nieuwe
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
voor slechts 30 coots
Een rijke vrouw,
Uil Amerika naar Holland."
BUITENLAND.
BINNENLAND.
No. 49.
Zaterdag 19 Juni 1897.
Zes-en-twintigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
Aan onze lezers!
Feuilleton.
Amersfoortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden f 1.Franco per post door het geheele Rijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in tezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels 0.40; iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Zoolang de voorraad strekt leveren
wij onzen lezers
niet meer en niet minder dan
oorsp. roman van P. F. Brunings.
Men haaste zich dit boeiende boek
bij den Uitgever dezer te doen afhalen,
daar de voorraad niet groot is.
Onlangs is eene Engelsche expeditie
op de Alghaansche grens door een
ramp getroffen, die bijzonder groote
gelijkenis oplevert met den overval
van de Nederlandsche troepen op
Lombok, en ten bewijze daarvan
deelde de N. R. Ct. het volgend ver
slag mee door den correspondent van
The Times uit Simla aan zijn blad
gezonden
De Heer Gee, de politieke ambte
naar, werd Donderdag, bij zijn komst
in het dorp Maizar, ten zuiden van
Sjerani, door het hoofd van de plaat
selijke stammen, wiens houding vol
maakt vriendschappelijk was, ontvan
gen. Met een klein geleide cavalerie
bezocht hij Dotoi, zes mijlen verder.
Niets gebeurde wat achterdocht wekte.
Op zijn terugtocht verschafte Sadda
Chan, het hoofd van Sjerani, leeftocht
voor de Britsche officieren en de
Mohammedaansche sepoys onder het
geleide. Deze gastvrijheid moet de
waakzaamheid van de expeditie op
een dwaalspoor hebben geleid, aan
gezien de Pathans het leven van wie
hun gist zijn geweest plegen te spa
ren. Juist was de lunch afgeloopen,
toen er plotseling een hevig vuur uit
de vele kleine torens, die het dorp
beschermen, werd geopend. De af
stand was zoo klein, dat alle zes
officieren, op wie het vuur het eerste
gericht werd, bijna oogenblikkelijk
neergoschoten waren. Alleen de heer
Gee bleef ongedeerd.
Het schot, dat tot dezen verrader
lijken aanval het sein gaf, werd afge
vuurd door een malik met name
Alambe, die met Sadda Chan de
grootste vriendelijkheid getoond had.
In weinige oogenblikken was de troep
in een kring van vuur gesloten. On
geveer 50Ü man, die op het sein had
den gewacht, namen aan den aanval
deel. Van de gewone officieren zijn
nog geen bijzonderheden vernomen,
maar het schijnt duidelijk, dat zij
geen verdedigende stelling konden
innemen, aangezien zij in het open
veld lagen, terwijl hun aanvallers door
muren en andere beschuttingen gedekt
waren. Men trok dus op Sjerani terug.
Onder weg werden de benden versterkt
tot ongeveer 1000 man, die den troep,
door dooden en gewonden in zijn be
wegingen gehinderd, bestookten. Aan
gene zijde van Sjerani zag men nog
meer inlanders over de heuvelen ten
noorden der Totsji aankomen, blijk
baar om den terugtocht af te snijden
maar zij trokken af, toen de verster
king, door kapitein Cooper uit Datta-
chel gezonden, verscheen. De troep
bereikte deze plaats niet voor elf uur
's avonds, negen uur na den eersten
aanval.
Onze grootste verliezen leden wij
te Maizar, waar de vijand alle voor
deel had van eene verrassing en scho
ten op dicht opeengepakte mannen.
De Waziri's moeten vijftig man aan
dooden verloren hebben en een groot
aantal gewonden, waaronder vier
mullahs of priesters, die de dweep
zieke inlanders stonden aan te vuren.
Het is zeker, dat het verraad met
zorg was voorbereid. Het bezoek aan
Maizar was op Woensdag vastgesteld,
maar zware regens hielden den marsch
een dag op, en gaven dus den Waziri's
gelegenheid zich te verzamelen. De
hoofden, die zoo groote vriendelijkheid
toonden, deden geen poging den aan
val tegen te houden en bewezen aldus
hun medeplichtigheid.
