NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
¥®®r I® IP rewind© Utrecht.
;\o. 100.
Zaterdag 17 December 1898.
Zcven-en-twiiitigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG
BUITENLAND.
"TiïNNENIaANÏ).
FEUILLETON.
Het kleine leis bij Steven's Heide.
Amersfoortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Pel- 3 maanden f 1.Franco per post door het geheele Rijk.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in tezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER, Amersfoort.
ADVERTENT1ËN:
Van 16 regels f 0.40; iedere regel meer 5 Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Reeds dikwijls is de viaag opgewor
pen wat Amerika met den eigenlijken
oorlogsbuit, de Fdippijnen, zal doen.
op welke wijze ze aan Amerika zullen
verbonden worden. Er is reeds op
gewezen, dat bet niet zoo gemak
kelijk zal zijn een modus vivendi of
een bestuursvorm te bedenken, die
niet in strijd komt met de tradities
van vrijheid der Unie en met den
geest der grondwet. En nu vraagt
men zich af boe Mc. Kinley deze
moeilijkheden zal overwinnen.
Volgens de New-York Herald zal
hij een proclamatie richten tot de
Filippijners. Deze proclamatie zal in
denzelfden geest zijn als die welke
generaal Wood na de inneming van
Santiago heeft uitgevaardigd. Zij
zal de bewoners der Filippijnen aan
manen om vreedzaam tot hun werk
terug te keeren en bun de deelne
ming aan het binnenlandscb bestuur
der Filippijnen met de belofte van
later zelfbestuur onder souvereiniteit
der Vereenigde Staten in uitzicht
stellen. Men hoopt dat deze procla
matie een kalmeerenden invloed op
de opstandelingen zal hebben.
Omtrent de verhouding der Filip
pijnen ten opzichte van de Vereenigde
Staten schijnt Mc. Kinley nog geen
besluit te hebben genomen. Want
aan den eenen kant heet het, dat de
president niet van plan is deze eilanden
als een georganiseerd territorium bij
de Vereenigde Staten in te lijven;
veeleer zou bij zich de verhouding
denken als een heerschappij in naam
over de Filippijnen, zoo ongeveer als
Groot-Bi ittanje die uitoefent ovei
Australië. Aan den anderen kant is
bij bang dat de oppositie tegen de
inlijving van de eilanden als een terri
torium zich uitbreidt en daarom houdt
hij liet politiek voor gevaarlijk zich
bij haar aan te sluiten. De New-York
Herald houdt zelfs vol dat Mc Kinley
inderdaad de mogelijkheid overweegt
om de Filippijnen te verkoopen.
Hoe dit zij, zegt de Köln. ZL, Mc.
Kinley zal ook in dit geval weer ban
delen zooals hij gedurende den lij l
van zijn presidentschap heeft gehan
deld d. w. 7.. hij zal wachten tot de
openbare ineening, onder welker in vloed
hij loochent te staan, welke hem
niettemin geheel hypnotiseert, hem
een program kant en klaar aan den
hand doet. Zoo is het van den be
ginne af met lieni gegaan. Hij heeft
zich den oorlog laten opdringen dooi
de openbare ineening, m. a. w. door
een leger van schreeuwers; hij heeft
zich gedurende den oorlog en gedu
rende de vredesonderhandelingen stap
voor stap voort laten duwen door
dezelfde lieden en ook thans zal hij
wachten tot hij weet wat dezen willen.
Dat mag voor den leider van een
democratische republiek het juiste, in
elk geval het verstandigste zijn, eindigt
de Köln. Zt., een toeken van groote
gaven als staatsman is liet niet.
De Transsiberische Spoorweg.
De reusachtige spoorweglijn, die
moet dienen om Europa te verbinden
met de kusteu van de Gele en Japansehe
Zee, is reeds van de Russiseli-Siberisclie
grenzen tot Irkoetsk, de hoofdstad van
Siberië, gereed en liet verkeer langs
dien weg is reeds vrij geregeld. Aan
de voortzetting van den spoorweg van
Irkoetsk naar het Baikal-meer en
vandaar naai Tsjita wordt ijverig ge
welkt. Dit laatste gedeelte voert door
bergachtig land en loopt over het
Jablonnoi-gebergte op een hoogte van
1040 meter boven de oppervlakte dei-
zee. De te overwinnen terrein-moeilijk
heden zijn grooter gebleken, dan ver
wacht werd, want zelfs in den zomer
ontdooit de grond slechts tot op eenige
centimeters diepte. Op liet Jablonnoi-
gebergte lieersciit gedurende de maan
den Juni en Juli overdag een tem
peratuur van 82 graden Fahrenheit,
terwijl de thermometer 's nachts ge
middeld 9 graden onder liet vriespunt
daalt.
