gd Nieuws.
,eur te
num-
2379
17732
n 2-6
oe bevat de
00, f50.000,
f 5.000,
n M000,
van f 100
premie
menden
en eene
laatst uit-
r ten voor-
t E. 350)
chteri.
jmmissie beeft
jond spek en
:ge gezinnen
■id eene zang
kinderen der
:tie van de hee-
nen, werden zij
rentenbroodjes;
n luisterden het
.eld eene korte rede
('an het Kersfeest,
id van lof mag niet onthou-
nau hen, die medewerkten
'st zoo goed te doen sla-
erg. In de plaats van den
•„er Maaten is tot ouderling der
lerv. kerk gekozen de heer 11. van
ihorst, en tot diaken in de plaats
den heer J. van Ingen de heer C.
Wetering Gz.
c
el, maar ook»gelukkig zijt, was
dan langer toevetri?"
Clara is nog aV.jd bij uwe moeder?"
„Ja."
„Ha, gij verlangt naar baar terug te kee-
ren. Ned. Ja, ik geloof zeker dat gij twist
gebad hebt, maar ik ben zeker dat gij
Delfincy stampte driftig op den grond, en
verzocht bem te zwijgen.
„Ik dacht dat gij mij beter koudet. Wan
neer ik weet dat cene vrouw baar vertrou-
■n in mij verloren beeft, onverschillig ouder
o omstandigheden dat zij mij geheel
ander minnaar gevonden
^}j zich gedurende mijne af
gunnen troosten, dan is zij
verloren. ïot mijne/
^erug,
t op een tramwagen is de
ort van een standje te Parijs,
tad Montreuil is Dinsdagavond
s kalm voortsukkelde, aange-
een troep kwaadwilligen, die
aeu bij de kop grepen en den
eur en koetsier wederrechtelijk
,n ambt ontzetten.
,c reizigers deden, nadat zij van den
■sten schrik bekomen waren, een uit-
zoodat een duchtig gevecht plaats
rad. Weldra kwam de politie opdagen
•n deze maakte aan de algemeene ver
wan ing een einde, door de voornaamste
rumoermakers mee naar liet bureau te
geinen.
Een eigenaardige zelfmoordenaar.
•'dgraver Johnson, werkzaam in de
1 Drummond (Nieuw Holland),
eg van zijn leven en besloot
kant te makeo. Groot is deze
juist niet, doch Johnson had
t de oplossing der vraag, hoe
3t doen. Na lang denken en
esloot, hij, zich den schedel ie
Ingen. Hij stak twee dynamiet-
i in den mond, slak ze aan en
e geduldig, dat zijn hoofd zou bar-
>och in plaats van zijn hoofd uit
te doen springen, ontploften de
.en naar voren, het puntje van zijn
meenemende, en zijn gelaat ver
mijn oog stoud, en ik beklaag haar
ja; ik zou bijna zeggen ik veracht
oor altijd."
ijgcud gingen zij naast elkander voort,
'j de herberg bereikt hadden, waar De-
vernam dat men hem dien nacht kon
'reu.
is mijno kamer gereed? Ik beu moede,"
de hij,
„Zij zal binnen weinige minuten gereed
u, mijnheer."
lij wachtte die minuten met meer onge-
•id dan waarmede bij naar bet verhaal van
Hugh Aynard geluisterd had, en trommelde
met zijne vingers op de tafel, aau welke hij
zat, weigerde bepaald elke verfrissehing die
Mr. Aynard hem aanbood, en ging naar zijne
kamer.
„Ik hoop dat gij niet boos op mij zijt,
dal ik u dit alles geheim gehouden heb,"
zoide Aynard, met een vorschenden blik op
het ernstige strakke gelaat van zijn vriend;
„ik meende te wachten tot gij van uwe hu
welijksreis waart teruggekeerd, welke ik
tmeende dat gij nu deedt."
„Ik ben niet boos, Hugh," zeide Delancy.
„Hji't verheugt mij to vernemen dat gij gaat
trouwen, en eindelijk het oude huis weer
,jil betrekkeu, dat te lang verlaten is geblc-
Tk weusch u van harte geluk."
k u, ik dank u. Maar ik heb u
niet kunnen begriinei'
h
hroeiende. Door de ontploffing kreeg
ohnson evenwel zulk een schok, dat bij
achterover in een sloot viel. Daar hij
echter vast besloten was zich van kant
te maken door ontploffing en niet door
verdrinking, kroop hij uit het water, om
opgepakt te worden dooreen politieagent,
die hem fluks in de gevangenis bracht,
daar de Engelsche wet poging tot zelf
moord strafbaar acht.
