NIEUWE
EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
EEK, HAMERSVELD, HOEVELAKEN, HOOGLAND, LEUSDEN, SOEST,
VUURSCHE, SCHEHPENZEEL EN WOUDENBERG
Laurier en Mirt.
Feuilleton.
De Kermis
No- 83.
Woensdag 15 October 1884.
Dertiende Jaargang.
Uitgever: A. M. Slothouwer,
Buitenlandscli Overzicht.
AMERSFOORTSCHE COURANT.
Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden f 1,
Franco door het geheele Rijk1,10.
Afzonderlijke nummers3 Cent.
Dit Blad verschijnt des Woensdags en des Zaterdags.
te Amersfoort.
Advertentiën van 16 regelsf 0,40.
Iedere regel meer0,05
Voor het Buitenland0,07
Reclames per regel 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte
Advertentlëu kunnen ingezon
den worden tot niterlyk 's mor
gens 10 uur des Woensdags en
Zaterdags.
Eene viermaal geplaatste ad
vertentie wordt slcclits driemaal
in rekening gebraclit.
Onder het opschrift »Duitschland's ver
houding tot Frankrijk" geeft de Kölni-
sche Zeitung een artikel, waaruit blijken
moet, dat er tusschende twee rijken een
gewichtige overeenkomst bestaat, nog
wel geen algemeen verbond, maar meer
een verbond voor een bepaald geval.
Sedert 1870 zou men zoo iets minder
verwacht hebben dan een oorlog, en dat
het niet andermaal tot een uitbarsting
gekomen is heeft men, zegt het blad,
alleen te danken aan de gematigde hou
ding der Duitsche regeering, die alle
beleedigingen over het hoofd zag en
slechts op een goeden voet met den
machtigen nabuur wilde komen. Er wa
ren ernstige gebeurtenissen noodig, om
den Franschen het bewijs te leveren, dat
zij het op den duur met de Duitschers
nog het beste vinden kunnen. De her
haalde botsingen, waarin Frankrijk door
zijn koloniale politiek met Engeland
kwam, de moeiel ijk heden, die Engeland
het in Tunis, Madagascar en China in
den weg legde, het gehaspel bij gelegen
heid van de Londensche conferentie, heb
ben langzamerhand de overtuiging doen
doordringen, dat het met de Engelsche
vriendschap ook niet geheel in den haak
was, en de algemeene antipathie ging
van de Duitschers op de Engelschen over.
De oppositie maakte hierop natuurlijk een
uitzondering, en nauw werd het bekend
Novelle naar het Duitseh
van
v. d. ELBE.
8) Alle wegen leidden naar een eindpaal des
tuins heen, naar eene hoogte, die geheel en al
met rozen was beplantzelfs het half open
tempeltje op den bovensten top was met slinger
rozen omwoekerd. Vroeger, toen de rechte
linie van den spoorweg de bezitting nog niet
begrensde, of liever doorsneed, was het gezicht
van hier op weiden en velden, op een gedeelte
der stad en naar de heuvelen, waar zich de
schilderachtig sombere gebouwen van het kerk
hof verhieven, in de verte op de rivier en
Jolauwe bergtoppen zeer bekoorlijk geweest. Men
was nu aan de groote, luid kloppende verkeersader
van het moderne leven gewoon geraakt, vond
het zelfs zeer onderhoudend de treinen voorbij
te zien snellen, bekenden te zien op reis gaan,
en maakte van den rozentempel, sedert Viktor
bij de lieve tante een toevlucht had gevonden,
dagelijks gebruik. Hij, de zieke, naar geest en
lichaam gebrokene, trok zich gaarne terug in
dezen hoek, omdat hij hier van het leven en
de beweging in de allée voor het huis niets
ontwaardde.
