NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad UTRECHT en GELDERLAND. let liel van den Blinde. Ko 92. Woensdag 16 November 1887. Zestiende Jaargang. VOOR VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort. BINNENLAND. F euilleton. BUITENLAND. ilMSBSFOORTSClE COUIANT. abonnementsprijs: Per 3 maanden 1.Franco per posï door het gchcele Kijk. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. advertentien: Van 16 regels 0,40 iedere regel meer 5 Cent. Advertentien viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. H. M. Koningin Emma heeft aan mevrouw Line Schneider eene aanzien lijke bijdrage geschronken. om leerlingen van het Conservatorium te Keulen en kunstenaars uit te noodigen tot de Von- del-feestvoorstelling aldaar. Als eene merkwaardige bijzonder heid kan gemeld worden, dat bij de nieuwe in werking te treden indeeling der kiesdistricten voor de Tweede Kamer der Staten-Generaal de polder «de Scher mer" bij vier verschillende districten wordt ingedeeld, te weien: Alkmaar, Oudorp en Oterleek bij het district Alkmaar; Akensloot bij liet district Beverwijk Zuid- en Noordschermer bij het district Zaandam en Schermerhorri en Ursem bij het distiict Hoorn. Waarschijnlijk zal spoedig een wetsontwerp kunnen ingediend worden tot wijziging van sommige bepalingen der comptabiliteitswet. (U. D.) Sedert 1873 tot 1881 hebben de kosten welke de oorlog tegen en de bezetting van Atjeh hebben veroorzaakt, bedragen ruim 98 millioen gulden. Na 1881 zijn de uitgaven als gewone beschouwd. De Minister van Koloniën is niet ontevreden over de uitkomsten van het samentrekken onzer troepen in het vijandig land. Veel geluk heeft de vijand niet bij zijne pogingen om ons afbreuk te doen. De onderwerping van de nog vijandig gezinden moet met den tijd komen. De minister wil derhalve onze tegenwoordige stelling handhaven. De heer J. de Bergh stond Maan dag voor de rechtbank te 's Hage terecht. Het door hem gepleegde feit werd ge- qualificeerd als poging tot doodslag (tegen 2 polilie-ager.ten). De eisch is 6 maan den gevangenis. Uitspraak 21 dezer. De Kamer van koophandel te Gro ningen heeft besfoTën'een au.r?s ,zen J J 'kr den aan de regeering, om haar te ver zoeken het advies van de landbouwcom- missie, omtrent de bestrijding van de knoeierijen in den botei handel (door eene wet, die verbiedt het in den handel bren gen van surrogaten van boter als boter, onder een gelijkluidenden naam, b.v. butter of butterine, of onder een samen gesteld woord, waarin het woord boter voorkomt), ter zijde te leggen als on doeltreffend en onbillijk, als den land bouw niet batend, doch handel en nijver heid schadend. Van het eiland Tessel vertrok Vrijdag een jong, tamelijk welgesteld landbouwer naar Port Natal, vanwaar hij naar Transvaal reist om zich daar te vestigen. Naar Amerika vertrekken nog week aan week personen. Vele familiën, waaronder gezeten boeren, maken zich gereed om in het a. s. voor jaar te vertrekken. Sommige behoefligen, die gaarne in de nieuwe Wereld hun fortuin willen beproeven, gaan met inteekenlijsten bij de ingezetenen rond, ten einde zich in het bezit te stellen van het benoodigde reisgeld. Velen slagen daarin naar wensch Door de keurmeesters te Arnhem zijn afgekeurd 200 K.G. vat kensvleesch afkomstig van de nieuw opgerichte varkens-stoomslachterij te Oscli. Boven dien zijn op de markt nog eeriige K G. afgekeurd en is de aanvoerder bekeurd wegens het op de markt brengen van niet gekeurd vleesch. In de vergadering van de hardra verij en renvei eenigii.g te Amsterdam werden eergisteren de aftredende bestuurs leden, de heeren Metelerkamp en Clif ford, herkozen, Het vermoedelijk batig slot is f 7600. Het ledental bedraagt 70. Domela Nieuwenhuijsen moet, naar men meldt, sedert er.kele dagen weer in den Haag zijn. Hij houdt zich voor- loopig op den achtergrond. R. N. bl. In een rechtsgeding traden de welbekende advocaten te Amsterdam, mr. Haas en mr. Cappeyne van de Coppello, op. De eerste heeft, zooals men weet, de