Zoo is liet dan nu reeds mogelijk
voor een bewoner van Midden-Europa,
oin in ongeveer 10 dagen de hoofdstad
van Siberië te beiciken. Wieernog
2 dagen meer voor over heeft, kan
van Irkoetsk uit de Russisch Cliineesclie
grensplaats Maimatsjin berreiken en
China binnenkijken en wie vier weken
vacantie heeft en er niet tegen opziet,
om dien tijd bijna geheel in een
spoorwegcoupé door te brengen, kan
zich China reeds als reisdoel stellen
De trein, die uit St. Petersburg-ver-
vertrekt, is niet met zooveel verfijnde
weelde ingelicht, als de Amerikaan-
sche spoortreinen van dien aard, maar
hij biedt alle gemakken, die men slechts
wenschen kan. De reizigers hebben
veel plaats. Alle coupé's zijn goed
geventileerd, electrisch verlicht en
doelmatig verwarmd, (n de bibliotheek
vindt men alle over Sibei-ië verschenen
werken, in de eetzaal slaat een door
den Uussischen minister voor het ver
keerswezen geschonken piano. Nog
vindt men in rle coupé's speel-, rook- en
schrijftafels, terwijl inde toiletafdeeling
een stoombad en tuintoestellen den
voor een week in den trein opgesloten
reiziger in staat stellen, zijn ledematen
lenig te houden.
Dat de medaille ook haar keerzijde
lieefi, blijkt uit liet volgende verhaal,
dat oen journalist van zijn reis op den
West Siberischen spoorweg geeft:
Aan zeker station rnoeslen wij
eenige uren wachten, omdat de lijn
ingenomen was door een arbeiders-
trein. In een nabijgelegen boschje
werden nu onmiddellijk volksspelen
op touw gezet. Van alle kanten
verschenen plotseling straatmuzikan
ten en drankverkoopers en de bevol
king begon te dansen. Tegelijkertijd
bemerkte men verscheidene verdachte
en ongunstig uitziende individuen en
de treinbeambten maanden de toe
schouwers aan, voorzichtig te zijn en
hun bagage niet zonder toezicht te
lateri. Plotseling zag men een bouw-
opzichter verschijnen, die smoordron
ken was: de reizigers zagen, hoe hij
op klaarlichten dag werd uitgeplun
derd. Een revolver werd lieni afge
nomen, een brieventasch, een horloge
en een menigte andere zaken volgden
den zelfden weg en toen de passa
giers de teruggave van het gestolene
eiscliten, trachtte men hen te be
duiden, dat men gerust kon zijn, want
dat het alles door een vertrouw baar
persoon" in bewaring genomen was.
De «vertrouwbare persoon", in een
oude uniform vol gaten gekleed en
met een geweer op den schouder,
boezemde echter niemand vertrouwen
in en daarom eiscliten de reizigers,
dat alles onvoorwaardelijk zou worden
uitgeleverd. Toen regende liet scheld
woorden aan het adres der passagiers,
maar toen de avond begon te vallen,
werd de toestand nog bedenkelijker.
De beambten liepen gewapend heen
en weder en verlichtten den weg
onder de waggons met lantaarns. Uit
een waggon werd een in lompen ge-
kleedo kerel te voorschijn gehaald,
die geen kaai tje had, maar daaren
tegen veel bagage, die hem natuurlijk
niet toebehoorde. Daarna werd on
der een goederenwagen een andere va
gebond gevonden, die ijverig den
bodem van den wagen bestudeerde
en bij wijze van proef er een stuk
hout had uitgesneden. Nadat rnen
lieni een flink pak slaag gegeven had,
werd de kerel in een ledigen ge
vangenwagen gesloten. Den volgen
den morgen bleek hij te zijn ontvlucht
door een verbrijzeld portierraampje
H. M. de Koningin heeft f250
beschikbaar gesteld ten behoeve der
nagelaten betrekkingen der slachtoffeis
van den brand in do Haagsche brood
fabriek en ten behoeve der gezinnen
die door dien brand schade geleden
hebben.
mens H. M de Koningin-Moeder uit-
genoodigd een I2-tal heeren. Gescho
ten werd 120 stuks wild, waarvan 108
hazen.
