net>'. wrC'litvorschen- Maar
BUITEMDSCH OVERZICHT.
ckten.
Plaatselijke berichten.
lofficier
an hoofd
leren.
mboot
.hroeieno
ohnson e he
achterover^ be.
echter .werpen,
te ,ma,Ss zoo
verdrinking
opgepakt chj
d'e ,m inuut
daar de
moord 5'penist
jn .usschen
pr-ard geheel
I ''strandde bij
rk «Alexan-
^vaa bestemd
xa>iis voor de
i'in de Zui-
^'ien, hetwelk
last te staan
lfioöfl"ig sckee^ v'e'"
n. vlven, om eenige
11 _:n nabij Callants-
uit elkaar, waar-
'beslaande uit 18
golven waren
mats oogenblik!
de kust;
,eur te
iium-
0379
17732
2—6
»e bevat de
00, f50.000,
f 5.000.
mei
en
r ten voor
t E. 350.,
xQSJrt dita VU.
vii; Mr. Delaucy. Reéu
j alles willen mededeelen, tn
Zij aarzelde eu wist niet of zij .c zou
^.ian of niet; nu echter wachtte hij bedaard
af. wat er volgen moest.
„Maai," voegde zij er bij op oenen toon
die hem deed sidderen, in weerwil der zelf-
beheersching die hij voorgeuomou bad te zul
len volhouden, „ik meende dat gij u voor
mij schaauidet! Gij hebt hem nooit van mij
gesproken gij, dien ik had leeren kenneu
als zoo openhartig, die immer het hart op de
tong hadt nooit hebt gij hem gesproken
vaa uwe liefdo voor mij mijne liefde voor
u/' voegde zij er vriimoedig bij„gij hieldt
baar geheim als schaamdet gij u mijner, als
schaamdct gij u uwer vroegere liefde voor het
kind, nu zij, die gij [vroeger bemiud hadt,
v steeds in uwe nabijheid en zelve vrij was.
geloofde aan de hernieuwing van uw ver
weer» d met haar, omdat Mr. Aynard het mij
°n'ed^yy^; ik geloofde aan het bericht in
o ömst... j en geloofde in de reden
au»
zich seaniv.
van
hout strand
en zich vast
en van tobben
strand; de 2e
golven om en
j het hout ver-
,ag men deze
jmmissieheej z00ïee] men-
tond sp^-ven.
:ge gezile zwaar bout is
ven. Het schip
ad eene zang de kust ge-
kinderen de>
-.tie van de bec^ ,g <j0en
Australië heeft
'eind op weg; men
jfi vrouw wil dat hij doen
,v Stanley heeft tot een dame
■elie gezegd; sik zou graag wil-
<an,i\j zijn levensgeschiedenis schreef
id v» hij zich candidaat stelde voor het
nahuis."
n de Berlinerstrasse no. 111 teChai-
ottenburg dreef reeds jaren lang juffrouw
8ertha Noël een drukke zaak in corset-
-cen. Vlak in de buurt richtte later de
lerv. kei-,v Stein een soortgelijke zaak op
ihorst, en too vec; goedkooper, zoodat de
den heer J. v,?1e dame naar den lieer Stein
■- Weterin-^n
nizno kwam juffr. No'ëll in geldelijke
"legenheid. Steeds sloeg zij echter
*">ieuwe leveranciers nieuwe waren
liet in. Als het gerecht echter op
lag wilde leggen ten verzoeke van
schuldeischers, was er nooit iets
p .swaardig te vinden,
aar bleven dan al die ingeslagen
"n, vroeg men. De justitie trok zich
lelijk dt zaak aan en bespiedde nauw-
de woning. Eindelijk deed zij een
eu:iszoeking bij beide kooplieden en toen
'nuleek, dat de heer Stein volstrekt geen
'c ''concurrent maar integendeel de stille
-sten Vompggnon (|er dame was.
Zij kocht, maar betaalde niet, hij daar-
'"'l,i' entegen verkocht tot lagen prijs en
p deze n..^e baar (je eerlijke winst. Men
I waning eon j)et slimme paar, dat deze mei k-
rumoeima e gecombineerde zaak dreef, achter
nemen. -endel gezet.
I Een eigenaari
•idgraver S^rijft uit Eibergen aan de N.
Drumj
pg vi'December hoorde men hier den
--n dag eene soort van kanonge-
*r in de richting van de Duitsche
as, en volgens gerucht zouden dit
'ichoten zijn geweest tengevolge van
vinden eener aanzienlijke kolenlaag
Euntern in YVestfalen.
