Plaatselijke berichten.
Provinciale berichten.
zou bedriegen. Tot afwending van dit
plotseling gevaar van verstikking rnoeet
er steeds een bekwaam chirurg aanwezig
zijn, om terstond door middel van eene
kleine snede in de luchtpijp en bel
inbrengen van eene kunstmatige adem
halingsbuis hulp te verschaffen.
Gelijk dr. Schmidt er nog bijvoegde,
hoorde de Kroonprins als een held, zon
der een spier in zijn gelaat te vertrekken,
deze zelfde vreeselijke rnededeeling aan,
betuigde den artsen minzaam zijnen
dank, trok zich vervolgens teiug, en
verklaarde, na een uur overleggens met
zich zeiven, dat hij van de strottenhoofd-
snede afzag.
l)e Keizer vernam diep geschokt het
bericht van ilr. Schmidt, en tranen
stortend zeide hij: >Uet zal alles naar
den wil van myn armen, lieven zoon
geschieden."
Zondag hadden te Londen weder onge
regeldheden plaats, omtrent welke het
volgende wordt gemeld. «Deze ongere
geldheden kunnen slechts vergeleken
worden bij die van 1866, toen het volk,
om zijn recht van vergadering te hand
haven, de hekken van Hyde Park ver
nielde. Van at den vroegen morgen had
den 4000 agenten op het plein post
gevat. Optochten uit verschillende deelen
der stad, met muziek en vaandels, en
bestaande uit benden socialisten, radica
len en Iersche genootschappen, werden
door de politie uiteengedreven als zij in
de buurt van Trafalgar Square kwamen.
Ernstige botsingen kwamen in Strand
voor en talrijk waren hier de gekwetsten
die naar de ziekenhuizen moesten wor
den gebracht. Een bende, die bijna tot
het paleis was doorgedrongen, werd met
moeite teruggedreven en bij die gelegen
heid werd Graham gevangen genomen.
Om half vijf trok een menigte van
100,000 personen naar de Trafalgar
Square, de politie stor.d daar onmachtig
tegen en een sterke troepenmacht, be
staande uit infanterie en cavalerie, kwam
op om de menigte te verspreiden. Onder
de gekwetsten zijn 200 manifesteerenden
en 40 politie-agenten. 50 arrestanten
werden gemaakt, waaronder ook John
Burns, liet hoofd der socialisten; zij
werden tot kleine boeten en gevangenis
straf van hoogstens een jaar veroordeeld.
De afgevaardigde Graham is tegen borg
tocht vrijgelaten. Bij een botsing bij
Westminster Bridge werden twee agen
ten met dolken gewond.
In de couloirs der Franscbe Kamer
heerschte gisteren een groote agitatie.
Er werd veel gesproken over de mogelijk
heid der aftreding van den heer Grévy.
Het gerucht daarvan krijgt zekere vast
heid.
De radicalen zijn woedend, dat er nog
geen vervolging is ingesteld tegen Wilson.
De Voltaire" raadt de republikeinen
onmiddellijk maatregelen te nemen voor
een congres van de beide Kamers, ten
einde een nieuwen President te benoemen.
Op een meeting van 2000 revolutionairen
te Parijs werd besloten een zoogenaamde
barricade-commissie te vormen voor het
geval dat Jules Ferry tot President werd
benoemd.
De parlementaire enquête-commissie is
intusschen met het onderzoek der zaak
Wilson begonnen. Na het verhoor van
den heer Laurent, hoofdredacteur van
het blad t Paris" t begaf de voorzitter
zich met twee leden der commissie
onmiddellijk naar den rechter van instruc
tie Athnlin, die hen ontving in tegen
woordigheid van den procureur-genei aal
Bouchez.
De verklaring van Laurent behelst
nieuwe feiten, welke zeer ongunstig zijn
voor den heer Wilson.
