MIE U WE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT EN GELDERLAND.
DE GELDKOFFER.
No. 3.
Woensdag 9 Januari 1889.
Achttiende Jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
BINNENLAND.
Feullieton.
AIHERSFOORTSCHE COURANT.
VOOR
abonnementsprijs:
Per 3 maanden ƒ1.Franco per post door het geheele Rijk.
Afzondert ij ke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever A. M. SLOTHOUWER, Amersfoort.
advertentien:
Van 16 regels 0,40 iedere regel meer 5 Cent.
Advertentien viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Vervolg der reisbeschrijving naar de
Transvaal.
3) Onze koffers bevatten uitsluitend
kleederen, tafels, bedden- en linnengoed,
boeken, familieportretten, en eene matras
voor de landreis, terwijl bet overige
meubilair en huisraad van de hand was
gezet, omdat het meeste als niet uit
elkander neembaar, te veel ruimte op de
boot zou innemen en het daarenboven
zeer ongewis was of liet medenemen voor-
deeliger zou zijn, en of wij een plaats
zouden vinden om het bij aankomst
alhier te bergen.
Hoewel deze aangelegenheid zeker veel
zal afhangen van de wijze, waarop men
liier wil of moet aanvangen, verheug ik
voor mij, mij steeds over de te dien op
zichte gevolgde handelwijze, en zou
alleen het medenemen van een uit elkan
der neembare linnenkast of eene com
mode-kast zeker veel gemak en wellicht
eenige bezuiniging hebben gegeven, daar
die artikelen hier schaars en duur zijn.
Thans diende nog de aansluiting te
Londen op de gemakkelijkste wijze ver
kregen te worden, daar het meerendeel
der reisgenooten geen lust had noodeloos
te Londen te vertoeven.
Het handboek zegt daaromtrent o. a.
het volgende. Te Rotterdam en Amster
dam, enz. worden reizigers ingeschreven
voor de Zuid-Afrikaansche havens tegen
een bij te voegen bedrag van 2 guinjes
voor de eerste, één guinje voor de 2e,
en een halve guinje voor de 3e klasse,
alles boven de vrachtprijzen van Londen.
Dus respectievelijk f25,20, f 12,60 en
f6,30.
Deze prijzen sluiten in zich vervoer
naar Londen, kost en logies in goede
hotels en kosteloos transport van de
hoeveelheid bagage, die vrachtvrij wordt
toegelaten.
Geen onzer maakte van die bepaling
gebruik.
De ineesten waren 2e klasse passagiers
van Londen naar Kaapstad, maar wensch-
ten le klasse te reizen van Rotterdam
naar Londen, terwijl het aan te wijzen
hotel gewoonlijk het Emigranten of
Brunswick hotel teBlackwall is en dit
den meesten Hollanders maar slecht be
valt, om de weinige zindelijkheid, de
tafel en de vreemdsoortige godsdienstige
spectacles, die er plaats vinden.
Mij was bekend, dat het vertrek der
Mailsteamers uit Londen afhankelijk was
van het watergetijde.
Even bij den gezagvoerder der stoom
boot Batavier aanloopende, deelde deze
mij mede, dat de tijd van hoog water
was Woensdagmorgen 12 October 1888
ten 6 uur, des avonds ten 7 ure en den
volgenden morgen ten 8 ure.
Eene eerste correspondentie met Donald
Currie door middel der H.H. Cornelder
luidde, dat de tijd van afvaart uit
Blackwall nog niet bekend was, terwijl
op eene aanvrage om met het oog op de
grootte van het gezelschap eenige korting
op de passagiersprijzen toe te staan,
afwijzend werd geantwoord, maar de
gevig zou zijn, tegenover de passagiers,
die meer bagage hadden, dan waarvoor
Daar eenige dagen van te voren opgave
was gedaan van het benoodigde bedrag
was er goudgeld voldoende aanwezig.
De HH. Cornelder en Zonen zijn ge
woonlijk zoo welwillend een solied kantoor
daarvoor aan te wijzen.
Het handboek zegt omtrent dit onder
werp „Engelsche munt" wordt aan de
Kaap en in Natal gebruikt en is ook
gangbaar op Madera.
In het algemeen is het .niet aan te
raden Engelsche banknoten mede te
nernen.
Portugeesch geld is noodig te Lissa
bon."
Bij een bezoek te Lissabon kan rnen
toezegging gedaan werd, dat men vrij- evenwel ook met Engelscli geld terecht.
