BIJVOEGSEL.
Hieuwe Amersfoortsolie Courant
Advertentiën.
Gemengd Nieuws.
DE WITTE BAZAR.
Groninger Tabak
GENEVER
ZATERDAG 28 OGTOBER1893.
Plaatselijke berichten.
Grootste keuze in:
K. KOK.
F/ DIEFTLNCK,
DIRK AKSW&Co..
BEHOORENDE BU DE
VAN
DE KERMIS.
De kermis wordt vandaag begraven.
Een zestal dagen lang is door alle stan
den van den armsten tot den meest-
gegoede, van den minstgemanierde tot
den hoogstvormelijke, zoowel door
kinderen wier beenen nog niet in staat
waren het lichaam te torschen als door
volwassenen, op honderderlel wijze ge
noten van de pret die jaarlijks de kermis
verschaft. Van niet geringen invloed op
de kermisvreugd was het schoone weder.
Alleen Vrijdagmorgen werd daarin doch
ook maar korten tijd stoornis s
bracht door de weergoden, die, waar
schijnlijk nog niet tevreden met het
oorverdoovend geraas dat de groote
menigte, geaccompagneerd door het orchest
van Alber en Basch, door de orgels van
het etablissement „Lucht- en Zeever-
maak,'' de „caroussels" envanhet„Hyp-
podrome" verwekte en dat schier nog
overstemd werd door het geschreeuw
van de respectieve leden der direction
van het vlooien-t-heater en van het „spul"
waarin „de 38-jarige kleine" in een hon
denhokje (zooals eene- medelijdende oude
vrouw zich uitdrukte), vermengd met het
lawaai dat in de schiettent voortdurend
werd gemaakt in die hunne ontevre
denheid den donder deden rollen en den
bliksem deden schichten zoodanig dat
niet alleen de kermistenten, maar ook de
huizen op hunne grondvesten dreunden.
Tijdens die canonnade viel er bovendien
een dosis hagelsteenen van behoorlijke
afmeting, die alleen wel in staat waren
geweest om de straten schoon te vegen
en de kermispret voor een oogenblik tot
een minimum te reduceeren. Mear alleen
kwam de hagel niet, zooals wij hiervoren
reeds zeiden. Het een en andor schijnt
eigenaardig bij elkaar te behooren. Ge
durende de gansche week heerschte er
naast eene groote opgewektheid eene
goede verstandhouding tusschen boeren,
burgerlui en militairen, althans wanneer
men kleine onaangenaamheden buiten
rekening laat en eene „snijderij" op Vrij
dagmiddag tusschen een paar boeren
voorgevallen, niet te hoog opneemt.
Eén feit van beteekenis doch niet
op de kermis voorgevallen is er slechts
aantestippen. Het is de moedwillige ver
nieling van glasruiten in de woningen en
pakhuizen van bewoners der Kampstraat
en van de Achterkamp, gepleegd door
eenige dronken soldaten, die op zulk eene
wijze hunne woede koelden, die opgewekt
scheen door de gegronde weigering van
een kastelein om hun nog meer jenever
te schenken, die ze bovendien niet voor
nemens schenen te betalen. Van eenige
eveneens beschonken soldaten Ondervond
de carousselhouder Vincken grooten last
Die heeren waren zóó draailustig, dat ze
dien carousselhouder dwongen, voor hun
pleizier want er waren op het tijdstip
dat dit voorviel geen andere draailustigen
meer zijn molen gedurende geruimen
tijd nog geopend te houden, en hen
rondtedraaien, bij weigering waarvan zij
dreigden „den boel te zullen vernielen
waartoe een hunner reeds met een zaag
gewapend was. Doch genoeg over de
zwartgalligheid van enkelen. Laat ons
ons nu vermeien met het pleizier van
velen. Beginnen we met het begin
van de Zevenhuizen, ofwel met het eind
van die straat, wanneer men ze van de
zijde van de Langestraat betreedt. Daar
kondigde een 18-jarige schoone, op een
stoel staande, aan, dat „Thomas de
briefschrijver" bereid was voor ieder die
een geldsom van zes centen offerde, op
schrift diens toekomst te openbaren, en
daarbij te voegen het portret van den
toekomstigen echtgenoot van hem of haar
die door dat offer zich in connectie met
„Thomas" stelde. Velen maakten van dat
aanbod gebruik. Daaruit mag men con-
cludeeren dat er nog vele schoonen zijn
die bij voorbaat reeds op een blaadje
carton de tronie van haren toekomstigen
echtgenoot wenschen te aanschouwen.
