NIEUWE Nieuws- en Advertentieblad jlT voor de Provincie Utrecht. FEUILLETON. No. 98- Zaterdag 8 December 1906. Viji-en-dertigste jaargang. VERSCHIJNT WOENSDAG EN ZATERDAG. EENE MESALLIANCE. Amersfoortsche Courant ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden met Zondagsblad f 0.75; Franco per post door het geheele Rijk 1. Afzonderlijke Nummers 3 Cent. Ingezonden stukken in te zenden uiterlijk Dinsdag en Vrijdag. Uitgever G. J. SLOTHOUWER. Bureau: Langestraat 77. Telephoon n». 09. ADVERTENTIËN: Van 16 regels 0.50; iedere regel meer V\, Cent. Advertentiën viermaal geplaatst worden slechts driemaal berekend. Groote letters en vignetten naar plaatsruimte Rlercurius schrijft in het Finan cieel Dagblad omtrent de Nederland- sche Staatsloterij en de Nederlandsche Spaar- en Incassobank het navolgende Ingezonden stukken in het Handels blad en andere bladen, hebben voor den zooveelsten keer duidelijk aange toond, dat het een onbegonnen werk is, om het publiek te beletten in Lote rijen te spe'en. Men verwijt den collec teurs der Staatsloterij, dat zij geen loten genoeg voor het publiek beschik baar houden en dat daardoor menigeen, die een kansje wagen wil wordt teleur gesteld. In hoeverre men redenen meent te hebben, om het gedrag der collecteurs te critiseeren, laten wij in bet midden, doch eigenaardig is de entrefilet voorkomende in het Han delsblad van 31 Oct. 1.1. en luidende als volgt Staatsloterij. In de afdeelingen der Tweede Kamer is bij het onderzoek van hoofdstuk VII B (Financiën) der Staatsbegrooting voor 1907 blij kens het Voorloopig Verslag door verschillende leden gewezen op een «misbruik" dat bij den verkoop van loten in de Staatsloterij sinds eenigen tijd meer en meer voorkomt. Dit misbruik bestaat, volgens het verslag, hierin, »dat sommige collec teurs, onder voorgeven van geene loten meer te bezitten, geene loten verkoopen vóór dat de trekking der 4de klasse is afgeloopen. Zij verzekeren daardoor zich zelf de goede kansen, die in de loten dor vier eerste klassen zijn opgesloten, zonder daarbij de kans op verlies te loopen immers die klassen bevatten geen nieten en geven het publiek slechts gelegenheid mede te spelen in de 5de klasse, waarin wel nieten voorkomen." Aldus het Kamerverslag, dat wij hier in zijn geheel aanhalen, omdat wij heden van een stadgenoot een schrijven ontvangen, waarin wordt medegedeeld dat, nadat Maandag j 1. met den verkoop der nieuwe loleiij een begin was gemaakt, al gisterenmiddag bij verschillende col lecteurs geen half lot meer te ver krijgen was. Hieruit blijkt zonneklaar, dat er gebrek is aan loten der Staatsloterij. De loterijwet werkt dus al, doch heeft een geheel tegenovergestelde uitwerking n.l.dat door gebrek aan het noodige materiaal de speelzucht juist wordt aangevuurd en het spelend publiek wel allerlei pogingen zal aan wenden om te trachten een kansje meester te worden. Zulks is zeker zeer moeilijk met het oog op de strenge bepalingen der loterijwet. Daarom trok een annonce, dezer dagen in het Handelsblad voorkomende, ten zeerste onze aandacht en wel deze; «Vraag, naar aanleiding van de «opmerking onder het opschrift »Staatsloteiij", voorkomende in het «Handelsblad van Woensdagavond «31 Oct. le blad, U pagina, 1« «kolom, het prospectus van de »Nedeil. Spaar- en Incassobank, «Leidschegracht 12, Amsterdam." De Nederlandsche Spaar- en Incas sobank? Nog nimmer hooren noemen en volgens den titel eerder eene in stelling, alwaar men zijne spaarpen ningen kan heenbrengen en men zijne kwitantiën