GEMENGD NIEUWS. lijk maken, zoodat Ladysmith enKim- berley zijn opgegeven. Nadere berichten schijnen, tenmin ste wat Generaal Buller aangaat, diens achterwaartsche beweging te bevesti gen. Het schijnt echter niet zoozeer een vrijwillige terugtocht te zijn, dan wel een gedwongene. De Daily Mail meldt namelijk uit Chiveley, dat een deel der Engelsche troepen «wegens gebrek aan water" naar Frère is teruggekeeid. De Boeren hadden ge schut (bij Chiveley) opgesteld waar mee zij generaal Buller's kamp be schoten; wij hebben echter, zoo luidt het telegram verder, onze stelling verplaatst en hun doel verijdeld. 't Is al zonderling dat er nu opeens gebrek aan water is bij Chiveley, waarvan vroeger nooit sprake was. Ook klinkt deze bewering nu wel wat vreemd nadat Zaterdag gemeld werd dat generaal Buller door de Boeren ingesloten dreigde te worden en dat hij daarom dringend om versterking geseind had. De ware reden van zijn terugtocht is dus niet onwaarschijnlijk deze, dat de Boeren het hem te benauwd maken en daarom zijn eenige redding de vlucht is; een bei haling alzoo van voor eenige weken, toen generaal Joubert de Engelschen voor zich uit drijvende zijn triomfeerenden opmarsch tot aan de Modderrivier uitstrekte. Omtrent Buller's nederlaag komen langzamei hand nog nadere bijzonder heden aan het licht. Zoo verhaalt nu de correspondent van de Standard, op welke wijze de kanonnen der Engelschen veiloren zijn gegaan. Anderhalf uur zetten Long's batte rijen de beschieting der vijandelijke stellingen aan den oever derïoegela voort, totdat het groote verlies van officieren en manschappen, alsook gebrek aan ammunitie de overblijven den noodzaakte, de kanonnen in vei ligheid te brengen in een naburig ravijn, waar zij uren lang verscholen bleven, 's Middags beproefde Buller zelf zijn geschut te redden, maar de pogingen daartoe, door verscheiden stafofficieren geleid, faalden, terwijl kolonel Bullock, die met twee com pagnieën Devonshires er in slaagde het ravijn te bereiken, daar omsingeld werd. Toen stak een sterke Boerenmacht de rivier over om de kanonnen te veroveren. De Boeren sommeerden de Engelschen zich over te geven, hetgeen Bullock weigerde, waarop de Boeren verklaarden dat zij alle Engelschen zouden dooden. Volgens den correspondent van Daily Tele graph werden de overblijvenden over mand door de Boeten. Een Boer velde Bullock neer met de kolf van zijn geweer. Tijdens de verwarring slaagden een aantal Engelschen er in, te ontsnappen. Gedurende het ge vecht werd Buller zelf licht gekwetst door een granaatscherf. De correspondent van de Manchester Guardian deelt nog mee, dat de poging om het geschut te redden uitging van kapitein Schofteld, kapitein Congreve en luitenant Roberts, den zoon van den nieuwen opperbevel hebber. De zoon van lord Roberts werd op drie plaatsen getroffen, kapitein Congreve kreeg twee kogels door zijn kleeren, een kogel brak ztjn rijzweep in tweeën, een vierde drong in zijn dij. Kapitein Schofteld bleel ongedeerd. Luitenant Roberts is, zooals men weet, aan de bekomen wonden overleden. Aangaande lord Methuen's positie aan de Modderrivier (Westgrens) verluidt weinighij schijnt echter geheel ingesloten. De Daily Mail heeft van haar correspondent aan de Modderrivier van den 22en nog een telegram, waarin deze meldt: «Heden ontdekte onze cavalerie op een verkenning dat de loopgraven der Boeren zich over een lijn van 12 mijlen halvemaan vormig uitstrekken, waai van de beide horens tot aan de rivier reiken. Ons tamp ligt in het midden tusschen deze beide horens, kortom de Boeren hebben tegen onze opmarsch in welke richting ook hun maatregelen geno men. Zij tellen waarschijnlijk 20,000 man. Zij wierpen gedurende eenige dagen granaten naar ons karnp. doch deze bereikten ons niet." De lord kan dus in geen geval meer vooruit en de eenige