BUITENLAND.
BINNENLAND.
Plaatselijke berichten
publieke vermakelijkheden ingesloten. Wij
zouden in 't geheel geen lid van de
Tweede Kamer willen worden, noch ook
in onze qualileit als miljonair, van de
eerste. Wij zouden zooveel mogelijk heide
met zooveel mogelijk boomen laten be
planten, als hebbende wij ons ingewerkt
in het misschien onjuiste denkbeeld, dat
men wel te veel woeste gronden, maar
zelden te veel boomen kan hebben, het
zij gezegd zonder eenige «pressie te wil
len uitoefenen", parlementair en als mil
jonair gesproken op den achtbaienraad,
die te beschikken heeft over het lot der
populieren aan het Zuiderdiep. Wij zouden
ons op een mooi pur.t in de stad en
geenzins daar buiten, want wij zouden
de komst van een Groningsche forensen-
quaestie niet willen verhaasten, een wel
ingerichte villa laten bouwen en misschien
zouden wij equipage houden om onze op
voeding, die op dat punt beslits te wei.-
schen overlaat, te voltooien door paarden
kennis op te doen.
Wjj zouden, als het er af kon en de
gemeente niet te druk aan 't concentreeren
sloeg, schilderijen koopen en over 't ge
heel de kunst aanmoedigen, als behoorende
dit tot de eerste, maar dikwijls verwaar
loosde plichten van den rechtgeaarden
miljonair. Wij zouden ons ettelijke armen
aanschaffen, al ware 't alleen om onze
ervaringen, wat een zeer egoïstisch mo
tief zijn zou, maar waarbij opmerking
verdient, dat armen zelden naar motieven
maar om geld vragen. Wij zouden een
Volkshuis bouwen met wat daarbij be
hoort, een badinrichting op den koop toe.
Wij zouden ons het genoegen gunnen
met grooten ijver allerlei onsamenhan
gende wetenschappen te bestudeeren en
zoo mogelijk een uiterst verstandige ver-
eeniging oprichten ter bespreking zoowel
als ter oplossing van alle mogelijke vragen
de sociale quaestie en de populieren-
quaestie, alle toekomstige harmonie-quaes-
ties, de juiste bepaling van een mensch-
wanrd'g bestaan, de voor- en nadeelen
van het rijwiel, de sterren en de dwaal
lichten.
Als wjj miljonair waren zouden wij
gaan reizen. Wij zouden Rome willen
zien en Athene en het geheele Palestina
van Dan tot Berseba, om het Forurn te
bezoeken en de catocomben en den Acro
polis en zoovele plaatsen, waaraan de
schoonste herinneringen van 'tmenschdom
zijn verbonden. En waarschijnlijk zouden
wij de pyramiaen willen zien, uitkijkende
naar de bekende veertig eeuwen, die daar
volgens Napoleon op wacht staan. Napo
leon was een authentiek groot man in
het bloedige genre, daar valt niets tegen
te zeggen, en de mémoires van Barras,
door nijd en afgunst ingegeven, kunnen
zijn naam niet verkleinen. Maar hij ge
bruikte somtijds wonderlijke beeldspraak.
Misschien zouden wij nog verder gaan,
naar de geheimzinnige vlakten van Sinear,
naar de ruïnen van Babel van Ninivé,
al ware 't alleen om te leeren, staande
bij de ruïnen van Nebukadnezai's paleis,
dat alle wereldsche grootheid voorbij
gaat. Het is een nuttige les voor mil
jonairs en wie het wenschen te worden.
Nu wij het wel bedenken wij zou
den het razend diuk hebben als miljo
nair
Nu, voorloopig kunnen wij onze ziel in
lijdzaamheid bezitten. Er is geen kans
hoegenaamd, dat wij ooit dit drukke
baantje zullen bemachtigen.
]>e ïEdaiu."
De passagiers van het gezonken stoom
schip zijn te Rotterdam aangekomen.
Een deel hunner, dat alles bij de ramp
verloren had, was op kosten der Maat
schappij nieuw gekleed. Zaterdag-namid
dag gingen allen naar Amsterdam door.
Het blijkt nader, dat de passagiers na
de aanvaring door de officieren werden
gerustgesteld en vei lof kregen nog naar
hun slaapplaatsen te gaan om wat te
halen.
Kapitein Bruinsma is wel ongelukkig.
