NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT en GELDERLAND.
let liel van den Blinde.
Ko 92.
Woensdag 16 November 1887.
Zestiende Jaargang.
VOOR
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort.
BINNENLAND.
F euilleton.
BUITENLAND.
ilMSBSFOORTSClE COUIANT.
abonnementsprijs:
Per 3 maanden 1.Franco per posï door het gchcele Kijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
advertentien:
Van 16 regels 0,40 iedere regel meer 5 Cent.
Advertentien viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
H. M. Koningin Emma heeft aan
mevrouw Line Schneider eene aanzien
lijke bijdrage geschronken. om leerlingen
van het Conservatorium te Keulen en
kunstenaars uit te noodigen tot de Von-
del-feestvoorstelling aldaar.
Als eene merkwaardige bijzonder
heid kan gemeld worden, dat bij de
nieuwe in werking te treden indeeling
der kiesdistricten voor de Tweede Kamer
der Staten-Generaal de polder «de Scher
mer" bij vier verschillende districten
wordt ingedeeld, te weien: Alkmaar,
Oudorp en Oterleek bij het district
Alkmaar; Akensloot bij liet district
Beverwijk Zuid- en Noordschermer bij
het district Zaandam en Schermerhorri
en Ursem bij het distiict Hoorn.
Waarschijnlijk zal spoedig een
wetsontwerp kunnen ingediend worden
tot wijziging van sommige bepalingen
der comptabiliteitswet. (U. D.)
Sedert 1873 tot 1881 hebben de
kosten welke de oorlog tegen en de
bezetting van Atjeh hebben veroorzaakt,
bedragen ruim 98 millioen gulden.
Na 1881 zijn de uitgaven als gewone
beschouwd. De Minister van Koloniën is
niet ontevreden over de uitkomsten van
het samentrekken onzer troepen in het
vijandig land.
Veel geluk heeft de vijand niet bij
zijne pogingen om ons afbreuk te doen.
De onderwerping van de nog vijandig
gezinden moet met den tijd komen. De
minister wil derhalve onze tegenwoordige
stelling handhaven.
De heer J. de Bergh stond Maan
dag voor de rechtbank te 's Hage terecht.
Het door hem gepleegde feit werd ge-
qualificeerd als poging tot doodslag (tegen
2 polilie-ager.ten). De eisch is 6 maan
den gevangenis. Uitspraak 21 dezer.
De Kamer van koophandel te Gro
ningen heeft besfoTën'een au.r?s ,zen
J J 'kr
den aan de regeering, om haar te ver
zoeken het advies van de landbouwcom-
missie, omtrent de bestrijding van de
knoeierijen in den botei handel (door eene
wet, die verbiedt het in den handel bren
gen van surrogaten van boter als boter,
onder een gelijkluidenden naam, b.v.
butter of butterine, of onder een samen
gesteld woord, waarin het woord boter
voorkomt), ter zijde te leggen als on
doeltreffend en onbillijk, als den land
bouw niet batend, doch handel en nijver
heid schadend.
Van het eiland Tessel vertrok
Vrijdag een jong, tamelijk welgesteld
landbouwer naar Port Natal, vanwaar
hij naar Transvaal reist om zich daar
te vestigen. Naar Amerika vertrekken
nog week aan week personen. Vele
familiën, waaronder gezeten boeren,
maken zich gereed om in het a. s. voor
jaar te vertrekken.
Sommige behoefligen, die gaarne in
de nieuwe Wereld hun fortuin willen
beproeven, gaan met inteekenlijsten bij
de ingezetenen rond, ten einde zich in
het bezit te stellen van het benoodigde
reisgeld. Velen slagen daarin naar wensch
Door de keurmeesters te Arnhem
zijn afgekeurd 200 K.G. vat kensvleesch
afkomstig van de nieuw opgerichte
varkens-stoomslachterij te Oscli. Boven
dien zijn op de markt nog eeriige K G.
afgekeurd en is de aanvoerder bekeurd
wegens het op de markt brengen van
niet gekeurd vleesch.
In de vergadering van de hardra
verij en renvei eenigii.g te Amsterdam
werden eergisteren de aftredende bestuurs
leden, de heeren Metelerkamp en Clif
ford, herkozen, Het vermoedelijk batig
slot is f 7600. Het ledental bedraagt 70.
Domela Nieuwenhuijsen moet, naar
men meldt, sedert er.kele dagen weer
in den Haag zijn. Hij houdt zich voor-
loopig op den achtergrond. R. N. bl.