kan doen incasseeren, dan iets te maken hebbende met loten der Staatsloterij. Wij waren dus nieuwsgierig te weten welk verband er tusschen deze instelling en de Staatsloterij kon bestaan. Dientenge volge gingen wij op informatie uit en vernamen dienaangaande het vol gende De Nederlandsche Spaar- en Incas sobank is gevestigd te Amsterdam. Directeuren dezer instelling zijn de Heeren Isidore de Heer en T. Groen manCommissarrissen Mr. N. A. M. van Aken, advocaat en procureur te 's-Hage, Jhr. J. J. C. M. van Citters te 's-Hage, Mr. A. J. van Thiel, Hoofdcommies bij de Rijksverzekerings bank en advocaat te Amsterdam eu J. H. Mooyen, kassier te Haarlem de commissie van contióle, uit deel hebbers gekozen, bestaat uit de Heeren J. I.. Elders, assuradeur te Amster dam, P. A. de Clerck, rijksontvanger te Oud-Beyerland en G. Reeling- Brouwer, kapitein bij het O-I. leger te 's-Hage. Het maatschappelijk kapitaal dezer instelling bedraagt f 1.000,000, waar van pl.m. '/j is geplaatst. Aanvanke lijk was de Naaml. Venn, opgericht met het doel zich met spaarzaken en incasseeringen bezig te houden, doch later werd die branche minder ener giek bewerkt en legde men zich eer der toe op de uitgifte van promie- aandeelen. De maatschappij is goed gekeurd bij Kon. Besluiten van 9 Juli 1902, 24 Dec. 1903 en 14 Juni 1905. Aanvankelijk hield men zicli bezig met de uitgifte van premie-aandeelen, groot f27 nominaal. De houder van zulk een premie-aandeel is gerecbtigd zoo dikwijls als op het nummer van het premie-aandeel of op het nummer, dat daarvoor in de plaats gegeven wordt, in de Ned. Staatsloterij een piijs of premie valt, hooger dan f70, tot de in ontvangstname van een som, gelijkstaande met een pet. van dien prijs, tot een maximaal bedrag van f ÏOÓO, waarna het premieaand. a pari wordt afgelost. De belangen der deelnemers worden krachtens de sta tuten behartigd door een in de al- gemeene vergadering van aandeel houders speciaal daartoe benoemde trustee. Deze tiustee houdt toezicht dat aan haar waarden worden ver strekt, waarvan de rente voldoende is om de jaarlijksche premiën uit te keereu en de jaarlijksche amortisaties te doen en deponeert krachtens de statuten die waarden bij de Ned. Bank ol bij een andere, door de algmeene vergadering van aandeelhouders, aan te wijzen instelling. Volgens artikel 8 der statuten worden door de deelnemers van leeningen bij meerderheid van stemmen 2 commissarissen gekozen, waarvan, volgens een op te maken rooster, om de 2 jaar telkens één aftreedt. Als zoodanig werden voor de eerste maal gekozen de Heeren Mr. A J .van Thiel te Amsterdam en Jhr. J. J. C. M. van Citters te 's-Hage. Verder verstrekt de hoofdboekhouder de gegevens aan den wiskundigen ad viseur, den Heer Dr. P. Molenbroek en berekent deze de wiskundige re serve, terwijl de commissie van con- tróle onderzoekt of de waarden daar voor aanwezig zijn. Behalve deze premieleening gaf de Nedeil. Spaar- en Incassobank in Juni 1905 nog o. a. uit premieaand. groot 108 nominaal. De houder van zulk een aandeel beeft het recht, zoo dik wijls als op het nummer van zulk een premie-aandeel of op hot nummer dat daarvoor in da plaats gegevea wordt in de Nederl Staats-loterij een prijs of premie valt hooger dan 1 70—, daarop te ontvangen 2 pet. van dien prijs of premie, terwijl bovendien op den prijs van f 100 000 nog een extra premie van f3000 wordt uitgekeerd. Zoodra op het aan deel i 10.000 aan prijzen is uitbetaald, wordt dit a pari afgelost, terwijl bo vendien jaarlijks 50 