NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
de JPr©Fiiïcie Utrecht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
No. 56
Woensdag 15 Juli 1903.
Twee-en-dertigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
BINNENLAND.
Tule Fmieriije op sliipwp.
Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden f 1.Franco per post door het geheele Rijk
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER.
Bureau: Langestraat 77. Teleplioomio. 69.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels f 0.50; iedere regel meer 7'/i Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte
Volgens belichten uit Engelsche
bron zijn in de Chineesche provincie
Kwarj.. 1600 Chineesche soldaten
rhet hun wapens naar de opstande
lingen overgeloopen. Toch acht men
den toestand gunstiger. De hongers
nood neemt af. Volgens geloofwaar
dige Europeanen zou de leider van
den opstand in Yunnan, die op bevel
van den gouvereur rnet zijn moeder
is onthoofd, een regeeringsbeambte
zijn geweest. De man was niet over
wonnen, zooals van Chineesche zijde
werd beweerd, maar hij had zich tot
den Franschen consul gewend en de
ze had hem overreed, den tegenstand,
die oorspronkelijk niet tegen de regee
ring, maar tegen plaatselijke vijanden
was gericht, op te geven. Op raad
van den consul gaf de man zich over
daarop werd hij onthoofd.
De Franschen in Yunnan vreezen,
dat de houding van hun consul in
dezen voor hen ernstige moeilijkheden
ten gevolge kan hebben.
Hoog water.
Talrijk zijn de berichten uit Duitsch
land, Oostenrijk en Zwitserland over
de schade dooi'de regens en onweders
der laatste weken aangericht. Vooral
de streek aan den voet van den
Pilatus bij Luzern heeft het hard te
verantwoorden gehad. Te Alpnachzijn
een paar bergstroompjes, die men
30 jaar geleden had ingedijkt, zoodat
een bloeiende streek was ontstaan,
in het begin dezer maand zóó gezwol
len, dal zij twee kilometers breed het
land overstroomden en alles hebben
verwoest, Een beroep op de liefdadig
heid is gedaan om de ten gronde ge
richte bevolking te hulp te komen.
Zomerweder.
Uit de Beiersche Alpen en Tirol
wordt gemeld dat in 't eind der
vorige week daar veel sneeuw op de
bergen is gevallen; op sommige plek
ken lag zij 25 centimeter hoog. De
Zuid-Noordexprestrein was Donderdag
ochtend, uit Tirol komende, met een
wit kleed bedekt
In Belgio klaagt men nog dage
lijks over do hooge vleeschprijzen.
Het regent verzoekschriften aan de
regeering, waarin de opening der
grens wordt gevraagd voorden invoer
van Hollandse!) vee. De requesten
gaan zelfs uit van de gemeenteraden,
de raden van handel en nijverheid
en voorts van de afvaardigden der
slageis. Doch de regeering blijft onvei-
rnurwbaar.
Een groote uitgestrektheid woeste
grond zal in de Vereenigde Staten eer
lang voor ontginning geschikt worden
gemaakt. Het zijn de zoogenaamde
«Everglades" in het zuiden van Florida
moerassen, die thans, drooggelegd
worden. Üaaitoe wordt een zeer
breed en diep kanaal gegraven. Het
landbonwdepartement te Washington
heeft bekend gemaakt dat eerlang de
droogelegde gronden voor vestingen
zullen worden uitgegeven. Van de
oude bewoners, de Siminolen, zijn
nog maar ruim 300 over, zoodat er
plaats is voor duizenden landbouwers.
Men verwacht dat vooral suikerriet
er welig zal tieren en dat Florida
mettertijd meer suiker zal opleveren
dan geheel Cuba.
Zondagmorgen heeft H. M. de
Koningin, met liet gevolg, de voor
bereiding tot het H. Avondmaal bij
gewoond in de Ilerv. kerk te Apeldoorn,
onder het gehoor van Ds. Hattink.
