NIEUWE
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
AMERSFOORT, BAARN, BUNSCHOTEN, EEUES, HAMERSVELD, HOEVELAKEN, HOOGLANO, LEUSOEN, SOEST,
STOUTENBURG, VUURSCHE, SCHERPENZEEL EN WOUDENBERG
De FATALIST
F euilleton.
No. 59.
Woensdag 23 Juli 1884.
Dertiende Jaargang.
Uitgever: A. M. Slothouwer,
Buiteniaiidscli Overzicht.
E COURANT.
Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden f 1,
Franco door het geheele Rijk'1,10.
Afzonderlijke nummers3 Cent.
Dit Blad verschijnt des Woensdags en des Zaterdags.
te Amersfoort.
Advertentiën van 16 regelsf 0,40.
Iedere regel meer0,05.
Voor het Buitenland0,07
Reclames per regel 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte
Advertentiën kunnen ingezon
den worden tot uiterlijk 's mor
gens ÏO uur des Woensdags en
Zaterdags.
Eene viermaal geplaatste ad
vertentie wordt slechts driemaal
iu rekening gebracht.
Het Britsch Hoogerhuis beraadslaagde,
als men dien naam mag geven aan
één redevoering vóór en één tegen
Donderdag over de motie van lord Wen-
nyss, strekkende om de behandeling van
het kieswet-ontwerp voort te zetten ook
na de verwerping bij tweede lezing, mits
de Regeering zich verbond om in een
herfstzitting van het Parlement de ver
deeling in kiesdistricten aan de orde te
stellen, en zulks in overeenstemming met
het door de Regeering den leider der
oppositie, lord Salisbury, vóór gezegde
tweede lezing aangeboden vergelijk, het
welk door dezen echter van de hand was
gewezen. Velen verwachtten dat de sterke
afkeuring, die de houding van de con
servatieve meerderheid reeds dadelijk
alom in den lande had ontmoet, de lords
tot inkeer gebracht en ten minste een
deel der oppositie genoopt zou hebben
zich vóór de motie te verklaren, doch
de uitkomst is anders geweest. Salisbury
bestreed het voorstel met een kalm be
roep op het waardigheidsgevoel van het
Huis: als men thans zwichtte voor de
bedreigingen, in de partij-vergaderingen
uitgesproken, zou telkens wanneer een
belangrijke beslissing moest genomen
worden, het Huis zich geplaatst zien te
genover de heft'e des volks. De vrij
zwakke verdediging van den Minister
Granville maakte minder indruk dan dit
argument, en toen beide heeren gespro
ken hadden riep men om stemming. De
motie werd met 205 tegen 146 stem- j
men verworpen. Daarna werd zondef
beraadslaging een voorstel aangenomen j
van lord Cadagan, om de Regeeririg uit
te noodigen in de herfstzitting de geheele
kieswet-hervorming, dus met inbegrip:
van de distiicten-indeeling, aan de orde I
te stellen.
De quaestie is nu metterdaad een »bran-
dend vraagstuk" geworden. Maandag is
Londen getuige gewee*t van een demon
stratie zooals nooit te voren is aan
schouwd. Ruim 120.000 personen, meest
werklieden, begaven zich van verschil
lende punten der stad, met de vaandels
hunner corporatiën voorop, naar Hyde-
park, waar op ondeischeidene spreek
plaatsen tegelijk door erkende voorgan
gers der liberale partij over uitbreiding
van het kiesrecht werd gesproken. Ce
beweging zal wel tot October gaande
worden gehouden, als wanneer ongetwij
feld de verlangde hervorming tot stand
zal komen.
Gladstone heeft in het Lagerhuis me
degedeeld dat de Egyptische conferentie
waarschijnlijk Dinsdag haar tweede ver
gadering zou houden. Daar de financieële
adviseurs tot eenstemmigheid waren ge
komen, verwachtte hij dat de conferentie
in een klein getal bijeenkomsten haar
taak ten einde zou kunnen brengen.
Omtrent Soedan komen slechts nu en
dan enkele onsamenhangende berichten.
Gladstone vertelde in 't Lagerhuis, dat
te Soeakin menschen uit Khartoem wa-
jren aangekomen, die meldden dat gene-
Jraal Gordon nog altijd de aanvallen der
opstandelingen afweert, en hij geen ge
brek heeft aan levensmiddelen of am
munitie. Te Assioet, in Egypte, heeft een
Engelsch officier, kolonel Grant, bijge-
DOOR
IWAN TURGENJEFF.
»Nu," beweerde ik, »ik ben overtuigd dat dit
pure verbeelding van u is."
Tegleff zette een somber gezicht.
«Zoudt gij denken?"
«Gij zegt dat gij hebt hooren kloppen
»Ik heb nog wat anders gehoord," viel hij mij
in de rede.
«Nog wat anders
Tegleff boog zich voorover en beet zich op
de lippen. Blijkbaar aarzelde hij het mij te
zeggen.
»Ik ben geroepen!" zeide hij eindelijk dof en
met afgewend gelaat.
