Gemengd Nieuws.
BUITENLAND.
Plaatselijke berichten
en club sans géne neergevleid, kennelijk
met volle teugen genietende van den
aanbiik van een ruim panorama, uren
ver over bouw- en weiland. Mensclien
die wie weet op welke achterkamer nog
een jaar lang zullen genieten van de
herinnering aan dat schoone «Middach-
ten».
Nadat de eigenaar, graaf Bentinck,
eenige woorden had gesproken van ont
vangst hadden de spreekbeurten naar
volgorde plaats.
't Aantal menschan was eenige duizen
den minder dan we zulks gewend zijn,
of omdat de groote hitte van Maandag
velen terughield biljetten te nemen, of
omdat de groote afstand velen te
rughield, of eindelijk ook omdat dit
feest zijn tol betalen moet aan 'tzan-
gerfeest, dit jaar te Velsen te houden.
Was 't getal bezoekers kleiner ons
dacht het maatschappelijk gehalte hooger.
aangenomen, het gevaar aanmerkelijk
verminderd, dat de werkstakers nog I
staat zullen weezen e.rnstige schade aan
te richten.
De boodschap, welke president Casimir
Périer den Franschen Senaat en de Ka
mer heeft gezonden, is te Parijs op
verschillende plaatsen aangeplakt. In de
rue des Recollets stond een aantal men-
schen de mededeeling van den nieuwen
president te lezen, toen plotseling iemand
uitriep: «Wacht maar, we zullen hem
ook wel spoedig onder handen nemen.'
Onmiddelijk werd de man. die deze ver
klaring aflegde, door de omstanders ge
grepen en naar het dichtst bijzijnde
politie-bureau gebracht. Voor den com
missaris van politie gebracht, riep de
man uit«Ik ben geen anarchist, maar
ik ben gek." De commissaris achtte het
echter noodig den man voorloopig in
hechtenis te houden.
Bij de beraadslagingen in het En-
gelsche Lagerhuis over de oorlogsbegroo-
ting heeft de heer Woodall verklaard, dat
de uitkomsten der invoering van den 8
urigen werkdag nog veel gunstiger zijn
dan eerst verwacht werd. Er wordt tijd
bespaard en de werklieden ontvangen
meer loon.
Het schijnt nu zeker, dat de anarchist
Von Sternberg, de dader van deLuiksche
dynamiet-aanslagen, niet alleen geen
baron, maar zelfs geen Rus is. Volgens
de politie te Luik is het gebleken, dat
de man, die men nog steeds zoekt, Mösen
heet en van Duitsche afkomst is. Te
Brussel en te Luik woonde hij eenigen
tyd onder den naam Hartmann. In Mei
j.l. vertoefde hij te Parijs. De Parijsche
politie hield hem toen reeds in het oog
en beweert daarom in staat te zijn tot
deze mededeelingen.
De werkstakers in de westelijke
staten van Noord-Amerik8 blijven bij
hun verzet volharden. De leider der be
weging, Debbs, heeft een manifest uit
gevaardigd, waarin hij verklaart, dat het
eerste schot, hetwelk de troepen zullen
lossen tegen de spoorwegwerklieden, het
sein zal wezen tot een algemeenen opstand,
waarbij, gelijk hij zegt, 90 pCt. der
inwoners van de Ver.-Staten den strijd
zullen aanvaarden tegen de overige 10 pCt.
Ondanks deze bedrijging van Debbs
blijven de gouverneurs der verschillende
staten, waar de werkstakers het meeste
rumoer maken, krachtig optreden. Op
de meest bedreigde punten worden de
troepen nog steeds versterkt en overal
is het consigne gegeven, om, alle verdere
pogingen om treinen tegen te houden
of het verkeer te belemmeren, met alle
kracht te verhinderen.
