MIE U WE Nieuws- en Advertentieblad UTRECHT EN GELDERLAND. DE GELDKOFFER. No. 3. Woensdag 9 Januari 1889. Achttiende Jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. BINNENLAND. Feullieton. AIHERSFOORTSCHE COURANT. VOOR abonnementsprijs: Per 3 maanden ƒ1.Franco per post door het geheele Rijk. Afzondert ij ke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort. advertentien: Van 16 regels 0,40 iedere regel meer 5 Cent. Advertentien viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Vervolg der reisbeschrijving naar de Transvaal. 3) Onze koffers bevatten uitsluitend kleederen, tafels, bedden- en linnengoed, boeken, familieportretten, en eene matras voor de landreis, terwijl bet overige meubilair en huisraad van de hand was gezet, omdat het meeste als niet uit elkander neembaar, te veel ruimte op de boot zou innemen en het daarenboven zeer ongewis was of liet medenemen voor- deeliger zou zijn, en of wij een plaats zouden vinden om het bij aankomst alhier te bergen. Hoewel deze aangelegenheid zeker veel zal afhangen van de wijze, waarop men liier wil of moet aanvangen, verheug ik voor mij, mij steeds over de te dien op zichte gevolgde handelwijze, en zou alleen het medenemen van een uit elkan der neembare linnenkast of eene com mode-kast zeker veel gemak en wellicht eenige bezuiniging hebben gegeven, daar die artikelen hier schaars en duur zijn. Thans diende nog de aansluiting te Londen op de gemakkelijkste wijze ver kregen te worden, daar het meerendeel der reisgenooten geen lust had noodeloos te Londen te vertoeven. Het handboek zegt daaromtrent o. a. het volgende. Te Rotterdam en Amster dam, enz. worden reizigers ingeschreven voor de Zuid-Afrikaansche havens tegen een bij te voegen bedrag van 2 guinjes voor de eerste, één guinje voor de 2e, en een halve guinje voor de 3e klasse, alles boven de vrachtprijzen van Londen. Dus respectievelijk f25,20, f 12,60 en f6,30. Deze prijzen sluiten in zich vervoer naar Londen, kost en logies in goede hotels en kosteloos transport van de hoeveelheid bagage, die vrachtvrij wordt toegelaten. Geen onzer maakte van die bepaling gebruik. De ineesten waren 2e klasse passagiers van Londen naar Kaapstad, maar wensch- ten le klasse te reizen van Rotterdam naar Londen, terwijl het aan te wijzen hotel gewoonlijk het Emigranten of Brunswick hotel teBlackwall is en dit den meesten Hollanders maar slecht be valt, om de weinige zindelijkheid, de tafel en de vreemdsoortige godsdienstige spectacles, die er plaats vinden. Mij was bekend, dat het vertrek der Mailsteamers uit Londen afhankelijk was van het watergetijde. Even bij den gezagvoerder der stoom boot Batavier aanloopende, deelde deze mij mede, dat de tijd van hoog water was Woensdagmorgen 12 October 1888 ten 6 uur, des avonds ten 7 ure en den volgenden morgen ten 8 ure. Eene eerste correspondentie met Donald Currie door middel der H.H. Cornelder luidde, dat de tijd van afvaart uit Blackwall nog niet bekend was, terwijl op eene aanvrage om met het oog op de grootte van het gezelschap eenige korting op de passagiersprijzen toe te staan, afwijzend werd geantwoord, maar de gevig zou zijn, tegenover de passagiers, die meer bagage hadden, dan waarvoor Daar eenige dagen van te voren opgave was gedaan van het benoodigde bedrag was er goudgeld voldoende aanwezig. De HH. Cornelder en Zonen zijn ge woonlijk zoo welwillend een solied kantoor daarvoor aan te wijzen. Het handboek zegt omtrent dit onder werp „Engelsche munt" wordt aan de Kaap en in Natal gebruikt en is ook gangbaar op Madera. In het algemeen is het .niet aan te raden Engelsche banknoten mede te nernen. Portugeesch geld is noodig te Lissa bon." Bij een bezoek te Lissabon kan rnen toezegging gedaan werd, dat men vrij- evenwel ook met Engelscli geld terecht. Wil men zijn geld (dus Engelsche pon den en halve ponden) niet aan den ge- vrijdom was verleend (overeenkomstig zagvuerder in handen geven, dan bewaard welke belofte ook later werd gehandeld men het