Wil men zijn geld (dus Engelsche pon
den en halve ponden) niet aan den ge-
vrijdom was verleend (overeenkomstig zagvuerder in handen geven, dan bewaard
welke belofte ook later werd gehandeld men het zeker het veiligst in een gordel
tegenover een passagier, die 33 Eng. j voorzien van een, twee of meer taschjes,
kub. voet in plaats van 20 had), en dat j die zonder eenig bezwaar om het middel
de plaatsing der passagiers zoodanig zou i tusschen de onderkleederen kan worden
zijn, dat ééne familie eene hui alleen j gedragen.
zou krijgen en de overige leden van het j Na deze aangelegenheid te hebben ge-
gezelschap bij elkander in eene hut j regeld begaven wij ons tegen 12 uur aan
zouden worden geplaatst. j boord der stoomboot Batavier, waar eenige
Donderdag 6 October kwam eindelijk familieleden en vrienden ons wachtten,
het bericht v/d. H.H. Cornelder, dat de Een onzer vrienden nam daar eene
uitmuntend gelukte photographie van het
stoomschip met het vertrekkende ge-
steamer Woensdagmorgen het dok niet
zou verlaten.
Een Atal mijner medereizigers besloten
zeischap, familieleden en vrienden op liet
om verschillende redenen liever Zaterdag j achterdek geschaard, welke wij later
8 October ten 12 ure met eene stoom
boot, derzelfde maatschappij naar Londen
te gaan deze betaalden d.d. H.H. Cor
nelder het nog verschuldigde bedrag
arriveerden 9 October voormiddag
Londen.
Dinsdagmorgen ten 10 ure waren de
resteerende leden van het gezelschap,
ten getale van 9 op eene vooraf bepaalde
plaats bijeen en begaven allen zich naar
het kantoor der H.H. Cornelder en Zonen
om hunne plaatsbilletten Rotterdam
Londen le klasse a f9,60 en 2 klasse
LondenKaapstad in ontvangst te nemen
en finaal af te rekenen.
Met het oog op eenige hutkoffers, die
nog achtergebleven waren, vroegen en
verkregen wij v/d. HH. Cornelder en
Zonen eenige der reeds genoemde plak-
etiquetten, welke wij zelve op de kisten
plakten en begaven ons naar een wissel
kantoor om het resteerende geld in te
wisselen voor ponden sterling.
hier mochten ontvangen.
Eindelijk werden de kabeltouwen los
gemaakt, stak het stoomschip «Batavier"
en gezagvoerder Sauer, van wal en gingen
te alle reizigers welgemoed en vol hoop
hunne nieuwe toekomst te gemoet.
Daar slechts ééné vrouwelijke passagier
aan boord was, kon deze met hare ge
heele familie de dameskajuit in beslag
nemen, terwijl de andere passagiers hunne
hutten betrokken.
Een oogenblik na de afvaart bestond
er gelegenheid voor matigen prijs tot
deelname aan een flink diner, van welke
gelegenheid allen gebruik maakten.
Nauwelijks was dit genuttigd of de
vrouwelijke passagier en de kinderen be
gaven zich naar de dames salon orn
zich daar ter ruste te begeven, daar het
stooten van het stoomschip reeds aan
toonde, wat ons buiten te wachten
stond.
De overige leden van het gezelschap
begaven zich naar boven.
Aan den Hoek van Holland werden
eenige ambtenaren, benevens eenige
familieleden van een der andere passa
giers door een schroefstoomboot, die
met moeite ter zijde kwam, afgehaald.
Niet zonder gevaar geschiedde dit en
het was een schoon gezicht, die schroef-'
stoomboot ter zijde van de Batavier als
een notendop op en neder te zien dansen,
terwijl de personen die mede terug
moesten, trachten van een gunstig oogen
blik gebruik te maken om daar aan
boord te komen.
De een sprong te vroeg en kwam in
aanraking met de omhoog komende boot
en de ander te laat en werd opgevangen
door de bemanning.
Eindelijk waren allen gelost en ste
vende onze Batavier verder zeewaaits.
Reeds in de verte toonden de rollende
en bruisende bergen van schuim en
water wat ons te wachten stond.
Heviger en heviger werd het stooten
van de boot, de passagiers klemden zich
vasthet water spoelde aan alle zijden
over de verschansingen, de arme schapen
beneden ons werden door golf op golf
overstelpt, heen en weer gesmeten en
menigeen tegen de verschansingen of het
ijzerwerk doodgeslagen.
Nochthans was het een grootsch ge
zicht, nu eens konden wij de kiel van
eene andere gelijk met ons afgevaren
stoomboot zien, op het oogenblik, dat
wij dachten zelf door de golven bedol
ven te worden, dan weder werden wij
opgenomen als een veertje en met het
stoomschip omhoog geworpen, als wan
neer dp buiten het water komende
schroef, zijn hinderlijk rrrrr deed hooren.