De politie te Chicago heeft Zaterdag
een publick lokaal doen sluiten om den
anarchisten aldus te verbieden een ver
gadering te houden ter nagedachtenis
hunner ter dood gebrachte vrienden,
doch een meeting van 300 anarchisten
had niettemin plaats in een ander lokaal.
De redenaars spoorden aan tot wraak
-girrtre£tSur van Illinois, de rech
ters en den beul. r
gaan. Hij streed eenige jaren onder
een aangenomen naam in Franschen
dienst, tot hij na een twist met een
ofiicier deserteerde, waarop hij deel uit
maakte eener expeditie naar de binnen
landen van Afrika. Daarna voerde hem
liet noodlot naar de Kaapkolonie, waar
hij onder de Boeren zich eer.e kleine
bezitting wist te verwerven. Het verlan
gen naar Europa liet hem echter geen
rust; op een Engelsch vaartuig keerde
hij terug en zette in Marseille voet aan
wal. Een reisgenoot stal hem in Frank
rijk zijn klein vermogen, waarop hij arm
als een bedelaar weder tot zijn viool de
toevlucht nam en eene aanstelling kreeg
bij de kapel van een kleine Fransche
schouwburg. Toen hjj, naar hij meende,
genoegzaam van middelen was voorzien,
ontbond hij zijne overeenkomst en nu,
op weg naar het Vaderland, om zijnen
vader den verloren zoon weder terug te
geven, hoorde hij hier de mare van zijn'
dood. Twee dagen daarna legde Filip
Thomas een krans nederop het graf
van den ouden blinden violist, en leunde
hij in stomme smart verzonken, tegen
het eenvoudige gedenkteeken, door de
goede zorgen van Nelly daarop geplaatst.
Het contract, dal deze laulste met hare
impressario had gesloten, liep binnenkort
ten einde j zij hernieuwde dit niet.
Zondag a.s. zal de Godsdienstoefe
ning der Vrije Ger. gemeente alhier, des
voorm. half tien en des nam. vijf uur,
geleid worden door den Heer Vaarties
van Dordrecht.
In eene Maandagavond gehouden
vergadering der R. K. Kiesvereeniging
werden, daar de hoeren Gildemeesler en
Meihorst verzocht hadden niet in aan
merking te komen, met algemeene stem
men tot canoidaten voor den gemeente
raad gesteld de liecren J. J. Kleber en
Dr. C. M. A. Hafkenscheidt.
Heden vergadert in Amicitia de
Anti-rev. Kiesvereeniging «Nederland en
Oranje, ter bespreking van de bij de
nieuwe districlsverdeeling te volgen lich
ting. Als sprekers treden onder anderen
op Mr. T. Graaf van Bylandt en Mr.
Keuchenius.
Bij beschikking van den Min. van
Waterstaat enz., is aan den rijksopziener
op de spoorwegdiensten, den heer H. J.
Hendriks, te Amersfoort, mede opgedra
gen het dagel. toezicht op den dienst
van de sectiën ApeldoornDeventer en
EpeHaltem van de Kon. Ned. locaal-
spoorwegen, mei ingang van den dag
waarop die sectiën voor het openbaar
verkeer zullen worden geopend.
Zondag had in de kapel van het
Seminarie der Oud Katholieken alhier
een zeldzame plechtigheid plaats. De presi
dent van het Seminarie, tevens professor
in de theologie de heer J. J. v. Thiel,
herdacht zijn 25-jarig priesterschap
Onder adsistentie van de lieerenTh.
v. Vlooten pastoor van de O. K. kerk
op 't Zand alhier en N. B. P. Spit
pastoor te Rotterdam, verrichtte de ju
bilaris den H. Dienst, terwijl de O.
K. aartsbisschop van Utrecht, J. Hev-
kanip, door zijn tegenwoordigheid nog
meer luister aan het feest bijzette.
Gedurende de mis werd door het kooi
de eerste vierstemmige mis van Joh. J. H.