zeker het veiligst in een gordel tegenover een passagier, die 33 Eng. j voorzien van een, twee of meer taschjes, kub. voet in plaats van 20 had), en dat j die zonder eenig bezwaar om het middel de plaatsing der passagiers zoodanig zou i tusschen de onderkleederen kan worden zijn, dat ééne familie eene hui alleen j gedragen. zou krijgen en de overige leden van het j Na deze aangelegenheid te hebben ge- gezelschap bij elkander in eene hut j regeld begaven wij ons tegen 12 uur aan zouden worden geplaatst. j boord der stoomboot Batavier, waar eenige Donderdag 6 October kwam eindelijk familieleden en vrienden ons wachtten, het bericht v/d. H.H. Cornelder, dat de Een onzer vrienden nam daar eene uitmuntend gelukte photographie van het stoomschip met het vertrekkende ge- steamer Woensdagmorgen het dok niet zou verlaten. Een Atal mijner medereizigers besloten zeischap, familieleden en vrienden op liet om verschillende redenen liever Zaterdag j achterdek geschaard, welke wij later 8 October ten 12 ure met eene stoom boot, derzelfde maatschappij naar Londen te gaan deze betaalden d.d. H.H. Cor nelder het nog verschuldigde bedrag arriveerden 9 October voormiddag Londen. Dinsdagmorgen ten 10 ure waren de resteerende leden van het gezelschap, ten getale van 9 op eene vooraf bepaalde plaats bijeen en begaven allen zich naar het kantoor der H.H. Cornelder en Zonen om hunne plaatsbilletten Rotterdam Londen le klasse a f9,60 en 2 klasse LondenKaapstad in ontvangst te nemen en finaal af te rekenen. Met het oog op eenige hutkoffers, die nog achtergebleven waren, vroegen en verkregen wij v/d. HH. Cornelder en Zonen eenige der reeds genoemde plak- etiquetten, welke wij zelve op de kisten plakten en begaven ons naar een wissel kantoor om het resteerende geld in te wisselen voor ponden sterling. hier mochten ontvangen. Eindelijk werden de kabeltouwen los gemaakt, stak het stoomschip «Batavier" en gezagvoerder Sauer, van wal en gingen te alle reizigers welgemoed en vol hoop hunne nieuwe toekomst te gemoet. Daar slechts ééné vrouwelijke passagier aan boord was, kon deze met hare ge heele familie de dameskajuit in beslag nemen, terwijl de andere passagiers hunne hutten betrokken. Een oogenblik na de afvaart bestond er gelegenheid voor matigen prijs tot deelname aan een flink diner, van welke gelegenheid allen gebruik maakten. Nauwelijks was dit genuttigd of de vrouwelijke passagier en de kinderen be gaven zich naar de dames salon orn zich daar ter ruste te begeven, daar het stooten van het stoomschip reeds aan toonde, wat ons buiten te wachten stond. De overige leden van het gezelschap begaven zich naar boven. Aan den Hoek van Holland werden eenige ambtenaren, benevens eenige familieleden van een der andere passa giers door een schroefstoomboot, die met moeite ter zijde kwam, afgehaald. Niet zonder gevaar geschiedde dit en het was een schoon gezicht, die schroef-' stoomboot ter zijde van de Batavier als een notendop op en neder te zien dansen, terwijl de personen die mede terug moesten, trachten van een gunstig oogen blik gebruik te maken om daar aan boord te komen. De een sprong te vroeg en kwam in aanraking met de omhoog komende boot en de ander te laat en werd opgevangen door de bemanning. Eindelijk waren allen gelost en ste vende onze Batavier verder zeewaaits. Reeds in de verte toonden de rollende en bruisende bergen van schuim en water wat ons te wachten stond. Heviger en heviger werd het stooten van de boot, de passagiers klemden zich vasthet water spoelde aan alle zijden over de verschansingen, de arme schapen beneden ons werden door golf op golf overstelpt, heen en weer gesmeten en menigeen tegen de verschansingen of het ijzerwerk doodgeslagen. Nochthans was het een grootsch ge zicht, nu eens konden wij de kiel van eene andere gelijk met ons afgevaren stoomboot zien, op het oogenblik, dat wij dachten zelf door de golven bedol ven te worden, dan weder werden wij opgenomen als een veertje en met het stoomschip