NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad UTRECHT EN GELDERLAND BEL DEMQNIO, No. 10. Zaterdag 2 Februari l$95. Vier-en-twintigste jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG BINNENLAND. Plaatselijke berichten. F euilleton. AMEBSFOO VOOR abonnementsprijs: Eer 3 maanden f 1.—Franco per post door het geheele Rijk. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken en berichten intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER, Amersfoort. advertentien: Van 16 regels f 0,40 iedere regel meer 5 Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Tan onze Koningin! De Bergen-op-Zoomsche correspondent van het Noordbrabantsch Dagblad staat in voor de waarheid van het volgende: Even buiten de kom der gemeente Bergen-op-Zoom, in de zoogenaamde Poor- tenrij, woont een gepensionneerde met zijn gezin. Man, vrouw en kinderen moeten met 212 Nederlandsche guldens in het jaar toekomen. Het zal er dus geenszins grootscheeps toegaan, al brengt nog een kostganger ook wat in het laadje. Een jongen van het gezin zal trachten onderwijzer te worden en bezoekt een onzer scholen. Deze jongen is bijna 15 jaar oud en evenals onze beminde Ko ningin Wilhelmina, den 31sten Augustus 1880 geboren. «Dus precies zoo oud als de Koningin! Ze verschillen maar drie uren, meneer .I Zou ik het haar niet eens durven schrijven Die jongen vooral, baart mij toch zooveel zorgen hij is al zoo oud, eet voor een man en brengt niets in het laadje. Zoo sprak de moeder. «Kom, ik zal mijn astrante schoenen maar eens aantrekken .I" vervolgde zij. De moeder schreef een brief naar H. M. de Koningin Regentes en legde H. M. op haar manier, haar toestand bloot. «Breed hadden zij het niet en die jongen vooral, ze zag hem toch zoo graag on derwijzer, en het kon er niet meer af. Het was een ferme jonge anders. Hij verschilde maar drie uur in ouderdom met Hare Majesteit de Koningin." De brief is niet onbeantwoord gebleven. Zaterdag 26 Januari I.I., kwam eraan het adres van onzen gepensionneerde, een brief van den particulieren secreta ris van Hare Majesteiten, inhoudende een bankbiljet van 60 gulden met de mede- deeling, dat in het volgende jaar weer i 60 gulden door H. M. zou worden re- schonken, indien uit een in te zenden getuigschrift, af te geven door den on derwijzer van den jongen, zou blijken dat hij goed ziibest deed en zich lege- lijk goed gedroeg. „Hare Majesteit zag den jongen ook gaarne onderwijzer. Ovetbodig is het zeker hieraan toe te voegen, dat de tegemoetkoming van 60 gulden, in deze dagen van sneeuw en ijs, het gezin goed te pas komt. »We hebben, Goddank, eene goede koningin, meneer Weg met de sjocialen .I Leve Wilhelmien I Oranje boven I" Het moedertje zong en danste. Lombok. De schatten. In zijn Vrijdagpraatje, oprenomen in het Bat. Nwbld.' schrijft Mokumer o. in. het volgende «Als ik de verhalen geloofde, die ik sedert verleden week hier te Batavia heb gehoord, zou ik tot de slotsom moeten komen, dat op het eiland Lombok de schatten voor het grijpen hebben gelegen. Volgens sommigen bestaat er hier thans een levènd.'^0 handel tusschen terugge keerde militairen eu Ghineezen in... goud en edelgesteenten. Men sprak ik zou haast zeggen: met permissie! van heele staven goud. En dan de kolossale sommen gelds, volgens de loopende geruchten door mili tairen uit Lombok naar hier geremitteerd en hun enorme deposito's bij de banken I Het is waarachtig om te lachen I Nog een beetje verder en men ziet eiken militair, die mee naar Lombok is geweest, zich later een villa bouwen aan den Vel- per weg, of kamers betrekken op de bel étage van het Kurhaus. Alles overdrjjving. Natuurlijk zijn er militairen, die enkele voorwerpen hadden meegebracht, en mis schien zijn daar ook wel steentjes bij die eenige waarde vertegenwoordigen. Doch dat is alles. En wat is dan nog de waarde van inlandsche preciosa? Wie niet geheel een vreemdeling is in Jeruzalem, weet wat hij te denken heeft van