NIEUWE
Nieuws- en Advertentieblad jlT
voor de Provincie Utrecht.
FEUILLETON.
No. 98-
Zaterdag 8 December 1906.
Viji-en-dertigste jaargang.
VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG.
EENE MESALLIANCE.
Amersfoortsche Courant
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden met Zondagsblad f 0.75;
Franco per post door het geheele Rijk 1.
Afzonderlijke Nummers 3 Cent.
Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag.
Uitgever G. J. SLOTHOUWER.
Bureau: Langestraat 77. Telephoon n». 09.
ADVERTENTIËN:
Van 16 regels 0.50; iedere regel meer V\, Cent.
Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend.
Groote letters en vignetten naar plaatsruimte
Rlercurius schrijft in het Finan
cieel Dagblad omtrent de Nederland-
sche Staatsloterij en de Nederlandsche
Spaar- en Incassobank het navolgende
Ingezonden stukken in het Handels
blad en andere bladen, hebben voor
den zooveelsten keer duidelijk aange
toond, dat het een onbegonnen werk
is, om het publiek te beletten in Lote
rijen te spe'en. Men verwijt den collec
teurs der Staatsloterij, dat zij geen
loten genoeg voor het publiek beschik
baar houden en dat daardoor menigeen,
die een kansje wagen wil wordt teleur
gesteld. In hoeverre men redenen
meent te hebben, om het gedrag
der collecteurs te critiseeren, laten wij
in bet midden, doch eigenaardig is
de entrefilet voorkomende in het Han
delsblad van 31 Oct. 1.1. en luidende
als volgt
Staatsloterij.
In de afdeelingen der Tweede
Kamer is bij het onderzoek van
hoofdstuk VII B (Financiën) der
Staatsbegrooting voor 1907 blij
kens het Voorloopig Verslag
door verschillende leden gewezen op
een «misbruik" dat bij den verkoop
van loten in de Staatsloterij sinds
eenigen tijd meer en meer voorkomt.
Dit misbruik bestaat, volgens het
verslag, hierin, »dat sommige collec
teurs, onder voorgeven van geene
loten meer te bezitten, geene loten
verkoopen vóór dat de trekking
der 4de klasse is afgeloopen. Zij
verzekeren daardoor zich zelf de
goede kansen, die in de loten dor
vier eerste klassen zijn opgesloten,
zonder daarbij de kans op verlies
te loopen immers die klassen
bevatten geen nieten en geven
het publiek slechts gelegenheid mede
te spelen in de 5de klasse, waarin
wel nieten voorkomen."
Aldus het Kamerverslag, dat wij
hier in zijn geheel aanhalen, omdat
wij heden van een stadgenoot een
schrijven ontvangen, waarin wordt
medegedeeld dat, nadat Maandag
j 1. met den verkoop der nieuwe
loleiij een begin was gemaakt, al
gisterenmiddag bij verschillende col
lecteurs geen half lot meer te ver
krijgen was.
Hieruit blijkt zonneklaar, dat er
gebrek is aan loten der Staatsloterij.
De loterijwet werkt dus al, doch
heeft een geheel tegenovergestelde
uitwerking n.l.dat door gebrek aan
het noodige materiaal de speelzucht
juist wordt aangevuurd en het spelend
publiek wel allerlei pogingen zal aan
wenden om te trachten een kansje
meester te worden. Zulks is zeker
zeer moeilijk met het oog op de
strenge bepalingen der loterijwet.
Daarom trok een annonce, dezer dagen
in het Handelsblad voorkomende, ten
zeerste onze aandacht en wel deze;
«Vraag, naar aanleiding van de
«opmerking onder het opschrift
»Staatsloteiij", voorkomende in het
«Handelsblad van Woensdagavond
«31 Oct. le blad, U pagina, 1«
«kolom, het prospectus van de
»Nedeil. Spaar- en Incassobank,
«Leidschegracht 12, Amsterdam."
De Nederlandsche Spaar- en Incas
sobank? Nog nimmer hooren noemen
en volgens den titel eerder eene in
stelling, alwaar men zijne spaarpen
ningen kan heenbrengen en men zijne
kwitantiën kan doen incasseeren, dan
iets te maken hebbende met loten
der Staatsloterij. Wij waren dus
nieuwsgierig te weten welk verband
er tusschen deze instelling en de
Staatsloterij kon bestaan. Dientenge
volge gingen wij op informatie uit en
vernamen dienaangaande het vol
gende
De Nederlandsche Spaar- en Incas
sobank is gevestigd te Amsterdam.