omhoog geworpen, als wan neer dp buiten het water komende schroef, zijn hinderlijk rrrrr deed hooren. En de leden van het gezelschap. Allen klemden zich op het dek vast, de een verlustigde zich langer dan de andere in den aanblik van dit trotsche gezicht, langzamerhand liet zich evenwel de een na den ander naar beneden in zijne kooi rollen, want wat het was, maar aange naam werkte die hotspartij niet op ons, slecht één een enkele doorstond het. Zoo hotsten en stootten wij de eene op zijne kooi de ander op een sofa, den avond en den nacht door. Aan staan was den geheelen nacht niet te denken. De St.-Ct. van Zaterdagavond geeft te lezen „Volgens verklaring van de genees- heeren des Kdnings heeft Zijne Majesteit dev laatste weken meer last gehad van zijn chronisch lijden. De spijsvertering is in intensiteit ach teruitgegaan, waardoor bloedmaking min der gunstig is. De krachten van den hoogen lijder nemen in den laatsten tijd niet toe." Naar men uit Den Haag meldt, is een predikant uit Indië, met verlof hier te lande, benoemd tot commies bij het Departement van Koloniën, ten einde in het bijzonder te worden belast met de behandeling der aangelegenheden van de zending in Ned.-Indie. Uit Bellingwoude wordt aan de N. Ji. Cl. gemeld, dat de ambtenaren der belastingen tegenwoordig menige aanha ling doen, niet alleen van voorloop, maar ook van magere varkens, die bij geheele troepen over de grenzen daar worden binnengesmokkeld. De laatste aanhaling bedroeg zestien stuks, die, na eene ge vangenschap van acht dagen ten raad- huize verkocht, goeden prijs maakten. De zegeningen der invoerrechten en hoogere graanprijzen in Duitschland blij ken o. m. hieruit, dat in ohs land de varkens wat goedkooper kunnen worden vetgemest. De uitvoer toch van vette varkens uit Groningen en Drente is aan zienlijk, Nederlandsche opkoopers maken bij liet opkoopen van magere Duitsche varkens, om die later weder als vette over de grenzen terug te zenden, zoo goede rekening, dat zelfs de schade van eene enkele aanhaling en de daarop staande boete er mee door kan. Men meldt hedenmorgen uit Apel doorn De toestand van Z. M. den Koning is niet direct zorgwekkend dientengevolge worden geen bulletins uitgegeven. De nacht is rustig geweest. Voor de Weesinrichting te Neer bosch was het jaar 1888 in verschillende opzichten rijk gezegend. Er waren slechts Wordt vervolgd.) I weinig zieken en slechts enkelen werden Een ware geschiedenis uit Thiiringen, DOOR AMDRÉ HUGO. XIV. Een verjaarfeest. 37) Op de vleugelen van den tijd snellen wij de zes volgende maanden voorbij. De winter was geëindigd. De zon had reeds lang de' laatste sporen van zijn be staan vernietigd, en overal groeide en bloeide het in het dal waarin de kleine Thüringscheresidentiegelegen was. 't Was een heerlijke Meidag, wandelaars van el- iken leeftijd en stand verlieten de dom pige straten om naar buiten te gaan, waar de lucht zuiverder was en de borst ruimer ademde. Vooral wandelde de me nigte druk door de Spoorstraat, die ver derop in een lange, breede lindenlaan overging, welke naar het slot van den vorst voerde en aan de zijden waarvan verschillende villa's van rijke kooplieden en ambtenaren en een aantal buitentui nen voor 't publiek waren gelegen. Onder al die prachtige gebouwen stak er een bijzonder uit; niet door weelde echter, integendeel, het gebouw was zoo onopgesnukt van buiten, dat men zou hebben kunnen denken dat het in 'tniet verzonk, vergeleken bij den bouwstijl van de overige woningen, en toch bleef menig voorbijganger eenige oogenblikken met zichtbaar welgevallen voor de kleine villa staan, waarover een rustige stilte, een kalme vrede scheen te heerschen. Van alle zijden omgeven door zorgvuldig on derhouden bloemperken, droeg het een eenvoudig, ver overhangend leidak naar Zwitserschen trant, waaronder de veranda liep langs het huis, met wijnranken en klimop bedekt, die vooral des zomers een heerlijke rustplaats moest aanbieden. Al leen in het midden was de