Verhulst gezongen begeleid door het
orgelspel van den organist, den heer
A. B. Dievenbach. Men mag den zangers
een woord van lof niet onthouden, die
zoo klein in getal deze schoone mis op
meer dan verdienstelijke wijze ten ge-
lioore brachten. Na den H. Dienst werd
door de geloovigen gezamenlijk een toe
passelijk danklied gezongen. Vervolgens
werd door den genoemden pastoor Spit
de feestpredikatie gehouden waarvan de
korte inhoud is als volgt.
«God zij geloofd in alles," woorden
eens door een beroemd bisschop gespro
ken zijn vooral op dezen dag van toepas
sing. Daarop wenschte hij den jubilaris
geluk met dezen dag en riep zijne wel
willendheid in voor zijne feestrede; want
niet zonder schroom had hij dezen taak
op zich genomen, maar hij had gemeend
alle bezwaren ter zijde te moeten stellen,
daar de jubilaris den wensch geuit had,
dat zoo ei' een voor hem zou optreden,
hij (spreker) het zou zijn die met hem
door zoo innige banden van vriendschap
verbonden was; voortswenschte hij over de
woorden van Paulus (I Korinth. IV vs: 1.)
te spreken.
Hij wilde zich bepalen tot het ver
hevene en schooneinoeiclijkemaar
ook troostvolle, van het ambt eens gees
telijken. Het verhevene, dat zooals de
tekstwoorden aanduiden daarin gelegen
was, dat de priesters door God geroepen
waren en niet alleen afgezonden waren
om de waarheden van zijn evangelie te
verkondigen maar ook om de genademid
delen door Hem aan de kerk geschonken
aan de geloovigen uit te deelen. Hel
moeielijke, daar een priester niet alleen
met allerlei uitwendige rampen maar
ook met zijn eigen ik te kampen had,
om zorg te dragen niet zich zelf, maar
God boven alles te dienen. Slechts met
een enkel woord wilde hij op het troost
volle wijzen, op de verzekering van Zijr.
hulp, die,Christus aan zijne apostelen bij
Zijn afscheid van hen, gaf.
Voortaan zou Filip op hare kunstreizen
al de dagelijksche beslommeringen voor
haar regelen en tegelijkertijd in de ge
legenheid zijn, zijne kunst met de hare
te vereenigen, door als uitnemend pianist
hare voordrachten te begeleiden of wel
met haar vioolduetten te spelen, waarbij
hij zijn meesterschap over dit instrument
ook ten duidelijkste deed blijken.
Met de treffende zorgvuldigheid van
een' broeder bewees hij haar allerlei
kleine attenties en daardoor kwam hij
meer dan eens met van graaf Willy
in conflict, welke laatste nog altijd, als
haar getrouwe schaduw, de kunstenares
op haar triumflocht volgde en met
ijverzuchtige blikken, allen die met haar
in aanraking kwamen, gadesloeg.
Hare verhouding tot Filip was boven
allen argwaan verheven. Hoe meer Nelly
hem leerde kennen, des te beter doorzag
zij ook de flinke eerlijke kern van deze
aan levenservaring zoo rijke natuur, en
schatte zij hem als kunstenaar ook reeds
hoog, aan den anderen kant moest zij
ook meer dan eens zijn mannelijk zeker
en daarbij voornaam optreden in de
hoog-le maatschappelijke kringen bewon
deren. Ongeveer een jaar bleef hij haar
een waren broeder, toen werd hij eens
klaps stiller, ernstiger en naar het baai-
toescheen ook bleeker. Bezorgd vraagde
Hierna wendde hij zich tot den jubilaris,
en vroeg hem of zijn schets niet naar
het leven geteekend was en of hij niet
van hetgeen gezegd was, overtuigd was.
Na een kleine toespraak tot de studenten
verzocht hij de geloovigen voor hunne
geestelijken te bidden, opdat zij God in
alles zouden dienen.