Te Chicago is het echter reeds tot
ernstige ongeregeldheden gekomen. Een
aantal waggons werd daar in brand ge
stoken, maar de brandweer slaagde er
in te verhinderen, dat daardoor verdere
onheilen werden aangericht. De kans,
dat het spoedig tusschen beide partijen
tot eene schikking zal komen, is nog niet
zeer groot, maar toch is, naar aanleiding
van de krachtige houding, welke de
gouverneurs op last der regeering hebben
Ds. M. J. Bouman, predikant bij
de Gereformeerde kerk B, alhier, heeft
bedankt voor het beroep naar de Gerefor
meerde gemeente te Montfoort.
Morgen (Zondagvoormiddag) zal de
Godsdienstoefening in de Rem Kerk wor
den geleid door Ds J. J. van Hille, pred
bij de Ned. Herv. Gem. te Zaandam.
Aan het toelatings examen van het
1. studiejaar van den cursus bij het
R. 1. zal wot den deelgenomen door de
sergeanten G. W. Stuit, S. J. Notten, J
J. Fol, W. F. R. Pijper, J. Peters, H. A
Ephraim, sergeanten-titulair W. Meijer
Timmerman Thijssen, de sergeant-militien
Drabbe, en de korporaals J. L. Schuurman
H. A. Fischer, A. van der Slooten, J. J
Kroes, A. P. Erzeij en W. A. L. Soet
brood Piccard, terwijl de sergeant-titulair
H. A. Klem deel zal nemen aan het
examen voor het 2. studiejaar.
Wegens de drukkende warmte werd
de parade, welke jl. Donderdag ter ge
legeuheid van den jaardag van H. K. H
prinses Marie zou gehouden worden, af
gelast.
Van 2 tot 4 uur gaf de stafmuziek van
het 5e regiment een uitvoering op hel
terras van «Amicitia".
De officier van gezondheid der le
klasse dr. J. J. Rinkel, die van het 2e
regiment infanterie bij het garnizoen al
hier is overgeplaatst, is hier aangekomen
De officier van gezondheid 2e klasse
G. L. Coenen, van de 2e afdeeling le
regiment veld-artillerie hier in garnizoen
wordt met ingang van 1 Augustus voor
den tijd van twee maanden belast met de
waarneming van den geneeskundigen
dienst in de legerplaats bij Oldebroek
Bij het gisteren gehouden examen
voor vroedvrouw is o. a. geslaagd onze
stadgenoote Mej. G. Kamperman.
Tot waarneming van den vétérinai-
ren dienst bij het garnizoen te Leiden
wordt de paardenarts 2. kl. D. H. Goos-
sen, van het 1, regiment veld-artillerie
alhier, van 11 Juli a.s tot 28 Juli d. a. v.
gedetacheerd bij het 3. regiment huzaren.
De voordracht ter benoeming van
eene regentes van het burger-weeshuis
alhier bestaat uit de dames: mevrouw
LagerweijJansen, mevrouw Hamers
Geerligs en mevrouw van BeekJansen.
Lijst van brieven, geadresseerd aan
or bekenden, verzonden van I et Postkan
tooi te Amersfoort over de le helft der
maand Juni '94.
J. Tommei Amersfoort.
B Bats Amsterdam.
P. Schuil
Westhoff Utrecht.
Briefkaart.
D. Fokkens
wijls. Daar hy alles door een gekleurd
glas beschouwde, werd het onbeduidende
voorval in zijn oog eene belangrijke ge
beurtenis, die voor hem noodlottige ge
volgen kon hebben.
Hel werd Zondag, en er verscheen
een volgend nummer van de «Vlieten-
dammer." Het eerste werk van Ver
meulen, toen hij dat nummer ontving,
was: naar de advertenties zien. Die
vao Dennekamp stond er weder in; doch
nu las men: Adres in persoon C. 34 te
Hezenvelde.