En de leden van het gezelschap. Allen
klemden zich op het dek vast, de een
verlustigde zich langer dan de andere
in den aanblik van dit trotsche gezicht,
langzamerhand liet zich evenwel de een
na den ander naar beneden in zijne kooi
rollen, want wat het was, maar aange
naam werkte die hotspartij niet op ons,
slecht één een enkele doorstond het.
Zoo hotsten en stootten wij de eene
op zijne kooi de ander op een sofa, den
avond en den nacht door.
Aan staan was den geheelen nacht
niet te denken.
De St.-Ct. van Zaterdagavond geeft
te lezen
„Volgens verklaring van de genees-
heeren des Kdnings heeft Zijne Majesteit
dev laatste weken meer last gehad van
zijn chronisch lijden.
De spijsvertering is in intensiteit ach
teruitgegaan, waardoor bloedmaking min
der gunstig is.
De krachten van den hoogen lijder
nemen in den laatsten tijd niet toe."
Naar men uit Den Haag meldt, is
een predikant uit Indië, met verlof hier
te lande, benoemd tot commies bij het
Departement van Koloniën, ten einde in
het bijzonder te worden belast met de
behandeling der aangelegenheden van de
zending in Ned.-Indie.
Uit Bellingwoude wordt aan de
N. Ji. Cl. gemeld, dat de ambtenaren der
belastingen tegenwoordig menige aanha
ling doen, niet alleen van voorloop, maar
ook van magere varkens, die bij geheele
troepen over de grenzen daar worden
binnengesmokkeld. De laatste aanhaling
bedroeg zestien stuks, die, na eene ge
vangenschap van acht dagen ten raad-
huize verkocht, goeden prijs maakten.
De zegeningen der invoerrechten en
hoogere graanprijzen in Duitschland blij
ken o. m. hieruit, dat in ohs land de
varkens wat goedkooper kunnen worden
vetgemest. De uitvoer toch van vette
varkens uit Groningen en Drente is aan
zienlijk, Nederlandsche opkoopers maken
bij liet opkoopen van magere Duitsche
varkens, om die later weder als vette over
de grenzen terug te zenden, zoo goede
rekening, dat zelfs de schade van eene
enkele aanhaling en de daarop staande
boete er mee door kan.
Men meldt hedenmorgen uit Apel
doorn
De toestand van Z. M. den Koning is
niet direct zorgwekkend dientengevolge
worden geen bulletins uitgegeven. De
nacht is rustig geweest.
Voor de Weesinrichting te Neer
bosch was het jaar 1888 in verschillende
opzichten rijk gezegend. Er waren slechts
Wordt vervolgd.) I weinig zieken en slechts enkelen werden
Een ware geschiedenis uit Thiiringen,
DOOR
AMDRÉ HUGO.
XIV.
Een verjaarfeest.
37) Op de vleugelen van den tijd snellen
wij de zes volgende maanden voorbij.
De winter was geëindigd. De zon had
reeds lang de' laatste sporen van zijn be
staan vernietigd, en overal groeide en
bloeide het in het dal waarin de kleine
Thüringscheresidentiegelegen was. 't Was
een heerlijke Meidag, wandelaars van el-
iken leeftijd en stand verlieten de dom
pige straten om naar buiten te gaan,
waar de lucht zuiverder was en de borst
ruimer ademde. Vooral wandelde de me
nigte druk door de Spoorstraat, die ver
derop in een lange, breede lindenlaan
overging, welke naar het slot van den
vorst voerde en aan de zijden waarvan
verschillende villa's van rijke kooplieden
en ambtenaren en een aantal buitentui
nen voor 't publiek waren gelegen.
Onder al die prachtige gebouwen stak
er een bijzonder uit; niet door weelde
echter, integendeel, het gebouw was zoo
onopgesnukt van buiten, dat men zou
hebben kunnen denken dat het in 'tniet
verzonk, vergeleken bij den bouwstijl van
de overige woningen, en toch bleef menig
voorbijganger eenige oogenblikken met
zichtbaar welgevallen voor de kleine villa
staan, waarover een rustige stilte, een
kalme vrede scheen te heerschen. Van
alle zijden omgeven door zorgvuldig on
derhouden bloemperken, droeg het een
eenvoudig, ver overhangend leidak naar
Zwitserschen trant, waaronder de veranda
liep langs het huis, met wijnranken en
klimop bedekt, die vooral des zomers een
heerlijke rustplaats moest aanbieden. Al
leen in het midden was de verande af
gebroken om plaats te geven aan de huis
deur, zoodat zij in twee deelen was ge
splitst.
