nieuwe Nieuws- en Advertentieblad UTRECHT EN GELDERLAND. Jakok m der Heulen. N. 50. Saterdag 23 Juni 1886. Vijftiende Jaargang. VOOR abonnementsprijs: VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort. advertentien: BINNENLAND. F euillet on. FRANZ EUGEN. BUITENLAND. AMERSFOOBTSCIE COURANT. Por 3 maanden 1.Franco per post door het geheele Rijk. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Van 16 regels 0,-10 iedere regel meer 5 Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. De Studentenfeesten te Utrecht. De Utreelitsche feesten zijn in vollen gang. Zij werden Maandagmorgen met saluutschoten geopend. Dat Utrechtscli burgerij van harte deelneemt aan het feest der geliefde Alma Mater getuigen de wapperende vanen en de velerlei ver sieringen, die zoo min bij den kleinsten burger als bij den rijksten patriciër ont breken. Ieder heeft er het zijne toe bij gedragen om de stad in feestdosch te steken. Nadat Maandagmorgen door den rector magnificus in de Domkerk de openings rede was gehouden, waarin hij de ge schiedenis der Hoogeschool van hare stichting tot op heden behandelde, bega ven zich de studenten met den Senaat aan 't hoofd en voorafgegaan door het mu ziekcorps van 't 8e regiment infanterie uit Arnhem, naar 't Rijnspoorstation ten einde de reünisten af te halen. Daarna trok men naar 't Groot. Audi torium alwaar de Rector van den Senatus- Veteranorum, Jhr. G. C. van Weiier, de gezamentlijke reünisten welkom heette en de feesten voor geopend verklaarde. In de sociëteit P. II. R. M. werd daarop den reünisten de eerewijn aangeboden. Des middags werd in de Buurkerk het feestconcert gegeven, waarop én de feest- ouverture, gecomponeerd door den heer C. Coenen, èn de feestcantate van prof. Nic. Beets door den heer Rich. Hol op muziek gezet werden, uitgevoerd. Beide werken hier meer uitvoerig te beschrijven ligt niet op onzen weg en laat de be perkte ruimte niet toe. Des avonds woonde een talrijk publiek het concert in Tivoli bij, gegeven door het muziek corps van het 8e regement infanterie onder directie van den heer A. Kwast Jr. Na afloop daarvan brachten professo ren, reünisten en studenten nog een be zoek aan de studenten-societeit P. H. R. M. waar door het muziekcorps van het 3e reg. Huzaren eene soirée musicale werd gegeven, die in een matinee musicale eindigde. De aanbrekende dag vor.d n.l. allen nog bijeen. Gisteren morgen had in de groote ge hoorzaal der Academie de promotie ho noris causa plaats eener lange lijst van heeren wier namen men in de groote bladen vermeld vindt. 's Middags te één uur had de plechtige overhandiging plaats van het bewijs van hulde, door de vereeniging van oud-stu denten aan den senaat toegedacht. Te twee uren stroomde alles en allen naar het Munster Kerkhof, van waar de historische optocht haar tocht door de stad zou aanvangen. Deze optocht in details te beschrijven moeten wij eveneens om de beperkte ruimte in onze kolommen achterwege laten. De totale indruk was schitterend, dank zij de keurige costumes. De dui zenden die dan ook gisteren de hoofdstad van het Sticht bezochten, zullen zich hun bezoek niet beklagen. Liet de zon zich ook al niet zien, toch bleef het buiten verwachting den geheelen dag droog. Des avonds te negen ure bereikte de stoet Tivoli, alwaar de deelnemers aan den optocht aan een gemeenschappelijke maaltijd nieuwe krachten verzamelden. Te half elf vertrok de stoet opnieuw, ditmaal vergezeld door ontelbare fakkel dragers en in de verschillende straten bijna onophoudelijk door Bengaalsch vuur verlicht. De illuminatie, begunstigd door stil weder, was schitterend. Het electri- sche licht maakte in Choorstraat, Lijn- rnarkt, Oud-Kerkhof maar bovenal op 't Jans-Kerkhof een heet lijk effect. Hier toch wierp het zijn zachte stralen op den waterval en de fontein hetgeen een tooverachtig schouwspel opleverde. Tot laat in den nacht bewoog zich eene ontelbare menigte door de straten. Over het vervolg van het feest een volgende maal meer. Men meldt aan het N. v. d. D. uit 's-Gravenhage, dat Z. M. de Koning den 13 Juli uit Soestdijk daarheen