inlandsche praalhanzerij en van ir.dische licntgeloo- vigheid en als hij hoort van krissen be zet met diamanten «ter waarde" van honderd duizend gulden, van haarspelden met diamanten, kapitalen vertegenwoor digend, enzoovoort, dan weet hij, wat van die «waarde" te denken. Ga eens met dat moois naar Van Arcken, Olie slager, Wolf of een anderen deskundige. Ge zult verbaasd staan over de betrek kelijk geringe realisabele waarde"en een andere algemeene waarde bestaat toch eigenlijk niet van hetgeen men op zulke hooge cijfers heeft hooren taxee- ren. Het verhaal van de rjjke militairen, dat men nog eiken dag kan hooren ver tellen, is een fabel, anders niet. Ik gun de hun graag al de fortuintjes, die men hun toeschrijft, maar vrees, dat ze het nog lang zonder eigen equipage zullen doen. Nu, daar zullen de snert en de rats ook niet slechter om smaken I" Rijwielen Tento instelling. De aanvaring van het stoomschip Schiedam in het Engelsche Kanaal, ten gevolge waarvan deze stoomer te Boulogne voor reperatien is binnengeloopen, zal ook rog van invloed zijn op de Zondag te openen Rijwielen tentoonstelling in het Paleis voor Volksvlijt te Amsterdam. De modellen van de Western Wheel- works te Chicago, bestemd voor deze expositie, en geconsigneerd aan hare vertegenwoordigees voor Europa, de firma Johau Koopmans Co. Allen bevinden zich namelijk in dit schip, en zullen nu zeker niet in tijds hier kunnen zijn. De liefhebbers, van wat nieuws, zullen hun geduld dus nog eenigen tijd op den proef moeten stellen. De korpscommandanten zjjn door den Inspecteur van het wapen der infan terie uitgenoodigd pogingen aan te wen den om den z ng der militairen te ver edelen. Onder veredeling van den zang moet in de allereerste plaats begrepen worden het doen achterwege blijven van enkele onzedelijke en voor het publiek aanstootelijke liedeten, die bij militaire marschen enz. nog wel eons een enkele maal worden gehoord. Er zullen nu maatregelen getroffen worden om uit de liederen bundel «voor Janmaat en sol daat" samengesteld door den luitenant Clockener Brousson, de jeugdige mili tairen een aantal liedjes te doen leeren die, op gemakkelijke en bekende wijze, uitsluitend op marschen en in de kazer nes zullen mogen gezongen worden. De Chefs van Korpsen en diensten zijn door den Minister van Ooi log ge machtigd, om aan mililieplichtigen, die onder de wapenen zijn, en het verlangen te kennen geven om als lidmaat in eene protestanlsch kerkgenootschap aange nomen te worden en voor bedoelde aan neming de belijdenis wenschen af te leggen, op de daartoe door belangheb benden te doene aanvraag verlof te ver- leenen, en wel I0 dagen voor den aanvang van deze plechtigheid tot na afloop van het Christelijk paaschfeesl. In eene buitengewone vergadering door Liefdadigheid j.l. Dinsdag ten raad- huize gehouden werd door bestuurderen en nagenoeg alle werkende leden afscheid genomen van den afgetreden voorzitter overste Schluiter. In welgekozen woor den herinnerde de heer Kollewyn aan hetgeen de heer Schluiter als oprichler en voorzitter van Liefdadigheid deed. De eere-voorzitter graaf Schimmelpen- ninck dankte als hoofd der gemeente de heer Schluiter voor hetgeen hij voor Amersfoort's armen deed en sprak zijne ingenomenheid uit met de vereeniging. Door een der dames-leder, werd daarop de afgetreden voorzitter het brevet van het eere-lidmaatschap overhandigd, door alle werkende leden onderteekend. Zicht baar ontroerd dankte overste Schluiter voor d: hem zoo onverwacht gebrachte hulde, zeide dat hij slechts noode scheidde van de vereeniging en sprak zijne beste wenschen voor hare verderen hfa-zi uit. De adspirant-landmeter van het ka daster J. W. ten Braak, werkzaam bij de hermeting van Veenendaal is werk zaam gesteld bjj den gewonen velddienst te Amersfoort. Eenige dagen geleden heeft de heer P. J. Frederiks voor de leden van de oudheidkundige vereeniging «Fléhité" en genoodigden in een der localen van het