Het 33e regiment Pundzjab-lnfan-
terie is van Bannoe naar de Totsji
getrokken, terwijl het 3e Sikhs op
weg is van Kohat naar Bannoe. Geen
uur is verloren om het garnizoen te
versterken. Kolonel Gray, bevelheb
ber in de Totsji-vallei, zal over een
paar dagen 1600 man met zes berg-
stukken en een eskadron cavalerie te
Datta-chel samengetrokken hebben.
Er heeft geen verdere vijandelijke
betooging plaats gehad. De Waziri's
hebben een bode gezonden naar den
mullah Powindah, die den Waziri-
opstand van drie jaren geleden aan
voerde maar de mullah weigert hen
te helpen. Waarschijnlijk zullen zij
op Afghaansch grondgebied vluchten,
zoodra de strafexpeditie verschijnt.
Zuidelijk Waziristan is rustig, maar
men heeft de voorzorg genomen, de
posten tusschen Tonk en Wano te
versterken.
Reeds zijn de troepen in gereedheid
voor eene afstraffings-expeditie.
De onderhandelingen over den vrede
tusschen Turkije en Griekenland schie
ten wel niet bijster hard op, maar
de loop, die de zaken in het Oosten
nemen, geeft toch wel eenige reden
tot tevredenheid.
De groote mogendheden zijn tot
nu toe vrijwel eensgezind gebleven.
Aan de Daily Mail werd vóór een
paar dagen wel uit Constantinopel
geseind, dat de vredesonderhandelin
gen naar alle waarschijnlijkheid op
niets zouden uitloopenEngeland en
Frankrijk hielden Griekenland de
hand boven het hoofd, Rusland en
Duitschland daarentegen verdedigden
de eischen van Turkije. Maar het
schijnt, dat die berichtgever de din
gen veel te donker heeft ingezien.
Er doen zich tusschen de mogend
heden onderling wel eens kleine haken
en oogen voor, maar in het algemeen
blijft toch de eensgezindheid bewaard.
En Turkije heeft zich bereid ge
toond te marchandeeren. We weten
dat het al heel wat van zijne eischen
heeft laten vallen. Van de zijde der
mogendheden zal nu weer een nieuw
bod worden gedaan. Volgens den
Atheenschen correspondent der Daily
Chronicle zullen de vertegenwoordi
gers der mogendheden Turkije voor
stellen, genoegen te nemen met de
volgende bepalingen Turkije ontvangt
1.600,000 Turksche ponden en den
oogst van Thessalië, dat na den oogst
tijd door de Turken ontruimd wordt;
een commissie wordt benoemd voor
de strategische wijziging der Thes-
salische grenzen en aan de beslissing
zullen beide partijen, Turkije en Grie
kenland, zich onderwerpen. Over
de capitulaties wordt nader niets ge
meld 't staat trouwens vast, dat de
eisch van Turkije opheffing van deze
voorrechten, niet zal worden ingewil
ligd. En in hoever de capitutaties
gewijzigd zullen worden, konden de
mogendheden nu ook nog moeilijk
zeggen. Dat is een détailquaestie, en
vóórdat deze kan geregeld worden,
behoort te zijn onderzocht, welke
misbruiken de in Turkije wonende
Grieken van de capitulaties hebben
gemaakt.
Turkije zal, naar men verwacht,
wel eindigen met deze voorwaarden
aan te nemen.
Een beredeneerd verslag of over
zicht van de plaats gehad hebbende
verkiezingen, is zeker op dit oogenblik
nog moeilijk te geven, wel een zekeren
indruk. En die is voor de liberale
partij niet gunstig.
Evenals in 1887 na de toen plaats
gehad hebbende kiesrecht-uitbreiding,
zijn het de liberalen die ook nu weer
de grootste verliezen hebben geleden,
de besten hunner mannen zagen
vallen, of althans in herstemming
komen.
