NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad voor de Provincie Utrecht. FEUILLETON. BUITENLAND. flo. 92. Zaterdag 18 November 1905. Vier-en-dertigsten jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. Officieele Publicatie. HET KIND DER PRAIRIE. Amersfoortsche Courant ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden met Zondagsblad 0.75; Franco per post door het geheele Rijk f 1. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER. Bureau: Langestraat 77. Telephooiin». 69. ADVERTENTIËN: Van 16 regels f 0.50; iedere regel meer 7'/» Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte Verslag over den landbouw. De Burgemeester der gemeente Amersfoort brengt ter kennis van de landbouwende bevolking, dat gedu rende de maand December langs de buizen gegevens zullen worden ver zameld voor de samenstelling van het landbouwverslag. Het is voor de afdeeling «Land bouw", waar zij wettelijke maatregelen ter bevordering van Landbouw, Vee houderij en Tuinbouw moet voor bereiden of waar zij pogingen moet doen den afzet van de producten dier takken van bedrijf in het buitenland te behouden of uit te breiden, van het hoogste belang voldoende kennis te hebben van den werkelijken toestand in de verschillende deelen des lands. Deze kennis moet zij voor een groot deel putten uit bovengenoemde ge gevens Hot is met het oog daarop, dat tot allen, wie het aangaat, het dringend verzoek wordt gericht, zuo getrouw en volledig mogelijk de gevraagde opgaven te verstrekken Amersfoort, den 16November 1905 De Burgemeester voornoemd, WUIJTIERS. Waarschuwing. In verband met verschillende klach ten over baldadigheden, gepleegd tegen automobilisten in de omgeving van de bebouwde kom der gemeente, vooral aan den Soesterweg door met stee- nen als anderszins naar de voertuigen en inzittenden te werpen, wijst onder- geteekende op het gevaar, hetwelk daardoor onstaan kan en verzoekt een ieder beleefd, doch dringend zich van dergelijke baldadigheden teonthouden, daar, bij ontdekking, de wet met de meeste gestrengheid zal toegepast worden. Ouders, voogden, onderwijzers en in 'tjalgemeen zij, die eenigen invloed kunnen uitoefenen op de opvoeding der jeugd, worden mede beleefd ver zocht hunne medewerking in dezen wel te willen verleenen. Amersfoort, 16 November 1905. De Commissaris van Politie A. NIJHOFF. Hongersnood in Japan. De correspondent van de Daily Telegraph" te Tokio heeft van den specialen berichtgever van de Jijo Sjimpo", die de door den hongers nood geteisterde streken van Japan bezocht heeft, de volgende beschrij ving van den toestand aldaar out vangen »Van het millioen menschen, die onder de ramp lijden, ziet de helft den hongerdood voor oogen, daar ze niet weten, hoe ze aan de nood zakelijkste levensbehoeften moeten komen. Het komt voor, dat ouders hunne kinderen veikoopen om maar van de verantwoordelijkheid voor dezen ont slagen te zijn en een weinig geld machtig te worden. Het volgende geval is typisch voor den toestand. Een meisje van negen jaar was als dienstbode 2 yen (on geveer f 2.40 verkocht, maar de koo- per wilde, toen hij zag, dat haar kimono zoo versleten was, slechts 70 sen (ongeveer 18 stuivers betalen. Met deze geringe som vertrokken de ouders naar Hokkaido om daar arbeid te zoeken, terwijl ze een oude grootmoeder in huis achterlieten. Een groot aantal menschen heb ben al hun huisraad verkocht en daar de Japansche huizen bij gebrek aan brandstof zeer koud zijn, graven ze holen in den grond om daar den winter door te brengen. De bodem daarvan bestrooien ze met haksel en het gat wordt van boven bedekt met droog gras. Men ziet te midden van die ellende schreeuwende contrasten. Een der drie middeldorpen van Japan heeft met het oog op een mogelijken mis oogst, zoo groote voorraden aan koren opgestapeld, dat men daar zelfs ge noeg heeft als de hongersnood twee jaar duurt en is dus natuurlijk het voorwerp van jaloezie voor de geheele omgeving. En de Japanner kan toch met zoo weinig toe. Drie yen (ongeveor f3.6Ü) per inaand is genoeg voor het levens onderhoud van een persoon." Maandag zullen de vertegenwoor digers der Zemstvo's en steden te Moskon bijeenkomen voor de beraad slaging over de houding, die zij tegen over het