NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Provincie Utrecht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
NA TWINTIG JAREN,
Ulo. 15.
Woensdag 22 Februari 1905.
Vier-en-dertigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
Amersfoortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondagsblad f 0.75;
Franco per post door bet gebeele Rijk f 1.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER.
Bureau: Langestraat 77. Telephoomio. 69.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels f 0.50; iedere regel meer 7Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte
Zeer ernstige berichten komen thans
weer uit Rusland. Men spreekt zelfs
van een wijdvertakte beweging in het
binnenland, waaraan ook de boeren
deelnemen. En allerwege is er wer
staking van spoorwegpersoneel, van
telegrafisten, van telefonisten. Ook
staken de apothekersbedienden te
Moskou nog. Veertien van de vijftig
gepatenteerde apotheken zijn gesloten
en dat ofschoon de eigenaars onver
wijld de eischen der stakers inwil
ligden.
Ernstige berichten komen ook uit
Kaukasus, ondanks de pogingen der
overheid om den toestand te verbeime-
lijken. De «Daily Chronicle" verneemt
uit Odessa, dat menschen die daar
uit Tiflis en Batoem aankomen, ver
tellen van een bepaald oproer van
de boeren in het Zuiden van den
Kaukasus. De troepen kunnen het
niet beteugelen.
In Polen is het al evenmin rustig.
Op een door duizendtallen bijgewoonde
vergadering te Warschau werd een
motie aangenomen waarbij de gym
nasiasten in Polen wordt verzocht, als
protest tegen de heerschende toestan
den niet meer school te gaan.
De kellners werden in dezelfde stad
gedwongen te staken.
De correspondent van het «Berliner
Tageblatt" te St.-Petersburg seint,
dat de regeering door geheel Rusland
een campagne tegen de liberale bladen
geopend heeft. De toestand is moei
lijker en wanhopiger dan ooit zegt hij
Daarover bericht insgelijks de corres
pondent der «Standard" te St.-Peters-
burg. Deze schrijft
De moord op grootvorst Sergius
schijnt de reactie, althans tegenover
de drukpers, te stijven. De minister
van binnenlandsche zaken heeft de
radicale bladen «Nazji Dni" «Nazji
Zjisn" voor drie maanden geschorst,
ofschoon, of omdat, zij over den moord
op Sergius geen oordeel hebben uit
gesproken. Trepow moet gezegd heb
ben, dat zijn optreden hetzelfde zou
blijven
Omtrent den moord op grootvorst
Sergius deelen Engelsclie bladen o.a.
nog het volgende mee: De begrafenis
van het stoffelijk overschot van den
grootvorst zal waarschijnlijk Woensdag
plaats hebben binnen de muren van
het Kremlin. Het zal een hoogst een
voudige en korte plechtigheid wezen
Tsaar noch Tsaritsa zullen er bij zijn
wel eenige grootvorsten, o a. de be
genadigde grootvorst Paul. Grootvorst
Wladimir, die ziek te bed ligt, komt
echter niet.
De moordenaar heeft een paspoort
uit Witebsk, vermoedelijk is dit echter
valsch. Men kan hem nog altijd niet
thuis brengen. Waarschijnlijk heeft
hij alleen gehandeld, liet manifest
van den Tsaar, dat van Sergius moorde
naars spreekt, is dan onjuist, evenals
het bericht over twee bommenwerpers.
Er is nog gebleken, dat de moorde
naar, een vol geladen revolver met
acht schoten bij zich had De koetsier
van den vermoorde leeft nog, en
men hoopt hem in het leven te be
houden. De gemalin van Sergius
heeft hem tweemaal in het gasthuis
bezocht.
