner «caste» te verminderen,
en kon zich zelf niet verheelen dat hij een
domme streek gedaan had, toen hij zich tot
overbrenger maakte van een voor den edelman
onaangenaam bericht.
«Jantje, Jantje,» zeide hij in zichzelven toen
hij de poort uitging en den portier een «dag
Hannes» toegeroepen had: «Wat hadt gij noo-
dig den baron uit zijn humeur te brengen. Gij
kondt toch wel op uw vingers narekenen dat
hem dit bericht onaangenaam zou zijn. Ik ben
zeker dat hij het mij kwalijk namen in 't
eerste oogenblik dacht, dat ik gedeeltelijk ook
schuld heb aan het voornemen van Beekman.»
De baron intusschen was uit zijn humeur,
dat was zekeren nauwelijks had de notaris
hem verlaten of hij begaf zich naar de woon
kamer, waar hij zijne vrouw en zijn zoon aan
trof.
De barones was bezig kousen te mazen. Zij
was eene lange, magere vrouw, met strenge
bijna mannelijke trekken. Zij droeg een donker,
hoog om den hals sluitend kleed met groote
doffen aan. den bovenarm, om haar stijf en dun
I middel had zij een breede ceintuur met groote
zich schuldig maken aan vergrijpen voor
welke zij reeds eenmaal veroordeeld wer
den.) Van grondwetsherziening wordt niet
gesprokende radicale linkerzijde schijnt
van plandeze quaestie op den voor
grond te stellenhoofdzakelijk als een
vijandelijke demonstratie tegen den Senaat.
Hoe plezierig het voor het overige soms
in Frankrijk toegaat, blijkt uit de aan
beveling, door den beruchten „burger
Pyat" in zijn blad „De Wreker" ge
schreven voor de condidatuur van den
niet minder beruchten „burger Bere-
zowski", (den Pool die indertijd te Parijs
op Keizer Alexander II schootdeswegen
veroordeeld en later geamnestiëerdter
vervanging van Gambetta als lid der
Kamer. „Werklieden", Berezowski is werk
man RepublikeinenBerezowski is ko-
ningsmoorderBurgers, Berezowski is
galeiboef. Handhaaft dan voor hemdoor
hem, in hem het recht op den arbeid,
liet recht op de republiek, de eer van
den plicht. Ja, herstelt den plicht in zijn
eer, huldigt het pistool... Het zal u te
pas komen tegenover de drievoudige ver
loochening uwer souvereiniteitprin
sen priesters en patroons. Genoeg van
woorden en geschriften! Alsof het om
talent, speeksel en inkt te doen was!
Op bloed, of kracht komt het aan.
Terwijl in Moskou ontzagwekkende
toebereidselen worden gemaakt voor de
kroning van den Czaar, welke plechtig
heid het volk, door zware belastingen
uitgeput, nieuwe geldelijke offers zal
afvorderen en dus den toestand zeker
wel niet zal verbeteren komt de tijding
dat van officiëele zijde verzekerd is dat
noch van een amnestienoch van een
constitutie sprake zal zijn. Zou het nu
wel te verwonderen zijn als straks de
nihilisten die uitdagende toezegging be
stalen gesp, die met een paar juweelen oor
knoppen en een eenvoudige gladde ring hare
eenigc versierselen uitmaakte. Een aantal blonde
krullen hingen haar langs de slapen en op het
achterhoofd was een tamelijk zware vlecht om
eene kolossale schildpadden kam gewonden,
waarop als de parels op een diadeem een aan
tal stalen, veelkantige knopjes prijkten. Die
blijkbare voorliefde voor staal scheen een uiting
van hare geheele persoonlijkheid.
Eene reticule waarin zij haar zakdoeksnuif
doos eau de cologne-lleschje en beurs bewaarde,
hing aan den knop van haren stoel;- voor haar
stond een sleutelmandje en lag de Haarlemsche
courant op de groote mahoniehouten tafel.