denkt te komen ter opening van de zitting der Staten-Generaal op den volgenden dag. Tot dusver moet bepaald zijn, dat Z. M. na afloop van de openingsplechtigheid in den middag naar Soestdijk zal terug- keeren en telkenmale van daar naar de residentie zou gaan tot het verleenen van de gebruikelijke audiëntie aan wet gevende commissiën enz. Bij Kon. besl. is tot commandeur in de orde van den Nederlandschen Leeuw bevorderd de voorzitter van het college van Curatoren der Universiteit te Utrecht, Geschiedkundig verhaal door 5) De stad Leiden had zich; toen na de inneming van den Briel door de geuzen de moed der Nederlandsche patriotten nieuw leven gekregen had, vóór Oranje en de opstandelingen verklaard en werd nu reeds sedert maanden door een heir van Alva belegerd, die gezworen had de oproerige stad, het koste wat het wilde, tot gehoorzaamheid aan zijnen heer en koning terug te brengen. Maar op de dapperheid harer burgers en de vastheid harer wallen hadden alle aanvallen der Spanjaarden schipbreuk geleden. Nogtans was het weerstandsvermogen der stad eindelijk uitgeput, want alle levensmid delen waren opgeteerd en een veel vreeselijker vijand, dan de wapenen der belegeraars voor hunne wallen, bedreigde thans de inwoners binnen de muren de honger. Pestaardige ziekten woedden ten ge volge van het gebrek, onder de inwoners. Toch hielden zij nog moedig vol hopen de op het ontzet, dat Boisot de admiraal der grenzen, hun zou brengen. De oogen van gansch Nederland waren op Leiden gevestigd, de harten van alle patriotten waren vervuld met den wensch, de stad te redden, die zulk een schitterend voor beeld van onverschrokken moed en vol hardende trouw gaf. Oranje zelf, de stad houder, had zich, nauwelijks van eene zware ziekte hersteld, op de geuzenvloot begeven, die rijk met proviand en levens middelen beladen, in het gezicht van Leiden ankerde, het oogenblik afwach tende, waarin het mogelijk zou zijn, met de schepen tot aan de muren der een paar mijlen landwaarts in liggende stad te komen en haar de zoo vurig verlangde hulp te brengen. Voor het uiterste niet terugdeinzend, waar het de redding der trouwe stad gold, hadden de opstandelingen de dijken doorgestoken, die de golven der zee van het lager ge legen land afhieldenuit alle dorpen in de laagte waren de bewoners gevlucht, hunne huizen, hunne bezittingen aan de door de vermelde dijken gebroken wateren prijs gevende. Daar, waar te voren groene weiden en welige korenvelden het oog hadden verblijd, ruischten nu de golven der zee en reeds was daarop de geuzen- vloot zoo dicht naar de stad gezeild, Mr. E. H. 's Jacob, Commissaris des Konings in de provincie Utrecht, en zijn tot ridders in die orde benoemd: de rector-magnificus dier Universiteit, de hoogleeraar J. A. XVijnnede hoogleeraar in de godgeleerdheid J.J.P. Valeton Jr.; de id. in de rechtsgeleerdheid. II. J. Hamakerde id. in de geneeskunde W. Kosterde id. in de wis- en natuur kunde. C. Grinwis de id. in de letteren en wijsbegeerte II. van Herwerden de secretaris van het college van curatoren Mr. I F. B. Baert, allen van de Univer siteit te UtrechtJhr. Mr. J. L. B. de Müralt, wethouder der gemeente Utrecht. Zaterdag jl. is te Alblasserdam de 13-jarige A. K., uit Zuidland, die bij familie in eerstgenoemde plaats logeerde, in een onbewaakt oogenblik aan het toezicht van zijn oom ontsnapt, die in een korenmolen woont. Hij begaf zich, niettegenstaande het hem meermalen verboden was, in den molen, orn zich te vermaken met het ronddraaien op een van de twee groote kamraderen, doch geraakte daarbij met de beenen tusschen de raderen. Aan een 10-jarig broertje mocht het gelukken hem er uit te hel pen. Hij werd onmiddellijk naar het ziekenhuis te Dordrecht overgebracht, alwaar hij den volgenden dag onder vreeselijke pijn is overleden. In het nieuwe tarief v oor tele grammen, dat thans in voorbereiding is, zal voor dagbladtelegrammen geen reduc tie boven 40 woorden worden toegestaan, hoewel aanvankelijk voorstellen daartoe gedaan waren. Bij de nieuwe regeling wenscht de Regeering stads-telegrammen in te voe ren