HIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT EN GELDERLAND.
N. 10.
Woensdag 2 Februari 1887.
Zestiende Jaargatq
VOOR
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort.
BINNENLAND.
BUITENLAND.
Feuilleton.
MANUEL A
FOORTSC
COURANT.
abonnementsprijs:
Per 3 maanden 1.Franco per post door het gcheele Kijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukkon en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
BB
advertentien:
Van 1 6 regels 0,40 iedere regel meer 5 Cent.
Advertentien viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Met opgewektheid wordt te 's-Gra-
venhage de aanstaande verjaardag van
Z. M. den Koning voorbereid.
Tegenover het Doelen-Hotel en tegen
over het voormalig paleis van wijlen
Z. K. H. Prins Willem van Oranje zullen
fraaie decoratieve stukken worden opge
licht, terwijl overigens de nationale en
stedelijke vlaggen aan de hoornen zullen
wapperen.
Vanwege H. K. H. de Groothertogin
van Saksen-Weimar zal het voormalig
paleis van wijlen Z. K. H. Prins Hendrik,
thans eigendom van 's Konings zuster, in
feestlicht worden gehuld.
De turfdragers zullen hunne eerepoor
ten stellen aan het Korte Voorhout, op
de Wagenhrug en aan de Turfmarkt.
Op een nader te bepalen plaats zal de
reusachtige standaardvlag worden gelie-
schen, welke vanwege de gemeente bij
's Konings intocht na zijn huwelijk tegen
over de Rijnstraat was geplant.
Drie bestuurders van eene kortelings
te 's-Hage opgerichte vereeniging: Israël
en Oranjehebben aan den Burgemees-
ter vergunning verzocht om op 's Konings
verjaardag de Gedempte Gracht, de
Voldersgracht en de Bezemstraat feeste
lijk te versieren met guirlandes, eere
poorten enz., en die des avonds te ver
lichten, om, mocht het den Koning be
hagen dit stadsgedeelte met een bezoek
te vereeren, Z. M. eene passende ont
vangst te bereiden. Tevens werd toe
stemming verzocht op een nader te bepa
len dag in die buuit volksspelen en op
tochten door zangvereenigingen en gecos-
tumeerden te paard te houden.
De Burgemeester verleende het ge
vraagde verlof.
De kapitein ter zee Gericke, laatste
lijk minister van marine, heeft zijn pen
sioen aangevraagd.
Volgen telegrafisch bericht van den
gouverneur van Mozambiqne aan de Por-
tugeesche regeering schijnt het gerucht
omtrent den dood van den heer M. H.
Maas, Nederlandsch consul te Quilimane,
onjuist te zijn.
De centrale vereeniging van Neder-
landschelndustrieelen (Amsterdam), onder
voorzitterschap van den Heer J. Duyvis,
oud-lid der Tweede Kamer, heeft haren
gedelegeerde, den Heer J. A. N. Schagen
van Leeuwen opgedragen, om namens
haar aan te moedigen tot deelneming
aan de tentoonstelling voor voedingsmid
delen te Amsterdam te houden.
Een door ongeveer 3000 personen
onderteekend adres (met 24 gezegelde
vervolgen met handteekeningen) is door
de leden der kleedermakersvereeniging
De Ster te 's-Gravenhage en door kleer
makers en gepatenteerde winkeliers uit
andere plaatsen in Nederland aan de
Tweede Kamer verzonden, benevens een
afzonderlijke instemmingsbetuiging uit
Rotterdam, met 600 handteekeningen,
waarin in het breede de bezwaren
worden ontwikkeld, waarmee het klee-
dermakersvak hier te lande te kampen
heeft, met verzoek die bezwaren te doen
onderzoeken en het vervolgens daarheen
te leiden, dat binnen een betrekkelijk
kort tijdsverloop worde vastgesteld;
a. Zwaardere inkomstenheffing van uit
het buitenland ingevoerd wordende nieuwe
gemaakte kleedingstukken
b. dat de arbeid in de gevangenissen
worde beperkt tot de behoefte der ge
vangenen zeiven, of, zoo noodig, dat zij
niet aan concurrentie onderhevig zij.
Uit het Orgaan van den Ned. hond
voor algemeen kies- en stemrecht blijkt
dat het bestuur besloten heeft te Amster
dam eene demonstratie te doen houden
met het oog op de Regeeringsvoorstellen
in zake het kiesrecht. Voorloopig is daar
door de 19e Februari aangewezen.
Het plaatselijk comité voor de Ten
toonstelling van Voedingsmiddelen te Pur-
merend bestaat uit het aldaar gevestigd
departement der Maatschappij tot Bevor
dering van Nijverheid.
Ook te Leeuwarden heeft zich een
plaatselijk Comité voor de tentoonstelling
geconstitueerd. 'Voorzitter en secretaris
de Heeren Mr. A. Bloembergen en J.