In een rechtsgeding traden de
welbekende advocaten te Amsterdam,
mr. Haas en mr. Cappeyne van de
Coppello, op. De eerste heeft, zooals men
weet, de gewoonte, wanneer hij pleit,
de rechterhand voortdurend met gestrekte
vingers uit te steken en met gesloten
vingéfs* tifti'gf te IlaTftT** -
Mr. van de Coppello merkte daarom
trent in zijn pleidooi op, dat het vliegen-
vangen van mr. Haas hern niet afschrikte.
Toen mr. Haas het rechtsgeding voor
zijn cliënt gewonnen had vroeg hij den
voorzitter nog even het woord en mel kte
zeer ter snede aan zijn collega op dat
hij behalve «vliegen" ook «capellen"
ving.
Reeds meermalen werd melding
gemaakt van de troep Cowboys, Indianen
enz. onder aanvoering van den bekpnden
Buffalo Bill, eigenlijk genaamd kolonel
Cody die te Londen met buffels,
mustangs, muilezels, herten enz., de zoo
druk bezochte voorstellingen geeft. Bij den
uitgever L. J. Veen te Amsterdam is nu
verschenen een platenboek, met een
vijftiental chromoteékeningen, waarin
verschillende voorstellingen uit het leven
in de prairieën, zooals die door Buffalo
Bill's troep gegeven worden, voorkomen.
De uitvoering is goed, de prijs laag.
Uit Amsterdam wordt aan de N.
Rolt. Ct. gemeld:
Het nieuwe stuk van Justus van Mau-
rik Jr., dat Zaterdag avond in den Stads
schouwburg voor Ui? eerste ritual werd
opgevoerd, beeft vooral wat de laatste
bedrijven betreft, een gunstigen indruk
gemaakt. In den beginne wordt de aan
dacht te zeer verdeeld over tooneelen,
waarvan sommige, hoewel vermakelijk,
den gang der verhandeling vertragen.
De auteur werd aan het slot met warmte
ten tooneele geroepen,
Uit het oosten der provincie Utrecht
wordt gemeld:
Den varkenshouders in deze streken
gaat het allesbehalve voordeelig. Wel
heerscht er thans aan de slachterijen voor
Londen groote drukte, maar door de
slapte ter markt aldaar, kan men hier
slecnts 29 a 33 cents per KG. bedin
gen.
Vette varkens voor dc steden doen ter
nauwernood 36 a 38 cents per KG.
Aan zaken, die naast de voldongen
Grondwetsherziening de Hagenaars bezig
houden, schrijft de correspondent der
residentie aan de Arnh. Ct., ontbreekt
het niet:
sin de eerste plaats komt daarvoor in
-W-s^de zaak van den heer Willink
aanmernuig -"zelschappen en bij-
Ketjen, die in alle ge -,,ft jqiet
eenkomsten stof tot gesprek"gW..
om het onrecht en de willekeur waar-l
van deze «homme du moment" het slacht
5) Zij sloeg de linkerhand voor het
gelaat, als om de schitterende beelden
niet te zien, die fantastisch voor hare
geest opdoken, met de rechter weerde
zij den knielende af; gloeiend rood steeg
haar in 't aangezicht tot onder de schit
terende gouden lokken, die haar voor
hoofd sierden en met trillende slem
zeide zij
sOm Gods wil, Willy sta op. Dat kan
niet, dat mag niet zijn."
Iets als een huivering ging haar door de
leden, de graaf was opgestaan bleek als
een doode, zijne groote donkere oogen
staarden haar aan met een vreemden
gloed. Toen zij hem aanzag voelde zij,
dat zij hem diep had bedroefd, en daarom
zocht zij, ofschoon zelve diep geschokt,
naar een zacht toenaderend woord. Het
stilzwijgen duurde ter nauwernood een
minuut, toch scheen het hun een eeuwig
heid. Eindelijk zeide Nelly
Willy, wees niet boos op mij, ik
kan niet anders! Eén is er slechts, wien
mijn geheele hart behoort, en die eene
is de heilige boven alles staande kunst,
die duizende harten geluk en vreugde
kan schenken tot hare priesteres heb
ik mijzelve gewijd, gij moogt mij haar
niet ontrooven, daar ik buiten haar niet
gelukkig maken, noch zelf gelukkig
worden kan!"
De blik barer blauwe oogen was
daaibij zoo rein en smekend, dat hij den
zijne er voor moest nèerslaan en als het
verre rommelen van een aftrekkend
onweder klonk zijne stem
«Nooit zult ge dus een' anderen man
toebehooren? Belooft ge mij dat."
Medegesleept door de opwinding van
het oogenblik reikte zij hem de hand,
spreken kon zij niet; hij greep ze,
drukte haar een seconde in zijn koorts
achtig bevende rechterhand en zeide:
i't Is goed ten minste een aalmoes
voor een arme, dien gij rijk had kunnen
maken ook daarvoor dank ik u 1"
Een diepe zucht ontvlood zijn samen
geperste lippen, daarop verliet hij zonder
verderen groet het vertrek.
