NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
UTRECHT EN GELDERLAND
Officieele Publicatie.
WIENS flOEDISDAT?
i\o. 54.
Zaterdag 7 Juli 1894.
Drie-en-twintigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
BINNENLAND.
Feuilleton.
AMEBSF00RTSC1E COURANT.
VOOR
abonnementsprijs:
Per 3 maanden ƒ1.Franco per post door het geheele Bijk.
Afzonderlijke Nummers 8 Cent.
Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
advertentien:
Van 16 regels f 0,40 iedere regel meer B Cent.
Advertentien viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
De Burgemeester van Amersfoort,
Gezien artikel 41 der gemeentewet.
Brengt ter kennis van de ingezetenen,
dat de Raad dezer gemeente zal verga
deren op Dinsdag, den 10. Juli aanstaande,
des namiddags te 1 Vi ure.
Amersfoort, den 6. Juli 1894.
De Burgemeester voornoemd,
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
Hare Majesteiten zullen in den
avond van Donderdag 19 Juli a.s. uit het
het Buitenland te Soestdijk terugkeeren.
Men schrijft uit Den Haag
De nieuwe minister van Oorlog is het
reservekader, dat pas onlangs georgani
seerd werd, zeer genegen, en is zeer vol
daan over het aantal der tot nu toe in
geschreven jongelieden. Hoe meer d eze
nuttige instelling, welke volkomen in
overeenstemming is met onze landaard,
bekend wordt, des te grooter zal de deel
neming worden.
De oefeningen in den wapenhandel zijn
voor de ingeschrevenen tijdelijk gestaak 1
omdat de zomeroefeningen van het leger
den tijd der onderofficieren innemen.
Bovendien maken de aanslaande vacan-
tiën de vrije oefeningen onmogelijk.
Hoogst wenscheiyk zoude het zijn, als
jongelieden, wiet plan het is naar kolo
niën of buitenland te gaan zich deden
inschrijven bij het reservekader. Devrii-
heid om zich door acht m»°nJen oienst
in den tijd «au zes jaren te ontlasten
van den dienstplicht, schijnt juist voor
dezulken aangewezen te zijn.
Het bekende Jaliresbericht van Von
Lóbell geeft in het pas verschenen 20e deel
omtrent het reservekader o. a. de volgende
beoordeeling
»De instelling van het reservekader
wordt bijna overal, ook in burgerklingen,
met ingenomenheid begroet, in het bij
zonder omdat daarin een middel wordt
gezien, om den tegenstand, welken de
persoonlijke dienstplicht nog bij velen
ontmoet, te overwinnen, en beschaafde
jongelieden in staat te stellen, hun plicht
ten opzichte der landsverdediging in per
soon te vervullen, wanneer zij zich doen
inschrijven als vrijwilligers voor het re
servekader."
Ontginning van woeste gronden.
Door de afd. Utrecht der Ned. Heide-
Maatschappij is aan de gemeentebesturen
een circulaire gezonden, behelzende vra
gen op het gebied van ontginning en
houtleelt."
De ingekomen antwoorden zullen tot
een verslag worden vereenigd, dat op de
algemeene vergadering uitgebracht, later
in het Tijdschrift der Maatschappij wordt
afgedrukt. De vragen luiden
lo. Zijn er dit jaar in uwe omgeving
woeste gronden ontgonnen Zoo ja, wil
dan eenige bijzonderheden mededeelen
aangaande de uitgestrektheid, de grond
bewerking en of de ontginning is ge
schied voor bouwland, weide of bosch.
■lo. Indien er in uwe omgeving woeste
gronden zijn, die tot dusverre niet ont
gonnen worden, welke middelen zou
den volgens uwe meening kunnen
aangewend worden om tot ontginning
te leiden?"
3o. hebben de bosschen ook te lijden
gehad van wind of schadelijk gedierte
of ziekten en zoo ja, hoe groot is de
omvang van die schade? (zooveel mo
gelijk op te geven, waardoor de schade
is teweeggebracht en de financieele ge
volgen.)
4o. Worden in uwe omgeving bos
schen geveld, zoo ja, worden deze her
plant of krijgt de grond eene andere be
stemming? (zooveel mogelyk de grootte
op te geven).
Welke prijzen werden gedurende
liet afgeloopen jaar in uwe omgeving
voor hout en voor schors besteed.
a. Grove den per Ms. per stam of per
H.A.; b. eikenwerkhout perM'. ;c. ak
kermaalshout. (Worden de prijzen van
akkermaalshout per voer uitgedrukt,
dan moet duidelijk vermeld worden
welk voer bedoeld wordt, het Zutfen-
sche voer, het Deventer voer enz. enz.)