Souteridam.
Door het hoofdbestuur der vNeder-
landsche Vereeniging tot bescherming
van dieren" is het volgende adres tot
den Haagschen gemeenteraad gericht:
»Het hoofdbestuur der Ned. Vereen.
t. h. v. d. neemt bij deze eerbiedig de
vrijheid, het volgende aan het oordeel
van den gemeenteraad te onderwerpen.
Telken jare, in de week die het
Paaschfeest voorafgaat, wordt aan het
volk een schouwspel vertoond, dat aan
velen groote ergernis geeft. Het is het
rondvoeren door de straten van de zoo
genaamde Paaschossen Waren dit ge
wone, normaal ontwikkelde dieren, de
ergernis zou in velerlei opzicht niet wor
den gegeven, maai de dieren, door eene
kunstmatige overvoedering tot eene
zwaarte gebracht, die het gewone gewicht
van gezonde dieren verre overtreft, zijn
dit niet. De groote massa vleesch en vet,
door de mesting verkregen, staat buiten
alle verhouding lot de draagkracht van
hun beenderen-gestel, en het is dan ook
voor ieder zichtbaar, dat zij zich slechts
met de meeste moeite voortslepen.
Maar hunne tentoonstelling is eene
reclame voor den slager, die niet in ge
breke blijft, hekend te maken dat hij
ossen van zooveel of zooveel honderd
pond zal slachten. Die reclame kan niet
te sterk worden uitgebreid, en daarom
worden de arme dieren overgegeven in
de handen van dikwijls ruwe knechts,
om er den triumftochl voor den patroon
mede te maken. Die tocht wordt den
ganschen dag voortgezet en slechts af
gebroken als de drijvers verpoozing zoe
ken in de herberg. Maar die enkele
oogenblikken rust komen weder duur te
staan aan de arme dieren, want naar
die mate nemen ook de ruwheid en on
gevoeligheid van de drijvers toe, en het
gevolg is noodwendig, dat op de laatste
gedeelten van den tocht het vermoeide
dier voortdurend door slagen moet wor
den aangedreven. Dat er dieren lot voe
ding van den mensch worden gedood,
ligt in de natuur der dingen, maar het
moet hij ieder die het hart op de rechte
plaats heelt, deernis verwekken, als de
dieren voor hun dood aan de marteling
worden onderworpen van een langen
tocht over de voor hen ongewone straat-
steenen.
Op grond van het bovenstaande heeft
liet hoofdbestuur der Ned. Vereen, t. b.
v. d. mitsdien de eer, u eerbiedig te
verzoeken, zoodanige maatregelen te ne
men als waardoor het rondleiden der
zoogenaamde nPaaschossen" alhier zal
worden belet.
De Ned. Sport geeft in haar noin-
mer van 29 Jan. het portret van een
anderen meester op de schaats, namelijk
van Arie van den Berg. Aan het bij
schrift ontfeenen wij, dat deze een wel
gesteld landbouwer te Benthuizen, Zuid-
Holland, daar het eerste levenslicht zag
op 25 Febr. 1852, en dus weldra zijn
35. levensjaar heeft bereikt. Hij is zwaar
gebouwd, en bezit enorme kracht, doch
mag op den naam van »mooi rijden"
geen aanspraak maken. Zijn eerste over
winning in het hardrijden op schaatsen,
behaalde hij op 18-jarigen leeftijd te Soeter-
meer, alwaar hij ook Woensdag 19 Ja
nuari II., regelrecht uit Hamburg komende,
den len prijs van de 44 mededingers won.
Na zijn eerste overwinning nam hij aan
alle hardrijderijen, die li ij bereiken kon,
deel, en kwam slechts tweemaal geheel
veislagen uit den strijd, n.l. eens in
Utrecht en eens te Steenwijk. Om het
juiste getal prijzen en premiën op te
geven, die hij behaald heeft gedurende
zijn hardrijdersloopbaan, is niet mogelijk,
daar hij dit zelf niet weet.
Aan training doet hij weinig, doch hij
voedt zich steeds krachtig, gaat zich ner
gens aan te buiten en onthoudt zich ge
heel van spiritualiën. Volgens zijn eigen
verklaring rijdt hij nu veel harder dan
4 a 5 jaar geleden; zijn liefste afstand
is 1600 meter, en telkens als hij dien
afstand afgereden heeft, gevoelt hij zich
minder vermoeid. Dat dit geen groot
spraak van hem is, heeft hij onlangs te
Hamburg duidelijk bewezen, waar hij den
Noor Harald Hagen, een niet te verach
ten tegenstander, die naar veler gevoelen
harder rijdt dan Axel Paulsen, op dien
afstand verslagen heeft. De grootste lof
spraak voor hem was dan ook wel het
1 gezegde van den Noor na zijn nederlaag:
»You snel".