Op last van den M. v. O. zal
liet saldo te goed op de uitrusting en
reserverekening der onderofficieren
en minderen, vrijwilligers, voortaan
weder aan de belanghebbenden worden
uitbetaald en wel tegen het einde
van elk dienstjaar.
Het Hoofdbestuur van de Ned,
Vereeniging tot bescherming van dieren
heeft zich, in verband met de ge
wisselde stukken van de Tweede Kamer
over de begrooting van Waterstaat,
Handel en Nijverheid gemaakte op
merkingen omtrent het veevervoer, tot
de Volksvertegenwoordiging gewend
met een adres waarin wordt gewezen
op verschillende misstanden, welke
hier te lande op het gebied van dat
vervoer heerschen en herinnerde dat
het Hoofdbestuur zich reeds geruimen
tijd te dezer zake tot de Regeering
heeft gewend.
Adressant acht toezicht van regeerings-
wege op het vervoer van vee zoowel
te land als te water dringend noodig,
en roept de aandacht van de Kamer
in, opdat door wettelijke regeling aan
de bedoelde misstanden een einde
worde gemaakt.
Door den zachten winter van
1897 op 1898, toen er hoegenaamd
geen ijsvermaak kon gegeven worden
zijn de kassen der Friesche IJsclubs
goed voorzien. Wanneer deze winter
het weder voor de schaatsenrijders
gunstig wordt, zullen ongetwijfeld vele
en hooge prijzen worden uitgeloofd
en kan verwachten, dat in het aan
staande seizoen de ijswedstrijden in
Friesland belangrijk zullen zijn.
PLAATSELIJKE BERICHTEN.
Woensdag heeft een jachtpartij Ds. W. M. de Vries, Remon-
plaats gehad op het Koninklijk domein [strantsch predikant te Amsterdam,
Soestdijk. Tot deelneming waren na-1 hoopt aanstaanden Zondag voor te
Uit het Dagboek van een geneesheer.
Naar het Engelsch
VAN
L. F. MEADE en Dr. Cl. HALIFAX.
4)
Ik kon het niet helpen, dat ik rilde,
toen ik hem aanschouwde. Ik heb
tal van onheilspellende gezichten in
mijn leven gezien, maar ik geloof niet,
dat ik er voor deze ooit een ontmoette,
dat er zoo onheilspellend uitzag, dat
zoo den geringsten zweem van goed
aardigheid miste. Zijne oogen waren
klein, doordringend zwart en stonden
dicht bij elkander zijn gelaat had
den arendsvorm, maar zijn mond was
slap en krachteloos, en de onderlip
was zoo dik en stak zoover vooruit,
dat zelf de zware snor, welke hij droeg,
ze niet volkomen kon bedekken. Hij
liep regelrecht naar het bed toe, en
stond naar den gewonden man te
kijken, zonder een woord te spreken
daarop kreeg hij mij in het oog, zijn
gelaat werd vuurrood van toorn, en
hij mompelde een vloek. De gewonde
man kon niet spreken, maar zijne
oogen namen een' uitdrukking van
pijnlijke angst aan. De jonge vrouw
ging naar den nieuw aangekomene toe
en tikte hem op den schouder.
«Verlaat de kamer, Hal," zeide zij
«je ziet dat Ben erg ziek is en niet
lastig gevallen moet worden. Hem is
een ongeluk overkomen je weet er
waarschijnlijk alles vandeze heer ont
moette hem op weg, en bracht hem
thuis."
«Ik had gedacht dat die heer wijzer
zou geweest zijn om niet tusschenbeide
te komen," mompelde de man, die Hal
genoemd werd; «we hebben liever geen
vreemdelingen hier in de buurt."