tegen 15 cents per 10 woorden, en een hooger tarief voor elk woord daar boven. Maandagmiddag ten ongeveer 5 ure kregen te Utrecht een treinsmid van den Centraalspoor en een aansluiter van de C. S. een twist over een dekkleed, die zoo hoog liep, dat de treinsmid den aansluiter met een hamer zoo op zijn hoofd sloeg, dat de hersenspan verbrij zeld werd en ei gevaar voor zijn leven bestaat. Zondag heeft te Hilversum de voorgenomen wedloop plaats gehad tus schen de paarden van de heeren Crom- melin, van Haarlem, en Loman, van Bussum, beiden gespannen voor een sulkey. Dat van den Heer Crommelin legde den afstand van 4000 meter af in 10 min., 52 sec., terwijl dat van den Heer Loman 6 sec. later aankwam. Volgens het oordeel van deskundigen, zijn beide paarden tegen elkander opge wassen, want bij den afrit weigerde dat van den Heer Loman terstond in draf te gaan, waarop het achter kwam en bleef met een gedurende den geheelen rit (2'/j maal de baan) niet noemens waardig verschil, zoodat, ware dit inci dent niet voorgekomen, de afloop twijfel achtig zou geweest zijn. Liep volgens deskundigen het eerste paard mooier en regelmatiger, zoo ge loofde men toch algemeen, dat bij lan ger duur van den rit No. 2 de schade wel zou hebben ingehaald. Er waren uit de omstreken vele toe schouwers, en men was van gevoelen, dat het wenschelijk zou zijn meer der gelijke wedloopen te houden. Het terrein toch leent zich bijzonder goed daartoe. In Drente worden vele zoogen. dobben of kuilen gevonden, welke óf door de natuur gevormd óf in vroeger tijden gegraven zijn. Een der meest bekende veldkuilen ligt nabij Valte en doet jaarlijks dienst als badkuil voor de schapen, welke uit zeven omliggende plaatsjes derwaarts gedreven en gewas- schen worden. Deze plaatsen zijn Valte, Weerdinge, Kleindijk, Odoorn, Exlo, Exloërveen en Valterveen. Zelfs in de droogste zomers is er water genoeg voor dit doel voorhanden. Deze kuil ligt nabij de plaats waar volgens de overlevering eenmaal de stad Hunsow was gelegen, welke stad in 581 door de Noormannen zou ver woest zijn. Uit Zuidbroek wordt aan de AT. R. Ct. gemeldHet 14-jarig doch tertje van den fabrieksarbeider E. Mar tens, nog maar 2 dagen werkzaam in de fabriek van den Heer W. A. Scholten alhier, beging, om een kleinen omweg te vermijden, de onvoorzichtigheid over eene in werking zijnde machine te stap pen, met het verschrikkelijk gevolg dat zij gegrepen werd en herhaalde malen rondgeslingerd. Toen de machine tot staan werd gebracht, bevond men haar deerlijk gewond, beide beenen gebroken en met kwetsuren over het geheele lichaam. Zij leeft nog, doch verkeert in zeer zorgelijken toestand. In Oostenrijksche bladen wordt beweerd, dat in de laatste dagen de goede verstandhouding tusschen Duitschland en Frankrijk merkbaar is bekoeld. Het Tageblatt verzekert zelfs, dat er werke lijk gevaar voor het uitbreken van een oorlog is geweest. "Waarschijnlijk spruiten al deze geruchten voort uit het praatje, dat de Koning van Beieren te Parijs ver- geefsche pogingen deed om geld te krijgen. Uit Rumelië is eindelijk ook weer eens iets te melden. Het betreft de verkiezin gen voor de Kamers, die gunstig voor de Unie zijn uitgevallen. 61 der thans ge kozen leden zijn voor het bestaande Bul- gaarsche ministerie, de overige 22 behoo- ren tot de Russische partij, maar zijn toch in werkelijkheid unionisten. De Porte heeft zich inmiddels ernstig boos ge maakt, omdat in de openingsrede van vorst Alexander, niets voorkomt van het verlangen naar aansluiting bij Turkije. Door William Harcourt werd in het Engelsche Lagerhuis medegedeeld, dat het parlement a. s. Vrijdag gesloten en Zaterdag ontbonden zal worden. De Engelsche bladen houden zich voor de variatie allen bezig met het eerstdaagsch door Koningin Elisabeth te vieren 50 jarig regeerings-jubilee. De Times, zegt daarover na opsomming van de wereldge beurtenissen, die zich in de laatste 49 jaren hebben afgespeeld«Aan vele der gewichtigste dezer gebeurtenissen heeft Koningin Victoria persoonlijk aandeel genomen. Een terugblik slaande op al de gebeurtenissen van haar