BUITENLAND.
Plaatselijke berichten.
deel der gezamenl. werken van Alexan
der v. H. het licht zien, onder den titel
«Ze zijn er!" In dit deel worden de tee-
keningen opgenomen, vroeger reeds ver
schenen in de bundels «Hier-en-daar"
«Krijtkrabbels" «Tafeldans" «Nale-
zing", welke bundels reeds lang zijn uit
verkocht- Met dit tiende deel is deze
laatste uitgave der werken van A. V. H.
uit 500 platen bestaande voltooid. Moge
de sympathie van het Nederlandsche pu
bliek niet minder dan aan de vorige
bundels den Nederlondschen humorist ook
voor dit laatste deel ten deel vallen.
Uit Kootwijk (gem. Barneveld) meldt
men aan de N. R. Ct.:
Op 2 Febr. werd, zooals gemeld is, de
kerkeraad der Uerv. gemeente alhier ge
schorst; heden, Zondag 7 Febr., begaven
zich de president en een lid van het
classicaal bestuur per rijtuig naar Koot
wijk, om het geschorste bestuur bij den
dienst te vervangen. (De kerkelijke dienst
zou des voormiddags te 10 uren een aan
vang neiflen. terwijj de piedikant van
Putten zou optreden.) Te 8 uren echter
verschenen eenige jongelieden, deels per
rijtuig, deels te voet te Kootwijk. Een
hunner meldde zich aan bij den onder
wijzer, en zeide: nik ben de zoon van
dr Kuyper, geef mij den sleutel van de
kerk, want als de rijksveldwachters komen
van Barneveld, mogen die de kerk niet.
binnengaan." De sleutel werd geweigerd,
doch te ongeveer 8\ uur werd de kerk
geopend door de geschorste kerkbestuur
ders, die eveneens in het bezit van een
sleutel waren; te 9 uren beklom daarop
ds. Van Lingen, predikant te Zetten, den
predikstoel, en met behulp van den pre
dikant ds. G. Vlug te Nijkerk werd de
heer Houtzagers terstond bevestigd, ter
wijl deze des namiddags te 1 uur zijne
intreerede hield.
Alles liep in goede orde at.
Uit Monnikendam wordt van 8 Fe
bruari gemeld:
Voor de derde maal is indezen winter
het vei keer met het eiland Marken ge
stremd. Het laat zich zelfs aanzien, dat
binnen eenige dagen de zee berijdbaar is.
De Haagsche kroniekschrijver der
N. G. C. vei haalt de volgende anecdote
eene historische van zeer jongen datum.
Het is bekend, dat Z. M. de Koning
voor de jonge kroonprinses, behalve eene
Engelscbe gouvernante, met wie het lief
tallig koningskind reeds wandelt, ook
eene collectie vogels heeft aangeschaft.
Een bekend, zeer eenvoudig koopman
in vogels werd daartoe ten paleize ont
boden. De man wist niet, hoe spoedig hij
er heen zou komen en hij liep er
maar in zijn huispak, dat er niet bijzonder
voordeelig uitzag, heen.
Niettemin ontving de Koning hem per
soonlijk, en Z. M. had veel schik in den
doodeenvoudige!) man, die geheel ver
bouwereerd was en die den vorst aan
sprak als «Excellentie." Geheel van streek
liet bij verschillende vogels uit de kooien
x liegen en, hoe knap hij er anders ook
mee was, het gelukte hem niet ze weer
te vangen.
«Excellentie" zei hij ten slotte
»rnag ik mijn knecht even laten binnen
komen Het werd hem toegestaan, en
men kan zich voorstellen, hoe deze dienaar
er uitzag. Tel mailre, tel valei.
Het grappigste was echter, dat, terwijl
de baas den Koning nog het praedicaat
van Excellentie gaf, de knecht binnen
kwam en, militairement salueerende,
Z. M. begroette met een eerbiedig
Weleerwaarde
Niet minder dan drie jonge meisjes
zijn vermist.
