ÜTIIUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT en GELDERLAND.
HET BOOTHUIS.
No. 28.
Woensdag 8 April 1891.
Twintigste jaargang.
abonnementsprijs:
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
advertentien!
BlIITffliNDSCIl OVERZICHT.
Feuilleton.
AMEBSFOOBTSCIE CODBANT.
VOOR
Per 3 maanden 1Franco per post door het gebeele Kijk.
.Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
Van 16 regels 0,40 iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend,
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
In den stand der gebeurtenis
sen, die in de week na Paschen
de belangstelling gaande hielden,
is nog weinig verandering geko
men. We zullen ze achtereen
volgens aanstippen, te beginnen
met Britsch-Indië, dat op dit
oogenblik het meest de aandacht
trekt.
Manipoer is een dier half-onaf-
hankelijke staatjes in het rijk van
Assam, die, zonder schatplichtig
te zijn, aan den Engelschen in
vloed zijn onderworpen; de Brit-
sche belangen worden er door
een resident vertegenwoordigd.
De radja van dat gewest is door
een der woeste en krijgshaftige
stammen, die het. land steeds on
veilig maken, afgezet en gevangen
genomen, en toen de tijding daar
van bekend werd. rukte de hoofd
commissaris voor Assam de heer
Quinton, met eenige officieren en
ambtenaren, en begeleid door twee
regimenten goerka's (inlandsche
troepen), naar de hoofdstad op.
Pas over de grenzen getrokken
riep hij de opperhoofden der op
roerige stammen tot een samen
komst op, ten einde te beraad
slagen wat gedaan moest worden
om de orde" te doen terugkeeren
en den afgezetten radja in zijn
rechten te herstellen. Maar in den
nacht, aan het tijdstip dezer ver
gadering voorafgaande, werd het
door de goerka's gevormde kamp
plotseling met overmacht door de
inlanders aangevallen. Twee dagen
lang slaagden zij er in zich staande
te houden, maar toen was de pa-
tronenvoorraad uitgeput, en Quin
ton gaf bevel tot den terugtocht.
Slechts een gedeelte der troepen
sloeg zich door den vijand heen
Quinton, een der civiele ambte
naren, de heer Grimwood, die door
zijn vrouw was vergezeld geweest,
en Kolonel Skine, vielen in han
den der aanvallershet getal
der gesneuvelde goerka's is nog
niet met juistheid hekend, maar
moet. de vierhonderd overtreffen.
Intusschen was ook een ander
detachement, sterk 200 inlandsche
soldaten onder aanvoering van
kolonel Couley, en waar men niets
van de ramp wist, naar Manipoer
opgerukt. De vluchtelingen, onder
deze Mevrouw Grinwood, de
hierboven bedoelde echtgenoote
van een der civiele ambtenaren,
ontmoetteu deze troepen, die toen
den tocht niet voortzetten.
Van het lot van Quinton is niets
naders vernomeneen bericht dat
hij door de inlanders is ter dood
gebracht is onwaarschijnlijk, daar
de inlanders hun Europeesche ge
vangenen wel zullen sparen om
ze als gijzelaars te gebruiken als
genen weldra het onderspit moe
ten delven.
Ook in andere deelen van
Britsch-Indië is het niet pluis. Een
bericht uit Rangoon meldt dat de
stam der Chins, in Opper-Birma,
een kleine Engelsche kolonie in
een hinderlaag gelokt en aange
vallen heeft.; een Engelsch officier
en vijf inlandsche soldaten wer
den gedood, elf man werden ge
kwetst. Er wordt een expeditie
daarheen uitgerust.
Nog is een
opstand uitgebroken aan den
Indus, bij den stam der Miranzaï.