Directeuren dezer instelling zijn de
Heeren Isidore de Heer en T. Groen
manCommissarrissen Mr. N. A. M.
van Aken, advocaat en procureur te
's-Hage, Jhr. J. J. C. M. van Citters
te 's-Hage, Mr. A. J. van Thiel,
Hoofdcommies bij de Rijksverzekerings
bank en advocaat te Amsterdam eu
J. H. Mooyen, kassier te Haarlem
de commissie van contióle, uit deel
hebbers gekozen, bestaat uit de Heeren
J. I.. Elders, assuradeur te Amster
dam, P. A. de Clerck, rijksontvanger
te Oud-Beyerland en G. Reeling-
Brouwer, kapitein bij het O-I. leger
te 's-Hage.
Het maatschappelijk kapitaal dezer
instelling bedraagt f 1.000,000, waar
van pl.m. '/j is geplaatst. Aanvanke
lijk was de Naaml. Venn, opgericht
met het doel zich met spaarzaken en
incasseeringen bezig te houden, doch
later werd die branche minder ener
giek bewerkt en legde men zich eer
der toe op de uitgifte van promie-
aandeelen. De maatschappij is goed
gekeurd bij Kon. Besluiten van 9 Juli
1902, 24 Dec. 1903 en 14 Juni 1905.
Aanvankelijk hield men zicli bezig
met de uitgifte van premie-aandeelen,
groot f27 nominaal. De houder van
zulk een premie-aandeel is gerecbtigd
zoo dikwijls als op het nummer van
het premie-aandeel of op het nummer,
dat daarvoor in de plaats gegeven
wordt, in de Ned. Staatsloterij een
piijs of premie valt, hooger dan f70,
tot de in ontvangstname van een som,
gelijkstaande met een pet. van dien
prijs, tot een maximaal bedrag van
f ÏOÓO, waarna het premieaand. a
pari wordt afgelost. De belangen der
deelnemers worden krachtens de sta
tuten behartigd door een in de al-
gemeene vergadering van aandeel
houders speciaal daartoe benoemde
trustee. Deze tiustee houdt toezicht
dat aan haar waarden worden ver
strekt, waarvan de rente voldoende
is om de jaarlijksche premiën uit te
keereu en de jaarlijksche amortisaties
te doen en deponeert krachtens de
statuten die waarden bij de Ned. Bank
ol bij een andere, door de algmeene
vergadering van aandeelhouders, aan
te wijzen instelling.
Volgens artikel 8 der statuten
worden door de deelnemers van
leeningen bij meerderheid van stemmen
2 commissarissen gekozen, waarvan,
volgens een op te maken rooster, om
de 2 jaar telkens één aftreedt. Als
zoodanig werden voor de eerste maal
gekozen de Heeren Mr. A J .van Thiel
te Amsterdam en Jhr. J. J. C. M.
van Citters te 's-Hage.
Verder verstrekt de hoofdboekhouder
de gegevens aan den wiskundigen ad
viseur, den Heer Dr. P. Molenbroek
en berekent deze de wiskundige re
serve, terwijl de commissie van con-
tróle onderzoekt of de waarden daar
voor aanwezig zijn.
Behalve deze premieleening gaf de
Nedeil. Spaar- en Incassobank in Juni
1905 nog o. a. uit premieaand. groot
108 nominaal. De houder van zulk
een aandeel beeft het recht, zoo dik
wijls als op het nummer van zulk
een premie-aandeel of op hot nummer
dat daarvoor in da plaats gegevea
wordt in de Nederl Staats-loterij
een prijs of premie valt hooger
dan 1 70—, daarop te ontvangen 2
pet. van dien prijs of premie, terwijl
bovendien op den prijs van f 100 000
nog een extra premie van f3000
wordt uitgekeerd. Zoodra op het aan
deel i 10.000 aan prijzen is uitbetaald,
wordt dit a pari afgelost, terwijl bo
vendien jaarlijks 50 aandeelen per
serie k pati worden uitgeloot. De
garantie voor de richtige naleving der
overeenkomst geschiedt op dezelfde
wijze als hierboven beschreven ten
behoeve der aand. van f 27.
