NIEUWE
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
AMERSFOORT, BAAI, BUNSCHOTEN, EEMNES, HAMERSVELD, HOEVELAKEN, HOOGLAND, LEUSDEN, SOEST,
STOUTENBURG, VUURSCHE, SCHERPENZEEL EN WOUDENBERG,
OfMëele Publicatie.
F euilleton.
MARIANNE.
No. 97.
Woensdag 5 December 1883.
Twaalfde Jaargang.
Uitgever: A. M. Slothouwer,
Buitenlandscli Overzicht.
Staten-G-eneraal.
COURANT.
Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden f 1,
Franco door het geheele Rijk1,10.
Afzonderlijke nummers3 Cent.
Dit Blad verschijnt des Woensdags en des Zaterdags.
te Amersfoort.
Advertentiën van 16 regelsf 0,40.
Iedere regel meer 0,05.
Voor het Buitenland0,07s
Reclames per regel 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte
Advertentiëii kunnen ingezon
den worden tot uiterlijk 's mor
gens 10 uur «les Woensdags en
Zaterdags.
Eene viermaal geplaatste ad
vertentie wordt slechts driemaal
in rekening gebracht.
Admiraal Courbet, de opperbevelhebber
in Tongkin, zond aan de Fransche Regee
ring officiëel bericht van den aanval der
Chineesche troepen op Haïdzuong, der,
17 November, afgeriögen met behulp van
2 kanonneerbooten. De vijand moet circa
2000 man sterk zijn geweest, en verloor
tweehonderd dooden, terwijl de Fran-
schen, als zij ten minste goed geteld
hebben en waarheid spreken, slechts 4
gesneuvelden en 24 gekwetsten hadden.
Als dat nu geen oorlog is, wat is liet
dan? De heeren Ferry en Tseng mogen
onderbandelen zooveel en zoolang hun
goeddunkt, de feiten schijnen bun de
baas te worden. In Frankrijk is men
niet zonder ongerustheid de onzekerheid
van den toestand oefent een verderfelij-
ken invloed op den handel uit, en het
gevoelen wint veld dat de Regiering be
ter zou doen met de z :ken flink aan te
pakken dan telkens een lepelvol »ver-
sterkingen" te zenden waarmede Cour
bet toch niets van beteekenis kan uit
richten. Daarbij komt dat de tot dusver
gezonden troepen voor een groot deel
uit Algerië zijn getrokken, en men vreest
dat zoo Noord-Afrika te zeer van solda
ten wordt ontbloot, men daar niet be
stand zou blijken te zijn tegen een op
flikkering van het Mohammedaansch fa-
NOVELLE
van
ALMA WEISZMANN.
„Neen, genadige vrouw," antwobrdde de dienst
maagd, „maar Mijnheer Julius is hier geweest
en daar ik niet wist, dat gij uit waart, heb ik
hem naar boven laten gaan. Maar hij is weer
gauw vertrokken. Daarna echter is uwe tante
nog even van boven gekomen, om het door u
beloofde boek te balen.
Nauwelijks had Marianne zich den tijd ge
gund, om naar deze laatste woorden der goede
oude te luisteren. „Goddank hij weet er dus
nog niets vanriep zij verheugd en vloog
meteen naar hare kamer. Het eerste werk was
naar de plaats te ijlen, waar zij den brief had
laten liggen, doch hoe zij ook keek, zij zag hem
niet hij was verdwenen
Doodsbleek bedekte zij het gelaat met beide
handen, vloog toen naar hare portefeuille om,
tegen beter weten in, te zien of zij hem daar
ook soms ingelegd had, nam blad voor blad kramp
achtig in hare handen, doch het was alles te
vergeefs het papier was nergens te vinden
Zij begon over het geheele lichaam te beven
en moest gaan zitten, om niet op den grond te
vallen. Wat hiervan te denkenZoude haar
man toch soms, zonder da. Sabine het wist,
tehuis gekomen zijn en den brief gevonden heb
ben, of had haar neef deze poets gespeeld, ten
einde haar een weinig schrik aan te jagen en
zich aldus over haar haastig vertrek van giste
ren te wreken Maar als Sabine hem eens
had, of wel tante Therese 1 Een doodelijke angst
natismé, dat licht het gevolg kan wor
den van de overwinningsberichten van
den mahdi in Soudan.
