NIEUWE NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR AMERSFOORT, BURN, BUNSCHOTEN, EE1ES, HAMERSVELD, HOEVELAKEN, HOOGLAND, LEUSOEN, SOEST, STOUTENBURG, VUURSCHE, SCHERPENZEEL EN WOUDENBERG Officiëele Publicatien. Feuilleton. MIJN ONGELUKSSTEENEN. No. 69. Woensdag 27 Augustus 1884. Dertiende Jaargang. Uitgever: A. M. Slothouwer, BuitenlandscR Overzicht. AMERSFOORTSQHE COURANT. Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden f 1, Franco door het geheele Rijk1,10. Afzonderlijke nummers3 Cent. Dit Blad verschijnt des Woensdags en des Zaterdags. te Amersfoort. Advertentiën van 16 regelsf 0,40. Iedere regel meer0,05,. Voor het Buitenland0,07 Reclames per regel 0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte Advertentiën kunnen ingezon den worden tot uiterlijk 's mor gens 10 uur des Woensdags en Zaterdags. £ene viermaal geplaatste ad vertentie wordt slechts driemaal in rekening gebracht. Had men zich op het eind der vorige week nog gevleid met de verwachting, dat ter elfder ure tusschen Frankrijk en China een schikking zou zijn getroffen, thans is feitelijk de oorlog begonnen, ofschoon geen formeele oorlogsverklaring is voorafgegaan. Zaterdag namiddag maakte admiraal Courbet een aanvang met het beschieten van het wélvoorziene arsenaal van Foocliow, welk gebouw na een bombardement van drie uur was vernield. Ook zeven in de nabijheid lig gende Chineesche kanonneerbooten wer den in den grond geschotentwee ont kwamen slechts met moeite. Den vol genden dag werd het vuur gericht op het niet ver van daar gelegen barakken kamp. Zooals het gewoonlijk gaat, werden van weerszijden onverschoonbare daden gepleegd. De Franschen schoten nog op de soldaten der zinkende schepen, toen dezen poogden hun leven te redden. Daarentegen werd het Fransche consu laatsgebouw door Chineesche soldaten geplunderd. Er wordt nu een landing van de Fran schen verwacht: de Chineezen bereiden zich op krachtiger, tegenstand voor. Het gebeurde is zeer te bejammereneen eerlijke uitvoering van het verdrag van Tientsin, welke overeenkomst men nu wel als vervallen kan beschouwen, zou (Uit het leven van een juwelier, door Herm, Gemm.) o «De ring was te zwak en brak toen ik het kruis voor de tweede rnaal aan mijn ketting be vestigde. Bijna had ik het verloren. Kan het gerepareerd worden «Stellig, het spijt me slechts dat u het zoo ongelukkig getroffen hebt. Ik zal het dadelijk laten maken." «Het heeft wel eenige dagen tijd. Mijn echt genoot is naar de stad gekomen om prof. Traube te consulteeren, ik vrees dat hij ons naar Madera zenden zal. Dit koele klimaat werkt doodelijk op de borst van mijn man." Deteruggetrokkene voornaamheid was uit haren toon verdwenen, zij sprak op de zachte mede deelzame wijze eener voor het leven van haren man bezorgde vrouw en beantwoordde mijne deelnemende woorden met eene erkentelijke buiging. «Onze vriendin", vervolgde zij, «was zeer met de bracelet ingenomenmijn echtge noot wenschte er echter nog een ander cadeau aan toe te voegen, dat iets kostbaarder is. Misschien wilt u wel zoo goed zijn, het een en ander ter bezichtiging aan ons hotel te zenden, ik zou het echter gaarne eerst hier uitzoeken, om ongeveer het rechte te treffen. Ik ken zijnen smaak daarvoor voldoende." Alles wat u uitzoeken zult, mevrouw, zal dadelijk gezonden worden, en ik liet haar een aantal der schoonste en kostbaarste zaken zien. «Dit is alles zeer schoon", zeide zij op een treurigen toon, „maar al dat bloedvergieten hebben voorkomen: en toen eenmaal het verraad van Longson had plaats gehad, zouden de Chineezen veel wijzer gedaan hebben met in een billijke schadeloosstelling te berusten dan den aanval af te wachten van een Mogend heid, tegen welke zij toch niet bestand zijn. Misschien werd er te veel gerekend op de tusschenkomst van andere natiën, wier handelsbelangen door den krijg geschaad worden, maar die toch een aantal redenen hebben om met inmenging uiterst voorzichtig te zijn. Engeland heeft voorshands genoeg te doen aan Egyptezoowel de daar te volgen staatkunde als de voorbereiding van de expeditie naar Khartoem vorderen al de aandacht van het Britsch Kabinet. Generaal Stephenson, die op dezen tocht het commando zal voeren, heeft wegens den lagen waterstand van den Nijl, de Regeering voorgesteld tot het oorspron kelijk plan terug te keeren, namelijk, Soeakim aan de Roode Zee tot aanvangs punt te nemen, en vandaar door de woestijn naar Khartoem te gaan. Doch de Regeering weigerde zulks, en kort daarop kwamen zeer gunstige