NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT en GELDERLAND
EEN VROUW HIT OE KAART,
Officieele Publicatiën.
No. 33.
Woensdag 25 April 1894.
Drie-en-twintigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG
BINNENLAND.
F euilleton.
AMERSFOORTSCHE COURANT.
VOOR
abonnementsprijs:
Per 3 maanden ƒ1.Franco per post door het geheele Kijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
advertentien:
Van 16 regels f 0,40 iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend
firoote letters en vignetten naar plaatsruimte.
De Burgemeester en Wethouders van
Amersfoort,
Gelet op art. 6 der wet van den 2. Juni
1875 (Staatsblad No. 95),
Brengen ter kennis van het publiek,
dat een door T. Wijnands ingediend ver
zoek, met bijlagen, om vergunning tot
het oprichten van eene brood- en koek-
bakkerij in het perceel alhier gelegen
aan de Lavendelstraat wijk F, No. 407,
bij het kadaster bekend onder Sectie E,
No. 672 op de Secretarie dei gemeente
ter visie ligt, en dat op Maandag, den
7. Mei aanstaande, des voormiddags te
elf uren, gelegenheid ten raadhuize wordt
gegeven om, ten overstaan van het ge
meentebestuur of van een of meer zijner
leden, bezwaren leger, het oprichten van
de inrichting intebrengen.
Amersfoort, den 23 April 1894.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
De Secretaris,
W. L. SCHELTUS.
Hare Majesteiten de Koninginnen
zullen niet, zooals in enkele bladen ten
onrechte is gemeld, heden naar Soestdijk
vertrekken, maar zich, naar thans met
zekeiheid kan worden medegedeeld, eerst
op Maandag 30 April a. s. daar been bege
ven, met het voornemen, de geheele
maand Mei op het Koninklijk lustslot te
blijven.
H. M. de Koningin-Regentes heeft
gister namiddag te 5 uur ten paleize
ontvangen de staatscommissie voor de
droogmaking der Zuiderzee.
De voorzitter der commissie, de heer
Lely minister van waterstaat, bood H. M.
het eindverslag van de werkzaamheden
der staatscommissie aan en stelde H. M.
de leden voor die, voor zoover aan hunne
betrekking of functie een ambtsbekleeding
verbonden is, in kostuum of uniform
waren.
De secretarissen vergezelden de com
missie op hare audiëntie, die te 5 ure
29 min. was afgeloopen en gedurende
welke de Regentes zich met verschillende
leden onderhield.
Een bom.
Een leerling der H. B. school te Nij
megen is voor onbepaalden tijd het bijwo
nen der lessen ontzegd, omdat hij een
bom in de gang van dat gebouw had
neergelegd.
Het veelbelovend jongmensch had een
blikken bus gevuld met kruit en als ont
ploffingsmiddel daarbij eenige z. g, klap
pers gevoegd.
In een Friesch blad worden twee
ouderlooze lieve jongentjes van 8 en 10
jaar aangeboden, om onder milddadige
en liefderijke christelijke opvoeding ze
aan te nemen als pigendom. Men kan
zich informeeren bij den voogd N. v. d.
Leest te Bergumerheide (Fr.).
In een bijeenkomst van de dage-
lijksche besturen der gemeenten Ede,
Barreveld en Nijkerk, ter nadere bespre
king van de nog steeds aanhangige plan
nen voor den aanleg van een lokaal-spoor
weg, dan wel stoomtram op eigen baan
tusscben EdeBarneveldNijkerk, werd
na langdurige bespreking besloten, dat
gezegde dagelijksche besturen aan hunne
gemeenteraden zouden voorleggen de
navolgende twee vragen:.
1. Of zij in beginsel, voor hunne
rekening, gemeenschappelijk wenschen
aan te leggen en te exploiteeren eene
stoomtram met normaal-spoor, gedeelte
lijk op eigen baan en gedeeltelijk langs
daartoe geschikte openbare wegen, loo-
pende van het station Ede, en daarmede
in aansluiting over Barneveld naar de
haven te Nijkerk.
2. Of zj), bij bevestigend antwoord,
genegen zijn, ieder voor '/i gedeelte bij
te dragen in een som vun f2500, gevor
derd voor het opmaken der daartoe benoo-
digde plannen, teekeningen en begroo
tingen, zulks onder de door den inge
nieur A. J. Krieger, in overleg met de
dagelijksche besturen, gestelde voor
waarden.
Aeerboscb.
