Gemengd Nieuws.
Officieele Publicatiën.
Provinciale berichten.
Plaatselijke berichten.
ling gemaakt, dat die brieven, waarin
geen waarden aan toonder (munt- en
bankbiljetten enz.) gesloten zijn, ook zon
der die lastige voorzorgsmaatregelen, ter
aanteekening kunnen worden aangeboden,
mits dit op den omslag door eene ge
waarmerkte verklaring van den afzender,
vermeld wordt.
b. Verlaging van het tarief der brie
ven voor Oost- en West-lndië.
Het port der brieven, die tusschen het
rijk eri zijne koloniën en bezittingen in
Oost- en West-lndië, anders dan langs
den rechtstreekschen zeeweg gewisseld
worden is gebracht van 25 op 15 cent
de 15 grain voor gefrankeerde en van
50 op 30 cents voor de ongefrankeerde
brieven.
c. Postwissels naar Oost- en West-lndië.
Het maximum bedrag der postwissels
in 't verkeer met de Nederl. bezittingen
in Oost- en West-lndië is verhoogd van
150 tot 250 gulden.
d. Misbruiken en onregelmatigheden
bij drukwerken.
Aangezien het gebleken is, dat nog
steeds ongeoorloofde bijvoegingen in druk
werken en coui anten worden aangetrof
fen en dat zoowel couranten als druk
werken ontoereikend gefrankeerd zijn, is
den directeuren der postkantoren aan
geschreven, de ter post bezorgde couran
ten enz. aan een streng onderzoek te
onderwerpen en daarvan rapport uit te
brengen aan de Inspecteuren.
Onder de veelvuldige bijvoegingen wor
den o.a. bedoeld het insluiten van brief
jes, schriftelijke correspondentie tusschen
de regels enz. Wij brengen in herinne
ring dot dergelijke verzendingen als brie
ven getaxeerd worden en met port belast.
Van geachte zijde ontvingen wij
't volgende
Vrijdag G April werd te Amersfoort
de derde veemarkt gehouden en gaf
weder aanleiding tot goede verwachting
orhtrent de levensvatbaarheid dezer
markten.
Ten minste er werden ongeveer 230
stuks vee ter markt gebracht, en was
de handel vrij levendig, het zeer on
gunstige voorjaar in aanmerking ge
nomen.
Hoewel van zekere zijde geraden werd
om de markt op Woensdag te stellen
is toch de Vrijdag veel beter geschikt,
daar de meeste handelaars uit Zuid-
Holland en België reeds Vrijdag te
Utrecht komen en dus gemakkelijk meteen
Amersfoort kuunen bezoeken.
Om expres Woensdag de reis naar
Amersfoort te maken, gaat natuurlijk
niet aan.
Zal de veemarkt slagen, dan is het
bezoek der vreemde kooplieden bepaald
noodig maar dan moet ook de markt
gesteund worden door de veehouders in
den omtrek, in hun eigen belang, daar
zij op den duur betere prijzen zullen
maken, dan wanneer zij hun vee op stal
verkoopen.
Door de veehandelaars hier in den
omtrek is de markt niet gewild, daar
die hun natuurlijk een deel van hun
bestaan ontneemt. Zij zullen dus wel
zorgen dat het beste vee hier niet ter
markt komt, door die op stal weg te
koopen, zooals nu de beste kalfkoeien
hier bijna niet ter markt kwamen,
ofschoon er toch genoeg naar Utrecht
gaan.
Begrijpt dus de boer zijn belang goed,
dan brengt hij ook zijn beste vee hier
ter markt, en zorgt alzoo dat de vreemde
kooplieden niet wegblijven uit gebrek
aan keus.
Gisteren morgen werd het nieuwe
en fraaije gebouw, ingericht voor de
Meisjesschool alhier, in gebruik genomen;
deze plechtigheid werd bijgewoond door
de commissie van toezicht op het lager
onderwijs; door den Voorzitter van dit
College werd een hartelijke toespraak tot
de kinderen en onderwijzeressen gericht.
Zondag a.s. zal de Godsdienstoefe
ning der Vrije Gerefoi meerde gemeente
alhier, des voormiddags half tien en des
namiddags vijf ure, geleid worden door
den heer G. H. Möllcnkamp van Rot
terdam.
