NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht,
No. 86.
Woensdag 27 October 1897.
Zes-en-twintigste jaargang.
BUITENLAND.
BUNNEN LAND.
FEU I E L E T C) N.
Toch gevonden!
•-
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 1.Franco per post door het geheele Rijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in tezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels f 0.40; iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
In de Kreta-quaestie schijnt men
weer een stap vooruitgekomen te zijn.
Men heeft althans weer een candidaat
op het oog als gouverneur van het
eiland. Het is ditmaal de Luxem-
burgsche kolonel Schafer, welke door
alle groote mogendheden gelijkelijk
gewild moet zijn. Reeds voor eenige
dagen waren de mogend heden het
eens over deze keuze, behalve Enge
land weer. Thans heeft ook dit land
zich geschikt naar de anderen en de
keuze van kolonel Schater schijnt nu
voorgoed bepaald. Tevens kan hierbij
worden gevoegd, dat deze candidaat
bereid is om de kiesche en moeilijke,
taak op zich te nemen.
Volgens een telegram uit Londen
waar men het langst aarzelde
schijnt de candidatuur van kolonel
Schiifer een in alle opzichten gelukkige
te wezen. De heer Schafer heeft zich
steeds veel met Oostersehe zaken
bemoeid, hij heeft in Turkije gediend
onder Baker pacha, in Egypte onder
Wolseley, heeft veel gereisd in ver
schillende gewesten van Turkije, is
getrouwd met een Armenische vrouw,
is zelf van afkomst een Luxemburger,
en behoort dus tot een landje, dat
van maar geringe beteekenis is in
Europa en door zijn benoeming nooit
grooteren invloed zal krijgen in het
Oosten. De Times verwacht, dat ook
de toestemming des Sultans zal wor
den verkregen.
Het is te hopen. Het wordt tijd,
dat er een einde komt aan de gespan
nen houding tusschen Turkije en de
mogenheden, welke de Iaatsten maar
belachelijk maakt, en welke, voortdu
rend, zai leiden tot een minder goede
harmonie in het Europeesch concert.
Een benoeming van een gouverneur
voor Kreta, al is dit ook nog niet
het middel voor alles, is toch de eerste
stap tot herstelling van orde en rust
op het eiland.
Nu weet echter de Neue Freie
Presse weer mee te deelen, dat de
Porte de volgende voorstellen doet
volledige autonomie van Kreta onder
souvereiniteit des Sultans: benoeming
van een gouverneur-generaal, die
Turksch onderdaan moet zijn, maar
ook van den Christelijketi godsdienst
mag wezen, en door den Sultan wordt
aangesteldzorg voor de veiligheid
van de Mahomedaansche inwoners
des eilands en van hun goederen door
de handhaving van een Turksch gar
nizoen op Kreta en Turksche oorlogs
schepen op sommige punten der kust;
uitoefening aller daden van bestuur
in naam des Sultans; betaling van
een jaarlijkschen cijns aan den Groo-
ten Heer in Stamboel; behoud der
Turksche vlag voor de handelsschepen
van het eiland
Omtrent de verlaging van invoer
rechten in Transvaal, wordt door
Flavas uit Pretoria geseind De Volks
raad heeft het wetsontwerp tot een
nieuw stelsel van invoerrechten aange
nomen, waarbij voedingsmiddelen
bijna geheel vrijgesteld maar luxe
artikelen bijzonder belast worden.
De aanneming van het ontwerp is
verkregen met de beslissende stem
van den voorzitter. De wet zal eerst
over eenigen tijd worden toegepast.
Kolonel Vassos heeft zijn ontslag
gevraagd als officier in het Grieksche
leger en als adjudant van koning
George. Men betreurt algemeen dit
besluit van den populairen officier,
wiens houding op Kreta zooveel
symphathie heeft gewekt.
Maandagavond, per trein van
6 uur 40 min., arriveerden te Apel
doorn, HH. DD. HH. de Vorst en
Vorstin van Bentheim.