De correspondent van de «Daily
Telegraph" te Petersburg heeft van
een ooggetuige gehoord, hoe het be
richt van Sergius dood te Sarskoje
Selo aankwam. Het hooge gezelschap
zat aan een lunch, ter eere van prins
Frederik Leopold van Pruisen. De
Tsaar werd plotsoling doodsbleek en
stamelde: Hoe is dat mogelijkAlles
is nu zoo rustig. De stakingen en de
opwinding van het volk zijn opge
houden. Wat willen ze dan toch?
Een pijnlijke stilte volgde op die
woorden. Daarna vertrokken de hooge
gasten overhaast.
Verder wordt nog gemeld, dat
Pobjedonostzef op sterven ligt, en dat
generaal Gripenberg in ongenade is
gevallen, en dat op bevel van gouver
neur Tscherikof in Warschau 150
leiders der arbeidersbeweging zonder
vorm van proces gefusileerd zijn
De bekende schtijver Maxim Gorki
zit, zooals men weet, nog altijd ge
vangen in de Peter en Paulus-vesting
te St. Petersburg. Zijne vrouw heeft
verlof bekomen hem eenmaal per week
te zien. Het eerste bezoek van mevrouw
Gorki was beperkt tot een kwartier
en ging op de volgende wijze toe.
Mevrouw Gorki stond voor een ijzeren
hek. Achter dat hek zat de adjudant
van den directeur. Daarna volgde een
tweede hek en daarachter stond Maxim
Gorki, met een soldaat aan zijne zijde
Zoo, op ongeveer anderhalve meter
afstand, door twee traliehekken van
elkander gescheiden, spraken de heer
en mevrouw Gorki met elkander.
Vóór het bezoek had de adjudant van
den gevangenisdirecteur mevrouw
Uorki gezegd, dat zij met haar man
alleen over onschuldige zaken mocht
spreken. Over de politiek, het ge
vangenisleven of de redenen tot Gorki's
inhechtenisneming mocht volstrekt niet
worden gesproken.
Gorki had tijdens het gesprek nog
gelegenheid zijne vrouw te vertellen,
dat, volgens het gevangenisreglement,
alles wat de gevangenen schreven ver
brand werd. liet was daarom onnoodig
hem schrijfmaterieel te verscliaiïen.
Mevrouw Gorki heeft na haar be
zoek bij het departement van politie
het volgende adres ingezonden:
Sinds den 25en Januari zit mijn
echtgenoot in de Peter en Paulus
vesting gevangen. Men staat hem
niet toe zijn gewone kleedij te dragen.
Men heeft hem gedwongen een ge
vangenispak aan te trekken. Men wei
gert hem inkt «n papier en verhin
dert hem daardoor zijn werk als
schrijver te verrichten. Bij zijn zwak
ken gezondheidstoestand moet hèt
verblijf in een kleine ruimte met
steenen vloer een noodlottige invloed
op zijn gestel hebben. Het verbod
van te schrijven is een geheel onver
klaarbare harde maatregel. Daar mijn
man feitelijk voorloopige hechtenis
ondergaat, acht ik de toepassing van
maatregelen, die het karakter eener
straf dragen, volkomen onwettig
Daarom acht ik mij gerechtigd te
verlangen, dat men mijn echtgenoot
zal toestaan zijn eigen kleeren en
schoenen te dragen, alsmede de vrije
beschikking te hebben over zijn inkt
en papier, teneinde zijn werk als
schrijver te kunnen volbrengen.
Jekaterina Pjeschkowa Gorki
Te Barcelona heeft de inspecteur
der Russische politie Pablynski een
samenzwering tegen der, Tsaar ont
dekt. Hij het 15 anarchisten arrestee
ren, die er bij betrokken zijn. De samen
zweerders zouden niet alleen den Tsaar,
maar ook de grootvorsten Alexis en
Wladimir dooden. De inspecteur gaat
naar Napels om liet spoor van andere
anarchisten te volgen.
