NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad voor de Provincie Utrecht. FEUILLETON. BUITENLAND. BINNENLAND. flo. 77. Woensdag 26 September 1906. Viji-en-dertigste jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. Plaatselijk Nieuws. Grootmoeders Whistclubje. Amersfoortsche Courant ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden met Zondagsblad 0.75; Franco per post door het gebeele Kijk f 1. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER. Bureau: Langestraat 77. Telephoon n«. 69. ADVERTENTIËN: Van 16 regels 0.50; iedere regel meer 7Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte Voortdurend worden berichten ont vangen uit Petersburg over samen zweringen tegen de hoogste personen in den staat gericht. Reeds verleden week werd de ontdekking daarvan aangegeven als reden voor het ver lengde verblijf van den Tsaar in de Finsche wateren. Thans ontvangt de «Daily Express" van haren correspondent te Peters burg het bericht, dat een nieuwe aanslag tegen het leven van den Tsaar ontdekt is. De autoriteiten in Peters burg hebben bewijzen, dat de ter roristen, die tot nog toe den Tsaar persoonlijk ongemoeid lieten, hem formeel ter dood hebben veroordeeld. Zij zullen met de voltrekking van dal vonnis niet wachten op zijn terug keer naar Peterhof ofTsarskoje Selo, maar zij hebben ook enkele hunner bondgenooten naar Finland gezonden... Dit bericht wordt door de revolu tionairen beslist tegengesproken. Een te Weenen ontvangen telegram uit Petersburg zegt, dat in revolutionaire kringen er niet aan wordt gedacht een aanslag op den Tsaar te onder nemen, daar zij den Tsaar thans onontbeerlijk achten. De aanslagen, in Petersburg ontdekt, waren gericht tegen het leven van de grootvorsten Nikolaas Nikolajewitsj en Wladimir Alexandrowitsj. Men behoeft echter evenmin waarde te hechten aan de bewering van de revolutionairen in Rusland, als aan die van de politie, die eiken dag een nieuw complot tegen den Tsaar ont dekken wil. De chauffeur van «Icn Keizer. Een man van beteekenis aan het Duitsche hof is de rijk gegalonneerde ïOberwagenfiibrer"' van de keizer lijke automobielen. Hij heet Werner en heeft een mooien staat van dienst als een der beste Duitsche chauffeurs. Hij begon als 9lotenmakersleerling, maar kwam daarna al gauw in een automobielzaak. Aan de meeste groote wedstrijden nam hij deel o. a. in 1904 aan de Gordon Benett die door den Keizer werd bijgewoond en in het volgende jaar ook aan de Inter nationale wedstrijd in Frankrijk. Hij werd bekend om zijn kalmte en durf. Zoo trad hij in dienst van den rijken Amerikaan Gray Dinsmore die de heele wereld rondtufte telkens weer in een andere machine. Met hem nam hij deel aen den Herkomerwedstrijd. Toen Dinsmore was gestoiven had Werner maar te kiezen uit rijk be zoldigde betrekkingen maar hoewel hij bij den Amerikaan 7500 francs had verdiend vergenoegde hij zich met 2500 francs toen hij in dienst des Keizers trad. Keizer Wilhelm eischt van zijn chauffeur niet alleen uitgebreide technische kennis maar ook volledige bekendheid met alle wegen in liet geheele rijk. Zoo iets kan men niet door kaarten leeren maar de chauf feur moet vooraf een geheele streek zelf verkennen. Op die manier is het mogelijk zelfs in den nacht in alle richtingen te rijden en dikwijls met de grootste snelheid. De Keizer wil liefst hard rijden soms met meer dan 80 K. M. per uur. H. M. de Koningin en Z. K. H. de Prins zijn Maandagmiddag per Staatsspoor naar Dresden vertrokken. H. M. maakte gebruik van Haar eigen trein waarin zich een slaap wagen van de «Compagnie Internati onale des Wagons Lits" bovond. De Vorstelijke Personen werden in de residentie uitgeleide gedaan door den Gouverneur der Residentie, gene raal Van Ermel Scherer, den waar nemend burgemeester dier stad, dr. Mouton en Hr. Ms. opperstalmeester baron Bentinck. H. H. droeg eon grijs reiscostuum en zwarten hoed met veer. Bij het vertrek van den trein plaatsten H. M. en de Prins zich op het balcon van het rijtuig en hoorden zich luide toejuicheu, toen de trein buiten de overkapping reed, door een zeer talrijke menigte die zich tot ver buiten het station had opgesteld om den Vorstelijken Per sonen een afscheidsgroet te brengen. II. IC. H. de prinses von Wied geb. prinses Pauline van Wurtem- berg zal weldra op Soestdijk aan komen, teneinde eenigen tijd bij H. M. de