Afgescheiden van dit alles wordt
op premieaand. desverlangd 50 pet
voorschot door de Bank verleend, tegen
een jaarlijksche rente van 6 pet. Wat
deze premieleening bijzonder onder
scheidt is het volgende;
Bij Lotisico b.v. eene Mpij., wer
kende absoluut in denzelfden geest
als deze, moet men jaai lijks f 3 betalen
voor het ruilen van een nummer.
Bovendien is dit feit niet van algemeen
bekendheid, daar wij velschillende
polishouders van Lotosico kennen,
die nimmer wisten, dat men voor f3
per jaar een ruilnummer konden krij
gen. Doch gesteld dat men het wél
weet, dan vertegenwoordigt die f3
de rente it 4 pet. van een kapitaal
van f75.waarover men de beschik
king dus niet heeft. Bij de Nederl.
Spaar- en Incassobank behoeft men
voor deze ruilnummers niets te beta
len. Men krijgt ongevraagd franco #n
gratis per post opgave van een ander
nummer, zoodra het zich in porte
feuille bevindende nummer in een der
klassen van de Staatsloterij met eigen
geld of zelfs met een prijs is uitgeloot.
Het tweede voordeel bij de premie
aand. van 1108 is, dat men op het
nummer, waarop de f 100,000 valt
f5000 netto krijgt uitbetaald, terwijl
Lotisico slechts f4200 geeft.
En ten slotte kan men zijn premie
aand. voor 50 pet steeds bij de Banlt
beleenen, wat een zeer groot gemak
is, wanneer men tusschentijds voor
een of ander doel het geld noodig
mocht hebben.
Het kan natuurlijk voorkomen, dat
er personen zijn, die hel niet conve
nieert, direct f27 of f108 voor een
premieaand. te betalen. Ten behoeve
dier deelnemers geeft de Nederl.
Spaar- en Incassobank z.g. inschrij-
vingsberichten uit, waarbij zij de aan
vragers in hare registers inschrijft
voor de betaling van termijnen. Na
betaling van alle termijnen wordt dit
formulier gratis ingewisseld tegen een
origineel premieaandeel van hetzellde
nummer in de desbetreffende leening.
De termijnen moeten een maand,
kwartaal, halfjaar, of jaar vooruitbe
taald worden, al naar de ingeschreven#
aangenomen beeft te betalen. Hij kan
ook meerdere termijnen vooruitbeta
len, docb moet alle termijnen betalen
zoodra te eeniger tijd het bedrag
der door de Bank verschuldigde uil-
keeringen grooter mocht zijn dan de
som der genoemde betalingen en ook
wanneer bij in gebreke blijft een of
meer kwitantiën te voldoen.
Hij kan de betaling acht dagen
Mevr. P. SMISSAERT-BOOGAERT.
3)
«Wie het was? Wel, dat meisje van Robert,"
zei ze eenigszins schamper. «Hij vroeg me of
ik haar wilde ontvangen. Nu ik heb het gedaan,
maar ons gesprek heeft natuurlijk niets op
geleverd, want het kind is eigenzinnig en wil
er niet van hooren hem op te geven. Ze schijnt
werkelijk heel veel van Robert te houden."
De laatste zin kwam er kaars ondanks uit.
Eerst had ze willen zeggen«Natuurlijk, Robert
is een veel te mooie partij," maar het was alsof
ze nog Elsa's ernstigen, klaren blik op zich
gevestigd voelde en de hatelijke woorden kwamen
niet over haar lippen.
«En Robert houdt veel van haarriep haar
broeder uit, «en daar heeft hij gelijk in, want
zoo'n meisje vindt hij zoo gauw niet weer.
Trek haar eens een mooi toilet aan en zet
haar in een aardig salonnetje, wel
«Theo, je bent onuitstaanbaar," viel mevrouw
Tftn Walenstein hem ongeduldig in de rede.
«Jullie mannen zijn allen hetzelfde. Eerst was
je het met mij eens, je vondt het een vreeslijk
idee dat Robert eene mésalliance zou doen, en
nu je haar gezien hebt en haar mooi vindt,
draai je om."
