NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
FEUILLETON
BARON MONTEZ
No. 96.
Woensdag 2 December 1903.
Twee-en-dertigste jaargang,.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
CONGRES VOOII KINDERBESCHERMING.
BINNENLAND.
Amersfoortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden f 1.Franco per post door het geheele Kijk
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER.
Bureau: Langestraat 77. Telephoomio. 00.
AD VERTENTIËN:
Van 16 regels f 0.50; iedere regel meer 7Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte
Ongetijfeld zullen velen die reeds
bij de allereerste voorbereidende maat
regelen voor dit Congres blijken van
belangstelling gaven, verlangend zijn
te weten of de deelneming algemeen
beloofd te worden. Toen de circulaire
met de voorloopige uiteenzetting dor
plannen de wereld inging, wisten zij
die haar uitzonden zeer goed, boe
moeiiijke, wellicht hachelijke onder
neming zij aanvaarden. Maar zij wis
ten ook, dat waar hare verwachting
bescheiden was, hare hoop des te
grooter mocht zijn, wijl aan de een
voudige aanvraag, die al weer nieuwen
arbeid kwam opleggen aan leeds
zwaar belaste schouders en kostbare
medewerking kwam vragen aan over
bezette krachten, een stille talisman
werd meegegeven.
Zonder dien onzichtbaren geleider
ware nauwelijks de moed gevonden
in deze donkere, overvolle tijden, een
zoo dringend en uitgebieid beroep
te doen op veler, op aller mede-hulp
aan zoo omvangrijken arbeid. Maar
zij wisten het wel, dat het toover-
woord het kindde herinnering aan
de weerloosheid err den nood van het
onbeschermde jeugdige leven een won-
dersleutel is, die alle harten opent!
Zij wisten liet wel, dat heeft ook
dit vraagstuk vele wetenschappelijke
zijden, al zijn ook hier doorzicht,
scherpzinnigheid en studie factoren
ter richtige beoordeeling. dat de aller
hoogste en krachtigste drijfveer van
al het werken in deze richting toch
is en blijft het groeiend hurnaniteits-
gevoel, dat niet langer lijdelijk kan
noch wil blijven bij zoo wijden jammer
om ons heen.
De bescheiden verwachting dan
werd overtrollen en de stoutere hoop
geenzins beschaamd, en de Nat
Vrouwenraad van Nederland, zelve
nog zoo jong een instelling, met haar
mooi te weinig gekend doelleorerr
kennen en begrijpen van elkanders
meening en werk, hoe uiteenloopend
ook, mag inet opgewektheid verder
gaan op den ingeslagen weg ter be
reiking van haar doel voor dit werkjaar:
het vereenigen en samenbrengen van
doelverwante groepen en personen
om een wet kelijk Nationaal Congres
van Kinderbescherming te organi-
seeren.
Want naar uit de beste bron ver
nomen werd, meldden zich reeds nu
zooveel en velerlei tot medewerking
aan hij hel Nat. Bureau van Vronwen-
ai beid (waaraan de voorbereidende
organisatie was opgedragen), dat we
in waarheid kunnen zeggen dat het
bouwmater iaal zal komen en we ons
oog mogen vestigen op bekwame cn
liefdevolle bouwmeesters en werklieden.
Allereerst zij vermeld dat nagenoeg
500 leden') zich reeds opgaven, waarin
zeer talrijke vereenigrrigen, groepen
of besturen vertegenwoordigd zijn.
Neemt men in aanmerking dat nog
geen of weinig circulaires aan parti
culieren werden gezonden en in hoofd
zaak Vereenigingen, Colleges en Autori
teiten werden aange?.ocht, dan mag
het aantal zeker bevredigend heeten.
Maar blijder dan 't aantal stemt nog
rle verscheidenheidhet is hartver
warmend te zien, hoe voor dit doel
de verst van elkaar verwijderde, meest
uiteerrlooperide bewegingen zich op
maakten en zich beschikbaar stelden.