In de Vespers, werd door het koor
nog een schoon vers op verdienstelijke
wijze gezongen. De president hield een
korte rede om zijn dai.k te betuigen
aan den bisschop, die door zijn tegen
woordigheid zoo groote blijken van
vriendschap gaf; hij bedankte den heer
N. Spit voor het ideaal van den priester,
dat hij dien morgen geschilderd had, en
wees op het eigenaardige van zijn feest,
dat hij nu in dit huis. waar hij zulk een
voortreffelijke err schoone opleiding ge
noten had, vierde. Ten slotte bedankte
hij voor al de wenschen en blijken varr
genegenheid hem op dezen dag geschonken.
Van verschillende zijden werden djjrr-
jubilai is tot aandenken aan dezen onver-
getelijken dag schoone geschenken aan
geboden.
Aan den wachtmeester der Veld-
Art. Van den Hoek werd j.l. Maandag
voor het front van den troep, door de
Luilt. Kolonel Kornmandant de Zilveren
medaille uitgereikt voor 24 jaren trou
wen dienst
Zondagochtend omstreeks half zes
is brand uitgebroken in een schuurtje
achter de woning van mej. de weduwe
P., aan de Kruiskamp. De brand bleek
van geringen omvang te zijn, en werd
door de brandweer in den tijd van onge
veer twee uur totaal gebluscht, Het vee.
in hel schuurtje aanwezig werd gered en
in de weide gejaagd. Door dezen maatre
gel had de heer v. S. die zich langs de
weide van v. D. naar den brand begaf,
een groot ongeluk kunnen treffen. Een in
die weide gejaagde stier, kwam in volle
vaart op hem af en begon de haag, die
hem van den heer v. S. scheidde, woe
dend te vernielen De heer v. S. wist
evenwel daar over eene sloot te springen
en zich in aller ijI te verwijderen, en uit
het gezicht van het dier te komen, waarna
het zijn vernielingswuk schijnt te hebben
gestaakt. De stier werd daar na door een
achttal mannen gevangen, die toen maat
regelen namen om ongelukken te voor
komen. Bij 't overklauteren van een
dnornenhaag, kwetste- de heer v. S. zich
aan beide handen.
In de jongste algemeene vergade
ring van de vereeniging tot bevordering
van 's lands weerbaarheid vErndraclil
maakt macht" is o. a. besloten de win-
leroefeningen, evenals ten vorigen jare,
te houden eiken Donderdag, 's avonds
van 8 tot 10 uur, in een der lokalen
van »de Arend". Ten einde de bijwoning
dier oefeningen zooveel mogelijk te be
vorderen, werd een prijs uitgeloofd aan
dien schutter, die gedurende deze oefenin
gen het grootst aantal rozen geschoten
heeft. De wijze, waarop deze prijs zou
worden aangeschaft, lokte nogal discussie
uit, waarop de heer A. M. Tromp van
Holst, eere-voorzitter der vereeniging,
mededeelde, dat door hem die prijs zou
worden beschikbaar gesteld. Deze mede-
deeling werd met daverend applaus door
de vergadering ontvangen. Van den heer
J. A. Schoterman, waarnemend kornman
dant, was een schrijven ontvangen,
waarin hij te kennen gaf, dat velerlei
andere bezigheden hem niet langer toe
lieten die betrekking waar te nemen,
waarom hij als zoodanig en als lid der
Vereeniging omslag nam. liet vooruit
zicht hem te moeten verliezen, die gedu
rende een 14tal jaren de belangen der
vereeniging op zoo uitstekende wijze
behartigd had, die voor ieder een goed
woord bad en daaraan groote welwillend
heid paaide, gaf een der leden aanleiding
voor te stellen eene commissie te benoe
men om pogingen in hel werk te stellen
-den heer Schoterman op zijn besluit te
doen terugkomen, welk voorstel bij
acclamatie werd aangenomen. Nog werd
zij hem eens wat hem scheelde.
Na een wijl e zwijgens antwoordde hij
ïNelly, ik kan niet langer uw metgezel
zijn, ik voel, dat wij moeten scheiden!"
