NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad Leve de Koning! UTRECHT en GELDERLAND. 1817. 19 FEBRUARI 1887. Leve de Koning! H. 15. Zaterdag 19 Februari 1887. Zestiende Jaargaifgj| verschijnt woensdag en zaterdag. I AMERSFOORTSCHE COURANT. VOOR abonnementsprijs: Per 3 maanden 1.Franco per post door het geheele. Bijk. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort. ADVERTENTIEN! Van I6 regels 0,40 iedere regel meer B Cent. Advertentiën vier» aal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Wij hebben het wel gedacht, 't zou ook te dwaas zijn indien 't anders waregeen enkele ge meente van Nederland, die niet mee doet aan de viering van 's Konings feest. De geestdrift heeft zich uitge breid in alle richtingen, als een vuur, en al hoorden we nog van 't een of ander afgelegen plaatsje dat eerst ter elfder ure een besluit genomen en een plan gemaakt werd, och, sommige lieden ontwaken laat, maar zijn dan goed wakker ook! Wij, die niet tot de langslapers behoorden, die in tijds toebereidse len maakten, hebben nu alle reden om ons daarmee geluk te wenschen. De deelneming aan het feest is alge- en onbeperkt, en sedert Mei 1874 herinneren we ons geen gelegenheid, die zoo met alle recht den naam van volksfeest mag dragen. En waarlijk, er is reden voor! De Nederlandsche natie zou wel een toonbeeld van ondankbaarheid moeten zijn, indien zij geen gevoel had van den zegen, haar door God in het langdurig bezit van een Vorst als Z. M. Willem III geschonken. Daar echter deze ondeugd niet tot onze nationale eigenaardigheden kan gerekend worden, is het de natuur lijkste zaak van de wereld, dat de laatste dag dezer week gewijd is aan vreugdebedrijven. Nederland heeft zijn Oranje-stam huis lief. Het herinnert zich, dat het ons nooit goed ging, als Oranje ons niet ter zijde stond. Slechts éénmaal is dan ook de Oranjezon geheel ondergegaan't was in de treurige dagen tusschen het vertrek van 's Konings overgrootvader en de terugkomst van zijn grootvader. Ge beurde het, dat men in Holland en in de met dit gewest overeenstem mende provinciën geen stadhouder had, daar ginds, in Friesland, zetel den de welbeminde nakomelingen van graaf Jan van Nassau, den rechtstreekschen stamvader van onzen Koning. En wanneer we ons met erkentelijkheid herinneren wat Vader Willem, Maurits en Frederik Hendrik gedaan hebben voor de vrijheid in en de onafhankelijkheid van de gëu- niëerde gewesten, dan wordt, geloo- ven we, weieens wat eenzijdig uit het oog verloren hoe groot het aan deel was van den Frieschen tak, van welks aanzienlijke leden zelfs één nog op het oorlogstooneel door een vijandelijken kogel doodelijk werd getroffen, in het werk der bevrij ding. In de aderen van den laatsten mannelijken telg van het nakroost der Friesche stadhouders stroomt ook het bloed der Hollandsehe OranjesJ) en al de liefde, die onze vaderen op twee hoofden verdeelden, is sedert het herstel van Neerlands zelfstandigheid en na de droevige ervaringen, door Nederland opgedaan, op onze vorsten vereenigd. Het is hier noch de plaats, noch de tijd, om een uitvoerige uiteen zetting te geven van de redenen, die onzen eerbied voor ons Vorsten huis wettigen. Een preek voor be keerden te leveren, is geenszins ons doel. Wij hadden ons alleen voorgesteld, met een eenvoudig woord ook onze hulde te brengen aan het Hoofd van den Nederlandschen Staat: hem te danken voor hetgeen hij, gedurende zijn gansche regeering, van het oogenblik af dat hij zich op den 12e" Mei 1849 in de Nieuwe Kerk te Ernst Kasimir van Nassau nam in 16~2 deel aan den krijgstocht van zijn neef Prins Frederik Hendrik, langs de Maas. Hij bestuurde het beleg van Roermond, en liet daar het leven. 2) De Friesche stadhouder Willem Frederik trouwde in 1652 met Albertine Agnes, dochtei van Prins Frederik Hendrik. Amsterdam met de natie, ten aan- schouwe van haar vertegenwoordigers, plechtiglijk verbond, tot heden toe voor die natie gedaan heeft en ge weest isde bede uit te spreken, dat nog vele jaren aan zijn dierbaar leven mogen worden toegevoegd, 't Is war, elke verjaardag van den Koning levert ons dezelfde slof om hetzelfde te doen; maar we zijn nu eenmaal gewoon om aan het einde van zekere perioden iets meer te hechten dan gewoonlijk: en daarom klinke thans, nu Zijne Majesteit het zeventigste levensjaar gelukkig heeft volbracht, krachtiger dan ooit ons eenstemmig Gelukkig volbrachtzeiden we. Doch de hand des ongeluks greep zeer dikwijls pijnlijk in het leven van den Vorst. Het is een weemoe dige gedachte, dat hij daar, als man nelijk lid van zijn geslacht, alleen staat, want, wat al hoofden leg den zich neder tot de laatste rust! Maar ook ons is het een vreugde, dat een nieuwe zon opging over des Konings leven; dat hij in de liefde van vrouw en kind vergoeding vmdt voor de wreede slagen, die hem troffen. Bij elke dier droevige gelegenheden schaarde zich de Nederlandsche natie met diep gevoel rondom den troon het deelde van heelerharte in 's Vorsten smart, gelijk het ook immer deelde in zijn vreugde. We betrachtten hier slechts den aangenamen plicht der wederkeerigheid, want als eenig lijden het volk trof, dan stond ook aanstonds de koning gereed om beide handen uit te steken. De banden, op die wijze tusschen Vorst en volk gevloch ten, hechten oneindig sterker, dan guirlandes van lauwertakken, op het oorlogsveld behaald! vliet is een grootsche roeping Koning van zulk een volk te zijn", sprak Willem III bij de inhuldiging. Van die roeping heeft hij immer besef gehad, nooit heeft hij haar verzaakt. Wat al politieke wisselingen ons vaderland doorliep, steeds was de Koning daar om stiptelijk over eenkomstig de letter en dén geest der constitutie het beslissend woord uit te spreken, dat het schip van staat weer in goeden koers bracht. Dok den constitutioneelen Koning bij uitnemendheid brengen wij op den dag van heden onze dankbare hulde betuiging; en terwijl wij weten dat de Koning de noodzakelijkheid erkent, I

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1887 | | pagina 1