In het eene deel was een jonge vrouw
bezig een tafeltje gereed te maken. Het
nauwsluitend kleedje liet de welgevormde
leden voordeelig uitkomeneen wit kruis
je, te midden van een gouden broche in
den vorm van een veer vastgemaakt,
scheidde het donkere kleed van den wel-
gevormden hals, waarop zich onder het
sierlijk mutsje een allerliefst kopje verhief.
De bruine, zware lokken konden door
het mutsje niet worden bedekt wel
licht lag dit ook geenszins in het plan
der bezitster maar sprong zoo ver
naar buiten dat het 't teeder ovaal nog
kon omlijsten, als wilde het de
zielsvrede en de goedhartigheid, die zich
op het gelaat zoo duidelijk afspiegelden,
nog meer doen te voorschijn treden.
Haar blik gleed nu over de sierlijk ge
dekte tafel en de goedkeurende uitdruk
king van haar gelaat, verried dat zij er
over tevreden was. Zij trok het kleine
gouden horloge uit de ceinture en streek,
toen zij zich van het uur vergewist had,
het kleine zwartzijden schortje recht.
«Hij zal nu wel dadelijk komenhet
is nog een paar minuten voor half zes
en ten vijf uur wordt het kantoor reeds
gesloten. Hij zal verheugd zijn dat ik al
les zoo in orde heb gemaakt."
Het volgend oogenblik trippelden de
kleine voetjes den trap af en snelden
over het witte kiezelpad naar de tuin
deur die juist door een jong man, die
binnentrad, was dichtgeworpen. Hij had
zich ternauwernood naar den karit van
het huis gewend, of reeds brandde er een
kus op zijn lippen en gleed een teedere
vrouwenarm vertrouwelijk in den zijne.
Beiden stripten naar de veranda.
«Vindt ge het goed dat wij van avond
met dit heerlijk weder buiten blijven zitten
en onder de veranda ons avondeten ge
bruiken, lieve Arthur?"
«Zeker, mijne Veiena!"
«Dan wil ik eens hooren of mijn schik
king goed is of niet!"
«Hoe dat?"
«Kijk maar eens zelf!"
Het jonge echtpaar stapte over den
steenen vloer naar den eenen kant van
de veranda, waar het eten reeds op tafel
stond.
«Vindt ge het zoogoed, mijn Arthnr?"
Een kus op Verena's voorhoofd schonk
haar het beste bewijs van de tevreden
heid haars echtgenoots.
«Ik zal mij haasten," zeide Arthur,
van kleeding te verwisselen, om dan met
mijn lief vrouwtje mijn eersten verjaardag
in den huwelijksstaat te vieren!"
Arthur ging het huis binnen.
Verena nam de spijzen van het dienst
meisje aan, plaatste ze op tafel, schoof
de bouquet, uit de eerstelingen der lente
bloemen saamgebracht, een eind terug en
keerde de flesschen wijn in het koelvat
om. Ter nauwernood was zij met die
toebereidselen gereed, of Arthur keerde
in een gemakkelijk huispakje terug, om
met zijn jong vrouwtje het avondeten te
gebruiken.
«Weet ge wel, Verena, dat bet over
morgen reeds drie maanden geleden is,
sedert wij gehuwd zijn?"
«Reeds drie maanden? Hemel wat snelt
die tijd voorbij."
«Mij komt het ook zoo voor alsof het
pas drie dagen geleden was. De drie
maanden vóór ons huwelijk zijn mij echter
niet zoo snel vervlogen, dat was een
treurige tijd."
«Gij hebt u die droeviger gemaakt en
voorgesteld dan hij eigenlijk was!"
«Zoo? Wel, gij had mijnheer mijn
vader maar eens moeten zien toen ik hem
nog eens persoonlijk om zijn jawoord, en
om zijn inwilliging verzocht; gij hadt
maar eens moeten zien hoe ik met hem
streedt, om hem van zijn denkbeeld van
eene vereeniging met Christina Klaumann
at'tebrengenwant, hoewel ik hem nog
eens door den brief, die mij de geheele
betrekking van Christine met Obermann
en de ongelukkige gevolgen er van ont
dekte, trachtte te bewijzen dat ik, zelfs
wanneer geen andere vrouw mij geboeid
had, tocli Christine nooit zou hebben
kunnen huwen, zoo stond hij er toch
uitdrukkelijk op dat ik aan zijn wensch
zou gevolg geven.
liet was een heete sti ijd, totdat ik, mijn
wil doorzette. Eu dan zuu ik om geen
prijs het tooneel willen herhaald zien dat,
zich bij de uitbetaling van het vermogen