De andere lezers van de «Courant voor
Vlietendam en Omstreken" moeten wel
met verwondering kennis hebben geno
men van deze geheimzinnige regels, nu
tot tweemaal herhaald. Toen Dennekamp
eene wandeling mai kte in den omtrek
zijner woning, spraken dan ook eenigen
zijner kennissen hem daarover aan, doch
hij gaf op vrij norschen toon te kennen
dat hij zelf niet meer wist dan er in de
krant stond: er was een hoed gevonden
en nu wilde hij dien aan den eigenaar
terug bezorgendat was alles.
Twee, drie dagen gingen voorbij en
Dennekamp zag den eigenaar van den
hoed niet. Het scheen, dal hij nu zijn
geduld begon te verliezen en besloot,
wat meer doortastend te handelen. Al
thans het nummer van den volgenden
Ari.hem.
De Raad der gemeente Amersfoort zal
op Dingdag, den 10. Juli 1894, des na
middags ten 1'/, ure, vergaderen ter
behandeling van de navolgende punten:
1. Installatie nieuw benoemd lid.
2. Benoeming van een wethouder.
3. Benoeming van een ambtenaar van
den burgerlijken stand.
4. Benoeming van een lid der com
missie dedoeld bij art. 11 en 15
der wet op de schutterijen.
5. Benoeming van eene regentes van
het burgerweeshuis.
6. Benoeming lid der commissie van
toezicht lager onderwijs.
7. Verzoek van den heer Dr. J. W.
Doyer Jzn. om eervol ontslag als
lid der gezondheids-commissie.
Donderdag bracht Vermeulen in verba
zing door deze regels:
«WIENS HOED IS DAT?"
«In den nacht van 27 op 28 Septem-
«ber heeft iemand op den Groenen Weg
«te Hezenvelde zijn hoed verloren. De
«vinder wonende C. 34 te Hezenvelde,
«verzoekt den eigenaar, hem thans be-
«kend, het gevondene in persoon te ko-
«men terughalen."
Nu de zaak zulk eene wending nam,
had Vermeulen wel reden bezorgd te
zijn voor hetgeen gebeuren zou. Wan
neer hij de regels eens overlas, gevoelde
hij maar al te wel, dat «de vinder" wat
bijzonders in het schild voeren moest.
Het speet hem nu zeer, uat hij niet on
middelijk naar de woning van Denne
kamp was gegaan. Dan was alles gedaan
geweest en nu werd het voorval aan de
groote klok gehangen. Aller oogen in
het dorp waren natuurlijk op de adver
tenties van den officier, die evenals hij
orgineel waren, gevestigd. En nu het
zoo ver was gekomen, ging iedereen na-
vorschen, wie «de .eigenaar" kon zijn,
en was het volstrekt niet onwaarschijn
lijk, dat men het oog op Vermeulen
vestigde. Ja, men kon er den officier
8. Verzoek van den heer Dr. Heinsius
om eervol ontslag als leeraar 8an
het gymnasium en de inlichtingen
voor middelbaar onderwijs.
De toelatings examens voor de Hoo
gere Burgerschool alhier zijn Woencdagjl
afgeloopen. Toegelaten we'rden, in de
volgorde van de behaalde punten
H. J. Oosterveen, J. B H. Coenen, Hen-
riette J. B. Kooperberg, M. Kool, C. C,
v. Helsdingcn, E. C. H. Mezger, Th. C. D
Gerhard en W. R. Schwemtner tot de
eerste klasse.
Voorwaardelijk zijn toegelaten P. C. A
Schimmel, G. van der Hoeven en J. A
Wijnaendts tot de eerste; alsmede P
Scheffelaar Klots, J. C. A. A. Kluytenaar,
C. H. Labouchèie en J. C. Rolandus
Hagedoorn tot de tweede en E. de Stur
Ier tot de vierde klasse. Van de 33 candi-
daten zijn 17 afgewezen.
Uitslag der overgangs-examens aan
het Gymnasium alhier gehouden op 5
Juli j.l.