Dat is het Miep, ik had haar niet gezien,
dat was juist zoo dom! Ik praatte over dingen
waar ik niets van af wist. Was Robert thuis,
dan ging ik hem dadelijk mijn compliment
maken over zijn keus. Drommels, ik zou haar
zelf wel willen trouwen!"
Mevrouw vau Walensteijn zuchtte; Theo was
haar jongste broer en ze waren van hunne
jeugd af veel samen geweest. Yan Robert hield
hij bijna evenveel als zijzelve en meer nog dan
zij bedierf hij hem.
«Met jou is niet te praten," zei ze korselig.
«Ik moet nu uit en ben ook niet in eene
stemming om met je te redeneeren. Je komt
morgen immers eten, zooals gewoonlijk op mijn
verjaardag?" voegde zij er bij.
Toen haar broeder vertrokken was, ging ze
echter niet uit, maar naar haar boudoir, waar
ze in diep gepeins verzonken bleef zitten. Theo
was het met Robert eens, dus stonden ze drie
tegeD een. Maar neen, ze was niet alleen, de
wereld zou immers met haar zijn! Men zou
haar gelijk geven eu haar gedrag goedkeuren.
Doch wat kon haar dat eigenlijk schelen, of
iedereen haar al bijviel, als zij Robert verloor I
Rob, haar lieveling, de eenige van de drie jon
gens, dien ze had overgehoudenHoe had ze
hem lief! Altijd waren ze samen geweest,
moeder en "zoonLater toen hij opgegroeid
was tot man, was hunne verhouding even innig
gebleven en zij deed alles om voor hem haar
huis gezellig te maken. Kleine intieme dinertjes
gaf ze, waarop zij aardige jonge meisjes vroeg,
in de hoop dat Robert haar een dochter in de
armen zou voeren. Hoe had ze steeds verlangd
een meisje te hebbenDat moest heerlijk wezen
Nu kon alleen Robert haar dat geluk nog
schenken! Maar hijzelf scheen tot voorkorten
tijd niet aan trouwen te denken. Vroolijk en
onbezorgd leefde hij voort, druk uitgaande,
jagende, veel doende aan sport, steeds druk
bezig en toch niets uitvoerend. Eenmaal had
zij gehoopt, dat hij zich een werkkring zou
zoeken en eene schitterende carrière maken.
Wat al idealen had zij niet voor hem gedroomd!
Doch Robert lachte als ze er over begon,
«wacht maar moeder, eerst wat genieten van
het leven en dan zullen we wel eens zien."
Zij had er zich in geschikt, maar het speet
haar toch, want ze begreep dat het leven van
nietsdoen en pretmaken hem op den duur niet
zou bevredigen en intusschen gingen zijne beste
jaren ongebruikt voorbij.
Na een vroolijken, vrij langdurigen studenten
tijd was hij gepromoveerd en bij zijne moeder
komen inwonen. Ieder mocht hem graag en
menig meisje zou niet geaarzeld hebben haar
hand in de zijne te leggen. Voor eenige weken
leek het alsof mevrouw van Walensteijn's droom
verwezenlijkt zou worden. Robert was bij haar
gekomen, 's morgens in haar boudoir.
«Kan ik u eens rustig spreken, moeder had
hij gevraagd en zijn ernstig gelaat deed allerlei
vermoedens bij haar oprijzen. Toen deelde hij
haar mede, dat hij eindelijk iemand had ge
vonden, die hij liefhad en dat zijne gevoelen»
beantwoord werden. Nog slechtsdetoes'emming
zijner moeder ontbrak aan zijn geluk.
«En wie is het? vroeg ze ademloos. In den
laatsten tijd was er een meisje geweest, dat
heel veel bij haar a3n huis kwam en ze ver
wachtte dus niet anders dan den naam van
Cécile Delfort te hooren noemen.
Robert had even geaarzeld, toen, haar hand
vattend, zeide hij
«Moeder, u kent haar niet, ze is niet iemand
uit onzen kring, ze heet Elsa Vieting."
«Elsa Vieting?" had ze herhaald, «wie isdat?"
en een bange vrees had haar bekropen.
(Wordt vervolgd.)