De drie door de diaconie der her
vormde gemeente van Winschoten te
Neerbosch verpleegde weezen, schrijft de
Winsch. Ct., wier ontslag uit die inrich
ting om bekende ünancieele reden was
aangevraagd, zijn daar Vrijdag terugge
komen en spreken met lof over de
inrichting en over de behandeling, die
zij daar gedurende zes jaren hebben
ondervonden. Zij zien er dan ook goed
uit en zijn, naar het ons voorkomt, goed
opgevoed. Wel waren ze blijde naai bun
geboorteplaats te kunnen terugkeeren,
maar dit kwam meer uit verlangen naar
hun familie en vooral naar broeder en
zusters en grootouders, die zij in al dien
tijd niet hadden gezien.
Bij hun vertrek van Neerbosch werden
de weezen met eigen rijtuig naar Nijme
gen gebracht en aan'l station van plaats-
kaarten voorzien tot Winschoten en bij
het afscheid van den heer van 't Linden-
hout kregen ze behalve een hoeveelheid
broodjes, ieder nog een gulden zakgeld.
Hun uitzet zoowel onder-al bovenkleeren
is niet minder loffelijk, ze vormen te
zamen een groote kist vol en alles is
nieuw.
Van hetgeen de heer van Deth over
de inrichting vertelt, is dezen verpleeg
den niets bekend. De meisjes b.v. heb
ben nimmer slagen gehad, de jongens
een enkele keer een tikje, maar gestraft
werd er in hoofdzaak dan, wanneer zij
uitdrukkelijk verboden dingen deden, als
wegloopen, roeien, zwemmen enz., voor
eerstgemelden was wel eens toegepast
een dag in den donkeren aardappelkelder.
Bij het reinigen en baden der meisjes,
waarvan Van Deth ook gewaagt was de
heer Van 't Lindenhout nooit tegenwoor
dig geweest, mevrouw een enkele maal
maar steeds een der juffrouwen.
Het zoontje van Van Deih hadden deze
weezen wel gekend, maar zij spreken met
niet veel lof van hem en zulke zijn er
meer. Op deze wijze gaan de weezen
voort te antwoorden op al de hun ge
dane vragen, zoodat men daardoor tot
de conclusie moet komen: Neerbosch is
niet zoo slecht als de heer Van Deth
dat heeft geschilderd.
In het verkeer tusschen Duitschland
en Engeland via Vlissingen Queens-
borough zal met den nieuwen dienst een
belangrijke verbetering en versnelling ge
bracht worden. Volgens dat plan behoeft
men Berlijn in plaats van om 7 uur 45
minuten 's morgens, eerst om 12 uur
's middags te verlaten, om toch nog om
8.45 minuten van den volgenden morgen
te Londen te zijn, dus slechts 3 kwartier
later dan thans.
De verbetering voor Weenen en Dres
den is van nog grooter beteekenis. Ver
trekt men thans uit Weenen ten 2.30
des namiddags, van af 1 Mei kan dat
7 uren later geschieden, om toch onge
veer op hetzelfde tijdstip als thans te
Londen aan te komen, terwijl dit ver
schil voor Dresden 5 uur 20 minuten
bedraagt.
Ook Hamburg en Bremen deelen voor
5'/, uur in deze verbetering, zoodat het
buiten twijfel is, dat, op grond van deze
voordeelen, bet verkeer over bedoelde
verbindingslijnen, speciaal wat Vlissingen-
Queensborougli betreft, belangrijk zal
toenemen.
De hoofdcommissaris van politie te
's-Gravenhage waarschuwt dat men bij
het aangaan van handelsbetrekkingen op
zijn hoede zij voor Emil Ernst August
Rieck, wonende in de van Dijckstraat
248. Willem Siehl, mede wonende aldaar
en Wilhelmina Pelronella Verhulst, vrouw
van Jacobus Wilhelmus Gretser, vroeger
houder van een huis van verkoop, met
recht van wederinkoop, thans gedetineerd
als verdacht van heling, wonende in de
van Leeuwenhoekstraat.
Ter verklaring diene dat de naam van
Siehl Jr. niet is Wzoon, doch dat hij wel
de zoon is van W. (H J) Siehl.
Behalve voor het Central Bureau Hol-
landia, schreef Siehl Jr. ook brieven voor
de firma's, resp. 's-Gravenhage, Delft en
Amsterdam, Reinhard Voss Co, Emil
Rieck en G. Zalm Bzoon.
Eenige dagen geleden verzocht de
officier van justitie te Amsterdam bekend
ie worden gemaakt met de tegenwoordige
woonplaats van Stokvis (rood haar, lever
kleurige demi, grijze pantalon, bruine of
•zwarte hoed, bottines) die 30 Maart jl.
