NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad voor de Provincie Utrecht. FEUILLETON. BUITENLAND. BINNENLAND. DE SCHIMMELRIJDER. flo. 43. Woensdag 31 Mei 1905. Vier-en-dertigsten jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. Amersfoortsche Courant ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden met Zondagsblad f 0.75; Franco per post door het geheele Rijk f 1. Afzonderlijke Nummers 8 Cent. Ingezonden stukken intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER. Bureau: Langestraat 77. Telephoonno. 69. ADVERTENTIËN: Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7'/i Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte De zeeslag bij Tsoesjinia. Het zal nog wel enkele dagen aan houden, vóór de berichten van beide partijen en van onpartijdige der den het volle licht hebben ont stoken over het drama dat zich in de Straat van Tsoesjima heeft afgespeeld. Vooropgesteld zij, dat op grond der te Washington ontvangen officieele berichten mag en moet worden ge loofd aan een ware débacle der Rus sische strijdkrachten ter zee. Nebo- gatof gevangen, met twee- drieduizend Russische schepelingenhet vlagge- schip Sissoi Weliki in ontredderden toestand door de Japanners genomen; de trotsche Russische zeekasteelen bij tientallen gezonkenvoor tientallen millioenen van het modernste oorlogs tuig weggezonken in de golven, vele duizenden menschen met zich trek kend weg in het diep, waar zij zijn verdronken als ratten in een val. Maar deze verdwenen schepen, deze aan flarden geschoten of verdronken mannen zijn op hel oogenblik wij leven snel reeds bijna vergeten. Waar zijn de restes der armada, daar komt alles op aan. En bij elke poging tot beantwoording dier vraag treft het, hoe onvolledig en tegenstrijdig de tot dusver ontvangen telegrammen zijn. Wij weten dat Rodjestwenski's vloot «naar het noorden vlucht." Niet ten onrechte teekent een Duitsch blad daarbij aan »Het bericht, dat het Russische eskader noordwaarts is gevlucht, wijst nog niet noodzakelijk op een Rus sische nederlaag want het einddoel der Russische vloot, Wladiwostok, ligt immers in het noorden, en indien het den Russen gelukt ware zich den weg daarheen te openen, dan zou een dergelijk resultaat met het verlies van een half dozijn schepen niet te duur zijn betaald. Daarbij dient te worden vooropgesteld, dat de naar het noorden doorgebroken Russische vloot niet door zwaar beschadigde schepen in haar opmarsch worde belemmerd. Want anders zou zij die óf moeten in den steek laten, óf zij zou door de achter volgende Japansche schepen worden ingehaald en tot een tweeden slag worden gedwongen. Bijna nog belang rijker dan deze quaestie is die andere, óf n.l. admiraal Togo met de geheele vloot van admiraal Rodjestwenski heeft te doen gehad, dan wel met slechts een deel daarvan? Op goede gronden mag worden aan genomen, dat van een eigenlijke ver deeling van Rodjestwenski's vloot, vóór hij den slag aanvaardde, waar schijnlijk niet kan worden gesproken. Gebleken is toch dat het «Osjima", waar volgens berichten uit Chineesche bron slag zou zijn geleverd, niet de plaats is geweest van dien naam bij de Straat van Tsoegaroe. De buiten- landsche bladen stellen Osjima dan ook in de Straat van Korea. Niet on waarschijnlijk is hier bedoeld het eiland Iki-sjima, dat gelegen is tus- schen Tsoe sjima en de Japansche kust. Tusschen deze beide eilanden toch moet de zeeslag zijn aanvang hebben genomen en Iki-sjima is dan ook het Okisjima, waarvan