Stize Reich, wonende te Amsterdam
oud 20 jaren, heeft sedert een paar dagen
de ouderlijke woning verlaten, zij is ge-
Kleed met stoffen japon, donkeren regen
mantel en Imogen zwarten hoed.
Hendrika Johanna Gerardina Amen
aldaar, oud 17 jaren, vrij lang, ponney-
haar, gekleed niet biuine japon, blauw
antwoordde verlegen: sik heb het ge
daan, mijnheer, maar ik wil mij van dit
oogenblik af goed gedragen, ik beloofhet
u," en onwillekeurig kwamen de tranen
hem in de oogen.
De beer Hausman was voldaan, het
oprechte antwoord beviel hem, en ook
de tranen, die Richard in de oogen
kwamen, waren hem een waarborg, dat
het zijn ernstig voornemen was, om goed
op te passen. Hij hernam nu, om Richard
weder moed te geven, «maar vrouw
Arendsen heeft mij ook gezegd, dat gij
een flinke jongen zijt. Nu, ik wil het eens
met je beproeven en zal je als wegwijzer
aannemen. Wanneer er echter geen
vreemdelingen zijn, dan zal ik je hier
in huis werk geven. Gij verdient bij mij
zeven mark in de week en den kost, en
dan moet gij eiken morgen precies om
acht uur hier wezen, of zoo vroeg als
men je den vorigen avond besteld heeft.
Wat de vreemdelingen of reizigers je
geven, dat is ook voor jou, maar gij
moet mij dat eiken dag niededeelen. Ik
duld niet de minste onwdarheid, merk
ik die bij je op, dan zend ik je onmid
dellijk weg. Verder moet gij altijd be
leefd, voorkomend en gedienstig zijn,
alleen dan spreken, wanneer de reizigers
je wat vragen, en vooral ten strengste
eerlijk zijn, gebeurt er eene oneerlijkheid,
dasje, roode kousen en pantoffels, heeft
sedert 30 Januari jl. de ouder lijke woning
verlaten, en sedert een paar dagen heeft
Sijbrechtje Meijer, oud 17 jaren, wonende
in de Groenendaalsteeg te Haarlem, de
ouderlijke woning verlaten. Zij heeft
bruin haar, is gekleed met lichte paar-
sche japon, zwarten hoed met veer en
blauwen regenmantel.
Van alle drie deze minderjarigen heb
ben de ouders aan de politie aanhouding
gevraagd.
Men schrijft van Terschelling aan
het Handelsblad:
In de afgeloopen week werden de
jonge visschers van hier uitgenoodigd,
deel te nemen aan de haringvisscherij,
door zich te verhuren op de loggers van
Vlaardingen. Aanvankelijk lachte dit
voorstel eenigen toe, en zeker zou het
varen op de loggers later velen tot groot
voordeel zijn, doch bij nader inzien zul
len weinigen van die gelegenheid kun
nen gebruik maken om de haringvisch-
vangst te leeren, wijl zij niet vóór Juni
in dienst komen, en dan de verdiensten
eerst beginnen, terwijl reeds velen vóór
dien tijd bitter verlegen zijn om werk.
In den zomer is dat niet hel geval want
dan geeft de ansjovisvangst brood.
Als rnen den visschers in den winter
ook werk kon verschaffen, zouden velen
gaarne zich laten aanmonsteren. Thans
zal het noodig zijn, als men flinke ma
trozen en visschers van de eilanden voor
onze haringvloot wil aankweeken, dal
men begint met jongens aan te nemen.
Zoodanige maatregel kan niet anders dan
voordeelig zijn èn voor de schepen, die
dan ruim volk kunnen krijgen, èn voor
de eilanders, voor wie de kustvisscherij
al een zeer schraal bestaan oplevert.