aandeelen per serie k pati worden uitgeloot. De garantie voor de richtige naleving der overeenkomst geschiedt op dezelfde wijze als hierboven beschreven ten behoeve der aand. van f 27. Afgescheiden van dit alles wordt op premieaand. desverlangd 50 pet voorschot door de Bank verleend, tegen een jaarlijksche rente van 6 pet. Wat deze premieleening bijzonder onder scheidt is het volgende; Bij Lotisico b.v. eene Mpij., wer kende absoluut in denzelfden geest als deze, moet men jaai lijks f 3 betalen voor het ruilen van een nummer. Bovendien is dit feit niet van algemeen bekendheid, daar wij velschillende polishouders van Lotosico kennen, die nimmer wisten, dat men voor f3 per jaar een ruilnummer konden krij gen. Doch gesteld dat men het wél weet, dan vertegenwoordigt die f3 de rente it 4 pet. van een kapitaal van f75.waarover men de beschik king dus niet heeft. Bij de Nederl. Spaar- en Incassobank behoeft men voor deze ruilnummers niets te beta len. Men krijgt ongevraagd franco #n gratis per post opgave van een ander nummer, zoodra het zich in porte feuille bevindende nummer in een der klassen van de Staatsloterij met eigen geld of zelfs met een prijs is uitgeloot. Het tweede voordeel bij de premie aand. van 1108 is, dat men op het nummer, waarop de f 100,000 valt f5000 netto krijgt uitbetaald, terwijl Lotisico slechts f4200 geeft. En ten slotte kan men zijn premie aand. voor 50 pet steeds bij de Banlt beleenen, wat een zeer groot gemak is, wanneer men tusschentijds voor een of ander doel het geld noodig mocht hebben. Het kan natuurlijk voorkomen, dat er personen zijn, die hel niet conve nieert, direct f27 of f108 voor een premieaand. te betalen. Ten behoeve dier deelnemers geeft de Nederl. Spaar- en Incassobank z.g. inschrij- vingsberichten uit, waarbij zij de aan vragers in hare registers inschrijft voor de betaling van termijnen. Na betaling van alle termijnen wordt dit formulier gratis ingewisseld tegen een origineel premieaandeel van hetzellde nummer in de desbetreffende leening. De termijnen moeten een maand, kwartaal, halfjaar, of jaar vooruitbe taald worden, al naar de ingeschreven# aangenomen beeft te betalen. Hij kan ook meerdere termijnen vooruitbeta len, docb moet alle termijnen betalen zoodra te eeniger tijd het bedrag der door de Bank verschuldigde uil- keeringen grooter mocht zijn dan de som der genoemde betalingen en ook wanneer bij in gebreke blijft een of meer kwitantiën te voldoen. Hij kan de betaling acht dagen Mevr. P. SMISSAERT-BOOGAERT. 3) «Wie het was? Wel, dat meisje van Robert," zei ze eenigszins schamper. «Hij vroeg me of ik haar wilde ontvangen. Nu ik heb het gedaan, maar ons gesprek heeft natuurlijk niets op geleverd, want het kind is eigenzinnig en wil er niet van hooren hem op te geven. Ze schijnt werkelijk heel veel van Robert te houden." De laatste zin kwam er kaars ondanks uit. Eerst had ze willen zeggen«Natuurlijk, Robert is een veel te mooie partij," maar het was alsof ze nog Elsa's ernstigen, klaren blik op zich gevestigd voelde en de hatelijke woorden kwamen niet over haar lippen. «En Robert houdt veel van haarriep haar broeder uit, «en daar heeft hij gelijk in, want zoo'n meisje vindt hij zoo gauw niet weer. Trek haar eens een mooi toilet aan en zet haar in een aardig salonnetje, wel «Theo, je bent onuitstaanbaar," viel mevrouw Tftn Walenstein hem ongeduldig in de rede. «Jullie mannen zijn allen hetzelfde. Eerst was je het met mij eens, je vondt het een vreeslijk idee dat Robert eene mésalliance zou doen, en