Want juist leden van het schoone ge
slacht maakten druk gebruik van den
briefschrijver. Toen wij mede om hem
stonden geschaard, voelde eene eerbare
dienstmaagd den lust bij zich ontwaken
om hare toekomst ontsluierd te zien en
haar lief te aanschouwen. De brief werd
haar overhandigd, het. portret kwam er
uitte voorschijn, dat haar goed aanstond,
maarwie beschrijft hare ontstelte
nis toen het bijschrift de mededeeling
bleek te bevatten dat zijzestien
kinderen zou krijgen. De goede meid
schrikte er geweldig van, en toen een
der omstanders haar nog den raad er bij
had gegeven, om aan dat colossale werk
dien dag nog maur dadelijk te beginnen,
omdat zij anders niet op tijd gereed zou
komen, ja toen zocht zij haar heil in een
overhaaste vlucht.
Een pas of wat van den briefschrijver
af stond de „directeur" uit alle macht te
schreeuwen dat er nog nooit zoo'n „na
tuurkundig wonder" te aancshouwen was
geweest als hij nu in de persoonlijkheid
van zijne 30 centimeter groote, echt
levende, vier talen sprekende, buiten de
tant in een soort van hondenhok gezeten,
38 jarige princes het publiek kon laten
zien.
Velen van de omstanders verlustigden
zich echter alleen in het aanschouwen
van de prinsesselijke handjes, die zij door
twee in haar hokje aangebrachte gaten
stak en samenvouwde, en gingen dan
verder, zich tevreden stellende met het
idéé toch een gedeelte van de kleine
princes te hebben gezien. Daarnaast was
meer beweging. Honderden en nog eens
honderden verdrongen zich eiken avond
voor de tent van Alber en Basch, tijdens
het orchest buiten „speelde en de „pias"
met een der heeren van de directie grap
pen stond te verkoopen. Hen schaterde
het dan bij wijle uit van lachen, en de
vreugde steeg ten top, toen „pias" een
zoen roofde van een stevige gezonde,
boerendeern, die hij met beide armen
om den hals vloog. Tegen zijn natuur
in lachte haar vrijer om die grap. Haar
wanneer een ander dan „pias" die streek
had uitgehaald, dan zou een lachen zijner
zijds het gevolg er niet van zijn geweest,
en zou de „kussendlef' zijn brutaliteit
zeker met eenige „stompen" en „trappen"
hebben geboet. Van die honderden gin
gen ook honderden het „cagliostro-theat-re'
binnen, en genoten daar volop, zoowel
van de uiterst, schoone, aan het boven
natuurlijke grenzende toeren, als van de
pantomime „Asschepoester" die waarlijk
overs choon mag worden genoemd. Even
den hoek om en eene compacte menigte
vertoont zich aan ons oog. Die menigte
schijnt maar niet te dunnen, hoewel er
telkens grootere en kleinere troepen uit
en „Lucht- en Zeevermaak" ingaan. Daar
binnen is het werkelijk gezellig. Eene
groote massa blijde gezichten en gezichtjes
doen u kond van het genot dat de be
zitters van die aangezichten smaken.