sprake was in een der telegrammen uit Tsing-tau de haven der üuitsche pos sessie Kiau-tsjiau. Vrijwel de interessantste tijding van het gevecht welke tot dusver door de telegraaf is gebracht, is Togo's bekendmaking, dat geen enkel der Japansche schepen averij van belee- kenis heeft bekomen. Blijkt deze mededeeling van den Japanschen vloot voogd op waarheid te berusten, dan zullen de heeren marine-deskundigen heel wat te doorgronden en te do- ceeren vindenechter niet dan na eerst eenigen tijd bij de Japanners... ter schole te hebben gegaan. Door de Kerkeraden van ver schillende Ned. Herv. gemeenten is aan de Alg. Synode der Ned. Herv. Kerk, het navolgende adres gezonden: Hoogeerwaarde Heeren t De Generale Kas in onzs kerk trekt hare inkomsten vooreen aanmeikelijk deel uit meer vrijzinnige gemeenten, terwijl van wege de streng-orthodoxe kerkeraden en gemeenteleden betrek kelijk weinig bijdragen inkomen. Nu zijn uit die Kas gemeenten ge steund (wij wijzen op Beile, Brielle, 's Gravenzande), die noodlijdende zijn geworden, omdat hare besturen be slist onwillig waren om in de be hoeften van andersdenkenden-te voor zien. Dit zal zoo kunnen voortgaan en licht nog meer gebeuren. In dit geval zullen gelden, voor geen gering deel door meer-vrijzinnigen op allerlei plaatsen bijeengebracht, dienen om mogelijk te maken dat elders vrijzinnigen worden onder drukt en beroofd van hun recht op godsdienstprediking en onderwijs in overeenstemming met hunne* be hoeften, hetwelk zij als leden der kerk bezitten. Het springt in het oog, dat een en ander aanleiding moet geven tot groote ontevredenheid. Van de meer- vrijzinnigen kan niet worden ge vergd te dragen, dat de bijdragen, welke zij geven uit liefde voor de kerk, zullen strekken om te helpen personen, welke door eigen schuld, immers door hun exclusivisme, in onge legenheid zijn geraakt voor het meerendeel ook nog vrienden van allerlei vijanden onzer Kerk Wij kunnen ons er niet bij neer leggen, dat sommigen, tegen de Reglementaire bepalingen in, zelf weinig zullen bijdragen, maar wel bewaard zullen worden voor de ge volgen van hunne onverdraagzaam heid en dat door de giften van geest verwanten dergenen, tegen wie zij die aan den dag leggen. Ook weer in het vorig jaar heeft een waarlijk niet onbescheiden, met het oog op den bloei van het gods dienstig en kerkelijk leven bij ons volk alleszins aanbevelenswaardig voor stel tot toevoeging aan het Alg. Regiem, van een Art betieffende verdeeling der grooteie gemeenten in zelfstandige wijkgemeenten, in de Prov. Kerkbesturen niet de vereischte meerderheid kunnen verkrijgen, ten gevolge van tegenwerking door be doelde streng-orthodoxen die bevieesd waren, dat daardoor op den langen duur in groolere gemeenten ook min derheden eenigermate zouden worden gebaat. Met het oog op de boven gememo reerde feiten verzoeken wij U ernstig en dringend maatregelen te nemen die er toe kunnen leiden, dat na ver loop van tijd aanhangers van eenige exclusieve richting in mindere mate dan thans gelegenheid zullen hebben om druk te oefenen op de minder heden, door nogmaals aan te nemen en opnieuw aan het oordeel der kerk te onderwerpen de invoe ging in het Algem. Regiem, van een nieuw Art. 17", als te voren is voor gesteld, luidende in dezer voege «Grootere gemeenten kunnen in «zelfstandige wijk-gemeenten wor- »den verdeeld, en worden in dat «geval op een eigene wijze bestuurd, «overeenkomstig de bepalingen van «het desbetreffend Bizonder Regle- «ment": voorts