mogelijkheid op zijn redding bestaat nu eveneens in een achterwaartsche beweging. Maar ook in den rug heeft hij verschillende Boeren commando's die hem bij zijri poging om zich door te slaan natuur lijk Irvig zullen bestoken. Toch zal er wel niets anders voor hem opzitten, want ook gebrek aan levensmiddelen waarvan de toevoer uit De Aar en Oranje-rivier, door de Boeren óf ge heel belet óf in elk geval zeer wordt belemmerd, maakt zijn positie steeds hachelijker. Er is dus kans dat wij spoedig weer van een groot gevecht daar zullen liooren. Het zal ons ver wonderen wat er in dat geval van 's lords kolonne zal terecht komen. Hoe de positie van de generaals Gatacre en French in de Kaapkolonie is, weten we niet. Volgens de Times zijn de Boeren bij Sterkstroom (in de nabijheid van Gatacre's operatie basis) werkeloos, niettegenstaande zij belangrijke versterkingen hebben ge kregen. liet officieel bericht van den bevel- voerenden generaal te Kaapstad, dd. 24 December omtrent den algemeencn toestand in Z-Afrika luidt: onveran derd. AAN DE DOOVEN. Een rijke dame, welke genezen is van hare doofheid en gerommel in de ooren door de Artificieele Oortrommels van het Instituut Nicholson, heeft aan genoemd Instituut de somma van 25,000 franken gegeven, opdat alle doove menschen die geene middelen hebben, zich de Oortrommels kosteloos zouden kunnen verschaffen. Zich te wenden tot het Instituut, uLongcott," Gunners- bury, Londen, W. PLAATSELIJKE BERICHTEN. De Kamer van Koophandel en Fabrieken te Amersfoort, zal op Don derdag den 28 December 1899 des namiddags te 8'/i ure precies, ten Raadhuize, eene openbare vergadering houden. De lieer G. van Dorssen heeft door drukke bezigheden bedankt als secretaris der Amersf. Vrijw. Brand weer. Scherpenzeel 27 Dec. Hedennacht omstreeks twee ure, werden de in woners dezer gemeente door het ge roep van brand en het luiden der klok, uit hunnen slaap opgeschrikt. Het huis van den heer Wiersma (villa Christine) aan den ingang van het dorp, stond in lichte laaie; aan blussehen viel niet te denken; het prachtige perceel en het grootste gedeelte van don inboedel ging bijna geheel verloren, gelukkig was alles verzekerd, oorzaak onbekend. Het Huis "De Krakeling". Wij wenschen, schrijft het »Utr. Dgbl de aandacht te vestigen op eene hulde, een dezer dagen door den telg van een hoogst aanzienlijk Geldersch geslacht aan hel 17<le- eeuwsche Utrecht gebracht. In 1663 werd tusschen het Jans- kerkhof en Achter St. Pieter eene straat aangelegd waardoor het gebied van St. Jan met dat van St. Pieter werd verbonden. Aanzienlijken bouw den zich in die nieuwe straat wo ningen. De grootste daarvan was die van Jhr. Van Bueren, die den noordwestelijken hoek had aange kocht. Naar dit Van Buerenhuis sedert 1811 de sociëteit «De Vriend schap", tegenwoordig het gebouw Irene werd de straat Van Bueren- straat geheeten. Jhr. Everhard Meijster kocht het terrein, dat den zuid-oostelijken hoek vormde. Daarop stichtte hij zich het deftige huis, dat thans door den lieer R. baron van Heeckeren van Brandsenburg wordt bewoond. Of schoon dit pand tegenwoordig als Achter St. Pieter 8 genummerd staat, moest het Van Buerenhuis aan het perceel van Jhr. Meijster de eer af staan, de straat naar zich te doen noemen. De laatstgenoemde was een zon derling. Gedichten, door hem nage laten en die meer verwondering dan juist bewondering wekken, zijn er nog om het te getuigen. Te Amers foort bezat hij uitgestrekte bezittingen, onder andere het buitengoed Nim- merdor. In 1661 liet hij uit de heide een kolossalen kei trekken en, zonder de hulp van paarden, door 406 vrij willigers naar de stad overbrengen. Op één dag kwam het wei k tot stand nog vóór zonsondergang lag de zeld zaam groote en zware keisteen op de Varkenmarkt. Jonker Everhard zag hierin een zoo groot bewijs