NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad voor de Provincie Utrecht, |gf FEUILLETON. BUITENLAND. no. 101. Woensdag 20 December 1905. Vier-en-dertigsten jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. DE TOESTAND IN RUSLAND. HET KIND OER PRAIRIE. Amersfoortsche Courant ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden met Zondagsblad f 0.T5; Franco per post door het geheele Rijk f 1. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken intezenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER. Bureau: Langestraat 77. Telephoonn». 69. ADVERTENTIËN: Van 16 regels 0.60; iedere regel meer 7'/« Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte De telegrapbische verbinding met Rusland, is op alle lijnen hersteld, zoo meldt een officieel bericht uit Konings bergen. De feiten zijn dus wel in strijd met het telegram van de »Daily Telegraph", meldende dat de spooi-, post- en telegraaf-staking gisteren hernieuwd zou worden. Deze tegen strijdige berichten toonen echter wel boe verward de toestand in Rusland eigenlijk is, hoe moeilijk is het zich een juiste voorstelling te vormen van hetgeen in het groote rijk omgaat. Een telegram uit Riga in dit nummer geeft hiervan eveneens een bewijs. Tegengesproken wordt hierin hetgeen omtrent de toestand in de laatste dagen is meegedeeld, en de berichten hieromtrent verspreid zouden een gevolg zijn van de" ongeregeldheden in de provinciën, waar dan dus toch de toestand werkelijk ernstig is. Men zal goed doen met deze ver klaring ook rekening te houden hij de lezing van het telegram van onzen correspondent te Hamburg. De Duitsche Petersburger Zeilung bevat tijdingen uit Riga van 11 Decem ber, ontleend aan een particulieren brief. De overbrenger van den brief is met levensgevaar, op een locomotief, te Petersburg aangekomen. De wagen achter de locomotief was geheel door schoten. In den brief wordt gezegd te Riga zijn overal manifesten aan geplakt, waarin openlijk opgewekt wordt tot uitroeiing van den adel en de kapitalisten. Sedert twee dagen zijn alle winkels gesloten. Het rijtuig- verkeer staat stil. Herhaaldelijk kwa men kleine bloedige botsingen voor. Vele inwoners hebben hun gezinnen buiten de stad in veiligheid gebracht. Overigens werden uitgebreide maat regelen genomen voor zelfverdediging en men had vol vertrouwen up de troepen. Uit het bovengenoemde telegram blijkt nu, dat de toestand na de af zending van den brief niet erger is geworden en thans zelfs reeds begint te vei beteren. Blijkbaar zijn echter in de provincie op verschillende plaatsen de opstan delingen meester van den toestand en hoe zij hiervan gebruik maken blijkt uit de berichten over brandstichtin gen, plunderingen en moorden. Aan het «Berl Tageblatt" wordt door een bijzonderen correspondent geseind, dat bij een straatgevecht te Mitau 2 officieren en 6 soldaten zijn gevallen. De benden der oproerlingen weiden echter verdreven. Bij I.ennewalden in Zuidlijfland wei den 120 dragonders door een over macht aangevallen, 40 dragonders sneuvelden, de rest kon zich redden. Op den spoorweg Riga-Orel is door dynamiet een militaire spoortrein in de lucht gesprongen, meer dan 200 kozakken werden daarbij gedood. Tegenover deze zeer ongunstige bei ichten uit Lijfland en Koerland, staan mededeelingen uit Petersburg dat onder de stakers tweedracht begint te heerschen en vele post- en telegraaf ambtenaren den arbeid willen hervat ten. In hoeverre de toezegging van minister Witte om de lotsverbetering van het post- en telegraafpersoneel met kracht ter hand te nemen van invloed zijn geweest op de verbetering van den toestand zoodat thans reeds weder het telegraphisch verkeer hersteld is, valt natuurlijk niet te zeggen. De mededeelingen van graaf Witte aan den correspondent van de «Daily Telegraph" hebben het «Berliner Tageblatt aanleiding gegeven tot een bespreking, waarin het blad zegt: «Witte heeft gespioken; voor de eerste maal sedert hij als minister president is opgetreden. Hij heeft zelfs openhartig gesproken, en de wereld niet alleen zijn voornemens en plannen, maar ook zijn meening over de drei gende gevaren medegedeeld. Hij heeft niets verzwegen, en hij erkende vooral, dat hy zich bedrogen had in zijn ver wachtingen op den steun der Russische maatschappij en vooral van het liberale gedeelte. Nog meer: hij heeft niet ver zwegen, dat hij zonder die steun niet in staat zal zijn de moeielijkheden baas te worden, zoodat hem niets