Verschil en strijd blijven hier rusten,
hel kind roept en zijn zwakke kreet
overstemt alle leuzen. Moge zoo de
geest van dit geheele Congres zijn.
Zoo groot is in verhouding het
aantal rereenigingen van allerlei aard
en richting, naast vele personen tevens
(waaronder autoriteiten op rechts
kundig en aanverwant gebied, onder
wijzers, doktoren, weiklieden, kinder
verzorgsters, moeders, opvoedkundi
gen) dat zelfs bij een zeer nauwgezette
keuze in verhand met de meer of
mindere doelverwatillieid der verschil
lende werkkringen liet resultaat is,
Mogen we hier in herinnering brengen,
dat het lidmaatschap ft.bedraagt.
dal besloten weid niet één waar een
drietal Congres-commissiën te vor
men. (z.ooals hekend is werd voor-
loopig het aantal congresdagen op
3 met minstens 5 zittingen bepaald),
lil verband nu met het voorloopig
schema van indeeling der onderwerpen
werd aan velschillende vereenigingen,
of groepen van doelverwante vereeni
gingen, de uiüioodiging gericht een
vertegenwoordiger (ster) te willen aan
wijzen die met audete vertegenwoor
digers zitting wil nemen in de Con
grescommissie voor den eersten,
tweeden of derden dag. Voldoen de
Vereenigingen aan dit verzoek, en
staal niet de getoonde belangstelling
er ons borg voor, dat zij het moge
lijke zullen doen dan zijn er dus
te verwachten Congres-commissiën,
die in veelzijdigen geest kunnen werk-
,zaam zijn, waar naar wij hopen geen
enkel element van welslagen zal ont
breken en waarvan zooals logisch is
de vertegenwoordigders der veieeni-
gingen de hoofdkern vormei), terwijl
de band met de Vereeniging die het
initiatief nam, behouden blijlt door
het zitting nemen van een of twee
bestuursleden van den Nat. Vr. Raad.
Daar zal veel en ernstig werk moeten
verricht worden door die Commis
siën, waar niet alleen keus en uit-
noodiging van sprekers (sters) maar
ook grondige bereiding en indeeling
van de stof voor hunnerekening zullen
komen. We kunnen dan ook niet
anders dan wenschen, dat zij inder
daad zóó tot stand zullen komen,
als men zich vorstelt, nl. zoo veel
zijdig en degelijk mogelijk.
Meldden zich dus tot nu toe bijna
500 leden aan (eenige honderden cir
culaires voor parliculiei en liggen nog
ter verzending gereed), niet minder
gioot is de voorloopig gebleken be
langstelling ten opzichte van het
waarborgfonds; dit is nagenoeg vol
gestort en ook hier is 't verkwikkend
te zien, hoe naast de groote bijdragen
de kleine giften kwamen meehelpen
om financieel althans den arbeid
mogelijk te maken.
De Ned Bond tot Kinderbescher
ming opende de rij met een llinke
bijdrage, de Vereen, lot Opvoeding
van Halfverweesde, Verwaarloosde oi
Verlaten Kinderen in het Huisgezin
deed hetzelfde, eveneens de Presi
dente van den Ned. Kinderbond,
vakvereenigingen, verschillende gioe-
pen van drankbestrijders, van onder-
wijzeis, doctoren, politieke en maat
schappelijke vereenigingen volgden
spoedig en verder groote en kleine
persoonlijke gilten van vele, autori
teiten en eenvoudig belangstellenden,
waai onder personen, die nog geen
circulaire ontvingen. De kosten voor
een flink Congies zullen stellig aan
zienlijk zijn, zoodat ook uit een zuiver
piaklisch oogplint deze voorloopige
deelneming vei blijdend is terwijl zij
daarnaast gegrende hoop geeft op
nog meerderen financieelen steun
Gelukkig, de aanmelding en toezen
dingen vloeien dan ook nog steeds
geregeld.