Des avonds nam H. M. deel aan het
H. Avondmaal.
Uit Apeldoorn wordt gemeld:
Op het Aardhuis (Koninklijk Domein
Het Loo) vertoeft sedert eenige dagen
een jong Mecklenburger, lid van eene
oudtijds zeer vooi name familie, welke
om hare aanhankelijkheid aan het
Mecklenbui gsclie Vorstenhuis bij dat
Hof bijzonder in aanzien stond. De
Prins belastte dezen Mecklenburger
met het toezicht over de om het
Aardhuis gelegen bossclien en de hem
toebehoorende gronden.
De nieuwe functionnares werd de
zer dagen aan de Prinselijke Jageis
voorgesteldvermoedelijk zal hem ook
het beheer van het Aardhuis worden
opgedragen, wijl de tegenwoordige
concierge als zoodanig op Raephorst
(een der nieuwe bezittingen van H.
M. do Koningin nabij Den Maag (is
benoemd.
De Regeering is voornemens
om de eischen tot toelating tot liet
eerste studiejaar aan de Rijksveeart
senijschool zoodanig te wijzigen, dat
het admissie examen nagenoeg op een
lijn te stellen zal zijn met 't einde
examen aan de Iloogere Burgerscholen
rnet. vijf jarigen cursus.
Onze militaire wielrijders.
Men schrijft aan het Handelsblad:
«Andere landen hebben veelal korp
sen milituiro wielrijders; wij doen 't
nog altijd maar niet zoogenaamde
«Meldereiter", bij elk regiment een
stuk of wat, maar zonder eigenlijk
verband althans zonder beslist uni
forme opleiding. Maar we willen toch
meedoen, dosschen onze wielrijders
zelfs uit, zoodat de goedige vreemde
ling die 't koperen raadje op den kraag
ziet, althans in den waan kan komen,
dat we ook ten deze meegingen met
den tijd en het goede voorbeeld van
het buitenland niet geheel onbeacht
hebben gelaten.
«Van 1891 tot 1899 hadden wede
burgerjongelieden, meestal studeeren
den, die tijdens de manoeuvres dik
wijls zeer uitstekende diensten be
wezen en als depêche-rijders soms
stoute stukjes volbrachtenhij zeer
veel officieren ligt bijv. de rit Winters
wijkDen Haag nog in goede ber
innering
«Zij werden in 1899 eervol ont
slagen en sedert werden bij de korp
sen enkele miliciens opgeleid tut
millitair wielrijder.
«Thans heeft ons legerbestuur er
weer iets nieuws op gevonden.
«Volgens hot voor de zooveelste
maal gewijzigd voorschrift zullen tot
milicien-wielrijder alleen worden opge
leid die miliciens, die goed bedreven
zijn in hot wielrijden. De viermanders
moeten in de eerste plaats voor deze
opleiding in aanmetking worden ge
bracht.
«Van de tot korte oefening inge
lijfden genieten de voorkeur zij, die
lo. zich verbinden gedurende Octo
ber en November vrijwillig onder de
wapenen te blijven;
2o. verklaren hun dienst bij het
blijvend gedeelte in persoon te zullen
volbrengen;
3o. in het bezit zijn van een goed
rijwiel en dit voor den duur van
hun verblijf onder de wapenen ter
beschikking willen stellen van het
korps waarbij zij zijn ingedeeld.
«Nu zou men toch denken, dat
liet Rijk wat scheutig zou wezen
tegenover de jongheden die met hun
eigen rijwiel diensten bewijzen aan
het Rijk, d. i. niet alleen dit om
hellen van de noodzakelijkheid om
zelf rijwielen aan te schaffen maar
ook tochten van vele honderden kilo
meters langs allerlei ongebaande wegen
en over voor rijwielen al zeer onge
schikte terrein maken.
«Wie dat denkt, heeft buiten den
machtigen drijfveer verkeerde zui
nigheid gerekend.
«Eenige vergoeding voor dealgemeene
slijtage aan hun rijwiel genieten de
jongelieden niet.
«Reparatiën, aan die rijwielen noo-
dig, ontstaan bij- of ten gevolge
an bevolen diensten, geschieden ten
laste van het Rijk." Dat is alles.