Naar de N. R. Cl. verneemt, zal
te Keulen, door de goede zorgen van
mevr. Lina Scheider, de dag, waarop
j Vondel drie honderd jaren geleden gebo-
i ren is, worden gevierd met eene opvoe-
ring van de xJephta". Possait heeft aan
geboden den titelrol te vervullen en is
1 bereid daarin ook te Nederland op te
treden.
l
Limburgsclie bladen melden, dat de
politie in de Pruisische grensplaats Ech-
ternacherbiuck de verzamelplaats van een
socialistische bende ontdekt heeft, die
onder voorwendsel van een hulpfonds op
te richten, een verbroedering van de aan
de grenzen wonende Luxemburgsche
werklieden met de Duitsche socialistische
partij trachtte te bewerken.
Met den expresse-trein van den
Hollandsclien spoorweg reisden Zaterdag
onder geleide van de marécliausée, 12
Zigeuners of Grieken (mannen, vrouwen
en kinderen) naar Amsterdam, vanwaar
zij per stoomschip naar hun land wor
den vervoerd, gedeeltelijk onder geleide
van den brigadier-majoor der rijksveld-
wacht Goudriaan, die zich aan het sta
tion te 's-Gravenhage bij de twee be
ambten der maréchausée voegde.
Behalve deze Grieken, bestaat de Zi-
geuuertroep, die nog altijd onder de ge
meente Eisden op den grooten weg naar
Luik in tenten gelegerd is, uit 18 Ser
viërs en 15 Hongaren. Ook deze zullen
spoedig naar hun land gezonden worden.
Ofschoon het wilde volkje een kouden
tijd in de weinig beschutte tenten heeft
doorgebracht, hebben de Zigeuners geen
gebrek geleden en zullen zij de meest
booze dagen van hun leven niet op tlol-
landsch grondgebied hebben doorgebracht.
Door de zorg van den minister van justitie
kregen zij een aantal dekens en dagelijks
werden hun door den brigadier der ma
réchaussee aardappelen, spek, brood en
koffie uitgereikt.
Het gaat er in Europa al meer en
meer spannen. In Oostenrijk werd in
eene Maandag gehouden Kabinetsraad
besloten tot het wapenen van den land
storm. Aanvankelijk had men hiermede
nog willen wachten, maar daar middeler
wijl, naar men gelooft, de algemeene
politieke toestand van dreigenden aard
is geworden, zoo wordt de uitvoering
van den maatregel binnen den kortst
mogelijken tijd als dringend beschouwd.
Buitendien, met het oog op het al scher
per zich ontwikkelen van den algemeenen
toestand ten gevolge van het steeds be
denkelijker worden der omstandigheden
in het westen van Europa, kan niet
slechts het staken der beschikkingen
voor het leger, die reeds in het begin
EENE NOVELLE.
Vrij gevolgd naar het Italiaamch.
9) Op een middag dat ik in mijn kamer
zat, en tevergeefsch had getracht mijne
gedachten bij eenig noodzakelijk werk te
houden, en in gepeins naar het eentoonige
rollen der wagens luisterde dat nu en
dan van de stad overwoei en de stilte
afbrak ging eensklaps de deur open en
stond Manuela voor mij. Een blijden
schrik beving mij en ik trad op haar
toedoch zag in het eerste oogenblik
niet hoe bleek en aangedaan zij er uit
zag. Voor ik een woord had kunnen
spieken, gaf zij mij bevend een tezaam
gevouwen papier en stamelde angstig
ïGerard komt, hij komt van avond
nog I"
Sprakeloos staarden wij elkaar een
paar sekonden aan. Toen geleidde ik
haar naar de sofa, waarin zij als uitge
put neerzonk en zeide zoo k3lm mogelijk.
ïNu dat hij terug zou komen wisten
wij immers. Nu zullen wij moeten be
sluiten en handelen." Zij zag mij aan
alsof ik in treemde talen sprak, schudde
het hoofd en zijde toen»Gij meent
dat gij weg moet Ach zoo spoedig
reeds zoo spoedig
»Neen Manuela" antwoordde ik Ier-
wijl ik nevens haar ging zitten en mijn
arm om haar middel sloeg, »dat meen
ik nietwij staan niet meer als voor
acht dagen. Wie zoo als wij verbonden
zijn kunnen aan scheiding niet meer
denken. Wij moeten nu ons inwendig
recht doorvechten en het tot eer. uit
wendig maken. Gij zijt niet meer de
vrouw van Gerard, maar de mijne
wat staat hem dus anders te doen dan
u vrij te geven, zoodra hij dit verneemt?