In Perzië, prov. Mazandara, is een
proleet opgestaan, die zich de laatste
afstammeling van den Profeet noemt en
zich tot taak stelt hei Islamisme van
dwalingen te zuiveren en tot de oude
ware leer terug te brengen. De Sayeed
(afstammeling van den profeet) toont zijn
kracht door te wandelen door een vuur,
zonder zich te branden. Hij heeft reeds
honderden volgelingen, die hem stipt ge
hoorzamenvijftig menschen, die zich
tegen hem verzetten, werden ter dood
gebracht, o.a. een generaal. De gouver
neur van Asterabad heeft te Teheran
versterking aangevraagd, om den piofeet
te weerstaan. De Shall zond maarschalk
[Jabibullah Khan met 300 infanteristen,
200 cavaleristen en 2 stukken geschut
op den profeet af.
De Russische grootvorsten Wladimir
en Alexis die sinds eenigen tijd te Parijs
vertoeven, schijnen zich met eene gewone
beschouwing van de merkwaardigheden
dier stad niet tevreden te stellen. Bege
leid door eenige vrienden van de Jockeij-
club en beschermd door eenige recher
cheurs, bezochten ze hij avond het hol
der zakkenrollers en inbrekers van Père
Lunette, namen daar eenigen tijd aan
tafel plaats, elleboog aan elleboog met
eenige hoogst' verdachte sujetten, en gin
gen toen naar aCIiateau-rouge", waar ze
het voorrecht genoten eenige glazen
absinth te mogen offreeren aan de »Groote
Louise" de vroegere minnares van den
onthoofden moordenaar Gamout. Toen
zij ook een kijkje wilde nemen in de
aMiriton", werden ze herkend, en moes
ten zich verwijdeien wilden zij zich aan
een ovatie onttrekken, want de Russen-
vergoding is zelfs tot het uitvaagsel van
Parijs doorgedrongen.
Het Handelsblad van Antwerpen ver
haalt van den merkwaardigen weg door
een kogel van '1870 gevolgd.
M. Julien Blampain, van Ferrières-la-
Grande, was in 1870 onder het oog ge
kwetst dooi een kogel, welke men nooit
had kunnen uithalen. Voor een paar
maanden had hij zich een tand laten
trekken.
Eergistei?n, Verwijl hij op weg was
tusschen Feignies en Les Mottes, viel
eensklaps de kogel in zijn mond, langs
de opening van den uitgetrokken tand.
Verscheidene personen, waaronder dr.
Deforitaine, hebben de echtheid van dit
feit bevestigd. Sedert het uitkomen van
den kogel, heeft M. Blampain steeds he
vige pijn in het hoofd.
Koude in Italië. Terwijl we hier
niet weten in welken tijd we leven en
menigeen denkt dat we met een vergissing
te doen hebben, klaagt men in Napels
steen en been over de koude. De spoor
lijn van Gampo Basso naar Termini is
door sneeuw versperd en verscheiden
reizigers zijn uit moeten stappen in de
langs de lijn gelegen dorpjes, om te
wachten tot i'e weg vrij was. Ook in de
provincies Brindisi en Tarente zijn al de
weikzaamheden gestaakt wegens de koude
en de sneeuw.
Probatum est. Een zondeiling avon
tuur overkwam onlangs een jong archi
tect uit Hannover. Toen hij op zekeren
Zondag eene wandeling door een uitge
strekt woud maakte, ontmoette hij eene
dichtgesluierde jonge dame, die hem met
een bouquet rozen in de hand tegemoet
trad. Plotseling wierp zij de bloemen
achter zich, sloeg baar sluier terug en
drukte den verrasten jongen man twee
kussen op elke wang.
manieren komen mij zoo geheimzinnig voor."
„Denk daar nu niot meer aan. Goeden
nacht."
„Goeden nacht,"hernam Aynard zijn vriend
de hand drukkende.
Delancy verliet de kamer, sloot haar en
vraagde naar den waard.
