NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
Leve de Koning!
UTRECHT en GELDERLAND.
1817.
19 FEBRUARI
1887.
Leve de Koning!
H. 15.
Zaterdag 19 Februari 1887.
Zestiende Jaargaifgj|
verschijnt woensdag en zaterdag.
I
AMERSFOORTSCHE COURANT.
VOOR
abonnementsprijs:
Per 3 maanden 1.Franco per post door het geheele. Bijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort.
ADVERTENTIEN!
Van I6 regels 0,40 iedere regel meer B Cent.
Advertentiën vier» aal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Wij hebben het wel gedacht,
't zou ook te dwaas zijn indien 't
anders waregeen enkele ge
meente van Nederland, die niet mee
doet aan de viering van 's Konings
feest. De geestdrift heeft zich uitge
breid in alle richtingen, als een
vuur, en al hoorden we nog van
't een of ander afgelegen plaatsje
dat eerst ter elfder ure een besluit
genomen en een plan gemaakt werd,
och, sommige lieden ontwaken laat,
maar zijn dan goed wakker ook!
Wij, die niet tot de langslapers
behoorden, die in tijds toebereidse
len maakten, hebben nu alle reden
om ons daarmee geluk te wenschen.
De deelneming aan het feest is alge-
en onbeperkt, en sedert
Mei 1874 herinneren we ons geen
gelegenheid, die zoo met alle recht
den naam van volksfeest mag dragen.
En waarlijk, er is reden voor!
De Nederlandsche natie zou wel
een toonbeeld van ondankbaarheid
moeten zijn, indien zij geen gevoel
had van den zegen, haar door God
in het langdurig bezit van een Vorst
als Z. M. Willem III geschonken.
Daar echter deze ondeugd niet tot
onze nationale eigenaardigheden kan
gerekend worden, is het de natuur
lijkste zaak van de wereld, dat de
laatste dag dezer week gewijd is aan
vreugdebedrijven.
Nederland heeft zijn Oranje-stam
huis lief. Het herinnert zich, dat het
ons nooit goed ging, als Oranje ons
niet ter zijde stond. Slechts éénmaal
is dan ook de Oranjezon geheel
ondergegaan't was in de treurige
dagen tusschen het vertrek van
's Konings overgrootvader en de
terugkomst van zijn grootvader. Ge
beurde het, dat men in Holland en
in de met dit gewest overeenstem
mende provinciën geen stadhouder
had, daar ginds, in Friesland, zetel
den de welbeminde nakomelingen
van graaf Jan van Nassau, den
rechtstreekschen stamvader van onzen
Koning. En wanneer we ons met
erkentelijkheid herinneren wat Vader
Willem, Maurits en Frederik Hendrik
gedaan hebben voor de vrijheid in
en de onafhankelijkheid van de gëu-
niëerde gewesten, dan wordt, geloo-
ven we, weieens wat eenzijdig uit
het oog verloren hoe groot het aan
deel was van den Frieschen tak,
van welks aanzienlijke leden zelfs
één nog op het oorlogstooneel door
een vijandelijken kogel doodelijk werd
getroffen, in het werk der bevrij
ding.
In de aderen van den laatsten
mannelijken telg van het nakroost
der Friesche stadhouders stroomt
ook het bloed der Hollandsehe
OranjesJ) en al de liefde, die onze
vaderen op twee hoofden verdeelden,
is sedert het herstel van Neerlands
zelfstandigheid en na de droevige
ervaringen, door Nederland opgedaan,
op onze vorsten vereenigd.
Het is hier noch de plaats, noch
de tijd, om een uitvoerige uiteen
zetting te geven van de redenen,
die onzen eerbied voor ons Vorsten
huis wettigen. Een preek voor be
keerden te leveren, is geenszins ons
doel.
Wij hadden ons alleen voorgesteld,
met een eenvoudig woord ook onze
hulde te brengen aan het Hoofd van
den Nederlandschen Staat: hem te
danken voor hetgeen hij, gedurende
zijn gansche regeering, van het
oogenblik af dat hij zich op den 12e"
Mei 1849 in de Nieuwe Kerk te
Ernst Kasimir van Nassau nam in 16~2
deel aan den krijgstocht van zijn neef Prins
Frederik Hendrik, langs de Maas. Hij bestuurde
het beleg van Roermond, en liet daar het leven.
2) De Friesche stadhouder Willem Frederik
trouwde in 1652 met Albertine Agnes, dochtei
van Prins Frederik Hendrik.
Amsterdam met de natie, ten aan-
schouwe van haar vertegenwoordigers,
plechtiglijk verbond, tot heden toe
voor die natie gedaan heeft en ge
weest isde bede uit te spreken,
dat nog vele jaren aan zijn dierbaar
leven mogen worden toegevoegd, 't
Is war, elke verjaardag van den
Koning levert ons dezelfde slof om
hetzelfde te doen; maar we zijn nu
eenmaal gewoon om aan het einde
van zekere perioden iets meer te
hechten dan gewoonlijk: en daarom
klinke thans, nu Zijne Majesteit het
zeventigste levensjaar gelukkig heeft
volbracht, krachtiger dan ooit ons
eenstemmig
Gelukkig volbrachtzeiden we.
Doch de hand des ongeluks greep
zeer dikwijls pijnlijk in het leven
van den Vorst. Het is een weemoe
dige gedachte, dat hij daar, als man
nelijk lid van zijn geslacht, alleen
staat, want, wat al hoofden leg
den zich neder tot de laatste rust!
Maar ook ons is het een vreugde,
dat een nieuwe zon opging over des
Konings leven; dat hij in de liefde
van vrouw en kind vergoeding vmdt
voor de wreede slagen, die hem
troffen.
Bij elke dier droevige gelegenheden
schaarde zich de Nederlandsche natie
met diep gevoel rondom den troon
het deelde van heelerharte in 's Vorsten
smart, gelijk het ook immer deelde
in zijn vreugde. We betrachtten hier
slechts den aangenamen plicht der
wederkeerigheid, want als eenig lijden
het volk trof, dan stond ook aanstonds
de koning gereed om beide handen
uit te steken. De banden, op die
wijze tusschen Vorst en volk gevloch
ten, hechten oneindig sterker, dan
guirlandes van lauwertakken, op het
oorlogsveld behaald!
vliet is een grootsche roeping
Koning van zulk een volk te zijn",
sprak Willem III bij de inhuldiging.
Van die roeping heeft hij immer
besef gehad, nooit heeft hij haar
verzaakt. Wat al politieke wisselingen
ons vaderland doorliep, steeds was
de Koning daar om stiptelijk over
eenkomstig de letter en dén geest
der constitutie het beslissend woord
uit te spreken, dat het schip van
staat weer in goeden koers bracht.
Dok den constitutioneelen Koning bij
uitnemendheid brengen wij op den
dag van heden onze dankbare hulde
betuiging; en terwijl wij weten dat
de Koning de noodzakelijkheid erkent,
I