Amsterdam verlaten had onder voorgeven
naar Dordrecht en Rotterdam te gaan
en zich waarschijnlijk te Arnhem of Velp
zou vestigen. Handelibelangen
De Nederlandsche consul te St.
Louis geeft in zijn jaarlijksch verslag o.a.
de volgende wenken
Er schijnt vooral onder de Amerikanen
eene toenemende immigratie te zijn naar
de vruchtbare Zuidelijke Staten, vooral
naar Arkansas-Texas, Louisiana enz, waar
vanwege de onafhankelijkheid der vroe
gere slaven gebrek is aan geschikte land
bouwers, en waar onder een tamelijk
warm doch gezond klimaat, vooral op
liooge streken, de resultaten hoogst be
vredigend zijn.
Ik betreur het immer, dat de onder
nemende Hollanders volksplantingen
stichten óf in 't zeer koude Dakota, of
in de droge streken van Colorado, of in
de droge streken van Colorado, of in de
te hoog gekleurde landen van Californië
terwijl 1000 maal 1000 hectaren land
in 't Zuiden liggen, waarvan veel boven
mate vruchtbaar en gedeeltelijk bedekt
met zware en beste boomsoorten.
Een kras ond vrouwtje.
Berendina Wiecherink te Twekkelo zal
15 Mei a.s. haar 102den verjaardag vie
ren. Zij is buitengewoon 1 kras voor dien
hoogen leeftijd. Zij ziet r.og zeer goed
en zelfs op vrij verren afstand onderscheidt
zjj de voorwerpen zonder bril. Hooren
kan ze minder wat haar zeer spijt, daar
ze zeer veel van een praatje houdt. Zij
lijdt erg aan de jicht en loopt alleen met
een stokje in hare woning of liever in
die van haren zesligjarigen zoon, bij wien
zij woont. Zij is zeer goed gezond, ge
zonder zelfs dan vroeger en heeft steeds
een goeden eetlust. Haar lievelingsspijs
is 's morgens en 's avonds een stuk zwart
r oggebrood met wat suikeren dien zwur-
ten kost verteert ze gemakkelijk. Zij
heeft het niet altijd zoo goed gehad; ze
heeft vaak gebrek geleden en op 50-ja-
rigen leeftijd, na den dood van haren
man, moest ze nog weer als meid gaan
dienen om in de behoeften van hare nog
jonge kinderen te voorzien.
Gevolgen van den regen.
De laatste regendagen zijn oorzaak van
een tragisch-comisch voorval geweest.
De vrouw van den heer H. had hare
buurvrouw, de weduwe M. verzocht voor
den volgenden dag het oog op haar wasch-
goed te houden, dat zij op droogstokken
had liggen, doch van haar venster uit
kon zij zelf de kleedingstukken niet zien.
De vrouw van den heer H. verklaarde
zich hier gaarne toe bereid.
Toen het den volgenden dag hard begon
door
J. A. M.
I.
1) Het spijt mjj, dat ik in mijne jeugd
zoo weinig aan het teekenen gedaan
heb. Ik zou er nu voordeel uit getrok
ken hebben. Met een paar potloodstreep
jes had ik den lezer drie welgelijkende
portretten kunnen geven, en wel die
van de heeren, welke op den laatsten
Zondag van de maand Maart 1800 en
nog wat des avonds ten acht ure op de
kamer van een der drie heel genoeglijk
domino speelden en cognac dronken.
Thans zie ik me genoodzaakt hun signa
lement te leveren, maar ik neem me
voor' dat niet al te uitvoerig te doen,
opdat ze mijn Vrouw uit de Kaart niet
in de schaduw stellen.
De gastheer, een dikke dertiger, in
dubbelen zin, boekhouder by de firma
Jeweetwel in granen te Rotterdam, was
een wandelende leugen. Immers zijn
naam, van Dun, paste slecht by ziju op-
gtblazen, bol gezicht, dat volstrekt niet
versierd werd door een verradelijk kleur
tje op de beide wangen, evenmin door
het wratje op de punt van den betrek
kelijk kleinen neus. Of hij «zwaar geleefd"
bad, weet ik niet, maar zijn haar was
heel dun het was blond, geloof ik,
of zoo iets en zijn snorretje zou een
goed figuur in een verzameling van curio
siteiten gemaakt hebben.
De sergeant van Beemae, van het
regiment grenadiers en jagers uit den
Haag, had zijn neef van Dun, die hij
een vervelend «ètre" vond, zeker niet
opgezocht en zijn verloftijd stellig in
ander gezelschap te Rotterdom doorge
bracht, als gezegde neef de zeer aanbe
velenswaardige gewoonte niet had gehad
«fideel te trakteeren;" terwijl de derde
aanwezige, een zekere mijnheer Kramers,
ongetwijfeld de uitnoodiging van zijn
benedenbuur, die evenals hij in de Hoe-
heeliestra t No. 96 «gestoffeerd" woonde
zou afgeslagen hebben, als het regenach
tige, gure weder en de moisige strater
het niet zoo onaangenaam gemaakt had
den het hoofd buiten de deur te
steken.
