NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT EN GELDERLAND.
HETBOOTHUIS.
No 48.
Woensdag 17 Juni 1891.
Twintigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
Zij, die zich met
lo. Juli op deze Cou
rant abonneeren, ontvan
gen de tot dien datum
alsnog verschijnende num
mers gratis.
BINNENLAND.
Feuilleton.
BUITENLAjNDSCH overzicht.
IMERSFOORTSCHE COURANT.
VOOR
abonnementsprijs:
Per 3 maanden ƒ1.Franco per post door het geheele Rijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
advertentie ni
Van 16 regels 0,40 iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend,
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Hare Majesteit de Koningin had de
laatste dagen in lichten graad koorts.
Hare Majesteit is heden beter, doch moet
nog hare appartementen houden.
De plechtigheid van het leggen van
den eersten steen voor het nieuwe kerk
gebouw der Ned. herv. gemeente te
Apeldoorn is uitgesteld, wegens de onge
steldheid van H. M. Koningin Wilhelmina.
H. M. de Koningin-regentes heeft
aan den heer Morris Coster, te N'ew-York
redacteur van de New-Amsterdam Ga-
zette, haren dank doen betuigen voor de
in dat blad voorkomende artikelen, en
voor de woorden, gesproken door den heer
H. B. Roosevelt en anderen van Holland-
sche afkomst op de jongste samenkomst
der Holland Society, waarin met zulke
warme gehechtheid aan de Koningin en
de Koningin-regentes, naar aanleiding var,
het overlijden van Z. M. den Koning, is
gesproken.
De ministers van justitie en van
oorlog zijn Maandagochtend naar het Loo
geweest, ter audiëntie bij H. M. de Re
gentes.
Uit den Haag wordt aan de Zutf.
Cl. geschreven, dat men daar vrij alge
meen denkt, dat het ministerie-Mackay
zal aftreden, hoe óok de uitslag der her
stemmingen moge zijn. En dat kan in de
gegeven omstandigheden geen bevreem
ding wekken. Immers, al loopen de her
stemmingen voor de liberalen ook ongun
stig af, dit ministerie heeft in elk geval
geen meerderheid meer, want zoowel de
liberalen als de dissidente r.-katholieken
zullen versterkt terugkomen. Laatstge
noemden hebben reeds twee plaatsen ge
wonnen en kunnen bij de herstemmingen
nog wel winnen, maar niet verliezen.
Men verzekert, dat het ministerie
alle overwegingen omtrent zijn al of niet
aan het bewind blijven in verband met
den uitslag der jongste verkiezingen zal
laten rusten tot na liet bezoek van den
Keizer van Duitschland hier te lande.
Naar men ons verzekert, is het be
richt der Germania, als zou het bezoek
van den Duitschen keizer te Rotterdam
meer zijn dan een doortocht door die stad
en hij aldaar enkele dagen vertoeven,
van allen grond ontbloot.
Het bericht der Germania moet zijn
oorsprong hebben gevonden in een ver
zoek van de Deutsche Schiffersverein te
Rotterdam om een cenige dagen lang ver
blijf, doch dit verzoek moet zijn afgewe-
Z. Exc. de minister van binnen-
landsche zaken heeft Zaterdag een bezoek
gebracht aan de rijkslandbouwschoal te
Wageningen. Vergezeld door den inspec
teur van bet middelbaar onderwijs, dr.
W. B. J. van Eijk, heeft Z. Exc. het
internaat, Duivendaal,' den hortus en de
proefvelden bezichtigd en van alles met
bijzondere belangstelling kennis genomen.
Sedert de inwerkingtreding van de
nieuwe wet op de burgerlijke pensioenen
is aan een aantal weduwen en weezen
van ambtenaren, die vroeger niet tot het
bekomen van pensioen in aanmerking
kwamen, een jaarlijksch pensioen toege
kend, tot een gezamenlijk bedrag van
f400,000 en dagelijks melden zich nog
belanghebbenden aan om ook van de
gunstige bepalingen der nieuwe pensioen
wet te profiteeren.
De ambtenaren van het Pensioenfonds
te 's-Hage hebben een drukken tijd ach
ter den rug, daar alle aanvragen om
jaarlijkschen onderstand natuurlijk zoo
spoedig mogelijk en met gepaste nauw
gezetheid in overweging moesten worden
genomen. De raming voor deze pensioenen
was ruim 6 ton.
De onderhandelingen tusschen de
Holl. IJzeren Spoorwegmaatschappij en
Stad en Lande van Gooiland in zake eene
schikking betieffende de afzanding, zijn
aangevangen.
