NIEUWE
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
AMERSFOORT, BUN, BUNSCHOTEN, EEMNES, HAMERSVELD, HOEVELAKEN, HOOGLAND, LEUSDEN, SOEST,
STOUTENBURG, VUURSCHE, SCHERPENZEEL EN WOUDENBERG
In het verre Westen.
Feuilleton.
No. 49.
Woensdag 18 Juni 1884.
Dertiende Jaargang.
Uitgever: A. M. Slothouwer,
Buiteniandsch Overzicht.
Staten-Generaal.
COURANT.
Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden f 1,
Franco door het geheele Rijk1,10.
Afzonderlijke nummers3 Cent.
Dit Blad verschijnt des Woensdags en des Zaterdags.
te Amersfoort.
Advertentiën van 16 regelsf 0,40.
Iedere regel meer0,05j
Voor het Buitenland0,07
Reclames per regel 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte
Allen die zich met
1 Juli op deze Cou-
ww rant abbouneereii
ontvangen de nog vóór dien
tijd verschijnende nummers
GRATIS.
De zaak der Egyptische conferentie
schijnt nu werkelijk een belangrijke schrede
tot haar regeling genaderd te zijn. Tus-
schen Frankrijk en Engeland is eenstem
migheid verkregen op de volgende hoofd
punten: De Engelsche troepen blijven
in Egypte tot 1 Januari '1888, tenzij de
Engelsche Regeering het noodig en nut
tig mocht achten ze vroeger te doen ver
trekken. Indien Engeland verlenging van
hun verblijf na die tijd wenschelijk oor
deelt, dan mag dat geschieden, indien
één der Mogendheden daarmede instemt.
De Voorzitter der Commissie voorde schuld
delging (amortisatie-kas), zal een Engelsch-
man zijn, en hij zal een beslissende stem uit
brengen. Overige punten, zooals de lee
ning van acht millioen pond stelling, de
verlaging der rente, enz., worden aan de
uitspraak der Conferentie zelve onder
worpen. Over deze verschillende bepa
lingen wordt nu met de Mogendheden
van gedachten gewisseld, en men ver
wacht er wel spoedig mee klaar te zul
len zijn.
Het nieuws uit Soedan is nog verre
van opwekkend. Het bericht dat Berber
door den Mahdi, na een langdurige en
kloeke verdediging, is ingenomen, en dat
de Egyptische bezetting, alsmede het
Europeesch deel der bevolking, op wei
nig na is vermoord, heeft zich bevestigd.
Thans rukt de Mahdi op naar Dongola.
«Handel zooals gij goedvindt, en wees ver
vloekt," zeide hij tandenknarsend, »ik laat mij
echter door niemand dwingen om iets te doen
wat ik niet doen wil."
»Op mijn roepen traden inijn vier helpers
binnen. Ik gaf hun een teeken, waarop zij een
lasso uiteen,olden, over den balk wierpen en
aan het eene einde een strik maakten. Er werd
daarbij geen woord gesproken. Zelfs met geen
blik verwaardigde men den ellendeling, die nog
slechts alszeene zaak beschouwd werd. Maar
juist deze orrverschilllige, ijzige kalmte verhoogde
het gruwelijke van een dergelijk uiteinde. Zijn
woeste tiots, de verachting van den dood die
hij anders aan den dag legde wanneer zijn leven
van zijn lichaamskracht en behendigheid afhing,
verdwenen bij den aanblik van de koelbloedige
voorbereidselen ter uitvoering van het vonnis.
Ik hield hem scherp in het ooginwendig
sidderde ik bij de gedachte dat mijn hoop nog
slechts gedurende enkele ademhalingen kon
duren. Hij daarentegen streed tot op het laatste
oogenblik met zich zeiven om zich goed te hou
den. Misschien klemde hij zich nog vast aan
de hoop, dat ik toch r.ogopmijn woorden terug
zou komen. Eerst toen men de hand op hem legde
kromp hij van afgrijzen ineen.