De heer H. L. V. E. Salomon,
eervol ontslagen commandant der gevan
genis voor jeugdige mannelijke veroor
deelden de Kruisberg te Doetichem, heeft
zich met een open brief, opgedragen
aan Z. M. den Koning en toegezonden
aan de leden der Vertegenwoordiging,
gewend tot den Minister van Justitie,
waarin de redenen ontvouwd worden,
die hem noopten ontslag te vragen uit
zijn betrekking. Deze brief hangt een
treurig tafereel op van den toestand op
de Kruisberg, waar onder de jongens de
walgelijkste zedeloosheid moet heersehen,
de bewaarders voor een groot deel onbe
trouwbaar moeten zijn, en de commissie
van administratie en de inspecteur der
gevangenissen voor al diet kxvaad de
oogen moeten sluiten.
Naar de heer Salomon schildert, wer
den al zijn pogingen om verbetering aan
te brengen tegengewerkt, en werd zijn
gezag ondermijnd, zoodat het hem niet
mogelijk was een betrekking te blijven
bekleeden, waarin hem geen vernedering
werd bespaard en alle mogelijkheid, om
nuttig werkzaam te zijn, werd benomen.
Deze open brief spreekt onverholen zoo
krasse beschuldigingen uit, bepaaldelijk
tegen den inspecteur der gevangenissen
en de commissie van administratie, dat
een ernstig en onpartijdig onderzoek niet
zal kunnen uitblijven.
De Vorst van Montenegro logeert op
het oogenblik bij den Czaar aller Russen
in diens winterpaleis te St. Petersburg
en wordt daar als een der eerste ge
kroonde hoofden behandeld. Men schrijft
deze welwillendheid aan zekere, tot nu
toe nog duistere plannen van Rusland
toe, met het oog op de Balkan Staten.
In Servië zijn nl. twee partijen. De eene
bestaat uit aanhangers van Milan, de
andere wordt gevormd door de aanhan
gers van prins Peter Karageorgewitsch.
Deze laatste is gehuwd met prinses Zorka
I.ocbota van Montenegro, de dochter van
den tegen wooidigen Vorst. Rusland's
overwicht is in den laatstcn tijd in Servië
hoe gering ook, dan is mijn onverzettelijk
besluit, die aantegeven; kunt gij u aan
die voorwaarden onderwerpen, dan kunt
gij heden al bij mij in dienst treden?"
Richard beloofde, die voorwaarden
stipt te zullen nakomen.
«Zeg dan bij je aan huis, dat ik je
als wegwijzer heb aangenomen," zeide
de heer Hausman, «en kom dan onmid
dellijk hier terug, ik heb je voor een
familie noodig. Hier is een band, dien
gij om den arm moet dragen. Daarop
stond in een koper plaatje gegraveerd
«Commissionnair van het Victoria Hotel
te Hamburg."
Hoe gelukkig was Richard, dat hij de
betrekking gekregen had, zoo vlug als
zijne beenen hem dragen konden liep hij
naar huis, om het aan vrouw Martha
Stein te zeggen. Wat was die goede ziel
blijde, zij weende van vreugde en zeide:
«Richard, zie je wel, dat God je niet
verlaat, pas toch vooral goed op. Jongen!
jongen! zeven marken per week, dat is
een heele boel. Wie had dat ooit ge
dacht!"
Richard was binnen een half uur
weder in het Victoria Hotel teruggekeerd.
De heer Hausman zeide tot hem «Over
een uur moet gij eene familie het merk
waardige der stad laten zien. Gij weet
immers alles wel aan te wijzen?"
er niet op verbeterd, en kan dit alleen
herwinnen wanneer de aanhangers der
Montenegrijnsche partij aldaar aan het
roer komen.
Maandagmiddag had in Trafalgar-square
eene vergadering van zoogenaamde wer-
keloozen plaats. Ongeveer 10.000 waren
opgekomen. Verschillende heftige rede
voeringen, hoofdzakelijk tegen het kapi
taal gericht, werden gehouden, terwijl
ren slotte door een sociaal-democraat, die
natuurlijk in grooten getale zich onder
de menigte bevonden, een roode vaan
werd ontplooid. Na afloop dezer meeting
trok men in groote troepen joelend door
de stralen en werden er in een menigte
huizen glasruiten ingegooid. Hier bleef
bet evenwel niet bij. De achter de ver
brijzelde winkelramen uitgestalde voor
werpen werden gestolen en fatsoenlijke
lieden werden op straat aangehouden en
van hunne waarden beroofd. In West-
End is geen huis ongedeerd gebleven.