raadhuis, eene voordracht gehouden over het ontstaan, hel verval en het herstel van de «pyrarnide van Austerlitz". De voordracht die de aanwezigen met vele, tot dusver minder bekende, bijzonder heden omtrent dit gedenkteeken deed kennis maken, getuigde van de ernstige studie die de heer Frederiks van dit on derwerp had gemaakt, en dat het mede gedeelde bijzonder voldeed, bewees het handgeklap zijner toehoorders, die met aandacht de voordracht hadden gevolgd. Door de gemeente politie zijn in het jongst verschenen jaar 379 straf rechtelijke vervolgingen ingesteld, waar van 81 misdrijven van veischillenden aard, waarbij een wegens kinderdood slag; voorts 14 vervolgingen wegens overtreding der wet op de jacht en vis- scherij 1'Z7 wegens openbare dronken schap en 157 wegens overtredingen van verschillenden aard; 4 vreemdelingen zjjn ingevolge de wet van den 13. Augustus 1849 (Staatsblad No 39) over de gren zen des Rijks gebracht, terwij! 19 door de justitie gesignaleerde personen alhier werden aangehouden; aan 310 personen werd, op hun verzoek, nachtverblijf en voeding verstrekt, terwijl 150 personen van een reiskaart werden vourzieD. In het burger weeshuis werden op 31 December j.l. 10 jongens en 9 meisjes verpleegd1 jongen en 1 meisje verlie ten in den loop van 1894 liet gesticht; een jongen werd voor rekening van het weeshuis daar buiten verpleegd, terwijl een jongen, ook buiten het gesticht ver pleegd wordende, ontslagen werd wegens liet bereiken van den gevorderden leef tijd. De gezondheidstoestand was zeer gunstig. Besmettelijke ziekten kwamen niet voor. Het onderwijs der weezen bleef op denzelfden voet ceregeld7 jongere weezen, zoo jongens, als meisjes, bezochten de school 2de soort; 4 werk jongens de herhalingsschool en 2 de butg-"-avondschool. De meisjes ontvin gen in hei. gesticht onderwijs in nuttige handwerken en .;n de avonduren herha- lings-onderwijs van U".J«rwijzeressen. In den loop van het jaar 18£>4 zijn door burgemeester en wethouders vergunningen tot verkoop van sterken drank in het klein verleend voorlocaliteiten, waarvoor reeds aan een ander persoon vergunning verleend was; 4 vergunningen weiden verleend krachtens de achsle zinsnede van art. 2 der drankwet; 3 vergunningen werden op grond van art. 9 ingetrokken en 12 vervielen er bij niet tijdige betaling van het vergun ningsrecht, volgens artikel 7 alinea 2 der drankwet. Voor de localiteiten waarop de laatst bedoelde 3 en 12 vergunningen betrekkiDg hadden, werd aan andere personen weder eene vergunning uitgereikt. Voor drie localiteiten weid tweemaal in 1894 eene vergunning verleend. Het aantal inrich tingen, waar, krachtens vergunning, op 31 December j.l. sterken drank in het klein werd verkocht, beliep 121, en het 36 UIT HET FRANSCH. Maar toch hebt gij reeds moeten be merken dat wanneer de graaf Ercole be veelt, zich allen buigen voor zijn be vel I Ik herhaal u dus, Alma, dat de markies de Santa Fiore, mij om uwe hand heeft gevraagd, dat ik hem die heb toegestaan, en dat ik wil, dat gij zijne vrouw wordt! Alma had de kracht niet te antwoor den, zij ging naar hare kamer en smolt in tranen wegl «Mijn God, mjjn God I" riep Marina uit, haar ziende schreien, «wat is er, juf vrouw?" «Ga, mijn kind, laat mij alleen," zeide Alma. «Maar hij zal immers binnen drie dagen terug komen I" zeide het jonge meisje, dat niets begreep van wat er ge beurd was. «HelaasI helaasl" dacht de arme Alma, «als hij terug komt, wat zal ik dan tegen hem zeggen 1" En zij viel uitgeput op een stoel neder, het hoofd in de handen, het hart vol droefheid en tranen. De oude Ercole had zich sedert lang zoo opgeruimd niet gevoeld. Hij deed eeue dnbbele hoeveelheid wijn onder de sol daten ronddeelen. Dien avond scheen het kasteel in eene groote herberg veranderd, en van den kelder tot den zolder werd gezongen en gelachen. Eene prachtvolle tafel was in de beste zaal van het kasteel aangericht; de heer lijke wijn uit Ercole's kelders