NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad voor de Provincie Utrecht No. 11. Zaterdag 6 Februari 1897. Zes-eu-twintigste jaargang. Abonné'sLeest flit s.v.p. Landkaart van Nederland, 30 cents. BUITENLAND. BINNENLAND. Feuilleton. Mrs. Blatclrfl's uiterste wil. Amersfoortsche Courant V. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden f 1.Franco per post door het geheele Rijk. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. ADVERTENTIËN: Van 16 regels /"0.40; iedere regel meer 5 Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Uitsluitend voor de Abonné's op dit blad of zij die zich daarop abon- neeren heeft de uitgever tot 1 Maart 1897 de tot den laatsten tijd bijge werkte waarop alle plaatsen en gehuchten voorkomen, benevens het plan tot Droogmaking van de Zuiderzee, ver krijgbaar gesteld tegen den geringen prijs van slechts Voor niet abonné's is de prijs dezer Landkaart f 1,50. De Landkaart is groot 85 bij 71 cM. Abonné's die de Landkaart verlan gen, gelieven de Bon op de vierde pagina uit te knippen en duidelijk ingevuld met naam en woonplaats aan den looper ter hand te stellen of aan het Bureau te doen bezorgen. Zij die de Courant per post ont vangen zenden de ingevulde Bon met 35 cents aan postzegels aan DEN UITGEVER. Meer dan anders wordt onze aan dacht getrokken naar Kreta, waar weer een opstand op het punt schijnt te staan om uit te breken, indien hij al niet is uitgebroken, meer dan anders, want misschien gaat een onzer hoofdofficieren naar dat eiland, om zich aan het hoofd der gendarmerie te stellen, om alzoo de orde te helpen bewaren of te herstellen. Onder de oogen der Turksciie troe pen worden op Kreta tegenwoordig weer nieuwe gruwelen begaan. Een der mooiste en grootste dorpen in den omtrek van Kanea, de hoofdstad, is door de Turken uitgebrand en vreedzame mannen, die zich lieten zien in de straten van Kenea, zijn vermoord geworden. Bij gelegenheid oefenen de Christenen vergelding uit op hun manier, die bijna geheel de zelfde is als die der Turken. De goeverneur ziet lijdelijk toe en ver ontschuldigt zich met het gebrek aan instructies uit Konstantinopel. Nu en dan zenden Frankrijk en Engeland oorlogschepen naar het eiland, maar deze stoomen na eenige dagen weer weg. De Russische vloot in de Zwarte Zee houdt zich bezig met haar win- teroefeningen. De Europeesche pers roemt de wijsheid der Russische poli tiek, die de Turksche regeering wist te beschermen voor de machtige ver ontwaardiging der mogendheden, immers, men moest zorgen het Maho- medaansche fanatisme niet te ontboeien en de Christenen te behoeden voor een algemeene slachting door do Turken Deze wijsheid werd insgelijks ge prezen in een tijd, toen duizenden en duizenden Armeniërs door de Kur- den en door het gepeupel van Kon stantinopel vermoord werden. Deze politieke wijsheid vindt thans een aardige illustratie door de toestanden op Kreta, waar ondanks alle «be loofde" hervormingen des Sultans, ondanks een christelijken gouverneur, ondanks de belangstelling van geheel Europa, elke Christen zijn woning verschanst tegen de Turksche troepen, de moordenaarsbenden, die de Porte uit Soedan en uit Tripolis naar het eiland heeft doen overkomen wijl zij nog barbaarscher en hardvochtiger en fanatieker zijn dan de Turken zelf. Inderdaad, de groote mogendheden laden zware verantwoordelijkheid op zich. Haar veranderlijkheid, haar toe geven aan Engeland, dat geweld wil gebruiken tegenover het Turksche rijk, aan Rusland en Frankrijk, die mee gaande willen zijn voor den Zieken Man, hebben veel kwaad berokkend aan de Christenen in de Turksche gewesten. Men zou met Engeland willen meegaan, want de geschiedenis leert, dat van het Rijk van Osman het eene stuk voor en het andere na kan worden afgesneden, zonder dat de fanatieke strijd, waarvoor Rusland zegt te vreezen, is uitgebroken onder de Mahomedanen. Om tot Kreta terug te keeren, het aantal Turksche troepen daar schijnt ongeveer 1600 man te zijn; zij zullen wel niet in staat zijn groote daden te verrichten, daar volgens de nieuw ste mededeelingen de Sphakioten, de onafhankelijke,dappere bergbewoners, afdalen van hun hoogten om een einde te maken aan de Turksche gruwelen. Het honderdtal Montenegrijnen, die opgenomen zijn in het korps der gendarmerie op Kreta, kan ook niet veel uitvoeren, maar hun haat tegen de Turken zit dieper dan hun afkeer, als Slaven, voor de Grieken, en zij zullen dus voorloopig op de hand der Kretenser Christenen zijnmaar zijn