Eerst des avonds laat gelukte het der
politie de menigte uiteen te doen gaan.
De twee raddraaiers Burns en Hynd-
mann, die voornamelijk de menigte op
hitsten, zullen zeker een Ieelijken pijp
rooken.
Spanje zal nu op zijn beurt tot scheids
rechter verkozen worden, en wel in het
geschil lusschen Italië en Columbia, over
het mishandelen van den Italiaan Cerutti,
welk geschil tot het afbreken van de
staatkundige betrekkingen leidde.
De grondbepalingen der conventie tus-
schen Turkije en Bulgarije, die thans
openbaar zijn gemaakt, komen overeen
met hetgeen wij in hoofdzaak daarom
trent uit eene goede bron reeds vroeger
schreven. De nadere punten van over
eenkomst, namelijk ineensmelting van
rechtswezen, administratie, wetgeving en
legerorganisatie, moeten nog worden
geregeld; doch het is licht te begrijpen,
dat ook daarover wel reeds eene vertrou
welijke gedachtenxyisseling en afspraak
heeft plaats gehad.
Het laat zich nu ook begrijpen, waarom
Engeland, Frankrijk en Italië althans in
beginsel hebben toegestemd, terwijl Rus
land nog reserves maakt en dientenge
volge ook Duitschland en Oostenrijk nog
met hunne goedkeuring wachten. Het
geheim der zaak ligt hierin, dat prins
Alexander, geplaatst voor het dilemma:
of hij in zijn land aan den invloed van
Turkije dan wel aan dien van Rusland
de meeste ruimte moest laten, het veili
ger en voordeeliger heeft geacht zich in
schijnbare afhankelijkheid van den Sultan
te plaatsen, dan een Russisch prefect te
worden. Doch juist daarom moest men
ook verdacht zijn op bezwaren bij Rus
land. Naar men reeds verneemt, zal de
Russische Regeering in alle geval op twee
punten aanmerking maken. Ten eerste:
wat betreft de door Bulgarije aan Turkije
toegezegde ondersteuning in geval van
oorlog, waarbij de Bulgaarsche troepen
onder Tuiksch commando zullen staan,
zoodat de terugkomst der Russische offi
cieren in Bulgarije voor altoos zou wor
den verijdeld. Ten tweede: wat betreft
de wijze der benoeming van een gouver
neur-generaal voor Oost-Rumelie. Gelijk
bekend is, zou de eerste benoeming xvor-
den gedaan in overeenstemming met het
Rerlijnsche vredestractaat, alzoo onder
goedkeuring der mogendheden, terwijl
de Porte zich voorbehoudt den termijn
der benoeming met vijf jaar te verlen
gen, wanneer prins Alexander zich goed
houdt. Op dit punt wil Rusland niet
toegeven. Het verklaart, geen bezwaar
tegen de unie te hebben, maar den
gouverneur-generaal niet in de conventie
genoemd te willen zien. Dit wil met
andere woorden zooveel zeggen als; de
Czaar is nog altoos ontevreden op prins
Alexander. Men verwacht nu wel, dat
Rusland, na eenige wijziging der conven
tie, ten slotte zal toegeven, om niet als
vredestoorder te staandoch de onder
handelingen zullen zeker eerst nog wel
eenigen tijd duren.
«Ja mijnheer," zeide Richard, »ik ben
overal bekend."
«Dat heb je zeker van het straatslijpen
geleerd," zeide de heer Hausman lachende,
«maar nu goed oppassen, dan heb je het
hier ook goed. Ga nu naar de dienst
bodenkamer, daar kunt gij eerst nog wat
eten."