schuimde in de zilveren bokalen. De oude graaf deed zijn plicht als gast heer met eene vroolijkheid, die men nog nooit van hem gezien had, en die hem scheen te verjongen. De hoop op deze schitterende verbin tenis had voor een oogenblik de vrees die er anders zetelde uit zijn gemoed verdreven. De jofficieren van het garnizoen dron ken veel en lachten veel. Er waren oogenblikken dat de muren het gelach weerkaatsten, dat het gewelf trilde als was het op het punt om in te storten. Capitan, Pasquale Contarini en Tiberio Fanferluizzi blonken nooit zoo van blan ketsel en fluweel als nu. Capitan had dien morgen zijn knevel opgekruld en nog een grooteren degen omgegespt, zoodat een krijgsman van den ridderlijken dichter Ariosta er slechts een kleine huursoldaat bij was. Tibetio had gedronken, veel gedron ken, te veel gedronken, misschien! Hij zeide verzen op in den stijl van Pe- trarchus, zeide hij, en er vloeiden tranen in zijn glas. De strikken en linten sta ken aardig af op zijn fluweelen over kleed, het was de sentimenteele poezie en aandoenlijkheid in wijn verdronken en in een staat van droombeelden over gegaan. Pasquale Contarini zeide geen woord maar zijn neus daarentegen sprak de welsprekendste taal die men zich verbeel den kan en wierp stralen van zich, die wij niet beter kunnen vergelijken dan met die van een robijn, die bij de minste lichtstraal schittert. «Ja, mjjne gasten," zeide de oude vorst, «hel kasteel van Ercole zal een vroolijk verblijf worden. En wij zul len, zoo God het wil, wettig gezag her nemen dat onzen rang ons over de pro vincie geeft. Wij zullen wel eens zien of deze aanvallen voort zullen duren wan neer het huis Santa Fiore zijn belangen met het aloude geslacht der Vitelli's ver- eenigd zal hebben. «Mijne heeren riep eensklaps de aan doenlijke Tiberio Fanferluizzi uit, «ik breng een toast op de maan uil, ja op de maan, de godin der liefdel" Deze woorden sprekende, stond de rid derlijke Tibet io Fanferluizzi waggelend op, goot den inhoud van zijn glas in zjjne keel uit, viel op zijn zetel terug en smolt weg in tranen. «Bij mijn voorouders I" riep Contarini, «dat is een aardige toast." «Voor den duivel," riep Capitan, «ik had liever een toast op den dapperen Achilles of Leonidas, de man der Ther- mophyleeën gezien." Contarini dronk een grooten beker uit ten teeken van toestemming. Capitan beet zich op den knevel en sloeg met den vuist op de tafel. «Aan den edelen markies de Santa Fiore I" riep de oude graaf uit op staande. Al de gasten volgden zijn voorbeeld en herhaalden zijn woorden. De glazen werden gevuld en ge ledigd. Het was reeds bij middernachtde lampen begonnen minder helder te worden en waren met een roodachti- gen aureool omgeven. De groote feest zaal scheen nog grooter, want de duis ternis verhinderde er de vormen van te onderscheiden, en gaf er eene geheim zinnigheid aan. In het midden dier groote en som bere kamer stond de tafel, met een wit tafellaken, nu met wijnvlakken en overblijfselen van het maal bemorst: rondom blonken de vreemde gezichten der drinkers I Sommigen, bleek als geesten, schenen te vergeefs hun verstand hijeen te zoe ken, anderen rood en levendig, gaven menige dwaasheid der dronkenschap ten beste. De vermoeide bedienden sliepen in de hoeken, ja zelfs op de stoelen in de zijkamer. De gasten, die nog konden spreken, deden elkander allerlei openhartige be kentenissen, ernstig of vroolijk, naar den aaid hunner dronkenschap. Tiberio liet zich ontsnappen, dat hij nooit een enkelen regel had gemaakt van de verzen, die hij op dreunde. Pasquale Contarini sprak van zijn edele voorouders en haalde daaronder zijn grootvader de barbier en zijn vader de kleermaker aan. Capitan verhaalde zijn buurman, hoe hij eens op een avond, toen hij al leen was, vreeselrjk verschrikt was, om dat de schoonmaakster bij hem op de deur had geklopt en hem vroeg of hjj

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1895 | | pagina 1