NIEUWE
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
AMERSFOORT, BURN, BUNSCHOTEN, EEMNES, HAMERSVELD, HOEVELAKEN, HOOGLAND, LEUSDEN, SOEST,
STOUTENBURG, VUURSGHE, SCHERPENZEEL EN WOUDENBERG
De FATALIST
Dertiende Jaargang.
Uitgever: A. M. Slothouwer,
Buiteniandsch Overzicht.
F euilleton.
Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden f 1,
Franco door het geheele Rijk1,10.
Afzonderlijke nummers3 Cent.
Dit Blad verschijnt des Woensdags en des Zaterdags.
te Amersfoort.
Advertentiën van 16 regels f 0,40.
Iedere regel meer0,05.
Voor het Buitenland0,07
Reclames per regel 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte
Adverteutittn kunnen ingezon
den worden tot uiterlijk 's mor
gens 10 nur des Woensdags en
Zaterdags.
Eene viermaal geplaatste ad
vertentie wordt slechts driemaal
in rekening gebracht.
Ondanks de ernstige waarschuwingen
van professor Koch, in weerwil van de
eenstemmige afkeuring der Parijsche ge
neeskundigen, en ofschoon zelfs de Re
geering de verantwoordelijkheid voor den
maatregel niet aandurfde, heeft toch de
Parijsche gemeenteraad het zoogenaamd
«nationaal feest" van 14 Juli doen door
gaan. Het is zeer te hopen, ook voor ge
heel Europa, dat de heeren geen berouw
zullen hebben van hun roekeloosheid. Het
wordt bijna onmogelijk geacht dat de
ziekte zich niet in de hoofdstad vertoont,
daar meer dan eens uit het Zuiden ko
mende reizigers zich met geweld aan de
toepassing der ontsmettingsvoorschriften
hebben onttrokken; en hoe gevaarlijk
onder zulke omstandigheden opeenhoo-
pingen van volk zijr., heeft de ervaring
voldoende geleerd.
De laatste berichten uit de aangetaste
streken, zijn ongunstig: vooral te Mar
seille neemt het getal slachtoffers der
cholera zeer toe, terwijl ook te Toulon
het cijfer der overledenen hooger is dan
ooit te voren. Reeds werd in laatstge
noemde plaats de tweede geestelijke zuster
het offer van haar toewijding bij het ver
plegen der zieken. Dr. Koch bevindt zich
thans te Lyon, waar hij verwacht dat de
cholera ook zal komen, en waar het be-
DOOR
IWAN TURGENJEFF.
Niet alleen dat hij zeer weinig wist, hij las
ook bijna niets; zijn lectuur bepaalde zich tot
anecdoten en onbeduidende histories.
Hij geloofde aan een voorgevoel, aan voorspel
lingen, aan gelukkige en ongelukkige dagen,
aan de vervolging of de bescherming van het
noodlot, ja zelfs aan zekere „klimatische" jaren,
waarvan hij wel eens had hooren spreken
zonder dat het hem recht duidelijk was wat
hiermee bedoeld werd. Een fatalist van zuiver
ras mag niet laten merken dat hij aan zoo iets
gelooft: hij moet veeleer anderen aan zoo iets
doen gelooven Maar van deze zijde kende
ik Tegleff alleen.
Op zekeren dag ik herinner mij nog goed
dat het 20 Juli was ging ik weer naar buiten,
om zijn broeder te bezoeken. Ik vond hem echter
niet thuis. Hij was acht dagen voor de een of
andere dienstzaak ergens heen gezonden. Daar
ik weinig lust had naar Petersburg terug te
keeren, slenterde ik met het geweer in de
moerassige streek rond, schoot een paar water
snippen en bracht den avond in TeglefFs gezel
schap door onder het afdak van een schuur, waar in
hij, zooals hij het noemde, zijn zomerresidentie
stuur goede maatregelen van voorzorg
heeft genomen.
In de Fransche Kamer werd een cre
dit van een half millioen francs toege
staan tot ondersteuning van de steden
die door de cholera zijn aangetast. Voorts
verwierp de kamer met een belangrijke
meerderheid het voorstel der radicalen
tot afkondiging eener amnestie voor ver
oordeelde anarchisten. De Minister Wal
deck Rousseau had het voorstel met kracht
bestreden aan veroordeelden wegens roof,
moord en brandstichting kon geen am
nestie worden verleend, wel zou de
Regeering haar recht van gratie zoo ruim
mogelijk toepassen.