Dit gezegd hebbende verliet de hotel
houder Richard.
Hoe verbaasd stond hij te kijken, toen
bij in de dienstbodenkamer kwam. Wat
waren daar vele bedienden, zoowel man
nelijke als vrouwelijke. Zij gebruikten
juist het tweede ontbijt.
Eene dikke, gezonde vrouw van vijftig
jaren vroeg hem: «Gij zijt zeker de
nieuwe Commissionnair? Ga dan zitten
en eet mede. Hoe is je naam?" »Ik beet
Richard," antwoordde hij. maar hij be
greep volstrekt niet, wat het woord
Commissionnair beteekende, dat zou hij
eens aan vrouw Arendsen vragen.
Hij zag terstond, dat de dikke, gezonde
vrouw hier de hoofdpersoon was, en hij
had juist gezien.
Hoewel Richard niet in het minste
verlegen van aard was, vond hij toch
alles wat hij hier zag, nieuw en vreemd.
Hij zag aan de ontbijttafel zitten, be
dienden met zwarten rok en witte das,
zindelijk en net gekleede meisjes met
Tot stationchefs aan de lijn Amers
foortResteren zijn door de Holl. IJ.
Spoorw.-Maatschappij benoemd te Amers
foort de heer Scholeman, thans bureau
chef aan het Westerdok te Amsterdam,
te Veenendaal de heer De Haak, station
chef te Vogelenzang, te Renen de heer
J. Snoeck, tot heden terreinopzichter
aan 't station te Zaandam.
De opening van de spoorweglijn
AmersfoortResteren zal hoogstwaar
schijnlijk geschieden op Woensdag 17
Februari aanst. Alsdan vertrekt een
extra-trein 's middags 12 uren uit Amers
foort. Te Renen wordt het tweede ont
bijt gebruikt en de brug in oogenschouxv
genomen. Denkelijk zullen de ministers
van binnenl. zaken en van waterstaat
bij de opening tegenwoordig zijn, laatst
genoemde wanneer zijn gezondheidstoe
stand het toelaat.
Donderdag, Tl Februari, des avonds
te 6 uur, zal de Godsdienstoefening der
Vrije Ger. gemeente geleid worden door
den heer Roelofs uit Lunteren, en Zondag,
14 Febr., zal in dezelfde gemeente op
treden, des morgens half tien en des
avonds om vijf uur, de heer Vaarties van
Dordrecht.
De heer T. C. Muyzert, paardenarts
3e kl. bij het 2e Regiment Veld-Arlillerie
alhier, wordt eerstdaags overgeplaatst
naar Utrecht.
De muziekschool alhier zal in het
begin van Maart a.s. met 52 leerlingen
worden geopend. De ouders dier leer
lingen zullen eerstdaags worden uitge
noodigd tot het houden eener conferentie
met den heer Petri, ten einde de meest
gewenschte schooltijden vast te stellen
en de leerlingen, al naar gelang hunner
muzikale ontwikkeling, in klassen af te
deelen.
Zondagmorgen werd, voor het front
van het personeel van 't Militaire Hos
pitaal alhier en in tegenwoordigheid der
daaraan verbonden officieren, door den
heer C. C. Vigelius, eerstaanw. off. van
gezondheid en Chef van 't Hospitaal, met
een hartelijke toespraak de zilveren me
daille voor 24-jarigen trouwen dienst op
de borst gehecht van den heer Busquet,
adjudant-administrateur aan genoemde
inrichting. Des middags kwamen de leden
der vereeniging «Broederschap" bunnen
president, in zijne, door de zorg zij rier
ondergeschikten, feestelijk versierde wo
ning, hunne gelukwenschen en tevens
een stoffelijk bewijs hunner genegenheid
(een prachtige pendule met 2 coupes)
aanbieden. Ook van zijne inferieuren aan
bet Hospitaal ontving hij stoffelijke be
wijzen hunner achting, terwijl mede een
aantal ingezetenen den jubilaris hunne
belangstelling in zijn feest deden blijken.