In een rolstoel naar achteren geleund, het
zieke been hoog neergelegd, in een deken ge
huld, zat bleek en met een mat oog daar Viktor
v. Strieszen, slechts nog maar een schaduw van
zichzelven. Zijne zuster Isidore en tante Wal-
dat het ministerie Ferry in onderhande
ling was met Duitschland, of er kwam
geen einde aan het geschreeuw over deze
schandelijke politiek, die den vriend ver
loochende om den aartsvijand ir. de
armen te vallen. De gematigdsten stel
den voor Ferry van hoogverraad aan te
klagen, terwijl Rochefort cum suis er
voor was om hem eenvoudig op te han
gen. De kreten der chauvinisten vonden
echter geen weerklank, het gezond ver
stand behaalde de overwinning.
De Congo-Conferentie, waarvan reeds
herhaaldelijk sprake is geweest, zal nu
toch doorgaan. Duitschland heeft, na
voorafgegane gedachtenwisseling met
Frankrijk, de Mogendheden tot het hou
den van een bijeenkomst te Berlijn uit-
genoodigd, in deze of anders in de vol
gende maand. De Mogendheden, die niet
onmiddellijk bij de zaak betrokken zijn,
zullen er waarschijnlijk buiten gelaten
worden.
Havas bericht het volgende over een
bij het ministerie van Courbet ontvangen
dépêche: De admiraal heeft maatregelen
getroffen, om de verschansingen voor de
troepen, die de haven en de kolenmijnen
van Kelung bezet moeten houden, te ver
zekeren dit werk zal eenige dagen duren.
De haven van Tam-Sui wordt niet alleen
door de torpedo-linie verdedigd, maar
door het ondiepe water is zij voor groote
schepen niet toegankelijk. De torpedo-
post wordt door een talrijke Chineesche
infanterie verdedigd, die in de dichte
struiken in hinderlaag lag. Toen wij den
post wilden verkennen, werden wij terug
geslagen en hadden zes dooden, waaron
der een luitenant ter zee. Admiraal Cour
bet zal een werkelijke blokkade leggen
voor de havens Tam-Sui, Taiwan-fu
en Takao, de eenige havens op kust van
Formosa, waardoor men versterkingen op
demar zaten naast den zieke in de open hallen
van den kleinen rozentempel en trachtten hem
te onderhouden. Het moest der beide dames
niet gemakkelijk vallen, ofschoon zij zich op
liefdevolle wijze daartoe moeite gaven. Hoe
menig onderwerp moesten zij vermijden, en hoe
dikwijls bewees hun een woord van den schijn
baar geene belangstelling aan den dag leg-
genden toehoorder, dat hij toch zich gekrenkt
gevoelde.
»De kameraden hebben mij totaal vergeten,
hoe lang was er niemand meer hier!" zei hij
plotseling bitter.
»Mag ik den een of anderen hunner bij ons
noodigen?" vroeg de oude barones.
«Laat het maar, ik dank u: het zou mij een
plaag zijn hun gezwets aan te hooren. Wat
gaan mij paarden en honden, avancement en
comedie aan? Mij? ik zal nooit iets van dat
alles weêr genieten."
»De doctoren zeiden, wanneer gij een kunst
been kunt verdragen, zult gij u weder tamelijk
goed bewegen," troostte zijn zuster. «Gij kondet
het thans ook eens weder met het schilderen
beproeven. Zal ik je schetsenboek uit Strieszen-
horst laten komen?"
«Waarom? Mij is iedere bezigheid onverschillig.
Dat ellendig diletteeren, daar heb ik nu totaal
een hekel aan. Er is niets meer, wat mij wakker
schudden, mijn gemoedsleven in beweging zou
kunnen brengen
«Dat'ziju ziekelijke grillen, mijn zoon," nam
zijn tante ernstig het woord op.- «Gij zijt al te
geprikkeld. Ik ken je zacht, warm hart beter
dan gij zelf. Laat er iets gebeuren, wat je ge
moed aandoet, dan zult gij weer herstellen.