Naar wij vernemen, hebben de
eigenaars van het hotel Dellevue te Arn
hem een fraaien beker voor den eerst-
volgenden internationalen wedstrijd op de
Arnhemsche Wielerbaan beschikbaar ge
steld. De Bellevue-club zal in Augustus
waarschijnlijk voor het eerst verreden
worden, en moet twee keer gewonnen
worden, alvorens in het definitieve bezit
van den winner over te gaan.
Bedoelde beker is afkomstig uit het
magazijn van den heer Manikus aldaar.
De tegenwoordige directeur dereer
lang op te heffen militaire school, de kapt.
L. de Vlaming, van het 4e reg. inf., is
aangewezen om als directeur van de spoe
dig in wérking te stellen Cadettenschool
op te treden. Daar deze officier spoedig
in de termen valt om tot hoofdofficier
benoemd te worden, zal hij waarschijn
lijk ook in zijnen nieuwen rang aan het
hoofd dezer inrichting gehandhaafd blij
ven.
Voor de arrondissementsrechtbank
te Heerenveen heeft terecht gestaan de
boerin K. B., te Kortehc.nmen. beschul
digd van vervalsching van melk met
water, welke vloeistof zij dus voor melk
aan de boterfabriek te Drachten poogde
af te leveren. De directeur der fabriek
gaf kennis aan den burgemeester door
wiens ijver deze vervalsching goed aan
het licht kwam. Na het hooren der ge
tuigen en deskundigen, met het onder
zoek der in beslag genomen melk belast,
eischte het O. M. tegen de beklaagde,
die haar vervalsching ontkende, eene
gevangenisstraf van 1 jaar en openbaar
making van het vonnis.
65) De eentonigheid van Prospect Tersace
was hij reeds moede, maar de verandering
die hem was aangeboden, beviel hem even
min. Was hij misschien iemand, die met
niets ingenomen is, of zag hij er wellicht
ver in de toekomst eene verwikkeling uit
ontstaan, zoo hij niet steeds op zijne hoede
was?
Zij reden naar Thirby Cross met het rij
tuig, dat hen aan de deur wachtte en het
ging met snellen draf door het dorp Thirby,
waar zich hier en daar een gezicht voor de
vensters vertoonde, om Mr. Aynard te zien,
terwijl hij voorbij draafde, en bijna een
vreemdsoortigen hond, die voor een bierhuis
rondsnuffelde, overreed een hond, die met
al de kleuren van den regenboog geverfd
en daarna met stof en asch gedroogd scheen.
„Kijk, daar is Harlekijn," zeide Ned,
achter zich uit rijtuig ziende.
VIJF EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
Ned is nieuwsgierig.
Het was een aardig gezocht idee van
Hugh Aynard om toegang te krijgen tot
zijn eigen huis, ofschoon het natuurlijk «as
dat hij spijt gevoelen moest over zijn be
sluit daar niet te kunnen komen, terwijl
Clara Burlinson er voonde. Honderd ver
schillende plannen had hij in de laatste drie
weken gevormd om haar te bezoekenhare
brieven spraken van liet vervelende leven
op Thirby Cross, en de vrees kwam bij
hem op, dat zij dat leven moede worden
zou, in plaats van de schoonste herinnering
met zich om te dragen aan het eerste be
zoek, dat zij daar gebracht bad. Eerst dacht
hij aan Mrs. Delancy, en, ofschoon Dr. Day
hem dat plan had trachten te ontraden,
had hij bevonden dat Clara er niet afkeerig
van was en van daar de kleine samenzwe
ring, die Ned bevreemd en een weinig
ontstemd had. Maar Hugh was in de hoog
ste mate verliefd, en immer hebben zij, die
in zulk eene stemming verkeeren, het mid
del gevonden, om hunne geliefde te naderen.
Bovendien had hij zijn nieuwen vriend niet
vergeten, en verlangde hij naar de gelegen
heid om hem te kunnen tonen dat alle
wantrouwen voor immer geweken was. Hij
had gehoopt allen genoegen te geven door
Mrs. Delancy van Londen naar Thirby Cross
te brengen, maar nu twijfelde hij aan de
uitwerking, die het op het gemoed van den
organist had gehad.
„Het spijt u dat ik het gedaan heb,"
De quaestie der graanrechten is in het
Pruisisch Huis van Afgevaardigden op
nieuw ter sprake gebracht, en wel door
een voorstel van een lid der vrijzinnige
partij, den heer Rickert, om de Regee
ring uit te noodigen tot overlegging der
rapporten, die haar geleid hebben tot de
bekende verklaring, dat voor verlaging
dier rechten geen reden was te vinden.
Nog vódr Rickert dat voorstel had toe
gelicht, nam de Rijkskanselier het woord
om het te bestrijden. Het doel, dat de
voorsteller beoogt,} zei Von Caprivi,
gaat veel verder den oppervlakkig schijnt.