Het te Parijs vergaderde mijn-
werkers-congres, waaraan deelge
nomen werd door gedelegeerden
uit Btdgië, Frankrijk, Duitschland,
Oostenrijk en Engeland, is het niet
eens kunnen worden over een
algemeene en gelijktijdige werk
staking, ten einde langs dien weg
de vaststelling van den achtuurs
werkdag af te dwingen. Onder de
voorstellen, die aangenomen zijn,
verdient in de eerste plaats ver
melding dat van een der Belgi
sche leden, strekkende om de Re
geeringen uit te noodigen tot het
maken eener internationale rege
ling van den arbeid in de mijnen.
Daar in België het plan bestaat,
eerlang over te gaan tot een werk
staking in alle bedrijven, wanneer
niet spoedig genoeg de grondwets
herziening met algemeen stem
recht tot stand komt, hebben de
mijnwerkers besloten hen alsdan
te ondersteunen met alle hun ten
dienst staande middelen, hetzij
door zelf den arbeid te staken,
hetzij door de voortbrenging van
steenkolen te beperken.
Op den len April is Bismarck's
verjaardag met opgewektheid ge
vierd, ondanks het ongunstig we
der, en in weerwil dat nóch de
Keizer, nóch de officiëele wereld
er notitie van genomen hebben.
Elke trein bracht honderden uit.
Hamburg; het park van Frie-
drichsruhe stond open en bood
iedereen vrijen toegang. Bismarck
vertoonde zich even op het balkon
om de menigte zijn dank te be
tuigen hij betreurde zeer dat de
koude hem verhinderde langer
daar te blijven. Tegen den mid
dag waren er reeds drieduizend
telegrammen, o.a. van den Prins-
Regent. van Beieren, van den Ko
ning van Saksen, van den Prins
van Wales. Tegen 3 uur maakte
Bismarck in kurassiers-uniform
een rijtoer met zijn ouden vriend
den Hertog van Ujest. Des avonds
was er een fakkeloptocht, waaraan
meer dan drieduizend personen
deelnamen. De getrouwen van
Jever" hebben de 101 kievitseie
ren, die zij gewoon zijn hem jaar
lijks aan te bieden, ook ditmaal
bijeen kunnen krijgen. Van de
vereeniging der Duitsche indus-
triëelen ontving hij een kostbaar
geschenk in zilver, hoogst artis
tiek uitgevoerd.
In het kiesdistrict Geestemunde.
waar de nationaal-liberalen Bis
marck candidaat hebben gesteld
voor den Rijksdag, is ook een
vertegenwoordiger van de Duitsch-
vrijzinnige partij opgetreden. Zijn
verkiezingsmanifest eindigt met
deze woorden: »Kiezers, gij zult
toch zeker niet den man verkie
zen, die als vijand van zijn Kei
zer is gescheiden? Geheel Europa
zou de verkiezing van Prins von
Bismarck beschouwen als een
protest tegen de staatkunde des
Keizers."
Het Noord-Oostzee-kanaal, be
stemd om aan den handel van
Noord-Duitschland nieuwe banen
te openen, is een feit geworden.
Maandag ètak de Keizer persoon
lijk met een spade den laatsten
dam door, en het water stroomde
met geweld in het nieuwe kanaal-
bed.
Van de moordenaars van den
Boelgaarschen Minister Bentcheff
is nog geen spoor ontdekt. Gedu
rende de laatste dagen ontvingen
Vorst Ferdinand, zijne moeder en
de Minister Grekoff telkens brie
ven, waarin zij met den dood wer
den bedreigd; het is gebleken dat
deze afkomstig waren van een
beambte van het voormalig Rus
sisch consulaat. De Regeering
wendde zich tot den Duitschen
consul, die na het vertrek van zijn
Russischcn collega de Russische
belangen waarneemtdeze heeft
den man doen arresteeren en over
de grenzen zetten.
Vorst Ferdinand schreef aan den
premier Stamboel off een brief,
waarin hij hem gelukwenscht met
zijn ontkoming aan het. gevaar,
en de hoop uitdrukt dat de schul
digen ontdekt en gestraft zullen
worden, om aldus de laatste spo
ren van het vijandig element in
het land te vernietigen.