verande af gebroken om plaats te geven aan de huis deur, zoodat zij in twee deelen was ge splitst. In het eene deel was een jonge vrouw bezig een tafeltje gereed te maken. Het nauwsluitend kleedje liet de welgevormde leden voordeelig uitkomeneen wit kruis je, te midden van een gouden broche in den vorm van een veer vastgemaakt, scheidde het donkere kleed van den wel- gevormden hals, waarop zich onder het sierlijk mutsje een allerliefst kopje verhief. De bruine, zware lokken konden door het mutsje niet worden bedekt wel licht lag dit ook geenszins in het plan der bezitster maar sprong zoo ver naar buiten dat het 't teeder ovaal nog kon omlijsten, als wilde het de zielsvrede en de goedhartigheid, die zich op het gelaat zoo duidelijk afspiegelden, nog meer doen te voorschijn treden. Haar blik gleed nu over de sierlijk ge dekte tafel en de goedkeurende uitdruk king van haar gelaat, verried dat zij er over tevreden was. Zij trok het kleine gouden horloge uit de ceinture en streek, toen zij zich van het uur vergewist had, het kleine zwartzijden schortje recht. «Hij zal nu wel dadelijk komenhet is nog een paar minuten voor half zes en ten vijf uur wordt het kantoor reeds gesloten. Hij zal verheugd zijn dat ik al les zoo in orde heb gemaakt." Het volgend oogenblik trippelden de kleine voetjes den trap af en snelden over het witte kiezelpad naar de tuin deur die juist door een jong man, die binnentrad, was dichtgeworpen. Hij had zich ternauwernood naar den karit van het huis gewend, of reeds brandde er een kus op zijn lippen en gleed een teedere vrouwenarm vertrouwelijk in den zijne. Beiden stripten naar de veranda. «Vindt ge het goed dat wij van avond met dit heerlijk weder buiten blijven zitten en onder de veranda ons avondeten ge bruiken, lieve Arthur?" «Zeker, mijne Veiena!" «Dan wil ik eens hooren of mijn schik king goed is of niet!" «Hoe dat?" «Kijk maar eens zelf!" Het jonge echtpaar stapte over den steenen vloer naar den eenen kant van de veranda, waar het eten reeds op tafel stond. «Vindt ge het zoogoed, mijn Arthnr?" Een kus op Verena's voorhoofd schonk haar het beste bewijs van de tevreden heid haars echtgenoots. «Ik zal mij haasten," zeide Arthur, van kleeding te verwisselen, om dan met mijn lief vrouwtje mijn eersten verjaardag in den huwelijksstaat te vieren!" Arthur ging het huis binnen. Verena nam de spijzen van het dienst meisje aan, plaatste ze op tafel, schoof de bouquet, uit de eerstelingen der lente bloemen saamgebracht, een eind terug en keerde de flesschen wijn in het koelvat om. Ter nauwernood was zij met die toebereidselen gereed, of Arthur keerde in een gemakkelijk huispakje terug, om met zijn jong vrouwtje het avondeten te gebruiken. «Weet ge wel, Verena, dat bet over morgen reeds drie maanden geleden is, sedert wij gehuwd zijn?" «Reeds drie maanden? Hemel wat snelt die tijd voorbij." «Mij komt het ook zoo voor alsof het pas drie dagen geleden was. De drie maanden vóór ons huwelijk zijn mij echter niet zoo snel vervlogen, dat was een treurige tijd." «Gij hebt u die droeviger gemaakt en voorgesteld dan hij eigenlijk was!" «Zoo? Wel, gij had mijnheer mijn vader maar eens moeten zien toen ik hem nog eens persoonlijk om zijn jawoord, en om zijn inwilliging verzocht; gij hadt maar eens moeten zien hoe ik met hem streedt, om hem van zijn denkbeeld van eene vereeniging met Christina Klaumann at'tebrengenwant, hoewel ik hem nog eens door den brief, die mij de geheele betrekking van Christine met Obermann en de ongelukkige gevolgen er van ont dekte, trachtte te bewijzen dat ik, zelfs wanneer geen andere vrouw mij geboeid had, tocli Christine nooit zou hebben kunnen huwen, zoo stond hij er toch uitdrukkelijk op dat ik aan zijn wensch zou gevolg geven. liet was een heete sti ijd, totdat ik, mijn wil doorzette. Eu dan zuu ik om geen prijs het tooneel willen herhaald zien dat, zich bij de uitbetaling van het vermogen

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1889 | | pagina 1