Bij de komst van den laatste had
mijnheer Van Dan, die vervelend be
leefd kon zijn, hem heel plechtstatig aan
zijn neef voorgesteld waarby deze, die
weinig van zulke «malle fratsen" hield,
ongemerkt het saarngenepen mondje van
den boekhouder zoo juist nabootste, dat
Kramers moeite had zich ernstig te hou
den.
Dat talent voor de mimiek vertoonde
zich in nog grootere male, toen de wak
kere landsverdediger, die even goed de
kunst van praten als van drinken ver
stond, zijn ghs herhaalde malen op de
gezondheid van zijn «geëerden en hougge-
schatten" neef geledigd had.
Het spel echter bleek minder aantrek
kingskracht voor hem te hebben dan de
goedgevulde karaf, en al bood het hem
eenige malen de gelegenheid aan om een
stuk of wat doodversleten aardigheden
te plaatsen, het duurde niet lang of hij
wierp bij een «rondom zes" van zijn neef
zijn steenen over de tafel.
«Loop naar de maan met je rondom
zes. Is dat een spel I Het is goed voor
ouwe wijven I Wat zegt u, mijnheer
Kramers?"
Deze die voor zijn twee-en-twintig jaar
een «stil jongmensch" was, en tot nog
toe weinig aandeel in het gesprek geno
men had, antwoordde:
«Och! altijd goed genoeg om een
vervelenden avond te korten. Maar
als u
«Hoor eens mijnheer, neem me niet
kwalijk, maar als we zoo onder ons
jongens zijn, dan zeg je maar jij en jou.
Dus als je er niet op tegen hebt, zul
len we. Zeg, ouwe dikzak, schenk
nog eens in. zullen we het hier maar
bij laten. Maar je drinkt nietl Daar
gaat-ie. Op onze aangenaame kennis
making."
Hot gesprek werd levendiger, en ook
Kramers, al dronk hij zeer matig, onder
vond den invloed van het opwindend
vocht, en wist nu zoo gepast een geestig
heid te zeggen en een anecdote te ver-
lellen, dat de sergeant ten laatste uit
riep
«Mijnheer, je bevalt me I Op je ge
zondheid," en na een hartige teug:
«Ben je 't niet met me eens, dat
mijn heer en neef een vrouw moest
zoeken
«Waarom? Het jonggezellenleven is
misschien beter naar zijn zin. Anders"
Hier hield hij op orn niet in een
schaterlach uit te barsten, daar van
Beemde op onnavolgbare wijze den mond
everizoo plooide en de oogen door het
hoofd liet rollen, gelijk de boekhouder
doen kon, als hij aan zijn woorden klem
wilde bijzetten.
«O, 't is zoo'n snuiter I" vergenoegde
mijnheer van Dun zich te zeggen, «zoo'n
snuiter I"
«Hij zou anders wel in staat zijn het
hart van een vrouw te veroveren," ging
de sergeant tot mijnheer Kramers spre
kend voort, «vooral omdat hij iets in zijn
oogen heeftik kan het zoo niet zeg
geniets dat aantrekt."
«Misschien heeft mijnheer uw neef in
zijn jeugd een treurige ondervinding opge
daan," waagde Kramers te zeggen, die
onwillekeurig door de spotzucht van den
sergeant aangestoken werd en zijn
krachten beproefde, «of anders ziet hij
er tegen op een liefdesverklaring te
doen."
«Neen, mijnheer Kamers," antwoordde
de boekhouder met hinderende deftig
heid, en terwijl hij zich in zijn leunstoel
oprichtte, «nu oordeelt u toch verkeerd
over me. Ik heb in mijn leven romans
genoeg gelezen, om te weten, hoe ik dat
zou moeten aanli ggen. En dan op het
tooneel? Daar doen ze het immers om
een haverklap. Als het me ooit voor
komt, zal ik niet naar mijn wooiden be
hoeven te zoeken, of verlegen zijn inet de
houding, die ik moet aannemen."
«Zeg, Dorus," riep de sergeant, ter
wijl hij zijn neef bij den arm greep,
«nou je dat zegt krijg ik een idee, We
hebben toch niets beters te doen, daar
om is een grap hier op z'n plaats. Ver
beeld je, dat ik een jonge, knappe