Bevorderd, van kl. I tot kl. II, onvoor
waardelijk 1. H. W. L. de Beaufort,
2. J. K. H, de Beaufort, 3. J. G. J. de
Bel, 4. E. W. B. F. L. Hendriks, 5. A. J
Hoek, 6. E. E. G. Joakem, 7. J. J. van
Leeuwen, 8. J. C. Th. Scheller, 9. N. P
C. van Wijk.
Voorwaardelijk: 10. K. P.Vlaanderen.
Afgewezen: 4.
Van kl. II tot kl. III, onvoorwaarde
lijk 1 J. M. van Beijma 2. J. C. Hel
ders, 3. W. Nevens, 4. A. J. de Niet
5. G. D. Rasch.
Voorwaardelijk 6. H. W. C. van Es-
veld, 7. L. G, Gelderman, 8. W. H. J
Cambier van Nooten, 9. H. J. Spigt
Afgewezen,5.
Van kl. III. tot kl. IV onvoorwaarde
lijk: 1. K. F. Creutzberg, 2. H. M. Moll,
3. A. Snethlage, 4. J. A. van der Veer,
5. E. Warmolts.
Voorwaardelijk: 6. I. J. Dermout, 7
J. Eijma.
Afgewezen2.
Van kl. IV lot kl. V onvoorwaardelijk
1. R. van Esveld, 2. D. Horseling, 3. F.
Kijftenbelt.
VoorwaardelijkA. van den Berg.
Afgewezen: 1.
Van kl. V tot kl. VI.
Onvoorwaardelijk: 1. L. L. F. Ai.drè
de la Porte, 2. H. L. Ihle, 3. J. J. Ver
meulen.
Voorwaardelijk: 4. J. A. A. H. de
Beaufort, 5. P. N. P. Knijff, 6. H. II.
Schipper.
Afgewezen: 1.
Door het gerechtshof te Amsterdam
is P. J. d B., wonende te Amersfooi t, in
hooger beroep veroordeeld to'. een jaar
en zes maanden gevangenisstraf, met ver
mindering der preventie.
De rechtbank te Utrecht veroordeelde
hem tot twee jaten gevangenisstraf we
gens verduistering van geld, ter. nadeele
van J. v. L. en J. N. v. W, en valsch-
heid in geschriften, te Amersfoort en
Stoutenburg in Februari en Maart jl. ge
pleegd.
Tlieleloen-nerveugiteU.
Dat de telefoon een ?enuwnchlig incneoh
wel een» zijn geduld doet verliezen met
zijn tergende geluiden als men zich in
spant om goed te verstaan of zijn
plotseling onverklaarbaar zwjjgen, juist
als hij ons een belangrijke mededeeling
overbrengt is verklaarbaar, zoo al
niet vergeeflijk. Maar de lijders aan «the
lefoon-nerveusiteit," zooals een Duitsch
blad het noemt, moeten voorzichtig zijn
en ook voor het telfoonkastje zichzelven
beheerschen.
Dat ondervond een bejaard heer te
Berlijn tot zijn schade. Hij had onlangs
weder de bekende tegenspoeden bij het
telefoneeren.en hij gaf de telefoonjuffrouw,
aan wie hij al zijn kwellingen weet, een
standje in zoo ruwe en ongepaste be
woordingen, dat het meisje, zeer helee
digd, een aanklacht tegen hem indiende
De rechtbank besliste, dat zelf de erg
ste telefoonlegenspoed niet het recht geelt
tot het beleedigen van een jonge dame
die zoo goed mogelijk haar dienst vervuld
en de heei werd veroordeeld tot een geld
boete van 10' mark.
Het Vrijheidsbeeld.
Een zeer opvallend nieuwtje doet dezer
dagen in enkele bladen de ronde: Bart
lioldi's leuzenstandbeeld der Vrijheid aan
den ingang der haven van New-York
schijnt in slechten toestand te verkeeren
De commissie voor vuurbakens heeft het
onderzocht en verklaard, dat het spoedig
in stukken zal vallen."