Voor eenige jaren verloor hij op dezelfde
huishoudster bespeurd dat de jonker
huwelijksplannen had, of zij had besloten,
dat Cornelie zijne vrouw moest worden,
en daarom had ze niets beters weten te
doen, dan deze al vast geheel en al voor
hem te winnen, opdat van haren kant
althans geen bezwaar zou bestaan, wan
neer hij, zooals zij het noemde, «zijn
oog op haar liet vallen" waarvoor zij
ook de meest mogelijke zorg zou trach
ten te dragen. Wij hebben haar dan
ook reeds in die richting werkzaam ge
zien, zonder dat zij echter veel succes
had mogen beleven. Maar bij Cornelie
ten minste, meende ze zeker van hare
zaak te zijn en deze genoegdoening was
voor haar de sterkste aansporing om m ;t
de beste bedoelingen der werehi de arme
schilderes gedurig eene nieuwe dosis ver
gif toe te dienen, welke zij de kracht
niet had af te wijzen en waai aan ze toch
gevoelde dat ze zoo althans geen
wonderen gebeurden bezwijken zou.
Nog denzelfden dag op welken juf
frouw Vlierboom op het slotje geweest
was, treffen we Eva bij Cornelie aan,
die zij op hare kamer bezocht en ver
slag gaf van het uiterlijke en innerlijke
van hare vijandin. Want Eva beschouwde
Johanna uls hare vijandin, dat weten
we. Dat de jonker deze ooit zoude
huwen, hoopte ze met alle macht te
wijze het stoomschip Leerdameveneens
van de N. A. S. Af. Toch blijki het,
dat hij een bekwaam gezagvoerder is.
Een antiquaar en juwelier in de
rue de Flandre te Ostende ontdekte
Zondag, dat een hoeveelheid diamanten
en bankbiljetten, tot een bedrag van
honderd duizend francs, hem waren ont
stolen.
In zee heeft men een zak gevonden
en ledige étuis.
De diefstal heeft plaats gehad terwijl
de juwelier even een glas bier was gaan
drinken. Voor hij zijn woning vrliet,
had hij al de byoux, het geld, paarl-n
en een reiszak in een klein antiek meu
beltje verborgendit meubeltje vond hij
bij zijn terugkeer opengebroken en de
zak was verdwenen.
Men had vermoeden op vier Engelschen,
die reeds drie dagen om het huis ge
zworven hadden. Deze vier zijn in
hechtenis genomen, terwijl de politie een
Engelsche dame in het oog hield en ein
delijk ook deze gevangen nam. Allen zijn
naar Brugge opgezonden.
Ook een aanslag.
Een wonderlijk tocneel kwam dezer
dagen in het Prinses-theater te Melhouine
voor. Een miss Oliphant zou optreden
in het toorieelspel De Weduwe en wel
in de hoofdrol. In het eerste bedrijf reeds
had zij een groot succes. In het tweede
bedi ijf treedt zij op in het weduwenge-
waad, met een krans voor het graf van
haar man in de hand. Zij diukt een
kus op den krans en op hetzelfde oogen-
blik begon miss Oliphant te lachen, te
lachen, zoo luide, zoo woest, zoo waan
zinnig, dat alles verschrikt opsprong.
Een vreeselijke lachkramp had de kun
stenares overvallen. Het gordijn moest
neervallen en miss Oliphant viel in een
lethargisclien slaap, waaruit zij eerst na
24 uur ontwaakte. Uit het ondeizoek
bleek, dat een vergiftiging met lachpoe-
der had plaats gehad. De vroegere eerste
heldin var, het gezelschap had het poeder
gestrooid in den grafkrans. Zij werd
gevangen genomen, maar ontkende alle
schuld.
Een aanvaring uiet een
H'alviscli.
Het te San Francisco tehuis behoo
rende houten stoomschip Sunal, heeft
Donderdag nabij de Golden Gate een
aanvaring gehad met een walvisch, die
schijnbaar aan de oppervlakte lag te
slapen. De schok was zoo hevig, dat
men vreesde dat er een gat 111 den boeg
was geloopen.
De gestoorde walvisch verhief zich aan
bakboordszijde en sloeg waarschijnlijk
wegens do hevige pijn die het dier leed,
geweldig met zijn staart, zoodat drie
schroefbladen braken. Het dier was zoo
ernstig gewond dat het weldra stierf.
Uit het begin «lezer eeuw.