Sedert een paar jaar is men daar aan
n uw stilzwijgen omtrent uw vriend. Ik
..leende dat gij gelijk hadt onze wederzijdsehe
-trekking voor hem te verbergen, en mijn
ch hart begon luide te spreken en hield
^^e,i lippen gesloten, en ik wilde de eerste
o zijn die sprak,
rlij zweeg, en zij vervolgde
„Ik gevoelde mij beltedigd, omdat gij den
„Voed niet had om mijne tante van
iw engagement kenuis te geven. Ik was ja-
locrsuh, mijnheer wij bevonden ons in de
grootste verlegenheid van alle kaulen
werd ik gedrongen, en toeu ik zeker was
dat gij gehuw d waart, toen eerst gevoelde ik
de vrijheid de haud van Mr. Aynard aan te
nemen en u te vergeten."
„Zoo gij mij inniger hadt liefgehad, dan
zoudt gij meerder vertrouwen in mij gesteld
hebben, Anna," zeide hij op smartelijker toou
en minder gestreng, „gij zoudt niet zoo
spoedig uitvluchten gevonden en uieer op het
woord van een ander dan op het mijne ver
trouwd hebben."
Anna wrong hare handen, wendde haar
gelaat af om de brandende tranen, waarin
haar moed zich nu oploste, te verbergen.
Het scheen dat zij te haastig geweest was
zij had niet alles gezegd wat zij wildehij
wilde haar niet Innger aanhooren en zij wist
dat de klove tusschen hen niet kou worden
aangevuld. Zij had hem gewantrouwd, en
hem verloren.
het horen op steenkool, en dag en nacht
wordt er met 30 man gewerkt. Verschil
lende boorgaten zijn reeds gemaakt, en
men vernam van tijd tot tijd geruchten,
dat er kolen gevonden zouden zijn, maar
aan de arbeiders werd onder eede opge
legd, dat zij niets mochten verklappen,
zoodat men op die geruchten weinig
bouwen kon. Nu hlijkt echter uit be
trouwbare berichten, dat werkelijk te
Luntern, op eene diepte van 500 voet,
eene kolenlaag van 3 voet en 2 duim is
gevonden, nadat men 100 voel gewor
steld had in eene steenlaag was er reeds
eene dunne laag steenkolen gevonden.
De grondbezitters in den omtrek zijn
bijeengeroepen om over den verkoop van
gronden te onderhandelen; er is geboden
100 mark per Pruisischen morgen voor
heide en 150 mark voor ontgonnen en
boschgrond, Wat gelijkstaat met f 240 en
f360 per hectare. Men was echter onge
negen tot dien prijs te verkoopen.
Men verwachtte binnenkort het bestuur
van de Bergbau-Gesellschaft uit Essen,
dat de boringen laat doen, en 11 Januari
zullen de arbeiders een groot feest heb
ben.
Men berekent, dat de boring ongeveer
100 mark per dag kost, zonder nog de
kosten van machinerie, toezicht en de
storting voor het recht van boren te
rekenen.
In sommige boorputten heeft men over
de 200 voet aan één stuk door leem
geboord, welke leemlaag zich uitstrekt
tot over de Hoilandsche grenzen in de
gemeente Eibergen. Eene boring heeft
plaats gehad onmiddellijk op de Hoiland
sche grens. Luntern ligt op een uur
afstand van de Hollar.dsche grens in
Westfalen, in de richting Haaksbergen
Ahaus.
Een miskend genie. Eergisteren-
naclit vond een politieagent op een bank
in een park te Parijs een man liggen,
beladen met een zeer omvangrijk pak.
Toen de man voor den commissaris ge
bracht werd, verklaarde hij Joseph Rous-
selot te heeten en landbouwer te zijn.
Ik ben dichter, vervolgde hij, en in
dit pak zijn mijne werken bijeengebonden.
Ik ben naar Parijs gekomen in de hoop
een uitgever te vinden, en, na drie
dagen vruchteloos zoeken, moest ik rr.ij
doodarm onder den blooten hemel te
slapen leggen; veroordeel mij als liet u
belieft; hierdoor zal men over mij spre
ken en ik za! gemakkelijk een uitgever
vinden.
Hij maakte zijn lijvig pakket, dat 25
KG. woog, open en ontvouwde voor den
commissaris een groot aantal handschrif
ten, met verzoek ze te willen lezen.
Naar wij tsei» zekerheid vernemen,
bestaat bij den Minister van Binnenland-
sclie Zaken het voornemen om ook in
het aanstaande voorjaar een afzonderlijk
examen te doen afnemen voor de vrije
en orde oefeningen der gymnastiek.