het Reglement voor de Generale Kas op zulk een wijze aan te vullen, dat men zich in het vervolg niet meer strafleloos zal kunnen onttrekken aan zijne verplichting om voor haar bij te dragen. Uitvoering der Kieswet. Het Niewsblad v. h. Noorden meldt, dat naar aanleiding van enkele tot de kennis van den minister van Bin- nenl. Zaken gekomen onregelmatig heden bij de uitvoering der Kieswet, genoemde minister Ged. Staten der verschillende provinciën heelt uitge- noodigd de volgende punten onder de aandacht te brengen van de bur gemeesters, ten einde bij de vei kie zingen een juiste uitvoering der wet te bevorderen. 1. Inrichting van slemlokalen: er moet worden zorg gedragen dat de kiezer, tijdens hij aan den schrijfles senaar vertoeft, op geenerlei wijze buiten zijn weten kunne wordon be spied (b. v. door weerkaatsing in een spiegel). 2. Inrichtingen der stembiljetten: bij samengestelde namen behoort de naam ongesplitst te worden gelaten. 3. Rijstand van een lichamelijk hulpbehoevend kiezer (art. 80): hier wordt bedoeld een lichamelijk gebiek en niet het gemis aan kennis van lezen en schrijven. «De wet" zegt de minister, «laat den kiezer vrij in de keuze van den persoon, aan wien hij het geheim van de door hem uitgebrachte stem wil toeverti ouwen. Wordt de aanwijzing van den per soon echter door den kiezer aan den voorzitter van het stembureau over gelaten, dan behoort deze in geen geval daarvoor een politiebeambte aan te wijzen. Deze toch is geroepen tegen over treding o. m. van de art. 126 en 127 van het Wetboek van Strafrecht te waken en moet zich mitsdien streng onthouden van een optreden, dat hem in verdenking van zoodanige overtre ding zou kunnen brengen-" De Lager Ondervvijsuovelle. Aan den vooravond van de behan deling der Lager-Onderwijsnovelle door de Eerste Kamer heeft het hoofdbestuur van den Bond van Nedeilandsche Onderwijzers zich met een adres tot dat Staatslichaam ge wend, verzoekende goedkeuring aan bedoeld wetsontwerp te onthouden. In het adres worden kortelijk de bekende grieven tegen het ontwerp opgesomd. Oorspronkelijke novelle van TH. STORM. 17) De duisternis spreidde langzamerhand haar kleed over de uitgestrekte vlakte; het werd steeds stiller om hem heen; alleen achter zich in den stal hoorde hij het vee loeien; ginds van den kant der heide meende hij reeds piepen der klarinetten uit de herberg te ver nemen. Daar hoorde hij het ruischen van een japon, eD kleine, vaste stappen kwamen het voet pad af, door de landerijen naar de heide liep. Nu zag hij daar ook in de schemering een gestalte zich voortbewegen, en hij wist, dat het Elke was; zij ging ook naar de herberg ten dans. Zijn adem stokte: zou hij haar niet naloopen en met haar meegaan Maar Hauke was geen held tegenover vrouwen; en terwijl hij de vraag bij zichzelf overwoog, bleef hij staan, totdat Zij in de duisternis verdwenen was. Daarop, toen het gevaar om haar in te halen voorbij was, sloeg hij denzelfden weg in en volgde dien, totdat hij de herberg bij de kerk bereikt had, waar hij het praten en schreeuwen van het die voor het huis en in de gang elkaar verdrongen, vernam en naar het schrille geluid der violen en klarinetten hem oorverdoovend tegenklonk. Onopgemerkt drong hij tot de «gildezaal" door; zij was niet groot en zoo vol, dat men nauwelijks een paar pas voor zich uit kon zien. Zwijgend ging hij tegen den deurpost staan en keek naar het gewemelde menschen kwamen hem voor half gek te zijn; hij behoefde ook niet te vreezen dat