Te Sheffield is dezer dagen op 95-jari-
gen leeftijd overleden de oudste drukker
van Engeland, de heer John Wheat. Hij
hield er veel van om op het eind van
zijn leven zijn herinneringen te vei tellen,
die natuurlijk in de eerste pla ts liepen
over de hervorming in de drukkerij.
Toen hij in 1814 in de leer kwam bij
een drukker, gebruikte ueze nog houten
persen. Op deze primitieve wijze, de
eenige toen bekende trouwens, drukte
men 50 a 60 exemplaren van een blad
zijde af per uur. De kranten kostten
toen 40 ets. per exemplaar en dat vond
men geen Imogen prijs. De aftrek was
echter maar gering. Gedurende eenige
dagen na den slag bij Waterloo werden
er van de courant, waaraan de heer
Wheat weikle, 500 exemplaren gedrukt,
en dat noemde men een fabelachtig getal!
Door eeu leeuw verscheurd.
In hel beestenspel van Castagnet te
Lyon vormde het voornaamste aantrek-
kingspunt de leeuw Romulus, welken de
dierentemmer Lucas liet zien, die het
keeren. Eva wist ook niet wat hij met
eene hem lot nu toe geheel vreemde
vrouw doen zoude, terwijl hij in zijne
naaste omgeving alles hebben konde, wat
hij zocht. Zoo de jonker trouwde
en zij geloofde, dat hij het doen zoude
dan moest niemand ander zijne vrouw
worden dan Cornelie, want niemand zou
zooveel van hem houden als zij wist dat
deze deed, en dan mocht Cornelie bij
zulke redeneering^n met een droevig
glimlachje het hoofd schudden, zij kon
het de juffer met verbergen, dat zij der.
jonker boven alle mannen, die zij kende,
de voorkeur gaf, en meer en rneer liet
Eva haar in haar eigen hart lezen, en
ontdekte haar geheimen in eigen boezem
verborgen, voor welke ze terugdeinsde,
die zij toch niet kon nalaten te koeste
ren en die te sterker toenamen, naar
mate, zij trachtte ze dieper in haar hart
te verbergen. Wel antwoordde ze niet,
of ontwijkend, op wat Eva zeide, maar
zij kon het niet laten er naar te luis
teren. En toen deze vertrokken was,
verkeerde zij in radeloozer toestand dan
ooit te voren, want het gevoel van zelf
behoud was in haar ontwaakt en spoorde
haar krachtig aan om met de vreemde
dame om het hart van den jonker te
kampen.
Maar dan stond haar in den weg de
beest zoo goed getemd had, dat hij als
een geduldig huisdier alles met zich liet
doen, wat men maar wilde. Dit feit
bracht een der dagelijksche bezoekers
van de menagerie, den spoorwegbeambte
Leon Eyssette, op de gedachte zich eens
op den lug van den leeuw te laten foto
grafeeren, waarbij een zijner vrienden,
een amateur-fotograaf, beloofde hem te
helpen. Beide begaven zich vroeg des
morgens naar het beestenspel, dal te
bereiken was door een gang bij het
station, en terwijl de fotograaf zijn toe
stel gereed zette, naderde Eyssette de
kooi van den slapenden leeuw. Hij riep
dezen eerst wakker, maar waagde het
daarop ook nog den grendel weg te
schuiven. In hetzelfde oogenblik sprong
het beest op den vermetele toe en ver
brijzelde hem met één slag het hoofd.
Toen trok de leeuw het lichaam in een
hoek van de kooi. De fotograaf riep om
hulp en er kwarn een oppasser, die zich
in de kooi begaf, maar die zelf gevaar
liep en haastig terugging. Het gelukte
eerst den dierentemmer het geheel onken
bare lichaam van Eyssette te ontrukken
aan het dier en dit in een kleinere kooi
te drijven.
De twee onderwerpen, waarover
de Parijsche bladen zich warm maken,
zijn de bekende oorlog op Madagas
car en het bezoek van koning Leo
pold van België aan president Faure.
Allerlei geruchten omtrent dit laatste
doen natuurlijk weer de rondte. Het
moet als stellig en zeker worden be
schouwd, dat tusschen deze beide re-
geeringshoofden over den toestand
in den Congo-Staat is gesproken, en
het is vooial hierom, dat zoovele ge
ruchten aangaande deze quaestie in
omloop zijn. Volgens een Fransch
tijdschrift M'Eclair" genaamd, moet
er tusschen België's koning en pre
sident Faure beraadslaagd zijn over
den eisch van Lord Salisbury, die,
als schadeloosstelling voor de terecht
stelling van den Engelschman Stokes,
afstand vordert van een gedeelte van
het gebied gelegen aan den Nijl, en
dat tot nu toe door het bestuur van
den Congo als wettige bezitting be
schouwd werd.