Het verlies van een geliefd wezen zoudt gij
thans even zoo diep en smartelijk ondervinden
als voorheen."
»Ik zou," antwoordde hij en richtte zich
het eiland zou kunnen brengen.
De moord op kolonel Stewart wordt
weer tegengesproken. Majoor Kitchener
bericht n. 1. uit Amboekol, dat daar het
gerucht liep, dat drie Europeanen met
eeu tolk gevangen werden gehouden door
de volgelingen van den Mahdi. Is dit
geruclitjuist, dan zouden de Europeanen
niemand anders kunnen zijn dan Stewart,
een Engelsche consul en de Franschman
Herbin.
De Engelsche minister van binnenlaud-
sche zaken heeft te Derby een redevoe
ring gehouden, waarin hij markies Salis
bury beschuldigde van opzettelijk de zoo
gewenschte hervormingen tegen te gaan.
Hij zeide, dat de Regeering besloten was
de kieswet door te zettenzij zou ook
een wet op de zetelverdeeling indienen,
en de hoofdpunten daarvan meedeelen;
maar niet volgens Salisbury's inzichten.
Hij is dus de derde minister, die het
zegt, dat de Regeering gezind is om aan
de Lords alle inlichtingen, omtrent de
door haar in te dienen zetelverdeelings-
wet te geven, eer het Hoogerhuis de
kieswet aanneemt. Maar de Regeering
wil er geenszins in berusten, dat het
Hoogerhuis met de afdoening der kieswet
wacht, totdat de zetelverdeelingswet ook
bij dat Huls ingekomen is.
De Standard geeft in hoofdtrekken het
ontwerp van de nieuwe indeeling der
kiesdistricten, dat thans bij den kabinets
raad te Londen in overweging zou zijn.
Het hoofddoel is de wanveihouding van
het aantal vertegenwoordigers tot dat
der bevolking weg te nemen. Een be
langrijke bepaling is, dat alle stedelijke
districten beneden de 10.000 inwoners
verdwijnen en die beneden de 40.000
voortaan slechts één vertegenwoordiger
zullen hebben, waardoor in Engeland
110, in Ierland 16 zetels vervallen. Bij
halsstarrig op, «iedereen benijden, die spoedig
sterft en zou zeggen «goed, dat er een minder
is, die den last van het ellendige leven heeft
te dragen I"
«Viktor!" zuchtte de frissche Isidore verwij
tend zij had geen begrip van dergelijke levens
opvatting.
Plotseling vloog een gloed over zijn voorhoofd
hij had den naderenden Otto in een slingering
van den weg opgemerkt.
«Laat mij met hem alleen," verzocht hij.
De beide dames stonden op, om ,voor den
luitenant uit te wijken.
Tante Waldemar steunde met haren arm op
hare statige nicht en zei, toen zij buiten het
gehoor des zieken waren
«Ik vrees, hij wil alleen met hem over Ste
phanie spreken. Het gedrag van het meisje
hindert Viktor even sterk als zijne verwonding.
«Zij is eene kokette zonder hart. Zooals
ik hoor, zal zij zich met graaf Otto verloven,
dien sukkel! Hoe kan zij toch dezen boven
onzen Viktor voortrekken riep de jonge vrouw
verstoord.
«Isidore!" merkte de fijngevoelende óude
dame aan met eene zachte berispinghaar
mishaagde de hevige opvliegendheid harer nicht,
die zij steeds trachtte te temperen. «De jonge
man moet zeer wel opgevoed zijn en behoort
tot eene onzer eerste familiën. Misschien kan
men hem evenwel noode met deze keuze geluk
wenschen. Ook onze hartelijke Viktor zou,
vrees ik, eene zware teleurstelling beleefd
hebben."
«Wanneer hij gezond ware, zou hij bij zijne
groote liefde tot haar blind voor hare gebreken
zijn en gelukkig met haar worden,'1 meende
Isidore.