Koningin-Moeder te logeeren. De hertogin van Albany, de moeder van de thans op Soestüijk verblijf houdende prinses Von Teek, wordt mede aldaar verwacht. In de Betuwe is de aardappel oogst, waarmede men thans druk bezig is, ondanks het gunstige weder in den afgeloopen zomer, niet over vloedig doch slechts middelmatig. Velen zoeken de oorzaak daarvan hierin, dat de blauwe aardappelen, welke hier vele jaror. werden geteeld, en alle andere soorten verdrongen, thans voor deze streek uitgeleefd zijn Zij tieren niet meer als vroeger. In de laatste jaren komt bij deze plant dikwijls reeds in den voorzomer een ziekte-verschijnsel voor: het loof begint te krullen, de knol groeit niet meer door, en het beschot van zulke struiken is zeer slecht. Er worden vele proeven genomen met Zeewsche bonten, welke uitstekend van hoedanigheid zijn en op vele plaatsen twee maal zooveel opleveren als de blauwe. Ook verbouwt men met goed ge volg Eigenheimers en Gielen. In afwijking van hetgeen te dier zake lot nog toe is geschied, heeft de minister van Oorlog nader bepaald, dat voor het tijdvak van 1 December 1906 tot 17 Juli 1907 voor den dienst van het blijvend gedeelte der lichting van 1906 bij het regi ment grenadiers en jagers en de 11 overige regimenten infanterie, een derde ploeg zal worden aange wezen, ter sterkte van 266 maü per regiment. De aanwijzing van deze ploeg heelt ten doel, orn lot hel veileenen van militairen bijstand, bij verstoring der openbare orde of' vrees daarvoor, de sterkte van de onder de wapenen zijnde troepen zoo spoedig mogelijk te kunnen verhoogen. De tot deze ploeg behoorende miliciens zijn alzoo bestemd om alleen in vorenbedoeld geval tot het verrichten van werkelijken dienst te worden verplicht. Ten einde bij eene eventneele in trekking van het verlof met spoed d e opkomst zoo noodig ploegswijze te kuunen doen geschieden, worden door den Minister bevelen gegeven. De tot de derde ploeg van het blijvend gedeelte behoorende miliciens, die reeds bij hun vertrek van hel korps hunne werkelijke woonplaats in het buitenland wenschen te vesti gen, moeten in stede van met tijde lijk verlof, dadelijk met groot verlol worden gezonden, volgens een nader schrijven van den Minister van Oorlog. Als bestuursleden van «Toon kunst" zijn herkozen mej. Wentzel en jhr. mr. dr. E. A. van Beresteijn. In de plaats van den beer I. D. Reiman Jr., die niet meer in aan merking wenschte te komen werd ge kozen de heer baron Lewe van Mid- delstum, gep. kapitein der infanterie. Bij den internationalen kegel wedstrijd, gehouden op de banen van café Nieman, te Amsterdam, behaalde U. D. 1. van hier den 12en prijs met 238 punten. De majoor T. E. M. van Lilaar, van het 2e reg. huzaren te Venlo, zal binnenkort den actieven dienst ver laten. Aan den opperwachtmeester J. B. Larmené werd, j. I. Maandag vóór het front van den troep, in de rijbaan, de gouden medaille voor 36-jarigen trouwen dienst uitgereikt. Na de plechtigheid werden den jubilaris in de met groen en vlaggen versierde werkplaats door de officieren, de collega's en leerlingen mooie ge schenken aangeboden, o. m. een fauteuil, spiegel, stoelen enz. Ook van andere zijde mocht hij tal van blijken van belangstelling onder vinden. De eerste uitvoeringen van het symfonieorkest »Jubal" zijn thans definitief vastgesteld op Dinsdag en Woensdag 2 en 3 October a.s. Dinsdag avond Volksconcert en Woensdag avond uitvoering voor de Kunst lievende leden en donateurs. In plaats van. de reeds aangekon digde nummers van van Eyken zullen door het zangkwartet «Euterpe" eenige liederen worden ten gehoore gebracht. De Algemeene muziekhandel te Amsterdam heeft, blijkens rond gezonden circulaire, het voornemen alhier in den loop van het a.s. seizoen een 4-tal abonnementsconcerten te doen geven. Waar bij gebrek aan deelneming liet concert door mej. Iterson en de heeren Wegerif niet kon doorgaan, vermeenen wij dat het ook wel bij het goede voornemen van bovengenoemde muziekhandel zal blijven. Door het bestuur der Sociteit «Amicitia" worden gedurende den ophanden winter aan de leden een 4-tal uitvoeringen aangeboden en wel 15 November, RotterdamschTooneel- gezelschap, Directeur de heer P. D. van Eijsden. 11 December, Utrechtsch Stedelijk Orcliest, Directeur de heer Wouter Hutschenruiter. Half Januari 1907, Tooneeluit- voering (nog in onderhandeling). 