Het geheele vertrek sprak even als het voor
komen van Mevrouw Van Oosterwoud, van
strenge orde en huiselijkheid. De meubelen wa
ren niet sierlijk, zeer eenvoudig zelfs, maar
goed onderhouden. De vloer glad geboend, op
den schoorsteen prijkte een onlangs, na veel
overweging gekochteniet kostbare zwarthouten
pendule te midden van eenige beeldjes van
saksisch porcelein, die meer waarde bezaten
dan al het overige dat in het vertrek te zien
was, want het eenvoudige, zeer groote buffet,
met de tafel het voornaamste meubel, hoeveel
tafelzilver het ook mocht bevatten, was waarlijk
geen kunststuk.
«Is de notaris vertrokken?» vroeg zij.
«Daar gaat hij!» antwoordde de baron, ter
wijl hij door een der drie vensters naar de laan
wees, die van het kasteel naar het dorp liep.
«Hebt gij iets met hem gehad?» vroeg Me
vrouw weder, want het ontging haar niet, dat
haar man in geen aangename luim verkeerde.
«Och neen, Clara,» verklaarde haar gemaal.
«Alleen, hij had mij een zeer onaangenaam
nieuwtje te vertellen. Evert Beekman gaat eene
stoomfabriek bouwen!»
Wordt Vervolgd.)
antwoorden met: „Gij wilt den oorlog,
welnu, gij zult dien hebben?" Een
feit is het, dat de Leden van vorstelijke
familiënuitgenoodigd om dezen bij de
kroningsfeesten te vertegenwoordigen
op de eer volstrekt niet naijvrig zijn:
als zij gaandan doen zij het met het
gevoel dat zij een offer brengen aan hun
hoogen rang.
De correspondentie tusschen Berlijn en
het Vaticaan duurt voort, zonder dat men
van weerszijden veel verder komt. In het
Huis van Afgevaardigden van den Prui-
sischen Landdag, werd door sommige
leden op nadere mededeelingen aange
drongen de Minister van Eeredienst gaf
te kennen dat op 's Pausen laatsten brief
een antwoord was gezondenmaar dat
de beleefdheid verbood den inhoud be
kend te maken voordat het den geadres
seerde in handen was gekomen. Op een
bewering van Windthorst dat de Keizer
persoonlijk den vrede met de Kerk wil,
doch hierin wordt tegengewerkt door zijn
raadsleden, protesteerde de minister tegen
deze poging om den Keizer van zijn Re
geering te scheidenen bêweerde hij dat
het juist het centrum is dat, gedreven
door partij-bedoelingenhet herstel van
de vriendschappelijke betrekkingen tegen
houdt.
Het Engelsche nieuws loopt hoofdza
kelijk over de Iersche zaken. De onthul
lingen, door den beschuldigde Carey als
«queens-evidenci» (getuige voor de ko
ningin) gedaanen waardoor rnen den
draad in handen kreeg die den moord
van Cavendish en Burke aan zooveel an
dere misdrijven verbond, zijn alles be
halve verkwikkelijk. Intusschende hoofd
schuldigen heeft men thans in handen
en dat is reeds veel. De verrader carey
is voorloopig op vrije voeten gesteld. Zijn
huis wordt door een sterke politiewacht
bewaakt, zelfs zijn vrouw en kinderen
zijn niet veilig. De eerste heeft gezegd,
dat zoo haar echtgenoot eenig ongeval
overkomt, zij aanwijzingen zal doen die
hooggeplaatste personen zullen treffen:
men gelooft dat zij hiermede de mede
plichtigheid van de leiders der land-lea
gue op het oog heeft. Parnell heeft in
het Lagerhuis eenige heftigemaar niets
afdoende woorden gesprokenom te pro
testeeren tegen den «laster waarmede hij
wordt overstelpt.»
De Donau-conferentie nadert het einde:
aan de wenschen van Rusland en Oos
tenrijk zal worden voldaan.
Het wetsontwerp aangaande den par
lementaireneed is in het Lagerhuis voor
de eerste maal gelezen.
Nabij Brussel ontploften een paar dy-
namietbommeneen van de beide per
sonen die er mede bezig waren werd
zwaar gekwetstde ander is gearresteerd.
Dien ten gevolge zijn ontdekkingen ge
daan, waarover met de verschillende
kabinetten druk wordt getelegrafeerd: ook
wordt op een aantal in België vertoevende
vreemdelingen scherp acht gegeven.
De Commissaris des Konings in de
provincie Utrecht,
Gezien het besluit van heeren Gede-