de Turken eenmaal afgetrokken, dan mogen de bewoners van het eiland op hun hoede zijn voor de zonen der Zwarte Bergen. Al de kleine middeltjes der Euro peesche diplomatie verergeren nog slechts den toestand, in plaats van dien te verbeteren. Uit een politiek, zoowel als uit een zedelijk en gods dienstig oogpunt, moet er op aan gedrongen worden om het eiland de vrijheid te geven, en het alleen op te leggen het betalen van een cijns aan den Sultan, als vervanging der recht matige inkomsten, die hij van het eiland trekt. Maar «rechtmatig" is niet zooveel, het grootste gedeelte der geldsommen, die naar Konstantinopel vloeiden, was den Kretensers weder rechtelijk en willekeurig afgeperst. Ondertusschen wacht Kreta op hulp in zijn tegenwoordigen toestand. Nog, kan men zeggen, is de opstand niet uitgebroken. Maar duizenden gewa pende Christenen staan voor Kandia, bereid om zich, ingeval hun geloofs- genooten gevaar loopen, op de stad te werpen. In de nabijheid zijn reeds tal van Christen- en Turksche dor pen in de vlammen opgegaan. De consuls zijn van meening, dat, wan neer de beweging niet terstond tot stand wordt gebracht, zij algemeen zal worden. En hoe wil men haar in eens tot staan brengen. Dr. Nansen heeft in een vergadering van het Aardrijkskundig Genootschap te Christiania een lezing gehouden over zijn Noordpool-expeditie. Aan het slot van zijn voordracht zei hij, dat de FVam-expeditie de manier heeft aangetoond waarop voortaan onderzoekingen in de Pool streken uitgevoerd moeten worden. Hij hoopte dat er nog meer tochten zouden volgen. De beste weg voor een expeditie zou zijn, door de Behringstraat te varen, dan koers te zetten in noord-noord-oostelijke rich ting en daarna in het ijs mee te drijven met de strooming, welke de reizigers, daarvan was hij zeker, naar de kust van Groenland zou brengen. Nu de Frani-expeditie de grootste uitkomsten verkreeg, welke nog ooit werden bereikt, zou een op dezelfde wijze uitgeruste expeditie het best geschikt zijn voor het onderzoeken van de bekende Poolstreken. Men maakt zich in Zwitserland zeer ongerust over een regiment soldaten, dat in den Mossepas, op een hoogte van 1431 meter, in de sneeuw is blijven steken. Het is het le regiment artillerie, dat op weg was van Aigle naar Thun. Men weet, dat het den nacht van 23 op 24 Januari in den pas heeft moeten doorbrengen, zonder eenige beschutting in een zwaren sneeuwstorm. Maar verder is nog niets van de vermiste soldaten ver nomen. Den 22sten lag de sneeuw er al 3.50 meter hoog. Twee brigadiers van de Fransche grenswacht zijn op den berg Ballon d'Alsace (Vogesen) in een sneeuwstorm onder de sneeuw bedolven. De een is, achttien uren na zijn val, in een afgrond gevonden, met een gebroken been. Den ander vond men dood op Duitsch grondgebied. l)e Minister van Binnenl. Zaken heeft beantwoord het verslag der Tweede Kamer over het wetsontwerp tot invoering van een wettelijken tijd. De Minister zegt, dat hij den Midden Europeeschen tijd wel in meerdere mate dan bij aanneming van den Greenwichlijd of van den Amsler- damschen tijd, van den zonne-tijd wordt afgeweken, doch dat dit be zwaar in de practijk niet behoeft te wegen De Minister heeft den vrij aigemeenen wenseh trachten te be vredigen, waarbij de doorslag werd gegeven door de gronden die ten gunste van eenige ervaring van het arbeidsleven pleiten, als hygiërfLch gunstig en als leidende tot besparing van kunstlicht. Die hygiënische en oeconomievoordeelen zijn uiteengezet door verschillende gezaghebbende schrijvers in de Nieuwe Rolt Cour., Hel Utrer.hlsch DagbladHel Vader land, Hel Nieuws van den Dag, De IndépendanceDe Gids, De Vragen van den Dag. terwijl uit verschillende handelskringen op het voordeel ge wezen is der vergemakkelijking van den handel met Duitschland door aan sluiting bij de daar te lande gevolgde tijdrekening. De Minister handhaaft het wets ontwerp zooals het luidt. De Tweede Kamer der Staten- Generaal is tot hervatting harer werk zaamheden bijeengeroepen tegen Dins dag 16 Februari e. k, 's namiddags 2 uur. Naak het Enoelsch van HUGH CONWAY. HOOFDSTUK I. 3) De stervende vrouw bewoonde een I groot huis, dat op den top van den I heuvel lag, welke Oversea beheerschte. In welk gedeelte der stad men ook I stond, kon men dat huis zien. Toen het huis werd gebouwd, had men het een wijdsklinkenden naam gegeven maar die naam was reeds sinds ge- ruimen tijd vergeten. Spotnamen aan personen of zaken gegeven blijven dikwijls veel langer leven, dan