Nijl-be- richten: het water rees merkbaar en generaal Wood was met een stoomboot den eersten waterval reeds dicht kunnen naderen. Voor het overige is in den laatsten tijd het Egyptische nieuws zeer schaars. Op een onlangs te Portsmoth gehou den groote vergadering van Conservatie ven is door den gewezen minister Hicks- Beach min of meer langs een omweg te kennen gegeven, dat het Hoogerhuis van plan is den tegenstand tegen de kies wet-herziening niet vol te houden. »Het Hoogerhuis," zeide hij o.a., »is steeds bereid geweest om te voldoen aan de wenschen der bevolking, wanneer zij ik weet zeker dat niets daarvan mijn man be vallen zal, het zou dus onnoodig zijn er iets van te zenden. Hij heeft altijd veel smaak ge had en sedert zijne ziekte is hij, om het zoo uit te drukken, nog meer kunstgezind geworden." Ik haalde eenige hoewel eenvoudige, maar toch zeer schoone paarlen en diamanten parures te voorschijn, van welke een hare bizondere op merkzaamheid trok, «Dat bevalt me", zeide zij, „dat kunt ge zenden." „Het spijt me, het is eene bestelde suite", maar er kan in korten tijd een duplikaat van vervaardigd worden." „O dat zal niet gaan, of het moest in hoogstens veertien dagen geleverd kunnen worden". „Nu", antwoordde ik lachend, „ik geloof dat we dit bezwaar wel te boven zullen komen." Vervolgens werden armbanden, ringen, kettingen, horloges zeker de kostbaarste en schoonste die we hadden, uitgezocht en op zijde gelegd. „Ik moet echter uitdrukkelijk opmerken", zeide de dame lachen de, ten minste kon ik niettegenstaande den respirateur bespeuren dat zij lachte, „dat mijn man waarschijnlijk van dit alles slechts weinig koopen zal, misschien een horloge met ketting en een ring. Of wel een van deze paarlen suites als ze in zijn smaak vallen. Maar ik wil liever niets beloven. De luimen van een zieke zijn, zooals bekend is, zeer ontvast. Het is mogelijk dat hij alles afkeurt." Hetgeen zij zeide verried zooveel de delicatesse, dat ik niet anders kon dan haar verzekeren, dat wij het steeds een voorrecht zouden rekenen den heer Rost te bedienen, totdat wij zijnen smaak ein delijk troffen. Nadat ik beloofd had, de juweelen den volgenden morgen om 11 uur te zenden, ging de dame heen. Ik gaf het defecte kruis aan een onzer werk lieden en den volgenden morgen klokslag 11 uur bevond ik mij aan het hotel, door een knecht vergezeld die de juweelen droeg. Enkele woorden duidelijk en op wettige wijze werden uitgesproken, en in dien zin zal het ook handelen met de kieswet. Het Hooger huis kan, geloof ik, op het volk rekenen, en met minachting op de beweging neder- zien, die door sommige personen is op gewekt." Uit Zuid-Afrika verneemt men dat in Zoeloeland een Boeren-republiek wordt gevestigd, uitgaande van Transvaal. De zoon en opvolger van Ketsjwayo heeft zich met dat plan vereenigd, en nu zal de onderwerping van zijn tegenstander Usibepu weinig moeite meer kosten. Een geregeld bestuur is voor de Kaffers in elk geval een gewenschte zaak: ze zijn al mooi op weg om elkaar tot den laat sten man te verdelgen. De meeste Duitsche bladen zijn opge togen over het aanvankelijk welslagen der kolonisatie-plannen op Afrika's West kust. Te Kamerun (Cameron) tegenover het aan Spanje behoorend eiland Fer nando del Po hebben eenige Hamburgsche firma's factoriën, met flinken uitvoerhan del ruime terreinen waren daartoe van de inlanders aangekocht. Ook zijn er eenige Engelsche kantoren gevestigd. Een verzoek van de daar wonende Ne gerstammen om onder Britsche bescher ming geplaatst te worden, is indertijd onbeantwoord gebleventhans is er de Duitsche vlag geheschen, en de zwarten schijnen daarmee volkomen genoegen te nemen. Te Bageida, aan de Goudkust,is zooals nader blijkt door den kapitein van de Möwe wel een Duitsche vlag gehe schen maar geen Engelsche nedergehaald, om de eenvoudige reden dat er geen was. Volgens onderscheiden berichten zulten de Keizers van Oostenrijk, Duitschland en Rusland omstreeks half September een bijeenkomst hebben: de juiste plaats met een der bedienden gewisseld, stelden mij omtrent het karakter en de leefwijze van het echtpaar volkomen gerust. De ambtenaar Rost woonde op een aanzienlijke buitenplaats, een paar uur van de stad verwijderd en kwam ge durig over om prof. Traube te consulteeren. Zijne vrouw was een ware engel, zij verzorgde den zieke met zelfopofferende liefde en teeder- heid, dag en nacht. Men wees mij hunne kamer waarin mevr. Rost, dezen keer zonder respira teur, mij begroette. Zij noodigde mij uitplaats