Reeds voor. geruimen tijd werd
door ZEx. den Minister van Oorlog be
sloten Amersfoort's garnizoen met een
geheel regiment Infanterie te vermeer
deren. Met het oog daarop werd voor
eenige dagen, door een commissie van
officieren een nauwkeurig onderzoek in
gesteld naar het in onze gemeente aanwe
zige bouw- en oefeningsterrein.
Bamberg komt weer hier; althans
wanneer de inteekenlijst die nu circu
leert van genoegzame deelneming doet
blijken. Het op te voeren stuk «In den
Gemeenteraad" van den bekenden G. von
Moser is zeer zeker een bezoek overwaard,
terwijl allen die de vorige uitvoering van
't gezelschap Bamberg, Charlier Co.
bijwoonden, met ons overtuigd zullen
zijn, dat ook de opvoering van dit stuk
niets te wenschen zal overlaten.
Verleden week werd alhier een
konijn ontvreemd. De politie hiervan in
kennis gesteld, gelukte het al spoedig
den wakkeren politieagent le klasse De
elegante mutsjes op, allen hadden iets
heer- en juflrouwachtigs. Hij nam onder
aan tafel, naast een lief blond meisje
plaats, welke hem door de dikke vrouw
was aangewezen, die hem ook een flinke
boterham met kaas en een kop koffie
gaf. Zij moest even het vertrek verlaten
en het was alsof daardoor eenigszins de
orde gestooid werd, want een der kell-
ners in zwarten rok en witte das, met
eene hooge kuif en zwaren baaid vroeg
hem op aanmatigenden toon «Kereltje,
je moest ons eens zeggen, hoe je naam is?"
Hoewel hij anders nooit eene kleur
kreeg, wanneer men hem eene vraag
deed, zoo was dit nu wel het geval, en
bijna onverstaanbaar antwoordde hij
«Ik heet Richard."
«Je moet harder spreken," zeide de
vrager.
Zijn buurmeisje, de lieve blondine, die
medelijden met hem kreeg, antwoordde
voor hem: Johan, hij wist niet, dat hij
schreeuwen moest, omdat gij doof zijt.
Hij noemt zich Richard."
«Wel, wel, wat bc-n jij galant Marie,
je hebt zeker zin in onzen nieuwen krul-
lebol?"
Marie, hoewel een goedhartig en braaf
meisje, was niet op haar mondje gevallen
en antwoordde vrij bits, «meer dan in
jou Johan, met je eeuwige kuif."
Jager, de daders op het spoor le komen.
Deze twee jeugdige deugnieten, zekeren
J. W. oud 16 en "W.,E. oud 13 jaar,
hadden de onbeschaamdheid het gestolen
konijn j.l. Vrijdag op de markt te ver-
koopen.
Aangaande het koninklijk besluit
van 28 Jan. 1836, waarbij bepaald werd,
dat de exploitatie van het tot den spoor
weg van Amersfoort langs Reenen naar
Nijmegen behoorende gedeelte Amers
foortResteren tijdelijk wordt opgedra
gen aan de Hollandsche IJzeren Spoor
wegmaatschappij, uit overweging dat het
noodzakelijk is tijdelijk in die exploitatie
te voorzien, zijn de ministers van water
staat handel en nijverheid en van finan
ciën met genoemde Maatschappij het vol
gende overeengekomen.
Art. 1. De Hollandsche IJzeren Spoor
wegmaatschappij verbindt zich tot de
tijdelijke exploitatie van het tot den
spoorweg van Amersfoort langs Reenen
naar Nijmegen behoorende gedeelte Amers
foortResteren, op de voorwaarden, om
schreven in de tusschen die Maatschappij
en den Staat gesloten en bij de wet van
19 December 1882 Staatsblad no. 241)
bekrachtigde overeenkomst van 3 Juni
1 Juli 1881, voor zoover bij de tegen
woordige overeenkomst van die voor
waarden niet wordt afgeweken.
