NIEUWE NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR AMERSFOORT, BAARN, BUNSCHOTEN, EEMNES, HAMERSVELD, HOEVELAKEN, HOOGLAND, LEUSOEN, SOEST, STOUTENBURG, VUURSCHE, SCHERPENZEEL EN WOUDENBERG, Feuilleton. ALICES GEHEIM No. 58. Zaterdag 21 Juli 1883. Twaalfde Jaargang. Uitgever: A. M. Slothouwer, Van den hak op den tak. W. PASSAUER. AMERSFOORTSCIIE Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden f 1, Franco door het geheele Rijk1,10. Afzonderlijke nummers3 Cent. Dit Blad verschijnt des Woensdags en des Zaterdags. te Amersfoort. Advertentiën van 16 regelsf 0,40. Iedere regel meer s 0,05. Voor het Buitenlands 0,07» Reclames per regel0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte Advertentién kunnen ingezon- den worden tot uiterlijk 's mor gens 10 uur des Woensdags en Zaterdags. Eene viermaal geplaatste ad vertentie wordt sleckts driemaal ia rekening gebraeht. i. Heeft Darwin het bij het rechte eind gehad toen hij den gemeenschappelijken oorsprong van mensch en aap betoogde? Die vraag maakte de hoofden van twee Hongaar sche studenten, zoontjes van hoog- adelijke familieszoo warm dat zij el kander uitdaagden. Een van de twee liep een paar sabelhouwen op die goed raak waren t 'spijt mij dat ik er niet bij kan vertellen of het de Darwinist of zijn tegen stander was. Maar is er nu door dat tweegevecht iets bewezen ten voordeele of ten nadeele van de bedoelde afstamming van den mensch. Mij dunkt het eerste: lui die zoo dwaas handelen moeten be paald dichter bij de vierhandige zoog dieren staan dan zij zich wel verbeelden. Een vraagstuk datnaar we hopen geen duels zal uitlokkenrees in ons gewest. Zal de heer baron Aylva Van Pallandt, indien hij niet, zooals van hem gemeld wordt, vrijwillig terugtreedt, als lid van de Eerste Kamer worden toege laten Een gezaghebbend blad de Ge meentestem verwacht van nietomdat zijn zwager medestemde. Hoe gaarne ik den heer De Beaufort een zetel in onzen Senaat zag innemenvat ik toch niet met wat recht deze verkiezing betwist kan worden. Als eenvoudig burgerman redeneer ik zooWe hebben oor de keuze van de leden der Eerste Kamer een stelsel van getrapte verkiezingen waarbij de Provinciale Staten fungeeren NOVELLE van 19) (Slot). Dierbare George I Wauneer gij dezen ontvangt, ben ik niet meer, dat gevoel ik duidelijk, want nau welijks ben ik nog in staat, de pen vas te houden. Maar niettegenstaande dat, moet ik u toch, zij het ook slechts in kort te woorden, het geheim ontsluieren, het welk mij bewoog, voor eeuwig mijn lot van het uwe te scheiden. Luister. Den 9den Februari 1837 reisde de heer Joël Kearny zijne vrouw was zes weken te voren gestorven met zijn aanzienlijk vermo gen, hetwelk hij door noeste vlijt in Mexico verkregen had, en zijn tweejarig zoontje naar Vera Cruz, om zich van daar in te schepen naar zijn geliefd Ierland, de plek, waar hij geboren was. Onderweg werd hij vermoord door twee zijner vroegere be kenden hunne namen waren Godik huiver om ze neer te schrijven, Howitt mjjn vader, en Broughton. De laatste bede van den stervenden vader, om voor als kies-college. De leden van dit lichaam kunnen in hun kiesrecht niet worden be perkt niets belet hen zelfs hun eigen naam op het briefje te plaatsen te minder nog dien van welken candidaat ookal is deze een bloedverwant. Men moet naar het mij voorkomtwel onderscheid maken tusschen verkiezing en benoeming. De laatste onderstelt een voordrachtals mede zekere ondergeschiktheid aan het col lege dat in een vacature voorziet. Art. 46 van de gemeentewet zegt welzij (de leden van den Raad) en dat geldt ook voor leden der Provinciale Staten onthouden zich van medestemmen, over de zaken die hen hun echtgenooten of hun bloed- of aanverwanten tot den derden graad ingesloten persoonlijk aan gaan, of waarin zij als gelastigden zijn betrokken; maar het komt mij voor dat het Ken. Besluit van 15 November 1856 ten onrechte deze bepaling ook toepast op verkiezingen door te zeggen dat bij een herstemming over twee of meer leden van den raad deze en hun bloed- en aan verwanten zich moeten onthouden. De letter van de wet is hier in tegenspraak met den geest. Maar we hebben het in den laatsten tijd zoo