Over het Italiaansch-Ameri-
kaansch conflict betreffende de
voorvallen in New-Orleans zijn de
gemoederen bedaarder geworden
nu de minister Blaine in gematigde
bewoordingen heeft geantwoord
op het schrijven van baron De
Fava, waarin deze zijn aanstaand
vertrek aankondigde. Men beweert
dat Duitschland bemiddeling aan
bood. In het rapport, dat de Ita-
liaansche Regeering ontving van
haar consul-generaal te New-Or
leans wordt o.a, medegedeeld dat
de overheid daar ter plaatse, of
schoon wetende wat tegen de
Italianen werd beraamd, geen en
kelen maatregel van voorzorg
nam. De consul heeft nog des
morgens den burgemeester ver
zocht de gevangenen naar elders
te doen overbrengen of hen door
een afdeeling troepen te doen be
waken, maar deze antwoordde
toen dat hij er niets aan kon doen.
De Spaansche Regeering heeft
bij den Senaat een reeks Wets
ontwerpen tot verbetering van den
toestand der arbeidende klasse
ingediend. Zij regelen o.a. de
werkuren van vrouwen en kin
deren en beperken den Zondags-
47) ïlk zal misschien met den ouden
Judge heel wat te praten hebben," dacht
hij, swant hij schijnt hoofdig geDoeg te
zijn. Liever zal hjj misschien zijne doch
ter in Primrose Street aan een vreemde
ling toevertrouwen, en die Primrose Street
bevalt mij maar in het geheel niet."
Onder weg dacht hij na over de Rid-
kens en lachte op nieuw over hunne ver
legenheid, toen hij van zijne vrienden in
de achterwijken gesproken had.
ïEn toch heb ik nog geen zelfvoldoe
ning genoeg over dat bezoek," sprak hij
in zich zeiven. alk had er meer aardig
heid van willen hebben en hen nog in
grooter verlegenheid willen brengenen
zij trachten maar voortdurend het gesprek
over Mr. Aynard levendig te houden. Het
zou mij niet verwonderen of James is
met het bestuur der zaken van den eige
naar van Thirby Cross belast. Daarnaar
moet ik eens vernemen. Misschien is dat
juist de reden, waarom zij mij, hun ar
men neef, zoo voorkomend behandelden.
Met driftigen tred vervolgde hij nu
zijnen weg, als of juist die voorkomende
behandeling hem hinderde, en juist bij
het omslaan van den hoek van Primrose
Street liep hij in zijne vaart Mr. Judge
omver, die even haastig als hij van den
tegengestelden kant kwam.
sVerschoon mij, mijnheer," zeide Judge,
met eene hem ongewone onderdanigheid,
ofschoon Ned bier eigenlijk de schuldige
was. sik
sJudge Judge! zijt gij het?"
Hij vatte hem bij den arm, en geleid
de hem onder den lantaren.
»Ja, die ben ik," zeide Judge, terwijl
hij van schaamte ineenkromp, sin Gods
naam, smeek ik u, verraad mij niet, be
waar mijn geheim voor haar bid ik u."
sWat is dat voor eene vermomming?"
riep Delancy, want het was dezelfde Jud
ge niet, dien hij daar voor zich had
het was een man, die als een hond voor
hein ineenkromp, die zich tegen den muur
aan drukte en zijne eene hand voor zijn
gelaat bracht, om het voor den man te
verbergen, die hem herkend had. In een
oud grof grijs kleed gekleed, met eene
grijze muts op zijne witte haren, met
den onteerenden stempel van den bewoner
van het Werkhuis stond hij daar voor
Delancy.
sHet Werkhuis, Judge? Is dat de klee
ding van het Werkhuis?"
sAch, ja."
En de oude man begon te snikken als
een kind, terwijl hij zijn gelaat van den
onwelkome afwendde.