manifest van 30 October en tegenover het door graaf Witte gevormde kabinet zullen aannemen. L)il congres zal van zeer groot be lang zijn voor de toekomstige ont wikkeling van Rusland; want het zal duidelijk worden, welke groepen wer kelijk democratisch zijn, welke groe pen slechts de meeloopers van de eenige georganiseerde partij der bur ger-maatschappij waren. Dat een scheiding komen moet is sedert het jongste Zemstvo-congres duidelijk geworden toen bleek reeds dat zich de aanhangers van Schiphof en de tegenstanders van het toeken nen van autonomie aan de grens landen van de meerderheid zullen afscheiden. Sedert dat congres heb ben deze boide groepen gelegenheid gehad zich te organiseeren. De Slav- janophielen, zooals de aanhangers van Schiphof zich noemen, zijn meeren- deels Russen uit Moskou de tegen standers der autonomie aan de grens landen vindt men voornameiijk onder de liberale ambtenaren en de conser vatieven intellectueelen. Men verwacht derhalve van het nivude congres een besliste beginsel verklaring. Mocht die tot een schei ding leiden dan zou Witte zich bij de meerderheid aansluiten. Een vrij- conservatief leider, de heer Demts- jinski wil nog verder gaan. In sSlowo" schiijft hij een artikel, waarin hij de noodzakelijkheid betoogd dat het nieuwe congres, samengesteld uit ge kozen vertegenwoordigers van de Zem- tvo's versterkt wordt met gekozenen der Sojus Sojusof, en dan naar Peters burg verhuizen, waar het zich naast Witte moet plaatsen als adviseerend lichaam. Het zou Witte dan kunnen helpen om de kieswet voor de Rijks- doema uit te werken en als voor- loopige regeering kunnen optreden. Wij weten echter uit de mededee- lingen van profesor Miljoekof, dat de meerderheid van het Zemstvo-congres daarop volstrekt geen plan heeft. De bedoelee Sojus Sojusof of «Bond der Bonden" is het goed georgani seerde centraal bestuur van de vele in Rusland bestaande vakvereenigin- gen. De medewerking van dien Bond der Bonden zou er allicht toe kun nen bijdragen, om het Zemstvo-con gres van zijn oorspronkelijk plan te doen afwijken en een soort Conventie te vormen. Maar daartegen zullen de gematigde elementen zich zeker wel met kracht verzetten. De groothertog Adolf van Luxem burg is hedenmorgen op het kasteel Hohenburg gestorven. [Adolf Willem Karei August Frederik, groothertog van Luxem burg, hertog van Nassau, werd den 24en Juli 1817 te Biebrich geboren. In 1839 volgde hij zijn vader, YVilhelm, op als hertog van Nassau, welke Staat aangesloten was bij de Pruisi sche Unie. Toen deze uiteen viel be wandelde de Nassausche regeering den reactionnairen weg. De grondwet van 1849 werd in 1851 afgeschaft. Eerst in 1863 dregen de liberalen weer de meerderheid bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer, zoodat de grondwet van 1849 weer ingevoerd werd. Onder den invloed van zijn adjudant, gene raal v. Zimiechi, helde de hertog in de Duitsche quacstie over naar de zijde van Oostenrijk. In 1866 gaf hij bevelen tot mobilisatie van het Nassausche contingent en vroeg een krediet aan de Kamers van 500,000 gulden. De liberalen stemden tegen clit krediet, zelfs nadat de Nassausche regeering den 14en Juni op den Bonds dag vöör Oostenrijk gestemd had. De hertog verliet den 15en Juli de residentie toen de Pruisische troepen zijn gebied binnenrukten. Hij ging naar Mainz, daarna naar Augsburg, terwijl de Nassausche troepen bij Giinz- burg aan den Donau geconcentreerd lagen. De landraad van Wetzla, Von Diest, regeerde als Pruisisch rogeerings- commissaris, totdat den 3en October 1866 Nassau bij Pruisen gevoogd werd. Toen moest de hertog afstand doen tegen een schadeloosstelling van 15 millioen gulden, Verder behield hij het recht op te treden als groothertog van Luxemburg, waarop hij aanspraak mocht maken, wanneer de mannelijke linie der Oranje's zou uitgestorven zijn. Uit gebeurde in 1890 toen or.zo koning Willem 111 overleed; volgens de Luxemburgsche grondwet mocht koningin Wilhelmina daar niet opvol gen, daar de wet vrouwen van de regeering uitsluit. Groothertog Adolf heeft één zoon, Wilhelm Alexander, die hem als groothertog kan opvolgen. De nieuwe groothertog werd in 1852 geboren, en is sedert 1893 gehuwd met Marie Anne, infante van Portugal. Hij heeft slechts zes dochters, die dus in Luxem burg niet kunnen opvolgen, op grond dqrzelfder wet die koning Wilhelmina van dè opvolging uitsloot. Verder is er geen mannelijke afstammeling van het geslacht Nassau meer. Groothertog Adolf had een broe der, Nikolaas, die onlangs overleden is; deze was morganatisch gehuwd met de gescheiden vrouw van den heer Doubelt. Hunne kinderen zijn graven en gravinnen van Merenberg. Voorts had groothertog Adolf een zuster, die gehuwd is met den groot- FRANZ TRELLER. 