„Ik heb," zeide hij, „zaken te Aber, en
gij bekoelt het Mr. Aynard niet te zeggen,
dat ik weder uitgegaan ben."
„Neon mijnheer. Blijft gij lang uit?"
„Geen kwartier. Ik heb niet veel te zeg-
geu," voegde hij er op zachteren toon bij
Toen zette bij zijn hoed op en verliet met
suellen tied de herberg.
VIJF EN VIJFTIGSTE HOOFDSTUK.
Slechts een kind van zestien jaren.
Er brandde nog licht in de voorkamer der
woning, die ter zijde van den weg stoud, en
welke Delancy met vasten tred naderde. Hij
was op het ergste voorbereid. Zijn gelaat
had een hoogst ernstige uitdrukking aange
nomen; er waien moeilijkbeden te overwin
nen misschien een tooueel te vermijden
en b'Ve'j! "Wt- overlegd op welke wijze hij
re^k^'v 1JJ1handelen.
der woning aangekomen, bad
b. iste weifeling ondervonden en
-'Vlc niet, toen bij ^nder de
Daarna boog zij zich hoog blozende
voor hem en haalde een klein boekje te
voorschijn, waarnit zij bedaard voorlas:
ïOnfeilbaar middel tegen zomersproe
ten. Ga in een woud wandelen, neem een
bouquet rozen in de hand: zoodra ge
echter een jongeling ontmoet, werpt ge
de rozen achter u en kust hem op beide
wangen."
De architect lachte hartelijk, en betuigde
der jonge dame den wensch, dat het mid
del helpen zou. Natuurlijk lokte 't eene
woord het andere uit en beiden waren
weldra zoozeer in een levendig gesprek
gewikkeld, dat zij samen het woud in alle
richtingen doorkruisten.
't Spreekt vanzelf, dat de jonge bouw
kundige liet meisje in hare woning een
bezoek bracht, en het gevolg van een en
ander was, dat beider familie en beken
den weldra de tijding hunner verloving
ontvingen. Indien het middel niet voor
de zomersproeten geholpen heeft, dan
bleek het toch goed te zijn orn er een
man door te krijgen!
Reclama. Eenige Duitschers bespra
ken samen in een restaurant te New-York
de regeeringsaangelegenbeden der Ver-
eenigde Staten, Plotseling naderde hen
een net gekleed heer, die aan een tafel
tje terzijde gezeten schijnbaar met groote
belangstelling liet gesprek gevolgd had.
ïMijnheer," zeide hij tot een der Duit
schers, Dgij hebt mij heleedigd door op
afkeurende wijze over mijn geboorteland
te spreken. Dat vind ik laf en ik daag
u tot een tweegevecht uit."
De Duitsclier, hoewel verwonderd, nam
de uitdaging aan. De strijders ontmoet
ten elkander met de getuigen op den vast-
gestelden tijd en op de aangewezen plaats.
De Amerikaan vuurde het eerst, doch
miste. Het schot van den Duitscher ech
ter trof het hart van den Yankee, doch,
in plaats dat deze op den grond zonk,
opende hij kalm zijn vest en wees met
den vinger op een metalen pantser, dat
zijn borst omsloot en waarop met zwarte
letters geschilderd stond
De firma Green Co., New-York,
vestigt de aandacht van heeren duelleeren-
den op hare, zooeven in den handel ge-
gebrachte borstplaten, als een zeker mid
del om nimmer doodgeschoten te wor
den.
De grootste sigaren worden op de
Philipijnsche eilanden en vooral op Lozon
geiookl, eene stad, waar bijzonder veel
gerookt wordt door vrouwen zoowel als
mannen, van eiken leeftijd en uit eiken
stand. Het is daar geen ongewoon ver
schijnsel dat men er eerwaarde inwoners
ontmoet met sigaren in den mond, welke
één voet lang zijn.
In Castans Panopticum te Bei lijn geeft
tegenwooidig zekere Soliman ben Aïsza
voorstellingen. Hij is een van die wori-
dermerischen, van wie de reisverhalen
uit het Oosten zooveel verhalen, een van
de Fakirs, Derwischen, die zichzelf pijni
gen, die, door een soort godsdienstwaan
zin aangegrepen, hun lichaam met dolken,
zwaarden en priemen steken, zonder te
bloeden en die zich door vergiftige slan
gen laten bijten zonder er schade van
te ondervinden. Maandag trad de non-
kwetsbare" voor een aantal geneeskun
digen en journalisten op. Door vóór elke
voorstelling narcotische dampen in te
ademen, maakt hij zich, naar hij mede
deelde, telkens onkwetsbaar. Hij geraakt
dan in een soort geestverrukking, waaruit
hij later plotseling bijkomt. Buitendien
smeert hij zijn lichaam met zalven in.
