NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT EN GELDERLAND
WIENS flOEDISDAT?
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
BINNENLAND.
Feuilleton.
52. t'ci.nsm Zaterdag 30 Juni 1894.Drie-en-twintigste jaargang.
J oh an1
^eekr
AMEBSFfllKTSClE COURANT.
VOOR
abonnementsprijs:
Per 3 lusaiidea 1.Franco per post door het geheele Bijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken en berichten iutezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
advertentien:
Van 16 regels f 0,40 j iedere regel meer 5 Cent.
Advertentien viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Onze Koningin-regentes rond Me
vrouw Carnot het volgend telegram
Vulpera, 25 Juni.
Mevrouw Carnot, Parijs.
Ik verneem zooeven, welk wreed ver
lies gij geleden hebt. Het is mij eene
behoefte, u de verzekering te geven van
het levendig aandeel, dat ik neem in het
'erschrikkehjk ongeluk, dat u treft, en
bied u myn oprecht rouwbeklag aan.
Emma,
Koningin-regentes der Nederlanden.
De leden van de Eerste Kamer der
Staten-Generaal zijn bijeengeroepen tegen
Donderdag 5 Juli e. k., 's namiddags ten
drie ure.
De St-Ct. no. 149 herinnert nog
eens aan het volgende.
De bij de beschrijving voor de belasting
op bedrijfs- en andere inkomsten uitge
reikte beschrijvingsbiljelten behooren aan
den ontvanger der directe belastingen of
/ijn gemachtigde te worden teruggegeven
of ten kantore van dien ontvanger te
worden terugbezorgd. Wil men voor de
inlevering van die biljetten gebruik ma
ken van de post, dan zij men gewaar
schuwd, dat zij niet portvrij worden ver
zonden en de ontvangers geen met port
bezwaarde brieven behoeven aan te nemen.
Ongefrankeerde brieven van den hierbe-
doelden aard loopen dus gevaar hunne
bestemming niet te bereiken.
De ger.eraal-majoor, chef van het
wapen der infanterie in Nederl-Indië, J.
A. Vetter, zal de expeditie naar Lombok
commandeeren. In verband hiermede zal
genoemde generaal-majoor den dienst
vooralsnog niet met pensioen verlaten,
gelyk vroeger werd gemeld.
Door de verkiezing van mr. van
Basten Batenburg in het district Eist is
nu eindelijk de Tweede Kamer voltallig.
De tegenstanders van finale kiesrecht-
uitbreiding, in den geest van het ontwerp-
Tak, hebben eene meerderheid van 8
stemmen in de nieuwe Kamer; zij zijn
54 leden sterk, de voorstanders 46.
Sedert de herstemmingen op 25 April
hebben de voorstanders drie zetels
(Haarlem, Katwijk en een der Haagsche
zetels) gewonnen en één (Eist) verloren
totale winst dus twee plaatsen, waardoor
de meerderheid van de tegenstanders van
12 tot 8 is teruggegaan.
Van de 54 tegenstanders zijn 23 libe
ralen, 24 katholieken, 6 antirevolutionai
ren (fractie-LohmBn) en 1 conservatief.
Van de 46 voorstanders zijn 35 libe
ralen, 7 antirevolutionairen (fractie-Kui
per), 1 katholiek (dr. Schaepman) en 3
tadicalen.
Volgens het Dagbl. wordt aan het
departement van binnenlandsche zaken
druk gearbeid aan de samenstelling van
een wetsontwerp tot wijziging van het
kiesrecht.
Valaclie Bankbiljetten.
Donderdagmorgen te tien uur deed de
rechtbank te Amsterdam uitspraak in de
zooveel geruchtmakende zaak der valsche
bankbiljetten en veroordeelde
1. Emil Oscar Krausse, tot een gevan
genisstraf van vijf jaren en een boete
van f 1 subsidiair een dag hechtenis,
(misdrijf valschheid in geschrifte, ver
vaardiging van valsch bankpapier en het
uitgeven daarvan).
2. Susanna Henrica Lamherta Toe-
baerts, tot een gevangnisstraf van vier
jaren. (Misdrijf van het in voorraad
hebben van valsche bankbiljetten, met
het oogmerk om ze uit te geven).
3. Rudolf Robert Thum tot een ge-
gevangenisstraf van drie jaren. «Mede
plichtigheid aan in omloop brengen van
valsch credietpapier).
4. Fransiscus van Liemt tot een ge
vangenisstraf van twee jaren en zes
maanden. (Het in voorraad en in om
loop brengen van valsch bankpapier).
5. Joseph Freij tot een gevangenisstraf
van twee jaar en zes maanden. (Misdrijf
van het in voorraad hebben van valsche
biljetten eener Ned. circulatiebank).