voor zijne stelling, dat de burgers van Amers foort in de oudheid door lichaams kracht en dapperheid hadden unge- munt en zijne tijdgenooten onverbas terd waren, dat hij eene kaart van Amersfoort uitgaf, waaronder hij een bijschrift plaatste, waarin de naams- oorsprong als Ha! Mars, voort!wordt verklaard. Halma geeft zich de moeite, ernstig te betoogen, dat Jhr. Meijsters suakerij «eer een digterlijke vinding is, dan iets dat op reden steunt." De kei ligt nog ter plaatse, waar hij in 1661 is gebracht. Hij is echter niet meer zichtbaar; de Atnersfoorte- naren wien het verdroot, met den schimpnaam keientrekkers te worden bestempeld, hebben den kei onderge graven. Toen verleden jaar de Wilhel- minaboom op de Varkenmarkt werd geplant, kwam hij te voorschijndoch hij is opnieuw bedekt. Toen de Onvergelijckelijcke Kei was aangevoerd, onhaalde Jhr. Meijster zijne 406 vrijwilligers rijkelijk op bier metkrakelingen. De hartige teug gerstenat werd den sterken dap peren nazaten van lien, die Mars hadden weten te verjagen, algemeen gegund, maar met het daarbij geor- berd weinig mannelijk gebak werd algemeen de draak gestoken. Jonkheer Everhaid betoonde zich ook bij den bouw zijner woning in de Van Buerenstraat excenliiek. Op de voordeur werd een vruchtdragende palmboom fraai gebeeldhouwd; de schuin aangelegde deurkozijnen trok ken de aandacht. Het zoldeiraarn vormde een driehoek, in 't midden waarvan eene zon met de zinnebeel den van Phoebus-Apollo prijkte. De balie van de sloep hestond uit ineen- gekronkelde slangen Spitszuilen ga ven de opschriften te lezen: «Coelo Musa Beat". «Sursum Corda" en «Omnia Vanitas". Een stuk van den grooten Amersfoortschen kei werd boven het poortje van het huis inge metseld. Van al de uitmiddelpuntigheden, waardoor het perceel zich onder scheidde, trok, iioiens den brok kei, het meest de aandacht het handvatsel der deurschel, dat den vorm van een krakeling had. De vlieger ging op; Jhr. Meijster kreeg, toen hij hen trotseerde, als lachers aan zijne zjjde dezelfden, die hem te voren onbaim- hartig hadden bespot. Zijn huis werd. naar het eigenaaiuig handvatsel der bel, door despiaakmakende gemeente De Krakeling genoemd en de naam Van Bueren- door Keistraat vei vangen. De eigenaar van tiet gebouw kwam in de wandeling de lieer Van den Krakeling te heeten. Hetzelfde werd het geval met de latere bewoners, tol iu 't begin dezer eeuw de toen malige heer Van den Krakeling dien bijnaam niet langer verkoos te dragen, en daarom den zinnebeeldigen kra keling door een nietszeggende!! tiek- ker verving. De heer baron Van Heeckeren herstelde het embleem, gaf daardoor het bewijs, dat ZijnHoogWelGeboren boveri kleingeestigheid verheven is en bewees zijn stadgenooten een dienst Kunstkenners, wier aesthetisch gevoel door den grilligen smaak van den bouwmeester niet bepaald wordt gestreeld, zullen rnet ons eene enkele afwijking gelijk de ondei werpelijke van de eentoonigheid in den heden- daagschen bouwtrant met genoegen zien. Ons komt daarbij de benaming De Huizinge De Krakeling voor, gansch niet minder goed te klinken dan, gelijk onze eeuw van cijfers te liooren geeft, de aanwijzing wijk A A 8, N N 100, LL11 of Ach ter Achter St. Pieter Acht. Nieuwjaarsbrieven enz. Ter bevordering van eene geregelde bezorging der bij de jaarswisseling ter post komende stukken wordt evenals in vorige jaren de gelegenheid open gesteld om brieeen, brie/kaarten en ge drukte stukken, welke men op 1 Januari a s. aan de geadresseerden wenscht te zien uitgereikt, reeds van 23 December af ter post te bezorgen. Om die stukken van de overige te onderscheiden, behooren over de geheele lengte vsn het adres twee zicli kruisende strepen getrokken te zijn. Zij moeten uiterlijk 31 December, te 12 uren'smid dags, ter plaatse van bestemming zijn aangebracht. Het publiek