te nemen, terwijl zij haren respirateur voordeed, zich naar de aangrenzende kamer begaf en eenige minuten afwezig bleef. Teruggekeerd, verzocht ze mij met de juweelen bij den heer Rost te komen. Den knecht had ik in den gang laten wachten. Ik nam dus de beide lederen kistjes en volgde de dame naar het aangrenzende zie kenvertrek, waar ik bij getemperd licht den mij bekenden heer doodelijk bleek te bed zag liggen de courant lezende. Naast het bed stond een klein tafeltje met een karaf waarin gerstewater of iets dergelijks scheen te zijn. Hij droeg even eens een respirateur doch legde hem eenige oogenblikken af om een weinig te drinken. Hij deed hem daarop weer voor en hoestte van tijd tot tijd akelig hol. „Excuseer dat we u in eene ziekenkamer moeten ontvangen," zeide hij hoestend, „en u wegens zoo'n kleinigheid ge vraagd hebben hier te komen, veel liever had ik het zelf in uw magazijn uitgezocht, maar helaas! u hebt toch niet te veel medege bracht?" „O, alleen wat mevrouw bij ons uit gezocht heeft." Hij knikte en bezichtigde het geen ik hem uit de kistjes aanreikte, het een na het ander zonder eenige uitdrukking van tevredenheid. Bevalt u dit ook niet Karei?" vroeg mevrouw Rost met een zweem van teleur stelling in haren toon, toen ik de parelsuite aan den zieke liet zien. „Neen, in 't geheel is nog niet bepaald. De Belgische Kamer eindigde verleden week de algemeene beraadslagingen over de schoolwet: Dinsdag is een aanvang gemaakt met de behandeling der artike len. De particuliere correspondent van »Het Nieuws van den Dag" weet te ver tellen dat de Koning de bekrachtiging der wet, die ongetwijfeld door Kamer en Senaat zal worden aangenomen, wil uit stellen tot na de gemeenteraads-verkie- zingen die in October zullen plaats heb ben vallen dezen over het algemeen ten gunste der liberalen uit, dan zal de Koning zijn onderteekening weigeren, waarop dan natuurlijk ontbinding van beide takken der Volksvertegenwoordi ging moet volgen. Zondag werd het 19e Nederlandsch taal- en letterkundig Congres te Brugge ingewijd met een optocht die uitstekend slaagdeMaandag had de opening der vergadering plaats in de fraaie zaal van de Rijks-Normaalschool. De geheele stad is in feestgewaad. De BURGEMEESTER, en WETHOU DERS van AMERSFOORT, Gelet op art. 6 der wet van den 2. Juni 1875 (Staatsblad no. 95), Brengen ter kennis van het publiek, dat een door WILLEM DE VRIES ingediend verzoek, met bijlagen, om vergunning tot het oprichten van eene Spekslagerij in het perceel alhier gelegen aan de Langegracht, wijk F. no. 202. bij het kadaster bekend onder sectie E. no. 3092, op de Secretarie der gemeente ter visie ligt, en dat op Maandag, den 8. September aanstaande, des voormiddags te elf uren, niet, hij is veel te eenvoudig, bijna ordinair," „Permiteer me," voegde ik hiertusschen, „de opmerking dat paarlen het voordeeligst uitko men ais zij gedragen worden. U zoudt ze dade lijk beter kunnen beoordeelen als mevrouw" hier bleef ik steken en wierp een vragenden blik op de dame; deze lachte gracieus, deed dadelijk de braceletten om hare schoongevormde polsen en de ketting om haren blanken hals, terwijl zij den diadeem in het prachtige haar bevestigde. Zoo voor ons staande maakte zij den indruk eener koningin. „Ziet u het onder scheid?" vroeg ik vol bewondering terugtredende. „O ja", viel de zieke ongeduldig uit, „het staat haar heel goed, maar het is immers voor een heel jong meisje bestemd. Doe het af, Julie. De darne gehoorzaamde en het stel werd weder in 't kistje gelegd en ook van al het overige scheen niets in den smaak van den zieke te vallen. Hij scheen veel te lijden of zeer slecht geluimd te zijn. „Geef mij een glas madera, Julie f" riep hij. „Dit lastige ding hindert me geweldig." Daarbij rukte hij den respirateur af en slingerde hem in den versten hoek. „Beheersch uzelven om mijnentwil, Karei!" fluisterde de dame hem smeekend toe, en zacht door de kamer gaande om oen respirateur weer op te beuren, gaf zij hem dien terug. „Welnu, geef me ten minste madera zeide hij en bond den respirateur weder voor. „Neen, neen beste Karei, ge weet wel wat prof, Traube gezegd heeft," „De drommel hale prof. Traube! Als ik toch sterven moet wil ik ten minste rustig ster ven en niet doodgekweld sterven. Ik zeg je schenk me madera in en portwijn ookIk zag eeD traan over de schoone wangen rollen, toen zij langzaam de beide karaffen, die met glazen op een hoektafeltje stonden, haalde. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1884 | | pagina 1