Van toen af volgde hij haar als de
schaduw het licht; of zij in de rijke
Noord-Duitsche zeeplaatsen, of in de
Russische Metropolis, dan wel aan de
zonnige oevers der Middellandsche Zee
hare lauweren plukte, in alle concerten
zag men den bleeken jongen man, met
offer is geweest, noch om de beginsel-
looze en flauwe wijze waarop zich de
heeren Ministers de «premier" iucluis
tegenover den man gehouden hebben,
maar alleen om het afkeurenswaardig
schandaal, dat de verongelijkte maakt,
die iedeien middag vóór de woning van
den gepensionneerden leger-koinmandant
uit Indië, over wien hij zich beklaagt,
post vat, Zijne Exellentie vergeefs te
spreken vraagt en hem, wanneer deze
van de sociëteit komt, om aan den fami-
liedisch plaats te nemen, den gebruikten
morgendrank en het te gebruiken mid
dagmaal vergalt door een gebarenspel,
dat van diepe minachting getuigt, zonder
echter ooit tot molest over te gaan.
Trouwens daar zorgen de agenten of
agent van politie wel voor, die voor de
woning van den generaal surveilleeren.
De generaal woont mij wat ver uit de
buurt, daar op het Prins Hendrikplein
anJers zou ik zeker van tijd tot tijd mij
zijn gaan voegen bij het groepje nieuws
gierigen, dat, naar ik hoor, telken na
middag de dagelijksche ontmoeting van
kapitein en generaal gaat bijwonen. Ik
vermoed dat de nieuwsgierigen gedreven
worden door denzelfden aandrang die
den Engelschen toeschouwer in de »Juif
Errant" naar de «werkzaamheden" van
Morock met zijne wilde dieren heendreef.
Hij hoopte den dierentemmer nog eens
verslonden te zulle" zien, de bedevaart
gangers naar het Prins Hendrikplein zijn
belust op een conflict met handtaslelijk
heden lusschen de daar elkander ont
moetende partijen. Men kan den veron
gelijkten kapitein zijn optreden niet
kwalijk nemen, al verwijt men hem ge
brek aan doorzicht, omdat hij ter kwader
ure zijne wezenlijk zuivere zaak met het
onzuiver sop der sociaal-democraterij heeft
laten overgieten."
Eu aan het slot van zijn artikel
schrijft hij:
«Nu heet het weder, dat de heer Ketjen
zal vervolgd worden, of althans dat er
eene instructie tegen hem geopend is,
wegens beleediging der heeren Ministers
in zijn open brief in het Vaderland"
en stukjes in andere couranten. Ik geloof
er geen woord van Verbeeld u eens,
welk figuur de Ministers van Bionen-
landsche Zaken (en van Staat, vooral niet
te vergeten), van Justitie en van Koloniën
maken als getuigen a charge tegen
zoudtAt IIPP 1 yVjftsTnj^Vyitiii, tt
een man, wiens eenig misdrijf daarin
bestaat, dat hij zich niet kan laten be-
leedigen en mishandelen zonder veront
waardigd en diiftig te worden, en dat
hij zich, maanden achtereen afgescheept
en van stuurboord naar bakboord gestuurd,
door zijn ongeluk tot een verklaarbare
heftigheid laat vervoeren. Ja,UweExcel-
lentiën, er zijn nog van die menschen
onder het Nederlandsche volk, wier eer
gevoel nog niet is geblakerd door het
vuur der parlementaire ovens, wier karak
ter niet is verslapt onder de warmte van
den mantel des gezags. Ge zult het mis
schien niet met mij eens zijn, maar ik
acht dit een geluk voor ons land."
Bij bekkenslag heeft een vleeschhou-
wer te Oud-Beierland laten uitklinken,
dat hij het rundvleesch verkoopt voor 20
cent per half kilo.
Een wetsontwerp is bij de Regee
ring in bewerking, waarbij vrijstelling
van grondbelasting wordt verleend voor
scholen, behoorende aan veteenigingen
die als rechtspersonen zijn erkend.
