nieuwe
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT en GELDERLAND.
A
Maggie
N. 76.
Woensdag 23 September 1885.
Veertiende Jaargang
VOOR
abonnementsprijs
VERSCHIJNT WOENSDAG M ZATERDAG.
Uitgever A. M. SLOTHOUWER, A m e r s f o o r t.
advertentiên:
Nieuwe Abonné's
ntvangen deze courant
;ot 1 October gratis.
BINNENLAND.
Feuil
m in 0 K a.
AMERSFOORTSCRE COURANT.
Ver 3 maanden 1.Franco per post door het geheele Rijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdags en Vrijdags.
Van 16 regels 0.40; iedere regel meer 5 Cent.
Adverteutiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
J.l. Maandag werd de zitting der
Itaten-Generaal door Z. M. den Koning
elhet gebruikelijke ceremoniëel geopend,
e troonede luidt als volgt:
Mijne Heeren
Bij vernieuwing is het mij aangenaam
rondom mijnen troon vergaderd te zien
|>t hervatting uwer belangrijke werk-
amheden.
Mijne betrekkingen met de vreemde
liogendheden zijn van den meest vriend-
happelijken aardde deelneming van
liijne Regeering aan de conferentiën te
erlijn, betreffende den Congo-staat, en
te Parijs wegens de scheepvaart door
iet kanaal van Suez, leveren het bewijs,
t Nederland zijn plaats onder de zee-
ogendheden blijft innemen.
De zee- en landmacht geven mij reden
n tevredenheid.
Maatregelen w>
hutterijen te ve
|ingen te verbete
De oogst was c
|oendede toest.
gunstiger dan i
Kas. De aanleg
Iadert zijn einde
lan dit groote we
el en nijverheid
Groote daling d
len oefende een o
de nijverheid
lost- en West-Jnd
De maatregelen
Irorid te leggen v
and in Atjeli, zijn
|:n ten uitvoer
'aakzaamheid en
aar noodig.
Behalve de reeds
werpen, zullen and
I lellen aan uwe
nderworpen.
De zorg voor 's
Steeds een spaarzaa;
ling der middelem
Met den wensch dat God's zegen ruste
op uwen arbeid tot bevordering van
's lands belangen, .verklaar in deze zitting
der Staten-Generaal te zijn geopend.
Als vervolg op hetgeen wij in ons
voiig nummer mededeelden betreffende
de zaak van Jeanne Lorette, diene het
volgende: Nadat het getuigenverhoor was
afgeloopen, nam de procureur-generaal
Jhr. Mr. A J. Th. H. van den Bergh het
woord. Hij bracht hulde aan de meester
lijke wijze, waarop door den voorzitter
de debatten waren geleid.
In de toelichting van zijn requisitoir
geeft de procureur-generaal als zijne
overtuiging te kennen, dat besch. wel
degelijk als toerekenbaar moet worden
beschouwd.
De verklaringen van Dr. Goffin, die de
erfelijke zenuwkwaal aanneemt, hebben
voor den procureur-generaal geen waarde,
era reden hij een stuk in zijn bezit heeft,
welks inhoud hij mededeeld, en waaruit
blijkt, dat die dokter de zaken niet altijd
zoo nauwkeurig beschouwt, althans niet
scherp is van geheugen.
Hij acht het feit van den doodslag
overeenbrengen, om deze vrouw dadelijk
of binnen den kortst mogelijken tijd te
rug te geven aan de maatschappij, waar
van zij met haar aanleg nog wellicht
eenmaal een sieraad worden kan!"
Op de vraag van den voorzitter aan
besch. of zij nog iets toe te voegen heeft
aan hetgeen haar verdediger heeft ge
sproken, antwoordde zij:
«Alleen dit, dat alles wat ik bedoelde,
als ik zelf sprak, was, dat ik niet be
schouwd worde door het publiek en de
rechters als een slechte, maar als een
ongelukkige, diep gevallen vrouw."
Morgenmiddag te 3 uur zal het Hof
uitspraak doen.
Evenals verleden week Vrijdag te
Amsterdam, liep ook Zondag j.l. te 's-Hage
de demonstratie voor algemeen stemrecht
in de beste orde af. Ongeveer 1400 per
sonen, waaronder een 100-tal vrouwen
en meisjes namen deel aan de optocht.
Het aantal vertegenwoordigde vereenigin-
gen bedroeg meer dan 100.