6. Bernard Sinnige tot een gevange
nisstraf van twee jaren. (Opzettelijk
gebruik maken van valsch credietpapier).
7. Theodoor Marie Wilhelm Jacobus
Arnzet tot een gevangenisstraf van twee
jaren. (Misdrijf van in voorraad hebben
en medeplichtigheid aan het in omloop
brengen van valsch bankpapier).
8. Lames Rempt tot een gevang.-straf
van twee jaren en zes maanden. (Mis
drijf van het in voorraad hebben van
valsch bankpapier en het in omloop bren
gen daarvan).
9. Ernst August Christoph Keese tot
een gevangenisstraf van twee jaren en
zes maanden. (Misdrijf van gebruik ma-
keu van valsch bankpapier).
10. Hugo Oscar Löschke, vrijgesproken.
Het vonnis gelastte verder, dat alle in
beslag genomen valsche bankbiljetten
zullen worden vernietigd en de gelden,
op de veroordeelden gevonden en afkom
stig van het wisselen der valschen bil
jetten, zullen worden teruggeven aan hen,
die daardoor schade hadden geleden.
Zondag l.l. werd in een der zalen
van het Kurhaus te Scheveniogen, onder
voorzitterschap var, Mr. A. Polak, de
tiende jaarlijksche algemeene vergadering
gehouden van den Nederlandschen Jour
nalisten Kring.
Uit het verslag van den Secretaris
bleek dat het ledental stijgende blyft en
thari9 133 bedraagt. De heer Dr. I. A.
Lamping, afgetreden hoofdredacteur der
Nieuwe Rolterdamsche Courant en ge
durende vele jaren ijverig bestuurslid van
den Kring, werd bij acclamatie tot eere
lid benoemd. De heeren P. J. Appel en
H. L. Berckenhoff, die aan de beurt van
aftreding waren, werden tot bestuursleden
herkozen.
Ter tafel kwam o. a. een schrijven
van het hoofdbestuur van den Oranjebond
van Orde, waarin het den Kring verzocht
zijnen invloed aantewenden, opdat gebro
ken worde met de verkeerde tactiek, ook
der goedgezinde pers van de holle betoo-
gen der daemagocen en van de oproerige
uitspattingen der ontevredenen, telkens
en telkens, tot in het overdrevene, noti
tie te nemen. Niet langer prikkele men
door lange beschouwingen over anarchis
tische gruweldaden enz. eene ziekeljjke
nieuwsgierigheid, of wekke een gevoel
van vrees en afschuw, er zoo licht tot
leidende, dat men den goeden en orde
lijken werkman, waar hy steun en be
langstelling verdient, met den kwaden en
onordelijken laat ontgelden.
Eene vrij uitvoerige discussie ontstond
over de vraag, of het wel op den weg
ligt eener vereeniging als deze, den hoofd
redacties wenken te geven over de wijze
waarop zij hare taak hebben te vervul
len; eene vraag die in ontkennenden zin
werd beslist. Ook deed zich verschil van
meening kennen over de juistheid van
het standpunt, door den Oranjebond, blij
kens zijn schrijven, ingenomen.
Ten slotte werd eene motie aangenomen
van den volgenden inhoud.
De Nederlandsche Journalistenkring
zich onthoudende van eene meening uit-
tespreken over het schrijven van het Hoofd
bestuur van den Oranjebond van Orde
betreffende de houding der pers tegenover
de revolutionaire beweging, besluit een
afschrift van dal schrijven te zenden aan
de verschillende nieuwsbladen van Neder
land.
Vervolgens werd door een der leden
het punt der agenda betreffende het
auteursrecht ingeleid. Hij vestigde er de
aandacht op dat bij sommigen de meening
bestaat, als zou het ter verzekering van
het auteursrecht van berichten of opstel
len in dag- en weekbladen voldoende
zijn volgens art. 10 der wet 2 exemplaren
van het blad te deponeeren.
Dit is eene dwaling. Wel dient in elk
geval art. 10 te zijn nageleefd, maar om
ten aanzien van een bepaald opstel te-
een overdruk beveiligd te zijn, moet het
auteursrecht, volgens art. 7 aan het hoofd
van zoodanig opstel uitdrukkelijk zijn
voorbehouden.
Van de Haagsche Journalistenvereeni-
ging was een voorstel ingekomen «om
de algemeene vergadering voortaan te
houden op een Zaterdag, die dan als
persvacantiedag zou moeten worden aan
genomen. Men behoorde daartoe dan een
der beursvacantiedagen te kiezen!
Hoewel men in beginsel zeer voor het
denkbeeld gestemd was, werd de verwezen
lijking vrijwel als eene illusie be
schouwd.