De zaak van de kieswet-hervorming
schijnt in het Britsch Parlement nog een
onverwacht gunstige wending te zullen
nemen. Vóór in het Hoogerhuis de be
kende beslissing viel, had de heer Glad
stone eene schikking aangeboden waarbij
hij beloofde ten spoedigste het ontwerp
tot verdeeling der kiesdistricten aanhan
gig te maken, doch de lords hadden ge
weigerd daarop in te gaan. Deze weige
ring was door Gladstone in een bijeen
komst zijner partijgenooten medegedeeld,
en sommige leden van het Hoogerhuis
vonden dat minder aangenaammaar
het gevolg is dan toch, dat lord Wenyss
voorstelt de discussie over de kieswet te
hei openen; bij aanneming zal dan aan
de koningin een adres worden gezonden,
waarin gevraagd wordt het Parlement in
October zijn zittingen te doen hervatten
om alsdan te beraadslagen over het ont
werp der kiesdistricten. Het Ministerie
heeft beloofd dit adres bij H. M. te on
dersteunen.
Ten einde zoo spoedig mogelijk de
tegenwoordige Parlementszitting te kun-
had opgeslagen.
Wij praatten over alle mogelijke dingen,
dronken daarbij zeer veel thee, rookten onze
pijp en onderhielden ons nu eens met den waard,
die van Finsche afkomst was, dan eens met een
marketenter, die met sinaasappels en citroenen
rondliep een aangenaam, praatziek man, die
behalve andere talenten ook de kunst verstond
op de citer te spelen verder vertelde hij ons
van een ongelukkige liefde, die hij in zijn jonge
jaren voor de dochter van een gerechtsbode
gekoesterd had. Ouder geworden, had echter
deze Don Juan met ziju rooden hemd geen on
gelukkige hartstochten meer gekend.
Voor de deur breidde zich een ruime vlakte
uit, die langzaam afliep. Hier en daar zag men
in een lager gedeelte van het terrein een wa
tertje glinsteren, en in de verte werd de hori
zon gevormd door kleine boschpartijen.
Langzamerhand werd het nacht. Wij waren
alleen. Tegelijk met de duisternis kwam er een
vochtige damp opzetten, die meer en meer
toenam en eindelijk de aarde in een dichten
nevel hulde.
Aan den hemel verrees de maan: haar stralen
drongen door den nevel en kleurden dien als
met een gouden weerschijn. Alles had een
eigenaardig aanzien gekregen en scheen van
plaats veranderd te zijn; het verre scheen nabij,
wat nabij was scheen ver, het groote scheen
klein, het kleine groot en daarbij deden
alle voorwerpen zich helder en tevens onbestemd
voor.
Wij voelden ons als in een tooverwereld ver
plaatst, in het rijk van een witten nevel, van
het diepste stilzwijgen, van een lichten, droome-
rigen slaap en hoe geheimzinnig, met
welk een zilverachtig licht fonkelden de sterren
door den dichten, witten nevel! Wij spraken
beiden geen woord. Deze phantastische nacht
nen sluiten, heeft de Regeering twee be
langrijke wetsontwerpen ingetrokken
dat tot regeling van het Londenseh ge
meentebestuur en de bepalingen ter be
vordering van landaankoop door Iersche
pachters.
Wie de resultaten der Londensche
conferentie over Egypte wil zien, dient
nog eenigen tijd geduld te hebben. De
financiëele adviseurs komen wel dikwijls
bij elkander maar zij schieten weinig op.
Het groote struikelblok is de door En
geland voorgestelde vermindel ing van de
rente der Egyptische schuld, waarvan
Frankrijk de noodzakelijkheid blijft ont
kennen.
Uit Soedan komen slechts enkele be
richten, en dan juist geen mooie. Het
vermoeden dat de moedir van Dongola,
ondanks zijn mededeelingen over door
hem behaalde overwinningen, den ver
rader speelde, bevestigt zichnaar ge
meld wordt heeft hij zichzelf tot Emir
uitgeroepen en is hij door den mahdi
in die hoedanigheid erkendthans nood
zaakt hij alle Christenen over wie hij
wat te zeggen heeft tot den godsdienst
van Mohammed over te gaan. Van Osman
Digma wordt gezegd dat hij zich mees
ter heeft gemaakt van een havenplaats
aan de Roode Zee, zuidwaarts van
Soeakin.
De Spaansche Minister Pidal, een vol
bloed clericaal, heeft onlangs in de Cor
tes een redevoering gehouden die zeer
de aandacht trekt en reeds aanleiding
gaf tot een vraag om opheldering van
de zijde der Italiaansche Regeering. Niet
slechts liet hij zich zeer ongunstig uit
over den gewezen koning van Spanje
Amedeo, broeder van den koning van
Italië, maar hij gaf zelfs onomwonden
oefende een sterken invloed op ons uit: ook
wij geraakten in een phantastische stemming.
VI.