Majoor en mevrouw French, laatstelijk
hoofden van het Leger des Heils hier te
lande en die zich thans in Engeland be
vinden, zijn benoemd tot hoofdleiders van
het leger in Amerika. Zit zuilen zoo spoe
dig mogelijk derwaarts gaan.
Er is een tijd geweest, dat allen die aan
politiek deden met Nieuwjaar de ooren
spitsten: wat ahij" zeggen zou, in ant
woord op de begroeting van het corps
diplomatique, werd van zooveel gewicht
geacht, dat liet onmiddelijk over heel de
wereld was verspreid er. invloed had op
den stand der eflecten.
Die »hg" was niemand anders dan
Napoleon III, Keizer der Franschen,
toen op het toppunt zijner macht. Zijn
nieuwjaarsspeech was een gebeurtenis,
al bestoud zij slechts uit een klein getul
woorden.
Wat is dat veranderd, sinds vijf-en-
„In elk geval is het voor u eene uit
komst want gij waart toen nog te jong,"
vervolgde hij op eene wijze, die weleer een
grap, maar thans eene bittere taal was. „Gij
hebt zeer goed gehandeld, en hadt gelijk u
aan mij niet bepaald te verbinden, wetende
welk een verschil eene afwezigheid van wei
nige maanden kan teweeg brengen. Gij zult
Hugh Aynard meer beminnen dan gij mij
ooit zoudt hebben kunnen liefhebben, want
hij is meer geschikt om
,,Ik bemin hem niet," viel Anna hem op
hare beurt in de reden. „Spaar mij zulk
een troost. Gij weet dat ik Hugh Aynard
niet bemin."
„Gij zijt met hem verloofd."
„Ja, en ik tracht of ik hem zou kunnen
beminnen, en dat weet hij. Ook trachtte ik
u te vergeten, die Lady Burlinson gehuwd
hadt, en zich nu mijner schaamde."
„Hij behoeft dat alles niet te weten. Zoo
gij hem eenige achting toedraagt, Anna, daa
zult gij hem die vernedering besparen. Doe
hem gelooven dat gij oprecht eu standvas
tig zijt, geen vrouw even wispelturig als alle
andere, eu die zoo vaardig zijn tot besluiten
terwijl een enkele brief van haar in staat zijn
zou alle misverstand te doen verdwijnen. Gij
hebt u verhonden omizijne vrouw te worden
voor mij zijt gij steeds geweest Anna
Judge de ongehuwde, die zicli steeds op een
afstand van mij hieldt, zich voor mij verbor-
dertig jaren of daaromtrent. De eenige
maar, die thans in staat zou zijn, door
middel van een paar sombere of bene
velde uitdrukkingen de Beurs een duw
naar beneden te geven, woont niet te
Parijs, maar te Berlijn, en die éenige
heeft gezwegen, Hoe aanlokkelijk de ge
legenheid ook was, en hoe schitterend
zijn auditorium, Diiitschlanils
Iteizer, die anders nogal zwak heeft
op zijn redenaarstalent, heeft hij de ver
schillende audiënties met enkele van zijn
meest begunstigde getrouwen een enkel
woord gewisseld, maar gespeechd is er
niet. De luisterende pers kon teleurgesteld
naar huis giian.
Maar wat zouden de Souvereinen en
andere Staatshoofden ook anders zeggen,
dan dal het vrede is, en zij er erg blij
om zijn? Dat was zoowat de inhoud van
het makke toespraakje van den President
der Fransche Republiek, en is in
verschillende vormen ook elders verteld.
Dat wisten we al lang't is geen nieuws.
Te Biussel hebben onderscheiden woord
voerders van alle mogelijke staatscolleges
bij den Koning zoo aanhoudend georeerd
over de aanstaande grondwetsher
ziening, dat Z. M. van verveling de'
influenza, waaraan hij lijdende was, is.
kwijtgeraakt. Natuurlijk, alleen aan de
Hoven der Groote Mogendheden past het,
over den wereldvrede te praten; dat is
geen onderwerp voor de kleintjes.