Bij de opgave der schorsprijzen is hel
gewenscht, het gewicht van een mud
schors te vermelden (doorgaans 135
pond met inbegrip van twijgen).
6o. Prijzen van andere hierboven
niet genoemde boutsoorten, als hoep
hout per H.Apopulierboomen per
stuk, griendhout per H.A. enz.
Het bestuur van »de Arnheinsche
Wielerbaan" deelt ons mede, dat de
wedstrijden, die daar op Zondag a.s. ge
houden zullen worden, bijzonder inter-
ressant beloven te worden. Op dien dag
worden de kampioenschappen van Neder
land verreden, die jaarlijks door den
«Algemeenen Nederlandschen Wielrijders-
bond" worden uitgeschreven.
Voor de kampioenschappen hebben de
beste ryder? ingeschreven o.a. Jaap Eden,
en sinds jareD waren de inschrijvingen
niet zoo talrjjk.
Het bestuur van den Nederland
schen Journalistenkring geeft kennis, dat
het uitvoerend comité den 16 Juli a. s.
te openen internationale bakkerij ten
toonstelling te Amsterdam de welwillend
heid heeft den leden van den kring toe
gang te verleenen tot de tentoonstelling
op vertoon van hun diploma met photo-
graphie over 1894.
Van Neerbosch terug.
Door den voogd en de diakonie der
Geref. gemeente te Gari-olsweer werden
dezer dagen drie weezen uit de weesin
richting te Neerbosch teruggevraagd. Er
werd bepaald, dat bovengenoemden de
kinderen 1 Juli zouden terughalen, doch
daar dit juist 'n Zondag was, was natuur
lijk '2 Juli de aangewezen dag. De direc
teur wachtte evenwel de komst der hee-
ren (nl. van den voogd en den predikant
niet af, maar zond de weezen 's morgens
weg, hun reisgeld verstrekkende tot Gro
ningen.)
De kinderen kwamen goed en wel aan
't station te GroniDgen. Daar stonden ze,
oe hulpelouzt...De conducteurs van de
lijn Groningen Delfzijl wisten't reisgeld
tot Loppersum byeen te krijgen. Toen
nu de weezen aan het eindstation aan
kwamen, werden ze door den chef in
bescherming genomen, die hun een be
ambte meegaf naar Garrelsweer. 't Zon
derlingste van de zaak is, dat bovenge
noemde heeren 's morgens met den eer
sten trein naar Neerbosch gingen en de
heer Van 't Lindenhout de kinderen
's morgens wegzond, die toeri zonder ge
leide aan 't slation Loppersum aan
kwamen.
In het pogramma der wedrennen
te Bussum op 28 Juli a. s. is eenige ver
andering gebracht, en wel in de nos. 2
en 4, die nu zijn als volgt:
No. 2. Oranje-prijs, Handicap, horden-
ren voor paarden van 3 jaar en ouder,
gereden door Nederlandsche heei rijders,
Priis; een zilveren beker; eereprijs
uitgeloofd door Hare Majesteiten de Ko
ningin-regentes en f300; voor den tweede
f ÏOU en den derde f50.
Inleggeld f 10, rouwgeld f5. Afstand
ongeveer 4000 meter.
No. 4. Militaire sportprijs. Jachtrijden
door officieren van het Nederl. leger.
Aan de beide winners der prijzen van
de eindwedloopen zal door Hare Majes
teit de Koningin een souvenir geschonken
worden.
Een bediende van de firma Mars
Co. te Amsterdam, werd op weg langs
de Ruysdaelkade aangevallen door twee
personen. De jonge man verweerde zich,
maar werd ter aarde geworpen en zoo
danig mishandeld, dat hy geruimen tijd
bewusteloos bleef liggen. Ongeveer f 50
en eenige goederen werden hem afge
nomen.
Het Nieuuisbl. van Nederl., waarin
wij dit bericht ontleenen. zegt niet, op
welk uur deze brutaliteit plaats vond.
Het onweder, dat Maandagavond
zoo vreeselijk woedde over het Westen
van Friesland, zoodal opsommige plaatsen
den volgenden ochtend nog stukken ijs
werden gevonden, heeft daar aan de zoo
prachtig te velde staande gewassen vrij
wat schade berokkend.
Sommige akkers liggen geheel verha-
geld, terwyl weer op andere de aard
appelen uit den grond zyn gespoeld.
Vooral in de gem. Barderadeel lag zoo
goed als alles plat or geuioken Hoorden
geweldigen regen en zal zich slechts ten
deele weer kunnen oprichten.