gewoonte, wanneer hij pleit, de rechterhand voortdurend met gestrekte vingers uit te steken en met gesloten vingéfs* tifti'gf te IlaTftT** - Mr. van de Coppello merkte daarom trent in zijn pleidooi op, dat het vliegen- vangen van mr. Haas hern niet afschrikte. Toen mr. Haas het rechtsgeding voor zijn cliënt gewonnen had vroeg hij den voorzitter nog even het woord en mel kte zeer ter snede aan zijn collega op dat hij behalve «vliegen" ook «capellen" ving. Reeds meermalen werd melding gemaakt van de troep Cowboys, Indianen enz. onder aanvoering van den bekpnden Buffalo Bill, eigenlijk genaamd kolonel Cody die te Londen met buffels, mustangs, muilezels, herten enz., de zoo druk bezochte voorstellingen geeft. Bij den uitgever L. J. Veen te Amsterdam is nu verschenen een platenboek, met een vijftiental chromoteékeningen, waarin verschillende voorstellingen uit het leven in de prairieën, zooals die door Buffalo Bill's troep gegeven worden, voorkomen. De uitvoering is goed, de prijs laag. Uit Amsterdam wordt aan de N. Rolt. Ct. gemeld: Het nieuwe stuk van Justus van Mau- rik Jr., dat Zaterdag avond in den Stads schouwburg voor Ui? eerste ritual werd opgevoerd, beeft vooral wat de laatste bedrijven betreft, een gunstigen indruk gemaakt. In den beginne wordt de aan dacht te zeer verdeeld over tooneelen, waarvan sommige, hoewel vermakelijk, den gang der verhandeling vertragen. De auteur werd aan het slot met warmte ten tooneele geroepen, Uit het oosten der provincie Utrecht wordt gemeld: Den varkenshouders in deze streken gaat het allesbehalve voordeelig. Wel heerscht er thans aan de slachterijen voor Londen groote drukte, maar door de slapte ter markt aldaar, kan men hier slecnts 29 a 33 cents per KG. bedin gen. Vette varkens voor dc steden doen ter nauwernood 36 a 38 cents per KG. Aan zaken, die naast de voldongen Grondwetsherziening de Hagenaars bezig houden, schrijft de correspondent der residentie aan de Arnh. Ct., ontbreekt het niet: sin de eerste plaats komt daarvoor in -W-s^de zaak van den heer Willink aanmernuig -"zelschappen en bij- Ketjen, die in alle ge -,,ft jqiet eenkomsten stof tot gesprek"gW.. om het onrecht en de willekeur waar-l van deze «homme du moment" het slacht 5) Zij sloeg de linkerhand voor het gelaat, als om de schitterende beelden niet te zien, die fantastisch voor hare geest opdoken, met de rechter weerde zij den knielende af; gloeiend rood steeg haar in 't aangezicht tot onder de schit terende gouden lokken, die haar voor hoofd sierden en met trillende slem zeide zij sOm Gods wil, Willy sta op. Dat kan niet, dat mag niet zijn." Iets als een huivering ging haar door de leden, de graaf was opgestaan bleek als een doode, zijne groote donkere oogen staarden haar aan met een vreemden gloed. Toen zij hem aanzag voelde zij, dat zij hem diep had bedroefd, en daarom zocht zij, ofschoon zelve diep geschokt, naar een zacht toenaderend woord. Het stilzwijgen duurde ter nauwernood een minuut, toch scheen het hun een eeuwig heid. Eindelijk zeide Nelly Willy, wees niet boos op mij, ik kan niet anders! Eén is er slechts, wien mijn geheele hart behoort, en die eene is de heilige boven alles staande kunst, die duizende harten geluk en vreugde kan schenken tot hare priesteres heb ik mijzelve gewijd, gij moogt mij haar niet ontrooven, daar ik buiten haar niet gelukkig maken, noch zelf gelukkig worden kan!" De blik barer blauwe oogen was daaibij zoo rein en smekend, dat hij den zijne er voor moest nèerslaan en als het verre rommelen van een aftrekkend onweder klonk zijne stem «Nooit zult ge dus een' anderen man toebehooren? Belooft ge mij dat." Medegesleept door de opwinding van het oogenblik reikte zij hem de hand, spreken kon zij niet; hij greep ze, drukte haar een seconde in zijn koorts achtig bevende rechterhand en zeide: i't Is goed ten minste een aalmoes voor een arme, dien gij rijk had kunnen maken ook daarvoor dank ik u 1" Een diepe zucht ontvlood zijn samen geperste lippen, daarop verliet hij zonder verderen