Art. 2. De Hollandsche IJzeren Spoor
wegmaatschappij verbindt zich de exploi
tatie van het in art. 1 omschreven spoor-
weggedpelte ten allen tijde, op het daar
voor door den Roning te bepalen tijd
stip, te eindigen, mits dat tijdstip min
stens zes maanden te voren door den
minister van waterstaat, handel en nij
verheid aan haar is medegedeeld.
Art. 3. De Hollandsche IJzeren Spoor
wegmaatschappij verbindt zich al het aan
haar toebehoorend rollend materieel, de
exploitatie-inrichtingen, den inventaris en
al hetgeen ten behoeve van de exploitatie
van deze lijn door haar zal worden be
schikbaar worden gesteld, bij het eindi
gen der exploitatie te verwijderen en tot
zich te nemen.
Indien de Hollandsche IJzeren Spoor
wegmaatschappij de inrichting der aan
haar ingevolge deze overeenkomst ter
exploitatie overgedragen werken, door
uitbreiding, door aanbouw van nieuwe
werken, of door het aanbrengen van wij
zigingen ir. eenig opzicht veranderd heeft,
zal de maatschappij bij het eindigen der
exploitatie, hetgeen veranderd is, in zijn
oorspronkelijken toestand herstellen, zon
der dat de Staat deswege eenige schade
loosstelling zal hebben te betalen.
Art. 4. Ten overvloede wordt hier
aangeteekend dat onder het krachtens
deze overeenkomst aan de Hollandsche
IJzeren Spoorwegmaatschappij over te
dragen spoorweggedeelte Amersfoort
Resteren begrepen is het door den Staat
voor den gemeenschappelijken dienst op
dezen spoorweg en den spoorweg van
Dordrecht naar Eist gebouwd station
Resteren, ten aanzien van welk station
intusschen van Regeeringswege de be
voegdheid wordt voorbehouden om daar
over mede ten behoeve van den spoor
weg DordrechtEist te beschikken, zon
der dat de Hollandsche IJz. Spoorweg
maatschappij wegens het te dier zake aan
de Maatschappij tot Exploitatie van
Staatsspoorwegen te geven medegebruik,
eenige schadeloosstelling zal mogen vor
deren.
Art. 5. De minister van waterstaat,
handel en nijverheid behoudt zich voor,
om het medegebruik van dezen spoor
weg ten allen tijde aan andere spoor
wegondernemingen toe te staan, zonder
dat de Maatschappij deswege op eenige
andere schadeloosstelling aanspraak zal
kunnen maken dan op eene vermindering
van de huur met de helft over die ge
deelten, waarover medegebruik wordt
verleend.
Art. 6. De kosten dezer overeenkomst
zijn voor rekening van de Hollandsche
IJzeren Spoorwegmaatschappij.
Door dat gezegde begon het geheele
personeel le lachen, dat echter spoedig
ophield, want de dikke vrouw, die de
huishoudster was, hoorde men in den
gang terugkomen. Zij was nauwelijks op
hare plaats gezeten of zij vroeg: «Zal
een uwer nog iets gebruiken, zoo niet,
dan begeeft zich elk aan zijn werk."
Op vijf personen na, allen vrouwen,
verliet het overige personeel het vertrek
en verspreidde zich hier en daar in het
hotel. Onder de vijf die bleven, was ook
juffrouw Marie. De huishoudster zeide nu
aan Richard: «Gij zult wel spoedig ge
roepen worden, om met eene familie uit
te gaan, blijf maar zoolang hier."
Juffrouw Marie en nog twee meisjes
begonnen onmiddellijk het ontbijtgoed
om te wasschen.
Nu ging de huishoudster met de twee
overblijvende vrouwen in de keuken, die
zich in de nabijheid bevond, en waar
twee koks druk bezig waren. Zij hadden
wit linnen buisjes aan en dito mutsen op.
(Wordt vervolgd