Een ander bericht luidt, dat koning
Leopold besloten heeft tot Zaterdag
in Parijs te blijven. Hij moet tot
dit besluit zijn overgegaan na een
dejeuner, aangeboden aan den mi
nister van buitenlandsche zaken, Ha-
notoux. Vóór 't vertrek des konings
komen er wellicht nog berichten uit,
wat er tusschen koning Leopold en
Faure verhandeld is. Tot nu toe
ligt er nog een sluier over de Congo-
quaestie.
Volgens een telegram door den
minister van oorlog generaal Zur
Linden, openbaar gemaakt, moet het
den Franschen gelukt zijn de ver
sterkte stellingen, welken de Hova's
hadden ingenomen wederom te her
overen. Het leger der Hova's telde
5Ü00 maarschappen. Zij werden door
de Franschen van drie zijden bestormd
en lieten 80 manschappen achter,
terwijl van de Franschen slechts eenige
Sakalava's, bondgenooten van Frank
rijk, op 't slagveld bleven. Door dit
en meer anderen gevechten is geble
ken, dat van ernstigen en hardnek-
kigen tegenstand van den kant der
Hova's niets te vreezen is. De grootste
vijand voor de Franschen is het kli
maat, dat voor hen doodend is en
reeds zoovele slachtoffers heeft ge-
eischt. Daarbij kwam ook nog, dat
de manschappen zwaren arbeid moes
ten verrichten, zooals het banen der
wegen, die hen naar de hoofdstad
moesten voeren. Het is echter nog
geheel onzekeo of generaal Duchesne
voor 1 October de hoofdstad zal
bereiken en wanneer hij ze zou berei
ken is het nog een groote vraag of
hij er voor zijne soldaten genoegzaam
levensmiddelen zal vinden want hij
twist, die haar vader met den jonker
gehad had, en waardoor zij in de onmo
gelijkheid verkeerde met hem te con
verseren. Zoo zij hem ergens on moeite,
b. v. op eene wandeling?
Wat zoude hij doen? Zou hij haar
aanspreken? Welke houding zou zij tegen
over hem aannemen? Onwillekeu ig
stond ze op, zij kon het niet langer in
huis uithouden. Zij moest naar buiten
in de vrije lucht. Die zoude haar goed
doen. Haar beklemd gemoed zou daar
in de onmetelijke ruimte de vrijheid vin
den.
{Wordt vervolgd).
kon slecht voor twee dagen proviand
mede nemen en zijne soldaten zullen
daar evenals de Hova's door versch
vleesch en rijst in hun onderhoud
moeten voorzien. Met spanning volgt
men te Parijs het geheele beloop
dezer questiën en met belangstelling
wordt de uitslag te gemoet gezien
van den ministerraad, die eene ver
gadering heeft gehouden onder voor
zitterschap van den president Felix
Faure.
Het vertrek der Koninginnen naar
het Loo is bepaald op Vrijdag-voormiddag
omstreeks 10 uur.
De dienst bij Hare Majesteiten op het
Loo zal worden waargenomen door de
heeren jhr. mr. Van Pabst van Bingerden,
kamerheer, jhr. Van de Poll, adjudant
en jhr. Van Suchtelen van de Haere,
ordonnans-officier.
Zondag 27 October zal te Zwolle
de algemeene vergadering gehouden wor
den van den Bond van R. K. werklieden-
vereenigingen in het aartsbisdom Utrecht.
In de vergadering zullen in verschillende
sectiën behandeld worden: le inrichting
van vakvereenigingen 2e arbeid in ge
vangenissen3e arbeiderswoningen en
4e verplichte verzekering.
Het voornemen bestaat, om munt
biljetten van 10 gld. te doen aanmaken,
teneinde te kunnen overgaan tot de in
trekking van 1 millioen aan muntbiljetten
van f 50, welke veel minder in trek zijn
en het in omloop brengen in de plaats
daarvan van muntbiljetten van f 10 op
gelijk nominaal bedrag.
Bij Koninklijk besluit is mr. J. G.
Gleichman benoemd tot voorzitter van
de Tweede Kamer der Staten-Generaul,
voor het tijdperk der tegenwoordige zit
ting.