In den loop d'-zer week slaagden
o. m. bij het examen voorde onderwijzers-
acte, de heeren A. G NijhofTen J. Westra,
beiden leerlingen van de R. Normaalschool
alhier.
De heer H. Vogel, surnumerair
ten postkantore alhier, heeft inet gunstig
gevolg examen afgelegd als commies der
posterijen 4. kl. Zijne opleiding genoot
hij van den commies 3. kl. den heer H.
J. Letting, mede weikzaam ten postkan
tore alhier.
Aan het postkantoor alhier, is voor
de vacante plaats, door het overlijden
van G. de Vrij, tot brievenbesteller aan
gesteld W. Steussel.
Jan. Heb je gemerkt dat de oorlog
weer uitgebroken is?
Piet. Wat zeg je? Tusschen Frank
rijk en Duitschland of tusschen Rusland
en Oostenrijk?
J. Blijf maar bedaard. De oorlog,
dien ik bedoel, doet de fondsen niet da
len en geeft ook geen gelegenheid om te
speculeeren.
P. Is er dan wat in Zuid-Afrika te
doen
J. Zoover ik weet niet. Maar je haalt
de zaak te hoog op. Ik bedoel den oor
log tegen spinrag, aanslag, stof, versle
ten kleeden en gordijnen, verveloosheid,
wrakke stoelen, verouderde meubelen...
P. O, heb je 'tover den schoonmaak
Jawel, ik heb het best gemerkt, dat die
er is, en die duuit rnij altijd te lang.
J. Wat zeg je? Te lang Neen, vriend,
de menschcn maken nooit genoeg schoon.
P. Loop heen je praat als een vrouw.
J. Die mochten ook wel meer schoon
maken.
P. En onze vrouwen staan bekend
om haar schoonmaakzucht
J. Zeker. Het huis van binnen en
van buiten, de kleeren, de kasten, het
porcelein, het zilver, het goud, het huis
raad
P. Wat wil je nog meer
J. Dat ieder, zoo man als vrouw, het
heele jaar door aan't schoonmaken blijft
van zijn verstand en zijn gemoed.
Utrcclit Den 8 dezer is alhier in
den ouderdom van 72 jaren overleden,
de heer E. H. Kol, Chef van het Ban
kiers huis der firma Flaer en Kol te dezer
stede. De overledene was sedert 1859
lid van den Gemeenteraad en van af
1874 lid van de Provinciale Staten.
Toen de landbouwer O. wonende
in de Hooge Weide alhier j.l. Vrijdag
avond in de koestal kwam, vond hij al
daar den man dood liggen, aan wien hij
den vorigen avond op diens verzoek
nachtverblijf had verleend, doch die den
volgenden morgen te ziek was om zijn
weg te kunnen vervolgen.
Hoewel nog niet schijnt te zijn geble
ken waar of de man eigenlijk thuis be
hoort, werd het lijk echter herkend als
te zijn dat van zekeren J. K. omstreeks
70 jaren oud en timmerman van beroep.
De man leidde reeds sedert jaren een
zwervend leven en won den kost door
bij de boeren zoo nu en dan eenig tim
merwerk te verrichten.
Nijkerk. Naar men verneemt is bij
den Minister van Waterstaat enz. con
cessie aangevraagd voor den aanleg van
brood, omdat hij weigert met de gewone
gevangenen om te gaan of het werk van
bedienden te doen.
Bijzondere aandacht heeft de beteeke-
nisvolle toespraak getrokken, waarmede
Keizer Frederik III van Duitschland aan
dr. Morell Mackenzie het kommundeurs-
kruis van de Ilohenzollernsche huisorde
overhandigd heeft. «Toen gij de eerste
maal bij mij kwaamt" zeide de Keizer
tot zijn arts «stelde ik ten volle ver
trouwen in u, dewijl gij mij door mijne
Duitsche geneesheeren aanbevolen waart.
Sedert heb ik door eigen ervaring uwe
bekwaamheden leeren hoogschatten. Hel
strekt mij daarom bijzonder lot genoegen,
u deze orde te verleenen, -ter dankbare
erkenning uwer hooggewaardeerde diens
ten en ter herinnering aan mijne troons
bestijging."
Naar het British Medical Journal
weet mede te deelen, is de toestand des
Keizers zeer bevredigend te noemen, de
kwaal is thans stationair en de Duitsche
geneesheeren zouden meer en meer het
gevoelen van dr. Mackenzie worden toe
gedaan, dat een radicale operatie niet
noodig is en hoogst gevaarlijk tevens.