We weten liet alzoo, op dit oogen
blik heeft verstoring van den vrede bij
niemand eenige aantrekkelijkheid, en
zelfs de tachtigduizend man, die Rusland
in de nabijheid van de Ooslenrijksch gren
zen heeft samengebracht, en die, naar
men zegt, weldra door nieuwe regimenten
uil den Kaukasus versterkt zullen worden,
zijn daar enkel om goede betrekkingen
van buurschap te onderhouden. Het
Chadourne-iucideut, waarover de
Fransche Minister van Buitenlandsciie Za
ken en een groot deel van de Fransche
Kamer zich zoo dik hebben gemaakt, zal
geen schot kruit kosten niet alleen, maar
waarschijnlijk heel ongemerkt en met
een sisser ailoopen, men zegt doordien
de Czaar te Parijs heeft laten vertelleD,
dat men zich wel wat gek heeft aange-
gesteld. Arme Franschen, die zich mis
schien hadden verbeeld, uit dit standje
met Boelgarije een formeel bondge
nootschap met den dierbaren Rus te zien
groeien! Naar het schijnt heeft de Porte
zich belast met de zorg, de historie tot
een goed einde te brengen, en men
weet, als de Zieke Man iets op zich neemt,
komt het wel terecht.
Alsof alles samenwerkt om ook het
lichtste onweerswolkje aan den horizon
te doen verdwijnen, heeft de Italiaan-
selte Regeering een plaatsje aan de
Grdene Tafel opengemaakt voor een mijn
heer Cliimirri, die bekend staat als voor
stander van een gemaligd optieden tegen
over en verzoening met liet Vaticaan.
De Minister van Justitie, de lieer Ferraii,
is wel zoo goed geweest tot dat doel
zijü portefeuille beschikbaar te stellen.
Men zegge dus niet, dat de belangeloos
heid de wereld uit is!
Dat we met heel veel genoegen den
weerhaan met zijn kop naar den vredes-
lioek zien staan, spreekt vanzelf: alleen,
we zouden giaag iets anders, iets meer
willen vernemen dan woorden. Zoolang
de hechtste waarborg bestaat in de ver
edeling der kanonnenmakeiij, is er nog
altijd eenige reden tot een ongeloovig
schouderophalen. Zoo'n Duitsch kanon,
waarvan één schot een pantserscliip ter
dikte van een muur in een zeef verandert,
of in staat is een lieele divisie tot een
vormlooze rnassa tegen den grond te
slaan, boezemt als vredestichter evenveel
vertrouwen in als een krokodil zou doen,
die lessen van humaniteit ten beste geeft.
Verder loopt de geschiedenis van Eu
ropa gedurende de laatste week hoofd
zakelijk over handelstractaten en influenza
twee onderwerpen, die spoedig vervelen
De liandelshond der Middenstaten vindt
schier overal bijval, en er is bijna geen
twijfel, of hij zal tot stand komen. Te
gen trachttel te houden, mij op den achter
grond schooft, tot ik geheel uwe achting zou
verloren hebben.
„Neen, neen," riep Anna, „vel niet zulk
een hard oordeel; laat uw gekwetste eigen
liefde niet le luid spreken, en denk ook aan
mij. Zie mij nooit weder houd u steeds
vau mij verwijderd maar denk zoo niet
over mij.
„Miss Judge, Ik spreek thans in het be
lang van een der weinige vrienden die ik in
de wereld heb ik denk aan mij zeiven
niet."
„Ook niet aan mij," riep Anna.
„Daartoe heb ik het het recht niet gij
zijt van mij afgescheurd," riep hij hartstoch
telijker dan te voren. „Gij hebt mij niet
vertrouwd, eo niets is in staat zulks te ver
goeden. Ik ben ongelukkig in mijne liefde,
ziedaar alles. Gij zult gelukkiger zijn met
hem dan gij geweest zoudt zijn met mij, die
een hardvochtig inensch hen, wiens eischen
groot zijn, die geen omstandigheden in aan
merking neemt en alleen aan zijn gekwetst
eergevoel denkt. Indien Onze omstandighe
den juist omgekeerd waren en ik aan uw
engagement niet geloofd had, welnu, dau ben
ik een slerk ruau en gij waart eerst zeven
tien jaar, toen ik u zeide u te beminnen.
Slechts een kind van zeventien jaar een
leeftijd wanneer men eerst het leven gaat
intreden, onbekend is met zijne verzoekin-
Brussel is er veel drukte over gemaakt,
en de bestrijders doen het voorkomen,
alsof de belangen ran België moedwillig
zijn prijsgegeven.
Dit oordeel verliest echter veel van
zijn waarde, ais men hoort dat het ge
veld wordt door lieden, die geen anderen
kant uitkijken dan naar het Zuiden, en
doodsbang zijn iets te doen wat niet naar
den zin der Fransche vrienden zou zijn.
Frankrijk, dat nu een bolwerk is gewor
den van het protectionisme, ook een
heele verandering sinds het laatste Kei
zerrijkis druk aan het onderhandelen
met verschillende Mogendheden, met
welke liet toepassing van het minimum
tarief bedingt tegen gelijkstelling met de
meesl-begunstigde natie, behoudens en
kele bijzondere verlagingen ten opzichte
van die invoerartikelen, waarvan de pro
ductie een belangrijke plaats inneemt.