»Het spijt mij waarachtig, ik kan
niet zeggen, hoe het mij spijt," zeide
Delancy, wiens hart gevoeliger was dan
Lady Burlinson meende, sen ik heb he
den met een dier ellendelingen gedineerd,
die ons beiden hebben geruineerd en
zoo rijk zijn als Croesus. Maar verklaar
mij, ik begrijp niet, hoe ik u in dien
staat ontmoet,"
sGij zult er niets van aan Anna zeg
gen? Gij zult mij toch nooit zoo diep in
hare oogen vernederen?" riep hij met
drift. »Óch, mijnheer, zeg mij een woord
slechts dat mij verzekert dat ik u kan
vertrouwen
nik kan u alleen dit zeggen, dat op
mijn woord van man van eer het geheim
bij mij bewaard zal blijven."
alk dank u," stamelde bij.
aMaar moet dat nu volstrekt zoo zijn
die vernederde toestand?"
aO, mijnheer! zij zou van verdriet ster
ven zoo zij het wist en er is niets
aan te veranderen voor die gelukkige tijd
voor haar en mij daar is. Wij waren
zeer arm, en als ik in het Werkhuis
ging, was er ten minste één mond min
der te voeden, en hare tante kon met
haar samen wonen. In weerwil van al
mijne pogingen, kon ik nergens werk
vinden en mijn laatste toevlucht was dit."
aDan toch maar tijdelijk," zeide Ned
Delancy met eene gemaakte opgeruimd
heid, doch zijn bleek gelaat bewees dat
hij nog niet van zijne verbazing beko
men was, en zijn onderlip was in eene
trillende beweging geraakt, die hij te
vergeefs trachtte te bedwingen.
aja, slechts tijdelijk, dat weet ik. Zoo
ik het tegendeel gelooven moest, dan zou
ik spoedig bezweken zijn."
aMaar wat verwacht gij dan?" zeide
Ned. aWat praat gij toch van met uwe
dochter te gaan leven?"
»Dat is niet geheel zelfmisleiding
neen, er is eenig vooruitzicht. Die tijd
zal weldra komen dan beginnen wij
een kleine nering hier of daar; mijne
zuster Mary, de bekende kantwerkster
in Engeland, verdient veel geld en spaart
veel zij werkt om spoedig met ons
drieën of met ons beiden, Anna en ik,
te zamen te gaan wonen, zoo als wij het
daaromtrent het beste eens kunnen wor
den."
»Eene goede vrouw, die tante Mary,
zeide Delancy.
nJa mijnheer dat is zij in weerwil van
al hare hardheid. Zij is eene trotsche
vrouw, die evenzeer als haar broeder de
schande gevoelt en daarom des te harder
werkt, opdat de gelukkige dagen spoedig
komen mogen. En nu zal Anna ook kun
nen gaan sparen ofschoon ik er eerst
zelf niet veel zin in had, heeft zij het mij
nu recht duidelijk gemaakten waar zul
len wij r.a twaalf maanden misschien al
len zijn? Ik word oud, en wenschte het
einde van mijn leven te zien. Nog een
jaar en dan.... voor altijd dit kleed afge
legd!"
Hij sloeg met den stok, dien hij in de
hand hield, tegen zijn werkhuispak aan;
zijne gestalte richtte zich meer en meer
op en zijn voorkomen kreeg meer dat
van den prikkelharen, trotschcn ouden
man van den vorigen dag.
»Hoe zijt gij te Ilpham gekomen?"
»Met het geld mijner zuster en de ver
gunning der voogden. Eens in de week
krijg ik verlof uit te gaan en dan sluip
ik hier rond om mijn werkhuispak bij
Abel Smith te gaan verwisselen voor dat
hetwelk mijne zuster Mary voor eenigeri
tijd voor mij gekocht heeft. Het is in
andere werkhuizen niet geoorloofd bui
ten de deur andere kleederen te dragen,
dit echter maakt eene uitzondering op
den regel."
»Dal doet den voogden eer aan," zeide
Delancy.
ïHet was een mooi geschenk van Mary,