Mackenzie was eerst van plan heden naar
Londen terug te keeren, doch op ver
zoek des Keizers zal hij nog eenigen tijd
te Berlijn blijven.
Het is zeker minder aangenaam voor
Bismarck op zijn ouden dag na al zijn
politieke strijden nog last te moeten
hebben vau een liefdesgeschiedenis van
een paar menschen, die, zou men zeg
gen, de jaren der groote dwaasheid
althans te boven moesten zijn: Prinses
Victoria wordt 22 en de Battenberger is
31. Indien deze jongelieden er opgesteld
zijn met elkander te trouwen, dan hadden
zij in elk geval wel een ander tijdstip
kunnen kiezenen indien zij zelf niet
wijs genoeg waren, hadden de moeder
en grootmoeder hen aan het verstand
moeten brengen, dat het lijk van den
grooten Duitschen Keizer nog te kort
in de aarde rust, om een plan door te
zetten, dat om politieke redenen nooit
zijn goedkeuring heeft kunnen verwerven.
In den nacht van Vrijdag op Zaterdag
is heimelijk op de muren van Parijs een
biljet aangeplakt (op wit papier, dat de
officiëele kleur is, van welke andere aan
plakbiljetten zich niet mogen bedienen;,
waarbij de minister van openbare wer
ken de arbeiders, die zonder werk zijn,
oproept zich aan te melden in de bureaux
van het ministerie van marine, daar de
Regeering besloten heeft nationale werk
plaatsen op te richten, waar aan alle
arbeiders werk verschaft zal worden.
Het biljet draagt de onderteekening
van den minister van openbare werken
en aan den voet de gebruikelijke woor
den der officiëele stukken: «Landsdruk
kerij. April 1888."
De politie heeft de biljetten onverwijld
afgescheurd en er is een onderzoek in
gesteld ter opsporing van de verspreiders.
De Oostenrijksche Regeering heeft de
gymnastiek-vereenigingen van Praag ver
boden deel te nemen aan de tentoonstel
ling te Parijs.
Uit Odessa wordt gemeld, dat 10,000
Joodsche gezinnen, voornamelijk van Oos
tenrijksche en Roemeensche nationaliteit,
eerlang uit die stad gebannen zullen
worden.
Wij wenschen onze lezers in ken
nis te stellen met de volgende gewich
tige bepalingen, die met ingang van
1 April, bij de Administratie oer Poste
rijen zijn in werking getreden.
a. Sluiting en verzegeling van aange-
tcekendc brieven.
Zooals algemeen bekend is, moeten
brieven die ter aanteekening worden aan
geboden, voorzien zijn van 3 of 5 zegel-
afdrukken, onverschillig of in de brieven
geldswaarden gesloten zijn al dan niet;
nü is echter de zeer gunstige bepa-
angst naar het wezen daar voor haar.
Dit was niet langer haar grootmoeder
neen het was de schim van haar.
Langzaam deed het jonge meisje eenige
schreden achteruit en bleef tegen den
wand der hut staan. Zij stootte daarbij
tegen iets hards en koudsnamelijk
tegen de kris van haar grootvader, die
als een heilig wapen in de familie werd
beschouwd. Zij liet een akelig en schor
gelach hooren, greep de kris, trok haar
uit de schede en stond met één enkelen
sprong vlak voor de oude vrouw onder
het uitgillen van den wilden vreugdekreet:
»Nanni, laten wij hier samen ster
ven
Het gezicht van den dolk, welks punt
zij voor hare eigene oogen in een doode-
lijk vergift had zien dompelen door hem,
die dit wapen als een heilig erfstuk aan
zijn familie had nagelaten, deed Nanni
uit haar verdooving ontwaken. Zij ont
rukte Kousouma den dolk en stak dien
tusschen haar kleed.
«Neenzeide zij op koelen toon,
«niet gij moet door dit wapen worden
getrofTen, maar hij Hoe heet hij
«Dat zeg ik u nooit I" j „Ik wil
het!" Neen nooit!" Nanni hijgde on
stuimig onder den storm harer aandoe
ningen en hare oogen flikkerden van
kwalijk verbeten woede._
«O, als ge eens wist hoezeer ik hem
liefheb 1" riep Kousouma, en wierp zich
snikkende op de knieën voor de oude
vrouw, die zij met hare armen om
vatte.