Hen wordt het draaien blijkbaar niet
moede, en op menig kindergezichtje leest
men den spijt dat aan vaders of moeders
wenk om „er uit te komen" moet wor
den gevolg gegeven. Ondertusschen „praai
den" wij een wafel bij Boukamp, of
„pikten" een poffertje bij „Dekkers" en
een „graantje" bij diens overbuur Eek-
houdt, kochten een pop voor ons doch
tertje en een trom of fluit voor ons zoon
tje, sloegen weder een hoek om en be
vonden ons voor de schiettent, waar vele
schutters en toekomstige schutters zich
met het „nationaal-schietvermaak" bezig
hielden. Werd daar het een of ander
doelwit getroffen, dan ontlokte een orgel
draaier eenige „zoete" toonen aan zijn
voor deze gelegenheid blijkbaar speciaal
gemaakte lier, of deed een beer zijn
„liefelijk" gebrul hooren. Telt men nu
deze levendigheid op bij de drukte die
in café „Suisse" van den heer Wery
heerschte en bij het geraas dat de ca-
roussel van Vincken verwekte, dan kreeg
men den indruk of dit gedeelte der we
reld „bezig was te vergaan." Van daar
zetten wij onze wandeling voort langs
eenige kramen, en verzeilden toen voor
en in de vlooien-cirque." Door die vlug-
beenigen werden aardige toeren verricht
ze trokken een wagen, duwden een ca-
roussel, etc., etc., en die werkzaamheden
werden opgeluisterd door eene explicatie
van zoodanig gecompliceerden aard, die
de „directeur" ten beste gaf, dat we
van de „uitlegging" niets begrepen. Door
ons kort begrip misschien wat boos ge
worden, heeft waarschijnlijk de directeur
een „paar ouden van dagen", „die toch
niet meer werken konden" losgelaten
althans onze ega wist ons den volgenden
ochtend te vertellen, dat ze er „een paar'
in den wollen deken had aangetroffen en
gevangen. Op mijn verzoek ze mij ter
hand te stellen, teneinde in staat te zijn
ze aan den „rechtmatigen eigenaar" te
kunnen teruggeven, klonken uit het „ho
nigzoet" mondje van mijne lieve jonge
vrouw de barbaarsche woorden „datkan
niet, want ik heb ze om het leven ge
bracht door verdrinking." En, helaas! het
is waar. Ik zag de cadavers van de twee
gezellen in zeker rond, hol voorwerp,
aan de oppervlakte van eene hoeveelheid
van zeker vocht, drijven.
Naast het „vlooien-spel" staat een
tentje, in welks voorhof eene „dame
zetelt, met een lang niet onaardig kopje,
Zeer vriendelijk noodigde zij ons uit een
kijkje te komen nemen, en toen die uit.
noodiging in een aandrang overging, ge
raakte ons voornemen om voorbij te gaan
aan het wankelen, en, toegevende aan
het verlangen der schoone, dat uit hare
smachtende (dat wil zeggen „naar dub
beitjes smachtende") oogen ons tegen-
straalde, traden wij haar heiligdom bin
nen. Verbazend. Nimmer heeft bij ons
de werkelijkheid in zoo groote mate de
verwachting overtroffen. "Wij dachten
namelijk binnen niets anders te zien dan
wij buiten reeds aanschouwd hadden
met deze verhooging van dat genot dat
de schoone ons de toekomst zou ont
sluieren. Haar neen: we mochten door
vier glazen kijken. Doch, wijl we door
het eerste glas het beste weer een „vloo
zagen, bekoelde ons de lust om van de
andere „kijkgaten" gebruik te maken,
namen afscheid van de dochter Eva's en
verlieten de tent, tot aan de Appelmarkt
er over phylosofeerende of de juffrouw
een compagnon zou zijn van den direc
teur van de „vlooien-cirque" of dat deze
aan die dame een van zijn „zespooters
bereidwillig had „geleend" om in de ge
legenheid te zijn althans wat te kunnen
laten zien en op die „eerbare" wijze een
„fatsoenlijk" stuk brood te verdienen
Toen we eenmaal op de Appelmarkt,
waren gekomen, ontdeden wij ons van
de banden waarin onze „phylosofle" ons
eenigen tijd had bekneld gehouden, en
stapten de „Hyppodrome" van mejuf
frouw Xaflaire binnen. Onder de opge
wekte tonen van een schoon orgel, reden
daar een tiental heeren en dames te
paard de manége rond. En om de „cir
que" stonden met ons eene groote massa
menschen, die zich, evenals wij, ver
maakten met de aanschouwing der van
genot stralende gezichten der paardrijders
en rijderessen. We probeerden het ook
eens, en, waarlijk, we moeten bekennen,
dat het genot van het „te doen," dat
hetwelk „het zien" verschaft, verre over
treft.