En hij moet het vernemen. Heden
nog I"
ïNeenriep zij luidkeels," »gij kent
hein niet. Gij weet niet hoe vreeselijk
driftig hij is. Hij zou mij dooden
en u
»Hij zal mij uitdagen, dat is zijn
recht, en gelooft ge dat ik aarzelen zou
om mijn leven te wagen voor uw bezit.
Blijft dit bewaard dan zijt ge vrij I"
sOnmogelijk I onmogelijk I" herhaalde
zij telkens weer. »God o God I" hoe zal
dat alles eindigen. O ik heb het wel
voorzien
Ik werd ongeduldig en zelfs boos omdat
ik haar op dit oogenblik zoo kleinmoedig
vond. Was hare liefde dan niet als de
mijne, eene liefde in leven en dood
Als dat niet zoo was, hoe kon zij zich
dan verantwoorden En ik had zoo stel
lig gedacht dat onze gewaarwordingen
dezelfde waren maar ik bleef bedaard
en zeide »En wat denkt gij dan dat ge
beuren moet
Zij zag mij bevreesd aan en antwoordde:
«gij moet heengaan I"
»Eri gij? Wit gij blijven?"
»Dal moet ik immers wel I Dat is de
boete zij zal mijn leven lang duren
sManuela!" riep ik buiten mij zeiven
van verbazing. nHoe is 't mogelijk Kunt
ge u dat voorstellen Hier blijven als of
er niets gebeurd ware. Dagelijks tegen
Gerard huichelen
nik huichel nietzeide zij driftig.
»Dat ik hem niet liefheb weet hij al
lang I
I »En toch zijt ge zijne vrouw en wilt
het blijven. Kunt ge dat denkbeeld ver
dragen al ware het voor een enkel
oogenblik
De toorn snoerde mijne keel toe; ik
wendde mij af en stampte met den voet
op den vloer. Zij begon luid te weenen
en wierp zich eensklaps in mijn armen.
ïAch was ik maar dood Was ik maar
dood riep zij hartstochtelijk snikkende.
De wanhoop bezielde mij, Zoo machte-
1 loos te zijn over eene menschelijke ziel,
die men onvoorwaardelijk meende te over-
heerschen Te bemerken dat er scheids
muren in dat binnenste waren, die geen
hartstocht konde omverwerpen
en toch die waarheid niet te willen ge-
looven
Ik beheerschte mij zeiven en trachtte
haar te overtuigen doch met eene on
bestemde uitdrukking zag zij naar rnij
en verfrommelde den brief werktuigelijk
tusschen de vingers.
»Wat gij denkt zonde te zijn, Manuela;
de uiterlijke verwisseling van godsdienst
die gc moet doormaken, is dat niet een
kleine zonde, in vergelijk van die welke
u als de vrouw van Gerard op 't geweten
ligt?
ïNeen!" mompelde zij. »Maar het is
geen doodzonde, zoo als de afval van het
geloof. Dan hen ik voor eeuwig verdoemd
en verstooten O Welk een lot, Zonde
hier en zonde daar, waarheen ik mij
ook wenden wil."
»Juist daarom," zeide ik snel. »En
daarom, moet ge besluiten. Luister nu eens
naar wat ik u zeggen zal. Wij gaan naar
Parijs
nik kan niet meer denken I mijn ge
dachten zijn als verdwenen I Zij legde de
hand over de oogen. Plotseling sprong
zij op en riep: En liet kind iiij11 kind...
Zweer mij dat ik dat behouden zal, dat
Gerard daarop geen recht heeft?" Bij
die gedachte was hare apathie geweken,
elke zenuw was gespannen en de oogen
waren vragend en tevens dreigend op mij
gevestigd.
Dat was een kwade vraag. Aan het
kind had ik, om de waarheid te zeggen
nog geen oogenblik gedacht. Een oogen
blik talmde ik met het antwoord, Zij
greep met bevende handen naar den
doek dien haar ontgleden was en naar
haar hoed en wilde gaan. Zij zag zoo
bleek als een dood
Blijf! Blijf! Manuela," zeide ik haar
tegenhoudende. ïLaat mij tijd om na te
denken.
vMoet Gerard mij het kind laten als
ik verlang of niet? Verder wil ik
niets hooien. Zeg mij dat slechts?"
»Dal kan ik op het oogenblik niet
beslissen. Ik geloof wel...."
sGij moet het rnij met zekerheid kun
nen zeggen. Hoor zij wierp zich
aan mijne borst en klemde zich aan mij
vast als in een laatsten doodsstrijd. Ik
wil alles doen wat ge wilt. God zal mij
barmhartig zijn... hij ziet mijne ver
twijfeling Ik heb een afschuw van
Gerard Ik zal sterven als ge heen
gaat-! Dat alles is schrikkelijk, liet is of
mijn hoofd /.al Oii.slei. ui in ei eau
denk. Maar het kind, het kind! Zweer