«En opdat die reparatiën tot een
minimum worden beperkt worden de
rijwielen, die aan de jongelui toebe-
hooren telkensachter slot en
grendel gezet, zoodat zij als ze bijv.
's Zondags eens een tochtje willen ma
ken een karretje mogen gaan huren.
«Zij die militair-wielrijder willen
woiden, mogen niet worden opge
leid, tot een graad, hebben geen en
kel bijzonder voorrecht, hoe gering
ook, en missen het vrije gebruik
van hun eigendom.
«Of er velen gevonden zullen wor
den die onder deze hoogst welwil
lende en onbegrijpelijk milde bepalin
gen hun rijwiel in bruikleen zullen
wenschen af te staan aan het Rijk,
zal de toekomst moeten leoren."
Bij gelegenheid van liet op
Woensdag, 22 Juli a.s., op «Wel
gelegen" te Apeldoorn te houden
Zevende Openbaar Christelijk Zangers
feest hebben zich bereid verklaard als
sprekers op te treden de heeren Ds.
O. A. van der Brugghen, Pred. bij de
Vlaamsche afdeeling der Belgische
Zendingskerk te Brussel; Ds. K. K.
Troost, Geref. Pred. te Naaldwijken
Ds. D. G. Postma, Ned. Herv. Pred.
te Voorburg.
De beideeersten spreken in de pauze;
Ds. Postma houdt de slotrede.
Onze goede kiezers.
Omtrent de Arnsterdamsche gemeen
teraadsverkiezingen weet de corres
pondent van de «Utr. Courant" nog
het een en ander mede tedeelen.dat
nu juist niet precies pleit voor de
snuggerheid van ons kiezerscorps.
Hij schrijft o a
Geeft dus de uitslag der verkiezin
gen zelf geen aanleiding tot vroolijk-
heid, wel doen dat een paar voor-
valleijes, die ik van den voorzitter
van een der sternbuieaux vernam en
die alweer aautooneri, hoelang onnoo-
zele zielen onkundig kunnen blijven
van 't geen er buiten hun kringetje
voorvalt en hoe nuttig het zou zijn.
dat er een stemsysteem werd ingevoerd
waarbij het totaal onmogelijk zou wor
den, dat dezulken door hun slimme
natuurgenooten bij den neus genomen
werden. Zoo weten velen nog volstrekt
Vertelling van
HANS HOFFMAN.
«Verdoemde schooier I" bromde liij toen ver
der. «Daar sleept hij waarlijk uit jalouzie dat
arme schepsel mee in de schuit! Zoo'n afge
leefd ondier! zoo'n galgebrok! Voor mij is
nu alles verloren. Ik kan dat beest tocb niet
doodslaan en hem overvaren ook niet. Ja, als
Agatha niet in den kotter zat, zou ik hem
graag een koud bad verschaffen, maar nu gaat
dat niet. Het spel is verloren. En zij kijkt
niet eens op en zij weet toch dat ik vandaag
in zee steek. Niet eens een afscheidsblik heeft
ze voor mij over. Tante Frederikje heeft het
mis, Agatha denkt er niet aan mij lief te
hebben. Zij is heel tevreden, dat zij zich nu
vetmesten kan en burgemeestersvrouw zijn zal.
O, ik, bedrogen ezel I"
Zoo vlogen de gedachten door zijn hersens.
Maar spoedig maakte hij aan zijn vertwijfeling
een einde door het hevel tot den afvaart te
geven. De touwen werden los gegooid, de
stoomboot liet zijn schroef werken en de beide
vaartuigen zetten zich in beweging.
Ofschoon het niet snel ging was toch de
laveerende kotter spoedig ingehaald. Ook nu
zat Agatha met neergeslagen oogenverroerde
zich niet en keek geen enkelen keer op. Chris-
tiaan deed toen ook of hij van de boot niets
zag en stond sterk in de verte te kijken.
Zoo gleed hij rustig voorbij. Na een poosje
haalde hij tante Frederikje in en nam haar
op sleeptouw. Hij kwam hij haar in de boot
en vertelde haar den treurigen afloop.