De «Koningin Willielinina"
Men schrijft aan «Het Vad.":
«Zoowel in uw Mad als in andere
voorname organen las men deze week,
dat de proeftocht van Hr. Ms. pantser-
dekschip «Koningin Wilhelmina" ter
reede van Tessel volkomen geslaagd
kan beschouwd worden. Alhoewel zeer
vleiend voor de ingenieurs, is op dit
volkomen wel iets af te dingen. De
ketels toch kookten dusdanig op, dat
het bijvoeden uit de zoetwatertanks zelfs
niet voldoende bleek en men zijn toe
vlucht moest nemen tot het buitenboords
water.
«Tegen het warmloopen moest men
zoo overvloedig de koudwaterleidingen
openen, dat de hoofdknikken gewoon
door het water draaiden; zoo hoog stond
't water in de machinekamer.
„Wat zal er dus in de gewone vaart
overblijven van die vaartsnelheid van 16.1
mijl, die verkregen werd?
«Of deskundigen na de wetenschap van
het bovenstaande den pioeftocht nog zoo
volkomen geslaagd zullen vinden, wordt
door mij sterk betwijfeld."
De oud-commissaris van politie Tui-
nenburg, de gevluchte president van den
Alg.-Ned. Politiebond, heeft aan den offi
cier van Justitie te Amsterdam geschreven
dat hy de fondsen van den Bond in een
ijzeren kistje had gesloten, en dit te Utrecht
in een der grachten had geworpen (wat
niemand gelooft,) daarbij voegende,dat men
naar hem niet behoefde te zoeken, daar
men zelfs zijn lijk niet zou vinden.
Woensdag werd op 't landgoed
„Middachten" nabij Diet en a/d Steeg het
31. Christelijk Nationaal Zendingsfeest
gehouden.
De feestgangers troffen uitstekend weer
het was niet te heet, terwijl de door
brekende zonnestralen des middags nog
menig fraai licht-effect tooverden.
Middachten loont een bezoek te over.
Zyn prachtige Middachter-allee, het hoog
opgaand geboomte, de afwisseling ook
van een zoo zeer uitgebreid terrein
dat alles kan niet nalaten, eiken keer op
nieuw den bezoeker te treffen.
Geheel eigenaardig dan ook was de
aanblik op spreekplaats no. 1, waar de
openingsrede gehouden werd, toen daar
duizenden en duizenden menschen op een
glooiend terrein ampliitheatersgewijs za
ten neergehurkt, allen den blik geves
tigd op éen punt, den spreker, om straks
een loflied door de bosschen te laten
ruischen.
Zijn er sommigen, die bij zulk eene
gelegenheid trekken van de eene spreek
plaats naar de andere er zijn er ook,
die hun tol wenschen te betalen aan de
natuur; we zagen er soms een uur en
verder verwijderd van 't eigenlijke terrein
door
G. W. TL.
7) Een oogenbhk dacht hij er dan ook
aan, dat hij zich nu zou kunnen wreken,
door Vermeulen de achting der menschen
te ontnemen. Dat was echter laag en
kleingeestig: het paste niet aan een man
als hij. Hij moest zijn vijand in twijfel
en bange onzekerheid laten om zoodoende
zyn slag des te beter te slaan. «Ja, dat
is een lumineus idéé," dacht bij bij zich
zeiven, en hy verbeeldde zich reeds, hoe
Vermeulen in het nauw zitten en al zijne
eischen inwilligen zou.
Nu was de vraag, hoe hij zijn plan
moest uitvoeren. ODraiddelijk naar Ver
meulen gaan en zijn vondst bekend
maken, daar viel niet aan te denken. Zou
hy de gebeurtenissen afwachten voor hij
van het voorval party trok? Hij kon niet
vooronderstellen, dat Vermeulen wist wie
de vinder van zijn hoed was, hoogstens
kon deze het vermoeden, wanneer hem
namelyk zooveel vbd het gebeurde was
bijgebleven, dat hij zich kon herinneren,
waar hij zijn hoed verloren hadmaar
de officier begreep wel, dat zijn vijand
het niet zou komen vragen. Het was dus
zaak het hem ter kennis te brengen,
daar niemand anders er iets van wist.
Dit mocht echter niet geschieden door
eene opzettelijke boodschap van Denne-
kamp aan VermeuleD, zoodat er niets
aDders overbleef dan het in de krant
te laten annonceeren.
Het algemeen gelezen nieuwsblad in
Hezenvelde was de «Courant voor Vlie-
tendam en Omstreken," het orgaan voor
eene geheele streek.