Zaterdag bracht de heer Léon Renault
namens de commissie rapport uit over
de crediet-aanvrage van 9 millioen francs.
In overleg met de Regeering acht hij
dat bedrag voorloopig voldoendezoo
noodig kan de Regeering nog altijd meer
versterkingen zenden. De beraadslagin
gen nemen eerst tegen liet eind der
week een aanvang: vóór dien tijd zal
de Regeering de diplomatieke stukken
doen openbaai' maken. Men beweert dat
Frankrijk aan Engeland zou hebben doen
weten, dat met den besten wil om een
oorlog te vermijden, liet niet kan afzien
van den eisch, Bac-ninh en Sontay te be
zitten. De New-York-Herald vertelt dat
beide steden reeds door de Chineezen
zijn ontruimd. Uarmand, de burgerlijke
Commissaris, heeft sverlof" bekomen om
eenigen tijd in Frankrijk te gaan door
brengen, nu het geheele gezag toch in
handen is van Admiraal Courbet.
In den stand van zaken zuidwaarts van
Egypte is geen belangrijke verandering
gekomen. Van een naar Khartoum per
spoorweg gezonden corps gendarmerie,
ongeveer 500 man sterk, deserteerde
onderweg de helft, en de rest zal ook
wel niet lang present zijn gebleven. De
Egyptenaren hebben een hekel aan vech
ten als de kans van geklopt te worden
zoo gioot is. In onderscheiden bladen
wordt op krachtige tusschenkomst van
Engeland aangedrongen: bet eenige wat
tot dusver is gedaan, is het terughouden
van het garnizoen van Cairo, dat reeds
aan het inpakken was voor de terugreis
naar Europa.
De heer De Lesseps is liet met liet
greep haar aan bij die gedachte en scheen haar
bloed in de aderen te doen stollen.
Met marmer bleeke wangen en bevende stem,
die zij te vergeefs trachtte te verbergen, liep
zij naar de keuken en zeide „Sabine, er lag
een half geëindigde brief op mijne schrijftafel,
toen ik de kamer verliet, om naar de arme
Gretchen te gaan kijken en nu ik hem verder
wilde gaan afschrijven, bemerk ik, dat hij ver
dwenen is. Kunt gij mij ook zeggen, wat ti
mede gebeurd is
Sabine zag hare meesteres verwonderd aan,
doch sprak op een toon, die van de grootste
onschuld getuigde: „Neen, Mevrouw, dat kan
ik niettrouwens, ik ben ook volstrekt niet op
uwe kamer geweest; wie weet, wat ik anders
gedaan zoude hebben", voegde zij er lachend bij.
„Maar", vervolgde zij eensklaps, „heel ver kan
hij toch niet zijn, want voor zoo ver ik weet,
zijn alleen uwe tante en uw neef boven ge
weest."
„Wie was er het eerst vroeg Marianne
schijnbaar kalm.
„Uw neef, de ingenieur", antwoordde de
maagd.
„En weet gij zeker, dat de dokter niet thuis
is geweest
„Zeer zeker, Mevrouw I" Dat was ten min
ste eene uitkomst.
Zwijgend verliet Marianne de keuken, Sabine
in de grooste verbazing achter latend. Zoo
had deze hare jonge meesteres nog nooit gezien,
meende zij, zóó bleek en zóó gejaagd Wat was
er nu aan zoo'n stukje papier gelegen dacht
de oude bij zich zelf en ging rustig met haar
werk voort.