Al waren onze beenen door het paard
rijden plus door de ongewoonte wat
„stijf' geworden, toch waagden wij het
eens te gaan dolen. Daartoe traden wij
den „Doolhof' binnen. Tusschen alleraar
digst in elkaar geplaatste beschotten
door, vonden wij eindelijk het centrum,
en in dat centrum een „bierknijp," waar
we een „glaasje pilsener" knopten, van
onze vermoeienis uitrusten, onze beenen
weer „bruikbaar" werden, en ons in
staat stelden den „dwaaltuin" weder te
verlaten. Nu we reeds zooveel hadden
gezien en gehoord, dachten we, kon er
nog wel wat bij gehoord worden. Naast
den dwaaltuin staat een heer met eene
somnambule" in een tent. Die dame wil
den we ons onze toekomst doen verha
len. En dat geschiedde ook. Doch die er
meer van weten wil dan dat ze ons ver
telde dat wij nog ongehuwd waren, dat
we verliefd waren op een aanvallig, blond
20 jarig kind, dat we dat kind zouden
„krijgen," en met een talrijk gezin zou
den gezegend worden, die vergist zich
deerlijk, want de andere ons geopenbaarde
ons persoonlijk" aangaande geheimen,
verklappen wij natuurlijkniet Alleen willen
wij zeggen, dat het laatsgenoemde, dat
betrekkelijk het „talrijk gezin" precies
door de dame is geradenwij bezit-
ton, door's heeren goedheid, reeds een
zestal spruiten!
Toen van de kermis af, en elders in
de stad genot gezocht. In café „Suisse,"
van den heer Wery, troffen wij een aardig
gezelschap aan. Behalve een drietal
chanteuses, die aardig zongen, was daar
ook de heer Kronenberg, die een zeer
aardige toer verrichtte met zijn „geheim
zinnige koffer." Een 16-jarig meisje
werd in een zak gestopt, die zak behoor
lijk dichtgebonden en gecacheteerd in den
koffer geplaatst, dezen met 2 sloten ge
sloten en met een 20 vademen touw
over kruis gebonden. De koffer wordt
achter een groen saai gordijntje geplaatst,
en op het commando van een, twee,
drie, staat de jonge dame weder op het
tooneel en zit de heer Kronenberg in den
behoorlijk dichtgebonden zak, in den
gesloten, nog met touw omwoelden koffer.
Een toer welker weèrga wij nimmer zagen.
Van café „Suisse" naar „het Valige",
waar een door den heer Smolders geën
gageerd gezelschap het pnbliek gedurende
twee avonden uitmuntend amusseerde.
Ook de schouwburgvoorstelling in „Ami-
citia" vielen zeer in den smaak. In de
„Keizerskroon" namen wij met velen een
„kijkje in het Oosten", dat uitmuntend
werd opgevoerd. Toen restte ons gister
avond nog de gang naar de van ouds
bekende „Arend", waar een gezelschap
onder directie van den heer Nieuwenhui-
zen optrad. De heer Nieuwenhuizen,
een oud bekende van de Amersfoorters,
deed hen ook nu wêer hartelijk lachen,
evenals „Tom Pouce", de kleinste danser
en zanger van Nederland.
Overal zijn we dus zoowat geweest,
en overal hebben wij genoten, zonder een
dissonant waar te nemen die inderdaad
het genot kon vergallen. Straatschan
daaltjes werden door de politie onmiddel
lijk onderdrukt, en haar komt gewis een
woord van lof toe voor haar kalm, waar
dig optreden, dat veel heeft bijgedragen
tot het gewenscht verloop dat de ker-
misweek heeft gehad, en dat een woord
van dank ten zeerste verdient. Heden
avond nog eens hier of daar heen, dood
bedaard een wafel of eenige poffertjes ge
geten, en daarna de kermis van 1893 on
der het vet van een gerookte paling be
graven
Een genotvollen en prettigen avond
hebben zeker de velen gehad, die Donder
dag j. I. de tooneelvoorstelling van «Stads
lucht" in de concertzaal van Anoicitia
bijwoonden. Het stak toch, met zijn vele
vroolijke tafereeltjes vol echten, gezonden
humor, ontlokte, op zoo uitnemende wijze
vertolkt, menigen hartelijken, gullen lach.
Dinsdag, den 14. November a. s.
van 's morgens 9 tot 4 uur 's namiddags,
geschiedt ten raadhuize de verkiezing van
een lid voor den gemeenteraad, ter ver
vulling van de plaats opengevallen door
het vertrek van den Heer J. J. de Ko-
ningh.
Bij koninklijk besluit van 26 Oct.
1893, no 19, is, met ingang van 1 Januari
1894, benoemd tot directeur der afdee-
ling waarnemingen te land bij het Ko
ninklijk Nederlandsch Meteorologisch
Instituut te Utrecht, de heer dr. H.
Ekama, leeraar aan het gymnasium en
de hoogere burgerschool alhier.
