NIEUWE
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
AMERSFOORT, BURN, BUNSCHOTEN, EE1ES, HAMERSVELD, HOEVELAKEN, HOOGLAND, LEUSOEN, SOEST,
STOUTENBURG, VUURSCHE, SCHERPENZEEL EN WOUDENBERG
Officiëele Publicatien.
Feuilleton.
MIJN ONGELUKSSTEENEN.
No. 69.
Woensdag 27 Augustus 1884.
Dertiende Jaargang.
Uitgever: A. M. Slothouwer,
BuitenlandscR Overzicht.
AMERSFOORTSQHE COURANT.
Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden f 1,
Franco door het geheele Rijk1,10.
Afzonderlijke nummers3 Cent.
Dit Blad verschijnt des Woensdags en des Zaterdags.
te Amersfoort.
Advertentiën van 16 regelsf 0,40.
Iedere regel meer0,05,.
Voor het Buitenland0,07
Reclames per regel 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte
Advertentiën kunnen ingezon
den worden tot uiterlijk 's mor
gens 10 uur des Woensdags en
Zaterdags.
£ene viermaal geplaatste ad
vertentie wordt slechts driemaal
in rekening gebracht.
Had men zich op het eind der vorige
week nog gevleid met de verwachting,
dat ter elfder ure tusschen Frankrijk en
China een schikking zou zijn getroffen,
thans is feitelijk de oorlog begonnen,
ofschoon geen formeele oorlogsverklaring
is voorafgegaan. Zaterdag namiddag
maakte admiraal Courbet een aanvang
met het beschieten van het wélvoorziene
arsenaal van Foocliow, welk gebouw na
een bombardement van drie uur was
vernield. Ook zeven in de nabijheid lig
gende Chineesche kanonneerbooten wer
den in den grond geschotentwee ont
kwamen slechts met moeite. Den vol
genden dag werd het vuur gericht op
het niet ver van daar gelegen barakken
kamp.
Zooals het gewoonlijk gaat, werden
van weerszijden onverschoonbare daden
gepleegd. De Franschen schoten nog op
de soldaten der zinkende schepen, toen
dezen poogden hun leven te redden.
Daarentegen werd het Fransche consu
laatsgebouw door Chineesche soldaten
geplunderd.
Er wordt nu een landing van de Fran
schen verwacht: de Chineezen bereiden
zich op krachtiger, tegenstand voor. Het
gebeurde is zeer te bejammereneen
eerlijke uitvoering van het verdrag van
Tientsin, welke overeenkomst men nu
wel als vervallen kan beschouwen, zou
(Uit het leven van een juwelier, door
Herm, Gemm.)
o
«De ring was te zwak en brak toen ik het
kruis voor de tweede rnaal aan mijn ketting be
vestigde. Bijna had ik het verloren. Kan het
gerepareerd worden «Stellig, het spijt me
slechts dat u het zoo ongelukkig getroffen hebt.
Ik zal het dadelijk laten maken."
«Het heeft wel eenige dagen tijd. Mijn echt
genoot is naar de stad gekomen om prof.
Traube te consulteeren, ik vrees dat hij ons
naar Madera zenden zal. Dit koele klimaat
werkt doodelijk op de borst van mijn man."
Deteruggetrokkene voornaamheid was uit haren
toon verdwenen, zij sprak op de zachte mede
deelzame wijze eener voor het leven van haren
man bezorgde vrouw en beantwoordde mijne
deelnemende woorden met eene erkentelijke
buiging. «Onze vriendin", vervolgde zij, «was
zeer met de bracelet ingenomenmijn echtge
noot wenschte er echter nog een ander cadeau
aan toe te voegen, dat iets kostbaarder is.