Aar. die rapporten heeft men weinig
't zijn schattingen van een vermoedelijke
opbrengst van den graanoogst, en sedert
zij ingekomen zijn is de toestand ten ge
volge van het meer gunstige weer nog
verbeterd. De rapporten van particuliere
personen, door de Regeerir.g gevraagd
toen de agitatie voor de verlaging der
graanrechten toenam, kunnen niet worden
overgelegd, omdat zij vari vertrouwelijken
aard zijn. Wie zou er zich naderhand
aan wagen, de Regeering voor te lichten,
wanneer men wist dat zijn adviezen
werden gepubliceerd met zijn naam? De
Regeering moet dus weigeren aan het
verzoek te voldoenzij houdt zich aan
hetgeen zij vroeger heeft gezegd.
De cijfers zouden toch niemand over
tuigen; in het algemeen is het moeielijk
menschen te overtuigen. Rickert ant
woordde hierop, dat het volk recht heeft
in zulk een gewichtige zaak het gevoe
len te vernemen van de volksvertegen
woordiging; de beweringen van de Re
geering hebben op zichzelf niet de minste
waaide. Een discussie over de zaak is
volstrekt niet gevaarlijkéén nachtvorst
doet meer schade dan een driedaagsch
debat.
Het spreekt vanzelf dal daarmee de
zaak nog niet uit was; nog onderschei
den sprekers namen aan de beraadsla
ging deel. De conservatieve afgevaardigde
Eifia betoogde dat het den vrijzinnigen
niet te doen was om goedkooper brood
voor het volk, maar om politieke agita
tie; daartegenover hield de andere leider
der vrijzinnigen, de heer Richter, vol,
dat de tegenwoordige duurte van het
graan alleen een gevolg was van de in
komende rechten. Richter kon niet be
grijpen waarom de rapporten niet wer
den overgelegd. Men eischte de Regee
ring te gelooven, zonder meer; geloof
nu was goed in bovenzinnelijke dingen,
maar kwam hier niet te pas. Over den
stand der gewassen in het buitenland
was men beter ingelicht dan over dien
in Duitschland. Nadat ook een woord
voerder van het Centrum zich tegen het
voorstel had verklaard, werd het, met
slechts 20 stemmen vóór, verworpen.
De Algemeene Zeitung bevat een waar
schijnlijk officieuse mededeeling betref
fende het Duitsch Oostenrijksche handels
verdrag volgens welke het eerste in het
najaar bekend zal worden, en berust op
den grondslag eener gematigd protectio
nistische politiek. De voornaamste conces
sie van Duitsche zijde is geweest de ver
laging van de graanrechten op 3'/, maik,
en het blad meent te weten dat Oosten
rijk genoeg aequivalenten daarvoor heeft
toegestaan, waarom ook dan geraden
wordt voorloopig de discussie over het
verdrag te staken tot het geheel bekend
zal zijn.
Op het eind der vorige week werd aan
de Londensche Omnibus-beambten door
directeuren een ultimatum gezonden,
waarin zij zich bereid verklaarden den
maximum werkdag te bepalen op 12 uren,
een vrijen Zondag te verleenen aan wie
zulks wenscht en er zijn loon voor wil
missen, het dagloon voor de conducteurs
met 6 stuivers en dat voor de koetsiers
en stalknechts met een shilling te ver-
hoogen. Daarop riepen de werkstakers
de tusschenkomst in van den Lord-mayor
om als scheidsrechter op te tredenver
volgens had deze op het Stadhuis
eene conferente met de leiders tot nadere
bespreking van het schikkingsvoorstel.
Het werd des avonds in de vergadering
der beambten gebracht, en door hen
aangenomen, zoodat met Zondag te be
ginnen het omnibus-verkeer weer door
de geheele stad is hervat.
Zondag heeft in Hyde-Park te Londen
een betooging plaats gehad van wasch-
vrouwen en strijksters, om te verkrijgen
dat de waschhuizen onder wettelijk toe
zicht zouden geplaatst worden. Maar de
waardigheid dier dames liet veel te wen-
schen over. De meeste waren tamelijk
dronken en schreeuwden en sprongen dat
hooren en zien vergingen, zoodat van het
gesprokene op de tribunes niets verstaan
werd, hoezeer de bekende specialiteit in
arbeidsbewegingen, John Burns, die zich
er voor deze gelegenheid op beroemde
de zoon eener waschvrouw te zijn, ook
zijn best deed. Indrukwekkend kan dus
deze demonstralie niet genoemd worden.
In het Britsche Lagerhuis vroeg de
Afgevaardigde Summers den Minister van
Oorlog, Lord Stanhope, of deze ook' maat
regelen dacht te nemen tegenover de per
sonen, die bij de behandeling van het
baccarat-proces beschuldigd zijn van din
gen gedaan te hebben in stryd met de
voor het leger geldende regelen. De Minis
ter antwoorde dat voornamelijk Sir Gor
don Cumming op die regelen inbreuk
zeide hij tot Delancy, terwijl zij het land
goed opreden en Mr.Griffin hen met eene
diepe buiging ontving.