Ook met Nederland zal in dien geest
een overeenkomst worden gesloten.
De influenza spookt leelijk rond in ons
werelddeel, en heeft meer dan één be
roemden naam uit het boek der leven
dein weggevaagd. België verloor aan die
ziekte een zijner grootste staathuishoud
kundigen, Emili de Laveleye, wiens wer
ken op économisch gebied bij alle man
nen van de wetenschap hoog staan aan
geschreven. In de quaestie der grond
wetsherziening had hij zich verklaard
vóór het stelsel der volksstemming over
wetten, waarvan de Koning het wen-
sclielijk zou achten op die wijze het
gevoelen der natie te vernemen, liet
zoogenaamde referendum, van welk
stelsel de leider der liberalen, de heer
Frère-Orban, een beslist tegenstander is.
Waar geen handelstractaten in bespre
king zijn en de influenza de menschen
niet tot kalmte dwingt, maken zij ruzie.
De Fransche Minister van Justitie, De
Fallières, heeft den lust niet kurinen
wederstaan een der bisschoppen, dien
van Carcassone, die aan de bedevaarten
van verleden jaar heeft deelgenomen,
een speldeprik toe te dienen door 500
francs van zijn bezoldiging in te houden
voor den tijd, dat hij met dat doel zon
der verlof te vragen uit zijn bisdom ver
wijderd is geweest; de bisschop ant
woordde heel bedaard, dat voor een
Franscli pielaat de eer meer waard is
dan het geld. De Hongaarsclie pre
sident-Minister, Graaf Szapary, ligt over
hoop met een deel der Volksvertegen
woordiging, dat strijdlustiger dan ooit op
algeheele scheiding, behoudens de per-
soneeie unie onder één hoofd van den
Staat, van Oostenrijk aandringt. In
Brazilië raakt de eene provincie vóór,
de ander na, in opstand nu de Republiek
er eenmaal is, schijnt ieder graag baas
te willen zijn. In China hoort men weer
van nieuwe oproeren, door de jtotaal
vernietigde" opstandelingen beproefd. Zoo
zorgt men dat in de nieuwtjeswereld de
eentonigheid niet al te zeer de overhand
krijgt.
De lieer G. H. A. van Trotsenhurg,
werkzaam ten bureele van den Commis
saris van Politie alhier, is met ingang
van 1 Januari jl. benoemd tot Inspecteur
van politie te Zaandam.
33Sste STAATSLOTERIJ.
Trekkingen der vijfde of laatste klasse
geschieden: 1114,1922,2629 Jan.
en 26 Febr.
De vijfde klasse bevat de navolgende
prijzen t 100,000, f 50,000 f 25,000,
f15,000, f10,000 f5,000, f2000 3 van
f1500, 55 van f 1000, 65 van f 400, 70
van f200, 170 van f lOO, 3730 van f70,
als mede eene premie van f 30,000 voor
den laatst uilkomenden prijs van 1000
of hooger, en eene premie van f3000
voor het laatst uitgetrokken lot.
Loten zijn nog verkrijgbaar ten kan
tore van den collecteur te Amersfoort,
(Breedestraat E 350) a f3,50 per 1/20.
gen daarom is de schuld alleen aan mijne
zijde, die toen reeds uwe liefde zocht. Ver
geeft mij daarom Anna, God zegene u eu zij
u steeds nabij."
Hij keerde zich om cn voor zij hom kon
antwoorden, had hij de woning verlaten.
Hij keerde niet naar de herberg te Aher
terug, eu te vergeefs bleet' de herbergier naar
hem zitten wachten. Waartoe zou hij dan
ook blijven? Zijne tegenwoordigheid zou im
mer tiisschen die twee geliefden een schaduw
werpen, en hun geluk verstoren.
Laat hem gaan en trachten zoo goed hij
kan te vergeten op welke wijze zijne laatste
liefdesgeschiedenis eindigde.
ZES EN VIJFTIGSTE HOOFDSTUK.
Een kortstondig engagement.
Toen Hugh Aynard den volgenden morgen
zijno kamor verliet en beneden kwam, ver
nam hij van den hotelhouder dat Mr. De
laucy des avonds niet te huis gekomen was.
Hij nas nog immer zoo als altijd op eenig
ongeluk voorbereid en vtaagde
„Waarom verneem ik dit nu eerst
„Waarom zijt gij gisteren avond niet naar
mijne kamer gekomen?"
Wordt vervolgd).