»Ik neem uw voorwaarden aan," zeide hij op
stelligen toon, en toen hij bemerkte dat ik aan
de mannen een teeken gaf om hern loste laten,
voegde hij er een weinig vrijer bij: «doch niet
Nu heeft men wel last gegeven, de vlucht
van het garnizoen dier plaats zooveel
mogelijk te bevorderen, maar het is nog
niet zeker of de gelegenheid daartoe
openblijft. Indien de Mahdi ook deze stad
in zijn bezit heeft, zou hij zonder veel
moeite zelfs Ka'iro kunnen overvallen. Op
den Nijl varen Engelsche kanonneerboo-
ten rond om de bevolking wat gerust te
stellen.
De Fransche Kamer is nog altijd bezig
aan de legerwet: verschillende amende
menten zijn oorzaak dat men niet zoo
spoedig vordert als met het oog op de
eerlang te behandelen grondwetsherzie
ning wordt gewenscht. Eén dier amen
dementen, van den Afgevaardigde Lares-
san, had de strekking de dienstplichtigen
aan het eind van het eerste dienstjaar
aan een examen te onderwerpenwas
de uitslag bevredigend, dan zou deze de
vrijstelling van den overigen diensttijd
ten gevolge hebben. Een middel dus, om
den driejarigen diensttijd, waarbij alle
Fransche Regeeringen wel gezworen
schijnen te hebben, te verkorten. De
Minister van oorlog, generaal Campenon,
verklaarde er zich zoo sterk tegen, dat
hij liever ontslag zou nemen dan lot de
uitvoering van zoodanig besluit mede te
werken; weid dit stelsel aangenomen,
dan zou hij niet weten waar geschikt
kader van daan te halen, en, drie
jaren te moeten dienen is waarlijk niet
te erg. Na een langdurig en warin debat,
waarbij den Minister onder anderen ver
weten werd, dat hij meer uit partijbe
rekening zijn meening handhaafde dan
omdat zulks met de belangen des lands
overeenkwam, een beschuldiging die
hij nadrukkelijk van zich wierp, werd
het amendement verworpen met 293
tegen 201 stemmen.
Zaterdag was in den Duitschen Rijks-
uit vrees, alleen om anderen een weldaad te
bewijzen."
«Zijn aanbod nam ik toen aan, maar ik ver
meed verdere onderhandelingen. Nadat de
mannen zich weder verwijderd hadden, waar
schuwde ik hem nog slechts, met het oog op
zijn naamsverandering, zich tegenover Margaret
het een of ander te laten ontvallen ik legde
hem de verplichtting op voorzichtig al zijn
woorden te kiezen zij mocht niet het minste
vermoeden krijgen, dat hij nog iets anders ge
weest was als een ongelukkige, die door zijn
eigen hartstochten in het verderf was gestort.
«Met zijn belofte moest ik mij tevreden stel
len, hoewel ik er niet al te veel waarde aan
hechtte. Al vreesde ik nog altijd het ergste,
zoo bezielde mij daarentegen ook weer de hoop,
dat een laatste opwelling van menschelijkheid
in zijne borst ontwaken zou bij het weerzien
van de vrouw, die hij zoo schandelijk behandeld
had. En ik heb mij niet bedrogen. De toover-
rnacht eener edele vrouw, hoewel in hevige
ontroering verkeerende, werkte krachtiger dan
de vreeselijkste dreigingen hadden kunnen doen—
gij hebt er u zelf van kunnen overtuigen. Gij
hebt een verbond bezegeld, waarvan zelfs de
engel van barmhartigheid jammerend het hoofd
zou afgewend hebben. Eu toch moest het ge
schieden, het kon niet anders.
Evenals het mij gelukte Mas. Mapelton te
overreden mij hierheen ti volgen, evenzoo hoop
ik haar ook weer hier vandaan te brengen, zon
der dat haar laatste krachten haar begeven.