zal overblijven dan heen te gaan, als de Russische intellectueele maat schappij niet van houding verandert; en dat zou ongetwijfeld de instelling van een reactionnairen redacteur ten gevolge hebben. »Dit is een beroep op de open bare meening. «Witte treed op als aanklager dier kringen in de Russische maatschappij, wier medewerking hij meende te kunnen verwachten, van de liberale, niet van de revolutionnaire groepen. «Maar de vraag is: als Witte thans erkent dat hij zonderden steun en de medewerking van de liberale groepen der maatschappij niets kan tot stand brengen, wat heeft hij dan gedaan om die sympathie, die hulp te verdienen En het antwoord hierop is: «Niets." «Wel is waar beeft Witte getracht eenige liberalen te bewegen in zijn kabinet te treden, maar hij wilde zich niet aansluiten bij hun program. En zijn regeering toonde niet den minsten tact, de eene fout volgde op de andere, voortdurend kwamen reactionaire gevoelens en denkbeel den voor den dag, en daardoor joeg de regeering de liberale groepen der maatschappij tegen zich in het har nas. Daarom wilden en konden de gematigde groepen den minister Witte en zijn kabinet niet steunen, omdat zij zich van zijn optreden, in zulk een bewogen tijd als Rusland thans door leeft, geen resultaat voorstelden. «Zoo is de zaak feitelijk en niet zooals Witte het wil doen voorkomen. Hij heeft de samenwerking met de maatschappij geweigerd. Zijne on juiste meening was, dat de Russische maatschappij, op het zien van de revolutionaire neigingen van het pro letariaat door zulk een schrik zou worden bevangen, dat zij dringend verlangen zou naar reactie. «Dat is niet gebeurd. «En ook de beschuldiging, dat de burgerlijke partijen niet wisten wat zij wilden, was ongerechtvaardigd. Inte gendeel, zij hebben een duidelijk pro gramma ontwikkeld: en haar leiders: Struve, Hessen, Eugen Troebetzkoi, hebben herhaaldelijk gewezen op het gevaar van den koers, dien de revo- lutionnairen insloegen. De regeering heeft echter de verstandige woorden van die mannen in den wind gesla gen zij stond eerst vrijheden toe, toen de groote staking baar daartoe dwong en deed dat op een wijze, die deed vreezen, dat zij die concessies wel spoedig zou terugnemen. Nog steeds heeft zij haar vroegere dubbel zinnige, onoprechte staatkunde niet opgegeven. Thans moet zij zelf de gevolgen daarvan ondervindenen zij heeft niet het recht de liberalen, die aan dezen toestand geen schuld hebben, verwijten te doen." De «Times" meldt dat te Warschau een congres is gehouden van 1400 Poolsche boeren. Aangenomen werden moties ten gunste van zelfbestuur, de instelling van een Landdag te Warschau, het gebruik van do Pool sche taal in de scholen, rechtbanken en regeeringsbureelen. Overtuigd van het groote belang der nationale een heid werd verklaard dat elke daad van geweld te betreuren zou zijn en dat scheidsrechterlijke regeling van de geschillen tusschen boeren en grond bezitters wenschelijk is. Te Radon, in Polen, is Vrijdagnacht een bom geworpen in het post- en telegraafkantoor. De muren werden zwaar beschadigd. Niemand werd ge kwetst. De daders zijn ontsnapt. De stakers te Lodz hebben de post ambtenaren, die bleven werken mis handeld. Verschillende menschen wer den door messteken gewond. Eiken nacht plunderden «hooligans" huizen in het centrum der stad. Onder de Joden in Warschau heerscht groote opgewondenheid. Benden Joden, die zich anarchisten noemen, dringen de huizen binnen van welgestelde ge- loofsgenooten en eischen sommen gelds. Wordt dit geweigerd, dan plunderen en stelen zij. Vele rijke Joden ver laten de stad. Jarenlang heeft de «New-York Herald" betoogd, dat het wenschelijk zou zijn in Amerika te breken met het verouderde stelsel van malen en gewichten. Dit volhouden zal einde lijk beloond worden, want binnenkort zal een wet worden ingediend, ter invoering van het metrieke stelsel van maten en gewichten. Eugen Richter. Het kleine troepje der vrijzinnigen in de Pruisische Kamer heeft een groot verlies geleden tengevolge van het bedanken van Eugen Richter, die kort vóór het hervatten der werk zaamheden wegensgezondhoidsredenen zijn mandaat neerlegde, waarbij hij tevens meedeelde, dat hij voorloopig zijn mandaat voor den Rijksdag nog zou behouden, om bij de eindbeslis sing over gewichtige wetsontwerpen aan de stemming te komen deel nemen. in de laatste jaren leed de robuste Westfaler, een echte zoon «der roten Erde", aan een oogziekte, welke gaan deweg erger werd. Daar zijn gezond heid ook overigens veel te wenschen overliet, zag men hem in den laatsteu tijd slechts zelden in den Rijksdag en Abgeordnetenhaus, waarin hij een kwarteeuw lang zulk een voorname rol gespeeld had. En wanneer hij voortaan ook al uu en dan nog eens in den Rijksdag op zijn hoekplaatsje aan het gangpad, dat hem van zijn grootste vijanden de socialisten scheidt, plaats neemt, aan het debat zal de eens ook aan de regeeringstafel zoo zeer gevreesde grimmige «Tribü von Hagen" wel niet meer deelnemen. 