HH. MM. de Koninginnen ontvingen
Haar gasten aan het station, waar
mede ten ontvangst aanwezig waren
de hofdignitarissen jhr. van Pabst
en jhr. van Tets, de hofdames barones
se Rengers en gravin van Limburg
Stirum, bevevens de jagermeester en
de Burgemeester.
Door den beeldhouwer Charles
van Wijk te 's-Gravenhage werd in
opdracht der firma Van Hasselt Co.
aldaar een buste vervaardigd van
H. M. de Koningin. Op verzoek van
genoemde firma en van den heer Van
Wijk heeft II. M. den beeldhouwer op
het Loo enkele oogenblikken de gele
genheid gegeven aan zijn werk naar
het leven de laatste hand te leggen.
De Minister van Oorlog bezocht
gisteren, vergezeld van verschillende
chefs Ede, waarschijnlijk voor terrein
opneming tusschen Ede en Amers
foort in verband met de voorgenomen
militaire wapenschouwing ter gelegen
heid van de troonsbestijging van H
M. de Koningin.
Te Groningen is onder voorzit
terschap van dr. Ch. II. Ali Cohen,
inspecteur van den geneeskundigen
raad voor Groningen en Friesland,
een afdeeling van de Vereeniging
voor lijkverbranding opgericht
Voor de Iluldebetooging der
gezamenlijke Nederlandsche Liefheb
berij-Muziekgezelschappen (Harmonie
ën Fanfare-corpsen) bij gelegenheid
der a. s. Kroningsfeesten hebben zich
tot heden reeds meer dan '200 Gezel
schappen tot deelneming aangemeld
Eene vergadering der voorzitter*
dezer gezelschappen zal binnenkort
te Utrecht of Arnhem plaats hebben.
Alsdan zal een definitief bestuur wor
den geko/.en en vastgesteld worden
wanneer, waar en op welke wijze de
betooging zal plaats hebben. In geen
geval kan dezelve op den feestdag
zelve gehouden worden, daar dien
dag de gezelschappen in hun eigen
gemeente noodig zullen zijn tot op
luistering van te houden festiviteiten.
Zooals men weet wordt deze groot-
sche Iluldebetooging op touw gezet
door den Heer M. .1. H Kessels te
Tilburg die in '95 de zoo uitmuntend
geslaagde betooging der Noord-Bra-
bantsche Muziekcorpsen inrichtte bij
gelegenheid van het bezoek van H.H.
M.M. de Koninginnen aan Tilburg.
De nieuwe burgemeester van
Hoevelaken, de heer M. van Heioma,
van Ede, is op feestelijke wijze met
een eerewacht ingehaald in zijn ge
meente. Hij bezocht de beide scholen,
waar de leerlingen, die allen werden
onthaald, hem toepasselijke liederen
toezongen.
Hoewel hij vervolgens in een open
bare raadsvergadering werd geïnstal
leerd als burgemeester, blijft de heer
van Heioma voorloopig nog te Ede
en zal hij zich in Februari a.s. te
Amersfoort vestigen.
De Anti-Dienstvervangingsbond
houdt a.s. Vrijdag den '29 dezer, des
nam. te half twee, zijne jaarl. alge
meens vergadeiing in het hotel
Keizershof op het Buitenhof te
's-Gravenhage.
Alle leden van den Bond hebben
tot die vergadering toegang.
Dat ook de nieuwe kieswet
overtreden wordt, blijkt uit het vol
gende: G. J. S. uit Groenlo had zijn
naam doen plaatsen op de kiezerslijst,
een inkomen opgevende, waardoor hij
de kiesbevoegdheid verkreeg. Hij
verdiende evenwel f 3 per maand
minder en trachtte dit verschil te
verklaren door te zeggen, dat hij
zooveel verdiende door f3 per maand
te rekenen voor onderricht door zijn
patroon. Er bleek hiervan echter
niets waar te zijn en de onechte
kiezer werd voor de rechtbank ge
daagd. Het O. M. bij de rechtbank
te Zutphen vorderde zijn veroordeeling
tot 1 maand gevangenisstraf.