Met het geheim in zijn vollen omvang zijn nu
alleen bekend gij, de dokter, die een der scherp
zinnigste leden van het veiligheids-comité is, en
ik. Mapelton reken ik niet meer mee. Het was
noodig dat ik u mijn volle vertrouwen schonk.
Ik kon u niet in het onzekere laten over dat
gene, waarvoor wij uwe hulp verzocht hadden.
dag in behandeling een ontwerp van de
Regeering tot subsidieering gedurende
een zeker aantal jaren, van post- en
stoomvaart-ondernemingen naar Azië.
Het voorstel werd bestreden door den
nationaal-liberaal Bamberger, doch krach
tig verdedigd door den algemeenen post
meester Stephan en door Von Bismarck.
De rijkskanselier zei, dat geen welspre
kendheid bij machte is bij hem, die niet
onmiddellijk van het nut dezer uitgave
overtuigd is, die overtuiging te vestigen.
Ieder heeft reeds zijn meening gevormd
te overreden was stellig niemand, want
cijfers konden niet bijgebracht worden
om het onhoudbare van de eene of andere
meening aan te toonen. De cijfers door
den heer Bamberger gegeven konden niet
in ernst deugdelijk wordeu aangemerkt.
De bevordering van het Duitsche verkeer
met de overzeesche landen, door het
Regeeringsvoorstel beoogd, liet zich niet
onder cijfers brengen. De Regeering
rekende het zich evenwel tot plicht, den
Rijksdag gelegenheid te geven tot die
bevordering mede te wei ken, en achtte
zich daarna van alle verantwoordelijk
heid ontheven. De discussie eindigde met
de verzending van het voorstel naar de
begrootings-cominissie.
Het «Berliner Tageblatt" bericht, dat
een vermoedelijk beraamde aanslag te
Wiesbaden op Keizer Wilhelm door de
waakzaamheid der politie is verijdeld ge
worden. Te EIberfeld namelijk werd een
uit Amerika komende dame gearresteerd,
die voor gemeld doel naar Wiesbaden
wilde reizen, vergezeld van vier koffers,
waarin ontplofbare stoffen waren ge
borgen.
Nog verscheiden dagen na de Belgische
verkiezingen heerschte er te Brussel eeni-
ge spanning, die zich ook in ruitcnbre-
kerij heeft lucht gegeven, maar langza-
Verder behoef ik wel niet van u te vorderen
dat gij mij nog eens belooft wat gij dezen nacht
gehoord en gezien hebt als een diep geheim te
bewaren."
«Mijn woord is mij heilig," antwoordde Harold
met overtuiging, en aarzelend, alsof de vraag
hem zwaar .viel, voegde hij er bij «Mapelton,
die ongelukkige -- wat zijt gij van plan met hem
te doen?
Webster dacht een oogenblik na, en somber,
als een vreeselijke bedreiging, klonk het
«Mapelton zal vrij van hier gaan en reeds
rnet het aanbreken van den dag. De moorde
naar Badger daarentegen heeft reeds te lang
geleefd; hij zal dit woud niet meer verlaten.
Als een bliksemstraal uit een helderen hemel
zal de dood op hem neervallen. Dit is de eenige
verzachting, die hem ter wille van de arme vrouw
in zijn straf ten deel valt."
»Is het dan volsti ekt onmogelijk" -• wilde
Harold, die een huivering niet kon onderdruk
ken, zeggen, maar Webster viel hein ruw in de
rede
«Het veiligheids-comité heeft den moordenaar
Badger veroordeeld, zijn uur is gekomen. Hij
zal het geheim, dat als het bekend werd moeder
en dochter nadeel zou doen, met zich in de
aarde medenemen."