Zij zag hem met hare groote blauwe
oogen als droomend aan en hare lippen
vonden niet dadelijk het juiste woord;
zij had trouwens ook geene viouw moe
ten zijn om hem niet te begrijpen
«Moet het dan werkelijk zijn, Filip?"
vraagde zij eindelijk schuchter.
».Moet ik dan, door u steeds te aan
schouwen, steeds in uwe nabijheid te zijn,
mij zelf langzaam dooden Waarloe
ook het langer te verzwijgen. Ja Nelly,
ik heb u lief, maar niet als een broeder
zijne zuster, doch oneindig meer en toch
mag ik niet zeggen: Nelly, wees de
mijne! want uw levensdoel is grooter
en staat liooger als het geluk van een
enkel mensch uit te maken. Laat mij
daarom, mij weder in 't wilde bruischende
leven stoiten, al moet ik dan ook de
zachte beschermgeest aan mijne zijde
missen
Een zacht rood kleurde hare wangen,
zij liet haar wonderlijk stralende blikken
op den schooiien ernsligen man rusten en
zeide: »Uw vader heeft mij stervend
gesmeekt. Wees zijn goede engel, wan
neer hij zulk eene noodig heeft ik
heb het hem beloofd eD ik wil woord
door den eere-voorzitter den heer J. A.
Schoterman een waardeer end woord ge
wijd, waarna Spr. verzocht deel te
mogen uitmaken der bedoelde commissie,
welk verzoek natuurlijk gaarne weid in
gewilligd. Den heer Tromp van Holst
werden een tweetal heeren, W, J. van
Rliee en J. M. Baode, als leden dier com
missie toegevoegd.
In de zitting, die de gemeenteraad
gisterenavond hield, werd in de eerste
plaats behandeld het in de vorige ver
gadering aangehouden voorstel tot ver
koop van eenige boomen, staande bij de
nieuwgebouwde meisjesschool aan de zijde
van de Slijkstiaat, langs den Grooten
Haag. Besloten werd deze boomen, die
men wenscht te vellen in 't belang van
eene behoorlijke beplanting van dat ge
deelte der wandeling, onderhands te ver-
koopen aan W. v d. Brug voor f98.
Tot uitvoering van het besluit van 16
Augustus, omtrent den verkoop van het
.Arsenaal, werd door B. en W. een onl-
iwerp-besluit ingediend, waardoor de ver
koop van een gedeelte van het Arsenaal
aan hel bestuur der Nederduitsch gere
formeerde kerk (doleerende) en de koste-
looze afstand van het overige gedeelte
der voormalige kazerne aan het Burger
weeshuis werd geregeld. De raad schonk
zijne goedkeuring aan dit ontwerp-besluit,
nadat door B. en W. eenige inlichting
was gegeven omtrent de wijze van af
scheiding, die op het onbebouwd gedeelte
van het aan het kerkbestuur afgestane
terrein zou worden voorgeschreven.
De heffing van vuur-, haven- en ton-
geld is voor 1888 weder bepaald op 50
pCt. van het tarief.
Omtrent de voorstellen in zake de
plaatselyke directie belasting, is de raad
ook in deze zitting weder niet tot een
beslissing gekomen. In de zitting van
24 October was, na de verwerping van
het voorstel de Koningh tot invoering
van eene belasting naar het inkomen,
besloten de behandeling van het voorstel
van B. en W. tot wijziging van de be
staande belasting en het daarover door
de raadscommissie uitgebracht rapport
tot deze vergadering te verdagen. Thans
deed de heer Zandijk hpt voorstel, om
de geheele zaak nogmaals naar de af-
deelingen te verzenden. Hij motiveerde
dit voorstel hoofdzakelijk met een beroep
op de wijziging, die de samenstelling van
den raad had ondergaan seder t deze zaak
het eerst aan de orde kwam. Twee leden
hadden eerst seder t '1 Sept. zitting en
twee vacatures, die door bedanken waren
ontstaan, moesten nog worden vervuld.