Marianne had zich intusschen voor het ven
ster neder gezet, na nogmaals als een wanho
pige gezocht te hebben. Eindelijk had zij den
strijd opgegeven onder den uitroep van„In
Godsnaam dan laat er van komen, wat er van
wil 1"
bestuur van de Vereeniging van Engelsche
reeders eens geworden omtrent een schik
king voor het Suez-kanaal. In de twaalf
artikelen waaruit liet ontwerp bestaat,
wordt o. a. bepaald dat een commissie
van ingenieurs en reeders, voor de helft
uit Engefschen bestaande, onverwijld zal
onderzoeken wat de voorkeur verdient:
liet verbreeden van liet oude of graven
van een nieuw kanaal. In den raad van
administratie der Kanaalmaatschappij
wier zetel Londen zal zijn, zullen zeven
nieuwe Engelsche directeuren worden be
noemd, en een uitsluitend Engelsche Com
missie van adviseurs zal worden gevormd.
Onder groote belangstelling van het
publiek is het proces gevoerd van den
Ier O'Donnell, die, gelijk men zich zal
herinneren den verklikker James Carey
doodschoot aan boord van het stoomschip
Meirost. Voor de verdediging waren
in Amerika belangrijke sommen bijeen
gebracht. Zijn advocaten trachten het
bewijs te leveren dat hij in wettige zelf
verdediging zijn revolver had afgeschoten,
doch de jury vereenigde zich niet met
deze zienswijze en sprak het schuldig
uit. Hij is tot de doodstraf veroordeeld.
De Duitsche Kroonprins zou tot 6 De
cember te Madrid blijven, op uitdrukkelijk
verangen van Koning Alfonsode terug
reis gaat vermoedelijk over Barcelona.
Het is den Prins in Spanje zoo goed be
vallen, dat hij beloofd heeft in het voor
jaar terug te zullen komen en dan de
Kroonprinses mede te brengen.
Het Hongaarsch Volkshuis keurde in
derde lezing het wetsontwerp goed, waar
bij huwelijken tusschen Christenen en
Israëlieten worden toegelaten.
Ach! hoe stormde het daar binnen in haar,
hoe klopte en bonsde haar hoofd en hart.
De verschillende gevaarwordingen van den vo
rige» avond en van den rusteloos doorgebrach
te» nacht, de twijfel, die haar bezield had vóór
zij den bewusten brief was gaan schrijven, het
verdriet over het verlies harer lieveling, de ra-
delooze smart der moeder en eindelijk de angst
over haren verloren brief, dit alles bruischte
daar wild door elkander en scheen haar de
macht te benemen om een oogenhlik rustig na
te denken. „Zoo is ook gewis hij te moede, die
voor eene zware ziekte staat en wien de koorts
reeds door de aderen jaagtsprak zij op zwak
ken toon, terwijl zij de ijskoude handen tegen
de gloeiende slapen legde. „Ach! als Roberter
maar niets van merkt, als hij er maar niets
van ziet 1"
En terwijl zij daar zoo zat, rustig afwachtend
wat liet lot over haar beslissen zoude, kwam
de herinnering hij haar op aan die stille, kalme
dagen, die zij aan de zijde van haren echtge
noot doorgebracht had, voor dat Julius nog bij
hem aan huis kwam. Toen had zij nog niets
voor hem te verbergen gehad, behalve mis
schien eene oogenblikkelijke opwelling van toorn
over zijne wat al te vaderlijke vriendelijkheid.