«In stukken vallen," alsof het daar
een gipsbeeltje is.
Komaan, dat laat zich toch maar niet
zoo vei lellen, wie het gezien en omtrent
den bouw iets gelezen heeft.
Wat «in stukken vallen"? het
beeld, dat geheel van reqoussé koper
gemaakt, of het voetstuk, dat geheel van
graniet is? Indien gemeld werd, dat de
rots, die het fundament vormt, dreigt te
bezwijken, zou men in die natuurkracht
moeter berusten en geloovenmaar
zoolang men dit nader bericht mist, heeft
die mare omtrent het spoedig in stukken
vallende Vrijheidsbeeld veel weg van een
gezochte beeldspraak, een zinspeling op
den tijdgeest.
Laat ons intusschen iets aangaande
dat gedagvaarde beeld vertellen.
«De vrijheid, de wereld vei lichtende"
zoo luidt de gewijde naam is een
monumentaal gewrocht van Bartholdi
een der grootste van den nieuweren lijd
en staat op Bedloe's Island, een eilandje
aan den ingang der haven van New-Yoik
Men ziet het in zee op 5 mijlen afstands
en heeft het aan bakboordzijde van de
boot, die er bij het naderen van de Nieuwe
Wereld, bijna vlak langs vaart.
Het eigenlijke beeld, gelijk gezegd van
koper vervaardigd, met het front naar
het Oosten, is 151 voet hoog; een ge
drapeerd vrouwenbeeld, gekroond met
een stralenkrans. De linkerhand houdt
een schrijftafel tegen het lichaam gesteund,
met het opschrift «July 4 1776," terwij
de rechterhand fier een fakkel hoog houdt
Mejuffrouw steekt haar neusje van 3
voet lengte in de wind en haar wijsvin
gertje is 7 voet lang.
Het voetstuk, 155 voet hoog, is vier
kant en geheel van graniet, met fraai
gestyleerd ornament.
De trap leidt door het beeld, tot het
hoofd, vanwaar 'n 40 peisonen een ver
rukkelijk uitzicht kunnen genieten op
de zee, de haven, Long Island, New-York
Staten-Island en langs de Jersey-kust.
Des nachts is de hoog opgeheven toorts
electrisch verlicht, evenals het voetstuk
van het bei ld en de stervormige muur,
die, op eenigen afstand er van, als ves
tingwal van het voormalige fort Wood
hei geheel omgeeft.
De totale hoogte is 305 voet hoven
laagwaterpeil. Het beeld heeft een ge
wicht van 25 ton en kostte Frankrijk,
die het haar groote zusterrepubliek ten
geschenke gaf, meer dan 1 milhoen francs,
uit vrijwillige bijdragen bijeengebracht.
Amerika bekostigde het voetstuk 250,000
dollars, mede uit vrijwillige bijdragen.
Bartholdi toog in 1879 aan het werk
en besteedde er viel jaar aai). Den 28on
October 1886 werd het monument ont
huld, in tegenwoordigheid van d6n pre
sident der Vereenigde Staten, en andere
voorname personen.
Laten deze kleine bijzonderheden al
thans niet aan de vergetelheid worden
ontrukt, in afwachting, of het wel mee-
nens zal zijn, dat een beeld van zulk een
constructie «in stukken" valt.
Per postzegel
De regeering te Honolulu heeft nieuwe
postzegels van de Sandwich eilanden uit
gegeven. De Graphic beeldt ze af. Een
er van toont een fraai vignetje, dat
Hawaii voorstelt. Men ziet de begroeide
kust, de bergen op den achtet grond,
schepen met witte zeilen, die tegen don-
Dennekamp weder uit proeven, redeneer
de Vermeulen: hij was tot de zonder
lingste dingen in staat en alle middelen
waren hem goed, wanneer hij er zijn
doel maar door kon bereiken.