Eene zaak van zoo ingrijpend belang
voor de gemeente, als de belastingrege
ling, moest z j. door den raad in eene
voltallige vergadering behandeld worden
en wanneer de leden door nader onder
zoek geacht konden worden volledig op
de hoogte van de zaak te zijn.
De voorzitter verzette zich met kracht
tegen dit voorstel. Na het langdurig
voorbereidend onderzoek, dat reeds in
zake de belastingvoorstellen had plaats
gehad, was 'them onbegrijpelijk welke
nieuwe gezichtspunten nog zouden kun
nen worden geopend in eene nieuwe bij
eenkomst der afdeelingen. De beide
nieuwe leden, die in September zitting
hadden genomen, hadden z. i. sints dien
lijd ruimschoots gelegenheid gehad om
van alle over deze zaak gewisselde stuk
ken en gevoerde debatten kennis te nemen.
Waar in alle stukken erkend is, dat er
in de bestaande belasting gioote onrecht
vaardigheden vooi komen, zou de burge
meester het betreuren, indien weder tot
uitstel besloten werd en dus tot besten
diging van die onbillijkheden voor het
volgende jaar.
De heeren van Beek en de Koningh
steunden het voorstel tot uitstel. De heel
de Koningh deed dit vooral hierom, om
dat het, naar zijne meening, de vraag
was of door de vooi gestelde middelen
werkelijk de bestaande onbillijkheden
zouden worden weggenomen en of die
middelen niet erger waren dan de kwaal.
Uitstel was z. i. gewenscht, om Burgen).
houden 1"
Zij sprak de laatste woorden schier
fluisterend, maar als liernelsche muziek
klonken zij Filip in de oorenernstig
doch hoopvol zag hij naar haar op en
daar stond zij in hare overweldigende
maagdelijke schoonheid, met purpere
wangen, de kinderlijke oogen ter rièerge-
slagen, de handen gevouwen het
beeld eener vrome zich overgevende
bruid, sier hts de myrlhenkrans ontbrak
in hare gouden lokken. Daar jubelde hel
uit 't diepst van zijn ziel: Nellyen
zwijgend, diep ademend lag zij in zijne
uitgebreide armen, en dulde, als een
kind aan zijn mannelijke borst gevleid,
dat hij hare lippen met kussen bedekte.
«Gij ontrooft mij niet aan de kunst"
fluisterde zij nneen. beiden vereenigd
willen wij ons wiegen op hare golven
en streven naar haar goddelijk ideaal
Dus werd de stille verloving gesloten,
slechts weinige vrienden wisten er van.
Toen graaf Willy de tijding ontving,
geiaakte hij ten hoogste opgewonden.
Toch vermocht hij niet toornig op Nelly
te zijn, of-choon hij haar bij zich zeiven
van woordbreuk beschuldigde; geheel
zijn gloeienderi haat richtte zich op hein,
die gelukkiger zou zqn, dan hij. Hij
reisde naar de residentie, waarheen zich
ook Filip had begeven om maatregelen
en Wetboud. en de commissie gelegen
heid te geven hunne voorstellen nader
toe te lichten, waartoe z. i. wel degelijk
behoefte bestond, opdat de raad de ge
volgen iler aanneming van de aanhangige
voorstellen zou kunnen beoo deelen.
De voorzitter zette nader nog het doel-
loozo van een vernieuwd onderzoek in de
afdeelingen uiteen. De groote meerder
heid van den raad ging echter met het
denkbeeld van den heer Zandijk mee;
met 10 legen 2 stemmen, die van den
voorzitter en den heer v. Zijst, werd be
sloten de belastingvoorstellen van de
agenda af te voeren en ze andermaal
naar de afdeelingen te verzenden.
Onder de ingekomen stukken vermel
den wij een voorstel van B. en W. tot
het verleenen van ontslag, eervol, maar
niet op verzoek, aan den marktmeester
J. W. Stol. Het zal in eene volgende
vergadering behandeld worden.