De agent van politie Machielse
heeft Zaterdag avond te Scheveningen
op heeterdaad een beruchten inbreker
betrapt- Surveilleerende op den Gevers
Deijnootweg bemerkte hij daar in een
onbewoonden, maar gemeubelde villa
een man, bezig voorwerpen in den zak
te verbergen. De politieman bleef in
de nabijheid en toen de man het
huis verliet achtervolgde hij hem. Het
heerschap koos echter toen hij dit
bemerkte het hazenpad, en wierp
onderweg den zak met voorwerpen
weg. Hij is later echter aangehouden
en Zondag naar het Huis van Bewa
ring overgebracht.
De aangehoudene werd in 1881
wegens diefstal tot 12 jaren gevan
genisstraf veroordeeld en eenige weken
geleden werd hij wederom gevonnist
tot 4 maanden gevangenisstraf die hij
nog moest ondergaan.
't Moet gebleken zijn dat de aange
houdene Zaterdag ook heeft ingebro
ken in een onbewoonde villa aan den
Scheveningschen weg.
PLAATSELIJKE BERICHTEN.
Tot leden van den Kerkeraad
der Ned. Israëlietische Hoofd-synagoge
hier zijn Zondag herkozen de heeren
E. L. Visser, Ph. Meijers en'S. van
Embden, aftredenden.
De Hoofdcommissie voor de
Huldigingsfeesten in 1898 is thans
saamgesteld uit de volgende stad-
genootenkapitein E C. Boogaert,
Jan van den Brink, H J Croockewit,
11. C. van Dam, A. H. Drijfhout van
Iloolf, P. J Frederiks, luitenant Jos.
M. C. Haak, .1. van der Horst, majoor
O. G. 11. Heldring, A. Herschel Bzn.,
C. B Kok. ritmeester M. van Ktjijk,
M. van Lingen, E. L. H. van Lan-
schot Hubreciit, luitenant jhr. VV. H.
J. van de Pol, G. Prins, jhr. mr. B.
W. Th. Sandberg, J. A. Schoterman,
.1. Schulman, J. Sinnige, B. A. van
Ruijven.
Eerlang zal deze commissie verga
deren om eereleden te benoemen,
de functiën te verdeelen en sub-
commités saam te stellen.
Oorspronkelijke novelle
DOOR
MAARTEN VAN 't STICHT.
1)
't Was midden in Juni, op den
middag van een zeer regenachtigen
dag, zooals men ze in die maand
maar zelden lieeft, maar waarvan er
nu twee achtereen volgden. En nog
scheen 't niet te willen ophouden.
Nog steeds en gestaag aan, vielen de
dikke droppelen neer, opspattend op
de straatsteenen, en in gootjes zich
vergarend tusschen de ongelijke keien,
waarmede de Langestraat te D. was
geplaveid. Haastig, met norsche ge
zichten lieten de menschen, weggedo
ken onder hun parapluies, zoo moge
lijk de plassen vermijdend, die hen,
bij gebrek aan waterdicht schoeisel
natte, koude voeten konden bezorgen.
Ja, koud ook! Want de druk
kende hitte van voor eenige dagen
had plaats gemaakt voor een tem
peratuur, die de menschen deed ver
langen naar demi-saison of winter
mantel. Sommigen hadden zelfs, den
glimlach van anderen trotseerend, zulk
een kleedingstuk weder opgezocht.
De ramen aan de straat- en tuinzijde
der huizen, anders wijd geopend ble
ven nu zorgvuldig dicht en werden
waar dit mogelijk was, met tocht
latten afgesloten, en geen balcon hoe
met hangplanten versierd ook, kon
er behagelijk genoeg uitzien om
iemand tot een zitje uit te lokken.
Door de natte ruiten van haar
tuinkamer trachtte mevrouw de wed.
Kleinbole in haar tuintje te zien,
ofschoon er weinig bizonders te zien
was. Maar misschien was het meer
uit gewoonte, want zij had zelden
een aanlokkelijker uitzicht. Het met
klimop begroeide muurtje, dat den
horizont van haar gebied achter haar
woning uitmaakte, bood weinig afwis
seling. Winter en zomer was het
eender, tenzij men de enkele bloeiende
maandrozen, fuchsia's, geraniums en
espatea's de eer wil waardig keuren,
ze een imponeerende afwisseling te
noemen.