verbazend druk gehad met ver kiezingen van allerlei soortover een dag of tien komt gelukkig het laatste staartjenamelijk de herstemmingen voor de gemeenteradendat we liever over iets anders moeten praten. Iets aardigs vond ik onlangs in de Werkmansbode. Daar wordt het verhaal besproken van de werklieden die indertijd te Wassenaar arbeidden aan den bouw van het kasteel van den heer van der Oudermeulen en daar een zeer hoog daggeld verdienden. De eigenaar stelde hun vooriedere week een gulden te laten staan hij zou dan dat geld op de voordeeligste wijze voor hen beleggen om het hun na verloop van drie jaar uit te keeren. Er waren er slechts twee, die van het aanbod gebruik zijn jongsken te zorgen, werd hoe vreemd zulks ook klinken moge, door hen vervuld, misschien wel om daardoor allen schijn van medeplichtigheid aan den afgrijselijken moord van zich af te werpen. Zij lieten het kind te New-york opvoeden. Toen na verloop van tijd mijn vader, en Broughton met behulp van het gestolen geld groote speculatiën gingen ondernemen en daar door onmetelijke rijkdommen verkregen Broughton bracht zijn aandeel in een korten tijd er geheel door werd den knaap op zekeren dag eene aanzienlijke som geld toegezonden waarschijnlijk om op deze wijze een deel hunner bloed schuld te zuiveren onder beding, dat deze ingeval hij stierf, wederom aan hen moest vervallen. Dit was eene clau sule door eenen schurkachtigen notaris, handlanger der twee, heimelijk in het contract gelascht. Die knaap zijt gij, George. Mijn vader, die behalve zijn geld slechts mij lief had was wanhopend, toen hij onze wedcr- zijdsche liefde ontdekte. De sprekende gelijkenis tusschen u en uwen vader maakte hem half waanzinnig en toen hij geen ander middel wist, om ons huwelijk te verhinderen, trachtte hij ons te schei den, door op bedriegelijke wijze mijne naijver op te wekken, hetgeen hem, he laas, maar al te wel gelukt is, want hij voerde mij tot u, juist op het oogenblik dat Annabels lippen de uwe raakten. Dwaas, die ik was, u zoo te wantrouwen. Ik heb er evenwel zwaar voor geboet. maakten. Dezer dagen waren de driejaren verstreken en het tweetal kreeg kapitaal met interest terug, bovendien ieder kreeg nog een bankje van 200 gulden toe. De Werkmansbode zegt hiervan Indien de hee/ van der Oudermeulen die premie vooraf had toegezegd of indien men had kunnen vermoeden dat hij haar aan de aanneming van zijn voorstel ver binden zoudan voorzeker zouden meer deren het hebben aangenomen. Is dat niet allervermakelijkst naief. Hetzelfde nummer van de Werkmans bode waaraan die opmerking wordt ont leend bevat een stuk uit Rotterdam dat zeer de aandacht verdient. De schrijver geeft da; rop flinke wijze zijn afkeuring te kennen over een kinderachtige poging tot werkst.iking op de werf van den scheepsbouwmeester Kortlandt, en ont wikkelt de stellingdat de werklieden tegenover de patroons dezelfde eerlijkheid moeten toepassenwaarop zij voor zich aanspraak maken. De zaak was deze65 a 70 man hadden tot schafttijd gewerkt toen het rustuur voorbij was bleven zij zitten en weigerden op aanmaning van den meesterknecht aan den gang te gaan zeggende dat zij meer loon wilden. Een nieuwe en vriendschappelijke aansporing hielp niet; toen werd de patroon geroepen. Deze vroeg wat zij wilden; eerst sprak niemanddaarna kwam een werkman van gering gehalte met den eisch van loonsvermeerdering voor den dag. De heer Kortlandt zei dat zij gerust heen konden gaan, dan zou een aniere ploeg werklieden hun taak overnemen. Toen gingen zij met hangende pootjes aan 't werk. De patroon zei hun alleen, dat hij zoo iets kinderachtigs nog nooit had gezien maar was nobel genoeg het hierbij te laten. Wat mij bovenal verheugt is dat een blad, aan de belangen der werk lieden gewijd niet schroomt deze dingen in het licht te stellen en er alzoo op aan te dringen dat strijd voor rechten gepaard Eindelijk berekenende, hoe uw vermo gen, uit ongeveer honderdduizend dollars bestaande, hem van een gewissen onder gang zoude redden, want reeds toen begonnen de bronnen op te drogen besloot inijn vader u uit den weg te rui men, en haalde Broughton hiertoe over, die, verleid door een tamelijk groote