«Waar is hij vroeg de Indische op
ietwat bedaarderen toon. «Hij is
weg." «Zoo'n snoodaard
„Hij weet van niets," zeide Kousouma
op smeekenden toon, „hij komt terug
hij heeft het mij gezegdIk wacht hem
bepaald
Uit de door tranen verduisterde oogen
van het kind spraken zóóveel liefde en
zóóveel smart, dat Nanni op haar beurt
een diepen zucht slaakte en in snikken
uitbarstte. Het was de eerste maal sedert
haar jeugd dat Nanni schreide. Kousouma.
kroop naar haar toe. Langzamerhand hief
zij haar hoofd op tot aan de knieën
harer grootmoeder, totdat het eindelijk
aan de borst der oude vrouw rustte.
Deze sloeg de armen om het meisje heen
en liet haar aldus liggen. Traag kropen
de uren van den nacht voorbij, maar
geen van beiden deed een oog dicht.
Zoodra de eerste stralen van het mor
genrood in de hut vielen, stond Nanni
op. Zij hing de kris weder tegen den
wand, wendde het gezicht raar den kant
waar de zon opging, en prevelde den
naam van Allah. Onder het bidden ver
dween allengskens de sombere uitdruk
king van haar gelaat, en een oogenblik
later kwam zij bij Kousouma zitten.
«Mijn kind," zeide zij op vriendelijken
toon, «Allah heeft tot het hart van Nanni
gesproken en Nanni zal u zeggen wat
ge doen moet. Ge rnoogt niet sterven,
Kousouma. Zelfs al heeft het kind geen
vader, dan wil Allah toch dat ge daar
voor zult blijven leven
Kousouma drukte de hand tegen haar
hart en een flauw glimlachje speelde om
hare lippen, want terwijl Nanni aldus
tot haar sprak, gevoelde zij voor het
eerst een beweging in haar lichaam van
het wezentje, dat haar vleesch en haar
bloed was,
«Luister eens goed naar mij. Vandaag
gaat Nanni naar Tidia Tidia zwijgt als
het graf; zij zal deelen in de droefheid
van Nanni en vervolgens zal zij doen,
wat Nanni van haar verlangt."
«En wat dan vroeg het meisje met
een zucht.
«Nanni heeft een zuster, die even als
zij oud is zij woont te Tjibodas, dicht
bij den ingang van het groote bosch van
Tjiboërm. Daar is het heel eenzaam en
Ragha is een goede ziel, Nanni zal
Kousouma aan de zorgen van de oude,
Indische vrouw Ragha toevertrouwen en
in de hut van Ragha zal Kousouma haar
een lokaalspoorweg, van het station van
den Rijnspoorweg te Ede, over Lunteren,
Barneveld en Voorthuizen naar de haven
te Nijkerk.
Omtrent deze ontworpen spoorweg
verbinding NijkerkBarneveldEede,
verneemt men nader, dat het de bedoe
ling is, de dorpen Voorthuizen, Barne
veld, Lunteren en Ede in betere ge
meenschap te brengen met elkaar en
met vele andere gemeenten, ook met de
hoofdstad der provincie. Bovendien zal
een groot gedeelte der Over- en Neder-
Veluwe door de uitvoering van dit plan
ook in kortere verbinding met Duitsch
land worden gebracht. Het plan bestaat
de lijn te leggen buiten de wegen en
dorpen om, doch met een station of halte
zoo dicht mogelijk bij elk der aan de
lijn gelegen dorpen, en ook halten op
alle punten, waar voldoende opname van
reizigers of goederen te verwachten is.
De meeste bezwaren vroeger tegen de
stoomtramplannen van de heeren mr. G.
W. graaf van Rechteren van Appeltern
en mr. W. baron van Goltstein aange
voerd, zullen bij dit ontwerp komen te
vervallen. (Die bezwaren waren toen
voornamelijk: aanleg met smal spoor en
langs de openbare wegen).
Soesterberg, 8 April. De weduwe
H. J., een alleenwonend vrouwtje van 88
jaren, vond men heden namiddag ver
koold op den vloer harer hut liggen. Of
schoon hulpbehoevend, had zij steeds hard
nekkig geweigerd eenige hulp bij zich
in huis te nemen of met een ander te
gaan samenwonen. Wat velen vreesden,
was dan ook gebeurd hare kleeren wa
ren met vuur in aanraking gekomen en
zij kwam jammerlijk om. Voormiddags
had zij de godsdienstoefening nog bijge
woond.