Te twaalf uren vertrok de stoet van
«het Buitenhof" alwaar de opstelling had
plaats (Tphn/t v
Bij het einde der vergadering werd de
volgende motie eenparig aangenomen:
»De Nationale Volksvergadering, ge
houden op heden den 20 Sept. 1885 te
's-Gravenhage, en bijeengeroepen door
de hoofdbesturen van den Nederl. Bond
van Algemeen Kies- en Stemrecht, het
Algemeen Nederl. Werkliedenverbond en
de Sociaal Democratische Vereeniging
in Nederland spreekt als haar gevoe
len uit: Dat ten spoedigste het Algemeen
Kiesrecht, bij de Grondwet gewaarborgd,
moet worden verleend.
»Zij voegt hieraan de verklaring toe,
dat een langer negeeren van dezen volks-
eisch een misdaad is te noemen, en de
mogelijke gevolgen eener langere misken
ning alleen terugkaatst op hen, die den
ernst der tijden vergetende, op onverant
woordelijke wijze de noodzakelijkste
hervormingen tegenhouden,
«En acht zich voorts bij dezen onthe
ven van de verplichting, de Regeering
nogmaals,
op de ivijze als heden is geschied
met den volkswensch in kennis te stel
len.
-1 ig van deze be
de eigenwaarde
olk.«
0 uren kwamen
•aardigden in het
Hvaar in overleg
Dten de Zondag
eene deputatie
te doen aan-
iutatie werden
secretaris der
hij den minister
ten. Terugge-
^t^Z^iaal bracht de
an de door de
,k. Zij waren,
eer vriendelijk
den Minister
et vorige jaar
hij nu gerust
ruim 4000 bij
sloten en dat
iring, na de
den minister
I hadden op-
ij voort, «tot
egeering nog
or duizenden
en." Daarna
overgereikt.
Het antwoord van den minister kwam in
hoofdzaak hierop neer: Z.Ex. wees er
op, dat men het recht niet had in de
motie te spreken van nationale vergade
ring. Deze benaming hoorde thuis in den
tijd der revolutie, waaraan het Neder-
landsche volk sinds lang ontwassen is.
Het revolutionnair karakter leeft reeds
lang niet meer en dus kan er niet ge
sproken worden van eene nationale ver
gadering. Ook verklaarde de minister,
dat hij volstrekt niet geloofde, dat de
tegenwoordige economische toestanden
door algemeen stemrecht zouden
worden verbeterd. De heer Heldt had
daarop den minister geantwoord, dat hij
wel degelijk daarvan overtuigd was,
vooral voor de arbeiders, door middel
van een behoorlijke wetgeving op den
arbeid. Hij meende ook, dat door den
minister een verkeerde beteekenis aan
het woord nationale vergadering was
gegeven, dat men hiermede alleen wilde
zeggen, dat het hier een nationale zaak
geldt, waarin alle Nederlanders betrok
ken waren.
De minister Heemskerk verklaarde
daarop, dat het hem genoegen deed die
beteekenis te vernemen, maar volhardde
hij zijn meening, dat de toestanden door
algemeen stemrecht niet zullen verbeteren.
Het door de Eerste Kamer wegens
onduidelijkheid verworpen wetsontwerp
tot verhooging van het zegelrecht op
efféeten is andermaal, thans verduidelijkt,
voorgesteld.
Het bepaald o. a., dat eerst bij leve
ring der stukken van al of niet zegelen
moet blijken en vermeldt ook de niet-
zegelplichtige stukken.
Het hoofdbestuur der Vereeniging
Schnltevaèr zal zich bij de behandeling
der Zuiderzee-quaestie doen vertegen
woordigen door haren voorzitter, den
heer W. H. De Jong van Bolsward of bij
ontstentenis van dezen titularis door den
heer D. J. II. Van Tusschenbroek, loco
secretaris van de Vereeniging te Zwolle.
De Goesche Crt. 'verneemt, dat
eenige mannen van kapitaal en invloed
te Middelburg, een nieuw badhuis zullen
doen bouwen te Domburg, dat onder
speciale leiding van dr. Mezger zal
staan.
DO(
i)
«Kom, Oswald't moet reeds laat
B'jnsprak Maggie met zichtbaren haast
et gesprek afbrekend. «Grootmama zal
iet kunnen vermoeden wat wij hier
dien tijd uitgevoerd hebben."
Schoorvoetend en langzaam volgde
swald haar, terwijl zij hem niet vlugge
hreden voorbijging.
Een oogenblik bleef hij nog in gepeins
erzonken haar nastaren, toen vervolgde
>ok hij zijn weg.
Begon twijfel in zijn gemoed op te
omen, dat liij het niet was. wiens beeld
dit edele meisjeshart leefde Misschien
èl, want het was een sombere, droeve
bk, die in zijn oog schemerde, toen hij
e flauw verlichte huiskamer binnentrad,
^aar mevrouw van Veldheim en Maggie
ich reeds bevonden.