Iedereen in Jhet dorp, die eene krant
lezen kon, las deze, hetzij hy er op ge
abonneerd was of die geregeld in de
herberg ging lezen. De beschouwingen
en het nieuws, die de «Vlietendammer"
bevatte, waren meestal het hoofdonder
werp van veler gesprekken, bij gebrek
aan andere slof tot conversatie.
Het spreekt byna van zelf, dat mijn
heer Vermeulen behalve van eenige an
dere bladen ook van dit abonné was.
Hij had tijd en gelegenheid genoeg om
zich op de hoogte te houden van hetgeen
in het binnen- en buitenland voorviel,
en zou dit bij minder leegen tyd even
goed gedaan hebben.
Den tweeden dag na de feestviering
de Vlietendammer vetscheen slechts
tweemaal per week bracht men Ver
meulen het nomraer te huis van het
„blaadje," zooals hij het placht te noemen.
Vrij onverschillig doorliep hij de kolom
men, sloeg ook eeo oog op de vierde
pagina die voor advertentiën diende, en
las met de grootste verwondering deze
annonce, in den vorm van een vraag met
een post-scriptum
«WIENS HOED IS DAT?
«Antwoord C. 34, te Hezen ve 1 de."
Korter kon het niet. Het behoeft
niet gezegd te worden, dat Vermeulen
zeer goed wist, welke hoed dat was, en
even goed, wie er in het huis C. 34,
woonde. Verbeeld u dus, hoe het hem
thans te moede moet geweest zijn I Wij
mogen aannemeD, dat hij zich het ge
beurde op den feestavond weder herin
nerd had, ook met behulp van zijne
echtgenoote, die hem er ongemakkelijk
over moet hebben lastig gevallen. Zoo
als later bleek, wist hij ook zeer goed,
dat niemand hem had gezien, nadat hij
zijne vrienden verliet; en dit stelde hem
niet weinig gerust. Maar nu! Daar
stond zwart op wit voor hem, dat Deu-
nekamp in het bezit was van den nood-
lottigen hoed. Wellicht had de officier
hem bespied I En zoo dit niet het ge
val was, zou hij toch wel, wie weet op
welke wijze, met de geheele zaak be
kend geworden zijn. Vermeulen vreesde
het ergste: wij weten, hoe ernstig hij
zaken als deze beschouwde, en hoe groot
dus zijne schaamte moest zijn, wanneer
het schandaal zooals hij zelf, niet zon
der overdrijving, zeide openbaar werd.
Wel kon hy een weinig op de ridderlijk
heid van Dennekamp vertrouwen, maar
hij twijfelde er aan of deze zich wel zou
doen geldeo.nu zij gebrouilleerd, ja, groote
vijanden waren.
De gepensioneerde officier had hem
intusschen in eene hachelijke positie ge
bracht. Uit de lakonieke advertentie
bleek genoegzaam, dat Dennekamp niet
van plan was en dit kon men tiou-
wens in geen geval verwachten den
gevonden hoed te komen bezorgen aan
het adres van dea eigenaar. Van den
anderen kant kon Vermeulen het niet
over zich verkrijgen het gevondene te
laten balen, veel minder het zelf te doen.
Er was ook geen denken aan den fa
talen hoed, die voorzien was van zijn
naamkaartje, in handen van den vinder
te laten. Het wa« en bleef een leelijk
geval. Toch zond Vermeulen des mid
dags zyn knecht naar C. 34. De lezer
begrijpt met welke boodschap. De
man kwam echter terug met het ver
zoek of mijnheer zoo goed zou willen
zijn in persoon te komen, daar de vin
der anders hel gevondene niet wilde af
staan. Vermeulen besloot evenwel in
geen geval aan dat verzoek te voldoen,
want niet alleen stiet het hem geweldig
tegen de borst met den officier in aan
raking te komen, maar hy achtte het
ook eene vernederiug hem eene gunst te
vragen.
Hoe hij zich ook trachtte te overtui
gen van de onbeduidendheid van dit
incident, was hij er toch den geheelen
dag mede bezig, en zocht te vergeefs
naar een geschikt middel om zich op
eene eervolle wyze uit de netelige zaak
te redden. Dit stond bij hem vast: zich
voor Dennekamp vernederen, wilde hij
niet, wat er ook gebeuren zou.
Zoo gingen er eenige dagen voorbij,
zonder dat er omtrent de zaak Vermeu
lenDennekamp iets bijzonders gebeur
de. De officier dacht bijna niet meer
aan het voorgevallene, maar Vermeulen
bracht dien tijd in anslige bezorgdheid
door. Hij verdiepte zich in allerlei gis
singen daar hij de ware toedracht der
zaak niet kende en zijn geheugen niet
vertrouwde, stelde hij er zich het ergste
van voor en overdreef maar al te dik-