Misschien wilt u wel zoo goed zijn, het een en
ander ter bezichtiging aan ons hotel te zenden,
ik zou het echter gaarne eerst hier uitzoeken,
om ongeveer het rechte te treffen. Ik ken
zijnen smaak daarvoor voldoende." Alles wat
u uitzoeken zult, mevrouw, zal dadelijk gezonden
worden, en ik liet haar een aantal der schoonste
en kostbaarste zaken zien. «Dit is alles zeer
schoon", zeide zij op een treurigen toon, „maar
al dat bloedvergieten hebben voorkomen:
en toen eenmaal het verraad van Longson
had plaats gehad, zouden de Chineezen
veel wijzer gedaan hebben met in een
billijke schadeloosstelling te berusten dan
den aanval af te wachten van een Mogend
heid, tegen welke zij toch niet bestand
zijn. Misschien werd er te veel gerekend
op de tusschenkomst van andere natiën,
wier handelsbelangen door den krijg
geschaad worden, maar die toch een
aantal redenen hebben om met inmenging
uiterst voorzichtig te zijn.
Engeland heeft voorshands genoeg te
doen aan Egyptezoowel de daar te
volgen staatkunde als de voorbereiding
van de expeditie naar Khartoem vorderen
al de aandacht van het Britsch Kabinet.
Generaal Stephenson, die op dezen tocht
het commando zal voeren, heeft wegens
den lagen waterstand van den Nijl, de
Regeering voorgesteld tot het oorspron
kelijk plan terug te keeren, namelijk,
Soeakim aan de Roode Zee tot aanvangs
punt te nemen, en vandaar door de
woestijn naar Khartoem te gaan. Doch
de Regeering weigerde zulks, en kort
daarop kwamen zeer gunstige Nijl-be-
richten: het water rees merkbaar en
generaal Wood was met een stoomboot
den eersten waterval reeds dicht kunnen
naderen. Voor het overige is in den
laatsten tijd het Egyptische nieuws zeer
schaars.
Op een onlangs te Portsmoth gehou
den groote vergadering van Conservatie
ven is door den gewezen minister Hicks-
Beach min of meer langs een omweg te
kennen gegeven, dat het Hoogerhuis van
plan is den tegenstand tegen de kies
wet-herziening niet vol te houden. »Het
Hoogerhuis," zeide hij o.a., »is steeds
bereid geweest om te voldoen aan de
wenschen der bevolking, wanneer zij
ik weet zeker dat niets daarvan mijn man be
vallen zal, het zou dus onnoodig zijn er iets
van te zenden. Hij heeft altijd veel smaak ge
had en sedert zijne ziekte is hij, om het zoo
uit te drukken, nog meer kunstgezind geworden."
Ik haalde eenige hoewel eenvoudige, maar toch
zeer schoone paarlen en diamanten parures te
voorschijn, van welke een hare bizondere op
merkzaamheid trok, «Dat bevalt me", zeide zij,
„dat kunt ge zenden." „Het spijt me, het is
eene bestelde suite", maar er kan in korten
tijd een duplikaat van vervaardigd worden."
„O dat zal niet gaan, of het moest in hoogstens
veertien dagen geleverd kunnen worden". „Nu",
antwoordde ik lachend, „ik geloof dat we dit
bezwaar wel te boven zullen komen." Vervolgens
werden armbanden, ringen, kettingen, horloges
zeker de kostbaarste en schoonste die we hadden,
uitgezocht en op zijde gelegd. „Ik moet echter
uitdrukkelijk opmerken", zeide de dame lachen
de, ten minste kon ik niettegenstaande den
respirateur bespeuren dat zij lachte, „dat mijn
man waarschijnlijk van dit alles slechts weinig
koopen zal, misschien een horloge met ketting
en een ring. Of wel een van deze paarlen
suites als ze in zijn smaak vallen. Maar ik wil
liever niets beloven. De luimen van een zieke
zijn, zooals bekend is, zeer ontvast. Het is
mogelijk dat hij alles afkeurt." Hetgeen zij
zeide verried zooveel de delicatesse, dat ik niet
anders kon dan haar verzekeren, dat wij het
steeds een voorrecht zouden rekenen den heer
Rost te bedienen, totdat wij zijnen smaak ein
delijk troffen. Nadat ik beloofd had, de juweelen
den volgenden morgen om 11 uur te zenden,
ging de dame heen.