hunne oorspronkelijke namen, en zóó was dit huis sinds jaren bekend geweest onder den naam van "De Folly" of "Barnes, Folly" (Barnes, dwaasheid). Bedoelde Barnes, aan wien het zijn naam ontleende, was een sanguinisch man, die zich in het hoofd gezet had, dat Oversea bestemd was door hem één' der aanzienlijkste zeebadplaatsen in Engeland te worden. Hij was een koopman, die in de plaats rijk was geworden, en haar, zeker ten gevolge daarvan natuurlijke voordeelen toe kende, waarvoor schier niemand buiten hem oogen had. Zijn' theorie was, dat, zoo er maar geschikte woningen werden gebouwd, menschen van stand en van aanzien er van alle kanten naar toe zouden stroomen. Zijn denk beeld getuigde zeker van liefde voor de plaats zijner woning en strekte hem tot eere, maar het bracht hem geen voordeel aan. Om de juistheid ervan te bewijzen, bouwde hij een kolossaal huis op den top van den heuvel. Het kostte hem eenige dui zenden ponden, en toen het gereed was, deed zich niemand op om het te koopen of te huren. Dientenge volge betrok Mr. Barnes het zelf en leefde er eenige jaren in men kon niet zeggen dat hij het bewoonde; daar hij een ongehuwd heer was, namen hij en zijn' omgeving slechts één vleugel in beslag. Weldra vielen ook andere speculatiën verkeerd uit; Mr. Barnes ging bankroet, en stierf doodarm. Daarop kwam het huis in handen van de hypothekaire schuld- eischers, die een anderen waaghals wisten te vinden, aan wien zij het verkochten voor een derde van de som, welke het Barnes had gekost. Door den nieuwen eigenaar wer den verschillende krampachtige, maar vruchtelooze pogingen gedaan, om het winstgevend te maken. Beurtelings was het een kosthuis zonder kostgan gers, een hotel zonder logeergasten, een school zonder leerlingen, en een water-geneesinrichting zonder patiën ten. Toen werd de strijd opgegeven, en bleef het verscheidene jaren leêg staan gedurende dien tijd deed het alleen dienst als uitmuntend baken voor de Kanaalloodsen, of als waar schuwend teeken voor speculanten, die het in den zin mochten krijgen in Oversea iets op touw te zetten. Korten tijd nadat Cuthbert Wrey zijn ambt van hulpprediker van St. Nicolaas had aanvaard, brak er voor «Barnes' Folly" een' nieuwe periode aan. Het gerucht verspreidde zich in de plaats, dat de tegenwoordige eigenares van het ledigstaande huis besloten had het te gaan bewonen. Hoe zulk een weinig begeerlijk pand in het bezit van Mrs. Blatchford was gekomen, lag in het duister; waar schijnlijk had zij het voor hypothe kaire schuld over moeten nemenmaar het was in ieder geval reeds sinds jaren haar eigendom, en haar plan was zooals het publiek beweerde. De vensterluiken werden weêr geopend; schilders, stukadoors, behangers waren driemaanden lang ijverig en met succes in het huis werkzaamer kwamen wagenladiugen meubelen aan, en Bar nes Folly werd weêr betrokken. Daar alleen een excentriek mensch het in het hoofd kon krijgen zulk een huis uit vrije beweging te gaan bewonen, verbaasde het de bevolking van Oversea volstrekt niet, toen zij tot de ontdekking kwam, dat Mrs. Blatchford exentriek was. Zij was een weduwe van omstreeks vijf en vijftig jaar voor zoover de men schen wisten, zonder zoon, dochter of nabestaande. Zij was hooghartig als een' Spaansclie, trotsch als Lucifer, en koud als de Oostewind. Zij leefde in het groote huis in volstrekte af zondering; zij bracht geen bezoeken en ontving geen menschen. Dat zij rijk was, was duidelijkmaar niemand wist hoe groot haar vermogen was. Tegenover menschen van haar stand, met wie het toeval haar in aanraking bracht, was zij terugstootend beleefd tegenover hare ondergeschikten was zij streng rechtvaardig. Zij toekende voor de plaatselijke instellingen van liefdadigheid ernstig en als iemand van zaken, maar ruim inen ofschoon zij alleen leefde, was haar huishouden toch op onbekrompen voet ingericht, wat den winkeliers van Oversea zeel ten goede kwam. Deftig en alleen liet zij zich in haar groot rijtuig rond rijden en uitgezonderd Cuthbert Wrey, was er niemand in de nabuur schap van wien kon gezegd worden, dat hij op vriendschappelijken voet met haar stond. Zonderling genoeg had er tusschen Mrs. Blatchford en den hulpprediker sinds eenige jaren iets bestaan, dat zeer naar vriendschap zweemde. Over eenkomstig zijn plicht, had hij haar kort na hare aankomst een bezoek gebracht, t Kan wezen, dat ziju gun stig voorkomen en zijne aangename

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1897 | | pagina 1