Alle militairen, officieren en min
deren, die benoemd werden tot ridder
van de Militaire Willemsorde, of in die
orde in rang werden verhoogd naar aan
leiding van hun moedig, beleidvol en
trouw gedrag op Lombok, ontvingen, naar
aan De Tel. wordt medegedeeld dezer
dagen van H. M de Koningin Wilhel-
mina een fraaie fotografische afbeelding
van het tafereel, toen H, M. in de Malie
baan generaal Vetter het ordeteeken op
de foist speldde. De fotografiën dragen
de eigenhandige onderteekening van
Koningin Wilhelmina, benevens eene op
dracht.
Zondag had te 's Hertogenbosch,
op initiatief van den Bond van oud-
zouaven, een groote bijeenkomst plaats,
om te protesteeren tegen de onltrooning
van den Paus, en de bezetting van Rome
door Italië.
Uit alle deelen des lands waren duizen
den en duizenden per extra-treinen aange
komen, zoodat de straten reeds vroeg
bijzonder vol waren.
In liet gebouw der Liedertafel had te-
kwart over tienen 'een bijeenkomst van
afgeva .rdigden plaats, welke werd geleid
door den heer J. W. R. van Gulick, den
voorzitter der Regelingscommissie, waarna
de heer J. J. Küppers, voorzitter van den
Nedeilandschen zouavenbond het woord
kreeg. Deze herinnerde aan de gebeurte
nissen van voor 25 jaar en bracht hulde
aan den juist binnentredenden zouaven-
generaal Charette, wiens aankomst reeds
door het luid gejuich van den op straat
staande menigte was aangekondigd.
Ook de heer Aug. Wils protesteerde
legen de bezetting van Rome, den roof
van den kerkelijken staat en tegen de
gevangenhouding van den paus. Alle
sprekers eindigden meteen «leve de paus"
en een «leven de koninginnen".
De afgevaardigden en de buitenstaan-
den trokken hierop met hun bijna 120
banieren (alle opgerold) in optocht naar
de kathedraal, waar meer dan 10,000
personen werden toegelaten. Langer dan
een half uur duurde het eer allen ge
plaatst waren. Na eenige kerkelijke plech
tigheden zong de heer W. Deckers het
«Wat zijt gij groot, gij koning van den
tijd", van Verhulst, waarna dr. Schaepman
den katheder besteeg tot het uitspreken
der protest-rede.
Deze noemde den dag een van schande
voor de zegepi alenden, een van eer voor
de verjaagden, een dag van vrees en
wroeging voor hen die buit behaalden,
en van hoop en vertrouwen voor de
beroofden.
Spr. wees daarna op wat Herodes was
geweest, en noemde vervolgens den nu
volwassen geest der revolutie den Hero
des van onzen tjjd, die zegt: «ik wil niet
dienen," die de stedehouder van Satan
op deez' aarde is.
Daarna vroeg spr. wat de wereldlijke
souvereiniteit des Pausen is en noemde
deze geen gevolg van begeerte naar macht,
maar een uitvloeisel der liefde. Hem die
souvereiniteit te ontrooven was meer dan
statenroof, het was een aanslag op Gods
heerschappij, althans op het zichtbare
teeken daarvan.
Spr. noemde het een leugen, als men
beweerde dat de Paus geen gevangene
was. De Paus is niet vrjj waar men hem
zijn onafhankelijkheid heeft ontnomen,
wijl zijn majesteit te grabbelen wordt
gegooid -aan laag en laaghartig gepeupel.
Wij weten dat de Paus een gevangene
is, maar ren koning in zijn gevangenschap.
Zijn lijden eischt goddelijke kracht en
God zal die geven. Zijn protest is ons
protest, en daarom protesteeren wij allen
tegen den Statenroof van 20 September,
tegen het geweld aan den H. Stoel en
aan de voorzienigheid Gods gepleegd.
Wij projesteeren nog na 25 jaar, wijl
Gods rechten nooit verjaren.
Is dat protest ijdel; klinkt en vergaat
het met den klank?
Wij weten beter. Gods rechten verja
ren nooit. God zelf heeft geprotesteerd.
Spr. [herinnert daarbij aan den toestand
van Rome, vergeleken hij dien van voor
25 jaar.