De welbekende generaal Booth
zal de volgende maand een kruistocht
maken naar het Heilige Land. Bij al
zijn tochten door de wereld heeft de
energieke aanvoerder van het Heils
leger Palestina nog niet bezocht. Hij
verlangt daarom thans in dat Heilige
Land te verwijlen en zijn prediking
ook aan nist-christenen te brengen
Waar ter wereld zielen te redden
zijn, zoo heeft hij verklaard, daar is
werk voor mij: in Palestina zal ik
mij wenden tot Mohammedanen, Isra
ëlieten en Grieken on tot ieder, die
mij hooren wil.
Van Palestina wil de generaal naar
Australië en Nieuw-Zeeland gaan.
Wij hooren weer eens iets van
Jacuqes Lebaudy. De Engelsche bladen
vermelden, dat kolonel Graves «opper
bevelhebber van het leger van de Saha
ra," tegen »Z. M. Jacques I, Keizer
van de Sahara," een aanklacht inge
diend heeft omdat dezen hem nog
steeds een maand salaris schuldig is.
Het bedrag van deze schuld is 100
pond sterling.
Ten slotte nog een nieuwtje,
schrijft men aan do Haarl. Cl.:
De journalistieke bron is aan het
sprudelen geraakt, en uit die bron,
die ons, chroniqueurs, van kroniek
noviteiten moet voorzien, heb ik ge
meend te mogen putten de mede-
deeling, dat er voor de nog vacante
knoopsgaten een schoone tijd gaat
aanbreken, daar H. M. de Koningin
en de Prins van plan zijn een nieuwe
Orde te creëeren, waan an de eerste
lintjesregen als mijn politiek-
meteorologische voorspellingsgeest niet
blijkt te falen zal vallen op den
aanstaanden jaardag van den Prins-
Gemaal, den 19 April.
De nieuwe Orde, waarvan do naam
nog geheim wordt gehouden, is even
als de Oranje-Nassau-Orde en die van
den Nederlandschen Leeuw in 4klassen
verdeeld en bestaat uit een ridder
kruis, om welks 4 kwartieren een
band is gevlochten met het inschrift:
Je maintiendrai. terwijl het geheel de
wapens van Nederland en Mecklen
burg Schwerin vereenigd vertoont.
Waar Prins Hendr.k zich door
deelneming in een aantal Poli
tieke zaken meer en meer in ons
land gaat inburgeren, komt liet ons
voor een zeer gelukkige gedachte te
zijn geweest, een orde te scheppen,
waardoor Z. K. Hoogheid ook zelf
vorstelijke onderscheidingen kan deel
achtig maken. Velen, wier linker
revers van gekleede jas of rok wacht
op aanvulling, zullen met mij, maar
misschien onder meer subjectieven
invloed, het creëeren dezer nieuwe
orde toejuichen.
Naar de N. Cl. verneemt, maakt
het bij het hoofdbestuur der Posterijen
en Telegrafie een punt van ernstige
overwoging uit de klasse-indeeling der
postkantoren naar een anderen maat
staf dan het postzegeldebtet te regelen.
Sinds lang en vrij algemeen be-
door AUGUSTE CRONER.
22)
»Zoo," zei hij, «is de straat verdoopt ge
worden
«Ja, den naam, die er vroeger zeer voor
geschikt was, was nu, daar er nergens meer
tuinen zijn, niet langer toepasselijk, daarom
heeft men er den naam aangegeven van een
man die zich in die buurt zeer verdienstelijk
heeft gemaakt."
«Maar er is toch nog één tuin in."
«Ja juist dieu van Winkelmann. Bent u
al eens door die straat gekomen, mijnheer?"
«Ja een week geleden en ik heb toen ook
het huis van onzen cliënt gezien."
«En zaagt u hem zelf niet? Ik zag hem
eergisteren nog in 't zonnetje voor het venster
zitten."
«Zoo hebt ge hem zelf gezien? Ik zag alleen
twee vrouwen."
«De oude en de jonge Muller natuurlijk,
want anders komt er, behalve de man van de
eene, hij was vroeger acteur, nooit iemand
over den drempel."