Hij stond op, en ging zonder een antwoord af
te wachten naar de hut. Harold volgde hem
op de hielen. Voor zij bij de deur waren kwam
de dokter hun te gemoet. hij duisterde Webster
eenige woorden toe, waarop zij de hut omliepen
en aan den kant van den schoorsteen gingen
staan. Daar zochten zij eene plaats uit, waar
een breede voeg tusschen de balken hun ver
gunde een blik naar binnen te slaan, en hen
tevens in staat stelde te hooien, wat er
tusschen Margaret en Mapelton gesproken
werd.
merhand zijn de gemoederen toch tot
bedaren gekomen. De katholieke geeste
lijkheid in de hoofdstad heeft de voor
zorg genomen, de groote processie van
het H. Sacrament niet te doen plaats
hebben, uit vrees voor rustverstoringen:
alleen in de gemeenten rondom Brussel
heeft men de gewone ommegangen ge
houden. Het nieuwe Ministerie is aldus
samengesteldMalou, President en Fi
nanciën Beernaart, Landbouw en Nij
verheidJacobs, Binnenlandsche Zaken;
Woeste, Justitie; Moreau d'Andoy, Bui-
tenlandsche ZakenPontus, Oorlog; Van
den Peereboom, Spoorwegen, Posterijen
en Telegrafen. Het departement van
Openbaar Onderwijs is opgeheven en bij
Binnenlandsche Zaken gevoegd. V.lgens
sommige berichten is het clericale ka
binet voornemens met gematigdheid op te
treden zelfs zou het de wet op het Onder
wijs onveranderd laten. Echter zal wel
spoedig de offkieele betrekking met den
H. Stoel worden hersteld.
De algemeene beraadslagingen der
Tweede Kamer over de Indische Begroo
ting voor het jaar 1884 zijn aangevan
gen Woensdag den Hen Juni. De voor
naamste onderwerpen van bespreking
warenSpoorweg-aanleg, door den heer
De Bruyn Kops, die liever deze taak
door particulieren zag voortgezet dan
door den Staat, terwijl hij ook den ver
koop der bestaande Staats-lijnen bepleitte,
welke denkbeelden door den heer Gratama
werden bestredendoor den heer W. van
Dedem, de algemeene toestand van Indië,
vooral wat betreft de gebrekkigen ge
neeskundigen dienst, de voor den inlan
der te drukkende directe belastingen, ge
mis van zorg voor de koffiecultuur, op-
V.
Treffend was voor de drie luisteraars het ge
zicht van het pas gehuwde echtpaar. Map6lton
zat zoo, dat het volle licht van het vuur op
zijn gelaat viel. Het was do idsbleekzijn half
gesloten oogen schenen het gezichtsvermogen
verloren te hebben, en bijna bewusteloos luis
terde de ellendige roover naar zijn vi ouw. Mar
garet lag geknield naast hem. Zij had den doek
van zijn hoofd losgemaakt. Met het water uit
een kom, die door den dokter versch gevuld
was, verkoelde zij de open wond, die zooals zij
vast geloofde, door uw val van het paard ver
oorzaakt was.
Zij ik bedeel Karlotta, moet zeer schoon
geworden zijn." zeide Mapelton eindelijk na een
lang, somber stilzwijgen.
«Ja, uwe dochter is zeer schoon geworden,"
antwoordde Margaret, met een bijzonderen na
druk op het woord uw, «maar hooger nog staan
de eigenschappen van haar karakter. Zij is mijn;
trots, mijn geluk, mijn troost. Het arme kind
verdient wel mij zeiven laat ik nog geheel
buiten rekening met opgerichten hoofde te
gaan, en aan haar ouders met achting te mogen
denken."
Mapelton huiverdebijna onhoorbaar herhaalde
hij: «Met achting!"
«Ja, Ch- lies," haastte Margaret zich te zeg
gen, «ik zeg uitdrukkelijk: met achting. Want
al hadt gij tot nu toe niet de energie en
wrik rnensch durft er zich op beroemen vrij
van gebreken te zijn om aan de tegenspoeden
des levens met goed gevolg het hoofd te bieden,
zoo zult gij nu kracht putten uit het bewustzijn,
dat vrouw en dochter u bijstaan in vreugde en
leed.
Worcff vervolgd.