13 «Hij heeft een wonderbare gave om de dieren te temmen,1' sprak de trapper. «Deze schimmel een edel dier, maar zeer wild, dat pas sedert enkele weken in ons bezit is, durfde niet van zijn plaats te gaan toen het de gevreesde lasso van den dwerg zag, en ik ben overtuigd dat de schrik nog in zijn beenen zit als hij hier aankomt!" De schimmel die Puck met zijn beenen als met ijzeren banden omklemd hield, kwam in woesten vaart aangerend. Een ruk aan den teugel lasso en het heerlijke dier stond, bevende en sidderend stil. De dwerg sprong af en streelde en kalmeerde zijn paard toen met lieve woordjes. «De wilde bliksem steeds nog geen gehoorzaamheid leeren, ik zal hem vastbinden Oom." «Doe zulks, dat zal hem goed doen, de Vos kan met de anderen gaan." Zoo gingen zij, door de paarden gevolgd, Puck leidde den schimmel aan de lasso, naar het maïsveld, en voerde ze met de halfrijpe kolven, een lekkernij voor de dieren. «Houdt den Donder, den Bliksem en Vos hier, Puck, wij zullen straks een rit in de prairie doen." Terstond liep de dwerg naar zijn hol en kwam met hal sters terug die hij de paarden aandeed en aan de omhei ning van het maïsveld bevestigde, ook wierp hij hen rijkelijk maïs voor. Hierop gingen ze naar de Shanty. «Ben je niet moe kind?" vroeg de trapper onderweg. «Neen," was het antwoord, «ik gevoel me in uw gezel schap zoo gezond en sterk als vroeger." «Nu goed we zullen eens zien hoe een hinken rit je bekomt." Er werden eenige voorbereidselen tot den tocht gemaakt, ook voedingsmiddelen op doelmatige wijze ingepakt. Puck ging heen om de paarden te zadelen en bracht ze toen voor. «Neem nu een buks mee Paul, je moet leeren hoe men te paard daarmee omgaat; 't is niet zoo gemakkelijk als het schijnt, die zonder bezwaar mee te nemen. Jij, Puck, kunt je boog meenemen opdat onze gast zie hoe men op de wijze der Indianen op de jacht gaat." Toen sprongen ze te paard, Puck nam den Schimmel, Paul den Vos, terwijl de trapper het grootste besteeg. Hij en de dwerg hadden behalve hunne wapens ook nog de lange lasso aan het zadel. Zoo draafden ze bij heerlijken zonneschijn de prairie in, stilzwijgend, onder den indruk dier wel eentoonige doch in zijn onafzienbare uitgebreidheid, aangrijpende steppe. Paul betoonde zich een goed zadelvast ruiter, die goed met zijn paard wist om te gaan. Als met zijn paard aan een gegroeid, paard en ruiter het levende beeld van een centour, zat de dwerg in den zadel, terwijl zijn valkenoogen over de steppe vlogen. Zij reden nu stapvoets. «Vindt je het niet heerlijk, jongen, op een flink paard zóó te rijden!" «Ja verrukkelijk!" Gedurende hun rit hadden zij meermalen grijze hazen konijnen en prairiehoenders opgejaagd, zonder daar verder acht op te slaan. Toen nu meer dan vijftig pas ver een hoen opvloog, greep Puck SDel zijn boog en schoot een pijl af die het dier den nek doorboorde. Rechts van hen streek een heele vlucht op, een tweede pijl van Puck's boog haalde nieuwe buit uit de lucht. Paul zag met verbazing die zeldzame vaardigheid in het gebruik van zoo'n primitief wapen. «De meest geoefende Indiaan schiet niet beter," zei de oude. »Ja", sprak Paul, «dat is bewonderenswaardig." «Pijl goed, als geen kruit, of buks kapot," riep op zijn eigenaardige, moeilijke wijze van spreken, de dwerg uit. «Maar hoe hebt ge deze buitengewone bekwaamheid verkregen «Gezien van rooden man, hem spoedig namaken; alles wat rooden man kan, kan blanke beter." «Ik had drie jaar geleden een poos een jongen CheijenDe bij mijde zoon van het opperhoofd van die stam, de «donkere wolk". Hij was hier in de buurt met zijn paard gevallen en had zijn been gebroken. Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1905 | | pagina 1