De heldere volle maan wierp haar stra-
n in het gezellig woonvertrek en het
esprek, dat niet vlotten wilde, vond af-
.„v opvlammen gen^igu
„u.i anders. Het lange onderhoud van
Maggie en Oswald had vermoedens en
verwachtingen bij mevrouw van Veld
heim opgewekt, die door het afzonder
lijke, afgetrokken binnentreden der beiden
in een onrustige spanning en onzeker
heid veranderd waren. Had haar stil ge
koesterde hoop haar wellicht misleid,
was het niet Oswald die Maggie liefhad
Bij dit denkbeeld klopte haar hart
van droefheid en teleurstelling, en zij
besloot nog heden een einde aan deze
onzekerheid te maken.
Onwillekeurig kwam Maggie zelf haar
hierin te hulp. Ook zij was uitei lijk stil
ler nog dan anders, terwijl innerlijk een
angstige beklemdheid en een onbestemd
gevoel van berouw over de gesproken
woorden met Oswald haar zenuwachtig
stemden. Deze toenemende belangstelling
van zijn zijde boezemde haar thans
meer vrees dan vertrouwen in.
Nauwelijks had de huisklok haar elf
doffe slagen doen hooren, of Maggie
begroette deze stem als haar verlossing
j uit de pijnlijke stilte.
..vutu: vervolgde hy spottend,
«kan ik dan ontevreden zijn bij zooveel
geluk op aarde I"
«Welnu, waarom verbergt gij mij dan
uw leed, uw verdriet'? Hebben de jaren
u zoo van uw moeder vervreemd, dat gij
uw smarten niet meer met haar deelen
svilt...? Kom, Oswald, vertrouw mij uw
leed toe, spreek mij niet tegen, loochen
het niet, mijn zoon. Een moederoog ziet
scherp er is iets voorgevallen," vervolgde
zij langzaam, zonder den blik van hem
af te wenden, «niet waar?"
Oswald boog het hoofd voorover,
om een opkomenden traan te ver
bergen.
«Het is geleden en voorbij ant
woordde hij zacht, «later vertel ik u
alles, nu nog niet de wond is nog te
versch
Een heldere straal van liefde schemerde
in haar vochtige oogen.
«Het is geleden en voorbij I welk een
droevig woord is dat, Oswald. Neen, niet
later maar nu, vertel mij hetgeen ge
leden is en u heeft doen lijden
«Waarvoor lang te verwijlen by een
'ste moeder
de overtui-
indigde den
>p en liep
nuuier op en
neder.
«Welnu? Spreek verder, Oswald Ik
ben overtuigd, dat Maggie u liefheeft
wat kan u daarom zoo smarten
Haar poging om hem tot openhartig
heid te dwingen was gelukt. Met ver
bazing staarde Oswald haar in het
gelaat.
«Dat Maggie mij liefheeft
mij och neen, dat is niet moge
lijk
«Heb geen vrees voor uw geluk, Os
wald Ik weet, dat zij u liefheeft. Bekend
heeft zij het mij nooit, maar de afge
trokkenheid, die langzamerhand na uw
vertrek haar geheele wezen kenmerkte,
de blijdschap bij liet ontvangen uwer
brieven, de stille verrassing over uw
komst dat alles sprak duidelijk onder
welk leed zij gebukt ging. Maar ver
tel mij nu toch, wat deed u spreken van
smartelijke ondervinding, pijnlijke over
tuiging
Een wijle bewaarde Oswald het zwij
gen. De heldere lichtstraal, die over zijn
gelaat verspreid lag bij de onverwachte
verklaring zijner moeder, was weder ver
dwenen en had plaats gemaakt voor
diepen ernst.
«Och neen gelooven kan ik het niet,"
sprak hij eindelijk met vaste stem ,,'t
kan niet waar zijn. Uw gevoel moet u
misleid hebben en toch niets dan
alleen uw bijzijn heeft aan ons geluk
ontbroken," sprak zij tot mij.
«Hebt gij een nog duidelijker bewijs
dan dit antwoord noodig, Oswald
«Maar mama, dwaalt gij dan niet
en is 't toch waar, dat zij mij een weinig
liefheeft?... O God, hoe kan ik u dan
ken voor zooveel zegen riep hij in
vei voering uit de handen vouwende.
«En ik, dwaas, die dacht, dat dit edele
meisjeshart voor een ander klopte, ik
och, mensch, hoe kortzichtig is uw blik,
hoe wantrouwend uw hart
Hoorbaar klopte thans het moederhart
van trots en gelukals medegesleept
d»or zooveel innige zaligheid, sloot zij
den beminden zoon in haar armen en
sprak
«Gij hebt haar dan wel lief, dat kind
van mijn Berthold I Ik weet, dat zij u
gelukkig maken zal.
Wordt vervolgd)