Met sterke, stalen instrumenten doorboort
hij zelf zijn oorlellen, zijn wangen, zijn
tong, zijn hals, zonder dat er een dropje
bloed vloeit.
Hij slaat een degen met een hamer in
't onderlijf, zoodat de kling er half in
steekt. Hij laat zich door vergiftige slan
gen, die hij, vooraf hypnotiseert, bijten
en als tegengift smeert hij het bloed van
een dezer dieren op de wondon, nadat
hij vooraf den kop met de vergiitklieren
minste onstuimigheid aanklopte; zijn drift en
zijne woorden zonder samenhang waren voor
Aynard geweest en behoorden reeds tot het
verledene.
Een ernstige plicht wachtte hemhij moest
dien op de ernstigste wijze vervullen en niet
op de onstuimige wijze als dwazen, zwakker
dan hij, zulks doen zouden.
Anna Judge opende de deur zeer spoedig
na zijn kloppen.
„Ik had niet gedacht, Hugh, dat gij nog
terugkeeren zoudt, waut waren hare
eerste woorden, daarop volgde eene pauze,
een turen in de duisternis, waar hij stond
als een norsche schildwacht, gereed haar van
haar gebrek aan vertrouwen in hem reken
schap te vragen..
„Ik ben uw geliefde niet, Miss Judge,"
zeide hij eindelijk; het is eene vergissing.
„Ik hen Mr. Delancy."
„O, Ned, zijt gij daar! Wat is er ge
beurd wat kan er gebeurd zijn dat u
hier tot mij voert?"
,,'t Is vreemd en raadselachtig dat ik tot
u kom; maar do voorvallen des levens zijn
immer een raadsel voor bet mensckelijk ver
stand. AI ag ik u eeuige weinige oogenblikken
spreken
„Ja zeker, kom binnen, als het u be
lieft."
ifEn Anna Judge ging hem als eene slaap
wandelaarster voor naar de kamer, waar de j
1 -V
heeft afgebeten, fijn gekauwd en opge
geten.
Ook voor het vuur is Solirr.an ben
A'isza ongevoelig. Hij houdt zijn ontbloo-
ten arm, eenige minuten achtereen, boven
een vlammenden fakkel; de arm is dan
zonder eenige brandwond en slechts een
weinig zwart van het roet. En dat alles
speelt dat wondermensch klaar naar hij
zegt somdat hij niet wil bloeden, noch
wil verbranden."
De doktoren konden geen meer bevre
digende verklaring geven.
1IDKOERLIJKE STAVDJ N.
Amersfoort.
GEBOREN24 Dec. Johanna, d. van
Teunis Osnahruggo en Dirkje van de Kaats.
Everarda, d. van Antonius Poort en
Jacoba Arler. Catrina, d. van Dirk van
Daal en Catrina van Eek. 25 Dec. Hen
drik, z. van Hendrik Cornelisse en Wille-
mijna Kraauen. Hermanus Gijsbertus, z.
van Gijsbertus van Nus en Margrietba van
der Veen, Petronella, d. van Petrus
Tillen en Catrina van Kalveen. Johan
nes, z. van Wilhelmus van den Bedeoi en
Gijsberta Staal. Gerritje Cornelia, d. van
Cornelis Jan Tuijn en Hendrika Cornelia
Schuitert. Wessel, z. van Jacobus Nico-
laas van Hoogevest en Elisabeth Bos.
Margaretha Isabella, d. van Henri Azijnman
en Naaitje Frijda. Jansje, d. van Her
manus Kroes en Cornelia van Ouwerkerk.