22) FRANZ TRELLER. Puck hield in en liet den schimmel tot adem komen en Panl deed hetzelfde. Het oog van den dwerg overvloog voortdurend de steppe en den rand der kloof waardoor de Arkansas heen stroomde. Na eenige minuten zei hij tot Paul: «jij hier blijven, ik zien of de kiowas daar." «Neen, ik ga mee, ik wil het gevaar deelen." »Jij blijft hier," sprak de dwerg op strengen toon, "gij kunt niet verder. Als zij op mij schieten, wend dan uw paard om en jaag naar het oosten. Blijf herhaalde hij nog eens en zette toen zijn schimmel in galop, naar de plaats heen waar de Shanty lag, terwijl Paul radeloos achter bleef en met zijn oogen den moedigen dwerg volgde. Dicht hij de kloof galoppeerde Puck daarlangs en sprong tegelijkertijd op die zijde van het paard die van den rivier oever was afgewend een ruiterkunststuk, dat hij van de Indianen, de beste ruiters der wereld had afgezien. Niets bewoog zich aan den Arkansas, geen schot volgde. Puck joeg terug, zich weer op de andere zijde van 't paard werpend, hield stil, richtte zich op, stiet een gillende kreet uit en verdween in de kloof. Terstond vloog Panl hem na, want een tweede nog harder schreeuw van den dwerg ontrustte hem in hevigen graad. Aan den rand gekomen sprong hij van zijn, paard en liep door de struiken naar de blokhut. Tot zijn schrik zag hij Puck met zijn gelaat op den grond liggen zijn kort, ineengedrongen lichaam schokkend van hevige smarttrillingen. Een blik op de hut, welker deur geopend was, toonde dat zij leeg was. «Puck, Puck," riep hij uit, «Puck wat is er gebeurd! Wat scheelt je?" De dwerg hief zijn gezicht van den grond op, het was door tranen overstroomd en een hevig snikken schokte zijn heele lichaam. Panl ontroerde in het diepst zijner ziel. Eindelijk stemde Puck, met moeite de klanken uitstootend: «oude man weg, vader weg, Kiowas hier," en in woeste smart sloeg hij de handen voor zijn gelaat. De ontroerde jongen legde zijn arm om Pucks schouder en sprak; kom tot u zelf Puck. Als gij aan uw wanhoop toegeeft, zijn wij geheel verloren. Als oom iets overkomen is dan moeten wij hem toch te hulp komen en wie zal hem helpen als gij het niet doet? De dwerg liet zijn handen zakken en bedwong zijn smart zoo goed hij kon, »Gij gelijk, Paul ouden man redden of met hem sterveD." Toen stond hij op, wenkte Paul op zijn plaats te blijven en begon het oog op den grond gericht, als een speur hond rond te sluipen. Hij verdween in de struiken naar de rivier oever heen en kwam pas na eenigen tijd tot den van onrustverteerden Paul terug. Fluisterend, de bevende stem verried zijn innerlijke ont roering," zij hebben hem voortgesleept, de honden in den kano." »Hoe weet ge dat?" "Ik zie het op den grond. Zij zijn de rivier afgekomen, landden een eindje hooger op, waarschijnlijk in den grjjzen beer gebonden en in de kano gesleept." Paul hoorde met verbazing. "En die zoo sterke oom heeft zich maar gevangen laten nemen?" "Neen," zei de dwerg met een grimmigen triumf "de grijze beer heeft hun zijn klauwen getoond, twee hunner betaalden hun aanval met hun leven." «Hebt ge de dooden gezien?" »Neen, die hebben zij meegenomen." Mijn God, Puck, waaraan zaagt gedat?" "Kom" sprak de dwerg kortaf. «Zie hier," hij wees op den grond voor de Skanty, "hier hebben zij zich het eerst op hem geworpen, terwijl zij al laffe cojotes van rechts en links den niets kwaads ver moedenden overvielen. Er waren meer dan twintig krijgers Maar de beer schudde hen af, die honden, zie hoe zjj over den grond vlogen;" hij wees op eenige plaatsen op den met gras begroeiden, zandigen bodem. Paul zag verder niets dan dat het gras vertrapt was. »Den eenen slingerde de woedende oude daar met het hoofd tegen den boom, die zal wel dood genoeg zijn." Hij toonde den huiverenden Paul den boom en de plaats van de bast waar de schedel tegen aan gevlogen was; de

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1905 | | pagina 1