nu je haar gezien hebt en haar mooi vindt, draai je om." Dat is het Miep, ik had haar niet gezien, dat was juist zoo dom! Ik praatte over dingen waar ik niets van af wist. Was Robert thuis, dan ging ik hem dadelijk mijn compliment maken over zijn keus. Drommels, ik zou haar zelf wel willen trouwen!" Mevrouw vau Walensteijn zuchtte; Theo was haar jongste broer en ze waren van hunne jeugd af veel samen geweest. Yan Robert hield hij bijna evenveel als zijzelve en meer nog dan zij bedierf hij hem. «Met jou is niet te praten," zei ze korselig. «Ik moet nu uit en ben ook niet in eene stemming om met je te redeneeren. Je komt morgen immers eten, zooals gewoonlijk op mijn verjaardag?" voegde zij er bij. Toen haar broeder vertrokken was, ging ze echter niet uit, maar naar haar boudoir, waar ze in diep gepeins verzonken bleef zitten. Theo was het met Robert eens, dus stonden ze drie tegeD een. Maar neen, ze was niet alleen, de wereld zou immers met haar zijn! Men zou haar gelijk geven eu haar gedrag goedkeuren. Doch wat kon haar dat eigenlijk schelen, of iedereen haar al bijviel, als zij Robert verloor I Rob, haar lieveling, de eenige van de drie jon gens, dien ze had overgehoudenHoe had ze hem lief! Altijd waren ze samen geweest, moeder en "zoonLater toen hij opgegroeid was tot man, was hunne verhouding even innig gebleven en zij deed alles om voor hem haar huis gezellig te maken. Kleine intieme dinertjes gaf ze, waarop zij aardige jonge meisjes vroeg, in de hoop dat Robert haar een dochter in de armen zou voeren. Hoe had ze steeds verlangd een meisje te hebbenDat moest heerlijk wezen Nu kon alleen Robert haar dat geluk nog schenken! Maar hijzelf scheen tot voorkorten tijd niet aan trouwen te denken. Vroolijk en onbezorgd leefde hij voort, druk uitgaande, jagende, veel doende aan sport, steeds druk bezig en toch niets uitvoerend. Eenmaal had zij gehoopt, dat hij zich een werkkring zou zoeken en eene schitterende carrière maken. Wat al idealen had zij niet voor hem gedroomd! Doch Robert lachte als ze er over begon, «wacht maar moeder, eerst wat genieten van het leven en dan zullen we wel eens zien." Zij had er zich in geschikt, maar het speet haar toch, want ze begreep dat het leven van nietsdoen en pretmaken hem op den duur niet zou bevredigen en intusschen gingen zijne beste jaren ongebruikt voorbij. Na een vroolijken, vrij langdurigen studenten tijd was hij gepromoveerd en bij zijne moeder komen inwonen. Ieder mocht hem graag en menig meisje zou niet geaarzeld hebben haar hand in de zijne te leggen. Voor eenige weken leek het alsof mevrouw van Walensteijn's droom verwezenlijkt zou worden. Robert was bij haar gekomen, 's morgens in haar boudoir. «Kan ik u eens rustig spreken, moeder had hij gevraagd en zijn ernstig gelaat deed allerlei vermoedens bij haar oprijzen. Toen deelde hij haar mede, dat hij eindelijk iemand had ge vonden, die hij liefhad en dat zijne gevoelen» beantwoord werden. Nog slechtsdetoes'emming zijner moeder ontbrak aan zijn geluk. «En wie is het? vroeg ze ademloos. In den laatsten tijd was er een meisje geweest, dat heel veel bij haar a3n huis kwam en ze ver wachtte dus niet anders dan den naam van Cécile Delfort te hooren noemen. Robert had even geaarzeld, toen, haar hand vattend, zeide hij «Moeder, u kent haar niet, ze is niet iemand uit onzen kring, ze heet Elsa Vieting." «Elsa Vieting?" had ze herhaald, «wie isdat?" en een bange vrees had haar bekropen. (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1906 | | pagina 1