De liberale partij verloor reeds: in
den Haag één zetel, verder Ede, Wijk
bij Duurstede, Breukelen, Leiden en
Tietjerksteradeel, voor welke laatste
vijf districten respectievelijk zitting
hadden de heeren jhr. A. W. van
Borssele, jhr. mr. W. H. de Beaufort,
jhr. mr. J. E. lluydecoper van Maars-
seveen, Bool (in wiens plaats mr. L.
H. Drucker als liberaal candidaat was
gesteld) en mr. H. P. de Kanter.
In den Haag is de lib. Guyot niet
herkozen. Daar is gekozen de anti-
rev. Krap.
Te Winschoten is het liberale
(protect.) Kamerlid B. L. Tydens ge
vallen. Daar komen de soc.-dem. mr.
P. J. Troelstra en de radicaal dr. D.
Bos in herstemming.
Te Amsterdam en te Rotterdam
moet voor alle districten eene herstem
ming plaats hebben. De heer mr.
A. Kerdijk is in deze herstemming
niet begrepen.
Geen der sociaal-democratische can-
didaten is bij de eerste stemming
gekozen. Mr. P. J. Troelstra komt.
in 3 districten in herstemming, na
melijk in Leeuwarden met den heer
C. V. Gerritsen, radicaalin Tietjerk
steradeel met den heer J. D. de Vries,
anti-rev. en in Winschoten.
K Czn. de Boer, in Zaandam her
kozen, is de eenige radicaal die terstond
gekozen werd.
Opmerking verdient voorts, dat èn
te Amsterdam èn te Rotterdam waar
men met meer of minder succes over
leg gepleegd heeft, om de liberalen
bij de stembus te doen samenwerken,
de uitslag der verkiezingen in het ge
heel tot geen beslissing leidde; in
s' Gravenhage, waar men ook al kib
belend Dsamen werkte"' moet in twee
districten herstemming plaats hebben
en in het derde is de anti-liberale heer
J. Krap gekozen.
Fidelia usque ad mortem.
DOOR
BLACK.
6)
«Zij wil niets gebruiken" zei de oude
vrouw, op klagenden toon. "Dat is
ook volstrekt niet noodig" antwoordde
de dr. Geef baar koud water of limo
nade en leg koude doeken op haar
hoofd." «Is dat het water, dat gij
haar te drinken geeft vroeg hij een
glas water dat op de tafel stond opne
mende en tegen het licht houdende.
»Ja," antwoordde de oude vrouw.
Maar mensch, dat is slecht water."
"'k Heb het toch pas uit den put
gehaald." antwoordde deze. "Waar
is de put?" "Breng er mij heen" zei
de docter. De oude vrouw bracht
hem naar den put, die achter het huis
lag. "En dat daar," vroeg hij op een
klein gebouwtje wijzende, dat er
dichtbij stond. "Dat is No. 100,"
antwoordde de vrouw. Ik had het
nooit kunnen denken van zulk een
deftig heer, maar ik heb het duidelijk
gehoord, de docter vloekte. "Hoe is
het toch in 's Hemels naam mogelijk
om zoo stom te zijn, zei hij. »Vlak
hij het huis waar geen afvoer is voor
het vuile water, dat er aUes omheen
en zoo naar den put loopt, omdat
deze veel lager dan het huis ligt, en
dan vlak bij dat daar, zei hij verach
telijk op het kleine gebouwtje wijzende.
Niet eens een gootsteen in de keuken,
alles uit de deur gegooid, vaatwater,
vuilwater enz. Die mensehen hebben
niet het minste begrip van de een
voudigste wetten der gezondheidsleer,
zij leven als heesten en zij sterven
ais beesten," hoorde ik hem mom
pelen.
Daarop ging hij weer naar binnen.