In geen geval kon men hier de in
stelling van een persvacantiedag gaan
decieteeren. Het voorstel werd aangehou
den en ieder uitgenoodigd in eigen kring
voor het denkbeeld propaganda te
maken.
Een ander voorstel van de Haagsche
Vereeniging «om te pogen aan erkende
journalisten, die in hun bedrijf reizen,
vrij vervoer of reductie van vracht te
verzekeren op de spoorwegen, en in deze
voor Nederlandsche journalisten gelijk
stelling te erlangen met die in bijna
alle andere landen" vond geen gunstig
onthaal.
De vergadering, die talrijk bezocht
was, droeg een opgewekt karakter, waar
aan zeer zeker de aangename omgeving
hel hare toebracht. De directie van het
Kurhaus had de attentie gehad de zaal
met het oog op het tienjarig bestaan van
den Kring feestelijk te tooienzij ver
dient ook voor hare overige bemoeiingen
een woord van welgemeende hulde.
Aan den maaltijd, die de meesten der
leden, na afloop der vergadering veree-
nigde, heeischte dien aangenamen, pe-
zelligen toon, welke op onzen journalis
tendag bet samenzijn van de leden van
den Kring uit alle oorden des lands bij
eengekomen en vertegenwoordigende bla
den van de meestuiteenloopende richting
steeds zoo zeer gekenmerkt heeft.
Een uiensclieiivriend.
Onder dit opschrift schrijft de heer
Harold Hickman in het Vaderland:
Ir. verschillende onzer Dag- en Avond
bladen heeft in de laatste weken een
advertentie gestaan over «Voorwaardelijke
Inkoop en Beleening van geheele inboe
dels met het vrije gebruik daarvan."
Schrijver dezes, vermeende in boven
staande advertentie een soort van fles—
schentrekkerij te zien, en beantwoordde
dezelve met het gevolg, dat hij per «heel
lief briefje" (van binnen echter gemerkt
mei den verdachten caoutchouc-stempel
der firma) bij den woekeraar ontboden
werd om de zaak verder te bespreken.
En nu volgt de inhoud van or.s gesprek -.
«Hoeveel geld verlangt u, mynheer?"
«Duizend gulden."
«Voor hoe lang?"
«Voor een jaar."
«Goed. Wat zijn uw meubelen waard?"
«Ongeveer f40U0."
«Goed, u kunt het geld krijgen, mits
u me toestaat, dat ik elk afzonderlijk
meubelstuk brandmerk met een ijzer,
waarvan het cijfer bij den Officier van
Justitie wettig is gedeponeerd."
«Wanneer 't niet anders kan, dan
maar in Godsnaam. En wat zijn dan uw
voorwaarden?"
«Ja, dat zal ik u eens uitleggen," was
het antwoord terwijl een satanische glim
lach op zijn tronie lag. «In de eerste
plaats moet u de kosten der notarieele
akte betalen, die ongeveer f 40 zullen
bedragen. Vervolgens betaalt u voor het
gebruik der meubelen f250 per maand."
door
G. W. L.
5) Het was intusschen laat geworden,
waarom de president voorstelde, de
vergadering te sluiten en het vaststellen
van het reglement eene volgende maal
te hervatten. De dag, waarop de tweede
samenkomst zou plaats hebben, werd
bepaald, er werden nog enkele mede-
deelingen gedaande voorzitter dankte
de aanwezigen voor den yver en belang
stelling, door hen aan den dag gelegd,
en de vergadering ging uiteen.
Voor menigeen begonnen de debatten,
die, toen er gelegenheid voor bestond
namelijk in de vergadering achter
wegen gebleven waren, eerst nu. Het was
dien avond voor hen eene wrijving van
meeningen, een woordenstrijd van belang.
Nog nooit was er zooveel belangstelling
voor eene zaak in Hezenvelde geweest.
Vermeulen en Dennekamp waren na
tuurlijk bet middelpunt van aller gesprek
ken en het verhaal der nederlagen van
den laatste bracht de lachspieren van
menigeen in beweging. De naam van
den rentenier werd echter met lof ver
meld en zijne houding in de vergadering
luide geprezen.
Het behoeft geen beloog, dat de ver
houding tusschen de veelbesprokenen na
de bijeenkomst geheel anders was dan
vdór dien tijd. De officier beschuldigde
Vermeulen zijne eer niet gehandhaafd
maar integendeel de party, die zijne
voorstellen bestreed, voortdurend tegen
hem in beiiheiming genomen te hebben,
wat hij als leider der vergaderingn doen
kon. «Is het niet direct geschied, dan
indirect," zei Dennekamp. «Druischte
uwe meening tegen de mijne in, dan
hadt u mij op een eerlijke, ridderlijke
wijze moeten bestrijden," giDg hij voort,
«maar niet zooals het thans gebeurd is,"
Hierna ging hij heen zonder veel
plichtplegingen te maken.