nog iemand aan den strijd van dien namiddag, of aan hem, die een uur ge leden het spel gewonnen had, zou denken; ieder had slechts gedachten voor zijn meisje en draaide met haar rond in een kling. Zijn oogen zochten slechts die eene en eindelijk daar was zijZij danste met haar neef, den jongen heemraad, maar meteen zag hij haar niet meer; hij zag nog maar andere meisjes uit den polder en van de heide, die hem volmaakt onverschillig waren, Plotseling zwegen de violen en klarinetten, en de dans was ten einde; maar na enkele oogenblikken begon ook al weer een andere. Eensklaps vloog Hauke de gedachte door het hoofd, of Elke het hem gegeven woord ook zou houden, of zij misschien toch met Ole Peters langs hem voorbij zou dansen. Bijna had hij het bij dat denkbeeld uitgeschreeuwdmaar toen ja, wat wilde hij eigenlijk? Maar zij scheen dezen dans niet mee te doen, en eindelijk was die ook uit: een galop, die hier juist in de mode gekomen was, volgde, Als razend zette de muziek in, de jonge boeren vlogen op de meisjes toe, de kaarsen aan den wand flikkerden. Hauke verrekte bijna zijn hals, om de dansenden te kunnen zien, en daar, het derde paar, dat was Ole Peters; maar wie was zijn danseres? Een breedgeschouwerde boer stond voor baar, zoodat hij haar gezicht niet kon onderscheiden. Maar de dansende paren vlogen verder en Ole met zijn meisje vloog voorbij. «Vollina! Vollina Hardei sriep Hauke bijna luide en haalde terstond daarop verruimd adem. Maar waar bleef Elke? Had zij geen danser, of had zij allen geweigerd, omdat zij niet met Ole had willen dausen? En de muziek zweeg weer, en er begon een niewe dans; maar weer zag hij Elke niet! Doch daar naderde Ole, nog steeds met de dikke Vollina in zijn armen! «Nu nu." zeide Hauke; nu zal Jesz Harders met zijn vijfentwintig pondemaat ook wel gauw op stal gezet worden. Maar waar is Elke toch?" Hij liet zijn deurpost in den steek en drong verder de zaal binnen; eensklaps stond hij£ voor haar, die hij zocht en die met een oudere vriendin in een hoek zat. «Hauke!" riep zij, met haar smal gezichtje naar hem opziende, «ben jij hier? Ik heb je toch niet zien dansen «Ik heb ook niet gedanst," antwoordde hij. Waarom niet, Hauke?" en halverwege op staande, voegde zij er aan toe: «Wil je met mij dansen ik heb het Ole Peters geweigerd die zal niet weerom komen." Maar Hauke scheen er geen zin in te hebben. «Dank je, Elke," zeide hij, «ik kan het niet goed genoegze zouden je maar uitlachen en bovendien hij bleef plotseling steken en keek haar met zijn grijze oogen hartelijk aan, alsof hij het aan deze over moest laten, het overige te zeggen. «Wat bedoel je, Hauke?" vroeg zij zacht. «Ik bedoel, Elke, dat de dag voor mij immers toch niet mooier kon eindigen dan reeds ge schied is." «Ja," zeide zij, «gij hebt het spel gewonnen.'' «Elke!" zeide hij nauwelijks hoorbaar op verwijtenden toon. Zij werd vuurrood. «Loop heen" zeide zij, wat meen je?" en tevens sloeg zij de oogen ueer. Maar toen nu de vriendin door een boeren zoon werd afgehaald voor den volgenden dans, zeide Hauke lnider: «Ik dacht, Elke, dat ik wat beters gewonnen had Nog een paar oogenblikken hield zij haar oogen op den grond gevestigd; toen hief zij ze langzaam op, en met een blik, waaruit de kalme vastberadenheid, haar eigen, sprak, ont moette zij zijn oog. «Doe zooals je hart j in geeft, Haukezeide zij wij moesten elkaar toch kennen." i Woritt vcriiolgtj,

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1905 | | pagina 1