En het geldelijk beheer? Laat het
mij vergund zijn hier een enkelen
naam te noemen, dien van Mej. M.
van Dijk, Den Haag, Amsterdamsche
Veerkade 27, oud Penningmeesteres
der Nat. Tentoonst. van Vrouwenar
beid. aan wier uitnemend beleid ge
durende de 5 jaar van 't bestaan der
Vereeniging van dien naam zeker
voor een groot deel het financieel
succes dier onderneming te danken
was. Zij riant daartoe aangezocht, bij
haar omvatlenden arbeid, toch nog
deze laak op zich, lot groote vol
doening van de initiatiefneemsters
Het werk gaat beginnen onder
het teeken van samenwerking en
toewijding moge het zoo ten einde
toe volbracht worden en iets blijvends
nalaten voor de kinderen, die om
bescherming vragen.
Suze Groshans.
18 November 1903.
Prins Hendrik vertrok Zaterdag
tegen 9 uur naar Duitschland en
keert Zaterdag weer terug.
Onlangs is door den minister
van Justitie, op grond van tot de
regeering gerichte klachten, een voor-
sclnifl uitgevaardigd om door scher
per toezicht en zoonoodig strafver
volging, het op noodeloos kwellende
wijze vervoeren van nuchtere kalveren
legen te gaan.
Do «Gemengde Commissie voor
Ondei wijsbelangen" (het bekende co
mité, samengesteld uit gedelegeerden
van het »Nut" en van «Volksonder
wijs") heeft in opdracht van het
hoofdbestuur der Mij. tot Nut van
't Algemeen een onderzoek ingesteld
naar den arbied, die door leerplich
tige kinderen buiten de schooluren
wordt verricht Meermalen werden
klachten vernomen, dat sedert de
inwerkingtreding dor Leerplichtwet
van dergelijken arbeid een vrij groot
misbruik wordt gemaakt. De geëxploi
teerde leerlingen zóó oververmoeid,
dat zij onmogelijk het onderwijs kun
nen volgen. Om nu van een en ander
een juiste statistiek te kunnen op
maken en eventueel op verbetering
te kunnen aandringen, heeft genoemde
commissie aan alle hoofden van scholen
een circulaire gezonden, waarin een
8-tal vragen omtrent bedoelden ar
beid gesteld worden.
De dir-generaal der post. en tel.
brengt ter kennis:
Bij gelegenheid van het aanst. St.
Nicolaasfeest wordt de vergunning om
verschillende pakketten aan hetzelfde
adres van slechts ééne adreskaart te
doen vergezeld gaan, voor den tijd
van 2 tot en met 7 December inge
trokken en zal derhalve bij elk ge
durende dat tijdvak ter verzending
aangeboden pakket eene adreskaart
behooren te zijn gevoegd.
Voorts wordt, ter verzekering van
DOOK
^ARCHIBALD CLAVERING GUNTER.
Montez en Ripley klauteren op de kade en
helpen dan de Amerikaansche dame die spoedig
naast hen staat.
«Er zal waarschijnlijk niet eerder dan mor
genochtend een trein naar Aspinwall gaan. Ik
geloof dat wij het beste doen, wanneer wij
een hotel in het voornaamste deel der stad
gaan opzoeken. Dat zal wel zoo gemakkelijk
zijn", merkt Ripley op.
«Zeer goed," antwoordt Montez, ofschoon
een trek van teleurstelling over zijn gelaat
vliegt: «het hótel Francais. Maar wat znlt
gij met uw koffer doen met dien zware?
Het schijnt, dat de drie bootslieden moeite
genoeg daarmee hebben."
«Zeker, George, zij kunnen hem in deze hitte
niet naar de stad dragen," merkt Alice op,
terwijl zij een bevallig zonnescherm opsteekt.
«Laat mij u dan het «Pacific House" aan
bevelen," antwoordt Fernando, op een wit
hotel wijzende, recht tegenover den weg naar het
station. «Het is slechts een stap van hier voor
uw vrouw en nw koffer."