«Wat is een geluk, waarbij men dagelijks
aan een geringe inborst concessiën moet doen
de nieuwe indeeling is het bevolkings
cijfer en niet het cijfer der hoofden van
huisgezinnen tot grondslag genomen.
Het geschil tusschen Engeland en de
Transvaal heelt aanvankelijk een gunsti-
gen afloophet uitvoerend Comité in
Transvaal heeft n. 1. besloten tot in
trekking der proclamatie, waarbij het
protectoraat van Montsioa werd afgekon
digd. Krüger deed het bericht hiervan
aan lord Derby vergezeld gaan van de
betuiging, dat hij alleen gehandeld had
om bloedvergieten te voorkomen, en tot
behoud van den vrede. Het had volstrekt
niet in zijne bedoeling gelegen zich den
handelsweg toe te eigenen. Hij hoopt
integendeel in vriendschappelijke betrek
king met de Engelsche regeering te blij
ven en met haar samen te werken.
Te Quebec heeft buiten tegen het
Parlementsgebouw een ontploffing plaats
gehad van twee kilogram dynamiet, waar
door heel wat schade werd aangericht;
persoonlijke ongelukken kwamen er niet
bij voor. De politie heeft een premie van
1000 dollars gesteld op het aanbrengen
van de daders.
te Amersfoort zal, even als in vorige ja
ren in deze Octobermaand gehouden
worden en dit jaar plaats hebben van
den 20sten tot den 25sten dier maand.
Zooals bij de journalistiek gebruikelijk is,
om bij voorkomende gelegenheden daarvan
iets te zeggen, doen we dit ook thans
van de kermis.
De Amersfoortsche kermis is gewoon
lijk van weinig beteekenis, hetgeen ver
oorzaakt wordt, door het late jaargetijde,
waarin zij gehouden wordt. Storm en
regenvlagen en, waar die nog achterwege
bleven, vrij sterke vorst soms, maken het
en eindelijk zelf verleert, groot en edel te
denken?"
Isidore kon die woorden der oude dame niet
tegenspreken, hoewel zij niet kon inzien, wat
thans uit haren ongelukkigen broeder zou
worden.
Otto was nu bij den rozentempel aange
komen, verlegen draaide hij zijn dun kneveltje
en stotterde eenige woorden, om naar den
welstand van den lijder te informeeren. Viktor
staarde, nadat hij den jongen kameraad met
zwijgend hoofdknikken had begroet, in zichtbaren
gemoedsstrijd voor zich heen.
Eindelijk, toen de gast reeds aan vertrek dacht,
viel de zieke uit:
«Waart gij ooit mijn vriend, Otto, wees dan
openhartig: hoe staat het met Stephanie Zijt
gij verzekerd van haar liefde? Zult gij naar
haar vrijen zijt gij misschien al verloofd?"
Hij had ten laatste met angstige verheffing van
stem gesproken en vestigde nu zijne groote
oogen vorschend op het nietige gezicht des
anderen. Otto, aanvankelijk verschrik, had
zich nu weder hersteld en zei niet zonder-zelf
behagen:
«Gij neemt mij te erg in 't verhoor, Strieszen.
Vroeger toen gij rnij in galapsprongen voor-
gingt bleef ik bescheiden achter, waar
heen gij goedgevonden hadt mij te schuiven.
Zooveel kaïneraadschap moet rnen hebben, om
een ander niet in 't vaarwater te komen. Nu
echter is er van u, arme schelm, geen sprake
meer, maar meent gij in ernst dat zulk een
meisje te huis behoort in de ziekekamer? Be
lachelijk! Schik je in 't onveranderlijke, vriend;
nu ben ik vooraan en zal, als ik wil winnen."
«Als gij wilt?" riep de zieke met zulk een
drift en angst, als iemand, die naar een laatste
stroohalm grijpt.
Wordt vervolgd.