Jeannette Elisabeth Henriette, d. van Isa-
bellus Henri Philippus Verschoor en Elisa
beth Jansen Cornelis, z. van Jan Pot
en Gijsberta Petronella Blacksone. Joseph,
z. van Hendrik Verhoef en Gerritje van
Keulen. 27 Dec. Gerritje, d. van Ger-
rit Dijkhuizen en Jansje te Kulve. 29
Dec. Helena, d. van Evert van Ouwerkerk
en Johanna Kooreman. 30 Dec. Marretje,
d. van Maria Antonia Wiertz. -Willem,
z. van Lambert Hendrik Aliugs en Willempje
van Doornik'. Sophia Maria Antonia, d.
van Dirk van Barneveld en Hendrika van
der Last. Johannes Cornelis, z. van
Bernard de Wilde en Johanna Gijsberta
Wanziug.
ONDERTROUWD: 31 Dec. Frederik
Kallenbach en Dirkje van Harten. Pie-
ter van Zoom en Rijkje Wijnands. Jacob
Arts en Antonia Hendrika de Metter.
Mcindert Schrender en Klasina van den
Essenburg. Harmen Cornelis Onderstal
en Johanna Zeitsen.
GETROUWD: 30 Dec. Cornelis van
Mourik en Maria Elisabeth Phiiippo.
Jacob Mijnten en Lubbertje Berkloo.
Albertus Gerardus Yliek en Maria Elisabeth
Marinus.
OVERLEDEN24 Dec. Gerardus Witte-
veen, 22 m. 25 Dec. Evertje Dekker,
63 j., wed. van Lodewijk Gerhardus van
Kamp. Willemina van der Linden, 51 j.
echtg. van Pieter van Naarden. 26 Dec.
Gerrit Jan van Eedeu, 41 j., echtg. van
Johanna Petronella de Waal. 27 Dec.
Griolje Jansen, 81 j., wed. van Jan Buis
man. 29 Dec. Dirk van Bennekom, 78
j.,- wed. van Dirkje van Wijland. Hen
drik Witteveen, lm. 30 Dec. Elisabeth
Olto, 64 j.wed. van Lambertus van den
Berg. Een lovenl. aang. kd. vr. gesl.
van Cornelis Hop en Dirkje Brouwer.
Hoogland.
OVERLEDEN25 Dec., Aruolda Kurvers,
36 j., echtg. van Aart Aarts. SO Dec.,
Gerrit van Dijkhuizen, 65 j., echtg. van
Aaltje de Geit.
Woudenberg.
GEBOREN: 17 Dec.; Adrianus, z. van
Willem Wagensveld en Francina Meerveld.
28 Dec., Levenl. aang. kd. mann. gesl. van
Jan Yeenendual en Gijsbertje van Voorthui
zen. 29 Dec., Evert, z. van Jan Blau-
wendraad en Janna Wolswinkel.
GEHUWD: 19 Dec., MarinnsVelthuizen,
28 j., en Jannigje van Harskamp, 26 j.
OVERLEDEN: 22 Dec., Albertus Bloe
mendal, 4 m. 23 Dec., Hendrik Veenen-
daal, 38 j. 25 Dec., Hendrika van
Draffelaar, 2 j., 28 Dec., Maagje van
vroegere huishoudster van Thirby Cross voor
den warmen haard zat.
„Goeden avond," zeide Delancy, en Mrs.
Judge antwoordde met een zware schorre
stem „goeden avond," en zag hem met half
gesloten oogen aan.
„Mijne moeder heeft geslapenzij
stoor u aan haar niet," zeide Anna verlegen,
en daarop ging zij aan tafel zitten, en zag
peiuzend op hem, die de held harer droomen
geweest was.
„Waarom zou hij zich niet aan mij sto
ren?" stsmelde Mrs. Judge met zwere tong.
„Denkt gij denkt gij Mr. Delancy, dat
ik u niet kenof dat ik niet weet wat ik
doe?"
„Ga maar naar uwe kamer, moeder,"
smeekte Anna.
„Om u hier alleen te laten om mij same"
te havenen al de schuld op mij te we
pen, wanneer ik er niet bij ben om mij te
verdedigen? Mij die niets anders nog gekend
heb dan lijden, miskenning en druk en die
niets beters meer te wachten heeft."
„Het is alleen het bewustziju harer ram
pen on barer dwalingen," zeide Anna, om
het zonderlinge gedrag harer moeder te ver
goelijken, „dat haar somtijds zoo doet
„Niet zeer dikwijls, slechts nu e
stamelde Mrs. Judge.
•——V.