Het Hof te Amsterdam heeft gis
teren beslist dat het kussen van vrouwen
en meisjes in het openbaar tegen haar
wil niet strafbaar is.
Men zal zich herinneren dat vroeger de
Hooge Raad bij een gelijke zaak als thans
voor het Hof werd behandeld, in gelijken
geest uitspraak deed.
«Wel, mevrouw uw man is nu toch al
ruim drie maanden dood, denkt gij er niet
aan weer op nieuw te trouwen?"
«Ik, aan trouwen denken? God bewaar
mei Neen, al word ik nog tinmaal weduwe
trouwen doe ik niet meer."
Onderofficier tot recruut: «Zeg boer,
wat is dat voor een medaille, die je daar
op je borst draagt?"
Recruut: Dat is de prijs die onze koe
op de laatste landbouwtentoonstelling
heeft gekregen."
Een zeer lachwekkend voorval had
Maandag II. te ö'/2 uur plaats in eene
kleine straat, dicht bij den Are de Triom
phe te Paris. De juwelier Eugéne F...,
oud z9 jaar die tegen zijn viouw eene
eisch tot echtscheiding had ingesteld,
stond in den laatste tijd in intieme betrek
king tot een zijner buurmeisjes, een
mooie blondine van 19 jaar, de modiste
josépha V. Hij vertoonde zich met haar in
den schouwburg en bij verschillende ver
makelijkheden.
Mevrouw F die niet meer bij haar
echtgenoot inwoond, vernam van een ge
dienstigen vriend den echtbreuk van haar
man en besloot zich te wreken. Wetende
dat het paar tegen 5 uur uit den juwe
lierswinkel moest komen, wachtte zij op
het geririgsten afstand van de deur af.
Toen haar man en Josepha V ver
schenen, liep zij hen tegemoet en riep
«Ik wreek mij door julie te misvormen
Dit zeggende wierp zij hen den inhoud
eener ffesch, die zij in de hand hield, in
hnt aangezicht en maakte zich uit de
voeten.
Zeer verschrikt door deze onverwachte
verschijning begonnen F. en zijn dame,
in de meening met vitriool te zijn bego
ten, op een hartverscheurende wijze te
gillen, waardoor zich weldra een groote
volksmenigte verzamelde. Spoedig ech
ter vluchtte het minnend paartje geheel
verbluft, vervolgd door een scheldende
menigte. Om hen belachelijk te maken
had mevrouw F. hen heel eenvoudig
met een odeurtje besproeid.
Een Duiischer, die er van houdt
om in oude papieren te snuffelen, heeft
ontdekt, dat de stad Berlijn en het huis
van Hohenzollern aan de stad Mittenwalde
de som van bijna tweeduizend millard
gulden schuldig zijn.
De stad Berlijn moet in het jaar 1562
vau de stad Mittenwalde 400 gulden heb
ben geleend, nadat de keurvorst Joachim
in 1549 reeds 700 gulden aan die stad
schuldig was. Deze sommen moeten tot
op heden nog niet zijn terugbetaald,
zoodat' rekenende een rente van 6 pet.,
zooals was overeengekomen, thans het
bedrag tot de bovengenoemde som is ge-
gestegen.
De som van 700 gulden is thans, rente
op rente rekenende, van 1549 afgeklommen
tot het kapitaaltje van 1.503,238.553.600
gulden, en een kapitaal van 400 gulden
is nu aangegroeid tot 422,496.729.600
gulden, samen derhalve 1.925,735.282.600
guiden.
Wie onzer lezers sterk in het rekenen
is, mag nagaan of het niet waar is.
Vervult de aarde."
Te Berlijn wonen de menschen niet
«naast," maar «boven elkaar."
In elk huis wonen daar gemiddeld 73
personen.
In de arbeiderswijken zjjn die cijfers
natuurlijk nog veel ongunstiger. Er zijn
straten, waarin gemiddeld 221, 416, ja
486 menschen één en hetzelfde gebouw
bewonen.
Zelfs is er een gebouw, dat 1074 zielen
huisvest.
In onzen tijd worden Gods ordonnantiën
juist omgekeerd.
De Heere sprak «Vervult de aarde"
en de menschen vervullen «de lucht" en
maken op deze wijze de groote steden
tot pestholen en tot broeinesten van doo-
delijke ziekten en de verfoeilijkste onze
delijkheid.