som gelds, de voorslag aannam, in de hoop zich zeiven van de vreeselijkste ar moede en ellende te redden, waarin hij reeds sedert eenigen tijd verkeerd had. Annabel hiervan toevallig onderricht, volg de hem en u naar het Westen, teneinde dit schelmstuk te verijdelen. Broughton werd echter, voor hij nog zijne handen met uw bloed had kunnen bevlekken door een Indiaan gedood. Doch dit alles is u bekend. Dat beiden, mijn vader en Brough ton, op den 9den Februari eene daad be gaan hadden, waarvan de ontdekking nood lottig voor hen moest wezendit wistj ik reeds sinds lang, doordat ik eens toeval liger wijze enkele uitdrukkingen, daarop zinspelende, opgevangen heb. Dat echter deze duistere daad een moord, en de vermoorde uw vader was, wiens bloed aan de ban en van den mijne kleefde, dit dierbare George, bezweer ik u, heb ik eerst later vernomen, toen het verlies van zijn gansche vermogen mijn vader eindelijk van zijn verstand beroofd had. Ach! vergeef mij dat ik, hoe groot mijn afkeer ook zij van de gruwelijke daad, die hij verricht en het snoode plan, dat hij gekoesterd heeft, hem nog beklaag moet gaan met besef van plichten. Ik begin te vreezen dat het weer ons poetsen gaat spelen; dat komt er van als we onzen nood klagen wanneer het een beetje warm is. Precies was de Amsterdamsche tentoonstelling (except de catalogus) klaar of daar kwam de regenen zooals het er op dit oogenblik bijstaat is de kans niet gering dat we er eenigen tijd mooi mee zijn. Wie dan met zijn Amster damsche reis heeft gewacht totdat alles in orde was blijft nu thuis om het slechte weer en de hoofdstad vaart er niet al te best bij. Laat ons echter hopen, dat onze som bere voorstelling door den loop der dingen weersproken wordt; en dan nog iets: hebben we weer het geluk thermome terstanden van 80 a 90 graden in de schaduw waar te nemen laat ons dan wat minder hijgen, en blazen en zuchten en klagenen ons liever verheugen in het feit dat de zon nog niets van haar kracht heeft verloren. Amersfoort, 21 Juli 1883. Ter gelegenheid van de muziekuitvoe ring, eergisteren avond in de sociëteit Amicitia gegeven, door het muziekkorps van het 1ste Regiment Hussaren onder directie van den Heer II. Kareis, werd een onzer stadgenooten den HeerJhr. L. J. H. Teding van Berkhout aangenaam verrast door eene serenade van gemeld korps. De aanleiding daartoe was de be noeming van Z.H.E.Gestr. tot Luitenant- Kolonel bij den Generalen staf. Dat dit eerbewijs door gemelden hoofdofficier zeer gewaard, erd werd bleek uit de roijale wijze waarop de artisten in de gelegen heid gesteld werden dit heugelijk feit met een dronk te herdenken. Naar men verneemt zal de bij het lste Regiment Hussaren benoemde ma joor, Randhare, alhier in garnizoen ko men. omdat hij zoo laag heeft kunnen vallen. Hij toch was mijn vader! Daarom bid ik u, George, vergeeft ook gij hem, zooals ik zulks in dit oogenbik doe! Toen ik nu dit alles vernomen hadtoen ik wist, welke bloedige daad er tusschen ons lag, zwoer ik nimmer de uwe te zul len worden, al moest mijn hart er ook door breken. en het is gebroken, George. Maar ik dank God, dat mijn zielelijden weldra gedaan zal zijn, want ook mijn lichaam is bezweken. Laat rnij echter, voor ik heenga, den zoeten troost smaken, iets tot uw geluk bijgedragen te hebben; beschouw het als eene vergoeding eene heerlijke zoo ik vertrouw voor den dwazen trots, waar mede ik u eenmaal van mij stiet, en den gruwelijken naijver, waarmede ik u op dien avond zoo heilloos diep griefde, want immers gij waart onschuldig. Welnu dan, dierbare George er is eene trouwe ziel op de wereld, die door hare zachtheid en engelen geduld mijne laatste levensdagen verhelderd, en met ongeloofelijke zelfopof fering uren lang aan mijn ziekbed gekluis- sterd heeft gezeten. Vergeld haar de lief de, die zij mij bewezen heeft. Zij is zulks waard. Ik weet het, Annabel bemint u met eene niet uit te spreken liefde. George ik kan niet meer ik moet van u scheiden! Mijne krachten bege ven mij. Vaarwel, dierbare edele George. Heb dank voor uwe liefde! God zegene u en Anna bel Leef gelukkig rnct haar. Vaar-

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1883 | | pagina 1