7 Februari, Nederl. Toneelver- eeniging, van Amsterdam, Directie DOOR MARIA VERKERK. 1) Toen mijn Grootvader, de houtvester von Stetten op zijn achtenzeventigste jaar stierf kwam zijne zeven en zestigjarige weduwe bij ons in huis d. w. z. bij hare oudste dochter die in Belstedt in de nabijheid van Lenkwitz met een dokter getrouwd was. Mijn vader stond de mooie parterrekamers linksch van de straatdeur bij die gelegenheid aan de oude dame af, rechts had hij zijn wacht- en spreek kamer. Grootmoeder kwam het liefst bij ons op Lenkwitz, dat aan haar oudste zoon die deze prachtige bezitting van zijn peettante Dorothea Korneman geërfd had, toebehoorde wilde zij niet blijven. «Dat is te dicht bij de plek, waar ik mijn gelukkigste jaren doorgebracht heb" zei zij weemoedig. «Ik zou den geheelen dag maar aan het raam staan en naar de daken van ons huis kijken, dat is niet goed. Ik wil geen lastige oude vrouw zijn ik wil dat men nog een beetje van mij houdt. Stetten zie ik weer hij is mij voorgegaan, en zoodra het God be haagt reis ik hem na. Tot dan wil ik met mijne kinderen en oude vrienden leven, ik zal iederen Zondag naar Lenkwitz rijden en zijn graf opzoeken dat zal mijn godsdienst zijn en mijn dank aan Hem die mij den besten, liefsten man op aarde zoolang ge laten heeft. Zoo deed ze. Zij was een lieve, oude vrouw onze grootmoeder Anita, niets egoïstisch, ver standig, stelde in alles belang, en had altijd voor iedereen een vriendelijk woord en goeden raad over. De schemeruurtjes die ik in haar gezellige kamers doorbracht behooren tot mijne aangenaamste herinneringen. Groot moeder was altijd even vroolijk zij voerde haar kleine huishouding met evenveel zorg als vroeger haar groote, en wel met behulp harer oude keukenmeid Katrien. Zij drib belde iederen Zondag naar de kerk bezocht nu en dan een concert speelde zelf nog op een ouderwetsche piano die zij op haren twintigsten verjaardag van haar man ge kregen had haar geliefde Mozart, deed veel goed vond het heerlijk als oude en jonge vrienden en vriendinnen haar bezochten en dat was het glanspunt in haar kalm leven 6peelden iederen week des Woensdags een partijtje whist met drie bijzonder goede oude vrienden. Dat wil zeggen twee er van waren goede vriendinnen, slechts één behoorde tot het sterke geslacht dat was de oude knappe vijf- en zeventigjarige Karl von Rieben wiens blauwe oogen altijd even helder onder de zware witte wenkbrauwen schitterden. Zijn haar en baard waren zoo helder wit als ik nooit meer gezien heb. Grootmoeder be weerde dat ze vroeger bruin waren geweest. Mijnheer von Rieben was gepensioneerd vorstelijk jachtopziener en sinds hij de dienst verlaten had woonde hij in een oudenvetseh huis dat hij van de erfgenamen eener oude dame gekocht had, omdat het hem beviel hij hield niets van nieuwerwetsche huizen, zei hij. Daar woonde hij nu 10 jaur met zijn ontelbare hertengeweien, geweren en de oude meubelen die nog van zijn moeder zaliger stamden, het oude Wiesje zijn huis houdster en de nog oudere bediende. Hij kwam altijd een uurtje te vroeg voor het whistpartijtje en verscheen nooit zonder een kleine attentie voor' zijn zoo hoogge achte vriendin mee te brengen; naar gelang van het seizoen bestond de aardigheid in een hyacint, sinaasappelen, de eerste aard beien de eferste rozen, druiven of iets der gelijks en dat bood hij met zulke stralende oogen en ridderlijke handkus aan, dat het bepaald aardig was, te zien. Groootmama bloosde dan altijd als een jong meisje, of dreigde hem dankend met de vinger en noemde hem een onverbeterlijke verkwister. Daarop zetten heide zich voor het raam en bespraken de stadsnieuwtjes of dreven poli tiek als twee echte conservatieve zielen, die niets van de nieuwere richting begrepen. Sinds dien tijd zijn vele jaren verloopen, en beiden rusten al lang in liet graf maar ik zie ze nog zoo te zanten voor mij alsof het vandaag was. Als ik er aan denk zie ik de gezellige kamer van Grootmoeder voor rnij niet de witte gordijnen voor de ramen de hyacinten de stoel voor het werktafeltje de platen aan den muur de reusachtige canapé waarop de zilveren kandelaren klaarstonden en de massief zilveren snuiter naast de in een halven cirkel uitgebreide speelkaarten lag. In de kachel b andde een knappend vuurtje en buiten stoof de sneeuw. (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1906 | | pagina 1