veelbewogen regeering, zullen haar onderdanen hun eigen persoonlijke geschiedenis niet ver geten. Er zijn Engelsche souvereinen geweest, die misschien een meer open baar leven hebben geleidmaar nooit stond er een Vorstin aan het hoofd van een volk, wier particuliere leven meer was een open boek voor dat volk, die voor haar onderdanen minder geheimen had, die meer geneigdheid had om te midden van haar zorgen hun sympathie dat men er van de kerktorens het aantal der schepen kon tellen en afzonderlijke gestalten op het dek onderscheiden. Nog slechts één dijk, de Lammerdijk, dien de belegeraars bezet hielden, sterk be vestigd hadden en zoo scherp mogelijk bewaakten, scheidde de vloot van Leidens muren. De hulp was zoo nabij en de ge dachte, in het gezicht van den rijken voorraad, die daar aan boord der schepen voor hen opeengehoopt lag, van gebrek te moeten versmachten, vermeerderde nog de kwellingen van de hongerlijdende bewoners der belegerde stad. Eiken dag waren de omgangen der kerktorens dicht bezet met menschen, die verlangend uit zagen naar de plaats, waar de admiraal Boisot met zijne vloot lag terwijl be neden in de kerken honderden vrome bidders op de knieën lagen en den Almachtige smeekten, dat Hij den gun- stigen wind mocht zenden, die de wateren der zee landwaarts zou stuwen. Want slechts wanneer de vloed hoog genoeg steeg, om de schepen tot aan den Lam merdijk te dragen, konden de geuzen de Spanjaards daar uit hunne verschansin gen werpen en de sluisdeuren bemach tigen. Als die geopend waren, konden de golven der zee tot aan Leidens muren komen en daarmede voor de vloot den toegang tot de stad openen, die van de landzijde door een sterk Spaansch leger geheel was ingesloten. Het laatste brood, uit zemelen en brandnetels, bestaande, was gisteren in de stad gebakken, er was niets eetbaars meer in eenig huis voorhandenkwam er heden geen hulp van buiten, dan moest Leiden óf zich morgen aan de Spanjaarden overgeven, óf al de inwoners, van den zuigeling tot den grijsaard, waren aan den hongerdood prijs ge geven. Ook in het huis van Jan van der Meulen was de grimmige gast, de hon ger, binnengetreden. Van den talrijken bediendenstoet, die weleer in de wijde ruimten van het groote gebouw druk in de weer was, zag men niets meer. Velen er van waren aan de pest gestorven, die in de stad heerschte, anderen hadden op bevel van juffer Jacoba de wapens gegrepen, om de rijen der op de wallen strijdende burgers te versterken. Het was zeer stil en zeer eenzaam geworden in het huis van van der Meulen, waar van de heer en meester reeds sedert weken op het ziekbed lag, krank naar lichaam en ziel beide. Van den dag af, waarop Leiden zich voor de zaak van Oranje en de vrijheid verklaarde, was de positie van van der Meulen in de stad geheel veranderd,1 Om zijne algemeen bekende nauwe be trekkingen tot de kringen der Spaansche regeering en den invloed daarop, dien men aan hem toeschreef, was hij sedert lang door zijne medeburgers gevreesd en gehaat, maar zij hadden het niet ge waagd deze vrees en dezen haat open lijk te toonen, maar die zoeken te ver bergen onder de vormen van eerbiedige beleefdheid en voorkomenden ijver. Maar nu, terwijl zij om den wil hunner eigene veiligheid niet meer genoodzaakt waren, den gunsteling van den hertog van Alva zoo te ontzien, braken de meeste families alle verkeer met hem af. Zoo door allen met wantrouwen be schouwd en schuw gemeden, begon hij een tegenzin te krijgen aan het verblijf in zijne vaderstad en hij vatte het be sluit op, naar Spanje, het vaderland zijner overleden vrouw, te verhuizen. Maar dit plan stuitte af op den be slisten tegenstand van zijne dochter, zoowel als van zijne zuster. Aan de tranen en gebeden der eerste zou het niet gelukt zijn hem tot het opgeven van zijn besluit te bewegen, maar tegen over het protest dat Jakoba daartegen inbracht, waagde hij het niet zijnen wil door te zetten. Zij had hem eenvoudig verklaard, dat zij tot de ontbinding der firma van der Meulen die zijne verhui-

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1886 | | pagina 1