Na een gebed voor de Christenheid en
voor de eenheid in en door de kerk, vroeg
spreker; wanneer zal de engeltkomen
om de banden van Petrus te slaken? De
dagen zijn donker, maar wij weten, dat
achter de wolken is het licht der gerech
tigheid, de zon van God.
Na deze rede werd het bondsvaandel
der zouaven gezegend.
Aan het einde der plechtigheid werd
medegedeeld, dat de Paus langs telegrafi-
schen weg den plebaan Brouwers had
gemachtigd, allen den apostolischen zegen
te geven.
Onder de duizenden die tegenwoordig
waren werden o. a. opgemerkt, de Ka
merleden Vermeulen, Kolkman,Borret, e.a.
In den loop van den namiddag vertrok
ken de meesten der van elders gekomenen
weer met extra-treinen naar hun woon
plaatsen, zoodat spoedig weer de gewone
stilte in Den Bosch heerschte.
Naar wjj vernemen zullen De Erven
Loosjes te Haarlem met 1 Januari 1896
een nieuw Tijdschrift uitgeven. Op de
manier van de bekende «Review of
Revieuws" zullen zij een «Hollandsche
Revue" gc-ven, die de meest bekende
Hollandsche, Fransche, Engelsche, Duit-
sche en Amerikaansche tijdschriften maan
delijks zal bespreken en «reviewen";
bovendien zullen er eenige belangrijke
hoofdartikelen aan toegevoegd worden,
als Maandelijksch overzicht van de wereld
geschiedenis; Levensschetsen van bekende
tijdgenootenKritiek over nieuw ver
schenen boeken en politieke karikaturen,
enz., enz. De Hollandsche Revue zal ge
redigeerd worden door Frans Netscher
te Rotterdam en maandelijks per afleve
ring 3 vel kwarto (48 pag.) bevatten.
De piijs van dit geïllustieerde tijdschrift
zal waarschijnlijk slechts f 7.50 per jaar
bedragen.
Gisterenavond is aan boord van de
Dubbeldam (Madeirense), een der pas
verkochte stoomschepen der Amerikaan
sche Stoomvaai t-Maatschappij, liggende
in de Rijnhaven te Rotterdam, en die
heden zou afvaren, de stoomketel gespron
gen. Bij dit ongeluk werden drie per
sonen gekwetst, waarvan een zeer ernstig.
De gewonden zijn naar het ziekenhuis
vervoerd.
imersfoartsche H iel rij «lersclub
W. O. A.
Zondag 29 September clubtocht naar
Utrecht ter bijwoning van de volks
spelen.
Afrit 's morgens 10 uur precies.
Op goede opkomst rekent de captain
G. ITTMANN.
■.-ancgjiBK.in.im.il I. I Lil
Naar wij uit goeden bron vernemen
zal het ziekenhuis «Aldegonde," inwen
dig gerestaureerd en verbeterd, eerst op
Maandag 4 November a.s. heropend wor
den.
Bij Koninklijk besluit is benoemd
tot luit.-kolonel bij het 5e regiment inf.
de majoor J. M. Buffart van het korps,
tot kupitein de eerste luit. W. A. Ver
hoeven van het le regiment, gedetacheerd
bij het koloniaal werfdepot.
De navolgende onderofficieren van
het 5e Reg. Inf. zijn geslaagd in het
examen voor den rang van tweede luite
nant en zullen voor eene benoeming als
zoodanig in aanmerking worden gebracht
K. Spoelstra, voor de Infanterie h. t. I.
J. W. A. van den Vrijhoef voor de In
fanterie O. I., H. J. Scheffer voor Adminis-
stralie h. t. 1., W. J. H. van der Poel
voor Administratie O. I.
De bij het 5e Regt. Inf. tot kapi
tein benoemde Eerste luitenant Jhr. D.
H. Barchman Wuijtiers, van het Regi
ment Grenadiers en Jagers, wordt belast
met het bevel over eene compagnie van
het 5e bataljon van het Korps te Utrecht
in garnizoen.
Naar wij vernemen zijn bij Koninkl.
Besluit in hunne rang overgeplaatst naar
het Regiment Grenadiers en Jagers, den
Kapitein Jhr. A. H. M. M. Pabst van
Bingerden en de le luitenant C. P. Koene
beiden van het 5e Regiment infanterie.
De eerste luitenant L. A. H. Ane-
maet van het 5e Regt. Inf. die tot Kapi
tein benoemd is bij het le Regiment in
fanterie, komt te Leeuwarden in garni
zoen.