wordt zoowel in zijn eigen belang als in dat van den dienst uitgenoodigd van deze gelegenheid tot vroegere terpostbezorging bij de jaar wisseling gebruik te maken. Tante Joubert. «Tante" Joubert is, zooals wij reeds mededeelden, met haar man, den ge neraal, ten oorlog getrokken. Welis waar hebben voor haar reeds een groot aantal dappere vrouwen de ver moeienissen en gevaren van den krijg rnet haar mannen gedeeld, maar wei nig vrouwen hebben grooter moed en volharding getoond, dan deze een voudige vrouw van den opperbevel hebber der Boeren en zelfs een Engelsch blad meent, dat men be wondering moet hebben voor zulk een echtelijke liefde. «Tante Joubert, zooals zij door de Boeren genoemd wordt, is met de verschiikkingen van den oorlog even goed vertrouwd als haar man; jzij heeft er altijd op gestaan hem te vol gen, hetzij bij een vijandelijken inval der inboorlingen of in een geregelden veldtocht. Zij hanteert het geweer even goed als iedere Burger, doch haar taak op het slagveld is meer die van een verpleegster. Haar eerste zorg is gericht op het gemak van haar echtgenoot; zij handhaaft orde en zindelijkheid in zijn tent, kookt zijn eten en tracht hem de ontbrekende gezellige huiselijkheid zooveel moge lijk te vergoeden. De Boeren zijn er dan ook aan gewoon, de vrouw van huil generaal aardappelen schillend of een vaderlandsch gerecht kokend aan de deur van zijn tent te zien zitten. Den overigen tijd wijdt zij aan de verple ging van gewonden en menig Burger is in zijn stervensuur door haar moe derlijk verkwikt en vertroost. «Tante" Joubert staat haar man met raad en daad ter zijde. Men zegt, dat ook de ovei winning op Majoebaheuvel aan haar raad te danken was. Meermalen verkeerde zij in levensgevaar, maar zorg voor haar persoonlijke veiligheid is haar vreemd, als zij weet, dat haar Piet aan het vechten is. Een hoofdstad zonder water. Bukarest is zonder water. Door den kolossalen sneeuwval, waardoor de bedding van de Dimvovitza over een uitgestrektheid van 40 K.M. ge heel ingesneeuwd is, heeft men sinds drie dagen in Bukarest geen water. De inwoners zijn gedwongen sneeuw te smelten om water te krijgen. Alles wordt in het werk gesteld, om van dit ongeluk bevrijd te worden, maar daar de sneeuwval aanhoudt, zullen de Bukaresters nog wel eenige dagen zich tevreden moeten stellen met sneeuwwater. Dit is o ni mooi ui. Koos: Dis daarom ni mooi van di Engelse ni om op 'n man te skiet, na hij veertien da'e in die graf geleh het. Piet: Hulle het di ni gedoen ni. Koos: Ja, hulle het. Twee weke gelede het ons di berig gekrij, dat generaal Joubert dood was, en nou krij ons die berig dat hulle hom opnieuw in die rechter arm geskiet het. Moos: Baas, hoeveel o'erwinninge het di Engelse nou al in Natal gehad BaasSes I Moos: Is die Boere teruggeslaan tot Pretoria Baas: Nee, hulle is nou bij Ma- ritzburg. Ons Land. Sanatoria voor longlijders. Terwijl het sanatorium voor de onderwijzers te Lunteren in aanbouw is, en de Vereeniging van Volkssana toria voor Longlijders in Nederland besloten heeft haar gebouw te Hel- lendoorn te stichten, zal aan hel Veluwsche dorp Putten de eer te beuit vallen van de eerste inrichting van dezen aard in ons land gevestigd te zien. Onder leiding van de artsen Haentjens en Huijsman zal aldaar in het begin van 1900 een Herstellings oord voor longlijders geopend worden voor gegoede patiënten, die om de een of andere reden niet willen of kunnen vertrekken naar een buiten- landsch sanatorium. Het voornemen bestaat de Breh- mer-Dettweiler'sche rust- en open- luchlkuur toe te passen. Tot directrice van dit Herstellings oord is benoemd mej R. van de Sande Bakhuijzen, te Leiden. Het aantal Scholen met den Bijbel, dat sedert 1 Januari 1899 met 15 is vermeerderd en met 2 is ver minderd, bedraagt thans 631, terwijl er vermoedelijk primo Januari 