Stouteubnrg, 11 April 1888. De heer
G. van Esveld, sinds ruim dertig jaar
commissaris van den Hessenweg, dat is
de straatweg van de zoogenaamde «Tweede
Steeg" tot aan de grens der gemeente
Barneveld, heeft tegen ultimo April, voor
die betrekking bedankt.
Steeds was het zijn streven dien weg
in orde té houden, waarvoor de inge
zetenen van Stoutenburg hem hunne
erkentelijkheid niet zullen onthouden.
Woudenberg, Onze geachte predi
kant ds. Faure zal alhier den 15 April
zijn afscheid prediken en wel des namid
dags ten 2 ure. Consulent der herv. ge
meente alhier is ds. G. J. Weijland, te
Austerlitz.
Een oordeel uit den vreemde. Een
Engelsch blad schrijft in een artikel over
docter Mezger, het volgende:
«Niet alleen om de massagekuur te
ondergaan bij dr. Mezger gaan zooveel
hooge personages naar het Venetië- van
het Noorden, maar ook omdat Amster
dam een waar paradijs is voor vorstelijke
personen. De Amsterdammers kijken niet
naar prinsen of prinsessen. Zij kunnen
zich op straat bewegen, zonder een me
nigte volks achter zich; gaan en komen
waar zij willen, zonder dat iemand no
titie van hen neemt, de conranten spre
ken ter nauwernood van hun bezoek aan
de stad, geen lastige reporters trachten
hen uit te hooren, altemaal voordeelen,
die geen andere Europeesche stad vorste
lijke personen aanbiedt. Engelsche be
zoekers zagen, tot hunne verbazing, vorste
lijke personen als gewone menschen zit
ten in tramwagens."
De vloek der negerin of de zwart ge
worden schoone. Ongeveer vijf jaar ge
leden woonde te Toledo, in N.-Amerika,
de rijke planter Arlie, die schatrijk was,
een heel mooie dochter had en zeer drif
tig was uitgevallen.
Op zekeren dag kreeg hij ruzie met
een weerspannige negerde zwarte werd
onbeleefd en de driftige Arlie schoot den
kind ter wereld brengen."
«Och, laat mij bij u blijven Jaag
mij niet van u weg
«Ik jaag je niet weg, arm schep
seltje Ik wil je redden Denk ook
eens aan die andere
«Welke andere?"
«Wel, nonna Margaretha. Zij is zoo
rein Zij weet niet wat kwaad is
Haar ziel is nog rein genoeg om te kun
nen glimlachen, wanneer zij voor den
troon van Allah verschijnt!.,.. Ik wil
niet hebben dat haar ter ooren komt
wat wij weten, want ik zou bang zijn,
dat zij den blik van u zou afwenden."
«O neen Daarvoor is nonna Marga
retha veel te groot van zielzij zou mij
de hand toesteken en ik zou niet bang
zijn om haar in het aangezicht te zien."
«Je ongeluk moet een diep geheim
blijven, Kousouma geloof mij, het moet
zoo
In den loop van den dag ging Nanni
Tidia opzoeken. Nog dienzelfden avond
vertrok deze laatste van Buitenzorg,
onder voorwendsel dat zij een zieke
bloedverwante moest gaan bezoeken, Die
bloedverwante was niemand anders dan
Ragha, de Indische.
Toen zij na verloop van een week in
den kanrpong terugkwam, bracht zij de
boodschap mede, dat hare oude, zeer
man morsdood. Op het vallen van 't
schot snelden de dienstboden en ook de
vrouw van den doode toe. Een aller
akeligst tooneel volgde en de weduwe
sprak vreeselijke vervloekingen over Arlie
en zijn dochter uit.
Arlie was zeer ontzet over zijn daad
en besloot met pak en zak naar een
andere plaats te trekken, waar hij, tot
voor korten tijd, betrekkelijk gelukkig
en tevreden leefde. Eenige weken ge
leden werd zijn dochter ziekzij kreeg
typhus; na eenige dagen verschenen
roode vlekken op het lichaam van het
meisje, die langzamerhand zwart werden
en na zes weken was de juffer over
't geheele lijt zoo zwart als een negerin.