Lijst van brieven geadresseerd aan
onbekenden verzonden van het postkan
toor te Amersfooit over de 2e helft der
maand Oct. 1887.
1. Keukenieid Rika Amersfoort.
2. Consul van Australië Amsterdam.
3 W. van de Boogaard n
4. J. Bnijs
5. J. M. v. d. Veurst 's-Gravenhage.
6. Mevr. J. Geil, Haarlem.
7. S. Leeb Waddingsveen.
Van Maarsbergen.
8. A. v. d. Zon Alkmaar.
Verzonden geweest naar Frankrijk.
I. J. J. F. Beijnes, Parijs.
Jan. Die Ferdinand van Coburg houdt
zich toch maar kranig in Bulgarije.
Piet. Of ie. En die Bulgaren zijn je
flinke kerels, dat ze zoo tegen Rusland
op durven komerr.
J. Ja, maar als de Rus eens geld
had. dan zou je wat zien!
P. Geld, alweer dat geld. 't Lijkt wel
alsof hel geld de wereld beheerscht.
J. Nu, dat scheelt zooveel niet. Ken
nis, kracht, invloed, toewijding; wie maar
geld heeft kan dat alles in zijn dienst
krijgen.
P. Jawel, en de misdaad ook.
Jan. Dat ziet er mooi uit met dien
mijnheer Wilson in Frankrijk.
Piet. Als hij veroordeeld wordt, heeft
de President der Franscbe republiek
ook niet veel reden om zich over zijn
schoonzoon te verheugen.
J. Net zoo min als de personen, die
Wilson er heeft laten inloopen, en als
de taal.
P. Als de taal? Wat meen je daar
mee?
J. Wel dan gaat er weer een spreek
woord naar de verouderde uildrukkingen.
P. Een spreekwoorkWek?
J. Groote dieven laat mer, loopen, en
kleine hangt men op.
Utrecht. In het geneeskundig gesticht
voor krankzinnigen alhier, kwam men
jl. Zondag tot de ontdekking dat onder
een der bedden het lijkje van een pas
geboren kind verborgen lag. Uil een
daarop gevolgd onderzoek moet zijn ge
bleken, dat een der dienstboden in den
voorafgegane nacht heimelijk was be
vallen en, bevreesd voor schande, het
kind heeft doen stikken.
Hoewel tegen haar .onmiddelijk eene
vervolging werd ingesteld, was haar toe
stand echter van dien aard, dat zij voor-
loopig nog niet konde worden aange
houden.
Ten nadeele van den Veehouder
K. alhier werden in den nacht van Vrij
dag op Zaterdag jl. 4 kalfkoeien ont
vreemd, en wel uit eene weide onder de
Gemeente Houten gelegen. Nadat de
Politie met het gebeurde in kennis was
gesteld, bleek al spoedig dat de koeien
zich in een derstallen nabij het Vreeburg
bevonden, zoomede dat er reeds een aan
een buitenlandsch koopman was ver kocht
gewoiden, doch nog niet vervoerd, zoodat
K. zijne beesten dan ook weder mede
naar huis kon nemen.
voor zijn huwelijk te nemen en zond
dezen dadelijk na zijn aankomst een
brief. Deze was in de meest opgewonden
uitdrukkingen gesteld en bevatte eene
uitdaging. Den volgenden morgen zou
Filip zich alleen zonder getuigen op een
bepaalde plaats bevinden, die slechts een
van hen levend zou verlaten.
Met dit schrijven vervoegde zich
Nelly's vei loofde reeds denzelfden middag
bij den jongen graaf. Deze ontving hem
koel en koud, Filip daarentegen was
kalm en hoffelijk. Hij nam de hem aan
geboden stoel niet aan en zeide:
«Mijnheer, gij hebt mij een brief ge
zonden en ik kom u persoonlijk daarop
mijn antwoord brengen ik neem uwe
(Wordt vervolgd).