«Zoo wat voor menschen zijn deze jonge
Mullers
«Stille, bijzonder stille menschen die zich
even als Jozefa Muller geschikt hebben in de
wenschen van den ouden zonderling en, even
als hij, met niemand omgaan. Mijn nicht die
de melkinrichting van hare ouders voortzet en
als kleiD meisje dikwijls melk bij juffrouw
Muller bracht heeft mij meermalen vertelt
welk een stil leveD die menschen lijden."
«O, daar wordt gebeld en Karei is nog niet
terug; ik moet dus even open doen," zei de
oude man en ging daarop de deur uit. Het
was een dame die geheld had.
Zij hield den advocaat wel twee uur op.
Karei de bediende, die intusschen al lang weer
terug was, deed eindelijk de deur open en was
juist van plan zijn meester hoed en jas te
brengen opdat deze naar zijn restauratie zou
kunnen gaan, want het was al meer dan tijd,
toen zij eindelijk opstond en wegging.
John verliet nu ook spoedig zijn bureau om
te gaan dineeren.
Hij moest om zich zelf lachen want herhaal
delijk betrapte hij zich er op dat hij weder
aan dien stokouden Arnold Winkelmann
dacht.
Het was zeker zonderling zoo dikwijls als
hij had moeten denken aan dat huis dat hij
zoo heel toevallig ontdekt had en nu waren
zijne gedachten toch veel meer bij den eigenaar
zelf en bij de menschen die bij hem inwoonden
die zoo schuw zoo eigenaardig menschenschuw
waren, zooals hij zelf ondervonden had. Op
zijn weg naar de restauratie dacht de jonge
advocaat ook herhaaldelijk aan den ouden heer
en schrok letterlijk op toen hij zijn stamtafeltje
naderend als het eerste verstaanbare woord,
den naam «Kielanstraat" opving.
«Wat is er met de «Kielanstraat?" vroeg
John, nadat hij zijne gewone dischgenooten
gegroet had, en een der heeren antwoordde
hemDe ontvanger der belastingen is heden
daar vandaan verhuisd."
«Zoo woonde u in de Kielanstraat?" vroeg
John. «Dat is immers een straat in de nieuwe
wijken
«De ontvanger beantwoordde deze vraag
toestemmend en weldra was hij met den jongen
advocaat in een gesprek gewikkeld, waardoor
hij te weten kwam dat Baumann er meer dan tien
jaar had gewoond en het alleen daarom in
die stille buurt had uitgehouden, omdat men
van uit de vensters van zijne woning een
prachtig uitzicht had op den overheerlijken
tuin aan de overzijde.
«Den tuin van Winkelmann?" vroeg advocaat
John.
«Dezelfde," antwoordde de ontvanger. «Er
staan prachtige hoornen in en fraaie bloemen
en wordt keurig onderhouden, vooral wanneer
men weet dat alleen een ziekelijke vrouw de
zorg daarvoor op zich neemt. Het schijnt wel
dat deze tuin haar eenige afleiding is."
«Kent u deze vrouw?"
«Alleen van aanzien. Deze menschen gaan
met niemand om. De oude heer zoo noemt
meu den heer Winkelmann in de buurt
schijnt een menschenhater te zijn."
«Hebt u hem ook t^el eens gezien?
«Jawel, somtijds zit hij voor 't venster een
pijp te rooken."
«Zonderling."
«Waarom is dat zonderling?"
«Omdat de man honderd en zeven jaar oud is."
«Wat u zegt! Nu dat zou men hem niet
aanzeggen. Voor zulk een lioogen leeftijd ziet
hij er nog flink uit."
Er kwamen weder nieuwe habitués hij zitten
en het gesprek werd nu meer algemeen.
De heer John had het gesprek liefst voort
gezet maar hij was te welopgevoed om anderen
te noodzaken een gesprek te voeren waarin
hij alleen belang stelde.
f Wordt vervolgd).