Zij is thans geheel genezen, maar de
zwarte huidkleur is gebleven.
Waarschijnlijk zal vader Arlie nu ook
wel van kleur veranderen en dan is de
vloek der negerin geheel vervuld. Wie
de historie wellicht niet gelooft, moet
maar eens naar Toledo gaan, om haar
te onderzoeken.
Maxime lisbonne, ex-lid der commune
van 1871, ex-tooneeldirecteur,die onlangs
nog de brutaliteit had op een der eerste
soirées van den President der Republiek
te verschijnen, heeft weer eens van zich
doen spreken.
Te Londen aangekomen, heeft hij zijn
kaartje aan de Koningin en den Prins
van Wales gezonden. Dit kaartje vermeldt
den voor «burger" Lisbonne zoo aantrek-
kelijken titel«ex-galeislaaf der commune"
wat het gevolg had dat twee detectives
Lisbonne met een bezoek verrasten, om
te weten wat zijne plannen waren.
Burger Lisbonne, weinig over dit be
zoek voldaan, heeft aan den Prins een
brief geschreven, welken eenige geavan-
ceerden bladen niet nagelaten hebben
op te nemen.
85, Charlotte-street, Fitzroy, Londen.
31 Maart 1888.
Burger Prins!
Indien ik de eer heb gehad bij mijn
aankomst te Londen u mijn kaartje te
zenden, dan deed ik dit, omdat ik in
mijne hoedanigheid van Franschman een
der zeldzame met Frankrijk bevriende
mogendheden niet kan vergeten; het was
een eenvoudige beleefdheid, welke ik u
verschuldigd was. Gij zijt even als uw
twee secretarissen, die mij hedenochtend
een bezoek gebracht hebben, van meening,
dat er in hetgeen ik deed een neven
gedachte is; ik heb alleen aan deze beide
heeren gevraagd hoe laat u dejeuneerde
en hoe ik het aanleggen moest om dezen
prinselijken maaltijd te deelen.
Ik zal gekleed zijn in mijn gepetroliseer-
den rok, waarin ik de eer gehad heb,
mij ten huize van burger Carnot, den
President der Republiek, voor te stellen.
Saluut en broederschap,
Maxime Lisbonne."
Onnoodig is het te zeggen, dat de twee
«secretarissen van den Prins", door
Lisbonne aangeduid, slechts twee politie
agenten waren.
Deze «aardigheden" vallen echter niet in
den smaak der Engelschen en de wijze,
waarop hij den toekomstigen Koning van
Engeland behandelt, van wie hij, volgens
Lisbonne altijd, een bezoek in een herberg
ontvangen had, wordt door een corres
pondent van Le Temps een communar-
dische aardigheid van het slechtste allooi
genoemd.
In Nederland zou men zeggen: Lisbonne
is rijp voor Meer-en-Berg.
De BURGEMEESTER en WETHOU
DERS van AMERSFOORT,
Gezien art. 8 der wet van den 2.
Juni 1875 (Staatsblad no. 95),
Brengen ter kennis van het publiek,
dat door hen aan G VAN DORSSEN en
zijne rechtverkrijgenden vergunning is
verleend om eene Drogerij van tabak
en sigaren opterichten in het perceel,
alhier gelegen aan den Langestraat, wijk
ziekelijke bloedverwante iemand noodig
had om haar op te passen, en liet zij
daarom aan Nanni verzoeken om haar
haar kleindochter te sturen of anders
zelf te komen.
Nanni was echter veel te oud om nog
zulk een reis te ondernemen, zoodat
Kousouma in hare plaats moest gaan en
tot den aanstaanden mousson te Tjibodas
blijven, tegen welken tijd Ragha wel
voor goed de oogen zou hebben ge
sloten.
Een paar dagen later zien wij Kousouma
geheel alleen op den stoffigen weg, ter
wijl de brandende zon hare verzengende
stralen op Irrar nederschoot.
Het jonge meisje liep gestadig door,
zonder een enkel maal om te zien, uit
vrees dat de moed haar zou ontzinken.
Haar eenig voedsel bestond in nu en dan
een paar bananen, terwijl een teug uit
de bron haren dorst moest lesschen. Des
nachts sliep zij onder den een of anderen
palmboom, en de engel van het mede
lijden beschermde haar tegen de slangen
en tegen de tijgers van het gebergte.
I Wordt verolgd).