Ondanks deze overdenkingen kon Ver
meulen maar niet besluiten aan het ver
zoek van den «vinder" te voldoen. Liever
alles dulden, dacht hij, dan' op deze wijze
weder tol eene ontmoeting komen met
zijn vijand, tot wien hij in een geheel
jaar geen woord gesproken had. Daarom
nam hij zich voor de gebeurtenissen af
le wachten en den officier zijn gang
maar te laten gaan, totdat hij van zelf
zou eindigen met zijne advertenties. Dit
lachte hem toe: op deze wijze kon hij
immers den slag ontwijken en Der-nekamp
dwingen het op te geven, wanneer deze
geen openlijken strijd kon uitlokken. Hij
voorzag reeds een tweede fiasco van
den waardigen gepensioneerden officier
Dennekamp.
Dit alles duurde echter slechts tot den
volgenden Zondag, toen de «Courant voor
Vlietendam en Omstreken" het volgende
had geplaatst:
«Vraag. Wiens hoed is dat?
„Antwoord. Dat is de hoed van.
(de naam in het volgend nummer
Dennekamp moet zeker den uitgever
vau den Vlietendammer in den arm ge
nomen hebben om deze twee i egels ge
plaatst te krijgen. Wanneer de lezer
echter dit nieuwsblad kende, zou het
hem geenszins verwonderen, dat het zich
tot dergelijke praktijken leende. Het
was de eerste maal niet, dat hel zich
tot zulke handelingen liet verleiden; wie
alle jaarg ingen van dat blaadje eens
wilde doorloopen, zou nog op heel wat
anders onthaald worden. Dit moet ge
zegd worden: de Vlietendammer verdien
de den naam van een fatsoenlijk blad
met, al was het alleen omdat het te
dikwijls zijne kolommen openstelde voor
een particulieren strijd, die somtijds zoo
gevoerd weid, dat het alle palen te bui
ten ging. Ja, geld is een krachtig mid
del, waardoor men vee) kan gedaan
krijgen.
De officier had dan eindelijk zijn ge
duld verloren en besloten met grof
geschut te gaan schieten. Wat hij tot
nu toe tegen Vermeulen beproefd had,
waren eigenlijk slechts bedreigingen ge
weest, tevens dienende om de aandacht
der abonnés van den Vlietendammer tot
zich te trekken en den rentenier in ge
spannen verwachting le brengen. Nu
sloeg hij echter zijn grooten slag en nam
het laatste middel ter hand, dat hem
overbleef.
Dat middel trof ook doel. Vermeulen
kere rotsen uitkomen, in één woord
een zeer aantrekkelijke advertentie van
Hawaii als een mooi oord, waaraan rei
zigers wel eens mogen denken, als ze
plannen voor overzee maken. Welk een
voort: effelijk denkbeeld, ons eind der eeuw
waardig! zegt de schrijver van Van
dag tot dag in het Hbl. Een gouver
nement, dat zijn eigen land per postze
gel adverteert I
Zoodra andere landen dit voorbeeld
volgen, zal een postzegelverzamelaar een
weinig aan bekoorlijkheid winnen.
En indien Nederland eens door zijn
postzegels aandacht wilde trekken op het
eigenaardige schoon van ons land, wat
zou het dan wel het best kunnen adver-
teeren
Weet iemand een goed denkbeeld
aan de hand te doen?
Een wedloop.
Van morgen op het Rokin (zoo schrijft
de Amsterd. Courant) omstreeks 10 uur
komt een rechercheur van politie een
«morgenster," (een voddenrapei), tegen,
die, volgens zijn zak, een goeden morgen
had gehad
Er ontstond een gesprek tusschen den
rechercheur en den morgenster, waar van
het gevolg was dat de zak op de grond
kwam te staan.
De rechercheur maakte buigingen en
noodigde viiend morgenster met de hand
uit even mee naar het bureau van poli
tie te gaan. «Even maar."