groet het vertrek. Van toen af volgde hij haar als de schaduw het licht; of zij in de rijke Noord-Duitsche zeeplaatsen, of in de Russische Metropolis, dan wel aan de zonnige oevers der Middellandsche Zee hare lauweren plukte, in alle concerten zag men den bleeken jongen man, met offer is geweest, noch om de beginsel- looze en flauwe wijze waarop zich de heeren Ministers de «premier" iucluis tegenover den man gehouden hebben, maar alleen om het afkeurenswaardig schandaal, dat de verongelijkte maakt, die iedeien middag vóór de woning van den gepensionneerden leger-koinmandant uit Indië, over wien hij zich beklaagt, post vat, Zijne Exellentie vergeefs te spreken vraagt en hem, wanneer deze van de sociëteit komt, om aan den fami- liedisch plaats te nemen, den gebruikten morgendrank en het te gebruiken mid dagmaal vergalt door een gebarenspel, dat van diepe minachting getuigt, zonder echter ooit tot molest over te gaan. Trouwens daar zorgen de agenten of agent van politie wel voor, die voor de woning van den generaal surveilleeren. De generaal woont mij wat ver uit de buurt, daar op het Prins Hendrikplein anJers zou ik zeker van tijd tot tijd mij zijn gaan voegen bij het groepje nieuws gierigen, dat, naar ik hoor, telken na middag de dagelijksche ontmoeting van kapitein en generaal gaat bijwonen. Ik vermoed dat de nieuwsgierigen gedreven worden door denzelfden aandrang die den Engelschen toeschouwer in de »Juif Errant" naar de «werkzaamheden" van Morock met zijne wilde dieren heendreef. Hij hoopte den dierentemmer nog eens verslonden te zulle" zien, de bedevaart gangers naar het Prins Hendrikplein zijn belust op een conflict met handtaslelijk heden lusschen de daar elkander ont moetende partijen. Men kan den veron gelijkten kapitein zijn optreden niet kwalijk nemen, al verwijt men hem ge brek aan doorzicht, omdat hij ter kwader ure zijne wezenlijk zuivere zaak met het onzuiver sop der sociaal-democraterij heeft laten overgieten." Eu aan het slot van zijn artikel schrijft hij: «Nu heet het weder, dat de heer Ketjen zal vervolgd worden, of althans dat er eene instructie tegen hem geopend is, wegens beleediging der heeren Ministers in zijn open brief in het Vaderland" en stukjes in andere couranten. Ik geloof er geen woord van Verbeeld u eens, welk figuur de Ministers van Bionen- landsche Zaken (en van Staat, vooral niet te vergeten), van Justitie en van Koloniën maken als getuigen a charge tegen zoudtAt IIPP 1 yVjftsTnj^Vyitiii, tt een man, wiens eenig misdrijf daarin bestaat, dat hij zich niet kan laten be- leedigen en mishandelen zonder veront waardigd en diiftig te worden, en dat hij zich, maanden achtereen afgescheept en van stuurboord naar bakboord gestuurd, door zijn ongeluk tot een verklaarbare heftigheid laat vervoeren. Ja,UweExcel- lentiën, er zijn nog van die menschen onder het Nederlandsche volk, wier eer gevoel nog niet is geblakerd door het vuur der parlementaire ovens, wier karak ter niet is verslapt onder de warmte van den mantel des gezags. Ge zult het mis schien niet met mij eens zijn, maar ik acht dit een geluk voor ons land." Bij bekkenslag heeft een vleeschhou- wer te Oud-Beierland laten uitklinken, dat hij het rundvleesch verkoopt voor 20 cent per half kilo. Een wetsontwerp is bij de Regee ring in bewerking, waarbij vrijstelling van grondbelasting wordt verleend voor scholen, behoorende aan veteenigingen die als rechtspersonen zijn erkend. De particuliere Berlijnsche correspon dent der «iV R. Ct." seint aan zijn blad: »In het bijzijn van professor Bergmanh en zijn eigen lijfarts Leulhold, ontving de Keizer het mondelinge bericht van dr. Schmidt, die verklaarde dat de artsen bij den Kroonptins eenstemmig kanker hadden waargenomen, welke zich sedert het voorjaar van den linker stem band naar den rechter uitgebreid en thans naar het scheen reeds de slijm vliezen in de keel aangestoken had. Een uitwendige operatie zou thans het ge heele strottenhoofd moeten omvatten, waarna toch na [eenige maanden weder