George neemt dezen voorslag aan, en zij
wandelen de kade af, gevolgd door de drie
bootslieden, die zwoegen onder het gewicht
van den met ijzer beslagen koffer, waarop het
waakzaam oog van den Californiër steeds ge
vestigd is. De oude Domingo komt achteraan;
hij heeft den lichten koffer, die de garderobe
van den Californiër bevat, op zijn sterke
schouders gezwaaid.
Zij verlaten de kade en bevinden zich spoedig
tusschen een menigte passagiers van de Illinois,
welke hen eenige uren vroeger te Aspinwall,
aan de Atlantische zijde van het schiereiland,
aan land heeft gezet. Zij maken toebereidselen
voor het vertrek; sommigen laten hun bagage
onderzoeken, anderen hun kaartjes controleeren
enkelen (gelukkig voor hen) gaan met hun
familie aan boord van de Toboga, daar de
Golden Age, de Pacific-stoomboot in het ge
zicht is.
Montez fluistert als bij het hoort, den Cali
forniër toe: «De trein naar Aspinwall zal
morgen zeker vroeg vertrekken. Het Pacific-
House is het beste voor uhet ligt dicht bij
het station."
Spoedig bevinden zij zich in het hotel, geven
hun namen op en worden dan door Mc Farlane,
den eigenaar in een klein vertrek geleid, aan
de oostzijde van het huis; de schaduwzijde,
want de zon neigt reeds ten ondergang. Het
is een zeer rustige kamer, zoo rustig als een
kamer kan zijn in een woning met dunne
muren, die hier en daar met papier beplakt
zijn Naar dit vertrek slepen de drie inboor
lingen den zwaren koffer, gevolgd door Domingo
met den lichte.
«Au revoir" zegt Montez zoo onverschillig
mogelijk tot den Amerikaan. «Of wilt gij soms
een wandelingetje door de stad doen? Daar
zult gij een menigte reizigers vinden voor Cali-
fornië. Waarom zouden wij den avond niet
gezellig doorbrengen? Wij dineeren in het
café: Victor en dan is er van avond, geloof ik,
een circus in de stad."
«Dat zou verrukkelijk zijn," roept Alice.
Doch een oogenblik later zegt zij peinzend:
«maar ik ben bang, dat ik te moe ben."
«Neen, dank je, Montez, ouwe jongen,"ant
woordt George. «Ik zal maar bij mijn bagage
en mijn vermoeide vrouw blijven."
«Dan nogmaals, au revoir!" en Fernando
keert zich om, de Californiër houdt hem
echter tegen, knijpt zijne kleine vingers in
zijne krachtige vuist, en zegt vol erkentelijk
heid: ii'/oo moeten wij geen afscheid nemen!
Beloof mij, dat gij van avond zult terugkomen.
Mijn vrouw en ik moeten u nogmaals dank
zeggen voor uw gastvrijheid en voor hetgeen
gij voor ons hebt gedaan. Ik zal niet vergeten
u de revolver over te sturen, zoodra wij in
New-York zijn."
«O wees niet bang ik kom bij u terug!"
antwoordt Montez.- «Tot van avond!" Na
deze woorden, spriDgt hij de trap af, na eerst
nog eeu langen, smachtenden blik geworpen
te hebben op de schoone Amerikaansche dame,
die er heerlijk uitziet, zooals zij daar op den
zwaren koffer zit.
Hoe spoedig zullen deze beide schatten van
den Amerikaan in zijn bezit zijn
In de gang van het hotel wendt hij zich
nog eens om en roept: «Maar ik heb veel te
doenZoo spoedig mogelijk verlaat hij
dan het Pacific House, waar door reizigers,
die verlangend uitzien naar het Goudland,
menig glas word geledigd op het eerste aan
schouwen van den Grooten Oceaan.
Alleen zijnde, zegt Ripley tot Alice: «Het
heeft den schijn, vronwtje, alsof je je tot mor
genochtend wilt vervelen."
«O, neen, ik zal aan Mary schrijven."
«Waarom? Het kind zal ons even vroeg
zien als den brief."
«Niet precies. Wij zullen een .dag te New-
York blijven en de brief gaat recht door.
Wordt vervolgd.)