Tegleff verbrak het eerst het stilzwijgen, en
met zijn eigenaardige stotterende, sidderende
stem sprak hij van voorgevoelens en van geest
verschijningen. Juist in zulk een nacht, vertelde
hij, had een vriend van hem, een student, die
als goeverneur bij twee weezen was aangesteld
en met hen ineen paviljoen in den tuin woonde,
een vrouwengestalte gezien, die zich over hun
legerstede had gebogen; en den volgenden
morgen had hij deze gestalte herkend in een
portret, dat hij voor dien tijd niet opgemerkt
had in een portret, dat de moeder van die
twee weezen voorstelde.
Verder verhaalde Tegleff mij, dat zijn ouders
weinige dagen voor hun dood steeds het ruischen
van water hadden- meenen te hooren; dat zijn
oom in den slag van Borodino daor een onbe
duidende omstandigheid van den dood was
gered: hij had zich enkel voorover gebukt om,
een eenvoudigen kiezelsteen op te rapen in
hetzelfde oogenbik was een kartets over zijn
hoofd gevlogen en had den langen zwarten
vederbos van zijn helm weggenomen.
Tegleff beloofde zelfs mij dezen kiezelsteen,
die zijn oom gered had en dien hij in een me
daillon had laten zetten, te toonen.
Daarna sprak hij mij van de roeping, die ieder
mensch en hij in het bijzonder had, en hij
voegde er bij, dat hij er tot nu toe steeds aan
geloofd had, en dat, als hij er soms ooit eenigen
twijfel aan ging koesteren, hij zich van dien
twijfel zou weten te ontdoen, door het leven
van zich af te schudden; want dan had het
voor hem alle beteekenis verloren.
»Gij denkt misschien," zeide hij, mij van ter
te kennen dat bet herstel van 's Pausen
wereldlijke macht hem wenschelijk voor
komt.
Op het laatst der vorige week verga
derde te Chicago de democratische con
ventie (afgevaardigden dezer partij uit
alle staten der Noord-Amerikaansche
Unie,) ter benoeming van candidaten bij
de aanstaande presidentskeuze. De meer
derheid was voor den heer Cleveland
als president en Hendricks als vice-pre
sident. De kansen zijn voor de democra
ten gunstig, omdat de candidaatskeuze
der republikeinen, die van den heer
Blaine, geen onverdeelde instemming bij
zijn partijgenooten vindt.
LATERE BERICHTEN.
Maandag is te Parijs het «nationale
feest" gevierd. Het meest trok de dwaze
vertooning de aandacht, die men de wa
penschouwing der school-bataljons gelieft
te noemen.
Een troep knapen die daaraan hebben
meegedaan, zagen 's middags Duitsche
vlaggen voor 't Hotel Continental uitge
stoken: zij eischten de intrekking. Toen
een der vlaggen was weggenomen, ver
scheurden zij de andere, wierpen eenige
glazen stuk en werden met moeite door
de politie verwijderd.
1405 veroordeelden hebben van den
President gratie bekomen.
In West-Cumberland (Ierland) hadden
Zaterdag «ernstige vechtpartijen plaats
tusschen Protestanten en Katholieken,
waarbij vijftig personen zwaar zijn ge
wond.
zijde aanziende, «dat ik daartoe den moed niet
zou hebben? Gij kent mij nog niet.... ik heb
een ijzeren wil."
Zeer fraai gezegd, dacht ik bij mij zeiven.
Tegleff' verzonk in diep gepeins, hij zuchtte,
legde zijn pijp neer, en verklaarde dat de dag
van heden voor hem van bijzonder gewicht was.
«Want heden is het de dag van den heiligen
Elias mijn naamdag Dat is altijd een
zware tijd voor mij."
Ik antwoordde niets; ik beschouwde hem
stilzwijgend, zooals hij daar voorover gebogen
en verlegen voor mij zat, den droomerigen blik
neergeslagen.
«Heden" ging hij voort, «zeide een oude
bedelaarster" Tegleff werd nooit door een
bedelaar aangesproken of hij gaf hem een
aalmoes «dat zij voor mijne ziel zou bidden;
is dat niet vreemd?"
Er zijn menschen, die voortdurend met zich-
zelven bezig zijn 1 dacht ik. Maar ik moet er
bij voegen, dat ik bij de laatste woorden op
Tegleft's gelaat een ongewone uitdrukking van
bezorgdheid en onrust had opgemerktdat
was geen fatalistische zwaarmoedigheid; er
moest inderdaad iets zijn dat herr. kwelde en
drukte. En ook dezen keer was ik verbaasd
over de neerslachtigheid, die over zijn trekken
lag. Begon misschien reeds de twijfel in hem
op te rijzen, waarvan hij zooeven gesproken
had? Tegleff's kameraden hadden mij verteld,
dat hij kort geleden zijn chef een plan had
voorgelegd, waarin hij ik weet niet meer welke
hervormingen in de artillerie voorstelde,
en dat hij met een berisping teruggekregen
had.
Wordt vervolgd