Ik hoorde hoe hij de oude vrouw
uitlegde, dat het water eerst gekookt
moest worden, en als het dan koud
was, aan Karin te drinken moest ge
geven worden. "Zóó is het vergif,"
zei hij. Tot Lars zeide hij"Ga met
mij mede, dan zal ik u een drankje
voor Uwe vrouw meêgeven." Lars
kwam terug met een drankje waar
van hij Karin om 't uur een lepel
moest geven. Den ganschen nacht
waakte hij weder bij haar bed. Ik
waakte mee. Ik hoorde Karin praten
van een ander land, vol mooie bloe
men, waarheen zij wilde gaan, ik
hoorde haar angstig om Lars roepen,
dat hij zich moest haasten om alles
in te pakken voor de reis, en wij
nemen Dollar ook mede. "Want Lars,
zeide zij, Tante heeft het geld ver
zonden. Nu kunnen wij vertrekken"
riep zij uit. "Zij ijlt» antwoordde
Lars aan de oude vrouw, die boven
wat gerust had en hem nu af kwam
lossen om Karin op te passen. Den
volgenden dag kwam de Dr. terug.
Ernstig stond hij bij het bed van
Karin, en luisterde naar hare woor
den. Hij hekeek het drinkwater dat
de oude vrouw nu gekookt, had, proefde
de limonade en beval voor alles rust
aan. Ik stond op om hem de hand
te likken, met de andere streelde hij
mij even op den kop voor hij vertrok,
zeggende: "Goed dier, pas j e zoo goed
op je meesteres." Lars bracht hem
naar zijne buggy en ik liep mede. Ik
hoorde Lars met dofFe stem vragen
of er gevaar was. »Zij is jong, men
kan alles van haar krachtig gestel
verwachten» gaf de Dr. ten antwoord.
Ga voort met het drankje, morgen
kom ik terug.» Helaas, helaas, Karin
werd niet beter; na drie dagen hoorde
ik de oude vrouw aan twee andere
vrouwen, die kwamen vragen hoe
Karin het maakte, vertellen dat zij
dood was. Dien nacht even voor
twaalf uur, had ik op eens zulk een
droevig en benauwd gevoel gekregen.
Het was als of mij op eenmaal iets
naderde waarvan ik bang werd, 't deed
mij precies aan als treurige muziek.
Ik ging naar buiten, en stiet daar
een droevig klagend gehuil uit. Ik
kon niet anders. Ik gevoelde dat mij
een groot ongeluk zou overkomen. Ik
heb naderhand van andere honden
vernomen dat zij dat voorgevoel (zoo
noemt men dat) ook hebben. Lars
vloog naar buiten op mijn gehuil, en
voor 't eerst van zijn leven schopte
hij mij. »Wil je wel dadelijk zwijgen
ellendig dier" hoorde ik hem zeggen.
Tegen den morgen vroeg Karin naar
mij. Ik lag wederom voor haar bed.
«Waar is Dollar, hij gaat ook meê.
Lars, zijt gij gereed, het geld is er
nu. Tante heeft het eindelijk gezon
den." Toen nam Lars haar in zijne
armen, zij omhelsde hem, en drukte
haar hoofdje tegen hem aan. Eens
klaps viel dat op zijde en ik zag hoe
zij hare oogen opende en hem strak
aankeek. Daarop glimlachte zij en
sloot hare oogen en zoo sliep zij in,
scheen het mij toe. Nu hoorde ik
echter de oude vrouw vertellen dat
Karin dood was. Wat was dat...
dood? Ik was eventjes de kamer
ingeslopen, en daar lag Karin stil te
slapen, zoo rustig, schooner dan ooit,
alleen zóo bleek, zóo bleek en in hare
handen hield zij een tak witte rozen.
Ik wilde juist weggaan toen Lars
binnenkwam en voor haar bed neder-
knielde. Ik hoorde hem snikken. »0,
Karin, Karin, wat zal mijn leven zon
der u zijn!»
TT.- richtte mij op en zette mijne
pooten op den rand van het bed om
naar Karin te zien, Lars zag mij en
sloeg zijn arm om mijn hals. "Dol
lar, daar ligt nu het vrouwtje.» De
droevige toon zijner stem, het bleeke
gezichtje van Karin, troffen mij zoo,
ik begon ook zacht te kreunen. Eens
klaps sloeg ik mijne pooten om den