1900 nog vier zullen geopend worden. Het rijwiel in Afrika. Thans begint nader te blijken, dat de diensten die bet rijwiel in den oorlog in Zuid-Afrika bewijst lang niet te vei smaden zijn. Beide partijen, zoowel de Transvalers en Oranje- Vrijstaters als de Engelschen, maken van het rijwiel gebruik, eerstgerioern- den tot het houden van vei kennin gen, de laatsten tot het overbrengen van Jobstijdingen I Zoo was ook een Engelsche wielrijder de overbrenger van het bericht, dat de boeren met een sterke legermacht tegen Aliwal North oprukten. Een vreeselljk voorval. De Simplicissimus van deze week, geeft hel navolgende afschuwelijke verhaal. Eens op een dag gaf mevr. Schulze haar man een brief, met het verzoek, dien eerst open te maken als hij op zijn kantoor was. Een weinig verrast nam meneer Schulze den brief aan en ging spoe dig naar zijn bureau, want hij vond de quaestie nu niet zoo erg aange naam. De brief luidde aldus: «Ik ben verplicht u iets te zeggen, wat u veel verdriet zal doen. Het is niet mijn schuld, maSr gij moet alles weten, wat er ook van komen mag. De geheele week al heb ik geweten, dat dit komen moest. Nu kunnen mijn lippen het niet langer houden. «Ik kan niet langer zwijgen, en ik bid u er mij geen al te groot verwijt van te maken, in tegendeel moet gij mij helpen, om samen het leed te deelen." Het klamme zweet kwam op het voorhoofd van Schulze. Hij was op het ergste vooi bereid. Toen las hij verder: «Al mijn steenkool is op. Wees zoo goed en bestel dadelijk. Reeds tien keer wel heb ik er u aan her innerd maar steeds heb ge het ver geten. Daarom schrijf ik het nu." Dezen keer heeft Schulze het riiet vergeten I Go England and go lioine. (Ga, Engeland, ga naar huis.J Gij hebt den Boer getart, Brit, die den luip-aard voert In 't wapen van uw land, welks vlag alom wil wapp'ren. Gij hebt den krijg gezocht, wijl u de gouddorst roert, En zondt een leger uit naar 't hand jevol van dapp'ren. Ja, 'tis wat krijgsmanskunst de wilden te verslaan, Die met een houten schild uw kogels moeten weren, Ja, 't is wel groot en stout ten strijde op te gaan Den Derwisch tegen, die zich blind laat mitrailleeren. Nu vindt gij uw partij. Het zijn de diep verachten, Die vechten voor hun land, hun vrij heid en hun eer. Hier gaat zij u niet af, de gruwe kunst van slachten, Hier vindt g'een volk van mannen Keer op keer Zijt gij verslagen. Smaad'lijk zijn de dagen, Die lord Methuen heeft durven voor te dragen Voor plaats in 'tboek, dat uwen krijgsroem meldt Zeg mij, verwaten Brit, hebt gij ze opgeteld. Niet hen, die vielen, hen, die eere- wonden dragen Ik prijs den held maar die genade vragen, Genade voor den Boer, den burger van Transvaal En van den Vrijstaat? Die zich knie lend overgaven Bij honderd tegelijk, waar nog geen tiental graven Voor last zich openden, en wien het sidd'rend staal Der laffe hand ontviel bij 't zien maar der geweren? Zij hebt de zee doorkliefd, die zich uw voren schaamt. De grond dreunt hoongelach op achter uw kanonnen, Terwijl uw strepenvlag zich tot een plooi bekwaamt. Alleen nog wijl zij streek nog voordat werd begonnen. Voorwaar ik zeg u, Brit, die weet wat Chattam zegt. Uw luipaard wordt gestriemd tot hij zich nederlegt. Gij hebt ze doodg es eind de Boeren. Ja, de draden Der electriciteit zijn willoos als 't papier. Maar iedere victorie van de Britsche bladen Bleek nederlaag te zijn. Zoo gaat het u ook hier Als elders. Waar gij vreest ter markt en aan de haven Het made in Germany, vrees hier het Dietsche bloed Dezelfden, die met Tromp op zee u klop eens gaven, Doen 't hier te land en doen het zeker wel zoo goed. Transvaal is vrij en blijft 't. «Ons wol geen aar as Oom". Keer, Engeland, keer t'rug. Go Eng land and go home. (Amst. Ct.J Barend Schutter.

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1899 | | pagina 2