De morgenster scheen weinig te voelen
voor een bezoek aan het «meneertje" zoo
voor de koffie en beduidde de recher
cheur, voor zoover ook zijn gebarentaal
te verklaren viel. dat hij geen tijd had.
De rechercheur hield zijn invitatie echter
vol, maar de morgenster bleef protes
teeren.
Toen hij echter zag, dat de rechercheur
geen idee had om hem van de invitatie
te ontslaan vond hij 't beste het hazen
pad te kiezen. Loopen ging ie, loopen,
als een haas. Doch de rechercheur liet
zijn buil niet zoo gemakkelijk ontgligpen
en draafde hem na, het Rokin af.
Houdt 'eml houdt 'ern! houdt
den dief!
Jawel, de dief ontdeed zich heel han
dig, of eigenlijk heel «voetig" van zijn
pantoffels en op zijn kousen draafde hij
verder.
Niemand stak intusschen een hand naar
den harddraver uil. Ieder bleef in de
traagheid van zijn doen en gaapte geme
lijk de twee haidloopers na.
Er kwam een kentering.
De morgenster een helm in het visier
krijgende, keerde plotseling en liep den
rechercheur bijna omver. Zoo zette men
den wedstrijd voort, het Rokin af en bij
Polen het steegje in.
Waar de race eindigde hebben we niet
gezien, doch dat de morgenster het zal
hebben moeten afleggen, is vrij zeker.
Zijn buit werd intusschen bewaakt
door een agent, die van het geval niets
snapte.
Dienstmeisjes, wielrijders, slagersjon
gen, kappersbedienden uit de buurt en
juffrouwen, wisten al heel gouw wat er
aan de hand was.
Een juffrouw die 't «voor der eige ooge
gesien had, as ddt ie wat weg smeet
zeker wat'ie getapt had, wist bepaald,
dat 't een dief was."
Etn man van de glazenwassrherjj vond
«het net goed dat ze die gemeene dief
pakten; die dieven lachen ons werklui
uil en as ze nog een segaar van twee
centen van je le graze kunnen krijgen
dan lappen ze 'tje."
«Nou mins" zei een werkvrouw met
de handen onder de boezelaar naar het
geval staande te luisteren, »'t mag alle
maal waar wese wat uwes seit, maor
Ik seg maor een mins weet nog niet
waartoe die kommen kan.
«Nou da's ook wat, oordeelde een
slagersjongen, die zei je nog wijs wille
maoke dat je Steele mag. Laat na je
keike
Gelukkig werd de aandacht van het
groepje afgeleid door een paar wiel
rijders, die te paard stegen om er tus
schen uit te gaan, en verliep het hoopje
menschen in de richting waar de race
tusschen rechercheur en morgenster
werd voortgezet.
Arme morgenster, 't had zoo'n mooie
dag kunnen zijn! En nu?
Arme rechercheur, om met zulk weer
een record in het hardloopen te moeten
slaan, zonder eenigen kans op eeD prijs.
Een hygiënische stad.
Een hygiënische stad is Minneapolis
in de Vereen. Staten. De jaarlyksche
kende Dennekamp, en den uitgever van
den Vlietendammer, te goed, om niet
te vreezen, dat in het volgend nummer
werkelijk zijn naam zou geplaatst wor
den, indien hij niet spoedig toegaf en
zoodoende een einde aan de zaak maakte.
Heel Vlietendam, heel Hezenvelde wisten
aan, dat hij degene was, die, in staat
van dronkenschap, langs den Groenen
Weg gekomen en bloothoofds naar huis
gegaan was. Dit was het ergste, wat
hem overkomen kon I Indien dat !ge-
beurde, zou hij van schaamte niet weten
waar zich te bergen. Dit ongeluk moest
dus verhoed woiden, boe moeielijk dit
ook was en wat hij er voor zou moeten
opofferen.
(Wordt vervolgt