Hij beet, zoodra hij gesproken had,
op zijn onderlip ik sloeg hem nauw
keurig gade. Ik zag, dat hij een man
van heftige hartstochten was, en dat
hij maar weinig macht had, om ze in
bedwang te houden. De jonge vrouw
tikte hem op nieuw op den arm, en
duwde hem op zijde naar een verwijderd
gedeelte van de kamer. Hij neigde
zijn oor tot haar, en zij begon driftig
fluisterend te spreken.
Mijn patient vestigde zijn blik weêr
op mijhij wenkte mij met de hand
naderbij te komen. Ik boog mij over hem.
«Verlaat zoo spoedig mogelijk deze
plaats," zeide hij zacht.
Zijn heesch gefluister kostte hem
bijna het leven. Hij kreeg een' nieuwe
en hevige bloedspuwing. De vrouw
vloog, ouder het slaken van een kreet,
naar haar echtgenoot, en de andere
man verliet de kamer. Ik deed wat
ik kon, om het nieuwe bloedverlies te
doen ophouden, en na eenigen tijd
gelukte mij dit. De patient was nu
afgemat, en sloot de oogen alsof hij
wenschte te slapen.
Toen ik zag, dat dit het geval was,
wenkte ik de vrouw mij naar het portaal
te volgen.
«Bestaat er eenige hoop op zijn be
houd?" vroeg zij, zoodra wij alleen
waren.
«Zijn toestand is zeer gevaarlijk,"
zeide ik, «maar indien we hem ge
durende den nacht in het leven kunnen
houden, bestaat er kans, dat we morgen
den kogel er uithalen. Hij heeft een'
leelijke wond, en allerwaarschijnlijkst
zit de kogel in de linker long. Het
gevaar is, dat hij sterft aan bloedver
lies voordat er iet9 kan gedaan worden
om den kogel er uit te halen. Het
is gelukkig, dat ik hem toevallig ont
moette.
«Gelukkigherhaalde zij,met groote
oogen naar mij opziende «God weet
het I"
Zij wendde zich af, en een zakdoek
voor den dag halende, wischte zij zich
eenig vocht van het voorhoofd.
«Kunt gij hem inderdaad in eenig
opzicht van dienst zijn, mijnheer?"
vroeg zij; «want zoo niet Haar
stem hoktezij was blijkbaar in grooten
tweestrijd «zoo niet, mijnheer, dan
zal het beste voor u zijn, dat gij ter
stond vertrekt."
«Neen," zeide ik, «dat zal ik niet
doen. Ik bon hier gekomen, en zal
blijven tot den morgen."
«Welnu, mijnheer, als gij niet wilt
vertrekken, laat ik u dan naar beneden
geleiden en u dddr eenige verver-
schingen aanbieden."
Zij liep gejaagd de trap af, en ik
volgde haar. De blos van ontroering
had thans hare wangen bereikt en de
vreeselijke bleekheid, welke ik tien
minuten geleden had opgemerkt, ver
vangen. Zij bracht mij in een' goed
gemeubelde eetkamer, welke verbazend
groot en vierkant was in betrekking
tot het uiterlijk van het huis. Zoodra ik
binnentrad, zag ik dat de man met
zijn woest uiterlijk, die zich in de
slaapkamer had vertoond, bij den haard
stond. Hij had zijn gewaad, dat toen
ik hem laatste maal zag, hem zeer
slordig aan het lijf zat, in orde ge
bracht zijn voorkomen was daardoor
ook verbeterd. Toen hij mij zag, trad
hij vooruit en plaatste een stoel recht
tegenover het vuur.
«Ga zitten," zeide hij, «ik ben u
verplicht, dat gij ons te hulp zijt ge
komen is m'n broeder erg gekwetst
«De wond is zeer ernstig," hernam ik.
«Dat dacht ik wel," antwoordde hij.
«We waren met ons beiden, en hij
moet in de duisternis van me af ge
raakt zijn ik heb in de omgeving
van de plaats bijna een uur op hem
gewacht ik vermoedde, dat hij ge
wond was."
«Ik wist altijd wel, dat er eenig
onheil, als het tegenwoordige, zou ge
beuren,» schreeuwde de vrouw harts-
tochtelijk.
«Houd je tanden op elkander," zeide
de man met een vreeselijke vloek. «De