Hoeudereieren -
5.50 ,,- 6.50 per lOOst.
Eenden
n 9
Boter
1.10 - 1.35 kilo
Margarine
n
Zoetem. kaas
n
Kippen
0.60 - 1.—
Kuikens
0.70 1.25 1
Piepkuikens
0.30 - 0.60 1
Ganzen
0.60 - 0.90 ?e,r
0.- 0.9
Oude eenden
Jonge
Hazen
1.40 - 1.80 l
Wilde konijnen -
0.— - 0.—
Tamme
0.20 - J .40
Duiven
0.40 - 0.60 per paar.
Vette varkens -
-
Zeugen
- 1
Biggen
7.— - 10.— 1
Schrammen
14.— - 24.— I
Vette koeien
n
Guste
Per
Kalf
- stuk.
Kalfvaarzen
n
Pinken
n
Piukstieren
Vette kalveren -
Nadat Maandag jl. t^ Leeuwarden
eene oude ongehuwde vrouw, die als in
behoeftige omstandigheden leefde, naar
het gesticht voor behoeftige krankzinni
gen te Franeker was overgebracht, vond
de politie bij het onderzoek der schamele
woning dezer vrouw een bedrag van niet
minder dan f5006 in contanten en gelds
waardige papieren, alsmede eenige gouden
en zilveren voorwerpen, eene kar vol
bedorven kaas, waarin de maden krioel
den, en een kist vol kaaskorsten.
Aangevoerd ivareu ongeveer heet.
Tarweheet. Roggeheet. Boek
weit 200 beet. Appelen30 heet. Peren;
heet. Kleiaardappelen 200 heet. Zand-
ardappelen; 3000 stuks Hoendereieren;
stuks Eendeneieren; 1400 kilo Boter;
kilo Margarineküo Kaas
200 Biggen, 15 Schrammen, zeugen.
BELANGRIJK
is de geluksaankondiging van JOSEPH
HECKSCHER in H a m b u r g, welke zich
in het huidig nommer van onze courant
bevindt. Dit huis heeft zich door zijne
prompte en stilzwijgende uilbetaling der
hier en in de omstreken gewonnen be
dragen eene zoo goede faam verworven
dat wij al onze lezers aanbevelen opzijn
huidige advertentie acht te gever..
MARKTBERICHT.
AMERSFOORT, 27 Oet. 1893.
Tarwe
f
f
Rogge
Boekweit
>1
ff
Appelen
- 1.—
2.—
Peren
- 1.60
1»
2.50
Kleiaardapp.
- 0.—
f)
0.—
Zand
j- 1.70
2.—
per
hecto
liter.
Gerondeu op deu openbaren weg:
Een porlemonnaie met geld
Een schaar
Een knipmes.
Rechthebbenden vei voegen zich ter te-
ugbekoming aan hel bureau van politie.
HEEREN CHEMISES,
FEANEJXEN,
OVERHEMDEN
zomeer boort,
TRICOff GOEDEREN,
DAMES NACHTJAPONNEN,
CHEMIMES.
FLANELLEN,
PANTA7BONS,
ROKKEN.
9
IN At LI, jlATEN.
Zonder prjjsverhooingj-Aimrdt alles op
M A A TT'
UiTSLDiTCÜffWiTed^'goed eren
DAMES NACHTJAPONNEN van
Medium streep met feston zeer soliede
afgewerkt, 200.
Een groote sorteefciiig ROKKEN,
van prima molton piqué, piachtig
met de hand geiéMtpuueerd zeer bil
lijke prijzen.
■rttb'Fabi'iek
®Het w&p€n van Örente,"
VAN
TE KRONINGEN.
Prijscouranten effnadere inlichtingen
zijn ook Co.„bekomen bij den,Hoofdagent
C. F. VXTs'lïtUli&isf^ïtÏÏwendyk 15,
Amsterdam.
Muziekinstrumenten!;!
Grootste voom*fad
dig gerepareerde insUümej;
Verhuren
Catalogus^op j)jrli"vrage graf
i! Uittik.
Muziekhandel,
en zorgvul-
PUIK OUDE
s c k i z e r.
Mötk:
NICHll'CAP.
Vei krijgvaar bij de
meeste gi jfssiers in ge-
disfilleéTd.
^.B.An'sbe».
jAÏenvandeiii
P. Hj
echtheid
'steeds voor-
aam der Firma
PPE.