Den avond van de bijeenkomst in
De Zon was er dus eene duurzame
verwijdering ontstaan tusschen onze
hoofdpersonen, die met den dag toenam.
Dennekamp achtte zich grootelijks be-
leedigd; Vermeulen stelde op verre na
geen middelen in het werk om de vriend
schap te hernieuwen, integendeel: die
afgekeerdheid rekende hij zich een kolfje
naar zjjne hand, zooals men zegt. Het
was hem nu gemakkelijk zijn tegenstan
der op zijde te schuiven. Immers, het
kon niet anders of er moest vijandschap
komen tusschen twee personen, die elkaar
zoo in den weg stonden.
Wat toch was het doel, dat beiden
trachtten te bereiken?
Geen ander dan het presidentschap
van de sociëteit machtig te worden. De
officier was uit zjjn aard al wat aan
matigend en nu werd het Vermeulen
allengs duidelijk, dat hy de eerste wilde
zijn en hem overvleugelen. Het was nu
op de vergadering duidelijk gebleken
de officier verbeeldde zich, dat rechtens
aan niemand anders dan hem de onder
scheiding toekwam van president te
te worden der nieuwe sociëteit. Hij was
immers de man geweest, die het ijs
gebroken had I Hij had het zoo ver ge
bracht, dat er eene vereeniging tot stand
kwam, die zoo heilreik kon werken.
Maar Vermeulen had dezelfde aan
spraken en dezelfde ijverzucht.
Toen hy zag, wal de officier in het
schild voerde, ging hij hetzelfde doel
najagen. Vandaar dat hij op de bijeen
komst zich zoo geheel anders voordeed
dsn jin de kamer van Dennekamp; vandaar
dat hy misschien wel zijne betrekking
tot den officier uit het oog verloren en
zich wat al te zeer op den voorgrond
geplaatst had. Och, in het begin dacht
hy, dat (zooals dat gewoonlijk gebeurt)
de burgemeester, de dokter of een uit
de notabelen van het dorp tot voorzitter
zou gekozen zijn en niemand naar die
onderscheiding gedongen zou hebben.
Had men hem gekozen, het zou hem
vrij onverschillig gelaten hebben. Maar
nu Dennekamp alles in het werk stelde
om met voorbijgang van Vermeulen tot
het voorzitterschap te komen en dan
«victorie te roepen," neen, nu was het
den rentenier alles behalve onverschillig.
Hij mocht dus voor den ex-officier niet
onderdoen en nu werd het zelfs zijn
idéé fixe president te worden der
sociëteit Concordia; het gold thans eene
zaak van eert En nu Dennekamp zoo
deerlijk fiasco gemaakt had èn met
zijn overlaten van de leiding aan Ver
meulen èn met zijne artikels, stonden
de zaken van den officier slecht. Ver
meulen vleide zich daarom met de ge
dachte, dat de vergadering getoond had
hem niet genegen te zijn en prijs te
stellen op zijn oordeel, dat zij in hoofd
zaak met hem overeenstemde en hij dus
goede kans had, president te worden,
te meer, daar hij reeds als zoodanig had
gefungeerd.
Toen de dag daar was, waarop de
volgende vergadering zou plaats hebben,
hadden onze hoofdpersonen elkaar nog
niet weergezien. Wat meer zegt, toen
alle andere leden tegenwoordig waren,
liet de officier zich nog wachten. Er
verliep een kwartier, een half uur en
Dennekamp was er nog niet. Het zou
dwaas geweest zijn langer te wachlen
en de vergadering werd dan ook geopend.
Het restende gedeelte van het reglement
werd afgehandeld, zonder dat er zulke
origineele voorstellen werden gedaan uls
de vorige maal door den heer Dennekamp.
Vervolgens werd het voorstel van den
heer Van Loon weder besproken en na
een kort debat aangenomen.
Op voorstel van den heer Laarhoven
ging men nu over tot het kiezen van
een president en een secretaris, opdat
de sociëteit nog dien avond georganiseerd
zoude zijn. Daarop stond de dokter van
Hezenvelde op, vioeg het woord en gaf
de vergadering in overweging den heer
Vermeulen tot president te kiezen. Hy
was van meening, dat men geen geschik
ter keuze doen kon, daar niemand beter
voor de taak van voorzitter berekend
was, niemand die beter kon vervullen
en Vermeulen de onderscheiding ook
verdiende door ai hetgeen hij voor de
de slichting der sociëteit Concordia
gedaan had. Hoewel met geen schitteren
de meerderheid, (velen hadden den bur-