Mevrouw de Wed. Kleinbole deed
dit zeker niet; ze vond haar tuintje
altijd even vervelend en eentonig, zoo
ook haar huis, en zelfs was in
hare schatting althans het leven
niet anders. Ze zag de dingen niet
van de lichtzijde en was gewoon zich
te veroorloven op alles in haar omge
ving aanmerkingen te maken. Vroe
ger was dat anders. Toen mijnheer
Kleinbole, die ambtenaar aan een der
departementen van Bestuur was ge
weest, nog leefde, had mevrouw,
ofschoon haar inkomen niet buiten
mate hoog was, geen knellende zorgen
gekend. Niet alleen dat het inkomen
van haar man haar daarvoor bewaarde,
meer nog was het de persoonlijkheid
van haren echtgenoot zelf, die tot
het laatste oogenblik zijns levens de
dagelij ksche zorgen alleen had gedra
gen, omdat hij wist, dat zijne echt-
genoote, verwend opgevoed, daartoe
niet in staat was.
Welk een verandering had de ruw
ingrijpende hand des doods in het
kalme leven van het kleine gezin ge
bracht Het pensioen, thans door
mevrouw de Weduwe Kleinbole ge
noten, was aanmerkelijk lager dan
het salaris, dat haar echtgenoot bij
zijn leven verdiende, en heel den
knellenden last der dagelijksche zor
gen was op hare schouders neerge
komen. En ze had ze gedragen, maar
hoe? Altijd morrende en klagende,
zichzelf en haar levenslot verfoeiende,
en met een gevoel van misnoegen
bijna tegenover het eenige schepsel,
dat vermocht zou hebben, haar den
levensstrijd mede te helpen strij
den haar dochter.
Want mevrouw Kleinbole was van
aard egoïstisch en weinig menschlie-
vend voor anderen. Misschien was
het alleen uit liefde voor ziehzelve
dat zij er toe gekomen was, een man
haar hand te schenken, want of zij
er ooit in geslaagd was hem gelukkig
te maken, bleef voor allen die hem
gekend hadden, een open vraag.
En nu het bezit van een dochter
haar de dagelijksche zorgen verzwaarde,
kon haar weinig liefdevol hart er
niet toe komen, die dochter anders
te beschouwen dan als een noodzake
lijk kwaad. Niet dat ze dit zichzelf
of anderen zou hebben willen beken
nen. Dit streed tegen haar karakter,
want wat zou men van haar wel
hebben gezegd! Neen, er waren
slechts weinigen van mevrouw Klein-
bole's bekenden, die er vermoeden op
hadden, welk een weinig hartehjke
verhouding er tusschen moeder en
dochter bestond. Voor het oog dier
bekenden deed ze als ware Marie haar
eenige troost in haar vreugdeloos
1 leven, als was zij het, die alleen ver-
1 mocht haar den ouden dag met een
zonnigen glans op te vroolijken.
j Mevrouw Kleinbole was niet jong
meer. Sinds den dood van haar man
waren er elf j aren verloopen en nu
ging ze haar vijf- en vijftigste levens
jaar in. Andere vrouwen van dien
leeftijd kunnen zich nog levenslustig
j en opgewekt voelen, omdat ze weten
waarvoor ze leven, met mevrouw de
Wed. Kleinbole was dit niet het ge
val. Elke dag ging zijn zelfden ouden
loop, elke afwisseling, elke opfrissching
van haar eentonigen tredmoleugang
vermeed ze zooveel mogelijk.
Marie, zeven jaar oud toen haar
vader stierf, die haar, zijn eenig kind,
als den appel zijner oogen bemind
had, was in dit vreugdeloos leven
opgegroeid tot een achttienjarige,
met den ernst eener vrouw van rijpere
ondervinding. Won/I vr.ronlgd