Ik gaf het defecte kruis aan een onzer werk
lieden en den volgenden morgen klokslag 11 uur
bevond ik mij aan het hotel, door een knecht
vergezeld die de juweelen droeg. Enkele woorden
duidelijk en op wettige wijze werden
uitgesproken, en in dien zin zal het ook
handelen met de kieswet. Het Hooger
huis kan, geloof ik, op het volk rekenen,
en met minachting op de beweging neder-
zien, die door sommige personen is op
gewekt."
Uit Zuid-Afrika verneemt men dat in
Zoeloeland een Boeren-republiek wordt
gevestigd, uitgaande van Transvaal. De
zoon en opvolger van Ketsjwayo heeft
zich met dat plan vereenigd, en nu zal
de onderwerping van zijn tegenstander
Usibepu weinig moeite meer kosten. Een
geregeld bestuur is voor de Kaffers in
elk geval een gewenschte zaak: ze zijn
al mooi op weg om elkaar tot den laat
sten man te verdelgen.
De meeste Duitsche bladen zijn opge
togen over het aanvankelijk welslagen
der kolonisatie-plannen op Afrika's West
kust. Te Kamerun (Cameron) tegenover
het aan Spanje behoorend eiland Fer
nando del Po hebben eenige Hamburgsche
firma's factoriën, met flinken uitvoerhan
del ruime terreinen waren daartoe van
de inlanders aangekocht. Ook zijn er
eenige Engelsche kantoren gevestigd.
Een verzoek van de daar wonende Ne
gerstammen om onder Britsche bescher
ming geplaatst te worden, is indertijd
onbeantwoord gebleventhans is er de
Duitsche vlag geheschen, en de zwarten
schijnen daarmee volkomen genoegen te
nemen. Te Bageida, aan de Goudkust,is
zooals nader blijkt door den kapitein van
de Möwe wel een Duitsche vlag gehe
schen maar geen Engelsche nedergehaald,
om de eenvoudige reden dat er geen
was.
Volgens onderscheiden berichten zulten
de Keizers van Oostenrijk, Duitschland
en Rusland omstreeks half September
een bijeenkomst hebben: de juiste plaats
met een der bedienden gewisseld, stelden mij
omtrent het karakter en de leefwijze van het
echtpaar volkomen gerust. De ambtenaar Rost
woonde op een aanzienlijke buitenplaats, een
paar uur van de stad verwijderd en kwam ge
durig over om prof. Traube te consulteeren.
Zijne vrouw was een ware engel, zij verzorgde
den zieke met zelfopofferende liefde en teeder-
heid, dag en nacht. Men wees mij hunne kamer
waarin mevr. Rost, dezen keer zonder respira
teur, mij begroette. Zij noodigde mij uitplaats
te nemen, terwijl zij haren respirateur voordeed,
zich naar de aangrenzende kamer begaf en eenige
minuten afwezig bleef. Teruggekeerd, verzocht
ze mij met de juweelen bij den heer Rost te
komen. Den knecht had ik in den gang laten
wachten. Ik nam dus de beide lederen kistjes
en volgde de dame naar het aangrenzende zie
kenvertrek, waar ik bij getemperd licht den mij
bekenden heer doodelijk bleek te bed zag liggen
de courant lezende. Naast het bed stond een
klein tafeltje met een karaf waarin gerstewater
of iets dergelijks scheen te zijn. Hij droeg even
eens een respirateur doch legde hem eenige
oogenblikken af om een weinig te drinken. Hij
deed hem daarop weer voor en hoestte van
tijd tot tijd akelig hol. „Excuseer dat we u in
eene ziekenkamer moeten ontvangen," zeide hij
hoestend, „en u wegens zoo'n kleinigheid ge
vraagd hebben hier te komen, veel liever had
ik het zelf in uw magazijn uitgezocht, maar
helaas! u hebt toch niet te veel medege
bracht?" „O, alleen wat mevrouw bij ons uit
gezocht heeft." Hij knikte en bezichtigde het
geen ik hem uit de kistjes aanreikte, het een
na het ander zonder eenige uitdrukking van
tevredenheid. Bevalt u dit ook niet Karei?"
vroeg mevrouw Rost met een zweem van teleur
stelling in haren toon, toen ik de parelsuite
aan den zieke liet zien. „Neen, in 't geheel
is nog niet bepaald.