„Neen, het spijt mij niet'" antwoordde
Delancy, ..en ik ben recht verheugd mijne
moeder weder te zien, maar ik weet niet
waartoe ik op Thirby Cross komen moet."
„Om mij te helpen. Zoo er tusschen u
en Lady Burlinson nog eenig ijs te breken
valt, dat het dan zoo spoedig mogelijk ge
schiede."
„Er is geen ijs meer te breken."
„Des te beter. Zoo wij eenmaal gehuwd
zijn, hoop ik dat gij op Thirby Cross ko
men zult. Gij moet mij voor dien tijd geheel
kennen, Ned, zoo als ik u ken."
„Ik hoop dat ik u reeds ken."
„Niet geheel. Ik bon weder tot dien tijd
teruggetreden, toen ik geheel anders en be
ter was. Ik ben die jaloersche ellendeling niet
meer, dien gij in Markham's Hotel ontmoet
bebt. Ons bezoek te zamen in het boothuis
was ten slotte een gelukkige gebeurtenis, want
gij gaaft mij een kostbaren raad, dien ik met
den besten uitslag heb opgevolgd."
Een hartelijke welkomst wachtte hen op
Thirby Cross. Lady Burlinson verwelkomde
hen in de vestibule, waar Mrs. Holmes
haar ontvangen had, en Anna Judge stond
meer op den achtergrond. Ned's eerste ge
dachte was, toen hij was afgestapt en hij
zijne beurt afwachtte om verwelkomd te wor
den „hoe schoon zijn die beide dames."
Eindelijk kwam zijne beurt, nadat Clara
eerst Ned's moeder omhelsd en hartelijk ge
kust had, zeggende„Gij herinnert u zeker
onze oude oprechte vriendschap. Hoe goed
zijt gij tot mij te komen!" en na vervolgens
haren geliefde de beide handen te hebben
toegereikt, en hem met eenen beschroomden
blik aanziende, bedwong zij zijn bartstoebte-
lijken groet, dien zij minder gepast achtte
in tegenwoordigheid van zoo vele getuigen.
„En gij ook, Mr. Delancv," zeide zij,
met een vriendelijken glimlach, terwijl zij
bem de band reikte, „ofschoon wy weinige
weken geleden van elkander afscheid namen,
als of wij ons nimmer moesten weder zien.
Ik ben zeer blijde u hier te ontmoeten, of
schoon de eer van uw bezoek meer uwe
moeder geldt dan mij."
Zij sprak als ware zij reeds Hugh Aynards
vrouw en Hugh verheugde er zich over dat
de aanstaande meesteres van Thirby Cross
zich zoo op haar gemak gevoelde en zoo
ongekunsteld de taak van gastvrouw vervul
de. Hij had nu geen zinspelingen meer te
vreezen op het verledene, geen romantische
têté-4-tête op het balkon in den maneschijn
of aan het strand.
„Ik moet u, Mrs. Delancy, aan eene mij
zeer dierbare vriendin voorstellen." zeide
Lady Burlinson ter zijde gaande om Anna
de gelegenheid te geven nader te komen.
„Zie hier mijne onafscheidelijke gezellin
Miss Judge. Zoo ik haar niet gehad had,
Hugh, zou ik hier in dit oude, akelige huis
reeds gestorven zijn."
„Dan ben ik Miss Judge zeer veel dank
verschuldigd omdat zij door hare tegen
woordigheid al dat akelige heeft weten te
doen verdwijnen," zeide Hugh zeer beleefd.
Anna boog, bloosde en scheen verlegen,
daar zij nog niet aan groote gezelschappen
gewoon was, in weerwil der drie studiewe
ken die zij bij Lady Burlinson en te mid
den van weelde en grootheid had doorge
bracht. Vervolgens gingen allen naar de zij
kamer, Ned Delancy geleidde het jonge
meisje, dio hare natuurlijke beschroomdheid
nog niet had weten te overwinnen.
„Hebt gij niet een enkelen welkomstgroet
voor uwen ouden vriend, of herinnert gij u
hem niet meer vraagde hij, op zijne hem
eigen lossen toon.
„Ik ben zeer blijde u te zien, Mr. Delancy,
antwoordde zij, „en ik zou u niet licht uit
mijne herinnering uitwisschen."
„Dat zult gij na nog een weinig tijds
niet tot mij zeggen."
„Waarom niet?"
„Omdat gij weldra volwassen zijn zult,
Miss Anna."
„O, ja, ik had vergeten dat ik nog een
kind ben in uwe oogen," voegde zij er na
een oogenblik stilzwijgens bij.