»Zijt gij geroepen? Wie heeft u dan ge
roepen
«Een zekere
Tegleff zag nog altijd op zijde.
»Een wezen, dat ik tot nu toe dood waande,
zonder het zeker te weten, maar nu ben ik er
vast van overtuigd."
»Ik zweer u, Ilja Stepanowitsch!" riep ik uit,
»dat is alles maar verbeelding."
«Verbeelding?" hernam hij. «Wilt gij u zeiven
overtuigen
«Zeer gaarne."
«Goed, kom dan mee."
VIII.
Ik kleedde mq vlug aan en ging met Tegleff
naar buiten. Tegenover de hut op de andere
zijde der straat stond geen huis; hier zag men
een lage, half vergane schutting, waarachter
een tamelijk sterk hellend terrein naar de vlakte
liep. Nog steeds waren alle voorwerpen in den
nevel gehuld, en op twintig schreden afstand
kon men niets onderscheiden.
Wij klommen het hek over en bleven toen
staan.
«Hier is het," zeide hij, en liet het hoofd op
de borst zakken. «Houd u stil, spreek geen woord
en luister."
Evenals hij luisterde ik in gespannen aandacht,
maar behalve het gewone, bijna onhoorbare
gemurmel, dat men het ademen van den nacht
zou kunnen noemen, kon ik niets hooren. Terwijl
wij elkaar van tijd tot tijd aanzagen, bleven wij
onbeweeglijk cenige minuten staan, en wilden
reeds verder gaan
«Ilja!" mompelde een zachte stem, die achter
het hek scheen vandaan te komen.
Ik keek Tegleff aan, maar hij scheen niets
gehoord te hebben en stond nog altijd met het
hoofd voorover gebogen.
«Ilja! Ilja dan!" klonk het weder, en
dezen keer iets duidelijker, op dringenden toon;
ja men kon zelfs onderscheiden dat het een vrou
wenstem was.
Wij huiverden beiden en zagen elkaar gelijk
tijdig aan.
»Nu?" zeide Tegleff zachtjes tot mij. «Twijfelt
gij ook nu nog?"
Ik antwoordde kalm op denzelfden zachten
toon: «Dat bewijst nog volstrek niets. Wij
moeten eerst zien of daar ook iemand zit.
Misschien de een of andere grappenmaker .rt
Ik sprong over het hek en liep voort in de
richting, waarin naar ik meende de stem geko
men was.
De weeke bodem zonk weg onder mijne
staan door vijf Egyptenaars, de muiterij
bedwongen van 33 Turksche soldaten.
Deze hadden de plaats verlaten Grant
haalde hen in en eischte dat zij zich
zouden overgeven. Zij beantwoordden de
sommatie met op hem te schieten. Toen i
trok Grant zijn revolver, schoot één j
Turk dood, kwetste er twee, greep de
vierde bij den kraag en dreef toen de
geheele kudde voor zich uit naar Assioet
terug.
Ofschoon het getal slachtoffers van de
cholera te Toulon en te Marseille nog
groot is, en ook te Arles zich meer sterf
gevallen voordoen, wordt toch het cijfer
der dooden iets kleiner, hetgeen men
toeschrijft aan de verminderde hitte. Uit
Parijs wordt melding gemaakt van vijf
sporadische gevallen. De Regeering heeft
dr. Koch het kruis van het Legioen van
Eer geschonken.
In de Senaatscommissie voor de grond
wetsherziening bepleitte de Minister Ferry
de aanneming van het wetsontwerp, ver
klarende dat het Congres onmogelijk kan
worden bijeengeroepen indien het besluit
van Kamer en Senaat niet eensluidend
is. Mocht dat van den Senaat verschillen
van dat der Kamer, dan zou hij deze
verzoeken het hare te wijzigen, en de
Kabinetsquaestie stellen indien de Kamer
van het gestelde programma afweek. De
Commissie heeft zich thans met het ont
werp vereenigd, met uitzondering van
die artikelen waarbij het begrootings-
recht van den Senaat wordt ingekort.
Zater dag heeft de Kamer definitief het
ontwerp tot weder-invoering van de
echtscheiding aangenomen, met de wij
zigingen door den Senaat daarin ge
bracht. Bisschop Treppel bleef tot het
laatste toe protesteeren.
Omtrent de verwikkelingen met China
worden uit Shangaï goede berichten ont-
voeten, en in den nevel zag ik een lange rij
staken. Ik was in een moestuin. Maar noch
om mij, noch voor mij bewoog zich iets; alles
scheen in diepen sluimer te liggen. Ik ging nog
eenige schreden verder.
«Wie is daar?" begon ik plotseling even door
dringend te roepen, als Tegleff.
PrrrEen kwartel vloog plotseling vlak voor
mijn voeten verschrikt op en in rechte lijn
pijlsnel weg. Onwillekeurig beefde ik hoe
onnoozel
Ik zag om. Tegleff stond nog altijd op dezelfde
plaats waar ik hern gelaten had. Ik ging weer
naar hem terug.