De Belgische Kamer eindigde verleden
week de algemeene beraadslagingen over
de schoolwet: Dinsdag is een aanvang
gemaakt met de behandeling der artike
len. De particuliere correspondent van
»Het Nieuws van den Dag" weet te ver
tellen dat de Koning de bekrachtiging
der wet, die ongetwijfeld door Kamer en
Senaat zal worden aangenomen, wil uit
stellen tot na de gemeenteraads-verkie-
zingen die in October zullen plaats heb
ben vallen dezen over het algemeen
ten gunste der liberalen uit, dan zal de
Koning zijn onderteekening weigeren,
waarop dan natuurlijk ontbinding van
beide takken der Volksvertegenwoordi
ging moet volgen.
Zondag werd het 19e Nederlandsch
taal- en letterkundig Congres te Brugge
ingewijd met een optocht die uitstekend
slaagdeMaandag had de opening der
vergadering plaats in de fraaie zaal van
de Rijks-Normaalschool. De geheele stad
is in feestgewaad.
De BURGEMEESTER, en WETHOU
DERS van AMERSFOORT,
Gelet op art. 6 der wet van den 2. Juni
1875 (Staatsblad no. 95),
Brengen ter kennis van het publiek, dat
een door WILLEM DE VRIES ingediend
verzoek, met bijlagen, om vergunning tot
het oprichten van eene Spekslagerij
in het perceel alhier gelegen aan de
Langegracht, wijk F. no. 202. bij het
kadaster bekend onder sectie E. no. 3092,
op de Secretarie der gemeente ter visie
ligt, en dat op Maandag, den 8. September
aanstaande, des voormiddags te elf uren,
niet, hij is veel te eenvoudig, bijna ordinair,"
„Permiteer me," voegde ik hiertusschen, „de
opmerking dat paarlen het voordeeligst uitko
men ais zij gedragen worden. U zoudt ze dade
lijk beter kunnen beoordeelen als mevrouw"
hier bleef ik steken en wierp een vragenden
blik op de dame; deze lachte gracieus, deed
dadelijk de braceletten om hare schoongevormde
polsen en de ketting om haren blanken hals,
terwijl zij den diadeem in het prachtige haar
bevestigde. Zoo voor ons staande maakte zij
den indruk eener koningin. „Ziet u het onder
scheid?" vroeg ik vol bewondering terugtredende.
„O ja", viel de zieke ongeduldig uit, „het staat
haar heel goed, maar het is immers voor een
heel jong meisje bestemd. Doe het af, Julie.
De darne gehoorzaamde en het stel werd weder
in 't kistje gelegd en ook van al het overige
scheen niets in den smaak van den zieke te
vallen. Hij scheen veel te lijden of zeer slecht
geluimd te zijn. „Geef mij een glas madera,
Julie f" riep hij. „Dit lastige ding hindert me
geweldig." Daarbij rukte hij den respirateur
af en slingerde hem in den versten hoek.
„Beheersch uzelven om mijnentwil, Karei!"
fluisterde de dame hem smeekend toe, en zacht
door de kamer gaande om oen respirateur weer
op te beuren, gaf zij hem dien terug. „Welnu,
geef me ten minste madera zeide hij en bond
den respirateur weder voor. „Neen, neen beste
Karei, ge weet wel wat prof, Traube gezegd
heeft," „De drommel hale prof. Traube! Als ik
toch sterven moet wil ik ten minste rustig ster
ven en niet doodgekweld sterven. Ik zeg je
schenk me madera in en portwijn ookIk
zag eeD traan over de schoone wangen rollen,
toen zij langzaam de beide karaffen, die met
glazen op een hoektafeltje stonden, haalde.
Wordt vervolgd.