Helaas! heden kon zij niet meer zoo als toen
vrij en schuldeloos in zijne goede, trouwe oogen
blikken, zij was niet meer zijne „reine, onschul
dige Marianne", zooals hij haar dikwijls genoemd
had, want had zij niet naar de liefdetaal van
een ander geluisterd
Toen dokter Sturm tehuis kwam, zag hij reeds
dadelijk, dat er iets bijzonders gebeurd was en
met angstige bezorgdheid vroeg hij zijne vrouw
naar de reden van haar verdriet' Nog had zij
den moed niet, om hem alles te bekennen, en
half verlegen antwoordde zij: „Hebt gij dan niet
gehoord, Robert, hoe de lieve Greta van hier
over heden morgen gestorven is? Een vreese-
lijke stuip maakte een einde aan haar jong le-
De eerste Kamer heeft haar werkzaam
heden hervat en nam eenige wetsont
werpen aan, o. a. de druifluis-conventie
en haar uitvoering en het voorstel Ver
meulen tot wijziging der schoolwet. Reeds
maakte zij een aanvang met de behan
deling der Staatsbegrooting, die in de
zitting van Zaterdag en Maandag van de
Tweede Kamer tot het eind van Hoofd
stuk III (Buitenlandsche Zaken werd ge
bracht.
Bij Hoofdstuk II fHooge Colleges van
Staat) hebben discussiën plaats gehad
over de toekenning van ridderkruizen.
De Minister verklaarde dat een wijziging
der wet op den Nederlandschen Leeuw
in zake de broederorde kan worden ver
wacht.
Bij Hoofdstuk III gaf de Minister uit
zicht op het slagen der onderhandelin
gen over het tractaat met Spanjeook
vleide hij zich dat het tractaat met
Frankrijk tot stand zou komen, waartoe
hij de uiterste eoncessiën had gedaan.
Aangenomen werd een amendement van
de commissie van rapporteurs om de trac-
tementsverhooging van den gezant te Ma
drid met f 2000 te schrappen; zoo mede
een ander tot wegneming van den post
van 1000, voor toelage aan den Neder
landschen gedelegeerde bij den interna
tionalen gezondheidsraad te Konstanti-
nopel.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT,
Gezien de wetten van den 19. Augustus 1861
(Staatsblad No. 72) en van den 1. Mei 1863
ven. De arme'rnoeder is radeloos En op nieuw
stroomden Mariannes tranen, waarvan evenwel
nog iets anders dan de dood van het kind oor
zaak was.
Dokter Sturm, die zeer medelijdend van aard
was, beklaagde de arme moeder uit den grond
zijns harten, terwijl hij tevens zijn best deed,
om zijne diep bedroefde vrouw te troosten. Doch
zijne pogingen bleken vruchteloos te zijn, want
deze tranen deden der arrne Marianne goed, zij
waren balsem voor haar onstuimig jagend hart.
Ieder geluid daarbuiten, iedere voetstap, dien
zij hoorde, joeg haar een plotselingen schrik
door de aderen, zoodat haar echtgenoot niet
wist, wat hij van haar denken moest. Had zij
dan zoo veel van de arme Greta gehouden
Dat had hij nimmer geweten.
Langzaam, zeer langzaam verliep de namid
dag en even blij als Marianne des morgens was
geweest, toen de dokter Jiaar verliet, evenzoo
blij was zij ook thans. Nu kon zij ten minste
weer een paar uren rust genieten, behoefde
hem althans niet onder de oogen te komen
Zij ging naar haar eigene kamer, die aan het
studeervertrek van haren man grensde, sloot
de deur en legde zich op de sopha neder, zij wil
de trachten een weinig te slapen. Haar hoofd
klopte geweldig en een vreeselijke koortsgloed
deed al hare leden trillen, zoodat de doodelijke
stilte haar weldadig aan deed. Ach, indien
zij eens ziek werd en stierf? Dat zoude nog
het beste voor haar zijn. Dan kon niemand
haar ooit meer kwellen en tante Therese, die
misschien den brief wel had, zou het dan nim
mer wagen, haar voor Robert te beschuldigen.
Julius zoude zij niet aan haar ziekbed dulden,
alleen haar man, haar eigen, goede man zoude
haar in die laatste ure ter zijde mogen staan
en haar gewis nog eenmaal toelluisteren
„Marianne, dierbare Marianne, aim, lief kind!"
Wordi ueruulga.j