Zij liet zich echter niet zoo gauw van de
wijs brengen. «Nog volstrekt niets verloren,"
zei ze vroolijk, «integendeel, alles kan nu jnist
gewonnen worden, als je je kluisgaten maar
open wilt houden en te rechter tijd het juiste
einde van het touw wilt aangrijpen. En dat
zou nu de kostelijkste grap in de geheele ge
schiedenis zijn, als de stomme ezel ons eigen
handig den buit was komen brengen. Maar,
oppassen en aangrijpen, daar komt het op aan.
Moed, oude jongen
«Zij kwamen nu juist den mond van de rivier
uit. Tante Frederikje keek onderzoekend om
zich heen.
«Kijk," riep ze verheugd uit, die schoener
daar komt mij juist van pas; hij komt uit de
richting Swinemünde; die kan mij mijn smok
kelwaren meebrengen. Daar zeil ik op af. Zoo-
dra de Douanenkotter dicht genoeg bij is, dat
zij mij kunnen gadeslaan, roep ik den schipper
aanhet zal wel een goede bekende wezen en
dan leg ik mijn boot naast de zijne. Dan moet
Rohleder langs den valreep op- en afklimmen,
zoodat het lijkt of wij waren innemen.
«Als dan de kotter wat dichterbij is, doe ik
plotseling of ik hem dan eerst zie en ik kies
ijlings het hazenpad naar het land, doch niet
naar de monding van de rivier, maar naar een
plek in het riet alsof ik daar mijn contrabande
zou willen verbergen. Dat doe ik anders altijd
werkelijk; ik heb daar een goede plaats die
iemand niet zoo licht vinden zal, een klein
eilandje, dat Rohleder ontdekt heeft. Daar
haalt hij 's nachts de zaken weg en brengt ze
dwars over het weiland achter in mijn tuin.
«Natuurlijk maken zij nu jacht op mij en
zij zullen mij spoedig inhalen, want de kotter
zeilt tweemaal zoo snel als mijn notendop. De
twee speurhonden komen in mijn schip en
doorsnuffelen mijn geheime bergplaatsen en
ondertusschen kan jij naar hartelust met je
liefste blikken wisselen of wat je anders doen
wil. Je kan b.v. een sprong op den kotter
wagen en kalm wegzeilen. Zooals ik zeg, hij
zeilt goed en mijn boot haalt hem nooit in.
Je laat de sleepboot met den bark wat lang
zaam varen en een beetje in je nabijheid blij
ven. En als je dien bereikt en je gevangene
aan boord gebracht hebt, dan laat je de kotter
drijven en de heeren mogen hem weer opvis-
schen. Kijk, dat is maar een voorstel. Of je
er naar handelen wilt of niet is jou zaak.
Iu elk geval geniet je nog een afscheid."
«Tante Frederikje, u bent een kolossale
vrouw," riep Christiaan vol bewondering uit.
«Ik ben blij, dat ik met u Diet op gespannen
voet sta en ik zal wel oppassen dat het ooit
zoover komt. Ik mag een verstandige jongen
wezen, u bent mij toch driemaal te slim af.
De burgemeester is een held, dat hij het tegen
u opneemt."
«Beter gezegd, een schaapskop," antwoordde
zij zelfbewust.
Na dit gesprek gaf hij den kapitein van de
sleepboot de noodige aanwijzingen en voer toen
met haar den van Swinemünde komende schoe
ner tegemoet.
Juist toen zij dezen hadden bereikt en aan
geroepen, kwam de vervolger uit de rivier het
wad opzeilen en kon nu alles zien wat tante
Frederikje deed. Deze lichtte den schipper, die
zij inderdaad goed kende, in, dat zij een grap
wilde hebben en den Douanen-chef een hak
wilde zetten, hetgeen den braven man zoo
goed beviel, dat hij haar terstond toestond de
schijnmanoeuvre uit te voeren.
Ook wat er volgde ging geheel zooals zij
het voorgeschreven had.
(Wordt vervolgd).