De particuliere Berlijnsche correspon
dent der «iV R. Ct." seint aan zijn blad:
»In het bijzijn van professor Bergmanh
en zijn eigen lijfarts Leulhold, ontving
de Keizer het mondelinge bericht van
dr. Schmidt, die verklaarde dat de
artsen bij den Kroonptins eenstemmig
kanker hadden waargenomen, welke zich
sedert het voorjaar van den linker stem
band naar den rechter uitgebreid en
thans naar het scheen reeds de slijm
vliezen in de keel aangestoken had. Een
uitwendige operatie zou thans het ge
heele strottenhoofd moeten omvatten,
waarna toch na [eenige maanden weder
even boosaardige aanwoekeringen te
verwachten zouden zijn. Bij terzijdestel
ling van de thans hoogst levensgevaar
lijke strottenhoofdsnede waren de art
sen van meening, dat de Kroonprins nog
wel een vol jaar voor de ergste gevol
gen en het noodlottige uiteinde der
kwaal gespaaid zou blijven, hoewel hij
zich zou moeten voorbereid houden op
een herhaald terugkeeren van het water
achtige gezwel, dat hem met verstikking
y-ipplmcrp m
ff* 'ovvii
zijne donkergloeiende oogen; het scheen
hem een wellustig genot zich aan deze
voortdurende onthouding te bedwelmen.
Nooit sprak hij haar over zijn innerlijk
gevoel, maar overal bemerkte zij zijne
nabijheid, aan de fijne kiesche oplettend
heden, die haar als door onzichtbare
handen, zonder ooit kwetsend of indrin
gend te worden, op allerlei wijze werden
bereid.
In eene groote stad aan den Rijn had
Nelly onder de uitbundigste bijval een
concert gegeven en vooral door «het
lied \an den blinde", dat zij dikwijls als
programmanummer bezigde, al hare
hoorders tot diep in de ziel bewogen.
Den morgen na het concert liet zich een
vreemdeling bij haar aanmelden. Het
kaartje, dat bare oude kamenier haar
bracht, droeg den naam Filip Thomas.
Toen zij dezen naarn las schrikte zij
door een onverklaarbaar voorgevoel over
vallen, doch liet den bezoeker vragen
binnen te komen.
Het was een slanke man van ongeveer
dertigjarigen leeftijd, met donker blond
haar en baard en schoone door de zon
gebruinde trekken. Op hare uitnoodiging
zette hij zich neder en zeide: «Vergeef
mij mejuffrouw wanneer ik u met een
vraag kom lastig vallen Van waar kent
gij dit lied van den blinde?"
«Van een ouden blinden man, die
mijn eersten leermeester was in het
vioolspel, hij woonde te en heette
Frans Thomas."
«Leeft hij nog?"
«Hij stierf vier jaar geleden."
Een zacht gesteun was het antwoord
van den vreemdeling, een oogenblik
bedekte hij zijn gelaat met de handen,
daarop stond hij op.
„Ik dank u ik heb verder niets te
vragen;" hij wilde zich verwijderen,
maar Nelly riep hem toe: «Blijf, ik
moet u nog spreken, want ik muet den
laatsten gioet eens stervenden nog aan
zijnen zoon overbrengen."
Zwijgend liet zich de vreemdeling
weder op zijn stoel neder en nu vertelde
zij hem in eenvoudige korte bewoordin
gen, hoe zij eens bij den blinden violist
was gekomen, wat hij voor haai was
geweest en hoe hij was gestorven.
Toen zij zijne laatste woorden: «Wees
hem tot eene zuster of tot zijne goede
engel, wanneer hij zulk eene noodig
heeft," aanhaalde, hief de vreemdeling
het gelaat op, zag haar lang in de onschuld
volle oogen en vraagde:
«En wilt gij die laatste bede mijns
vadeis vervullen?"
«Ik wil uwe zuster zijn, Filip, ik heb
het beloofd!" zeide zij en reikte hem de
hand, die hij eerbiedig kuste. Daarna
verhaalde hij haar zijn levensloop.
Als twintigjarig jongeling had hij zijnen
vader verlaten en was naar Weenen
gegaan, om in de oude kunstlievende
keizerstad als violist roem en geld te
verwerven. Dooi liedeilijke gezellen in
hunnen kring gelokt, verspeelde en ver
braste hij in een nacht geheel zijn have
en goed, hem door zijn' vader medege
geven; den volgenden dag verkocht hij
zijne viool, enkel om brood te kunnen
koopen. Het geluk had hem totaal de
rug gekeerd en zich tot zijnen vader
te wenden, of als vagebond naar huis
terug te keeren, daarvoor schaamde hij
zich. Daarom schreef hij ook niet, hij
wilde wachten, tot hij den ouden man
in 't vriendelijke kleine plaatsje iets
beters melden kon. Daarop sloot hij zich
bij een reizend muziekgezelschap aan,
dat onder den naam van «Boheemsch
muziekcorps" naar Frankrijk trok, en
kwam te Parijs. Hier werd hij ziek.
Zijne makkers lieten hern achter en
trokken verder. Van alle middelen ont
bloot, liet hij zich bij het vreemdenlegioen
van Algiers aanwerven. Ook nu schreef
hij niet naar huis; zijn vader moest in
den waan verkeeren, dat hij gestorven
was beter een dooden zoon als een'
die door eigen schuld ten onder was ge-