«Het roepen helpt u niets," zeide hij. «Deze
stem klinkt ons klinkt mij uit verre streken
in het oor."
Hij streek zich met-de hand over het gelaat
en keerde daarna langs den straatweg naar de
hut ter ug. Maar ik wilde liet zoo spoedig niet
opgeven en ging weer naar den tuin terug
Dat inderdaad iemand driemaal «liga" geroepen
had, daar was geen twijfel aan; ook moest ik
toegeven, dat dit geroep iets klagends en ge
heimzinnigs had. maar wie weet, misschien
scheen dit alles slechts onbegrijpelijk, misschien
was het op even pertvoudige en natuurlijke wijze
te verklaren als het kloppen, dat Tegleff zoo
zeer in de war had gebracht.
Ik liep de schutting langs en bleef slechts
van tijd tot tijd staan om rond te zien. Niet ver
van onze hut, onmiddellijk naast de schutting
stond een oude wilg met dicht gebladerte; hij
geleek een groote zwarte vlek in dezen witten
nevel, die alles nog onduidelijker maakt en
den blik nog meer tegenhoudt dan de nachte
lijke duisternis Plotseling scheen het mij toe,
alsof ik iets groots, iets levendigs bemerkte op
den grond iraast den wilg. Met den uitroep
«Halt, wie is daar?" snelde ik vooruit.
vangen. Reeds zou de Chineesche Re
geering bevel gegeven hebben tot ont
ruiming van de Tongkinsche grensves
tingen ter voldoening aan het vre-
des-verdrag van Tientsin. De quaestie
der schadeloosstelling zou een onderwerp
van nadere onderhandelingen uitmaken.
Het schijnt dat in den Keizerlijken Raad
de oorlogspartij opnieuw aan het kortste
eind is geweest.
Te Warschau moet een samenzwering
ontdekt zijn tegen het leven van den
Czaareen aanslag werd voorbereid om
uitgevoerd te worden bij zijn aangekon
digd bezoek aan die stad. Een rechter
werd, toen hij zich naar huis begaf, on
verhoeds door de politie gearresteerd; hij
poogde zelfmoord te plegen doch dit
werd hem belet. In zijn woning is ook
een Russische dame aangehouden sedert
eenigen tijd daar vertoevende: ook vond
men een niet onbelangrijke hoeveelheid
gevaarlijke projectielen en opruiende ge
schriften. Een aantal personen zijn ver
volgens in hechtenis genomen, en in de
geheele stad heerscht een zeer gedrukte
stemming. Het Keizerlijk bezoek is voor
onbepaalden tijd uitgesteld.
De Republikeinsche candidaat voor het
presidentschap der Vereenigde Staten van
Noord-Amerika, de heer Blaine, maakt
in de dagbladen bekend dat hij de can-
didatuur aanvaardt. Tevens geeft hij een
soort van politieke geloofsbelijdenis die
weinig om het lijf heeft. Hij verklaart
te zijn een voorstander van vrede en
van internationale scbeidsgerichten, een
tegenstander van andere veroveringen
dan op het gebied van vooruitgang en
ontwikkeling, en dat hij den handel, vooral
dien met Spanje krachtig wil bevorderen.
Ook op Europa, meent Blaine, zal het vol
gen van deze staatkunde van gunstigen
invloed zijn.
Ik hoorde lichte voetstappen, als van een haas;
en een vreemde gedaante of liet een man
of een vrouw was kon ik niet zien vloog mij
snel voorbij.
Ik wilde de gedaante grijpen, maar g. eep niet
vroeg genoeg, struikelde, viel en brandde inij het
gezicht aar. een brandnetel.
Toen ik op den grond steunde om weer op
te staan, voelde ik iets hards onder mijne hand:
het was de scherpe koperen gesp van een
gordel, op de manier zooals onze boeren ze
dragen.
Verder onderzoek bleek vruchteloos te zijn,
en met den gesp in de hand en met een gloei
ende wang kwam ik in de hut terug.
IX.
Ik vond Tegieff op de bank zitten. Voor hem
op de tafel stond een brandende kaars, en hij
^chreef iets in een klein zakboekje, dat hij
altijd bij zich droeg. Toen hij mij zag, stak hij
liet boekje haastig in zijn zak, en begon zijn
pijp ie stoppen.
«Hier, mijn waarde, is de tropee, die ik als
buit meebreng."
Ik liet hem den gordel zienen vertelde hem wat
er naast den wilg gebeurd was.
«Het is duidelijk," voegde ik er bij, «dat ik
een dief gestoord heb in zijn werk. Gij hebt
immers geboord, dat onzen buurman gisteren
een paard ontstolen is?"
Tegleff lachte koeltjes en begon aan zijn pijp
te trekken. Ik ging naast hem zitten.
«Gij zijt dus nog altijd overtuigd, Ilja Stepa
nowitsch," vervolgde ik, «dat de stem, die ik
gehoord heb, uit dat onbekende land komt,
waarvan
Wordt vervolgd.