even boosaardige aanwoekeringen te verwachten zouden zijn. Bij terzijdestel ling van de thans hoogst levensgevaar lijke strottenhoofdsnede waren de art sen van meening, dat de Kroonprins nog wel een vol jaar voor de ergste gevol gen en het noodlottige uiteinde der kwaal gespaaid zou blijven, hoewel hij zich zou moeten voorbereid houden op een herhaald terugkeeren van het water achtige gezwel, dat hem met verstikking y-ipplmcrp m ff* 'ovvii zijne donkergloeiende oogen; het scheen hem een wellustig genot zich aan deze voortdurende onthouding te bedwelmen. Nooit sprak hij haar over zijn innerlijk gevoel, maar overal bemerkte zij zijne nabijheid, aan de fijne kiesche oplettend heden, die haar als door onzichtbare handen, zonder ooit kwetsend of indrin gend te worden, op allerlei wijze werden bereid. In eene groote stad aan den Rijn had Nelly onder de uitbundigste bijval een concert gegeven en vooral door «het lied \an den blinde", dat zij dikwijls als programmanummer bezigde, al hare hoorders tot diep in de ziel bewogen. Den morgen na het concert liet zich een vreemdeling bij haar aanmelden. Het kaartje, dat bare oude kamenier haar bracht, droeg den naam Filip Thomas. Toen zij dezen naarn las schrikte zij door een onverklaarbaar voorgevoel over vallen, doch liet den bezoeker vragen binnen te komen. Het was een slanke man van ongeveer dertigjarigen leeftijd, met donker blond haar en baard en schoone door de zon gebruinde trekken. Op hare uitnoodiging zette hij zich neder en zeide: «Vergeef mij mejuffrouw wanneer ik u met een vraag kom lastig vallen Van waar kent gij dit lied van den blinde?" «Van een ouden blinden man, die mijn eersten leermeester was in het vioolspel, hij woonde te en heette Frans Thomas." «Leeft hij nog?" «Hij stierf vier jaar geleden." Een zacht gesteun was het antwoord van den vreemdeling, een oogenblik bedekte hij zijn gelaat met de handen, daarop stond hij op. „Ik dank u ik heb verder niets te vragen;" hij wilde zich verwijderen, maar Nelly riep hem toe: «Blijf, ik moet u nog spreken, want ik muet den laatsten gioet eens stervenden nog aan zijnen zoon overbrengen." Zwijgend liet zich de vreemdeling weder op zijn stoel neder en nu vertelde zij hem in eenvoudige korte bewoordin gen, hoe zij eens bij den blinden violist was gekomen, wat hij voor haai was geweest en hoe hij was gestorven. Toen zij zijne laatste woorden: «Wees hem tot eene zuster of tot zijne goede engel, wanneer hij zulk eene noodig heeft," aanhaalde, hief de vreemdeling het gelaat op, zag haar lang in de onschuld volle oogen en vraagde: «En wilt gij die laatste bede mijns vadeis vervullen?" «Ik wil uwe zuster zijn, Filip, ik heb het beloofd!" zeide zij en reikte hem de hand, die hij eerbiedig kuste. Daarna verhaalde hij haar zijn levensloop. Als twintigjarig jongeling had hij zijnen vader verlaten en was naar Weenen gegaan, om in de oude kunstlievende keizerstad als violist roem en geld te verwerven. Dooi liedeilijke gezellen in hunnen kring gelokt, verspeelde en ver braste hij in een nacht geheel zijn have en goed, hem door zijn' vader medege geven; den volgenden dag verkocht hij zijne viool, enkel om brood te kunnen koopen. Het geluk had hem totaal de rug gekeerd en zich tot zijnen vader te wenden, of als vagebond naar huis terug te keeren, daarvoor schaamde hij zich. Daarom schreef hij ook niet, hij wilde wachten, tot hij den ouden man in 't vriendelijke kleine plaatsje iets beters melden kon. Daarop sloot hij zich bij een reizend muziekgezelschap aan, dat onder den naam van «Boheemsch muziekcorps" naar Frankrijk trok, en kwam te Parijs. Hier werd hij ziek. Zijne makkers lieten hern achter en trokken verder. Van alle middelen ont bloot, liet hij zich bij het vreemdenlegioen van Algiers aanwerven. Ook nu schreef hij niet naar huis; zijn vader moest in den waan verkeeren, dat hij gestorven was beter een dooden zoon als een' die door eigen schuld ten onder was ge-

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1887 | | pagina 1